LOGINShare
บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 11
Last Updated:
2025-05-16 23:44:40
Latest chapter
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา ตอนพิเศษ (End)
อายุครรภ์ของมู่ตานตอนนี้ห้าเดือนแล้ว ท้องของนางใหญ่มากเวลาลุกนั่งหรือเดินต้องมีคนคอยประคองอยู่ตลอด ท่านหมอแจ้งว่าในท้องของนางอาจมีถึงสามชีวิตที่อยู่ในนั้น สิ่งนี้ไม่ได้ทำให้เหวินฟงหนานดีใจเลยสักเมื่อรู้เช่นนั้นแล้ว“ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ท่านหมอก็บอกแล้วหากดูแลตัวเองให้ดีข้ากับจะต้องปลอดภัยแน่นอนท่านอย่ากังวลนักเลย”มู่ตานพยายามเอ่ยปลอบผู้เป็นสามีที่ตอนนี้เอาแต่ตามติดนางไม่ห่างเลย“อืม ข้าเชื่อว่าเจ้ากับลูกจะต้องปลอดภัยแน่” แม้ปากจะบอกเช่นนั้นแต่สีหน้าของชายหนุ่มกลับไม่ได้ดีขึ้นเลยสักนิดเดียว มือหนาลูบท้องของฮูหยินตนเองเบา ๆ ราวกับต้องการจะสื่อสารกับเจ้าตัวเล็กในท้องจากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ผ่านมาสามเดือนแล้ว ตลอดสามเดือนที่ผ่านมามู่ตานไม่ได้มีอาการใดที่น่าเป็นห่วงเลยสักนิดจนกระทั่งวันนี้ นางรู้สึกเจ็บหน่วงตั้งแต่เช้าจึงรีบให้คนไปตามท่านหมอมาดูอาการ เมื่อตรวจดูแล้วกลับพบว่านางกำลังจะคลอดแล้วซึ่งนั้นก็ไม่แปลกอะไรสำหรับท้องแฝดที่จะคลอดก่อนกำหนดด้วยระยะอายุครรภ์กว่าแปดเดือนถือว่าผ่านพ้นช่วงเวลาที่อันตรายมาได้แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นการคลอดบุตรแต่ละครั้งก็ถือว่าอันตรายมากอยู่ดีเหวินกงอวิ๋นเชิญ
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 34
“ตำแหน่งของนางงั้นหรือ ข้าให้ท่านพูดอีกครั้ง ตำแหน่งของใครนะ” ดวงตาแข็งกร้าวของฟางมู่ตานจ้องมองคนมองอย่างน่ากลัว“ขะ…ของเจ้า” จางหวั่นเมี่ยวม่คิดเลยว่าหญิงสาวคนหนึ่งจะมีแรงกดดันมากถึงเพียงนี้“เจ้าค่ะ ของข้า” ฟางมู่ตานกวาดสายตามองพวกเขาทั้งสามคนอย่างช้า ๆ ก่อนจะเอ่ยในสิ่งที่อยากระบายมานาน“เรื่องนี้พวกท่านโทษข้าไม่ได้นะเจ้าคะ นิสัยของคนเราส่วนใหญ่มักขึ้นอยู่กับคนที่เลี้ยงดูมา มารดาเป็นเช่นไร บุตรก็ไม่ต่างกัน พวกท่านตามใจนาง อยากได้อะไรก็เพียงชี้นิ้วสั่ง อยากทุบตีใครก็มีบิดาช่วยปิดเรื่องให้ การที่ข้าถูกนำไปทิ้งนั้นถือเป็นโชคดีของข้ามากทีเดียวนะเจ้าคะ ท่านว่าหรือไม่”มู่ตานมองสบตากับผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ให้กำเนิด แต่กลับเป็นฟางหมิงชิงเสียเองที่ต้องหลบตานาง“หากวันนั้นท่านไม่ติดนิสัยชอบสั่งให้คนอื่นทำงานให้ ข้าก็คงไม่รอด เรื่องนี้คงต้องขอบคุณท่านแล้ว ต่อจากนี้ไป ข้าไม่ใช่คนตระกูลฟางอีกแล้ว ข้าแต่งเข้าตระกูลเหวินแล้ว จะเป็นหรือตาย ก็เป็นคนตระกูลนี้ อย่าคิดจะด่าข้าว่าอกตัญญูเพราะฟางมู่ตานตายไปตั้งแต่ที่ท่านให้คนเอานางไปฆ่าทิ้งแล้ว”มู่ตานชี้หน้าฟางหมิงชิงทันทีที่เขากำลังจะเอ่ยปาก วัน
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 33
อาภรณ์สีแดงสดถูกปลดออกทีละชิ้นอย่างเบามือจนเผยให้เห็นร่างบางขาวเนียนผ่องของหญิงสาว เหวินฟงหนานถึงกลับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อสัดส่วนที่สมบรูณ์แบบปรากฏอยู่ตรงหน้าฟางมู่ตานหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ยิ่งเห็นสายตาของเหวินฟงหนานที่มองมา นางยิ่งทำอะไรไม่ถูก จึงตัดสินใจก้าวลงอ่างน้ำไปเพื่อให้มันช่วยอำพรางร่างกายของนาง แต่นั้นกลับเป็นความคิดที่ผิดยิ่ง เหวินฟงหนานยกยิ้มมุมปากก่อนจะสลัดเสื้อผ้าออกจากตัวอย่างรวดเร็วระดับน้ำที่เพิ่มขึ้นจากน้ำหนักของคนที่พึ่งลงอ่างน้ำมาทำเอาฟางมู่ตานนั่งนิ่งไม่กล้าขยับ ก่อนจะต้องสะดุ้งเมื่อถูกฝ่ามือร้อนแตะเข้าเบา ๆ ที่ไหล่เนียนมือหนาวักน้ำขึ้นพร้อมกับลูบไล้เบา ๆ ตั้งแต่ไหล่ขาวลงไปที่ต้นแขนเล็ก ริมฝีปากร้อนกดจูบลงที่ไหล่นวลอย่างแผ่วเบาทำเอาหญิงสาวถึงกับตัวแข็งทื่อเมื่อถูกสัมผัส เขาปัดผมยาวของหญิงสาวออกแล้วกดจูบลงอีกครั้งที่หลังคอระหงจนมู่ตานเผลอปล่อยเสียงที่น่าอายออกมาเหวินฟงหนานก็ยกยิ้มอย่างพอใจทันที“ไม่ต้องกลัว ข้าจะถนอมเจ้าอย่างถึงที่สุดเด็กดี” เสียงกระซิบข้างหูแผ่วเบาทั้งมือที่ลูบไล้ไปตามร่างกายยิ่งทำให้ฟางมู่ตานสะท้านร่างกายไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน นา
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 32
ชายหนุ่มลงจากหลังม้าเดินตรงเข้าไปหาหญิงสาวในทันทีด้วยใบหน้าอิ่มความสุขจนทุกคนสัมผัสได้ เขามองหญิงสาวไม่วางตาก่อนจะรับมือนางมาจากชิงหมิงแล้วส่งขึ้นรถม้าด้วยตนเองอย่างใส่ใจเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วขบวนรับตัวเจ้าสาวก็ออกเดินทางจากจวนแห่งนี้เคลื่อนไปยังจวนตระกูลเหวินที่ไม่อยู่ไกลกันนัก ขบวนเจ้าสาวยาวเหยียดสุดสายตาทั้งสินเดิมของมารดาทที่ได้กลับมาแม้ไปทั้งหมดก็ตาม สินเดิมพระราชทาน และเดิมที่ฝ่ายเจ้าบ่าวเติมเข้ามาให้ ทำเอาคนที่เห็นถึงกับอิจฉาตาร้อนโดยเฉพาะคนที่แอบหนีมาอย่างฟางถิงอิงมองทุกอย่างตรงหน้าอย่างคับแค้นใจยิ่งพิธีมากมายที่ต้องทำแม้จะเหน็ดเหนื่อยแต่ก็ดูเหมือนทั้งคู่จะยังยิ้มได้ด้วยใบหน้าอิ่มเอม ฟางหมิงชิงนั่งอยู่ที่เก้าอี้ที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้ให้ด้วยใบหน้าเรียบเฉยแต่ก็ไม่มีใครใส่ใจนักเพราะก็ทราบกันดีอยู่แล้วว่าเพราะเหตุใด เมื่อถึงเวลายกน้ำชาเขายังนั่งนิ่งไม่ยอมรับน้ำชาจากบ่าวสาวจนเหวินฟงหนานเงยหน้าขึ้นมามองด้วยรอยยิ้มว่าเขาเป็นอันใด แต่สายตาที่ฟางหมิงชิงได้สบนั้นกลับเยือกเย็นจนสามารถแช่แข็งเขาได้เลยมืออันสั่นเทายื่นออกไปรับน้ำชาจากบ่าวสาวช้า ๆ มันสั่นจนน้ำชาหกออกจากถ้วยเล็กน้อยแต่ก็ต้
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 31
ฟางถิงอิงยืนนิ่งไม่กล้าขยับไปไหนมือทั้งสองข้างกำเข้าหากันแน่นมันมีทั้งความรู้สึกอับอาย ทั้งโมโห ที่แค้นเคืองตีกันวุ่นไปหมดในหัวของนาง ดวงตากลมโตเริ่มแดงก่ำขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะมีน้ำใสไหลอาบลงมาอย่างไม่อาจห้าม“อิงเอ๋อร์!! เกิดอะไรขึ้น!!” จางหวั่นเมี่ยวที่เห็นว่าบุตรสาวออกจากจวนมานานแล้วยังไม่กลับเสียที่จึงออกมาตาม เห็นผู้คนมุงอยู่ตรงนี้หลายคนจึงเดินเข้ามาดูด้วยอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะเห็นบุตรสาวยืนอยู่กลางวงล้อมของผู้คนในสภาพน้ำตานองหน้า ทั้งยังตื่นตระหนกมากด้วย“พวกเจ้าทำอะไรนาง!! ฟางมู่ตานเจ้าทำอะไรลูกข้า!!” จางหวั่นเมี่ยวตวาดลั่นพร้อมกับรั้งบุตรสาวมาไว้ด้านหลังอย่างปกป้อง“แม่รองถามผิดหรือไม่ ท่านไม่ลองถามบุตรสาวสุดที่รักของท่านดูก่อนเล่า ว่ามาหาเรื่องข้าด้วยเหตุใด มาพูดจาให้ร้ายข้า ฮึก ทำให้ข้านึกถึงเรื่องราวที่เลวร้าย ทั้งที่ข้าต้องการลืมมันไป ฮึก ข้าต่างหากที่เป็นผู้ถูกกระทำ ฮึก ฮือ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็มาจากท่านไม่ใช่หรือ ที่เอาข้าไปทิ้งไว้เช่นนั้น ฮืออ!!”นอกจากจะเรียกจางหวั่นเมี่ยวว่าแม่รองแล้ว มู่ตานยังทำในสิ่งที่พวกเขาต้องตกตะลึงตาค้างยิ่งกว่า จะมีอะไรเรียกความเห็นใจจากทุ
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 30
เมื่อกลับมาถึงจวนสิ่งที่ฟางมู่ตานเห็นเป็นอย่างแรกเลยนั้นคือความวุ่นวายของบ่าวไพร่ที่กำลังขนย้ายต้นกล้วยไม้ขึ้นรถม้า“จะย้ายมันไปที่ไหนกันหรือ” มู่ตานเอ่ยถามบ่าวรับใช้คนหนึ่งที่กำลังเดินผ่านนางไป“คุณชายให้คนย้ายไปที่จวนใหญ่ที่เมืองหลวงขอรับ” เมื่อได้คำตอบแล้วมู่ตานก็ถามหาคนสั่งการต่อก่อนจะเดินไปหาชายหนุ่มตามที่บ่าวรับใช้บอกมาร่างสูงสง่าของเหวินฟงหนานกำลังนั่งอ่านสมุดบัญชีของเดือนนี้อย่างตั้งใจ แต่พอรู้สึกถึงความเคลื่อนไหวในห้องเขาก็เงยหน้าขึ้นมาดูทันที“ข้าได้ยินว่าท่านสั่งให้บ่าวรับใช้ขนต้นกล้วยไม้ไปที่เมืองหลวง จะทำอะไรหรือเจ้าคะ” หญิงสาวเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ว่างตัวหนึ่งในห้อง“เจ้าลืมงานแต่งของเราหรือ” เหวินฟงหนานเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับมองหญิงสาวไปด้วย“ไม่ลืมเจ้าค่ะ ท่านจะให้มันในงานหรือเจ้าคะ”“ใช่ กล้วยไม้นั้นถือว่าหาได้ยากยิ่งน้อยคนนักที่จะสามารถเลี้ยงมันได้เช่นนี้ อีกอย่างเจ้าก็ชอบมันมากไม่ใช่หรือ ข้าจึงให้คนใช้มันร่วมกับดอกโบตั๋นประดับในงาน”“ท่านช่างใส่ใจยิ่งนัก” ฟางมู่ตานเอ่ยยิ้ม ๆ แต่หากฟังให้ดีมันแฝงด้วยน้ำเสียงประชดประชันอยู่เล็กน้อยไม่จริงจังนักนางรู้ดีว่าเจตนาของชายหนุ
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 29
“เจ้าจะนอนเช่นนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่ พวกข้าไม่ได้มีเวลามาเลี้ยงดูคนที่ไม่มีประโยชน์หรอกนะ หากยังไม่ฟื้นขึ้นมาอีก ข้าคงต้องปล่อยให้เจ้าสองคนแม่ลูกเผชิญชะตากรรมกันเองแล้ว”น้ำเสียงเรียบนิ่งเอ่ยกับคนเจ็บ แต่มือกลับยังคอยป้อนยาให้คนที่หลับอยู่อย่างใจเย็น ข้างกายมีร่างเล็กของหลี่เมิงนั่งมองหน้าคนพูดอยู่อย่างไม่เข้าใจ ดวงตากลมโตมองมารดาสลับกับหญิงสาวก็จะกะพริบตาปริบ ๆ แล้วหันไปมองเหวินฟงหนานตาใสแป๋วราวกับมีคำถามจนชายหนุ่มหลุดยิ้มออกมาไม่ได้“มานี้สิ” เหวินฟงหนานกวักมือเรียกเด็กหญิงตัวน้อยให้เข้าไปหา ร่างเล็กก็ไม่รอช้าลุกเดินไปหาคนเรียกทันนี้ มือหนาจัดการอุ้มเด็กน้อยขึ้นนั่งบนตักก่อนจะกระซิบบอกนาง“สิ่งนี้เรียกว่าใช้ความโหดร้ายมากระตุ้นให้คนสู้ต่ออย่างไร นางหลับอยู่เช่นนี้ไม่มีทางรู้เลยว่าเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับอะไรบ้าง หากบอกเล่าความโหดร้ายที่เจ้าต้องเจอหลังจากที่นางจากไปให้ฟังทุกวันเช่นนี้ บางที่มารดาของเจ้าอาจกำลังต่อสู้เพื่อกลับมาอยู่ก็ได้”“จริงหรือเจ้าคะ” หลี่เมิงถามเสียงแผ่ว ดวงตากลมสุกสกาวมองคนพูดเป็นประกาย เหวินฟงหนานจึงพยักหน้าให้นางพร้อมกับส่งยิ้มให้ร่างเล็กไถลลงจากตักของเหวินฟงหนานก
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 28
ร่างสูงนั่งนิ่งไม่ไหวติงเพราะบนตักมีร่างเล็กของหลี่เมิงอยู่ ตั้งแต่ที่คุณชายพาตัวว่าที่นายหญิงไป แล้วเขาต้องเข้ามาดูแลสองแม่ลูกนี้แทนนี้ก็ผ่านไปเกือบครึ่งวันแล้วหลี่เมิงตื่นขึ้นมาเห็นเพียงปาเฉินนั่งอยู่ก็ไม่ได้ร้องไห้แต่อย่างไร สิ่งแรกที่นางทำคือมองดูมารดาว่ายังอยู่กับนางหรือไม่ เมื่อเห็นว่ามารดายังอยู่ถึงแม้จะยังไม่ตื่นขึ้นมา นางก็ยิ้มออกมาได้แล้วก่อนจะปีนลงจากเตียงไปล้างหน้าล้างตาแล้วกลับมาพร้อมกับอ่างน้ำเพื่อเช็ดตัวให้มารดา“เหตุใดไม่เรียก” ปาเฉินรีบเข้าไปรับเอาอ่างมาถือไว้เองก่อนจะนำไปวางที่ข้างเตียงคนเจ็บให้เด็กน้อย“ข้าทำได้เจ้าค่ะ” เสียงเล็กน่าฟังเอ่ยตอบก่อนจะปีนกลับขึ้นไปบนเตียง ปาเฉินจึงช่วยเอาผ้าชุบน้ำและบิดผ้าหมาด ๆ ก่อนจะส่งให้ร่างเล็กนั้นมือน้อย ๆ เช็ดผ้าไปตามใบหน้าซีดเชียวของมารดาอย่างเบามือ ก่อนเช็ดมือกับแขนให้ด้วย ปาเฉินจึงออกไปตามหมอมาทำแผลให้ ถึงจะบอกว่าไม่มีทางรอดแล้วแต่ตนยังไม่ตายจากไปอย่างไรก็ยังมีหวัง หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้วเขาก็พาเจ้าตัวน้อยไปกินข้าวก่อนจะกลับขึ้นมานั่งเฝ้ามารดานางกันจนเวลาล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้“พี่ชายเล่าเจ้าค่ะ” หลี่เมิงถามหามู่ตานที่หายไป
มู่ตาน บุปผาท้าชะตา บุปผาท้าชะตา ตอนที่ 27
ตระกูลมู่ในตอนนี้นั้นเต็มไปด้วยเสียงกรี๊ดร้องโวยวายของทั้งเหล่าเจ้านายและบ่าวไพร่ มู่หลานฟง มู่หวายเอินและมู่หวาเถียนรวมทั้งบ่าวไพร่ทั้งหมดถูกจับให้คุกเข่าอยู่ตรงลานกว้างในจวนโดยมีร่างสูงใหญ่ของเหวินจินไห๋ยืนมองดูอยู่เงียบ ๆ“ครบแล้วขอรับใต้เท้า” ผู้ใต้บังคับบัญชาผู้หนึ่งเข้ามารายงาน ก่อนที่เหวินจินไห๋จะเดินออกไปตรงหน้าคนเหล่านั้น“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาทำกับพวกข้าเช่นนี้ เป็นขุนนางแล้วคิดว่าจะรังแกกันเช่นไรก็ได้หรือ”มู่หลานฟงกล่าวอย่างเดือดดาลที่ตนถูกปฏิบัติเช่นนี้ ทั้งยังมองชายหนุ่มที่เดินเข้ามาใหม่อย่างเคียดแค้นชิงชัง“มีสิทธิ์หรือไม่เดี๋ยวพวกเจ้าก็จะได้รู้ เห็นว่ากำลังเตรียมตัวเดินทางเข้าเมืองหลวงใช่หรือไม่ พอดีเลย เดี๋ยวข้าเป็นคนพาไปเองก็แล้วกัน แต่จะไปอย่างไร สภาพไหนนั้นก็อีกเรื่อง อ่อ มีสิ่งนี้ให้เจ้าลงนามด้วย”เหวินจินไห๋รับเอากระดาษแผ่นหนึ่งมาจากคนของตนก่อนจะเดินเข้าไปให้คนจับมือมู่หลานฟงประทับรอยนิ้วมือลงไปเป็นอันเสร็จสิ้น“เจ้าทำอันใด” มู่หลานฟงมองกระดาษแผ่นนั้นอย่างตื่นตระหนก เขาไม่รู้เลยว่ามันเขียนว่าอันใดแต่ลางสังหรณ์บางอย่างบอกเขาว่ามันคงไม่ใช่เรื่องดีเป็นแน่และก็เป็นอย่าง
You may also like
ข้าคือฮองเฮาที่ฮ่องเต้ไม่รัก
เด็กน้อยคว้าฝัน8.3K viewsข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่42.5K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ15.1K viewsชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล497.4K viewsทั่วทั้งใต้หล้าข้ายอมสยบเพียงนาง
ชวี่เหว่ย6.8K viewsฮูหยินที่ท่านไม่ต้องการ
Lovedee3.0K viewsนางร้ายเช่นข้าหมายครองคู่กับพระรอง
กระเรียนขาว1.0K viewsมารดามือใหม่ของนางร้ายอันดับหนึ่ง
มิณิณ/ชงฉีป๋อซาน4.9K views
