MasukShare
3
Terakhir Diperbarui:
2025-05-12 18:23:28“อ๊ายยย! ไอ้ผีบ้า ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!”
เพราะเสียงฟ้าผ่าที่ดังขึ้นมาตอนนั้น ทำให้ศศินาสติแตกจนร้องตะโกนออกมาดังลั่น ดาบไม้ในมือฟาดไปที่คนบนเตียงเต็มแรงด้วยความหวาดกลัวว่าอีกคนจะเป็นผีจริงๆ
“โอ๊ย! ใครมันบังอาจนัก”
เสียงทุ้มตวาดลั่นก่อนจะผุดลุกขึ้นมาด้วยความโกรธ มือหนากุมแขนข้างขวาที่ถูกตีแล้วนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ ก่อนจะหันมามองคนที่ยืนสั่นอยู่ข้างเตียงอย่างเอาเรื่อง
“นี่เจ้า!...เจ้า…”
ใบหน้าหล่อเหลาที่หันมาทำเอาศศินาตกตะลึงอีกรอบ แต่ท่าทางที่เปลี่ยนจากโกรธเป็นตกใจนั่นก็ยิ่งทำให้ศศินาแปลกใจไปด้วยเช่นกัน เธอต่างหากที่ต้องตกใจแล้วคนที่บุกรุกห้องคนอื่นอย่างหมอนี่จะมาตกใจทำไม ท่าทางสับสนและมองไปรอบๆห้องสลับมองเธอนั้นดูยังไงก็ประหลาด ตกลงระหว่างเธอกับหมอนี่ใครควรตกใจกันแน่
“เจ้า…เป็นใครกัน”
“ฉันสิต้องถามว่าคุณเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง”
ศศินาย้อนกลับอย่างเอาเรื่อง ดาบไม้ในมือยกขึ้นมาชี้หน้าคนบนเตียงอีกครั้ง เธอกลัวจนสั่นไปหมดแต่ต้องคุมสติไม่ให้แสดงออกมาเพราะไม่มีใครมาช่วยเธอได้ ที่แน่ๆหมอนี่ไม่ใช่ผีเพราะเธอตีแล้วเจ็บ
“นี่เรือนเจ้ารึ เป็นไปได้อย่างไรในเมื่อข้านอนอยู่ในเรือนข้า แล้วทำไมทุกอย่างมันแปลกไปหมดเช่นนี้ เจ้าใช้คาถาอาคมใดกัน หรือว่า เจ้า…เจ้า เป็นผีรึ”
“จะบ้าเหรอคุณสิผี! แล้วพูดจาภาษาบ้าอะไรของคุณโบราณชะมัด”
“ไยเจ้าถึงหยาบคายเช่นนี้เล่า”
“โอ๊ย พอที! บอกมาได้แล้วว่าคุณเป็นใคร เข้ามาในห้องฉันทำไม!”
“เจ้านั่นแหละเป็นใคร ไยจึงต้องมาทำเช่นนี้กับข้าด้วย หากเป็นผีก็ไปเสียเถอะ แล้วข้าจะทำบุญกรวดน้ำไปให้อย่าได้มาก่อกรรมที่นี่เลย”
“โอ๊ย จะบ้า! คุณเลิกพูดจาเสียสติซะทีได้มั้ย นี่มันห้องฉัน คุณนั่นแหละเป็นใครมาจากไหน”
ศศินาตะคอกออกมาอย่างหมดความอดทน เธอทั้งกลัวทั้งสับสนจนเครียดไปหมด มือที่ถือดาบไม้สั่นจนแทบคุมไม่ได้ สายตาก็เอาแต่มองมือถือที่อยู่ข้างๆคนบนเตียงด้วยความสิ้นหวัง ทำไมเธอไม่เอามันไว้ข้างๆตัวเองอีกฝั่งนะ ไม่มีใครมาช่วยได้แล้วทีนี้
“ถ้าเรือนนี้เป็นของเจ้า แล้วข้าจะเข้ามาได้อย่างไรอย่ามาพูดจาเหลวไหล เจ้าต้องการสิ่งใดก็รีบบอกมาเถอะ ไม่เช่นนั้นข้าคงต้องเรียกคนในเรือนเข้ามาจัดการเจ้าแล้ว”
“เอาสิ เรียกมาให้หมดเรือนคุณนั่นแหละ ดูสิว่าใครจะมาได้บ้าง”
“นี่เจ้ากล้าท้าทายข้ารึ เจ้าผีชั้นต่ำ!”
ใบหน้าหล่อดุดันขึ้นแล้วตวาดพลางชี้หน้าศศินาอย่างโมโห ทำเอาคนที่ทั้งกลัวทั้งเครียดพ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิด วันนี้ก็ไม่น่าพูดกันรู้เรื่องแล้วมั้ง
“เออ! กล้าสิเอาเลย เรียกมาเลยจะได้รู้ว่าใครกันแน่เป็นผี บ้าบอ”
“บังอาจนัก ไอ้คราม! ไอ้พร้าว เข้ามาหาข้าเดี๋ยวนี้”
“ไอ้คราม! ไอ้พร้าว! พวกเอ็งหายหัวไปไหนหมดวะ มาหาข้าเดี๋ยวนี้ได้ยินหรือไม่ พวกเอ็งอยากโดนหวายลงหลังรึ!”
“พอได้แล้วมั้ง เรียกกี่คนก็ไม่มีใครมาได้หรอก นี่จะเล่นละครย้อนยุคสินะ โจรเดี๋ยวนี้แปลกดีแฮะ”
“นี่เจ้าว่าใครเป็นโจรกันแม่หญิง”
“ใครบุกรุกห้องคนอื่นก็คนนั้นแหละ ไม่ต้องพูดแล้วลุกลงมายืนดีๆถ้าไม่อยากโดนฟาดสลบอยู่ในนี้ ฉันไม่ยั้งมือนะบอกเลย”
“ไยเจ้าถึงพูดจาแปลกนัก แล้วเหตุใดถึงได้ดุร้ายเพียงนี้”
“คุณสิแปลก! พูดภาษาโบราณอยู่ได้นี่มันสมัยไหนแล้วพ่อคุณ อีกอย่างนะนี่ไม่เรียกดุร้ายนี่เรียกป้องกันตัวเถอะ”
ศศินาเถียงกลับด้วยความโมโห เธอหงุดหงิดไปหมดกับความแปลกประหลาดที่กำลังพบเจอ ยิ่งหาคำตอบไม่ได้เธอก็ยิ่งระแวงจนอยากร้องไห้ออกมา ใครไม่เจออย่างเธอคงไม่เข้าใจ การที่เราขอความช่วยเหลือจากใครไม่ได้ทั้งที่กลัวแทบตาย มันสิ้นหวังมากจริงๆ
“นั่นเจ้า ร้องไห้หรือ….ร้องทำไมกัน ข้าไม่ได้ทำอะไรเจ้าเสียหน่อย”
Bab terbaru
พระเอกหลงยุค 97 ตอนพิเศษ
“พูดเรื่องจริงไงครับ ผมอยากมีลูกเยอะๆเคยบอกแล้วนี่นา”อคิราห์บอกพลางทำหน้ามุ่ยเหมือนเด็กขัดใจ ศศินาเลยบีบแก้มอีกคนอย่างหมั่นไส้แล้วบ่นออกมาไม่จริงจังนัก“เลี้ยงคนแรกให้รอดก่อนเถอะค่ะพ่อคนขี้เห่อ”“คุณแม่ดุมากต้องจัดการซะแล้ว”อคิราห์บอกด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ ในแบบที่ศศินารู้ทันทีว่าจะโดนเอาเปรียบแต่ก็ไม่เคยทันเพราะอีกคนก้มลงมาปล้นลมหายใจเธอไปด้วยจูบที่หวานล้ำอีกแล้ว“อื้อ…”—-------“ลูกพ่อ ฮึก…”“แสง นี่คุณร้องไห้เหรอคะ”ศศินาเลิกคิ้วถามอย่างไม่อยากเชื่อเมื่อเห็นสามีตัวเองเช็ดน้ำตาป้อยๆจนป้ากชที่ยืนอยู่ห่างๆยังแอบขำออกมา“เปล่าสักหน่อย ผมแค่ดีใจที่ลูกออกมาแล้ว ดูสิครับลูกหน้าเหมือนผมเลยใช่มั้ยที่รัก”อคิราห์ปฏิเสธทั้งที่ตายังเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำสีใส ทำเอาศศินาขำออกมาเบาๆอย่างอดไม่ได้ น่าเอ็นดูซะเหลือเกินคุณพ่อที่เพิ่งได้เห็นหน้าลูกเนี่ย แถมยังเป็นลูกแฝดชายหญิงที่หาได้ยากซะด้วย ไม่รู้เธอโชคดีหรืออคิราห์ร้องขอจากพระจันทร์ทุกคืนกันแน่ คนที่เลือกไม่ได้เพราะอยากได้ทั้งลูกชายลูกสาว ผลสุดท้ายเลยได้มาทั้งคู่อย่างน่าอัศจรรย์แบบนี้“แค่กี่วันเองจะดูออกเลยเหรอคะ คนอะไรขี้เห่อมาก”“ลูกน่ารักตั้งสอง
พระเอกหลงยุค 96 ตอนพิเศษ
“อื้อ…”ศศินาที่ไม่ทันได้ทักท้วงถูกอีกคนปล้นจูบไปจนได้ มือเล็กขยุ้มอกเสื้ออีกคน ใบหน้าสวยถูกจับให้เงยรับจูบที่แสนหวาน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นดูดดื่มและเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆจนต้องทุบอกแกร่งแรงๆหลายที อคิราห์เพียงละออกมาให้ภรรยาหอบหายใจแล้วก็ประกบลงไปกลืนกินความหวานจากปากเล็กครั้งแล้วครั้งเล่าเท่าที่คิดถึงมาหลายวัน จนกระทั่งศศินาตัวอ่อนเปลี้ยในอ้อมแขนอีกคน และอคิราห์เองก็เริ่มจะหักห้ามใจไม่ไหวจนกลัวจะเลยเถิดถึงได้หยุดจูบที่ยาวนานนั้นได้“ทำอะไรคะเนี่ย เดี๋ยวป้ากชก็มาเห็นหรอก”ศศินาฟาดไปที่แขนแกร่งแรงๆพลางบ่นออกมาทั้งที่ใบหน้าแดงก่ำ อคิราห์ยิ้มพลางลูบแก้มเนียนที่ขึ้นสีแผ่วเบาแล้วบอกออกมาด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าเพราะกำลังปรับอารมณ์อยู่ การห้ามใจไม่ให้เกินเลยกับภรรยาตัวเองนี่มันทำร้ายกันชัดๆอคิราห์ไม่ชอบเลย“ป้าเค้าไม่ว่างหรอกครับ กำลังทำมื้อเย็นอยู่ในครัวนู่น ว่าแต่คุณแม่ของลูกผมหิวรึยังครับ”“หิวค่ะ”“งั้นก็ไปทานข้าวเย็นกันดีกว่า ผมซื้อของมาฝากเยอะเลยที่รักต้องชอบแน่ๆ”อคิราห์ชวนพลางจับคนตัวเล็กให้ค่อยๆลุกขึ้นมาจากที่นั่งด้วยความระมัดระวัง “น่ารักจังเลยคนนี้”“สามีคุณเองครับ รักผมให้มากๆด้วย”คนต
พระเอกหลงยุค 95 ตอนพิเศษ
กล่องดนตรีไม้ถูกจับมาหมุน เสียงดนตรีแสนไพเราะดังขึ้นอีกครั้งท่ามกลางลมหนาวของเดือนธันวาคม เส้นผมยาวสีดำขลับพริ้วไหวคลอเคลียใบหน้าหวาน ดวงตาคู่สวยเหม่อมองไปยังภูเขาที่อยู่ไกลลับตา ราวกับจะมองไปให้ถึงคนที่อยู่ไกลแสนไกล คนที่ทำให้เธอเฝ้าคิดถึงมาหลายวันจนมองอะไรก็น่าเบื่อไปหมด ไม่รู้ว่าป่านนี้จะคิดถึงเธอเหมือนกันหรือเปล่า เพราะกิจการคาเฟ่ของอคิราห์ไปได้ดีกว่าที่คิด เลยมีคนติดต่อขอให้ไปเปิดอีกสาขาที่กรุงเทพ เนื่องจากมีลูกค้าหลายคนติดใจขนมและเครื่องดื่มที่มีขายเฉพาะที่นี่ อคิราห์เองก็ไม่อยากขายสูตรที่คิดขึ้นมาให้คนอื่นไปทำเพราะกลัวว่าจะผิดเพี้ยนไปจากเดิม เลยปรึกษากับศศินามาสักพักจนได้ข้อสรุปว่าเราจะไปเปิดอีกสาขาที่นั่น โดยจ้างคนดูแลและไปตรวจทานด้วยตัวเองบ่อยๆแทน พอได้พื้นที่ที่ต้องการอคิราห์เลยต้องไปดูแลการรีโนเวทร้านขึ้นมาให้เหมือนกับสาขานี้มากที่สุด ถึงแม้จะยกธรรมชาติที่เขาใหญ่ไปนู่นไม่ได้ก็ตาม อย่างน้อยก็สร้างพอให้ได้บรรยากาศเพื่อลูกค้าที่โหยหาธรรมชาติสักนิดก็ยังดี ส่วนเหตุผลที่ศศินามานั่งเหม่อคิดถึงสามีสุดหล่ออยู่ตรงนี้ ก็เพราะอคิราห์ไม่ยอมให้ไปด้วยเพราะกลัวว่าภรรยาจะเหนื่อยเกินไปที่ต
พระเอกหลงยุค 94 ตอนพิเศษ
“รู้แล้วครับ ผมจะค่อยๆนึกนะ อืม เรื่องของที่ข้ามมาที่นี่ได้ท่านบอกไว้ว่าเพราะการที่ของโลกนู้นมาโผล่ที่นี่มันไม่แปลกเพราะเป็นของสมัยเก่าที่เคยมีมาแล้ว แต่การที่ของโลกนี้ไปที่นู่นไม่ได้เพราะยังไม่เคยมีสิ่งของพวกนี้มาก่อนครับ”“อย่างนี้นี่เอง ถ้าข้ามไปได้มันจะผิดจากยุคสมัยที่ควรเป็นสินะ”ศศินาพยักหน้าเข้าใจ ถ้าคนเรานำสิ่งของข้ามเวลาไปอดีตได้จริงคงได้วุ่นวายน่าดู เพราะหากใครย้อนเวลาหรือข้ามมิติได้ก็คงอยากเปลี่ยนแปลงอะไรหลายๆอย่างจนโลกวุ่นวายไปหมดแน่ๆ “ส่วนตัวตนของคุณ เพราะโลกนั้นเป็นโลกที่ท่านสร้างขึ้นเองเลยมีอำนาจในการเปลี่ยนแปลงต้นฉบับทุกอย่าง แต่กับโลกปัจจุบันนี้ท่านไม่มีอำนาจเปลี่ยนแปลงอะไรมากนักนอกจากโชคชะตาจะกำหนดไว้แล้วครับ”“อ้อ นักเขียนคือพระเจ้านี่เองศิก็ลืมไป”“ครับ ท่านบอกผมอย่างนั้นเหมือนกัน ตอนแรกผมก็โมโหมากที่ท่านมาล้อเล่นกับชีวิตคนอื่นแบบนี้ แต่สุดท้ายก็ต้องขอบคุณอยู่ดีไม่งั้นผมคงไม่ได้มาพบคุณ”“งั้นสุดท้าย ทำไมเราสองคนถึงได้ถูกกำหนดให้มาเจอกันทั้งที่อยู่คนละโลกแบบนี้คะ”ศศินาถามอย่างสุดท้ายที่สำคัญมากๆ ถึงจะรู้สึกขอบคุณแต่ก็ยังไม่หายสงสัยอยู่ดีว่าอะไรที่ทำให้เกิดเรื่องรา
พระเอกหลงยุค 93 ตอนพิเศษ
บ่ายวันนึงของหน้าร้อนที่คู่แต่งงานใหม่พากันไปนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังบ้าน มองดูสวนผลไม้หลากชนิดและยอดเขาที่เห็นไกลๆ กลิ่นหอมจากดอกไม้รอบบริเวณลอยมากับลมเย็นๆจากธรรมชาติ สร้างความรู้สึกผ่อนคลายให้กับช่วงเวลาที่พระอาทิตย์สว่างจ้าจนแสบตาแบบนี้ได้ไม่น้อย ศศินาเอนตัวลงนอนบนตักของสามีพลางหลับตาพริ้มอย่างอารมณ์ดี ขณะที่อคิราห์ทอดสายตาที่เต็มไปด้วยความรักมองภรรยาคนสวยแล้วลูบผมอีกคนแผ่วเบา ศศินาคว้าเอามือหนาไปกุมไว้แนบแก้มก่อนจะถามเรื่องที่เคยสงสัยมานานตั้งแต่ที่เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ถึงจะเคยคุยกันไปแล้วบ้างแต่ด้วยตอนนั้นเกิดเรื่องขึ้นมากมายจนไม่ได้ถามรายละเอียดมากนัก “แสงคะ” “ครับ” “ยังจำตอนที่คุณกลับไปครั้งสุดท้ายได้มั้ย” “ได้ครับ ทำไมเหรอ” “ตอนนั้นคุณบอกว่าไปเจอคุณนักเขียนที่เขียนหนังสือเรื่องนั้นมาใช่มั้ยคะ” “ครับ คนที่คุณตานักปราชญ์เคยบอก แต่มันเหมือนความฝันมากกว่าถึงตอนที่คุยกันจะเป็นจริงก็เถอะ” อคิราห์บอกยิ้มๆ พอนึกถึงภาพตอนนั้นก็รู้สึกเลือนลางขึ้นมาแม้จะจำได้ทุกอย่างแล้วก็ตาม ยังไม่อยากเชื่ออยู่ดีว่าจะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นมาจริงๆ หากไม่มีเสื้อผ้ากับของที่มาจากโลกนู้นอยู่
พระเอกหลงยุค 92 ตอนพิเศษ
“อ๊าาา อะ อย่า อื้อ”บั้นท้ายงอนงามยกขึ้นอย่างเสียดเสียวเมื่อถูกลิ้นสากละเลงลงไปบนกลีบบอบบาง ติ่งเสียวที่ไวต่อความรู้สึกถูกดูดดุนจนตัวกระตุกสั่นไปหมด วันนี้อคิราห์ร้อนแรงเป็นพิเศษแบบที่ไม่เคยทำแบบนี้กันมาก่อนเลย ถึงจะเคยทำในห้องน้ำแต่ก็แค่ในอ่างแบบเมื่อกี้หรือยืนอยู่บนพื้นในท่าหันหลังเท่านั้น ไม่เคยถูกพามานั่งบนนี้สักครั้งและศศินาก็เพิ่งรู้ว่าการเปลี่ยนที่มันก็เปลี่ยนความรู้สึกไปด้วยเช่นกัน เหมือนตอนนี้ที่เธอหูอื้อตาลายไปหมด สติเริ่มถูกพรากไปกับความกระสันเสียวที่อีกคนมอบให้ไม่รู้จบ อคิราห์กำลังจะทำให้เธอเป็นบ้า ด้วยปากและลิ้นที่ละเลงใส่เธอไม่หยุด แม้แต่เสียงครางตอนนี้ศศินายังไม่อยากเชื่อว่ามันออกมาจากปากของเธอ มันดูร่านร้อนและยั่วยวนจนน่าอาย แต่เธอควบคุมหรือต่อต้านอะไรไม่ได้เลย ในเมื่อร่างกายมันซ่านเสียวจนโอนอ่อนตามอีกคนไปหมดแบบนี้“ฮึก แสง อ๊าา”ร่างบางกระตุกสั่น ปลดปล่อยออกมาอีกครั้งอย่างง่ายดาย อคิราห์ปาดเลียน้ำรักกลืนกินก่อนจะยืดตัวขึ้นแล้วกดกระแทกตัวตนที่แข็งขืนเข้าไปทันทีจนศศินาครางเสียงหลง“อ๊ะ อ๊าา”แขนเล็กกอดคอหนาเอาไว้แน่น อคิราห์ไม่ได้เว้นให้เธอที่กำลังเสร็จแม้แต่น้อย ร่าง
Anda juga akan menyukai
คำสาปบัญชารัก...The Love of Aamands
ดวงดาหลา สรีสามัญ คมงิ้วเริงรำ590 Dibacaภรรยาข้าคือนางร้าย
malinee700 Dibacaป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ
เซี่ยหมิงจู9.5K Dibacaสมบัติแห่งขุนเขา
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ8.4K Dibacaปราการรักจักรพรรดิจอมมาร
肥鸟神/เทพเจ้านกอ้วน1.2K Dibacaแล้วฉันมาอยู่บนเตียงของตัวร้ายได้ยังไงเนี่ย
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า175 Dibacaชะตารัก จอมมารไร้บัลลังก์
rasita_suin779 Dibacaคุณหนูผู้นี้มีงานลับ
橙花5.2K Dibaca
