อยากแกล้งเธอจนเธอโดนว่า

ที่บ้านของร้อยดาว 

วันว่างของเธออีกหนึ่งวันหลังหมดคอนเสิร์ตเมื่อคืน ทำให้เธอยังคงนอนอยู่บนเตียง เสียงของนาฬิกาที่มือถือปลุกดังขึ้นมา ทำให้เธอต้องคว้าเครื่องและกดปิดเสียงแจ้งเตือนไป เธอเองที่ขยับตัวลุกขึ้นขยับหมอนเพียงเล็กน้อยและเอนตัวพิงหมอน และเปิดอ่านข้อความต่าง ๆ ที่เข้ามา รวมไปถึงเปิดแอพต่าง ๆ ดูข่าวสารของนักร้องในค่าย มีฝั่งแม่ ๆ ของมาคินลงคลิปน่ารัก ๆ ตอนที่แซวกันเรื่องร้องเพลงคู่ 

เธอเดินออกมาจากห้องนอน ไม่เห็นใครก็เลยเลือกที่จะเดินไปชงกาแฟมาหนึ่งแก้ว ระหว่างกินเธอก็เก็บบ้าน เก็บช่องตามประสาคนอยู่บ้าน พอทำอะไรเสร็จเธอขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็มานั่งเคลียร์จดคิวงานที่ยังต้องไปให้มาคินกับอ๊อฟ 

เสียงข้อความมือถือที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ หลายข้อความ ทำให้เธอที่กำลังแต่งหน้าอยู่ถึงกับต้องหยิบขึ้นมาอ่าน เห็นมีแต่สติ๊กเกอร์น่ารัก ๆ เต็มไปหมด แต่พอลองมองชื่อคนส่งความน่ารักกลับหายไป 

" โย่ว ๆ โยว่ ๆ โหยว " ตัวสติ๊กเกอร์เด็กผู้ช่ายหัวโต ๆ

" มายัง มายัง มาสักทีสิ " สติ๊กเกอร์หญิงสาวที่กำลังขี่ม้าโบกมือเรียก

" อ่านสักที ยัยขี้เซา เปิดอ่านสักที"  สติ๊กเกอร์เด็กชายนั่งเท้าคางทั้งสองข้าง บนหนังสือที่กำลังอ่าน

"นี่นายเล่นอะไรของนายเนี่ยะมาคิน" ร้อยดาวที่โดนสติ๊กเกอร์ กวน ๆ ของมาคินส่งมาเยอะแยะมากมาย

"เธอฉันจำเนื้อเพลงที่เธอแต่งบางส่วนไม่ได้อะ เธอขึ้นไลค์มาคู่กับฉันหน่อยสิ" แชทของมาคิน 

"แล้วทำไมนายไม่ร้องเพลงอื่นมาคิน" ร้อยดาวพูดขึ้นมา

"ร้องเพลงตัวเองไงเธอ คนจะได้จำเพลงเราได้อะ เธอเข้ามาเลยเธอมีเนื้อเพลง ฉันจำเนื้อไม่ได้ไวไวเลย" มาคินที่กำลังไลฟ์สด ก็แชทจากอีกเครื่องเร่งเธอ 

"ตาบ๊องส์เอ๊ย วันหยุดก็ยังไม่วายว่าจะหยุด " ร้อยดาวที่บ่น ๆ  แต่ก็กดเข้าไปในติ๊กต๊อกของตนเอง ยอดคนดูของเธอหลักร้อย เธอไม่สามารถขึ้นไลฟ์ได้ 

มาคินที่เฝ้ามองหน้าจอไลฟ์ตลอด แค่พอเห็นเธอเข้ามาเขาก็เรียกชื่อยูสของเธอเสียงดัง เธอเปลี่ยนชื่อยูสใหม่เพราะคิดว่าเขาคงจะไม่สังเกต มาคิดกดดูข้างในทุกรายชื่อ 

"สวัสดีครับ ยัยร้อยเล่ห์ " มาคินที่อ่านชื่อยูสของเธอ เขาได้กดเชิญเธอขึ้นมาทันที เธอเองตกใจไม่น้อย 

"ขึ้นมาครับ ถ้าคุณไม่ขึ้นมาผมจะเอาเรื่องของคุณมาเล่าให้พี่ ๆ ฟังที่คุณเคย" มาคินจะเล่าเรื่องที่ห้องพักเมื่อคืนให้ทุกคนฟัง

ร้อยดาวที่กดขึ้นมาเพราะโดนเขาขู่ ถ้าพี่ ๆ เอฟซีรู้นี่เธอมองถึงผลเสียที่จะตามมา เอฟซีดี ๆ ก็มี เอฟซีที่คอยปั่นก็มีเธอเลยยอมขึ้นมาห้อยจอคู่กับเขา โชคดีเธอใช้รูปโปรไฟล์ตัวการ์ตูนบนปกไดอารี่ของเธอ ในโพสต์เธอลงเรื่องราวธรรมชาติ

"ร้อยดาว เธอมาช่วยฉันหน่อยสิ" มาคินเอ่ยทักทาย จนพี่ๆ เอฟซีพิมพ์ในข้อความ ถามว่าใคร ใคร กันใหญ่ บางคนแซวว่าสาวที่ไหนกันนะ 

"ค่ะ เรียกทำไม จะให้ฉันขึ้นมาทำอะไรก็ว่ามาสิคะ" ร้อยดาวถามเขาซึ่งครั้งนี้เธอพูดกับเขาเพราะมาก ไม่มีการเหวี่ยงวีนจนมาคินนึกชอบใจที่ทำสาวเจ้าเล่ห์พูดเพราะ ๆ ได้ 

"มาร้องเพลงเป็นเพื่อนหน่อยสิ ฉันลืมเนื้อบางส่วนนะ เธอต้องจำได้เธอเป็นคนเขียนมัน" มาคินพูดกับเธอจนลืมสนใจคนในคอมเม้นท์ 

"แฟนของมาคินหรือเปล่าทุกคน" ความคิดเห็นที่เด้งขึ้นมารัว ๆ ในความสนใจที่ทั้งคู่มาห้อยจอกัน

"คู่จิ้นหรือยังไง" ความคิดเห็นเด้งมารัว ๆ จนร้อยดาวที่อ่าน ๆ จนตัวเองมองว่าทุกคนกำลังเข้าใจผิด

"มาคิน นายแก้ข่าวก่อนไหม ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายเลยนะ" ร้อยดาวที่ส่งเสียงพูดออกมาเบา ๆ ทำให้คนในไลฟ์ได้ยินกันแทบจะทุกคน

"นายร้องเพลงอื่นเลยฉันไม่ช่วยนายแล้ว" ร้อยดาวปิดไมค์อยู่เงียบ ๆ มาคินที่ไม่ยอมแก้ข่าว 

มาคินขึ้นเพลง เพลงหนึ่ง บทเพลงนานเท่าไหร่ก็รอ มาคินร้อง ๆ อยู่สะดุดในช่วงนึงร้อยดาวที่เห็นแบบนั้น เธอเลยเปิดไมค์ขึ้นร้องคลอเบา ๆ  

"เธอสั่งให้รอ ฉันก็รออย่างมีจุดหมาย และไม่มีใคร ทำให้ใจเธอเปลี่ยนไปแน่นอน ถึงจะเหน็บหนาว เหงาเพียงใดไม่ทำให้เธอใจอ่อนถึงแดดลมร้อน ขอเพียงเธอรักกันนานเท่าไรก็รอ" เสียงใส ๆ ของหญิงสาวที่ร้องขึ้นมาเพื่อช่วยมาคิน เธอเสียงใสราวกับแก้วกังวาน แต่เธอแค่ร้องไม่ค่อยตรงจังหวะ ตรงคีย์มากนัก มาคินที่ได้ยินเสียงเธอครั้งแรก เขาเลยปล่อยเลยตามเลยไม่อยากทำให้เธอขายหน้า

"ร้องไม่ได้เรื่องเลย เธอมาร้องเพลงได้ยังไง ทำเพลงเขาเสียหมด" ความคิดเห็นที่มีคำของการบลูลี่เกิดขึ้น

"เขาไม่ใช่นักร้องไหม เขาแค่ช่วยน้องสะดุดเน็ตมีปัญหา"  อีกฝั่งช่วยร้อยดาวเขามองว่าเธอไม่ใช่นักร้อง

"รู้ว่าร้องไม่ดี ปล่อยให้มีแต่ทำนองไหม ร้องนำทำนอง" เสียงความคิดเห็นแยกออกมาอีกจนร้อยดาวต้องปิดไมค์ เพราะเธอไม่อยากมีปัญหากับเอฟซีของมาคิน เพราะตอนนี้เธอแค่คนดูแลตัวเล็ก ๆ 

"เดี๋ยว ๆ ครับ แม่ ๆ พี่ ๆ เธอร้องไม่เพราะก็ไม่แปลกนะครับ แต่ผมอยากบอกว่าเธอเป็นนักเขียนเพลงที่ดีคนหนึ่งครับ " มาคินช่วยพูดบอกพี่ๆ เอฟซี 

"มาร้อยดาวร้องด้วยกัน" มาคินเอ่ยชวนเรียกความมั่นใจของเธออีกครั้ง

"เธอสั่งให้รอ ฉันก็รออย่างมีจุดหมาย" มาคินที่ร้องนำเธอไปก่อนหนึ่งท่อน

"และไม่มีใคร ทำให้ใจเธอเปลี่ยนไปแน่นอน ถึงจะเหน็บหนาว เหงาเพียงใดไม่ทำให้เธอใจอ่อน ถึงแดดลมร้อน ขอเพียงเธอรักกันนานเท่าไรก็รอ ถึงแดดลมร้อน ขอเพียงเธอรักฉันนานเท่าไรก็รอ" ร้อยดาวที่ยอมเปิดไมค์ร้องเพลงคลอตามไปด้วย พอสองเสียงทื่ร้องช่วยกันกับทำให้สะดุดหูคนฟังมากขึ้น 

"ทำคู่เลยพี่ หนูว่าเหมาะนะ" เสียงความคิดเห็น ดี ๆ เมื่อเธอเปิดไมค์มาร้องอีกครั้ง 

"เพราะตรงไหนกัน เสียงคนหนึ่งเพี้ยน ดนตรีไม่ไปกับเพลงเลย " ความคิดเห็นที่เริ่มโจมตีเข้ามาอีกครั้ง 

"พี่ ๆ ครับ ไม่มีใครอยากโดนว่า โดนเหยียดเวลาที่ทำอะไรไม่ดีไม่ถูกใจ แต่พี่ ๆ รู้ไหมครับ ถ้าเธอมีโอกาส เธอพยายาม เชื่อผมสิเธอจะยืนบนเวทีข้าง ๆ ผมได้อย่างสวยงามเลยครับ น้องเขาไม่ถอยเท่ากับว่าน้องยังเปิดโอกาสให้ตัวเองนะครับ" มาคินที่เอ่ยคำพูด อาจจะเหมือนการต่อว่าพี่ ๆ ที่มาต่อว่าเธอ แต่สิ่งที่เขาพูดคือความจริง

"นายไม่ต้องไปตอบโต้พวกพี่ ๆน้อง ๆ แม่ ๆ หรอกมาคิน เขามาอยากฟังนายร้อง ไม่ใช่ฉัน ฉันลงนะ" ร้อยดาวพูดจบเธอรู้สึกเสียใจ กับสิ่งที่ใครหลาย ๆ คนว่าเธอ แต่เธอเองทำอะไรไม่ได้มาก แต่ก็ได้มาคินที่ช่วยเหลือเธออีกครั้ง เขาไม่ได้มองว่าเธอด้อยคุณค่าในตัวเอง เขายังสร้างพลังบวกให้กับเธอ แต่เธอเองก็ยังรู้สึกไม่ค่อยดีกับคนที่ต่อต้านเธอ ถ้าเธอไปทำงานมาคินจะโดนอะไรบ้างไหม 

///////*****----++++//////-----/////+++++

โปเต้ที่เห็นฟีตข่าวล่าสุด ส่งขึ้นมาหลายร้อยคนจากไลฟ์ของมาคิน เขาไม่เห็นในคอมเม้นท์ที่โต้เถึยงบางโพสต์เขาชื่นชม บางโพสต์ที่มีการบลูลี่ถึงเสียงร้องของร้อยดาว 

"เด็กสองคนนี้สร้างเรื่องกันแล้ว ทำอะไรทำไมไม่ปรึกษากันก่อน" โปเต้ที่บ่น ๆ จนสแปลชผ่านเข้ามา

"มีอะไรครับพี่ บ่นอะไรคนเดียว" สแปลชที่ตอนนี้เขาได้ไปประกวดเวทีใหญ่ ๆ  เขาจะมาขอคำแนะนำอยากไปค่ายเพลงใหญ่ ๆ  เพราะตนเองกำลังจะหมดสัญญากับค่าย G.Media

"ก็มาคิน กับ ร้อยดาวนะสิ  ทำเรื่องจนคนแยกออกเป็นสองฝั่ง"

"ผมว่ามันมีมาแต่ไหนแล้วไหมพี่ เรื่องการแสดงความคิดเห็นเชิงต่อว่าคนอื่น" สแปลชบอก

"เด็กสองคนนี้เขามีอะไรคล้าย ๆ กันนะ ความขยัน ความตั้งใจทำงานพี่จะปั้นคู่อยู่แล้ว แต่เขาต้องสร้างตัวตนของเขาก่อน ไม่อยากให้มาแบบนี้ไง เห็นไหมโดนคนต่อว่าตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่ม

"มีอะไรสแปลช ไปรายการดวลเพลงเป็นไงบ้าง"  พี่โปเต้ถามเรื่องของสแปลชบ้าง

"พี่ครับผมจะหมดสัญญาอีกสามเดือน ถ้าผมจะไม่ต่อสัญญากับเฮีย พี่จะว่ายังไงครับ" 

"แล้วนายมีที่เดินตามความฝันใหม่หรือยังไง"

"ครับ พี่จากค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ นะครับเขาอยากให้ผมเซ็นสัญญา"

"ไปแล้วจะเติบโตกว่าอยู๋ตรงนี้พี่ก็ยินดีด้วย วันไหนว่่างขึ้นไปบอกเฮียครามเลย แกไม่ว่าหรอก แต่แกแค่จะเสียดายเรามากกว่านะ เราทั้งร้องทั้งเล่นคนกำลังตามเราเยอะมาก ๆ ชั่วโมงบินเราสูงแล้ว"  โปเต้ที่พร้อมสนับสนุนน้อง ๆ ทุก ๆ คน

"ขอบคุณครับพี่ แต่มาคินจะช่วยพี่ได้เยอะเชื่อผมเถอะ เขามีพรสวรรค์จริง ๆ " สแปลชที่ชอบน้องคนนี้ลึก ๆ หวังว่าสักวันจะได้มาร่วมงานกัน