ตอนที่14เงินก้อนโตกับการลงทุน

จื่ออิงมองคนตัวโตที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างตกตะลึง ไม่คิดว่าเขาจะมายืนอยู่หน้าห้องของเธอในเวลานี้

แสงไฟสลัวจากตะเกียงน้ำมันส่องกระทบใบหน้าคมเข้มของหลี่เฉิน ทำให้เธอเห็นแววตาที่อ่านไม่ออกของเขา 

จื่ออิงกะพริบตาปริบ ๆ  มองเขาอย่างฉงน ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมายืนอยู่ที่นี่เพราะเหตุใด

"มีอะไรหรือคะ"  

หญิงสาวเอ่ยถามออกไปอีกครั้ง เสียงของเธอแผ่วเบาเพราะไม่อยากรบกวนเหยียนเหยียนที่เพิ่งหลับไป

"คือฉัน...จะออกไปดื่มน้ำ"

เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีทีท่าว่าจะขยับหลีกทาง หรือเอ่ยสิ่งใดออกมา จื่ออิงจึงบอกจุดประสงค์ของเธอไป เพราะตอนนี้เธอรู้สึกคอแห้งและกระหายน้ำเป็นอย่างมาก 

หลี่เฉินยังคงยืนเงียบ ไม่ได้ขยับหลีกทางให้เธอในทันที ดวงตาคมกริบทอดมองใบหน้าหญิงสาวด้วยแววตาซับซ้อนราวกับกำลังพิจารณาบางอย่าง

จื่ออิงรู้สึกถึงบรรยากาศแปลกประหลาดที่แผ่ออกมาจากตัวเขา เธอขยับตัวเล็กน้อยอย่างอึดอัด ก่อนจะเม้มริมฝีปากแล้วเอ่ยย้ำอีกครั้ง

"ฉันจะไปดื่มน้ำค่ะ"

เสียงหวานเอ่ยขึ้นแผ่วเบาทว่าชัดเจนในทุกถ้อยคำ หลี่เฉินกะพริบตาเล็กน้อยเหมือนเพิ่งดึงตัวเองกลับมาจากภวังค์ เขาหลุบตาลงมองกล่องเหล็กในมือ ก่อนจะถอนหายใจเบา ๆ

"ขอโทษที ผมเอานี่มาให้คุณ" 

ในที่สุดเขาก็เอ่ยขึ้น เสียงทุ้มต่ำยังคงเรียบนิ่ง พร้อมกับยื่นกล่องเหล็กในมือให้เธอ ท่าทางเหมือนมีบางอย่างอยากจะพูดแต่สุดท้ายก็เลือกที่จะเงียบ

จื่ออิงเผลอขมวดคิ้วใบหน้ายุ่ง มองอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะก้มลงมองกล่องเหล็กในมือเขาที่ยื่นมาให้ เธอยื่นมือออกไปรับมันมาอย่างงง ๆ  ความเย็นจากโลหะส่งผ่านเข้ามายังปลายนิ้วของเธอ

"อะไรหรือคะ" 

เธอเงยหน้าขึ้นถามด้วยใบหน้าฉงน แต่กลับไม่ได้รับคำตอบในทันที บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนเงียบสงัด มีเพียงเสียงลมยามค่ำคืนที่พัดผ่านเข้ามาเบา ๆ

หลี่เฉินจ้องมองเธอเงียบ ๆ อยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาคมลึกลับจนยากจะคาดเดาความคิดของเขาได้ 

"ข้างในเป็นของของคุณที่ผมเก็บเอาไว้ให้"

น้ำเสียงนิ่งเรียบเอ่ยขึ้น ไม่บ่งบอกอารมณ์ใด ๆ พูดจบเขาก็หมุนตัวเดินจากไป ทิ้งให้จื่ออิงยืนมองกล่องในมือด้วยความงุนงง 

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองแผ่นหลังกว้างที่เดินหายเข้าไปในห้องของเขาอย่างไม่เข้าใจ อดไม่ได้ที่จะพึมพำออกมาเบา ๆ

"ประสาท เป็นอะไรของเขา พิลึกคนจริง ๆ"

แม้จะพูดแบบนั้น แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะก้มลงมองกล่องเหล็กในมืออีกครั้ง

จื่ออิงเดินเข้าไปในห้องครัวพร้อมกับอุ้มกล่องเหล็กใบนั้นไปด้วย หลังจากดื่มน้ำดับกระหายเรียบร้อยก็อุ้มกล่องเจ้าปัญหากลับเข้ามาในห้อง วางมันลงบนเตียงเตาแล้วพิจารณาด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น ว่าด้านในนั้นมีอะไรอยู่กันแน่ หลี่เฉินจึงได้รีบร้อนนำมามอบให้เธอ

แต่เมื่อเปิดออกดูเห็นสิ่งที่อยู่ภายใน ดวงตากลมโตก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความตกตะลึง มือไม้สั่นขึ้นมาอย่างตื่นเต้น

ภายในกล่องใบเล็กมีสมุดบัญชีธนาคารอยู่หนึ่งเล่ม ระบุว่ามันเป็นของเธอ และจำนวนเงินที่ระบุอยู่บนนั้นก็เป็นเงินก้อนโต มันคงเป็นเงินชดเชยการเสียชีวิตของบิดามารดาเจ้าของร่าง ซึ่งไม่มีการถอนออกมาเลยสักครั้ง ไม่เพียงเท่านั้น ยังมีเงินสดจำนวนไม่น้อย และเครื่องประดับอีกหลายชิ้น ทุกอย่างถูกเก็บรักษาไว้อย่างดี ราวกับไม่เคยถูกแตะต้องมาก่อน

จื่ออิงนิ่งค้างไปครู่หนึ่ง ก่อนที่หัวใจจะเริ่มเต้นแรงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

หากจะนับจากทรัพย์สินที่มีในตอนนี้ นี่ไม่เท่ากับว่าเธอคือเศรษฐีตัวน้อย ๆ หรอกหรือ

โอ๊ย ขอบคุณสวรรค์ ยอมรับว่าหลังจากที่คิดว่าตัวเองต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ สิ่งแรกที่เธอคิดถึงคือเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ เธอกำลังกังวลอยู่เชียวว่าจะใช้ชีวิตในโลกใบนี้ต่อไปอย่างไรดี ที่แท้เธอก็ไม่ได้เป็นคนตัวเปล่า ยากจนข้นแค้นอย่างที่คิด

หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะนึกขอบคุณหลี่เฉินจากใจจริง นับว่าเขาเหมาะสมกับการเป็นพระเอกในนิยาย เพราะเป็นคนดีและซื่อสัตย์ไม่น้อย 

จื่ออิงยกมือขึ้นกุมอก รู้สึกเหมือนก้อนหินหนัก ๆ ที่กดทับหัวใจพลันสลายหายไปในพริบตา

หลังจากนี้คงต้องมาดูกันว่าเธอสามารถนำเงินจำนวนนี้มาต่อยอดทำอะไรได้บ้าง

จากที่เคยได้ศึกษามา ประเทศจีนในช่วงปี 1980 เป็นช่วงเวลาของ การปฏิรูปเศรษฐกิจและเปิดประเทศ เศรษฐกิจเริ่มเปลี่ยนจากระบบวางแผนโดยรัฐไปสู่ระบบเศรษฐกิจแบบตลาดมากขึ้น ผู้คนเริ่มทำธุรกิจส่วนตัวได้ ทำให้เกิดโอกาสทางธุรกิจใหม่ ๆ มากมาย

แล้วเธอควรจะทำธุรกิจเกี่ยวกับอะไรดีล่ะ

จื่ออิงนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถอนหายใจออกมาเบา ๆ ลุกขึ้นนำกล่องใบนั้นไปเก็บไว้ในตู้ไม้ข้างเตียง

ก่อนจะเดินกลับมาล้มตัวลงนอนข้างบุตรสาว แต่กลับไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้ คิ้วเรียวขมวดแน่นขณะครุ่นคิด ตอนนี้ในหัวของเธอเต็มไปด้วยความคิดมากมาย

เงินจำนวนนี้ เธอควรเอาไปลงทุนทำอะไรดี

เธอรู้ดีว่า เงิน ถ้าใช้ไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีรายได้เข้ามาทดแทน สุดท้ายก็ต้องหมด ไม่ช้าก็เร็ว และเมื่อถึงวันนั้น ชีวิตของเธอกับเหยียนเหยียนคงลำบากแน่ เธอเข้าใจดีว่า ในโลกนี้ เงินสำคัญแค่ไหน

แต่ถ้าเธอใช้มันอย่างฉลาด เงินก้อนนี้อาจเปลี่ยนชีวิตของเธอจากคนธรรมดาไปสู่มหาเศรษฐีในยุคนี้ก็เป็นได้

นี่คือ โอกาส ที่คนในยุคนี้แทบไม่มีใครมองเห็น

แต่จะทำอะไรดีล่ะ

สิ่งที่ขาดแคลนในตอนนี้มีเยอะมาก ตั้งแต่อาหาร ของใช้ในครัวเรือน ไปจนถึงสินค้าแฟชั่น

หรือเธอจะเริ่มจากการค้าขายเล็ก ๆ ก่อนดี ตอนนี้เศรษฐกิจกำลังโตขึ้น ของใช้ในชีวิตประจำวัน เช่น สบู่ แชมพู เครื่องสำอางนำเข้า อุปกรณ์ครัว หรือแม้แต่ เครื่องประดับ เริ่มเป็นที่ต้องการของตลาด

เธอสามารถซื้อสินค้าจากเมืองใหญ่ แล้วนำมาขายต่อที่หมู่บ้าน ถ้าเธอทำแล้วไปได้ดี อาจขยายไปเปิดร้านค้าเล็ก ๆ ของตัวเองได้

หรือเธอจะลงทุนด้านอาหาร ช่วงนี้เศรษฐกิจเริ่มดีขึ้น คนเริ่มมีกำลังซื้อมากขึ้น อาหารอร่อย ๆ ย่อมขายได้แน่ เธอเองก็พอจะมีฝีมือด้านการทำอาหารอยู่บ้าง อาจเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ หรือขายของกินที่ตลาดก็ได้

หรือว่าจะขายเสื้อผ้า ช่วงนี้เสื้อผ้าแบบตะวันตกเริ่มได้รับความนิยม ถ้าเธอหาเสื้อผ้าสวย ๆ มาขายก็น่าจะทำกำไรได้ไม่น้อย

หรือว่าจะค้าสมุนไพรดี สมุนไพรจีนเป็นของขึ้นชื่อ ถ้าหาแหล่งรับซื้อดี ๆ ก็น่าจะทำเงินได้

หรือบางที เธอควรลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์

ราคาที่ดินในตอนนี้ยังถูกมาก ถ้าเธอซื้อไว้ อีกไม่กี่ปีราคาต้องขึ้นแน่ ๆ ถ้าคิดการณ์ไกล การลงทุนในที่ดินอาจเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

โอ๊ย... เธอควรจะเลือกทางไหนดี หากมีเงินมากกว่านี้เธอจะทำมันให้หมดทุกอย่าง

จื่ออิงเม้มปากแน่น เธอจะไม่ปล่อยให้เงินก้อนนี้หมดไปโดยเปล่าประโยชน์เด็ดขาด

หญิงสาวครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ แม้จะไม่มีประสบการณ์ด้านการทำธุรกิจมาก่อน แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกหวาดหวั่น เธอเชื่อว่าถ้าลงมือทำจริง ๆ เธอต้องทำได้แน่

ชีวิตก่อนเธอเป็นเพียงสาวออฟฟิศธรรมดา ทำงานตามคำสั่ง รอเงินเดือนออก แล้วก็ใช้ชีวิตวนลูปไปวัน ๆ ไม่มีความฝัน ไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว เธอไม่ได้อยู่เพื่อตัวเองอีกต่อไป

จื่ออิงหันไปมองเหยียนเหยียนที่นอนหลับตาพริ้ม ริมฝีปากเล็ก ๆ เผยอขึ้นน้อย ๆ แก้มกลมนุ่มนิ่ม ลมหายใจแผ่วเบาสม่ำเสมอ ภาพนั้นทำให้หัวใจของจื่ออิงอ่อนโยนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

ยิ่งคิดถึงอนาคต ยิ่งทำให้เธอต้องเร่งสร้างความมั่นคงให้ตัวเอง เพราะถ้าทุกอย่างยังคงเป็นไปตามเรื่องราวในนิยาย

หลี่เฉินที่เป็นพระเอกของเรื่อง ยังต้องคู่กับเจียงซินหยา นางเอกผู้เพียบพร้อมแสนดี

ส่วนตัวเธอ ถึงจะไม่ตาย แต่ก็ต้องยอมหลีกทาง เพราะสำหรับเธอหากคนไม่มีใจให้กัน เธอก็ไม่คิดจะรั้งเขาไว้ 

แต่สำหรับเรื่องของหลี่ซูเหยียน มันต่างกัน เมื่อเธอได้กลายมาเป็นมารดาของหนูน้อยแล้ว เธอก็ไม่คิดจะยกอีกฝ่ายให้ใคร ไม่ว่าใครจะเป็นพระเอกหรือนางเอก ใครจะรักกับใคร จะคู่กับใคร เหยียนเหยียนน้อยจะต้องอยู่กับเธอเป็นลูกสาวตัวน้อยของเธอตลอดไป

คืนนี้จื่ออิงจึงนอนหลับไป พร้อมกับแผนการมากมายที่ยังคิดไม่ตก ปล่อยให้ความเหนื่อยล้าพาร่างกายเข้าสู่นิทรา

พรุ่งนี้... เธอค่อยลุกขึ้นมา ก้าวเดินต่อไปในโลกใบใหม่นี้