All Chapters of พันธะร้ายแสนรัก: Chapter 1 - Chapter 10

พันธะร้ายแสนรัก“ทำไมคุณถึงพูดโกหก”“โกหก” เธอทวนคำพูดของเขาแล้วเลิกคิ้วขึ้นสูงเป็นเชิงถามว่าเธอโกหกเรื่องอะไร“ก็โกหกว่าคุณไปหาผมทุกเดือนและพย่าามที่จะมีลูกกับผม” “ก็เราจดทะเบียนสมรสกันมา 4 ปีแล้ว เราก็ควรจะมีลูกกันสักที” เธอพูดออกมาอย่างไม่อายปาก จนชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันด้วยความไม่สบอารมณ์ เมื่อพูดถึงคำว่าลูกมันก็สะกิดใจของเขาให้นึกถึง 4 ปีที่แล้วความเจ็บปวดยังบาดลึกอยู่ในใจของเขาไม่มีวันจาง ความจริงแล้วการที่เขากลับมาที่ไทยในครั้งนี้เขาไม่ได้จะมาสร้างครอบครัวกับเธอหรอกนะ แต่เขาตัดสินใจดีแล้วว่าเขาอยากจะมาหย่ากับเธอเพราะตอนนี้เขาโตขึ้นแล้ว โตขึ้นมากกว่า 4 ปีที่แล้วและผ่านเรื่องราวที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต เขาอยากจะเป็นคนที่กล้าตัดสินใจด้วยตัวของเขา เขาจะไม่ยอมอยู่ใต้อาณัติขอพ่อหรือย่าของเขาอีกแล้ว“ผมตัดสินใจแล้วนะ” สายตาคู่คมจ้องสบตาของเธอด้วยแววตาที่แน่วแน่“ผมว่าเราหย่ากันเถอะ” รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของเธอกลับเลือนหายไปในทันทีเหมือนคำพูดของเขานั้นกระชากทั้งความสุขและความปรารถนาของเธอให้หลุดออกไปจากชีวิตโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว “คุณว่าอะไร

ตอนที่ 5 ข่าวร้าย“ผมเห็นว่ายังไงคุณก้องภพก็จบมาทางนี้โดยตรง ผมก็อยากจะเห็นฝีมือของคุณก้องภพในการมาช่วยคุณตีรณาบริหารห้างของเราก็เลยคิดว่าอยากจะให้คุณก้องภพเป็นคนคุมการก่อสร้างของห้างที่สิงคโปร์ในครั้งนี้นะครับ” เสียงหวานหัวเราะขึ้นอย่างอารมณ์ดีเมื่อได้ยินอมรเทพเสนอขึ้น“แล้วหุ้นส่วนทุกท่านว่ายังไงกันคะ เห็นด้วยกับคุณอมรหรือเปล่าคะ” หุ้นส่วนหลายคนหันไปมองหน้าอมรเทพแล้วมีท่าทางอึกอัก ตีรณาก็ดีดนิ้วขึ้นทันที“เปาะ!”“นี่ไม่มีแรงสนับสนุนให้น้องชายดิฉันเข้ามามีส่วนร่วมในการดูแลโปรเจคการสร้างห้างสรรพสินค้าในครั้งนี้เลยเหรอคะ” เธอพูดขึ้นมาอย่างขำ ๆ ทั้ง ๆ ที่เธออ่านเกมออกอยู่แล้วว่ายังไงหุ้นส่วนที่มีประสบการณ์ คงจะไม่เอาชีวิตและเงินของตัวเองไปฝากไว้กับเด็กที่ไม่เป็นงานคนหนึ่ง ดีไม่ดีอาจจะทำให้การเปิดห้างในครั้งนี้ล่าช้าก็ได้ ไม่ว่าจะเกิดการสะดุดใด ๆ ก็จะส่งผลกระทบต่อหุ้นของบริษัททุกคนไปด้วยแน่นอน“แสดงว่าการเงียบของหุ้นส่วนทุกท่านเป็นคำตอบแล้วนะคะ คุณอมรเ

                            ตอนที่ 1                     นัดจดทะเบียนสมรส            ประตูรถสปอร์ตสีเงินถูกเปิดขึ้นตามด้วยรองเท้าส้นสูงสีครีมเดินลงมาจากรถ หญิงสาวร่างระหงสวมชุดเดรสสีชมพูกำลังเดินเข้ามาในที่ว่าการอำเภอ เธอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของผู้คนที่อยู่ด้านในกำลังทะเลาะถกเถียงอะไรกันบางอย่างหรือว่าสิ่งนั้นอาจจะเกี่ยวกับเธอก็เป็นได้เมื่อเธอนั้นมาช้ากว่าเวลานัดหมายเกือบจะ 20 นาที เพราะติดประชุมอยู่หลังจากประชุมเสร็จเธอก็รีบตรงดิ่งมาที่ว่าการอำเภอแล้วตอนนี้สิ่งที่เธอกำลังมองหาคือว่าที่สามีของเธอที่จะมาจดทะเบียนสมรสกันในวันนี้“สวัสดีค่ะคุณย่าวลี”“สวัสดีค่ะ คุณลุงมานิตย์” ตีรณายกมือไหว้คุณหญิงวลีเพื่อนสนิทของจิตรวิตรีย่าของเธอที่เป็นคนบงการหมั้นหมายให้เธอกับหลานของตัวเอง และเป็นเจ้าภาพที่จะให้คนทั้งสองจ

ตอนที่ 6 ห้องดับจิต“ครับผมจะรีบไป” ธมกรกดตัดสายทั้งที่เขายังตั้งรับไม่ติดไม่คิดว่าข่าวร้ายจะมาถึงเร็วขนาดนี้ เขายังไม่ทันที่จะได้ร่ำลาสิกานต์ด้วยซ้ำ ทำไมนะ ทำไมโลกถึงใจร้ายกับเขาขนาดนี้ พรากผู้หญิงที่เขารักที่สุดไปตลอดชีวิต ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาไม่มีแม้แต่เวลาที่จะได้ร่ำลากับเธอเพราะคำมั่นสัญญาของผู้ใหญ่ที่ทำให้เขาต้องมาติดแหงกอยู่ตรงนี้ แล้วตอนนี้เขาก็ยังไม่เห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นด้วยซ้ำคนที่จะต้องจดทะเบียนสมรสกับเขา เธอยังให้เขามานั่งรอเกือบชั่วโมง“เดี๋ยวค่ะ คุณธมกร” ไลลาร้องห้ามเสียงหลงไม่ใช่เธอไม่ตกใจในท่าทางของชายหนุ่มที่บัดนี้ดวงตาของเขาแดงก่ำ น้ำใส ๆ ไหลอาบแก้มของผู้ชายอกสามศอก เธอรู้ว่าสายโทรศัพท์นั้นคงจะเป็นข่าวที่ไม่ค่อยดีกับเขาแน่นอน แต่ด้วยทางนฤบดินทร์กำชับมาหนักหนากับเธอตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่ายังไงวันนี้ตีรณาและธมกรจะต้องจดทะเบียนสมรสกันให้เรียบร้อย เธอจำเป็นที่จะต้องทำหน้าที่เลขาให้ดีที่สุด“ผมมีธุระด่วนน่ะ ผมต้องไปก่อน”“เดี๋ยวค่ะ เดี๋ยว ๆ ๆ คือว่า

ตอนที่ 8ไปรับสามีที่ไม่เคยเห็นหน้า“ก๊อก ๆ ๆ!” เสียงเคาะประตูขัดการประชุมดังขึ้น ตีรณาหันไปมองประตูห้องประชุมที่กำลังเปิดกว้างออกและแล้วก็มีร่างเล็กของไลลาเดินเข้ามายักคิ้วหลิ่วตาเชิงบอกเป็นนัยว่ามีเรื่องสำคัญ ตีรณาหันมองไลลาแล้วขมวดคิ้วมุ่น“คุณนาคือพอดีว่าท่านประธานใหญ่โทรมาหลายสายแล้วนะคะบอกว่าสามีของคุณนากำลังจะกลับมาในวันนี้ค่ะ แล้วก็กำลังจะถึงสนามบินแล้วค่ะ ท่านประธานใหญ่บอกว่าให้คุณนาไปรับคุณธมกรด้วยค่ะ” ไลลากระซิบบอกผู้เป็นเจ้านายสาวทันที ถ้าหากว่าไปช้าคงจะเกิดปัญหาอีกเป็นแน่“เอ่อ! พอดีว่านามีเรื่องด่วนนะคะ ถ้าอย่างนั้นนาขอหยุดการประชุมไว้เพียงเท่านี้ก่อนได้ไหมคะแล้วค่อยมาต่อกันในพรุ่งนี้” เธอรีบบอกยุติการประชุมทันทีเพื่อที่จะไปให้ถึงสนามบินให้เร็วที่สุด“แล้วทำไมเพิ่งมาบอกวันนี้ล่ะ” น้ำเสียงของเธอเจอแกมดุของตีรณานั้นบ่งบอกว่าเธอร้อนใจเป็นอย่างมาก เพราะปกติแล้วไลลาไม่ค่อยจะพลาดเรื่องสำคัญ“ขอโทษทีนะคะคุณนา คือว่า เอ่อ ไลลาลืมค่ะ ไลลาก็ไม่รู