สร้างตัวตนให้ร้อยดาว

ที่ค่ายเพลง 

เฮียครามและโปเต้ที่กำลังถกเถียงกันเรื่องข่าวของมาคินกับคนดูแลสาวน้อยในทีมของโปเต้  ทำเอาเฮียครามกลัวว่าเด็กจะเสีย เลยต้องเรียกเข้ามาคุยกันทันที ภายในห้องของเฮียคราม พี่โปเต้  และตัวต้นเหตุสองคน ที่นั่งก้มหน้าก้มตา

"นายเตือนพวกเด็ก ๆ ของนายด้วยนะโปเต้ อย่าทำอะไรเองอีก " เฮียครามที่เตือนสองคน 

"ผมเตือนแล้วเฮีย แต่เด็ก ๆ ก็แค่ไลฟ์ร้องเพลง ดีเสียอีกทำให้เราได้รู้จุดว่าจะทำยังไง" โปเต้ที่ออกตัวแทนเด็ก ๆ ทั้งสองคน 

"นี่ไงเพราะทำอะไรไม่ถามพี่ ถามแกก่อนไงโปเต้ "

"แล้วทำไมเฮียไม่สร้างตัวตนให้ทั้งคู่หละ" โปเต้ที่พูดขึ้นมา เขาอยากทำโปรเจคคู่เหมือนกัน แต่ยังไม่มีคู่ที่ลงตัว พอมาเจอสองคนนี้ที่เล่นกัน คนหนึ่งขี้แกล้ง คนหนึ่งหัวเสียใส่แต่ไม่เคยโกรธ 

"โปรเจคคู่หรอ มาคินนายสนใจไหมหละ"

"เอ่อ ผมหรือครับ ผมทำคู่หรือครับ แล้วใครหละครับจะคู่ผม " มาคินดูตื่น ๆ พอบอกจะปรับมาออกงานคู่

"คนข้าง ๆ แกไง" คนที่สะดุ้งหนักกว่าพอเฮียครามพูดจบ คือร้อยดาว

"หนูหรอค่ะเฮีย หนูร้องไม่ได้หรอก" 

"ยังไม่พยายามเลยร้อยดาว เพลงที่เธอแต่งเองเธอต้องร้องได้ ไปฝึกมา " เฮียครามที่ออกคำสั่ง

"เออ พาร้อยดาวไปสร้างตัวตนเสียก่อน เธอจัดรายการวิทยุได้ไหม มาคินด้วย " เฮียครามนำเสนอสื่อบนโลกออนไลน์ให้เธอ ช่องจัดรายการวิทยุ ของค่ายเพลงจะเปิดเพลงของค่ายแทบจะทุกเพลง 

"เออ ผมก็ว่าดี เขาต้องหาฐานคนฟังของพวกเขาก่อนการคุยเล่นเข้าถึงเอฟซีง่าย ๆ การจัดรายการที่คลื่นของเรา ช่วงนี้พี่แต้มคุณออกนอกสถานที่ไปดูงานบ่อยไม่ค่อยได้จัด ว่างมาหลายเดือนเอาน้องสองคนไปจัดแทนเลย"

"ขอบคุณนะครับเฮีย ผมอยากลองงานหลาย ๆ ด้านเหมือนกันครับ" 

ทางด้านร้อยดาวที่ไม่กล้าปฏิเสธเพราะเกรงใจพี่โปเต้ที่ให้เธอมีงานทำมากกว่างานแต่งเพลง อาศัยงานเขียนเพลงโดยที่เธอเขียนเพลงขายได้บ้างไม่ได้บ้าง เธอเลยต้องยอมทำเพื่อให้ตัวเองยังพอมีหน้าที่การงานที่ต้องดำเนินไปต่อ

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา 

วันที่ทั้งสองคนต้องเข้ามาจัดรายการแทนพี่แต้มคุณ  ซึ่งวันนี้เป็นการที่มาจัดรายการครั้งแรก ด้วยความที่ทั้งสองคนมาก่อนเวลา ด้านล่างห้องจัดรายการ มีตู้ไอติมของพนักงานที่ทุกคนสามารถหยิบไปทานได้ และเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ร้อยดาวชอบมาก ๆ เวลาที่เธออยู่แต่ในออฟฟิศ ร้อยดาวที่ขึ้นมาที่ห้องส่ง มีเสียงเพลงดังออกมาจากห้องจัดรายการ เขาเปิดเพลงทิ้งช่วงสุดท้าย ร้อยดาวเดินเข้ามาเงียบ ๆ ยกมือไหว้พี่ดีเจ ลำพระเพลิน เด็ก ๆ ทั้งสองคนที่เข้ามาเรียนรู้งานกันก่อนหน้านั้นแล้ว ทำให้ทำอะไรคล่องขึ้น ร้อยดาวที่ขึ้นมานั่งประจำที่ตนเองเพลงที่พี่ลำพระเพลินเปิดค้างเอาไว้กำลังจะจบ มาคินเองที่เปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับเสียงร้องเพลงคลอ

"ต่อไปนี้อย่าอนอัว อย่ามาเสี่ยงตาน้อยให้กันฉันซังเธอฉันซังเธอ " มาคินเดินร้องเพลงพร้อมกับแก้วน้ำ ขนมขบเคี้ยวที่พร้อมกับการจัดรายการสองชั่วโมง มาคินที่มานั่งข้าง ๆ ร้อยดาวโดยที่มีการพูดเล่นหยอกล้อกันทำให้ร้อยดาวขำ ซึ่งภาพในห้องส่งนั้น มันส่งมายังเฟสบุ๊คที่ทำการสตรีมไลฟ์ คนฟังหลายพันคน ก็เพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ  เพราะเขาทั้งสองคนที่หยอกล้อกันไปมาดูน่ารักในสายตา ๆ ผู้ฟัง

"กราบสวัสดีครับคุณมาคิน ผู้ที่มาสายตลอดกาลด้วยนะครับ" ร้อยดาวเอ่ยทักทายเขา เสียงเอฟเฟ็คน่ารัก ๆ ตบมุก 

"ฟังเพลงต่อไปกันต่อเลยนะครับ" มาคินที่เข้าเพลงอีกหนึ่งเพลง โดยที่เขายังคงตักข้าวทานไปด้วย เพราะเขารีบมาจัดรายการยังไม่ได้ทานข้าว  ร้อยดาวเปลี่ยนเพลง แล้วกระดกน้ำทาน

"สวัสดีครับ มาแล้วนะครับผะ ผะ ผ๊มมม " มาคินที่อ่านคอมเม้นท์ที่ทุกคนเข้ามาทักทาย เขาเลยต้องทักทายทุก ๆ คน

"วันที่  9  เจอกันที่ ป.กุ้งเผานะคะ" ผู้ฟังที่พิมพ์มาหน้าจอ เยอะแยะ

"เอาไว้เจอกันกับมาคินนะคะ" ร้อยดาวตอบกลับไป

"เมื่อคืนงานสนุกมาก" ผู้ฟังพิมพ์ชมการจัดงานเมื่อคืน

"ไหน ๆ เมื่อคืนใครฟังร้อยดาวร้องเพลงบ้าง เธอร้องเพราะไหมครับ" 

"ไปร้องตอนไหน เมื่อคืนคอนเสิร์ตของมาคินนะคะคุณผู้ฟัง ไม่ใช่ของเรา" ร้อยดาวออกตัว ทั้งสองคุยเล่นหยอกล้อกันไปมา จนมาคินเผลอเอามือมาลูบผมเธอไปมาอยู่หลายที

"แล้วนี่คุณจะอิ่มได้หรือยัง มากินต่อหน้าคุณผู้ฟังแบบนี้ พี่ ๆ เขาก็หิวตาม" 

"ผมยังไม่ทันได้กินข้าว คุณกินมายังมา ๆ ผมป้อนไหม" มาคินทำทีตักอาหารยื่นมาที่ร้อยดาวแต่เธอบอกปัดไป

" ไม่ ๆ เราไม่หิว " ร้อยดาวบอกไป 

เพลงที่เปิดไปเรื่อย ๆ  พร้อมการพูดคุย การเล่นกันของสองคนกับคนฟังที่พิมพ์ส่งกันเข้ามาไม่ขาดสาย บางคนก็ส่งของขวัญเป็นดาวดวงน้อย  สนับสนุนทั้งสองคน

"ขอบคุณดาวดวงน้อย ปลาดาว ห้าร้อยดวงค่ะ" ร้อยดาวกล่าวขอบคุณผู้ฟังที่ซัพพอร์ตตลอดรายการ 

ช่วงจังหวะที่เปิดเพลงบางเพลงที่ร้อยดาวร้องเพลงเธอที่ปิดไมค์แล้วร้องคลอตามไปเบา ๆ มาคินที่ได้ยินการร้องแบบไม่ตั้งใจของเธอ เป็นธรรมชาติในตอนนี้ มาคินเลยเปิดไมค์ของตนเอง แล้วก็พูดทักทาย และได้เปิดค้างเอาไว้ ทำให้ได้ยินทั้งเพลงที่เปิดพร้อมเสียงร้อยดาว

"อยากฟังพี่มาคินร้องเพลงค่ะ" ข้อความที่ขอกันเข้ามา เพลงที่เปิดเพลงถัดไป เป็นเพลงเจ็บละเนาะ ผลงานของเพชร มาคินก็ร้องให้ผู้ฟัง ร้อยดาวเองก็ร้องคลอตามเบา ๆ ด้วย เสียงของเธอใสมาก ๆ ทำให้คนฟังกดเข้ามาเพิ่มมากขึ้น มากขึ้น เอ็นดูในความหยอกล้อความน่ารักเล่นกัน 

เสียงร้องของทั้งสองคน ทำให้มีพี่ ๆ เอฟซีเข้ามาดูไลฟ์ของช่องรายการวิทยุที่มากขึ้นจนระดับผู้บริหารอย่างเฮียครามต้องตกใจ ยอดคนเข้าชมวันนี้ 20,000 กว่าคน 

"โปเต้ เด็กสองคนนี้ดึงคนดูจริง ๆ วะ เฮียชอบ เข้าท่านะถ้าจะจับมาคู่กัน" วันแรกในการจัดรายการดีเจกระแสตอบรับดีเอามาก ๆ 

"ผมอยากสร้างฐานให้ทั้งสองคนก่อน มันถึงจะดีกว่าให้เด็ก ๆ ไปไลฟ์สดกันเองนะครับ" 

" พรุ่งนี้เรียกเด็ก ๆ มาหาเฮียหน่อย จะได้ไปคุยเรื่องงานที่จะทำ ถ้าจะดันเอาตอนที่กำลังเป็นกระแส" เฮียครามเอ่ยขึ้น 

"อ้อ แล้วสแปลชมาคุยกับเฮียยัง"  โปเต้เอ่ยถามลูกรักของเขาอีกคน

"มาคุยแล้ว เฮียก็ว่ายินดีกับเขาด้วย ที่เขาจะได้ไปเติบโต"  เฮียครามเองดีใจที่ค่ายตนเองเป็นจุดเริ่มต้นของใครหลาย ๆ คน  แต่เพราะเขาอยากเห็นเด็ก ๆ โตขึ้นทางด้านร้อง เล่นละคร ก้าวไปสู่เส้นทางที่ตนเองฝัน

"ดีแล้ว มันก็กลัวไม่กล้ามาบอกเฮียตรง ๆ " โปเต้บอกเฮียคราม

"ไปหาเหล้ากินกันไหม" เฮียครามเอ่ยชวน ซึ่งโปเต้ไม่อาจจะปฏิเสธได้ ต้องไปกับเขาด้วย