พลาดรักสัมพันธ์ลวง

แสงไฟสีส้มภายในห้องที่ถูกหรี่ลงจนเหลือเพียงความสว่างน้อยนิด ไม่อาจบดบังใบหน้างดงามที่บัดนี้ภายในดวงตาที่เคยกลมโตกลับหรี่ปรือและหยาดเยิ้มเต็มไปด้วยความรู้สึก มันระคนไปด้วยความเจ็บปวดและสุขสมจนดูยั่วยวนชวนมองมากกว่าในยามปกติ มากเสียจนคนที่มองอยู่ไม่อาจควบคุมตัวเองได้และเผลอโจนจ้วงเข้าใส่ด้วยความลืมตั

“คุณนีน ผมขอกาแฟแก้วนึงครับ”เสียงทุ้มที่คุ้นเคยดังขึ้นเมื่อนีรนารารับสาย เป็นเรื่องปกติที่พอถึงช่วงบ่ายวิกรก็จะโทรออกมาที่โต๊ะเลขาหน้าห้องเพื่อขอกาแฟเป็นแก้วที่สองของวัน“ได้ค่ะ”นีรนารารับคำอย่างเคยชินก่อนจะวางสายแล้วลุกไปจัดการให้ทันทีด้วยความคล่องแคล่ว ผ่านมาเป็นอาทิตย์ได้แล้วหลังจากคืนนั้นที่ทำ

“นี่ลูกมีแฟนเหรอ ใครคะ”วิภาดาถามด้วยสีหน้าตื่นเต้นจนแทบทนรอไม่ไหว วิกรยิ้มก่อนจะผายมือไปฝั่งตรงข้ามตัวเองและพูดออกมาด้วยสีหน้าภูมิใจ“นี่ไงครับ”“คะ…”นีรนาราตกตะลึง มองมือของวิกรที่อยู่ด้านหน้าตัวเองแข็งค้าง บอสมีแฟนโดยที่ไม่เคยรู้เธอก็ตกใจมากแล้ว แต่พอเห็นว่าแฟนคือใครก็ทำเอาตกใจยิ่งกว่านี่เธอไปเ

“นี่มึงทำอะไรลงไปวะกร”อัคคีถามขึ้นหลังจากฟังเรื่องเล่าที่แสนจะน่าปวดหัวจากวิกรจบ เรื่องที่คิดว่าจะจบมาตั้งแต่คืนนั้นตอนนี้วิกรดันสร้างเรื่องขึ้นมาใหม่จนวุ่นวายยิ่งกว่าเดิม“กูก็อยากถามตัวเองเหมือนกันแหละ”วิกรกุมขมับก่อนจะตอบด้วยสีหน้าสิ้นหวังไม่ต่างจากน้ำเสียง ความมั่นอกมั่นใจที่เคยมีติดตัวมาตลอดเ

“พี่นีน”“อ้าว กลับมาแล้วเหรอนึกว่าจะถึงมืดๆซะอีก”นีรนาราที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องนอนมองปาริฉัตรและอรัณย์ที่กำลังขนกระเป๋าเข้าห้อง เพราะเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาปาริฉัตรไม่มีเรียน เลยได้โอกาสกลับไปหาพ่อแม่ที่จังหวัดน่านพร้อมกับอรัณย์ นีรนารารีบเข้าไปช่วยน้องขนของฝากที่แม่ชอบเตรียมกลับมาให้เสมอทุกครั้ง