บทนำ

พันธะร้ายแสนรัก

“ทำไมคุณถึงพูดโกหก”

“โกหก” เธอทวนคำพูดของเขาแล้วเลิกคิ้วขึ้นสูงเป็นเชิงถามว่าเธอโกหกเรื่องอะไร

“ก็โกหกว่าคุณไปหาผมทุกเดือนและพย่าามที่จะมีลูกกับผม”

            “ก็เราจดทะเบียนสมรสกันมา 4 ปีแล้ว เราก็ควรจะมีลูกกันสักที” เธอพูดออกมาอย่างไม่อายปาก จนชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันด้วยความไม่สบอารมณ์ เมื่อพูดถึงคำว่าลูกมันก็สะกิดใจของเขาให้นึกถึง 4 ปีที่แล้วความเจ็บปวดยังบาดลึกอยู่ในใจของเขาไม่มีวันจาง

            ความจริงแล้วการที่เขากลับมาที่ไทยในครั้งนี้เขาไม่ได้จะมาสร้างครอบครัวกับเธอหรอกนะ แต่เขาตัดสินใจดีแล้วว่าเขาอยากจะมาหย่ากับเธอเพราะตอนนี้เขาโตขึ้นแล้ว โตขึ้นมากกว่า 4 ปีที่แล้วและผ่านเรื่องราวที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต เขาอยากจะเป็นคนที่กล้าตัดสินใจด้วยตัวของเขา เขาจะไม่ยอมอยู่ใต้อาณัติขอพ่อหรือย่าของเขาอีกแล้ว

“ผมตัดสินใจแล้วนะ” สายตาคู่คมจ้องสบตาของเธอด้วยแววตาที่แน่วแน่

“ผมว่าเราหย่ากันเถอะ” รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของเธอกลับเลือนหายไปในทันทีเหมือนคำพูดของเขานั้นกระชากทั้งความสุขและความปรารถนาของเธอให้หลุดออกไปจากชีวิตโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

            “คุณว่าอะไรนะ”

            “เราไม่ได้รักกันและผมคงจะอยู่กับคุณในฐานะสามีต่อไปไม่ได้ ผมทำไม่ได้จริง ๆ มันทรยศความรู้สึกของผม” คำพูดของเขามันทำให้เธอขัดใจเป็นที่สุด เธอไม่ได้เสียใจที่เขาพูดว่าเราไม่ได้รักกันเพราะความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นแหละ ตั้งแต่ที่จดทะเบียนสมรสกันมา 4 ปีก็ไม่ได้เจอหน้าค่าตากันเลย เธอเพิ่งจะมาเห็นหน้าของสามีที่จดทะเบียนด้วยก็วันนี้นี่แหละ และวันนี้ก็เป็นวันที่เขาชวนเธอไปหย่า

   

             “ฉันไม่หย่า” เธอพูดเสียงดังฟังชัด หญิงสาวหมุนตัวและเดินออกไปจากดาดฟ้าทันทีเพราะไม่อยากที่จะพูดอะไรไว้มากกว่านี้ เธอยอมรับว่าตอนนี้เธอโมโหมาก โมโหจนแทบจะหายใจไม่ออกเขาเป็นใครกันที่กล้ามาขอหย่ากับเธอ เธอสิต้องขอหย่ากับเขาแต่ก่อนที่จะหย่ากันเธอขอสิ่งเดียวนั่นก็คือสิ่งที่จะทำให้เธอได้ทุกสิ่งทุกอย่างจากน้ำพักน้ำแรงของแม่ของมาเป็นของเธอเสียก่อน นั่นก็คือการที่จะต้องมีลูกชายกับเขาแล้วเธอจะได้ห้างสรรพสินค้าที่เป็นหยาดเหงื่อของแม่เธอ เธอถึงจะชวนเขาหย่าไม่ใช่ให้เขามาชวนภรรยาไปหย่าทั้งที่ยังไม่ได้ปั๊มลูกกันเลยด้วยซ้ำ เรื่องอะไรเธอจะหย่าให้โง่สิ ชีวิตเธอคงต้องจบเห่ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปและสิ่งที่เธอทุ่มเทมาตั้งหลายปีดีดักมันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ