บทที่ 10

เปลวเพลิงแห่งความโกรธแค้นได้แปรเปลี่ยนพลังแห่งแสงที่บริสุทธิ์ของเซียวหลันให้กลายเป็นพลังทำลายล้างที่รุนแรง นางรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่หลั่งไหลเข้ามาจากบาดแผลของหลี่หยาง และนั่นยิ่งทำให้พลังในตัวนางปะทุขึ้นราวกับเปลวเพลิงที่กำลังโหมกระหน่ำ ดวงตาของนางเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ผมดำขลับสยายยาวราวกับสายน้ำที่ถูกสาดด้วยแสงเรืองรอง

"พวกเจ้า... กล้าดียังไงมาทำร้ายเขา!" เซียวหลันตะโกนสุดเสียง เสียงของนางไม่ได้อ่อนหวานอย่างที่เคยเป็น แต่กลับแหบพร่าและเต็มไปด้วยความเย็นยะเยือกที่น่ากลัว

กลุ่มคนในชุดคลุมสีดำที่เห็นการเปลี่ยนแปลงของเซียวหลันก็ตกตะลึง พวกเขาไม่เคยพบเห็นพลังที่แปลกประหลาดเช่นนี้มาก่อน พวกเขาที่เคยดูถูกพลังของนาง บัดนี้กลับรู้สึกหวาดกลัวอย่างจับใจ

"เจ้า... เจ้าเป็นใคร" ชายชุดดำคนหนึ่งอุทานด้วยความตกใจ

เซียวหลันไม่ตอบ นางพุ่งเข้าใส่กลุ่มคนชุดดำอย่างรวดเร็วเกินกว่าที่ใครจะคาดคิด นางใช้พลังแสงสีแดงเข้มที่พุ่งออกจากฝ่ามือโจมตีเข้าใส่พวกเขาอย่างบ้าคลั่ง พลังที่รุนแรงของนางทำให้พวกเขาไม่อาจ