แชร์

ข้ออ้างเพื่อเธอ

ผู้เขียน: ohpal
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-13 13:37:12

เวลาพักกลางของไป๋ลู่จินได้หมดความสงบสุขไปแล้วเรียบร้อย เมื่อจางหลินอี้เอาแต่โทรจิกให้เธอมาส่งกาแฟอยู่ได้ทุกห้านาที! พอเธอบล็อกการติดต่อของเขา เขาก็ให้เลขาโทรเข้าเบอร์ร้านจนโชนถึงขั้นให้เธอรีบออกมาส่งได้ก่อนเวลาพัก

ซึ่งตอนนี้เธอก็อยู่ในลิฟต์พร้อมเอสเปรสโซเย็นในมือด้วยความหงุดหงิด ทั้งๆ ที่เธอตั้งใจจะไม่มาแล้วแท้ๆ เชียวกลับต้องมาเพราะความปั่นประสาทของหลินอี้

ตึง ประตูลิฟต์เปิดออกลู่จินก็ได้แต่ยืนมองซ้ายมองขวาหาห้องทำงานของหลินอี้ เพราะนี้เป็นยังไม่หมดเวลาพักเที่ยงทำให้ยังไม่มีพนักงานกลับมาอีกทั้งบริษัทนี่ก็กว้างใหญ่จนต้องใช้วิธีเดินหา

ลู่จินเลยเดินอ่านตามป้ายหน้าห้องไปเรื่อยๆ ไม่ทันสังเกตว่ามีใครคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาหาเธอจากด้านหลัง

"แฮ!"

"ผีหลอก!!"ลู่จินต้องใจจนสะดุ้ง แต่เมื่อเธอหันไปมองต้นเสียงก็ยิ่งทำให้เธอหน้าซีดไปใหญ่เมื่อคนที่มาสะกิดเธอนั้นไม่ใช่ใครแต่กลับเป็นเหมยลี่เพื่อนรักเธอเอง

เหมยลี่ที่ได้เห็นเพื่อนรักในชุดยูนิฟอร์มของร้านก็ตื่นเต้นใหญ่มองสำรวจเธอไปทั่วทั้งตัวอย่างสนใจ

"โห แกทำงานที่คาเฟ่พี่โชนเหรอ สุดยอดร้านนั้นเจ้าของหล่อมาก"

"ชะ ใช่ๆ พะ พักเสร็จเร็วเนอะ"ลู่จินยังคงพูดต
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   นัดบอร์ดเจ้าปัญหา

    หลังจากกินข้าวเที่ยงกันเสร็จหลินอี้หันมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองพบเวลาก็ยังเหลืออยู่นิดหน่อย แถมหญิงสาวตรงหน้าพอกินอิ่มตาก็ผล็อยจะหลับแต่ยังคงทำเป็นนั่งมองนู่นนี่เพื่อทำให้ตัวเองตื่นตัว "ไปนอนโซฟาดีๆ""ฉันไม่ใช่เด็กสะหน่อยที่กินอิ่มแล้วต้องนอนหลับ"หลินอี้ทนเห็นลู่จินปากแข็งต่อไปไม่ไหวทั้งๆ ที่ดูง่วงขนาดนั้นเลยจัดการเดินเข้าไปซ้อนตัวเธอขึ้นแล้วอุ้มตรงไปที่โซฟากว้าง ลู่จินที่ตกใจกับการกระทำอันรวดเร็วของเขาก็ได้แต่กอดคอคนตัวสูงไว้แน่นเพราะกลัวว่าเขาจะแกล้งโยนเธอลงโซฟาแต่เปล่าเลยเขาค่อยๆ วางร่างเธอลงบนโซฟาเบาอย่างอ่อนโยนก่อนจะเอาหมอนอิงมารองหัวให้ราวกับพ่อเอาลูกเข้านอนทำเอาลู่จินถึงกับสับสนในการกระทำที่แปลกไปของเขา"มองอะไร...หลงรักฉันหรือไง?""ประสาท หลงตัวเอง!"ลู่จินแบะริมฝีปากก่อนจะล้มตัวนอนลงบนโซฟา"หึ นอนไปเถอะ""กลัวไม่ทันเวลาเข้างาน""ฉันมีประชุมตอนเธอเข้างานพอดี ตั้งเวลาไว้แล้ว""แล้วพี่จะนั่งลงทำไม"ลู่จินถามสายตาก็มองหลินอี้ที่กำลังนั่งลงบนโซฟาปลายเท้าเธอทั้งๆ ที่ยังมีโซฟาตัวเล็กอยู่ไม่ไกลกัน ก่อนที่เขาจะเอนหัวพิงขอบโซฟาแล้วหลับตาลงราวกับเหนื่อยล้าเต็มที"ฉันก็อยากพักบ้าง วันนี้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   มีสิ่งมีชีวิตอยู่ในห้องก็ดี

    :ลู่จินอึดอัดชะมัด...ตั้งแต่กลับมาถึงบ้านพี่หลินอี้ก็ไม่พูดอะไรกับฉันเลยสักคำเอาแต่ตีหน้านิ่งจนฉันรู้สึกกังวล ฉันถามก็ไม่ค่อยจะตอบอย่างกับว่าเขากำลังคิดมากเรื่องอะไรอยู่อย่างนั้นแหละ การที่เขาเงียบไปไม่มีเหตุผลแบบนี้มันทำให้ฉันคิดมากชะมัดเลยหรือจะเป็นเพราะงานเขาเยอะเกินไป? ฉันควรช่วยงานเขาเสียหน่อยไหมนะ...นี้ก็ดึกมากแล้วยังเห็นไฟห้องนอนของเขาเปิดอยู่เลย ถ้าอยากช่วยฉันควรทำยังไงนะ ไปเคาะประตูแล้วถามเขาว่ามีอะไรให้ช่วยไหมคะ? แบบนี้เลยดีไหมนะ?ตืด ตืด 'เหมยลี่'"ฮัลโหลเหมยลี่! พอดีเลยฉันมีเรื่องจะปรึกษาแกพอดี"(ก่อนปรึกษา ฉันขอบ่นเรื่องเจ้านายให้ฟังก่อนได้ไหม วันนี้นะหลังแกกลับไปเขาให้ฉันแก้เอกสารเป็นร้อยหน้าเลยเว้ย ฉันเกือบตายแล้วเนี่ย คงเพราะแกเข้าไปนอนในห้องเขาแน่ๆ เลย)เหมยลี่บ่นอุบอย่างไม่พอใจและคิดว่ามันเป็นเพราะฉันไปแอบนอนหลับ ควรจะบอกความจริงกับเหมยลี่ไหมนะว่าเขาเป็นคนสั่งให้ฉันนอนพักเอง ไม่ได้สิ...ถ้าพูดเรื่องนั้นเหมยลี่ก็ต้องสงสัยอีกว่าทำไมเขาถึงยอมให้ฉันนอนได้แล้วฉันก็ต้องถูกต้อนให้ตอบคำถามจนเรื่องที่เราทั้งคู่เป็นคู่หมั้นกันหลุดแน่นอน"เอิ่ม...เอาเป็นว่าฉันจะชดเชยให้นะ"

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   มันไม่ง่ายแบบนั้น

    หลายวันต่อมาชีวิตประจำวันระหว่างลู่จินและหลินอี้ก็ยังคงดำเนินไปตามปกติ ทั้งคู่ยังคงไปกลับบ้านพร้อมกันทุกวัน และลู่จินยังคงมาทานข้าวเที่ยงที่หลินอี้เตรียมไว้ให้แลกกับการที่เธอต้องมาส่งกาแฟเขาทุกวันเช่นกันจนตอนนี้คนในบริษัทเริ่มจะคุ้นชินกับการมาของเธอโดยที่ทุกคนเข้าใจว่าเธอเป็นคนรู้จักของหลินอี้แต่บางคนก็บอกว่าเธอคือคนที่กำลังพยายามเข้าหาหลินอี้ซึ่งตัวเธอก็ไม่เคยคิดจะอธิบายแต่วันนี้เหตุการณ์ในบริษัทดูเคร่งเครียดกว่าปกติทุกคนเอาแต่ก้มหน้าทำงานอย่างแข็งขันและเดินสวนกันไปมาให้วุ่น ลู่จินที่เก็บความสงสัยไว้ในใจไม่ไหวเลยตั้งใจเดินไปหาเพื่อนรักที่แผนเพื่อสอบถามเรื่องนี้"เหมยลี่ๆ""เอ้า มาส่งกาแฟเหรอ ทำไมมาแผนกฉันละ"เหมยลี่ถามเพื่อนรักในขณะที่สายตายังคงจดจ่อกับหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เต็มไปด้วยรูปดาราสาวหลายคน ดูเหมือนเธอเองก็กำลังยุ่งไม่น้อย"เอิ่ม วันนี้ที่บริษัทดูยุ่งจังเลยเนอะ""ยุ่งสิ อยู่ๆ ซูฉวี่นางเอกที่ถูกวางตัวในมินิซีรีส์เรื่องใหม่ก็ขอถอนตัวกะทันหันอีกสองวันจะประชุมผู้บริหารแล้วด้วย ถ้าสปอนเซอร์รู้ว่าเรายังไม่มีนางเอกให้เขาอาจจะแย่ได้""เอ้า! แล้วทำไมถึงถอนตัวแบบนี้""เพราะประธานของเร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   ความเจ้าเล่ห์ของประธานจาง

    ก๊อกๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นเรียกความสนใจจากสองหนุ่มสาวให้หันไปมอง ภาพตรงหน้าคือนางแสดงสาวที่เป็นต้นเหตุของเรื่องวุ่นวายในบริษัทกำลังยืนอยู่ในชุดเดรสสีแดงสดด้วยสายตาไม่พอใจนัก ด้านหลังยังมีผู้จัดการส่วนตัวที่เดินตามมาติดๆ ด้วยสีหน้าซีดเซียวบ่งบอกว่าเธอคงเพิ่งถูกดาราสาวต่อว่ามาแน่นอน ลู่จินที่เห็นความสวยของหญิงสาวตรงหน้าก็ถึงกับชะงักไปก่อนสมองจะนึกขึ้นได้ว่าผู้หญิงคนนี้คือ'ซูฉวี่'นักแสดงที่กำลังโด่งดัง ผิดกับหลินอี้ที่เมื่อได้เห็นนักแสดงสาวก็ถึงกับหัวเราะในลำคอเพราะไม่คิดว่าเหยื่อจะติดกับเร็วขนาดนี้จริงๆ แล้วเขาให้ซูเฟียไปกระจายข่าวเปิดรับนักแสดงนำคนใหม่เพื่อจงใจให้ซูฉวี่รู้ว่าเขาไม่ได้แคร์ถ้าต้องเปลี่ยนตัวนักแสดง ตอนนี้เรื่องมันกลายเป็นทางซูฉวี่เองที่ต้องมาหาเขาถึงที่เพราะกำลังจะเสียงานไปแล้วจริงๆ"ประธานจางฉันขอคุยด้วยหน่อย"ซูฉวี่พูดพร้อมกับมองจ้องมายังลู่จินที่กำลังคีบไก่เข้าปาก ลู่จินเองเมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ควรอยู่ตรงนี้เลยรีบเก็บข้าวของเพื่อจะออกไปแต่กลับถูกหลินอี้ดึงข้อมือไว้ก่อนจะตักปีกไก่น้ำแดงมาวางไว้ในถ้วยข้าวของเธอ"นั่งกินให้เรียบร้อย""ฉันอิ่มแล้ว..."ลู่จินพูดพร้อมชำเลือง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-21
  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   ช่วยถือของ

    บ้านซูฉวี่"ผิดแผน ผิดแผนไปหมด! น่าโมโหจริงๆ"มือเรียวระดมปาข้าวของลงพื้นเพื่อระบายอารมณ์หงุดหงิด ในสมองก็ยังนึกถึงภาพสายตาที่แสดงความห่วงใยของหลินอี้ที่มองหญิงสาวคนนั้นไม่หาย "ใจเย็นๆ ก่อนซูฉวี่ ถ้าอย่างนั้นเธอไม่ต้องไปรับงานนี้ไหมล่ะ"จีจี้ผู้จัดส่วนตัวของซูฉวี่เอ่ยในขณะที่ตามเก็บข้าวของตามพื้นที่ถูกซูฉวี่ขว้างปาเพื่อระบายอารมณ์โมโห "ไม่! ฉันจะรับงานนี้การที่เขาไม่แคร์ฉันมันยิ่งทำให้ฉันอยากจะเอาชนะใจเขาให้ได้""ซูฉวี่ มันไม่เสียเวลาไปหน่อยหรือไง ถ้าเขาไม่สนใจก็คือไม่สนใจนะ""คิดหน่อยสิพี่จีจี้ ถ้าเขาเกิดหลงรักฉันขึ้นมาจริงๆ มันจะคุ้มค่าแค่ไหน?"ใบหน้าสวยระหงเชิดขึ้นอย่างมั่นใจ"อย่าลืมสิว่าเขาเป็นใครและรวยแค่ไหน"ซูฉวี่พูดอย่างภูมิใจในตัวเป้าหมายที่เธอเลือก ตอนนี้จางหลินอี้ถือว่าเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่กำลังได้รับการยอมรับจากบรรดานักธุรกิจชั้นนำของประเทศ ซูฉวี่จึงคิดว่าผู้ชายอายุยังน้อยแต่ประสบความสำเร็จขนาดนี้มันช่างน่าสนใจและเธอไม่มีทางเชื่อว่าเธอจะทำให้เขารักเธอไม่ได้"แต่ดูเหมือนว่าเขาจะมีใจให้ผู้หญิงคนนั้นนะ คนที่อยู่ในห้อง""ฉันถึงให้พี่ไปสืบไง แล้วตกลงเธอเป็นใคร""ไป๋ลู่จิน..

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-21
  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   ฉัน...ไม่...ชอบ

    ไม่รอช้าร่างสูงเปลี่ยนทิศทางเดินตรงเข้ามาหาทั้งสองคนทันที ทำเอาพนักงานแถวนั้นรีบทำความเคารพกันจ้าละหวั่นที่เห็นประธานเดินตรงเข้ามาด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์ลู่จินและมู่อี๋เฉินเห็นท่าทางที่แปลกไปของคนรอบข้างก็รีบหันกลับไปดูด้านหลังตัวเองด้วยความสงสัย ก่อนที่มู่อี๋เฉินจะระบายยิ้มออกมาอย่างเป็นมิตร เขาคิดว่าถ้าเขาสนใจผู้หญิงคนนี้เขาก็ควรทำตัวดีต่อพี่ชายเธอเสียหน่อยผิดกับลู่จินที่เมื่อได้เห็นใบหน้าบูดบึ้งของหลินอี้ก็ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะค่อยๆ ขยับเท้าน้อยๆ เข้าไปใกล้เพื่อถามว่าทำไมเขาถึงมายืนจ้องเธอแบบนี้"พี่...มาตรงนี้ทำไม"เสียงเล็กเอ่ยถามเบา"เธอมาที่นี่ทำไม..."แต่ต้องถูกเขาย้อนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิด แถมท่าทางที่ยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแบบนั้นลู่จินรู้ได้เลยว่าถ้าเธอเถียงเขาแม้แต่คำเดียว เขาสามารถด่าเธอได้ตรงนี้ไม่อายคน"ฉันมาทำงานค่ะ เอาของขึ้นมาส่ง""แล้ว..."หลินอี้ตวัดสายตาไปมองมู่อี๋เฉินที่ยังคงยืนยิ้มอย่างนอบน้อม"ผมมาประชุมครับ ผมได้รับบทนำเป็นพระเอก"มู่อี๋เฉินอธิบาย"ฉันรู้ว่านายคือพระเอกที่สปอนเซอร์เลือก แต่ที่ฉันถามคือ...นายมาอยู่ตรงนี้กับลู่จิน…ทำไม"การเน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24
  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   คำเตือนที่ดูเหมือนคนถูกเตือนจะไม่ฟัง

    ลู่จินยังคงทำงานไปด้วยความเหม่อลอยจากเหตุการณ์เมื่อตอนบ่าย ทั้งหมดที่มันเกิดขึ้นดูเหมือนล้วนแล้วจะมีสาเหตุมาจากเธอทั้งนั้น แต่ที่น่าฉงนไปกว่านั้นคือ ไป๋ลู่จินยังไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด..."เฮอ...""พี่ลู่จิน พี่ถอนหายใจรอบที่หนึ่งล้านแล้วนะ"นกยูงมองลู่จินอย่างเบื่อหน่ายก่อนจะวางของในมือแล้วตรงมาจับไหล่เธอไว้"พูดมา มีอะไรหนักใจน้องคนนี้จะรับฟังพี่เอง!"ลู่จินไล่สายตามองสำรวจใบหน้าเล็กของเด็กสาวที่ดูอยากจะช่วยหรือไม่ก็อาจจะรำคาญจนจำใจยอมรับฟัง ...เธอเล่าให้นกยูงฟังก็ดี เพราะตั้งแต่ทำงานด้วยกันมาเธอก็ไม่ใช่คนปากโป้งยังไงสะเรื่องนี้ก็ปรึกษาเหมยลี่ไม่ได้อยู่แล้ว "ฉันกำลังอยากรู้ว่าฉันทำอะไรผิด...""ยังไงละ?""คือฉัน...เอิ่ม...มีพี่ชายที่สนิทมากอยู่คนหนึ่งแล้วฉันก็บังเอิญไปเจอผู้ชายอีกคนหนึ่งวันที่ฉันเมา วันนั้นดูเหมือนว่าเขาจะโทรมาตอนที่ฉันหลับไปแล้ว...พี่ชายคนนั้นเขาก็รับ ฉันคิดว่ามันไม่มีอะไร...แต่วันนี้พอเขาทั้งคู่เจอกันมันดูเหมือนสงครามยังไงชอบกล""อ่าาา งั้นที่พี่สงสัยคือพี่ผิดอะไรอย่างนั้นเหรอ?""ใช่...พี่ชายที่ฉันพูดถึงเขาดูจะโกรธฉันมากที่อยู่กับผู้ชายคนนั้นแถมหลุดคำแปลกๆ ออกมาอีก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25
  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   ร้อนใจ...

    : บ้านจางหลินอี้: ลู่จิน "โอ๊ย เป็นบ้าหรือไง"ฉันโวยวายเมื่อถูกลากเข้ามาในบ้านก่อนที่เขาจะผลักฉันให้นั่งลงบนโซฟาแรงๆ ก่อนหน้านี้ก็แบกฉันโยกใส่รถอย่างกับตุ๊กตา ตลอดทางก็ไม่คิดจะพูดอะไรอีกด้วยเหตุการณ์มันน่าอึดอัดไปหมดแล้ว!"หัวโดยอะไร..."นี่เป็นคำพูดแรกตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ที่ร้านที่เขาพูดกับฉัน ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขาโมโหอะไรเหมือนกันถึงได้พาลไปทั่วแบบนี้หน้าของเขาก็ดูเครียดมากและยังดูมากไปอีกตอนที่เขาคุยอะไรสักอย่างกับอี๋เฉินก่อนออกมา "ชนโต๊ะ""อืม"เขาตอบเพียงแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยิบกล่องยาติดมือกลับมานั่งลงข้างๆ ฉัน แล้วเปิดมันออกเพื่อค้นหายาขึ้นมาทาหน้าผากให้ฉัน แต่เมื่อฉันเห็นเข้ายืนมือมาใกล้มันก็อดจะขยับหนีไม่ได้เพราะความกลัวเจ็บ จนเขาจะต้องเอื้อมมือมาจับคางฉันไม่ให้ขยับ ก่อนที่ปลายนิ้วเรียวจะป้ายเนื้อครีมลงบนหน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา ไม่รู้เพราะความกลัวหรือความตื่นเต้นที่ถูกจับหน้า...มันกำลังทำให้ใจของฉันเต้นแรงจนกลัวว่าเจ้าของมือหนานี่จะได้ยินตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด 'มู่อี๋เฉิน'"หึ..."เขาแค่นหัวเราะออกมาด้วยใบหน้าบึ้งตึงอีกครั้งเมื่อสายตาคมหันไปเห็นเบอร์ที่โชว์ขึ้นมาหน้าจอโทรศัพท์ฉัน ก่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28

บทล่าสุด

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   เธอคิดเข้าข้างตัวเองได้เลยนะ

    :วันต่อมาลู่จินยังคงติดรถหลินอี้มาทำงานปกติ แต่วันนี้เป็นวันแรกที่จะต้องไปออกกองซึ่งโชนจะเป็นคนขับรถไปส่งที่กองพร้อมกับขนเครื่องดื่มไปด้วย เธอจะต้องพักอยู่ที่นั่นหนึ่งคืนเพราะจะมีซีนถ่ายทำยาวถึงช่วงเย็นด้วย ถือว่าเป็นการทำงานออกพื้นที่ครั้งแรกของลู่จินเลยก็ว่าได้ ส่วนเรื่องเมื่อวานหลังจากที่หลินอี้ดีขึ้นเขาก็พาลู่จินออกไปหาอะไรกินด้านนอกตามปกติ แถมลู่จินยังถือโอกาสไปซื้อหมอนข้างให้เขาจริงๆ แต่พอเจ้าตัวเห็นกลับเอามันไปให้คนที่ผ่านไปมาแถวนั้นแถมยังบอกว่าเขาไม่ต้องการมัน ทั้งๆ ที่ตัวเองชอบขอนอนกอดเธออยู่เรื่อยแท้ๆ ทำแบบนี้ลู่จินก็อดคิดไปไกลไม่ได้เลย"ลู่จิน...""คะ?"ลู่จินถึงกับสะดุ้งเมื่ออยู่ๆ หลินอี้ก็เรียกเธอด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้นมา"มู่อี๋เฉินเขาโทรหาเธอทำไม...""...เอิ่ม"อยู่ๆ ก็ถามเรื่องนั้นขึ้นมาแถมยังทำหน้าตาจริงจังอีกทำเอาอดคิดไม่ได้เลยว่าต้นเหตุที่เขาเมาคือเรื่องนี้ "เขาสารภาพรักกับเธอใช่ไหม""ก็...ใช่"เบรก~ พี่หลินอี้หักรถเข้าริมฟุตบาทแล้วเบรกแรงๆ จนลู่จินถึงกับต้องจับเข้าที่เบาะเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว สายตาคมกริบจ้องมองตรงไปด้านหน้าราวกับกำลังคิดหาคำพูด แต่เป็นลู่จินเองที่เ

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   หรือพี่ควรซื้อหมอนข้าง

    ลู่จินเด้งตัวลุกจากเตียงเมื่อรู้สึกถึงแสงที่ส่องแยงตาจนไม่สามารถนอนหลับอีกต่อไปได้นี่มันหมายความว่า วันนี้เธอตื่นสายเสียแล้ว!"แย่แล้ว!"ลู่จินจะรีบก้าวลงจากเตียงแต่ต้องชะงักเพราะแขนหนักของหลินอี้ยังกอดเอวเธอไว้เธอแน่น จนนึกขึ้นได้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแล้วอดจะหันมาหยิบเข้าที่แขนล่ำไม่ได้เขามักจะชอบทำอะไรแบบนี้อยู่เรื่อย! ชอบเอาเปรียบเธอตอนง่วงนอนเสมอเลย แต่แทนที่เจ้าตัวจะตื่นกลับทำเพียงแค่ร้องครางในลำคออู้อี้ก่อนจะนอนพลิกตัวไปอีกข้างอย่างกับนี่เป็นห้องของตัวเองเสียอย่างนั้น "พี่ไม่ทำงานหรือไง จางหลินอี้นี่มันสายแล้วนะ""อือ ไม่ทำ...หยุด"เขาพูดขณะยังซุกใบหน้าหล่อเหลาลงในผ้าห่มราวกับรู้สึกรำคาญเธอ"แล้วแต่พี่ ฉันต้องไปทำงานแล้ว""ฉันลาให้เธอแล้ว""ทำไม...""จะนอน...."ร่างของหลินอี้พลิกตัวกลับมากอดเข้าที่เอวเล็กก่อนจะขยับตัวเองมานอนหนุนตักนุ่มแทนหมอน "พะ พี่หลินอี้"ลู่จินถึงกับทำอะไรไม่ถูก ตอนแรกที่เธอยอมให้เขานอนค้างด้วยเพราะเห็นว่าเขาเมามากแต่ตอนนี้เขาควรจะสร่างแล้วสิ ทำไมมือไม้ยังเป็นปลาหมึกอยู่อีก พอได้เห็นเขาในมุมนี้ลู่จินก็รู้สึกแปลกใจไม่น้อย เธอไม่คิดว่าคนนิ่งเงียบอย่า

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   เพราะเมาหรือเปล่า….

    ร่างสูงนั่งเหม่อลอยมองความมืดอยู่นอกระเบียงราวกับกำลังขบคิดเรื่องราวมากมาย มือข้างหนึ่งก็ยังคงถือแก้วไวน์ไว้ไม่ห่างก่อนจะค่อยๆ ยกมันขึ้นดื่มเป็นแก้วที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้...หลินอี้เชื่อว่าความเมาจะทำให้คนรู้ความในใจเขาจึงเลือกดื่มเข้าไปเสียหลายขวดในเวลาไม่กี่ชั่วโมงจนเริ่มเกิดอาการมึนเสียแล้ว ที่เขาทำแบบนี้เพราะอยากเข้าใจความรู้ตัวเองที่มีต่อหญิงสาวคนนั้น คนที่ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีความรู้สึกประหลาดแบบนี้กับเธอเลย แต่ไม่ว่าจะคิดยังไงเขาก็ยังไม่มั่นใจ เรื่องที่เขามีอาการไม่พอใจขนาดนั้นอาจจะเป็นเพราะเขาไม่ชอบการกระทำของมู่อี๋เฉินที่ดูออกหน้าออกตาก็ได้ หรือไม่ก็อาจจะเป็นเพราะเขาชอบลู่จินจริงๆแต่ถ้าขืนทำอะไรที่ไม่มั่นใจออกไปแล้วสุดท้ายผลที่ออกมากลับกลายเป็นว่าเขาไม่ได้รู้สึกชอบไป๋ลู่จินขึ้นมาเธอจะต้องเสียใจมากแน่ "ปวดหัวชะมัด"หลินอี้กุมหัวตัวเองขณะกำลังดันตัวลุกขึ้นจากโซฟาจะเดินกลับเข้าในห้อง เขาไม่คิดว่าตัวเองจะมึนได้ถึงขนาดนี้เพียงเพราะไวน์ไม่กี่ขวด ร่างสูงพาตัวเองเข้ามานั่งลงบนเตียงหนากว้างที่ไม่รู้ว่าเขาจะเลือกเตียงกว้างขนาดนี้ทำไมในเมื่อเขาก็ไม่มีคนนอนข้างกายเลยสักคืน คิด

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   ร้อนใจ...

    : บ้านจางหลินอี้: ลู่จิน "โอ๊ย เป็นบ้าหรือไง"ฉันโวยวายเมื่อถูกลากเข้ามาในบ้านก่อนที่เขาจะผลักฉันให้นั่งลงบนโซฟาแรงๆ ก่อนหน้านี้ก็แบกฉันโยกใส่รถอย่างกับตุ๊กตา ตลอดทางก็ไม่คิดจะพูดอะไรอีกด้วยเหตุการณ์มันน่าอึดอัดไปหมดแล้ว!"หัวโดยอะไร..."นี่เป็นคำพูดแรกตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ที่ร้านที่เขาพูดกับฉัน ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขาโมโหอะไรเหมือนกันถึงได้พาลไปทั่วแบบนี้หน้าของเขาก็ดูเครียดมากและยังดูมากไปอีกตอนที่เขาคุยอะไรสักอย่างกับอี๋เฉินก่อนออกมา "ชนโต๊ะ""อืม"เขาตอบเพียงแค่นั้นก่อนจะเดินไปหยิบกล่องยาติดมือกลับมานั่งลงข้างๆ ฉัน แล้วเปิดมันออกเพื่อค้นหายาขึ้นมาทาหน้าผากให้ฉัน แต่เมื่อฉันเห็นเข้ายืนมือมาใกล้มันก็อดจะขยับหนีไม่ได้เพราะความกลัวเจ็บ จนเขาจะต้องเอื้อมมือมาจับคางฉันไม่ให้ขยับ ก่อนที่ปลายนิ้วเรียวจะป้ายเนื้อครีมลงบนหน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา ไม่รู้เพราะความกลัวหรือความตื่นเต้นที่ถูกจับหน้า...มันกำลังทำให้ใจของฉันเต้นแรงจนกลัวว่าเจ้าของมือหนานี่จะได้ยินตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด 'มู่อี๋เฉิน'"หึ..."เขาแค่นหัวเราะออกมาด้วยใบหน้าบึ้งตึงอีกครั้งเมื่อสายตาคมหันไปเห็นเบอร์ที่โชว์ขึ้นมาหน้าจอโทรศัพท์ฉัน ก่

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   คำเตือนที่ดูเหมือนคนถูกเตือนจะไม่ฟัง

    ลู่จินยังคงทำงานไปด้วยความเหม่อลอยจากเหตุการณ์เมื่อตอนบ่าย ทั้งหมดที่มันเกิดขึ้นดูเหมือนล้วนแล้วจะมีสาเหตุมาจากเธอทั้งนั้น แต่ที่น่าฉงนไปกว่านั้นคือ ไป๋ลู่จินยังไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด..."เฮอ...""พี่ลู่จิน พี่ถอนหายใจรอบที่หนึ่งล้านแล้วนะ"นกยูงมองลู่จินอย่างเบื่อหน่ายก่อนจะวางของในมือแล้วตรงมาจับไหล่เธอไว้"พูดมา มีอะไรหนักใจน้องคนนี้จะรับฟังพี่เอง!"ลู่จินไล่สายตามองสำรวจใบหน้าเล็กของเด็กสาวที่ดูอยากจะช่วยหรือไม่ก็อาจจะรำคาญจนจำใจยอมรับฟัง ...เธอเล่าให้นกยูงฟังก็ดี เพราะตั้งแต่ทำงานด้วยกันมาเธอก็ไม่ใช่คนปากโป้งยังไงสะเรื่องนี้ก็ปรึกษาเหมยลี่ไม่ได้อยู่แล้ว "ฉันกำลังอยากรู้ว่าฉันทำอะไรผิด...""ยังไงละ?""คือฉัน...เอิ่ม...มีพี่ชายที่สนิทมากอยู่คนหนึ่งแล้วฉันก็บังเอิญไปเจอผู้ชายอีกคนหนึ่งวันที่ฉันเมา วันนั้นดูเหมือนว่าเขาจะโทรมาตอนที่ฉันหลับไปแล้ว...พี่ชายคนนั้นเขาก็รับ ฉันคิดว่ามันไม่มีอะไร...แต่วันนี้พอเขาทั้งคู่เจอกันมันดูเหมือนสงครามยังไงชอบกล""อ่าาา งั้นที่พี่สงสัยคือพี่ผิดอะไรอย่างนั้นเหรอ?""ใช่...พี่ชายที่ฉันพูดถึงเขาดูจะโกรธฉันมากที่อยู่กับผู้ชายคนนั้นแถมหลุดคำแปลกๆ ออกมาอีก

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   ฉัน...ไม่...ชอบ

    ไม่รอช้าร่างสูงเปลี่ยนทิศทางเดินตรงเข้ามาหาทั้งสองคนทันที ทำเอาพนักงานแถวนั้นรีบทำความเคารพกันจ้าละหวั่นที่เห็นประธานเดินตรงเข้ามาด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์ลู่จินและมู่อี๋เฉินเห็นท่าทางที่แปลกไปของคนรอบข้างก็รีบหันกลับไปดูด้านหลังตัวเองด้วยความสงสัย ก่อนที่มู่อี๋เฉินจะระบายยิ้มออกมาอย่างเป็นมิตร เขาคิดว่าถ้าเขาสนใจผู้หญิงคนนี้เขาก็ควรทำตัวดีต่อพี่ชายเธอเสียหน่อยผิดกับลู่จินที่เมื่อได้เห็นใบหน้าบูดบึ้งของหลินอี้ก็ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะค่อยๆ ขยับเท้าน้อยๆ เข้าไปใกล้เพื่อถามว่าทำไมเขาถึงมายืนจ้องเธอแบบนี้"พี่...มาตรงนี้ทำไม"เสียงเล็กเอ่ยถามเบา"เธอมาที่นี่ทำไม..."แต่ต้องถูกเขาย้อนด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิด แถมท่าทางที่ยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแบบนั้นลู่จินรู้ได้เลยว่าถ้าเธอเถียงเขาแม้แต่คำเดียว เขาสามารถด่าเธอได้ตรงนี้ไม่อายคน"ฉันมาทำงานค่ะ เอาของขึ้นมาส่ง""แล้ว..."หลินอี้ตวัดสายตาไปมองมู่อี๋เฉินที่ยังคงยืนยิ้มอย่างนอบน้อม"ผมมาประชุมครับ ผมได้รับบทนำเป็นพระเอก"มู่อี๋เฉินอธิบาย"ฉันรู้ว่านายคือพระเอกที่สปอนเซอร์เลือก แต่ที่ฉันถามคือ...นายมาอยู่ตรงนี้กับลู่จิน…ทำไม"การเน

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   ช่วยถือของ

    บ้านซูฉวี่"ผิดแผน ผิดแผนไปหมด! น่าโมโหจริงๆ"มือเรียวระดมปาข้าวของลงพื้นเพื่อระบายอารมณ์หงุดหงิด ในสมองก็ยังนึกถึงภาพสายตาที่แสดงความห่วงใยของหลินอี้ที่มองหญิงสาวคนนั้นไม่หาย "ใจเย็นๆ ก่อนซูฉวี่ ถ้าอย่างนั้นเธอไม่ต้องไปรับงานนี้ไหมล่ะ"จีจี้ผู้จัดส่วนตัวของซูฉวี่เอ่ยในขณะที่ตามเก็บข้าวของตามพื้นที่ถูกซูฉวี่ขว้างปาเพื่อระบายอารมณ์โมโห "ไม่! ฉันจะรับงานนี้การที่เขาไม่แคร์ฉันมันยิ่งทำให้ฉันอยากจะเอาชนะใจเขาให้ได้""ซูฉวี่ มันไม่เสียเวลาไปหน่อยหรือไง ถ้าเขาไม่สนใจก็คือไม่สนใจนะ""คิดหน่อยสิพี่จีจี้ ถ้าเขาเกิดหลงรักฉันขึ้นมาจริงๆ มันจะคุ้มค่าแค่ไหน?"ใบหน้าสวยระหงเชิดขึ้นอย่างมั่นใจ"อย่าลืมสิว่าเขาเป็นใครและรวยแค่ไหน"ซูฉวี่พูดอย่างภูมิใจในตัวเป้าหมายที่เธอเลือก ตอนนี้จางหลินอี้ถือว่าเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่กำลังได้รับการยอมรับจากบรรดานักธุรกิจชั้นนำของประเทศ ซูฉวี่จึงคิดว่าผู้ชายอายุยังน้อยแต่ประสบความสำเร็จขนาดนี้มันช่างน่าสนใจและเธอไม่มีทางเชื่อว่าเธอจะทำให้เขารักเธอไม่ได้"แต่ดูเหมือนว่าเขาจะมีใจให้ผู้หญิงคนนั้นนะ คนที่อยู่ในห้อง""ฉันถึงให้พี่ไปสืบไง แล้วตกลงเธอเป็นใคร""ไป๋ลู่จิน..

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   ความเจ้าเล่ห์ของประธานจาง

    ก๊อกๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นเรียกความสนใจจากสองหนุ่มสาวให้หันไปมอง ภาพตรงหน้าคือนางแสดงสาวที่เป็นต้นเหตุของเรื่องวุ่นวายในบริษัทกำลังยืนอยู่ในชุดเดรสสีแดงสดด้วยสายตาไม่พอใจนัก ด้านหลังยังมีผู้จัดการส่วนตัวที่เดินตามมาติดๆ ด้วยสีหน้าซีดเซียวบ่งบอกว่าเธอคงเพิ่งถูกดาราสาวต่อว่ามาแน่นอน ลู่จินที่เห็นความสวยของหญิงสาวตรงหน้าก็ถึงกับชะงักไปก่อนสมองจะนึกขึ้นได้ว่าผู้หญิงคนนี้คือ'ซูฉวี่'นักแสดงที่กำลังโด่งดัง ผิดกับหลินอี้ที่เมื่อได้เห็นนักแสดงสาวก็ถึงกับหัวเราะในลำคอเพราะไม่คิดว่าเหยื่อจะติดกับเร็วขนาดนี้จริงๆ แล้วเขาให้ซูเฟียไปกระจายข่าวเปิดรับนักแสดงนำคนใหม่เพื่อจงใจให้ซูฉวี่รู้ว่าเขาไม่ได้แคร์ถ้าต้องเปลี่ยนตัวนักแสดง ตอนนี้เรื่องมันกลายเป็นทางซูฉวี่เองที่ต้องมาหาเขาถึงที่เพราะกำลังจะเสียงานไปแล้วจริงๆ"ประธานจางฉันขอคุยด้วยหน่อย"ซูฉวี่พูดพร้อมกับมองจ้องมายังลู่จินที่กำลังคีบไก่เข้าปาก ลู่จินเองเมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ควรอยู่ตรงนี้เลยรีบเก็บข้าวของเพื่อจะออกไปแต่กลับถูกหลินอี้ดึงข้อมือไว้ก่อนจะตักปีกไก่น้ำแดงมาวางไว้ในถ้วยข้าวของเธอ"นั่งกินให้เรียบร้อย""ฉันอิ่มแล้ว..."ลู่จินพูดพร้อมชำเลือง

  • พี่ชาย(ไม่ใช่)คนดี   มันไม่ง่ายแบบนั้น

    หลายวันต่อมาชีวิตประจำวันระหว่างลู่จินและหลินอี้ก็ยังคงดำเนินไปตามปกติ ทั้งคู่ยังคงไปกลับบ้านพร้อมกันทุกวัน และลู่จินยังคงมาทานข้าวเที่ยงที่หลินอี้เตรียมไว้ให้แลกกับการที่เธอต้องมาส่งกาแฟเขาทุกวันเช่นกันจนตอนนี้คนในบริษัทเริ่มจะคุ้นชินกับการมาของเธอโดยที่ทุกคนเข้าใจว่าเธอเป็นคนรู้จักของหลินอี้แต่บางคนก็บอกว่าเธอคือคนที่กำลังพยายามเข้าหาหลินอี้ซึ่งตัวเธอก็ไม่เคยคิดจะอธิบายแต่วันนี้เหตุการณ์ในบริษัทดูเคร่งเครียดกว่าปกติทุกคนเอาแต่ก้มหน้าทำงานอย่างแข็งขันและเดินสวนกันไปมาให้วุ่น ลู่จินที่เก็บความสงสัยไว้ในใจไม่ไหวเลยตั้งใจเดินไปหาเพื่อนรักที่แผนเพื่อสอบถามเรื่องนี้"เหมยลี่ๆ""เอ้า มาส่งกาแฟเหรอ ทำไมมาแผนกฉันละ"เหมยลี่ถามเพื่อนรักในขณะที่สายตายังคงจดจ่อกับหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เต็มไปด้วยรูปดาราสาวหลายคน ดูเหมือนเธอเองก็กำลังยุ่งไม่น้อย"เอิ่ม วันนี้ที่บริษัทดูยุ่งจังเลยเนอะ""ยุ่งสิ อยู่ๆ ซูฉวี่นางเอกที่ถูกวางตัวในมินิซีรีส์เรื่องใหม่ก็ขอถอนตัวกะทันหันอีกสองวันจะประชุมผู้บริหารแล้วด้วย ถ้าสปอนเซอร์รู้ว่าเรายังไม่มีนางเอกให้เขาอาจจะแย่ได้""เอ้า! แล้วทำไมถึงถอนตัวแบบนี้""เพราะประธานของเร

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status