Home / โรแมนติก / ภูริชหวงรัก / บทที่ 4 คืนแห่งความสุข nc

Share

บทที่ 4 คืนแห่งความสุข nc

Author: Fortune_289
last update Last Updated: 2024-10-18 19:27:00

แบมบี๋เดินไปอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาด นี่ก็เป็นเวลาประมาณสามทุ่มกว่าแล้ว พรุ่งนี้ที่ไร่มีประชุมงานประจำปีของไร่ชา จะจัดขึ้นในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้านี้ ส่วนรายละเอียดคงต้องประชุมกันอีกที

"ง่วงจัง"

เธอเอ่ยออกมาพร้อมกับเดินไปนั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง หยิบครีมบำรุงผิวมาละเลงลงบนตัว ก่อนจะชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาจากข้างนอกห้องนอน

"ใครคะ"

แบมบี๋วางของทุกอย่างลงก่อนจะรีบเดินไปเปิดประตูหน้าห้องนอน ที่ไร่แห่งนี้มีโฮมสเตย์ประมาณ 88 หลัง คาเฟ่อีก 1 ร้าน ซึ่งอยู่ในความดูแลของเธอทั้งหมด จากเด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่กลายมาเป็นคุณหนูของไร่ภูริช มีเงินทองมากมายไม่เคยขาดมือ

แอ๊ดดดด

"อ๊ะ แดดดี้!"

เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจที่ชายหนุ่มเข้ามาในห้องนอนของเธอยามวิกาลแบบนี้ แสงไฟอ่อน ๆ ส่องสว่างกระทบใบหน้าของทั้งคู่ พ่อเลี้ยงภูริชกระโจนเข้ามาใกล้หญิงสาวก่อนจะสวมกอดเอวเล็กเอาไว้หลวม ๆ ร่างกายของทั้งคู่แนบชิดใกล้ หัวใจของพวกเขาทั้งสองคนเต้นแรงจนอีกฝ่ายรู้สึกได้ ปลายจมูกของชายหนุ่มสัมผัสกับปลายจมูกของเธอ จนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกันแบบชัดเจน

"ขอนอนด้วยสิ"

"งื้อ นอนได้ยังไงคะ คือแบม..."

ใบหน้าหล่อเหลาคลอเคลียกับแก้มนวล และก่อนที่เธอจะได้ปฏิเสธก็ถูกริมฝีปากหนาประกบกับริมฝีปากของเธออย่างอ่อนโยน ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปอย่างเชื่องช้าและอ่อนโยน ความร้อนจากริมฝีปากทำให้หญิงสาวแทบลืมหายใจ

"อื้อ"

เธอร้องครางออกมาในลำคอ รู้สึกร้อนรุ่มในกายอย่างประหลาด มือหนาโอบรอบเอวคนรักเอาไว้แน่น ก่อนจะพยายามดันตัวของเขาออกเนื่องจากเธอเริ่มหายใจไม่ค่อยออก

"หายใจไม่ออกค่ะ"

"พี่รักหนูนะบี๋"

เขาใช้นิ้วเรียวเกลี่ยปอยผมของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน จ้องมองสบตาหวานหยาดเยิ้มจนแบมบี๋รู้สึกเขินหลบสายตา

"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้ พี่จะอยู่เคียงข้างบี๋ไม่ห่างไปไหน"

เขาให้สัญญาว่าจะรักและดูแลเธอตลอดไป คำพูดของชายหนุ่มมันให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

"เพราะฉะนั้นเป็นของพี่นะบี๋"

"คะ... เดี๋ยวนะคะหนูกำลังซึ้งเลย สรุปว่าที่พูดมาทั้งหมดคือ..."

ใบหน้าเจ้าเล่ห์ยิ้มร้ายอย่างไม่ปิดบัง อายุปูนนี้แล้วจะมาพูดจาอ้อมไปมาทำไมมันเสียเวลา ว่ากันตรง ๆ แบบนี้แหละจะได้จบ

"เป็นเมียพี่เถอะคืนนี้"

"แดดดี้!"

เธออ้าปากค้างอย่างตกใจ ใครจะคิดว่าพ่อเลี้ยงภูริชจะพูดความต้องการของตัวเองออกมาตรงขนาดนี้

"นะ ๆ หนูก็รู้ว่าพี่ของขาดมานาน อยากปลดปล่อย"

"แดดดี้พูดอะไรเนี่ย"

เขาไม่รอช้ารีบอุ้มหญิงสาวไปนั่งลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ แสงไฟอ่อน ๆ จากโคมไฟที่กระจายอยู่ภายในห้องเพิ่มบรรยากาศให้อารมณ์มันเคลิ้มไป

"จะทำอะไรคะ"

ตัวเองก็ไม่เคยมีความสัมพันธ์กับชายใดมาก่อน ถึงไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงบ้าง แต่อย่างไรเธอก็พร้อมจะเรียนรู้ไปกับเขา พ่อเลี้ยงภูริชเอื้อมมือแตะแก้มนวลอย่างหลงใหล ค่อย ๆ โน้มตัวลงไปซุกไซ้ที่ซอกคอของเธอ ใช้ริมฝีปากสัมผัสเข้าไปอย่างนุ่มนวล เริ่มจากการจูบแผ่วเบาที่บริเวณฐานของคอ ก่อนจะลากไล่ริมฝีปากลงไปยังเนินไหล่

"สวยจัง บี๋ของพี่สวยที่สุด"

ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบเบา ๆ ใกล้ใบหู ทำเอาหญิงสาวถึงจะขนกายลุกซู่แทบทนไม่ไหว

"อื้อ"

เธอหลับตาลงก่อนจะยิ้มออกมาเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสอันอ่อนโยน น้ำเสียงกระเส่าครางออกมาในลำคอ

พ่อเลี้ยงภูริชค่อย ๆ เลื่อนมือไปที่เนินอกของหญิงสาว ปลดกระดุมเสื้อในขณะที่ริมฝีปากยังคงจูบสลับระหว่างซอกคอกับเนินปทุมถัน ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวไปตามความปรารถนา บีบเคล้นอกอึ๋มอย่างเพลินมือ

"ชอบไหมแบบนี้"

"ค่ะ"

เธอยิ้มเขินออกมาอย่างไม่ปิดบัง ความรู้สึกในตอนนี้มันมีความสุขมากอย่างไม่สามารถบรรยายออกมาได้ มันเป็นสัมผัสที่อ่อนโยนและนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเคยได้รับมัน

"ได้แบมแล้วต้องรับผิดชอบนะคะ"

"แน่นอนอยู่แล้ว ทุกวันนี้มีอะไรพี่ก็ให้แบมหมด คงเหลือแค่ที่ดิน 100 ไร่ละมั้งที่ยังไม่ได้ยกให้"

และเมื่อชายหนุ่มพูดแบบนั้นหญิงสาวก็หลุดขำออกมาทันที ทั้งโฮมสเตย์และคาเฟ่เขาให้เป็นชื่อของเธอทุกอย่าง ไม่อยากจะคิดว่าอนาคตถ้าเกิดว่าเธอมีลูกให้เขา คงประเคนให้แทบทุกอย่าง

"ชิ"

"ไม่เอาไม่ต้องมาชวนคุย อยากทำอย่างอื่นแล้ว"

พูดจบเขาก็โน้มตัวเข้าไปใกล้ก่อนจะสวมกอดเอวหญิงสาวเอาไว้ จากนั้นก็ใช้ริมฝีปากดูดเม้มเม็ดทับทิมสีชมพู ใช้ลิ้นร้อนแตะลงไปก่อนจะระรัวลิ้นใส่จนหญิงสาวกัดริมฝีปากเอาไว้แน่น

มือของชายหนุ่มค่อย ๆ เลื่อนไปสัมผัสผิวของหญิงคนรัก อยากจะจดจำทุกสัดส่วนก่อนจะใช้ริมฝีปากจูบลงไปตรงช่วงท้อง จนเธอรู้สึกเสียวท้องน้อยร่างกายเกร็งตัวไปหมด

เธอหลับตาลงปล่อยให้พ่อเลี้ยงภูริลากริมฝีปากไปทั่วตัว และเมื่อสองกายประสานกันแนบชิดแทบจะกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน แก่นกายความเป็นชายที่มันหลับใหลบัดนี้ผองโตเต็มที่พร้อมสำหรับการเข้าไปอยู่ในตัวของคนรักแล้ว

"พร้อมไหมคะ"

"พร้อมค่ะ"

เธอโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้ก่อนจะล้มตัวนอนราบกับเตียง ชายหนุ่มขยับตัวลุกขึ้นยืนจ้องมองไปยังเรือนร่างอันสวยงามเชยชมให้สมปรารถนา ในขณะที่มือทั้งสองข้างกำลังจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด

"หนูสวยมากเลยรู้ไหม"

และเมื่อเสื้อผ้าอาภรณ์ที่เคยปกปิดร่างกายบัดนี้ร่วงลงพื้น ร่างกายเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าคนรัก และเมื่อเธอเห็นความเป็นชายขนาดใหญ่ชี้โด่อยู่ตรงหน้าก็ถึงกับกลืนน้ำลายดังอื่น

"ไม่เจ็บหรอกเชื่อพี่"

เขาขยับตัวขึ้นมาคร่อมอยู่บนตัวของเธอ ใช้ริมฝีปากลากไล่ตามตัวก่อนจะขยับเอวสอบแทรกเข้าไปใจกลางระหว่างขา ใช้มือซ้ายจับท่อนเอ็นถูไถไปมา รูดขึ้นลงก่อนจะจ่อส่วนหัวแตกปลายเข้าไปแตะตรงร่องรัก

"ซี๊ด! เสียวโคตร"

เพียงแค่ส่วนหัวแตกปลายแตะลงไปยังร่องสาวก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับเสียวซ่านจนแทบอดทนไม่ไหว แบมบี๋เองไม่อาจสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองได้อีกต่อไป รบเร้าอยากจะให้เขาทำให้เธอหายจากอาการทรมานนี้สักที

"หนูทรมานจังเลยค่ะ รู้สึกยังไงก็ไม่รู้"

"เดี๋ยวพี่จะทำให้หนูหายทรมานเอง..."

สวบ!

"อ๊ะ! จะ...เจ็บค่ะ อ้าส์~"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ภูริชหวงรัก   บทที่ 42 ต้าวแฝดสาม จบบริบูรณ์

    ทั้งสามคนถึงกับร้องกรี๊ดออกมาเสียงดังลั่นห้องอัลตราซาวนด์ ได้รับข่าวดีแรกก็คือหญิงสาวกำลังตั้งครรภ์ แต่ก็ต้องมาช็อกอีกครั้งเมื่อได้รับรู้ว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ลูกแฝด 3 มาทีเดียวพร้อมปิดอู่ได้เลย ใครจะไม่ดีใจบ้างก็ให้มันรู้ไปสิ"หนูเราจะได้ลูกแฝด 3""ดีใจจังเลยค่ะมาทีเดียวพร้อมกัน 3 คนเลย ถ้าเป็นแบบนี้ก็ท้องแค่ครั้งเดียวพอ หนูจะได้ไม่เหนื่อยคลอดหลายรอบดีไหมคะ""แบบนี้แหละดีค่ะหนูจะได้ไม่ทรมานหลายครั้ง คุณหมอแล้วแบบนี้เราจะต้องดูแลยังไงบ้างครับ ผมต้องมาพบคุณหมอทุกอาทิตย์หรือเปล่า"เขาหันไปคุยกับคุณหมอทันที เพราะอยากจะทราบวิธีการดูแลคุณแม่ที่ท้องลูกแฝดสาม เขาเคยอ่านมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่คุณแม่จะอุ้มเด็กน้อยอยู่ในท้องด้วยกันถึง 3 คน การดูแลจะต้องมากกว่าคนท้องปกติ และก็มีความเสี่ยงเช่นกัน"ไม่ต้องห่วงนะครับทางเราจะดูแลคุณแม่แล้วก็เจ้าตัวเล็กอย่างดีที่สุด แต่ว่าอาจจะต้องนัดบ่อยอยู่นะครับ เพราะว่าเป็นครรภ์แฝดมีความเสี่ยงมากกว่าครรภ์ปกติ""ไม่เป็นอะไรเลยครับ ขอแค่ลูกของผมกับภรรยาปลอดภัย คุณหมอแนะนำมาได้เลยครับว่าต้องดูแลยังไง คงยินดีที่จะทำตามที่คุณหมอแนะนำทุกอย่าง""ได้เลยครับถ้าอย่างนั้นเชิญท

  • ภูริชหวงรัก   บทที่ 41 เบบี๋มาแล้ว

    หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จสองแม่ลูกก็พากันเดินทางมาที่โรงพยาบาลในเวลาต่อมา เล่นเอาตื่นเต้นกันไม่น้อยเลยเพราะถ้าเกิดว่าลูกสาวเกิดท้องขึ้นมา คงจะเป็นข่าวดีที่สุดในรอบหลายปีเลยทีเดียว พ่อเลี้ยงภูริชเองก็ลุ้นอยู่ทุกวันว่าภรรยาจะท้องในที่สุด เธอภาวนาตั้งแต่ออกจากร้านอาหารจนมาถึงที่โรงพยาบาล ขอให้เด็กมาเกิดในท้องของเธอด้วยเถิด"ขอให้ท้องเถอะค่ะ หนูอยากให้พ่อเลี้ยงดีใจ""แม่ก็ขอให้หนูท้องนะ รีบไปกันเถอะแม่ตื่นเต้นจะแย่แล้วเนี่ย"ทั้งสองคนเดินเข้าไปด้วยความตื่นเต้น และเมื่อมาถึงก็ยื่นเอกสารให้เรียบร้อย จากนั้นพยาบาลก็พามายังห้องตรวจสูตินรีเวช คุณหมอให้ตรวจปัสสาวะเข้ามาก่อน ซึ่งมีพยาบาลคอยจัดการให้ทุกอย่าง จะได้เข้าไปฟังผลทีเดียวไม่ต้องเสียเวลา"เดี๋ยวคุณแบมเก็บปัสสาวะให้พยาบาลหน่อยนะคะ จะได้ส่งห้องแล็บตรวจ ผลจะได้ออกเร็วค่ะ""ขอบคุณค่ะคุณพยาบาล"เธอรับแก้วมาถือไว้ในมือ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการเก็บปัสสาวะของตัวเองส่งให้พยาบาล ใบหน้านั้นดูตื่นเต้นไม่น้อยเลย ตอนแรกว่าจะโทรศัพท์ให้พ่อเลี้ยงมาหาที่โรงพยาบาล แต่พอคิดดูอีกทีให้ผลมันออกไปที่แน่ชัดก่อน เพราะถ้าเกิดว่าไม่ท้องขึ้นมา เขาอาจจะร

  • ภูริชหวงรัก   บทที่ 40 อาการแปลกๆ ๆ

    หนึ่งเดือนต่อมา...แบมบี๋ในชุดทำงานมาดนักธุรกิจ ในมือถือแฟ้มเอกสารเดินออกมาจากห้องประชุมพร้อมกับคุณแม่ ส่วนสามีของเธอวันนี้เดินทางไปคุยกับลูกค้า พอเวลาผ่านไปก็เริ่มปรับตัวกันได้ คุณแม่ใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงเทพฯเป็นหลัก โดยมีคุณแม่ของพ่อเลี้ยงภูริชคอยอยู่เป็นเพื่อน จึงทำให้สองสามีภรรยาหมดห่วง มีแม่นมคอยดูแลคุณแม่ของเธออีกแรงหนึ่ง ทำให้เธอค่อนข้างจะรู้สึกสบายใจในการเดินทางแต่ละครั้ง ไม่ต้องห่วงคนนั้นคนนี้ไปทั่วเหมือนเมื่อก่อน"เที่ยงแล้วหนูจะกินข้าวหรือยังลูก หรือว่าจะรอสามี""กินข้าวกับแม่ก็ได้ค่ะ แดดดี้น่าจะคุยงานกับลูกค้านานค่ะ หนูคิดว่าตอนนี้น่าจะกินข้าวกับลูกค้าไปแล้วด้วย"เธอตอบกลับคุณแม่พร้อมกับกุมมือท่านพาเดินไปด้วยกัน ตั้งแต่ที่เรื่องราวทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ชีวิตของเราสองแม่ลูกก็กลับมาสู่ความสงบ คุณหญิงกิ่งแก้วและลูกสาวก็ได้รับกรรมที่ก่อไว้ โทษที่ได้รับก็สาสมกับสิ่งที่เธอคิดร้ายกับคนอื่น หวังว่าออกมาจากคุกจะเลิกวุ่นวายกับครอบครัวของเรา ต่างคนต่างมีชีวิตเป็นของตัวเอง"ถ้าอย่างนั้นเราไปกินข้างนอกกันไหม""ก็ดีนะคะแม่ ถ้าอย่างนั้นเราไปกันเถอะคะ"สองแม่ลูกควงแขนพากันเดินออกไปขึ้นรถที่จ

  • ภูริชหวงรัก   บทที่ 39 ปั๊มลูกกันเถอะ NC+

    หลังจากที่ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี แบมบี๋และพ่อเลี้ยงภูริชก็เดินทางกลับมาที่ไร่ ส่วนคุณแม่ของเธอได้รับอำนาจจากลูกสาวในการขึ้นไปบริหารบริษัทอีกคน เห็นแบบนั้นแต่ว่าเธออยู่กับบริษัทมาตั้งแต่แรกเริ่มยังไม่มีอะไรด้วยซ้ำ เรียนรู้งานพร้อมกับสามีจนมีได้อย่างทุกวันนี้ ก็ไม่แปลกใจทำไมเธอถึงบริหารงานแทนลูกสาวได้ โชคดีที่มีทนายรักษ์และผู้ช่วยคนสนิทคนเก่าของคุณพ่อ คอยอยู่เคียงข้างและแนะนำทุกอย่างจนทำให้แบมบี๋สามารถกลับมาอยู่ที่ไร่ภูริชได้ แต่ก็เดินทางไปมาระหว่างกรุงเทพฯกับเชียงราย เนื่องจากว่าเธอไม่กล้าทิ้งคุณแม่อยู่คนเดียว แต่ยังไงก็ต้องกลับมาที่ไร่เพราะเธอมีธุรกิจอยู่ที่นี่อีกนั่นก็คือโฮมสเตย์และคาเฟ่ ไม่สามารถจะทิ้งสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปได้ เธอกับพ่อเลี้ยงตกลงกันว่าเราจะเดินทางไปมาแบบนี้แหละ แล้วก็จะมีลูกหลายคนจะได้มาช่วยกันบริหารธุรกิจที่มีในอนาคต"บี๋เมื่อไหร่หนูจะมีลูกให้พี่สักที"เขาเอ่ยออกมาเสียงออดอ้อน ตั้งแต่ที่มีอะไรกันเขากับภรรยาไม่ได้ป้องกันเลยด้วยซ้ำ ก็แปลกใจเหมือนกันว่าทำไมเด็กน้อยถึงไม่ยอมมาสักที หรือเพราะว่าเขาไร้น้ำยาเธอจึงไม่ท้องสักที"หนูก็ไม่ได้กินยาคุมหรือว่าป้องกันเลยนี่คะ ใจเย็นก

  • ภูริชหวงรัก   บทที่ 38 ทุกอย่างกลับมาอยู่ในความสงบ

    เจ้าหน้าที่ตำรวจลากสองแม่ลูกให้ไปขึ้นรถ จากนั้นก็พาเดินทางไปยังสถานีตำรวจต่อ ดูท่าทางจะรอดยาก เพราะหลักฐานที่แดนเก็บไว้หลายอย่าง น่าจะทำให้ทั้งสองคนสำนึกผิดอยู่ในคุกนานพอสมควร"แม่จ๋า"แบมบี๋วิ่งเข้าไปสวมกอดคุณแม่ด้วยความเป็นห่วงเป็นใย เรื่องนี้ตัวเองก็เพิ่งรู้เหมือนกัน วางแผนกันมาอยู่สักพักใหญ่ เล่นละครหลอกคุณหญิงกิ่งแก้วแล้วก็ลูกสาวเพื่อให้ตายใจ เพื่อที่จะได้จัดการรวบรัดทีเดียว"หนูเจ็บตรงไหนไหม แม่นึกว่าเราจะไม่รอดซะแล้ว"คุณหญิงกวาเอ่ยออกมาพร้อมกับลูบแก้มลูกสาวทั้งสองข้าง รู้สึกเป็นห่วงลูกเสียเหลือเกิน ถ้าครั้งนี้เราสองคนไม่มีชีวิตรอดกลับไป เธอคงรู้สึกผิดมากที่ไม่สามารถทำให้แบมบี๋ได้ใช้ชีวิตเหมือนอย่างคนอื่น"หนูไม่เป็นอะไรหรอกค่ะแม่"เธอยิ้มออกมาอย่างมีความสุขและรู้สึกโล่งอกเป็นอย่างมาก ในที่สุดเราสองคนก็จะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข คนที่เคยคิดร้ายก็แพ้ภัยตัวเองไป หลังจากนี้ขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีเถอะ อย่ามีเรื่องราวเลวร้ายเข้ามาในชีวิตอีกเลย"เดี๋ยวผมจะพาคุณหญิงกิ่งแก้วกับลูกสาวไปก่อนนะครับ ถ้าเกิดว่าทางนี้พร้อมเมื่อไหร่ก็ไปให้ปากคำได้เลย""ขอบคุณมากเลยนะครับคุณตำรวจ"พ่อเลี้ยง

  • ภูริชหวงรัก   บทที่ 37 ความจริงทุกอย่าง

    คุณหญิงและลูกสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจเดินเข้ามาก่อนจะใส่กุญแจมือของทั้งคู่รวมถึงพวกชายฉกรรจ์อีก 5 คน โดยที่เอามือไขว้ไว้ข้างหลังทั้งสองข้าง และคนที่เดินเข้ามาพร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจก็คือพ่อเลี้ยงภูริช"แดดดี้!"เธอตะโกนเรียกชายคนรักด้วยน้ำเสียงดีใจ เขารีบวิ่งเข้ามาก่อนจะรีบแก้มัดให้กับหญิงสาวและคุณแม่ของเธอ เมื่อเป็นอิสระแบมบี๋ก็สวมกอดชายหนุ่มเอาไว้แน่น"หนูเป็นอะไรได้เปล่า เจ็บตรงไหนไหม""ไม่ค่ะ หนูไม่เป็นอะไร"เธอสวมกอดคนรักเอาไว้แน่น ใบหน้ายิ้มออกมาอย่างดีใจที่เขามาได้ทันเวลา ซึ่งไม่รู้ว่าถ้ามาช้ากว่านี้เธอกับแม่อาจจะถูกพาไปชายแดนแล้ว"คุณแม่เป็นหรือเปล่าครับ""ไม่เป็นอะไรค่ะ ว่าแต่นี่มันอะไรกัน"ทุกคนดูมีความสงสัยเป็นอย่างมาก เพราะดูพ่อเลี้ยงภูริชจะเป็นห่วงแบมบี๋อย่างออกนอกหน้าทั้งที่เป็นอันรู้กันว่าทั้งสองคนหย่าร้างกันไปแล้ว ที่สำคัญมาช่วยได้ทันเวลาอีก ตอนแรกเห็นทะเลาะกันไม่เจอกันเลย คิดว่าเขาจะมาที่นี่ได้ด้วยซ้ำ"ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า กล้าดียังไงมาจับฉัน รู้หรือเปล่าว่าฉันเป็นใคร ถ้าพวกแกยังไม่ปล่อยเดี๋ยวฉันจะฟ้องเจ้านายพวกแกให้หมดเลย"คุณหญิงสะบัดตัวเองให้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status