Beranda / วัยรุ่น / มัดใจยัยร้อยเล่ห์ / คู่จิ้นที่ไม่ถูกกัน

Share

คู่จิ้นที่ไม่ถูกกัน

Penulis: Chalam whale
last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-27 11:06:27

ห้องผู้บริหาร

ทุกคนภายในห้อง โดยมีเจ้าของค่ายเพลง G.media นั่งรออยู่ที่หัวโต๊ะ และมีนักร้องที่หลาย ๆ คนรู้จัก และกำลังโด่งดังในขณะนี้ น้องเก้า กันจ์ ที่กำลังรอคุยเรื่องเอ็มวีเพลงกับเจ้าของค่าย อย่างสงคราม หรือเฮียคราม ที่ใครหลาย ๆ คนเรียก มีโปรดิวเซอร์ ผู้กำกับเอ็มวีมากันครบถ้วนหน้า เสียงประตูห้องถูกเปิดออก พี่โปเต้ที่พาร้อยดาวเดินเข้ามาด้วย คุณอู๋ โปรดิวเซอร์ เห็นเขาพาเด็ก ๆ มาด้วย

"นี่ไปพาเด็กกะโปโล ที่ไหนมาครับคุณเต้ ทำไมดู...." โปรดิวเซอร์อู๋ เอ่ยถามด้วยความไม่ค่อยชอบเด็กสาวคนนี้

"เดี๋ยวผมตอบแค่พี่ครามพอ นะครับ ทีมผม เดี๋ยวผมเสนอพี่ครามเอง"

โปเต้ที่อ่านเนื้อเพลงแล้ว เขาชอบแนวเพลงป๊อป ฟังสบาย ๆ และเขาก็มีนักร้องในใจแล้ว เพียงแค่รอให้เด็กคนนั้นติดต่อมาหาเขาเอง ซึ่งมาคินเองไม่ยอมให้เสียโอกาสในครั้งนี้ เขาเองติดต่อโปเต้กลับมาแล้ว เขาเองมีสิทธิ์เป็นศิลปินของค่าย G.Media เต็มตัว เหมือนอีกคนที่ชนะการประกวดครั้งที่ผ่านมา วันนี้เขาเองก็เข้ามาร่วมประชุมกับเฮียครามด้วย เพราะโปเต้ตั้งใจจะปั้นมาคินให้มีชื่อเสียงในวงการนักร้อง เพราะเขาเห็ยความสามารถของเด็กคนนี้

"พี่คราม นี่น้องร้อยแก้ว เธอเป็นนักแต่งเพลงที่เขียนเพลงวัยรุ่น ป๊อป ผมอยากให้เธอเข้ามาร่วมงานกับทีมผม" ร้อยแก้วยกมือไหว้พี่ ๆ ทุกคนในห้องประชุม ครามที่เงยหน้าขึ้นไปมองเธออีกครั้ง เขาเห็นร้อยดาวครั้งแรก ก็รู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้เสียจริง

"อายุแค่นี้เองเขียนเพลงได้แล้วหรอ แล้วเขียนมากี่เพลงแล้ว" เฮียครามถามเธอด้วยความไม่เชื่อหูตนเอง

" นี่ครับ " โปเต้หยิบผลงานที่เขาเคยเอามาทำผลงานเพลง ให้ครามได้ลองฟัง เขาเปิดเพลงที่เขาทำแล้วอัดไกด์เพลงเอาไว้ เพื่อที่จะหานักร้องสักคนที่เขาคิดว่าบทเพลงดี ๆ แบบนี้จะต้องดังไปทั้งนักร้องและนักเขียนเพลง

"แล้วทำไมพี่ไม่ทำผลงานออกมาหละ เพลงเพราะอยู่นะเธอมีความสามารถจริง ๆ มาทำงานร่วมกันในสังกัดไหม พี่โปเต้จัดการผลงานน้องได้ซื้อเอาไว้ไหม " เฮียครามชื่นชมผลงานของเธอและหันไปถามโปเต้

"ผมได้ให้ค่าเพลงไปบ้างแล้วครับ เพราะผลงานเพลงยังไม่ได้เข้าอัด รออัดแล้วนักร้องนำไปร้องจริง ๆ ค่อยให้ค่าส่วนต่างเธออีกครับ"

มาคินที่มาถึงค่ายเพลงพอดิบพอดีเช่นกัน โปเต้ที่บอกให้น้องขึ้นมาที่ห้องผู้ประชุมด้วยเช่นกันประตูห้องที่เปิดออก ทุกคนหันไปมองทางประตูห้องที่เปิดออก มาคินเดินเข้ามาพร้อมกับยกมือไหว้ทุกคนในห้องประชุมโดยที่ตนเองรู้จักแค่พี่โปเต้ กับ หญิงสาวที่เขาเดินชนเมื่อวานก่อน

"อ้าว มาแล้วหรอมาคิน มานี่สิ" โปเต้เอ่ยทักทาย และผายมือเชื้อเชิญน้องเข้ามาด้านใน

"สวัสดีครับพี่ ๆ สวัสดีครับเฮีย" มาคินยกมือไหว้ทุกคน

"มามา เข้ามานั่ง ใครดูแลน้องคนนี้ " เฮียครามเอ่ยออกมา โปรอู๋ที่เมินหน้าหนีไปอีกทาง เพราะเขามีเป้าหมายของเขาอยู่แล้วคือ

" ผมจองน้องเขาเอาไว้แล้วครับเฮียคราม" โปเต้ที่พูดขึ้นมาเสียงดังฟังชัด

ร้อยดาวที่ได้ยินเขาคุยกันว่านายคนนี้จะมาอยู่ทีมโปเต้จริง ๆ ตามที่เธอคาด เพราะเธออยากถามเขาเรื่องสมุดโน๊ตที่เธอทำหล่นตอนที่เดินชนกัน

" ถ้างั้นผมขอพาน้อง ๆ ไปห้องทำงานของผมเลยแล้วกัน เฮียจะได้คุยเรื่องเอ็มวีกับ เก้า และก็ยิปซีต่อ " พี่โปเต้ที่ไม่ได้เกี่ยวกับเอ็มวีนี้ เลยขอออกมาก่อน

" ได้ ๆ ดูแลน้องด้วย ตั้งใจทำงานหละเราสองคน" เฮียครามบอกพี่โปเต้ หันมามองมาคินสลับกับร้อยดาว ทั้งสองคนที่ยืนข้าง ๆ โปเต้หันมายกมือไหว้เฮียคราม โปเต้เปิดประตูออกมาจากห้อง มาคินเดินตามมา ร้อยดาวที่กำลังจะเดินตามออกมาอีกคน บิปซีที่เดินมาจากทางไหนไม่รู้ว เดินมาชนเข้ากับร้อยดาว

"เดินยังไงของเธอ มองไม่เห็นหรือยังไงว่าฉันจะเข้ามา"

"ก็ไม่เห็นนี่ค่ะ ฉันเดินระวังแล้ว คุณรีบร้อนไม่มองทาง" ร้อยดาวที่ตอบโต้กลับด้วยความไม่ยอมคนของเธอ เฮียครามที่ได้ยินเสียงโวยวายก็ตะโกนออกมาเพราะรู้นิสัยดาราสาวคนนี้ดี

" จะเข้ามาคุยเรื่องเอ็มวีก็เข้ามาสิ จะไปทะเลาะหาเรื่องกับน้องมันทำไม " เสียงครามที่ดังออกมาจนยิปซีเองต้องหยุดเหวี่ยง แล้วยอมเดินเข้ามาในห้องประชุม

" แหมเฮียก็ดูสิไม่ยอมหลบยิป เสียเวลาเลย ให้พี่ ๆ ทีมงานรอยิปคนเดียว" ยิปซีเข้ามานั่งยกมือไหว้ทุก ๆ คน ที่ตนเองมาช้าแต่ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองทำให้คนอื่นเสียเวลา

"มาก็ช้ายังจะสร้างปัญหาให้คนอื่น ๆ อีก " เสียงนักร้องนำ ที่จะมาเป็นพระเอกเอ็มวีของตนเองอย่าง เก้า กันจ์

"แหมพี่กันจ์ ยิปเองก็ไปทำหน้าที่ดารานักแสดงกับน้อง ๆ เอฟซี ด้านล่างมานะคะ เป็นหน้าเป็นตา ใช่ไหมคะเฮีย" ยิปซีพูดกระแซะกันจ์ เพราะเขาเคยมีข่าวคู่จิ้นกับเธอช่วงแรก ๆ แต่ถูกนายห้างแบบเฮียครามเบรคเอาไว้

"เฮียครามผมขอไม่ร่วมงานกับเธอนะครับ ผมร้องเพลงพอครับ พระเอกเฮียครามหานักแสดงได้เลย" เก้ากันจ์ เอ่ยปฏิเสธที่รู้ว่าเธอจะมาเป็นนางเอกเอ็มวีของเขา

"ไม่ได้นะกันจ์ พี่ยื่นคำขาดเธอสองคนต้องร่วมงานกัน " พี่อู๋ที่เป็นโปรดิวเซอร์พ่วงผู้กำกับ

"ทำไมถึงต้องเป็นเธอครับ นางเอกคนอื่นไม่มีหรอ" เก้ากันจ์เองที่ไม่ชอบเธอเอามากมาก

"ตอนนี้ยิปซีเขากำลังมาแรง เราต้องฝากเขาช่วยดันเพลงของแก ตอนนี้เพลงของแกมันตกลงไปเยอะ จะอยู่ในวงการเพลง แกต้องพึ่งเขา" เฮียครามบอก ยิปซีที่รอบมองคู่จิ้น หันมามองเฮียคราม แต่ก็เจอแววตาคมเข้มของเฮียครามที่มองมา ทำเอาเธอเอง

ต้องหลบตาเช่นกัน

"ทำตามที่เฮียบอกเก้ากัจน์ เพื่ออนาคตของแก เห็นไหมเด็กรุ่นใหม่ ๆ เข้ามาเยอะแยะ เจนใหม่เข้ามา เจนเก่าตกรุ่น" โปรอู๋ที่อยากผลัักดันน้องในทีม

" งั้นก็แล้วแต่พวกพี่ครับ ห้ามให้เธอมาวุ่นวายกับผม ผมขอตัวไปซ้อมเพลงก่อนนะครับ คืนนี้มีงาน" เก้ากันจ์บอกเฮียครามแล้วเดินออกจากห้องไป

"งั้นพวกผมก็ขอตัวก่อนครับเฮีย มีงานต้องทำอีกเยอะเลย" อู๋เองก็ขอตัวลา

ภายในห้องที่เหลือแค่เพียงดาราสาว กับ เฮียคราม พอไม่เหลือใครในห้องแล้วยิปซีที่นั่งอยู่ที่เดิมในตอนแรก ก็ขยับลุกขึ้นไปนั่งบนตักของเฮียคราม โดยที่เฮียครามเองก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ก็ยังเคือง เธอเล็กน้อยที่เธอพูดกับเก้ากันจ์

"เฮียขาาา ช่วงนี้เฮียไม่ค่อยมาหายิปเลย เฮียปล่อยให้ยิปอยู่คอนโดคนเดียว" ยิปซีที่โอบกอดรอบคอของเฮียครามด้วยความออดอ้อน เหมือนที่เธอเคยทำ

"ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยว่าง เธอก็เห็นศิลปินในค่ายมีงานออกทุกวัน " เฮียครามที่ยังคงสนใจงานบนโต๊ะ กลับยิ่งทำให้ยิปซีรุกหนักมากขึ้น

"เฮียขาาาา " เสียงเรียกของยิปซีครั้งนี้ทำเอาเฮียต้องวางงานลงแล้ว นั่งเอนตัวราบไปกับเก้าอี้ของตนเองทำเอาบิปซีที่กำลังโอบรอบคออยู่ร้องด้วยความตกใจ

"ว๊าย เฮียย ทำแบบนี้ยิปเกือบตก" เธอเอ่ยตัดพ้อ เอาฝ่ามือตีลงบนบ่าของเฮียครามเบา ๆ

"เธอจะเอาอะไร ยิปซี" เฮียครามที่หันมาสนใจเธอ

โดยที่มือของเขาเองก็เริ่มเป็นปลาหมึก ลูบขึ้นลงตรงสะโพกผายของเธอ ขยับมือของตนเองล้วงเข้าไปภายใต้กระโปรงของเธอ ปลายนิ้วของเขาลูบขึ้นลูบลงตรงขาอ่อนของยิปซี ซึ่งเธอก็นั่งโอบกอดเขาเอาไว้แน่นด้วยความรู้สึกเนื้อตัวร้อนวูบวาบ จนเธอระงับความต้องการของตนเองไม่ไหวเธอซุกใบหน้าลงซอกคอของเฮียคราม เฮียครามที่รู้สึกว่ากำลังโดนเธอจู่โจมกลับ สิ่งที่เขากังวลเธอจะฝังรอยจูบลงบนต้นคอของเขา

"อย่าทำรอยนะ ฉันไม่ชอบ" เฮียครามที่ไม่อยากให้พนักงานคนอื่น ๆ เห็น และไม่อยากให้ภรรยาและลูก ๆ ของเขาเข้าใจผิด

"ก็ยิปซีเสียวนี่ค่ะ เฮียไม่รู้สึกบ้างหรือค่ะ ให้ยิปทำให้ไหมค่ะ" เฮียครามเองเริ่มตึง ตึงตรงกางเกง มันอยากจะออกมาสูดอากาศเต็มที เพราะช่วงนี้เขาเองก็ทำแต่งานจนไม่มีเวลาปลดปล่อยความต้องการของตนเองเลย

"เธอกลับไปรอฉันที่คอนโดของเธอ อีกสักพักฉันจะตามไป" เฮียครามให้เธอกลับไปรอเขาที่คอนโด

"รหัสเดิมนะคะเฮีย" ยิปซีที่บอกเขา เพราะเธอเองก็ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ไม่อยากเป็นข่าว ยิ่งข่าวที่มาจากความร่านของตนเอง เธอยังไม่อยากหมดอนาคต เธอหอมแก้มเฮียครามดังฟอดอีกครั้ง แล้วลุกขึ้นมาจากตักของเขา จัดการเสื้อผ้าของตนเองให้เข้าที่เข้าทางเรียบร้อย ก่อนจะจ๊บลงบนริมฝีปากของเฮียครามอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เฮียครามเองที่จูบกลับเอาคืน แรงจูบของเฮียครามทำเอายิปซีปากเจ่อขึ้นมา

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   กำลังใจจากครอบครัว

    กำลังใจจากครอบครัวหลังจากนั่งพักได้ไม่นาน เสียงประตูข้างเวทีก็เปิดออกอย่างเบา ๆ แม่ของร้อยดาวเดินนำเข้ามาก่อน ตามด้วยพ่อแม่ของมาคิน ทุกคนยิ้มให้กันด้วยความเก้อเขินปนอบอุ่น“แม่” ร้อยดาวร้องเรียกเสียงเบา ลุกไปกอดแม่ตัวเองแน่น แม่ลูบหัวลูกสาวเบา ๆ เห็นใบหน้าเหนื่อยล้าก็ถอนหายใจอย่างโล่งใจ“ลูกทำได้ดีแล้วนะ แม่อยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ต้องกลัวแล้วนะ” มาคินเดินไปยกมือไหว้พ่อแม่ตัวเอง ก่อนจะหันมายกมือไหว้แม่ร้อยดาวด้วย ร้อยดาวยกมือไหว้พ่อแม่มาคินเช่นกัน“ขอบคุณนะคะ ที่มาดูพวกเราด้วยตัวเอง” ร้อยดาวก้มศีรษะบอกแม่มาคินด้วย รอยยิ้มบนหน้าทุกคนเหมือนเชื่อมกันไว้แน่นกว่าเดิมในอ้อมแขนพ่อของมาคินมี เจ้ามะยม หมาตัวน้อยหูตั้ง ๆ ใส่ผ้าพันคอสีเหลือง ส่วนเจ้าก้อนทองนั่งอยู่บนตักแม่ร้อยดาว ขนฟูจมอยู่ในตะกร้าใส่ของกิน พร้อมเสียงเห่าเมื่อเจอหน้าร้อยดาวทันที“ดูสิ ๆ พาเด็ก ๆ มาด้วย เผื่อจะให้กำลังใจพวกแก” แม่มาคินพูดขำ ๆ แล้วอุ้มเจ้ามะยมเดินวนไปรอบ ๆเจ้าก้อนทองกระโดดออกจากตะกร้า พุงเล็ก ๆ ชะโงกดมถุงขนมบนโต๊ะ ทำเอาอ๊อฟกับก๊อปเปอร์หัวเราะแล้วแหย่มันเล่น“โอ๊ย ก้อนทองนี่กินเก่งเหมือนแม่มันเลย" ก๊อปเปอร์แซวแล้วโดนร

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   วันแถลงข่าว (สถานะที่ต้องตอบ)

    วันแถลงข่าวเปิดตัว 1st Anniversary คู่วงจิ้น Kin&Daoจัดที่โถงใหญ่ของค่าย ศิลปินรุ่นพี่รุ่นน้องยืนออรอให้กำลังใจอยู่รอบนอกมาคินใส่สูทสีเบจ เนี้ยบแต่ดูอบอุ่น ร้อยดาวอยู่ในเดรสยาวลูกไม้สีขาวอมชมพู รวบผมหลวม ๆ ให้ดูน่ารักแต่สง่าสองคนเดินจับมือออกมาหน้าแบ็กดรอปพร้อมกัน ท่ามกลางแฟลชกล้องจากนักข่าวและเสียงกรี๊ดของเอฟซีที่ตามมาตั้งแต่เช้าหลังตอบคำถามเรื่องอัลบั้มใหม่ โปรเจกต์เพลง และเซอร์ไพรส์เวทีใหญ่ ร้อยดาวหันมามองกลุ่มแม่ ๆ เอฟซีที่ยืนรวมกันตรงแถวหน้า เธอจับไมค์แน่นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงชัดเจน สั่นนิด ๆ เพราะตื้นตัน“ขอบคุณนะคะ ที่รักกันมาตลอดปีที่ผ่านมา ขอบคุณที่อยู่ข้างเราตั้งแต่ตอนที่เรายังไม่มีอะไรเลย จนถึงวันที่มีเวทีเป็นของตัวเองแบบนี้” เธอยกมือไหว้แฟนคลับทุกบ้าน เสียงกล้องยังดังไม่หยุด แต่ทุกคนจะได้ยินถ้อยคำที่ออกจากใจเธอชัดเจน“หนูขออ้อนแม่ ๆ ทุกบ้านเลยนะคะ วันจริงอย่าลืมพากันมาดูพวกเราด้วยนะ มาเจอกันหน้างานอีกครั้ง จะมีที่ว่างตรงนี้ให้แม่ ๆ เสมอค่ะ” เสียงกรี๊ดแทบแตกฮอลล์ มาคินหันมามองแฟนสาวแล้วส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนหัวเราะออกมา“ถ้าใครไม่ได้มานะ ดาวจะน้อยใจจริง ๆ ด้วย”หลังจบช่วงตอบ

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   วันซ้อมใหญ่เปิดเวที 1 ปีคู่จิ้น

    วันซ้อมใหญ่เปิดเวที 1 ปีคู่จิ้นฮอลล์คอนเสิร์ตขนาดกลาง ถูกจัดไฟรันระบบเต็มสูบเป็นรอบ ซ้อมใหญ่ โปสเตอร์ข้างเวทีติดป้ายชัดเจน “1st Year Anniversary คู่จิ้นรักร้อยดาว x มาคิน”ร้อยดาวสวมเสื้อยืดคอกลมกับกางเกงยีนส์ขาสั้นง่าย ๆแต่บนเวที เธอเหมือนคนละคน จับไมค์ด้วยมือที่เคยสั่นแต่วันนี้กลับมั่นคงเสียงหัวเราะของทีมซาวด์ ทีมแดนซ์ ทีมไฟดังระหว่างพักเบรก โปเต้ยืนกอดอกดูงานเงียบ ๆ ส่วนสงครามนั่งหลังบอร์ดควบคุมไฟด้วยแววตาเหมือนพ่อที่ภาคภูมิใจในลูกศิษย์มาคินยืนอยู่ข้างเธอในชุดสบาย ๆ เหมือนกัน เขาหันมาดึงสายกีตาร์ปรับจูนให้แฟนสาวเอง มือเขากับมือเธอสอดกันแว็บหนึ่ง“พร้อมมั้ยดาว” เสียงมาคินทุ้มนุ่ม ไม่ได้ถามแบบโปรดิวเซอร์ แต่ถามในฐานะคนที่อยู่ข้างเธอทุกครั้งร้อยดาวพยักหน้า เหงื่อผุดเต็มหน้าผากแต่รอยยิ้มกลับสดใส เธอยกไมค์ขึ้น ร้องท่อนฮุคเพลงเก่าที่เธอเคยเขียนไว้ ครั้งนี้ เธอร้องในชื่อของเธอจริง ๆเสียงกลองซ้อมรัวตามจังหวะเบา ๆ พวกเด็กฝึกงานที่ยืนดูกันอยู่ตรงขอบเวทีโห่เชียร์กันเบา ๆ อ๊อฟกับก๊อปเปอร์ที่มาซ้อมแดนซ์เซ็ตใหญ่ทีหลังยังส่งเสียงแซว“พี่ดาวแม่งอย่างเท่! ฮู้วววว”“พี่มาคินอย่าเขินดิ๊! หยิกแก

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   นามแฝงในเพลง

    นามแฝงในเพลงมือของสงครามที่ยื่นให้ร้อยดาวเดินเข้ามาในห้องโปรดิวเซอร์ของค่ายที่เธอคุ้นเคยดี แต่วันนี้บรรยากาศกลับอึดอัดจนลมหายใจแทบขาดห้วงโปเต้นั่งข้างเฮียสงครามเหมือนมือขวาที่เฝ้ารอดูว่าบทสนทนานี้จะไปจบตรงไหนบนโต๊ะไม้สีเข้ม เอกสารหลายแผ่นถูกเรียงอย่างเป็นระเบียบ ไฟสปอตไลท์ในห้องประชุมสว่างพอจะเห็นเงาหน้าร้อยดาวที่ซีดเผือดและมือเล็กที่กำชายเสื้อแน่น สงครามวางปากกาลงบนแฟ้มเสียงเบา ดวงตาคมใต้แสงไฟสบตาเธอโดยไม่กระพริบ“ฉันได้ยินมาว่ามีคนกำลังจะเอาเพลงเก่ามาขายซ้ำ ใช่เพลงเดียวกับที่เธอเคยเขียนไว้หรือเปล่า เพลงที่เธอใช้นามแฝงตอนนั้น” เสียงเขาราบเรียบ เหมือนครูใหญ่เรียกเด็กนักเรียนมาคุย แต่ในความนิ่งนั้นกลับกดดันเหมือนมีหินก้อนใหญ่ทับอกร้อยดาว ร้อยดาวหลบตา ปลายนิ้วเธอขยำชายกางเกงจนยับยู่ยี่ เธอพยายามจะตอบ แต่เสียงที่เปล่งออกมากลับแหบแห้ง“ค่ะ” เพียงคำเดียวก็พอให้โปเต้ที่นั่งฟังอยู่ข้าง ๆ เห็นร่องรอยเจ็บเก่าที่เธอเก็บไว้มานานสงครามพยักหน้าช้า ๆ เขาเอื้อมมือไปเปิดแฟ้มเอกสาร เผยให้เห็นสำเนาสัญญาเก่าที่มีตราประทับชื่อกันจ์ชัดเจน“ฉันรู้ตั้งแต่วันแรกแล้วว่ากันจ์มันทำอะไรไว้”“มันไม่ใช่แค่เพล

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   อดีตของร้อยดาว

    อดีตของร้อยดาวเบื้องหลังเพลงที่ไม่มีชื่อเธอเสียงลมจากแอร์ตัวเก่าดังหึ่ง ๆ ในห้องซ้อมส่วนตัวที่ร้อยดาวใช้ฝึกทุกวัน คืนนี้เธอนั่งอยู่ตรงมุมเดิมที่ใกล้เปียโนไฟฟ้ามากที่สุด มือบางยังคงถือโน้ตเพลงเก่าแผ่นเดิมไว้แน่น ปลายนิ้วที่เคยแต่งทำนองนั้นสั่นเล็กน้อยเหมือนกำลังรื้อความทรงจำที่เธอพยายามลืมมาตลอดร้อยดาวถอนหายใจ ลมหายใจร้อนวาบเพราะเพิ่งร้องเพลงใหม่กับมาคินจนคอแห้ง แต่สิ่งที่ติดอยู่ในหัวเธอกลับไม่ใช่เพลงใหม่ ไม่ใช่ท่อนฮุคหวาน ๆ ที่เขาเพิ่งชมว่าเพราะที่สุดตั้งแต่แต่งมา กลับเป็นประโยคท่อนหนึ่งในสมุดโน้ตแผ่นนี้ที่เธอแต่งมันด้วยลายมือสั่น ๆ ในวันที่ยังอายุไม่ถึงยี่สิบ“ฉันยังจำเนื้อเพลงได้ทุกคำเลยมาคิน แต่ฉันไม่มีสิทธิ์ร้องมัน" เสียงเธอเบาราวกับกลัวว่าลมแอร์จะพัดมันหายไปมาคินหันมามองแฟนสาวตรงหน้า เขานั่งพิงขอบเปียโน ปล่อยให้เสียงกีตาร์โปร่งที่เพิ่งวางไว้เงียบสนิทแสงไฟสีส้มอ่อนสะท้อนในดวงตาเขาอย่างระมัดระวังเขารู้ดีว่าร้อยดาวรักทุกคำ ทุกท่อน ทุกเมโลดี้ในสมุดโน้ตนั้นมากแค่ไหน เขาเคยเห็นเธอลงแรง แก้คำ แก้คอร์ดซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ไม่เคยเห็นเธอพูดถึงมันด้วยแววตาเจ็บเท่านี้มาก่อน“ทำไมล่ะดาว นั

  • มัดใจยัยร้อยเล่ห์   ถูกมือกาวย้อนกลับ

    ถูกมือกาวย้อนกลับ1645 คำทางเข้าคอนโดของยิปซี ค่อนข้างมืด ไม่มีผู้คนมากนัก“เฮ้ แม่นางเอก เงินฉันอยู่ไหน”เสียงแห้ง ๆ ของเด็กผู้ชายวัยรุ่นที่โผล่มาจากเงามืดหลังรถตู้จอดส่งของ ผมมันเยิ้มกลิ่นกาวและบุหรี่คลุ้งลอยปะทะ จับคอเสื้อยิปซีทันทีที่เธอเดินเลี่ยงออกมาจากฝูงแฟนคลับ ไฟลานจอดรถสว่างเป็นจุด ๆ แต่กลับไม่มีใครสังเกตว่ามีคนกำลังลงไม้ลงมือ“อย่ามาโวย แกยังไม่ได้ทำงานให้ฉันด้วยซ้ำ จะเอาเงินส่วนที่เหลือไปทำเหี้ยอะไร”ยิปซีแหวเสียงสูง ใบหน้าแต่งจัดแต่เหงื่อซึม เธอใส่ชุดเดรสรัดรูปคลุมด้วยโค้ทยาว พยายามแกะมือมันออกแต่โดนบีบแน่นกว่าเดิม“ฉันติดคุกเพราะแกนะเว้ย แกเป็นคนจ้าง ถ้าฉันไม่ได้ตังค์ แกก็อย่าหวังจะได้อยู่ดี ๆ”เสียงเด็กกาวกระแทกพร้อมฟันเหลือง มันหัวเราะหยันเธอเบี่ยงหน้าเลี่ยงกลิ่นกาวที่พ่นรดอยู่ใกล้“อย่ามาขู่ฉันนะ ไอ้ขี้ยา”ยิปซีฟาดเล็บเข้าหน้ามันเต็มแรง เสียงเพี้ยะสะท้อนในลานจอด รถขนเครื่องเสียงสั่นเบา ๆ เหมือนร่วมเป็นพยาน“อีดอก” เด็กกาวสบถลั่น ผลักเธอไปกระแทกผนังคอนกรีตด้านหลังเวที เศษกระดาษโปสเตอร์คอนร่วงปลิวลงเท้าเธอ“สภาพแกตอนนี้ก็เหมือนหมาข้างถนนแล้วล่ะ ยัยนางเอกตกกระป๋อง”เด็

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status