กำลังใจที่สำคัญของมาคิน

งานอีเว้นท์แรกของมาคินก็มาถึง รถตู้มาจอดรับที่หน้าบ้านของอ๊อฟก่อน และหน้ารถมีคนขับรถมีร้อยดาวที่มาด้วย พอมาถึงหน้าบ้าน อ๊อฟ ร้อยดาวก็พยายาม โทรหามาคิน แต่โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติดสักที จนอ๊อฟเดินออกมาจากบ้านมาขึ้นรถ ร้อยดาวก็ถามหาจากอ๊อฟ

"อ๊อฟพี่โทรหานายนั่นไม่ติดอะ อ๊อฟได้คุยกับนายนั่นไหม" ร้อยดาวที่หันมาถามอ๊อฟ

"อะไรพี่คุยกับใคร พี่คินหรอ ยังเลยครับ"

"พี่โทรหาเขาไม่ติด งานเที่ยงออกจากบ้านแปดโมงเช้างานแรกด้วย" ร้อยดาวบ่นถึงมาคิน ยังกดโทรออกตลอดเขาไม่รับสาย

"พี่ขับไปหน้าบ้านเลยค่ะ" ร้อยดาวบอกคนขับรถ ให้ไปบ้านมาคินเลยเธอเองไม่รู้จัก แต่พี่คนขับรถมีที่อยู่ และจีพีเอส 

ไม่ถึงชั่วโมง เจ็ดโมงกว่า ๆ ก็มาถึงบ้านของมาคิน ภายในบ้านเงียบเชียบ ร้อยดาวที่กดโทรหามาคินอีกครั้ง ครั้งนี้มีเสียงตอบรับเขากดรับสายของเธอแล้ว ร้อยดาวที่กำลังหงุดหงิดติดต่อมาคินไม่ได้จึงโวยวายใส่นาง

"นายตื่นหรือยัง ทำไมเพิ่งมารับสาย ฉันกดโทรออกหานายนานมาแล้วนะ หลายสายมากด้วย" ร้อยดาวที่ส่งเสียงเจื้อยแจ้วไปผ่านสาย

"ก็ตื่นแล้ว อาบน้ำแล้วกำลังจะเดินลงจากบ้านมารอ แล้วนี่เธออยู่ไหนหละ" มาคินเดินลงจากบนบ้านมาด้านล่างในบ้านของเขาก็ไม่มีใครแล้ว 

"หน้าบ้านนายนั่นแหละ โผล่หน้าออกมาดูสิ จอดแทบจะตรงจมูกแล้ว" ร้อยดาวที่กำลังระงับอารมณ์โมโห มาคินที่เปิดประตูตัวบ้านออกมาดูทันทีพร้อมกับบอกคนในสาย

"อ้าว ขอโทษที รอแปบหนึ่ง พี่ขอใส่รองเท้าก่อน" มาคินกดวางสายไปแล้วไปเอารองเท้าในกล่องที่ชั้นวาง แล้วก็รีบเดินไปที่รถตู้ที่จอดรออยู่หน้าบ้าน

"อ้าวพี่คินจะไปไหน" น้องชายของมาคินเห็นว่าพี่ชายตนเองจะออกไปไหนเอ่ยทัก

"ไปทำงาน วันนี้อย่าลืมไป พี่เลื่อนการแสดงมาตอนเที่ยงบอกพ่อกับแม่ด้วยนะ เพื่อเขาอยากจะไปดูพี่ที่งาน" มาคินเอามือตบลงบนบ่าน้องชาย และเดินไปขึ้นรถ

พี่คนขับเห็นว่ามาคินมาถึงรถแล้ว พี่เขาเปิดประตูรถรอ แค่ก้าวขึ้นรถยังไม่ได้นั่ง สายตาของอ๊อฟเองก็เหลือบมองมาที่มาคินกับร้อยดาวสลับกันไปมา จนมาคินต้องหันไปมองตาม

"อะไรของแกวะอ๊อฟ ตามันเป็นอะไร" มาคินที่ถามแต่แรก

" อึ้ม...อื้มมม " อ๊อฟ ที่ทำเสียงแปลก ๆ จนมาคินต้องมองตามไปผ่านกระจกรถ เห็นร้อยดาวทำหน้าบอกบุญไม่รับ

" สวัสดีครับพี่ยะห์" มาคิน เอ่ยทักทายยกมือไหว้พี่คนขับรถ

"ครับผม ไปครับมันจะสายนะครับ" ลุงยะห์ที่ขับรถออกไปตามทาง มาคินหันมาแตะมือลงบนบ่าของร้อยดาวเป็นการทักทาย

"พี่เพิ่งเห็นโทรศัพท์ พี่รู้เวลานะว่าเราจะมารับ พี่ๆ ไม่ได้สายสักหน่อย" มาคินกระซิบลงข้างหูของร้อยดาวเบา ๆ 

"คราวหน้าถ้าสายนะ ฉันจะขึ้นไปปลุกพี่บนห้องนอนเลย" ร้อยดาวพูดออกมาด้วยความโมโห

"อีหนูจะไปปลุกเขาบนห้องไม่ได้นะลูก เป็นสาวเป็นนาง" เสียงลุงยะห์ คนขับรถดังลอยมาเมื่อเห็นเด็กสองคนกำลังโต้เถียงกัน

"คราวหน้าพี่จะลองแกล้งตื่นสาย พี่จะดูว่าน้องจะตามถึงห้องจริงไหม" มาคินอมยิ้มชอบใจในความก๋ากั่นของเธอ 

"พี่ ๆ เป็นแฟนกันหรอ" อ๊อฟเอ่ยถามอย่างสงสัย 

"ใครจะบ้าเป็นแฟนนายนี่ โอ๊ยชีวิต ยังมีอะไรให้ทำอีกเยอะ" ร้อยดาวตอบอ๊อฟทันทีที่ถาม

"ฉันจะเอาเธอมาเป็นแฟนฉันให้ได้เลยร้อยดาว คอยดูแล้วกัน" มาคินบ่นเบา ๆ แต่อ๊อฟที่ได้ยินถึงกับสำลักน้ำ

"พี่เอาจริง ๆ หรอ" 

"ถ้าเขาโสด พี่เองก็ยังโสด อีกอย่างน้องก็น่ารัก "

"พี่กำลังจะขัดคำสั่งของทางค่ายนะ ห้ามคนในค่ายเดียวกันคบกันเอง" อ๊อฟที่อดห่วงไม่ได้จริง ๆ

/////****----++++//////

ที่งานอีเว้นท์เมื่อรถตู้ขับเข้ามาภายในศูนย์รถยนต์โตโยต้าสาขาหนึ่งที่ว่าจ้าง ซึ้งมีเอฟซีของมาคินมายืนรอที่หน้าโชว์รูม ประมาณสิบกว่าคน ทุกคนเห็นรถของทางค่ายมาจอดก็รีบพากันเดินมาที่รถของนักร้องทั้งสองคนทันที

มาคิน น้องคิน น้องมาคิน เสียงเอฟซีของมาคินตะโกนเรียกบางคนที่เตรียมของ เตรียมช่อเงิน ช่อดอกไม่มาจากบ้านก็จะกรูกันเข้ามาข้างรถ ลุงยะห์เห็นแบบนั้นเลยต้องบอกเด็ก ๆ อย่าเพิ่งลง จะไปจอดทางด้านหลังทำให้ร้อยดาวต้องลดกระจกลงเพื่อบอกพี่ ๆ เอฟซีที่มาให้กำลังใจมาคิน

"พี่ๆ แม่ ๆ ค่ะ เราเข้าไปเจอกันในงานนะคะ วันนี้โชว์รูมเปิดให้พี่ ๆ เข้ามาชมด้วยได้คะ ของเอาให้บนเวทีนะคะ นักร้องเดินหาทุกคนแน่นอนคะ" ร้อยดาวยกมือไหว้ทักทายพี่ ๆ พร้อมให้เหตุผล จนมาคินเองอยากช่วยเธอ เลยชะโงกหน้ามาทางหน้ารถหันไปฝั่งเดียวกับร้อยดาว

"สวัสดีครับ เอาไว้เจอกันในงานนะครับ อย่าเพิ่งรีบกลับนะครับ เป็นกำลังใจให้คินกันก่อน" มาคินพูดด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนมือสองข้างยกมือไหว้ตลอดจนอ๊อฟต้องทำตามพี่ชายคนนี้เช่นกัน

"พวกแม่ ๆ ก็มารอคินแหละลูก"

"ครับ ๆ แม่ ๆ รอประตูด้านหน้าเปิดแล้วเข้าไปนั่งหาของว่างทานกันนะครับข้างนอกเริ่มจะร้อน ๆ แล้วครับ" มาคินพูดด้วยความห่วงใยแม่ ๆ พี่ ๆ เอฟซี

"จ๊ะ ลูก" แม่ที่ถอยออกมา เพื่อที่รถจะได้ขับเข้าไปด้านใน

เมื่อถึงเวลา เมื่อในพื้นที่จัดงานเปิดให้แม่ ๆ เข้ามาได้ก็มีคนเข้ามาเพียงสิบยี่สิบคน ทางโชว์รูมเลยคิดว่าจะมีการสตรีมไลฟ์ ร้อยดาวเลยแนะนำให้เอาตัวไลฟ์สตรีมของทางโชว์รูม และก็ของทางค่ายตนเองด้วย จะได้มีคนสนใจหลาย ๆ ทาง ทางผู้จัดงานก็เห็นด้วย ร้อยดาวเลยโทรขออนุญาตพี่โปเต้ ซึ่งพี่โปเต้เองก็ตกลงเลยดึงร้อยดาวเข้าเพจพร้อมกับตั้งให้เป็นผู้ควบคุมเพจอีกคน 

"วันนี้พี่มาคินกับอ๊อฟ เล่นให้เต็มที่เลยนะคะ คนดูเราจะน้อย วันนี้ไม่ถึงร้อยเลย "

"ไม่เป็นไร พวกพี่จะตั้งใจเล่น ต่อให้คนดูมีแค่คนเดียวพี่ตั้งใจเกินร้อยเล่นให้ดีที่สุด" มาคินเองที่เคยผ่านการไลฟ์ที่มีคนดูเพียงแค่สองสามคนมาก่อน

"ใช่พี่ปาย ผมพร้อมเต็มร้อย"

"อ๊อฟจะออกก่อนนะ อ๊อฟแกล้งจำเนื้อไม่ได้หรืออะไรเดี๋ยวพี่ส่งมาคินออกไปช่วยร้องด้วยบนเวที "

ร้อยดาววางแบบแผนงานให้ทั้งสองคนเล่นโต้ตอบกันไปมาบนเวที เธอเป็นอีกคนที่มืออาชีพพอสมควรขนาดว่าผ่านมาแค่งานสองงาน

"พร้อมไหมคะ อ๊อฟพร้อมไหม แล้วพี่หละ" ร้อยดาวถามทั้งสองคนรวมถึงทีม Backstage ที่เอามาด้วยสองคน พี่วุดดี้ กับ พี่แจ็ค สองคนนี้ทำานกับพี่โปเต้มานาน พี่เขามั่นใจว่าพี่เขาทำงานเจ๋งมาก ๆ

"พร้อมสิ" มาคินตอบ

"พร้อมอยู่แล้วพี่ ผมรอดังมานานแล้ว" อ๊อฟพูดเล่น ๆ

"อีก ห้านาทีพิธีกรจะกล่าวเปิดเริ่มงาน พร้อม ๆ " ร้อยดาวที่ดูจริงจังเอาทุกคนอยู่หมัด

หน้าเวทีตอนนี้ที่มีตัวสัญญาณสำหรับไวไฟเหมาะสำหรับไลฟ์สด ของร้อยดาวเธอตั้งปรับกล้องกับคอมด้านหน้าเวที เห็นมุมทั้งหมดของงาน และสามารถเห็นนักร้องชัดเจนพอสมควร เธอเริ่มขึ้นไลฟ์รอเวลาที่นักร้องจะขึ้น เสียงพิธีกรพูดเรื่องรายละเอียดของรถแต่ละรุ่นที่เอามาโชว์ เกือบ ๆ สิบห้านาที พิธีกรเริ่มเปิดตัวศิลปินคนแรก 

"ถึงเวลาที่พี่ ๆ แม่ ๆ รอคอย พร้อมกันยังครับ" เสียงพิธีกรภายในงาน 

"พร้อมจ้า พร้อม พร้อม" เสียงแม่ ๆ ส่งเสียงตะโกน เพราะเขารอเวลาอยากเจอศิลปินที่ตนเองชอบ

"พร้อมแล้วไปพบกับน้อง ๆ นักร้องค่าย G.Media กันเลยครับ" เสียงพิธีกรจบ เสียงอินโทรเพลง เพลงแรกก็ดังขึ้นมา ดรายไอซ์ก็ลอยขึ้นมา

เสียงเพลงดังขึ้นมา เสียงร้องเพลงของอ๊อฟดังขึ้นมา

"บ่ทันมีไผในหน้าปกเฟซ บ่ทันอัปเดตสถานะใหม่ บ่ได้รอว่าน้องสิกลับใจ บ่ได้งมงายบ่ได้จมปลักขนาดนั้น" อ๊อฟออกมาพร้อมเสียงร้องเพลงเรียกเสียงกรี๊ดป้า 

"สวัสดีครับ อ๊อฟ มารายงานตัวครับ" อ๊อฟเอ่ยทักทายแล้วร้องเพลงต่อ 

"แม่นว่าน้องคิดฮอด หรือว่าน้องอยากเห็น สิ่งที่อ้ายเป็นมื้อที่เฮาเลิกกันไป เห็นบ่ล่ะที่โพสต์ รูปน้ำตาอ้ายไหล บางรูปมีความหมาย อ้ายยังบ่กล้าลบเลือน" อ๊อฟร้องเพลงจนจบเพลง เขาเองก็ตื่นเต้น จนทักทายพูดผิดพูดถูก

"ขอบคุณครับ" แม่ ๆ เอามาลัยมาคล้องคอ บางคนเอามาสวมนิ้วเหมือนแหวนให้อ๊อฟจนเต็มทั้งสิบนิ้ว

"มาฟังอีกเพลงกันนะครับ เพลงนี้ผมเพิ่งแกะมา แม่ ๆ ร้องได้ช่วยผมร้องด้วยนะครับ" 

เสียงเพลงดังขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้อ๊อฟแกล้ง ลนลานจริง ๆ คือลนลานจริง ๆ จนร้องผิดร้องถูก 

"พี่คิน พี่ ๆ ออกมาช่วยผมก่อนสิ" อ๊อฟที่ตะโกนเรียกพี่ชายที่อยู่ในห้องรับรอง มาคินเองที่ได้ยินเสียงน้องชายเรียกเขาก็ออกไป

"อะนี่ไมค์ ปรับเปิดไมค์ให้แล้ว" ร้อยดาวบอกพร้อมกับเปิดให้จริง ๆ มาคินไม่กล้าพูดออกไปกลัวคนด้านนอกได้ยิน

" มาแล้ว ๆ ใครเรียกมาคิน มาคินมาแล้วครับ " มาคินที่ถือไมค์มาร้องต่อจากน้องชายที่กำลัง

เสียงร้องของมาคินดังขึ้นมาแต่ก็ถูกเสียง พี่ ๆ เอฟซีที่กรี๊ด จนกลบเสียงตนเองที่กำลังร้องเพลงสนิท มาคินร้องเพลงไปยิ้มไปด้วยความอารมณ์ดี เขาร้องเพลงไปจนจบ มาคินแพลนสายตามองไปรอบ ๆ พี่เอฟซีทุก ๆ คน 

"สวัสดี พี่ ๆ แม่ ๆ ทุกคนเลยนะครับ ผมมาคิน มาแล้วครับ" มาคินพูดเสียงนุ่มนวลจนแม่ ๆ ส่งเสียงเชียร์

"สวัสดีครับ ผมอ๊อฟ จาก G.Media ครับ ฝากตัวฝากใจไว้กับเม่ ๆ ป้า ๆ ด้วยนะครับ" 

เสียงของสองหนุ่มที่ทำเอาคนในไลฟ์ที่กำลังดูกรี๊ดกร๊าดกันในคอมเม้นท์มากมาย

"ยังมีอีกที่ ที่เราต้องสวัสดีนะอ๊อฟ สวัสดีผู้ชมที่ชมผ่านทางสตรีมไลฟ์ด้วยนะครับ" มาคินกราดสายตามองไปที่จอสตรีมไลฟ์

"สวัสดีครับพี่ ๆ ในไลฟ์สดทุกคนเลยนะครับ" อ๊อฟทักทายสวัสดีตาม 

มาคินมองไปรอบ ๆ เขาเห็นคนคุ้นเคยทั้งสามคน โดยที่น้องชายยืนโบกไม้โบกมือ ตะโกนเรียกชื่อพี่ชายของตนเอง

"พี่คิน พี่คินทางนี้ " มาวินที่ชี้ไม้ชี้มือไปทางพ่อและแม่ที่มาดูด้วย

มาคินที่มองตามมือของน้องชายเขายืนอึ้งเงียบ ๆ ไปหลายนาที จนร้อยดาวเองก็ตกใจที่อยู่ ๆ บนเวทีก็เงียบไป จนเธอต้องเดินออกมาดู เธอโบกไม้โบกมือให้อ๊อฟพูดกํบพี่ ๆ ไปก่อน