ตอนที่32ซื้อร้าน

เมื่อมาถึงตัวอำเภอ หลี่เฉินและจื่ออิงก็เริ่มต้นสำรวจทำเลสำหรับเปิดร้านอาหาร วันนี้พวกเขาตั้งใจเดินสำรวจให้ละเอียดกว่าครั้งก่อน แต่ไม่ได้ไปยังบริเวณตลาดที่เต็มไปด้วยร้านค้าและผู้คนที่มาจับจ่ายซื้อของ ทั้งสองเลือกมาสำรวจพื้นที่ที่เป็นที่ตั้งของโรงงานและสถานที่ราชการ

ตัวอำเภอในปี 1980 แม้จะไม่ได้เจริญเทียบเท่าเมืองใหญ่ แต่ก็มีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยผู้คน พื้นที่แถบนี้ดูคึกคักในแบบที่แตกต่างจากตลาดโดยสิ้นเชิง แม้จะไม่จอแจเท่าศูนย์กลางการค้า แต่ก็เต็มไปด้วยผู้คนที่เดินทางไปทำงาน ข้าราชการ พนักงานบริษัท คนงานจากโรงงานต่างเดินสวนกันไปมา บางคนขี่จักรยาน บางคนขับรถจักรยานยนต์ หรือแม้กระทั่งรถยนต์ส่วนตัวก็มีให้เห็น บางคนก็เดินจูงมือกันเป็นกลุ่ม พลางพูดคุยเรื่องงานและชีวิตประจำวัน

ริมถนนมีร้านค้าเล็กๆ ตั้งเรียงรายอยู่เป็นระยะ ส่วนใหญ่เป็นร้านขายอาหารง่ายๆ อย่างร้านก๋วยเตี๋ยว ร้านข้าวแกง และร้านบะหมี่เกี๊ยว บ้างเป็นรถเข็น บ้างเป็นแผงตั้งอยู่ใต้ร่มไม้ให้ร่มเงาเย็นสบาย บ้างดัดแปลงจากอาคารไม้เก่ากลายเป็นร้านอาหารขนาดเล็ก นอกจากนี้ยังมีร้านอาหารของรัฐ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากทางการ แม้จะขายในราคาย่อมเ