ชายหนุ่มร่างสูงระหงย่างกรายมาใกล้ๆ ไอรินและผู้ชายคนนั้น เขายืนมองสถานการณ์มาสักพักแล้ว ส่วนคนตัวเล็กก็ดูเหมือนจะทรงตัวไม่ค่อยไหว
“คะ..คุณคาเดน” ชายหนุ่มที่กำลังโอบประคองไอรินอยู่เอ่ยเสียงตะกุกตะกัก ไม่มีใครที่ไม่รู้จักคาเดน แคสเซียส
“กูบอกว่าให้ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!” คาเดนกดเสียงต่ำ
“ผมขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่าเธอเป็นเด็กของคุณคาเดน ผมขอโทษจริงๆ ครับ” ชายหนุ่มรีบปล่อยมือออกจากร่างบางและเดินจ้ำอ้าวออกไปจากตรงนี้ทันที
ร่างแบบบางเมื่อเป็นอิสระเธอก็กลับมาโอนเอนอีกครั้ง คาเดนรีบก้าวมาประคองร่างเล็กอย่างรวดเร็ว
“ปล่อยค่ะ” ไอรินเอ่ยเสียงแข็งกระด้าง
“เดินไหวหรือไง”
“เรื่องของฉัน ปล่อย!”
“เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่ต้องยุ่งกับฉันได้ไหม”
“สภาพแบบนี้จะขับรถไหวหรอไอริน”
“…” ไอรินไม่ตอบครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่
“ฉันไปส่งยังดีกว่าให้ผู้ชายหน้าไหนก็ไม่รู้ลากไปทำไม่ดีนะ”
“อือ”
ไอรินตอบสั้นๆ ยังไงตอนนี้เธอก็ต้องรีบกลับคอนโดให้ไวที่สุด อาการมึนเมามันเริ่มทำให้โลกหมุนแล้ว ถ้าเธอขับรถกลับเองยังไงเธอก็ขับไม่ไหวแน่ๆ
คาเดนค่อยๆ ประคองหญิงสาวออกมาจากผับหรูอย่างทุลักทุเล ไอรินเริ่มโอนเอนหนักกว่าเดิมเพราะแอลกอฮอล์ที่เธอเพิ่งดื่มเข้าไปเยอะมากเริ่มออกฤทธิ์ขึ้นมา
“ไหวไหม” คาเดนเอ่ยถามหญิงสาวในอ้อมแขน
“อือ”
“เดี๋ยวผมให้คนเอารถคุณไปส่งไว้ให้ตอนเช้านะ”
เวลาผ่านไปไม่นานทั้งสองร่างมาถึงลานจอดรถอย่างยากลำบาก คาเดนรีบก้าวเดินไปยังรถยนต์คันหรูสีดำเงาที่มีบอดี้การ์ดของเขากำลังยืนรออยู่ ชายหนุ่มรีบประคองหญิงสาวขึ้นรถอย่างช้าๆ
“ไปไหนครับนาย” เซนต์เอ่ยถามคาเดนทันทีที่ทั้งสองร่างขึ้นรถมาและเขาก็ขึ้นมาประจำตำแหน่งคนขับ
“ส่งที่ไหนไอริน” คาเดนหันไปถามร่างเล็กในอ้อมแขนแกร่งที่นั่งไม่ตรงโอนเอนตลอดเวลา
“ไนท์บริดจ์เรสซิเดนซ์” ไอรินเอ่ยอย่างแผ่วเบา
“ไปไนท์บริดจ์เรสซิเดนซ์” คาเดนหันไปเอ่ยเสียงเข้มกับเซนต์
“ครับนาย”
สิ้นเสียงของบอดี้การ์ดหน้านิ่ง รถยนต์คันหรูก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากลานจอดรถของผับหรูอย่างช้าๆ
รถยนต์คันหรูขับเคลื่อนไปตามท้องถนนเรื่อยๆ จวบจนเวลาผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คาเดนรู้สึกว่าคนในอ้อมแขนนิ่งไปผิดปกติ เขาจึงก้มลงมองร่างเล็กและก็พบว่าเธอกำลังหลับตาพริ้มอยู่
“ไอริน”
คาเดนพยายามเรียกปลุกหญิงสาวเบาๆ อยู่สองสามครั้งก่อนจะมั่นใจแล้วว่าไอรินคงหลับสนิทแล้วแน่ๆ เขาจึงเอ่ยเสียงทุ้มทรงพลังกับคนขับรถอย่างมีเลศนัย
“เซนต์ ไปเพนท์เฮาส์กูแทน”
“ครับนาย” สิ้นเสียงของเซนต์ รถหรูจึงขับเคลื่อนเปลี่ยนทิศทางทันที
วันนี้แหละเธอไม่รอดแน่ไอริน เข้าถ้ำเสือแล้วไม่มีทางที่จะไม่โดนเสื้อขย้ำ
@เดอแคสเซียสโฮเทล
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง คาเดนก็มาถึงโรงแรมหรูใจกลางกรุงที่เขาเป็นเจ้าของอยู่ อาคารสูงกว่า 50 ชั้น ตกแต่งสไตล์ยุโรปแนววินเทจสุดคลาสสิกแถมผสมผสานกิมมิคสุดเก๋แบบไทยๆ ชั้นบนสุดเป็นเพนท์เฮาส์หรูของเขาซึ่งกินพื้นที่ไปทั้งชั้น
คาเดนช้อนอุ้มร่างบางเดินตรงเข้ามาในลิฟต์ส่วนตัวที่มีแค่เขากับบอดี้การ์ดเท่านั้นที่สามารถใส่รหัสและขึ้นไปได้ เซนต์เอื้อมมือไปกดลิฟต์ชั้นบนสุด ลิฟต์หรูขึ้นมาเรื่อยจนถึงเพนท์เฮาส์ใหญ่กว้างขวาง
ชายหนุ่มไม่รอช้า รีบก้าวยาวๆ พาสาวสวยที่กำลังหลับใหลในวงแขนแกร่งตรงไปยังห้องนอนทันที
คาเดนวางร่างนุ่มนิ่มลงอย่างแผ่วเบา มือหนาวางกระเป๋าสีขาวเข้าคู่กับชุดสูทสีขาวของเธอไว้บนโต๊ะข้างเตียง ดวงตาคมกริบไล่มองร่างอวบอิ่มเอวคอดกิ่งอย่างจาบจ้วง
ชายหนุ่มมองใบหน้าเนียนตาไม่กะพริบ จนไปสะดุดอยู่ที่รอยแดงใหญ่บนแก้มซ้ายของเธอ คาเดนจ้องมองมันอยู่ชั่วครู่แต่เขาก็ไม่ได้สนใจมากนัก ตอนนี้เขาคิดอยู่แค่เรื่องเดียว
ร่างกำยำนอนตะแคงมองหญิงสาวกำลังหลับไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไอรินพลิกตัวหันหลังให้ชายหนุ่ม คาเดนจึงเอื้อมมือไปลูบไล้สีข้างเธอผ่านเสื้อผ้าเบาๆ
มือหนาลูบไล้วนเวียนอยู่ที่เอวคอดกิ่งอยู่นานสองนาน ก่อนจะค่อยๆ ล้วงเข้าไปในเสื้อตัวบาง นิ้วแกร่งแตะลงบนอกอวบอิ่มที่มีเพียงบราปิดจุกห่อหุ้มเอาไว้อยู่
คาเดนบีบขย้ำอกอวบอิ่มพร้อมกับลูบไล้หน้าท้องแบนราบอย่างหื่นกระหาย ร่างเล็กเมื่อโดนสัมผัสแปลกๆ จากมือหนาเธอเริ่มบิดเร้าเล็กน้อย ท่อนเอ็นใหญ่ขยายพองตัวอย่างง่ายดาย
ชายหนุ่มค่อยๆ ปลดและรูดซิปกางเกงเอวสูงของหญิงสาวออก มือสากล้วงเข้าไปในกางเกงชั้นในสีดำจิ๋วพร้อมกับนิ้วแกร่งลูบวนติ่งเสียวของเธอ
“อื้อออ” ไอรินครางต่ำในลำคอเบาๆ
นิ้วแกร่งไม่ยอมหยุดลูบวนอยู่นานสองนานจนกลีบสาวเริ่มมีน้ำหล่อลื่นไหลปริ่มออกมา ชายหนุ่มแหวกกลีบสาวที่ปิดสนิทอยู่ให้ออกจากกันพร้อมกับส่งนิ้วสากเข้าไปในรูหลืบก่อนหนึ่งนิ้วอย่างยากลำบาก
“แน่นฉิบ” ชายหนุ่มสบถเสียงแผ่วเบา
“อ๊ะ!”
ไอรินรู้สึกถึงบางอย่างแปลกปลอมเข้ามาในร่างกายแต่เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้เธอไม่สามารถต้านทานความต้องการของตัวเองและความช่ำชองของชายหนุ่มได้อีกต่อไป
คาเดนเริ่มขยับนิ้วเข้าออกในรูสวาทสาวอย่างช้าๆ และค่อยแปรเปลี่ยนเป็นรัวเร็วมากยิ่งขึ้น ร่างบางแอ่นรับความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มปรนเปรอให้
“อ๊ะ! มันเจ็บ”
คนเมาปรือตาขึ้นมามองมือใหญ่ที่กำลังเมามันกับการขยับเข้าออกร่องสาวของเธออยู่ นิ้วแกร่งกระดกขึ้นลงเข้าออกอยู่ภายในกายนุ่มนิ่ม ไอรินหน้าส่ายไปมาเพื่อประคองสติอันน้อยนิดของตัวเอง
“คะ..คุณคาเดน อย่า” ไอรินเอ่ยเสียงแหบพร่า
“หยุดไม่ได้แล้วละคนสวย”
สิ้นเสียงของคาเดน เขารีบชักมือจากร่องสวาทสาวที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มเต็มไปหมด มือหนาจับไหล่บางให้นอนหงายหน้าพร้อมกับพลิกร่างกำยำขึ้นมาทาบทับเธอทันที
ริมฝีปากหนาฉกจูบลงบนเรียวปากเล็กสีชมพูระเรื่อพร้อมกับส่งลิ้นสากร้อนเข้าไปเกี่ยวตวัดทักทายหยอกล้อกับลิ้นเรียวเล็ก คนเมาปล่อยให้พายุสวาทนำพาเธอไปอย่างห้ามไม่ได้ หญิงสาวจูบตอบกลับชายหนุ่มอย่างช่ำชองจนคนตัวโตครางต่ำในลำคออย่างพึงพอใจ
ไอรินใช้ชีวิตช่วงวัยรุ่นอยู่ที่ต่างประเทศเรื่องการจูบมันเป็นเรื่องที่ปกติมากสำหรับเธอ
สองร่างจูบแลกลิ้นอย่างดูดดื่มกันอยู่นานสองนาน จนกระทั่งคาเดนผละออกไปจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ท่อนเอ็นใหญ่ดีดเด้งแข็งขันขึ้นมา หลังจากร่างกำยำเปลือยเปล่าแล้วคาเดนจึงหันมาจัดการกับร่างอวบอิ่มต่อ
มือหนาพยุงร่างบางที่กำลังนอนราบกับที่นอนอยู่ให้ลุกขึ้นมานั่ง เพื่อที่เขาจะได้ถอดเสื้อผ้าออกจากร่างเล็กได้อย่างง่ายดาย ชายหนุ่มประกบจูบลงบนริมฝีปากบางอีกครั้ง ส่วนมือสากก็ยังคงทำหน้าที่ปลดเปลื้องเสื้อสูทออกจากร่างบางและตามมาด้วยเสื้อด้านในสีดำด้วยจิ๋ว คาเดนเกี่ยวสายเดี่ยวเส้นเล็กลงจากไหล่บาง
ชายหนุ่มผลักเธอนอนราบลงกับเตียงอีกครั้งพลางดึงรั้งเสื้อสายเดี่ยวและกางเกงออกจากเรียวขาเล็ก บนร่างกายอวบอิ่มเหลือเพียงกางเกงชั้นในตัวจิ๋ว คาเดนชะงักไปชั่วขณะ ชายหนุ่มหยุดมองร่างเล็กอวบอิ่มใบหน้าแดงก่ำด้วยพิษของแอลกอฮอล์และพิษของรสสวาทนอนอยู่ใต้ร่างของเขา
เธอสวยมาก สวยไปหมดทั้งตัวเลย
เวลาผ่านพ้นไปจวบจนถึงเวลาของอาหารค่ำ ชายหนุ่มจัดเตรียมดินเนอร์ส่วนตัวสุดแสนจะหรูหราไว้ให้หญิงสาวที่ริมชายหาด แสงไฟสลัวๆ เป็นทางเดินตั้งแต่ลงจากบ้านพักมาจนถึงโต๊ะอาหารที่มีอาหารทะเลมากมายหลากหลายอย่างวางเต็มโต๊ะไปหมด“นี่คุณเตรียมไว้เพื่อเราเลยเหรอคะ” เสียงหวานเอ่ยถามชายหนุ่ม“ใช่”“ขอบคุณนะคะ”“เรื่องแค่นี้จะขอบคุณทำไมละไอริน มากกว่านี้ผัวก็ให้ได้”“รินขอบคุณสำหรับทุกเรื่องค่ะ ขอบคุณที่ดูแลเอาใจใส่รินเป็นอย่างดีนะคะ”“ไม่ต้องขอบคุณหรอก เพราะผัวทำอะไรก็ต้องหวังผลตอบแทนอยู่แล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยพลางมองจ้องไปที่หน้าอกอวบอิ่มของหญิงสาว“คนบ้า กินข้าวกันเถอะค่ะ..รินหิวแล้ว”“หึหึ” ชายหนุ่มหัวเราะชอบใจกับท่าทางของหญิงสาวทั้งสองคนนั่งลงบนเก้าอี้และค่อยๆ ทานอาหารที่เชฟฝีมือดีรังสรรค์มาให้พวกเขากันอย่างช้าๆสองชั่วโมงผ่านไป หลังจากที่มื้อค่ำสุดโรแมนติกผ่านพ้นไป คาเดนและไอรินก็กลับเข้ามาในบ้านพักส่วนตัวสุดหรูหราทันทีไอรินก้มๆ เงยๆ เก็บเสื้อผ้าออกมาจากกระเป๋าเดินทางเพื่อที่จะแขวนที่ราวในตู้เสื้อผ้า ส่วนคาเดนนั้นก็เอาแต่นั่งมองภรรยาคนสวยอยู่ตรงปลายเตียงด้วยสายตาหื่นกระหายมาเฟียหนุ่มนั่งมองร่างบางอ
@เกาะพีพี กระบี่สองสามีภรรยากำลังนั่งเรือสปีดโบ๊ทจากโรงแรมที่ภูเก็ตของเขามายังเกาะพีพี เมื่อคืนพวกเขามาถึงภูเก็ตก็ใช้เวลาไปเกือบครึ่งวันแล้วเนื่องจากพวกเขาขับรถมาจึงต้องนอนพักที่โรงแรมของมาเฟียหนุ่มก่อน ครั้นจะให้นั่งเครื่องบินมาเขาก็เป็นห่วงภรรยาที่กำลังท้องกำลังไส้อยู่ไอรินค้างคาใจเรื่องของสกาย เธอจึงถามคาเดนอีกครั้งและได้คำตอบว่าชายหนุ่มขังเธอไว้ที่คุกใต้ดินที่มืดสนิทแต่มีคนคอยส่งข้าวส่งน้ำให้เธอทุกวัน ไอรินรู้สึกสงสารเธอจับใจจึงคุยกับสามีให้ปล่อยตัวเธอไปแล้วส่งเธอกลับไปที่บ้านให้พ่อของเธอ ซึ่งคาเดนไม่ได้เห็นด้วยเท่าไหร่แต่ก็ต้องยอมให้ศรีภรรยา แต่ทว่าไม่นานพวกเขาก็ได้ข่าวว่าสกายเป็นโรคจิตเภทขั้นรุนแรงต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลจิตเวชเวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง เรือสปีดโบ๊ทก็มาจอดสนิทที่ท่าเรือของโรงแรมหรูแห่งหนึ่งที่อยู่ติดกับทะเลสีฟ้าคราม ซึ่งมาเฟียหนุ่มก็พอจะรู้จักกับเจ้าของโรงแรมแห่งนี้เช่นกัน โรงแรมหรูที่ชายหนุ่มเลือกเป็นโรงแรมที่ดีที่สุดของเกาะนี้ มีทั้งบ้านพักส่วนตัวที่อยู่กันหลายคนและเป็นห้องพักที่อยู่บนอาคารสำหรับนักท่องเที่ยวที่มากันแค่สองสามคนร่างอรชรสวมชุดมินิเดรสส
สามอาทิตย์ต่อมา…พิธีวิวาห์สุดอลังการถูกจัดขึ้นในโบสถ์ของตระกูลแคสเซียสอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างถูกรังสรรค์ขึ้นมาด้วยเม็ดเงินมหาศาลของมาเฟียหนุ่มสุดหล่อเหลา มาเฟียหนุ่มพาไอรินไปพบกับครอบครัวอย่างเป็นทางการเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วพร้อมกับบอกพวกท่านว่าไอรินกำลังตั้งครรภ์อยู่ หญิงสาวได้มีการขอโทษขอโพยผู้ใหญ่จากใจจริงที่เธอทำอะไรลงไปโดยไม่คิดจนทำให้ตระกูลของแคสเซียสเสื่อมเสียชื่อเสียง แต่ทว่าบิดามารดาของคาเดนก็ไม่ได้ถือโทษโกรธเคืองไอรินแต่อย่างใดแขกเหรื่อที่มาร่วมงานก็ล้วนเป็นไฮโซ นักธุรกิจ ที่แต่งกายหรูหราสวมเครื่องเพชรเม็ดโตให้สมกับฐานะเพื่อโอ้อวดกัน ตรีมงานในวันนี้เป็นโทนสีขาวฟ้า แขกผู้มีเกียรติทั้งหลายจึงเลือกสรรเสื้อผ้าให้เข้ากับตรีมงานเช่นกันร่างอรชรสวมชุดเจ้าสาวเกาะอกสีขาวสะอาดตาราคาหลายล้าน ดีไซน์แบบผ้าชีทรูบางคล้องคอกับแขนยาว กระโปรงหางปลายาวรัดรูปเห็นส่วนโค้งเว้าของเอวคอดกิ่งได้อย่างชัดเจน ผมยาวดกดำถูกเกล้าผมมวยต่ำ ปล่อยเส้นผมให้ดูฟุ้งเล็กน้อยพร้อมกับติดเครื่องประดับที่เป็นเพชร เป็นทรงผมที่ดูเรียบง่ายแต่เพิ่มความละมุนให้กับใบหน้าเจ้าสาวได้เป็นอย่างดี เสียงไวโอลินบรรเลงขึ้นเบาๆ ทำใ
หลายวันผ่านไป มาเฟียหนุ่มและไอรินย่างกรายเข้ามาภายในบริษัทของพิพัฒน์เพื่อเรียนเชิญเพื่อนรักอย่างแพรวาไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวในงานแต่งของพวกเขา โดยมีบอดี้การ์ดร่างกำยำหลายคนเดินตามหลังมาติดๆพวกเขาเดินตรงไปยังแผนกดีไซน์อย่างรวดเร็ว ไอรินเข้ามาถึงแผนกก็เห็นเพื่อนรักกำลังยุ่งกับการออกแบบเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ที่ต้องรีบทำให้เสร็จเพราะต้องเปิดตัวก่อนสิ้นปีนี้ อาการแพ้ท้องของชายหนุ่มเริ่มดีขึ้นเพราะเขาจับว่าที่เจ้าสาวกินอยู่ทุกวัน หากวันไหนไม่ได้กินหญิงสาวเขาก็จะรู้สึกพะอืดพะอมเหมือนจะอ้วกอยู่ตลอดทั้งวันเลย “ยุ่งอยู่ไหมจ๊ะแพร” ไอรินเอ่ยถามแพรวาเมื่อได้ยินเสียงของเพื่อนรักจึงเงยหน้าขึ้นมาจากงานที่กำลังวาดออกแบบเค้าโครงอยู่ “ริน..คุณคาเดนสวัสดีค่ะ” แพรวาวาดดินสอลงที่โต๊ะอย่างรวดเร็ว “ครับ” คาเดนตอบกลับสั้นๆ “คุณเซนต์สวัสดีค่ะ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ” แพรวาชะเง้อหน้าไปมองบอดี้การ์ดคนสนิทของคาเดนที่ยืนอยู่ข้างหลังเจ้านาย “สวัสดีครับคุณแพรวา” เซนต์ส่งยิ้มอบอุ่นกลับไปให้เจ้าหล่อน “มากันได้ไงคะเนี่ย มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ” แพรวาเอ่ยถามต่อ “พอดีว่ารินจะขอให้แพรไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวให้รินหน่อยได้ไหม”
สามวันผ่านไป…มาเฟียหนุ่มพาไอรินมาลองชุดแต่งงานที่ห้องชุดสุดหรูหราโทนสีขาวสะอาดตาทั้งร้าน ตั้งแต่ช่วงเที่ยงของวันจวบจนเวลาผ่านไปเกือบถึงห้าโมงเย็น เมื่อพวกเขาลองชุดจนได้ชุดที่พอใจแล้ว ชายหนุ่มก็พาไอรินมายังคฤหาสน์อัครเมธาสกุลต่อคาเดนได้ติดต่อไปหาบิดาและมารดาของตัวเองเรื่องที่ไอรินตั้งครรภ์และพวกท่านก็ดีใจมากต้องการให้จัดงานแต่งโดยเร็วที่สุด ใช้เวลาไม่นานรถคันหรูสีดำเงาก็เข้ามาจอดสนิทลงที่ลานจอดรถของคฤหาสน์หรูอย่างช้าๆชายหญิงเดินเข้ามาภายในห้องโถงใหญ่ก็พบกับพิพัฒน์กำลังนั่งจิบชาอยู่คนเดียวบนโซฟาตัวใหญ่ “พ่อไม่ได้ไปทำงานหรอคะวันนี้” ไอรินเอ่ยถามทันทีที่เดินเข้ามาในห้อง “พ่อกลับมาไวนะ” พิพัฒน์วางแก้วน้ำชาในมือลงพลางตอบกลับลูกสาว “เป็นไงบ้างละวันนี้ไปลองชุดแต่งงานกันมาเป็นไงบ้าง” ชายแก่ถามต่อ “รินชอบใส่ชุดเกาะอกค่ะ แต่คุณคาเดนไม่ชอบให้ใส่เกาะอก แต่ก็ได้ชุดที่ถูกใจแล้วละค่ะ” “ก็ชุดเกาะอกมันโป๊เกินไป” เสียงทุ้มของคาเดนเอ่ย “ดีแล้วละลูก อย่าแต่งตัวโป๊มากสิ ผู้ชายยังไงก็ต้องหวงเมียเป็นธรรมดา” พิพัฒน์เสริมต่ออย่างเข้าข้างว่าที่ลูกเขยสองคนชายหญิงเดินมานั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ตรงข้ามกับพิ
เวลาผ่านไปจวบจนพลบค่ำของวัน มาเฟียหนุ่มกำลังจะพาไปหญิงสาวกลับเพนท์เฮาส์ ไอรินจึงขอตัวไปเก็บของบนห้องก่อน หญิงสาวใช้เวลาเก็บของที่จำเป็นไม่นานเพราะเสื้อผ้าของเธอคาเดนบอกว่าเขายังเก็บไว้เหมือนเดิมทุกอย่าง หลังจากเก็บของเสร็จไอรินก็เปิดประตูห้องนอนออกมา และก็พบกับศศิวิมลที่กำลังยืนรอเธออยู่ด้วยแววตาท่าทางไม่เป็นมิตรเหมือนดั่งเช่นทุกครั้งเวลาพวกเธออยู่กันสองต่อสอง “มีอะไร” ไอรินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “อย่าคิดนะว่าตัวเองท้องแล้วทุกอย่างจะต้องตกเป็นของเธอ” เจ้าหล่อนยืนกอดอกเอ่ยด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้ “ฉันหรือเธอกันแน่ที่คิดแบบนั้น ทุกอย่างมันเป็นของครอบครัวฉันมาตั้งแต่แรกแล้ว มีแต่เธอนั่นแหละที่คิดจะมาชุบมือเปิบไปง่ายๆ” ไอรินเอ่ยพลางเดินไปเผชิญหน้ากับศศิวิมลทำให้เจ้าหล่อนหายใจออกแรงด้วยความโมโห ก่อนที่พวกเธอจะมีปากเสียงกันต่อก็มีเสียงทุ้มทรงพลังเอ่ยขึ้นมาก่อน “ไอริน” มาเฟียหนุ่มสองมือล้วงกระเป๋าค่อยๆ ก้าวเดินมาใกล้ๆ ไอริน ศศิวิมลจึงแสร้งทำสีหน้าปกติ “คุณคาเดน ขึ้นมาทำไมคะ” ไอรินเอ่ย “เห็นขึ้นมานานแล้ว มีอะไรหรือเปล่า” “ไม่มีค่ะ รินเก็บของเสร็จแล้วไปกันเถอะค่ะ” หญิงสาวเดินไปคล