Share

บทที่ 27

Author: กานเฟย
ชิวเหวินซวงที่ฟังอยู่ด้านข้างคอยสังเกตท่าทีของเซียวหลินเทียน

เมื่อเห็นท่าทางตกตะลึงของเซียวหลินเทียน

ชิวเหวินซวงก็สังหรณ์ใจได้ว่าไม่ดีแล้ว!

นางมองไปยังหลิงอวี๋ด้วยความตื่นตกใจ!

หญิงผู้นี้เปลี่ยนแปลงมากเกินไป!

ก่อนหน้านั้นหลิงอวี๋จะมีคารมคมคายดีอย่างนี้ได้อย่างไรกัน!

ชิวเหวินซวงอาศัยที่เซียวหลินเทียนมิได้สังเกตเห็นตน รีบขยิบตาให้กับหลิงหลานและหลิงผิง

หลิงผิงถูกคำพูดของหลิงอวี๋ที่ให้ตื่นตะลึงเข้า!

นางติดตามหลิงอวี๋มานานถึงเพียงนี้ มิเคยพบว่าหลิงอวี๋จะสามารถเอ่ยออกมาเช่นนี้ได้!

นางไม่รู้เลยว่าจะต้องหักล้างหลิงอวี๋กลับจากที่ใด!

หลิงหลานสามารถอดกลั้นได้มากกว่าหลิงผิง นางฟังไป พลางทั้งคิดวิธีตอบโต้กลับ

เมื่อเห็นว่าเซียวหลินเทียนกำลังจะล่าถอยไป ในใจของหลิงหลานก็เคลื่อนไหวขึ้นมา นึกออกแล้ว!

หลิงหลานแสร้งหวาดกลัวเอ่ยออกมา “พระชายา ทำไมท่านถึงได้พูดจาได้เก่งกาจ พวกเราฝีปากไม่ดีสู้ท่านไม่ได้!”

“ทว่าความจริงอย่างไรเสียก็คือความจริง! ต่อให้ท่านจะเอ่ยออกมาได้น่าฟังเพียงใด ก็มิอาจปิดบังความจริงที่ท่านทรยศท่านอ๋องไปได้!”

“ท่านอ๋อง… พวกบ่าววันนี้ต่อให้จะต้องออกไป!”

“เพื่อไ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
อาทิตยา ศรีกะยอม
จะฆ่าก๊ไม่ฆ่าซักทีน่ารำคาญบให้พระเอกโง่เขียนมาได้
goodnovel comment avatar
Natthawan Toey
เอาจริงนะ โดนขนาดนี้จะตกหลุมรักได้รึ เวลาผ่านไป จะรักผู้ชายคนนี้ได้ยังไง แต่ก็นะ นี้มันนิยายอะเนอะ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2414

    ภาพแล้วภาพเล่าผุดพรายขึ้นในมโนสำนึกขององค์หญิงหานเยวี่ยครั้งแรกที่เห็นบุตรชายของฮูหยินเสิ่น นางเพียงเอ่ยขึ้นลอย ๆ ว่า “เด็กคนนี้ช่างคล้ายคลึงกับสามีของข้าเสียจริง!”ฮูหยินเสิ่นกล่าวอย่างใจเย็นเป็นปกติว่า “การที่เขาคล้ายแม่ทัพเสิ่นนับเป็นวาสนาของเขา หวังว่าในภายภาคหน้าเขาจะเจริญรอยตามท่านแม่ทัพ ประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ เป็นถึงจอมทัพได้เช่นกัน!”ก่อนที่แม่สามีจะกลับบ้านเกิด ท่านมองหานเยวี่ยหลายครั้งเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็มิได้พูดออกมาตอนนั้นหานเยวี่ยมิเข้าใจว่านั่นหมายความว่าอะไร แต่ตอนนี้รู้แล้วว่ามันคือความรู้สึกผิด!เมื่อครั้งเฉลิมฉลองปีใหม่ เสิ่นฮ่าวกล่าวว่า “ฮูหยินเสิ่นกับเจ้าสนิทสนมดุจพี่น้อง นางไร้ญาติขาดมิตรในเมืองหลวง เจ้าเชิญสองแม่ลูกมาร่วมฉลองที่จวนองค์หญิงด้วยกันเถิด!”กระบี่วิเศษที่มหาเทพหลงประทานให้ เสิ่นฮ่าวกลับมอบต่อให้บุตรชายของฮูหยินเสิ่นในทันทีองค์หญิงหานยวี่ยกล่าวอย่างมิพอใจว่า “เป่าเอ๋อร์ก็ชอบกระบี่เล่มนี้ เหตุใดท่านจึงมิเก็บไว้ให้เป่าเอ๋อร์เล่า?”เสิ่นฮ่าวตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “เป่าเอ๋อร์ยังเล็กนัก ยังมิจำเป็นต้องใช้กระบี่! บุตรชายของฮูหยินเสิ่น

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2413

    องค์หญิงหานเยวี่ยถึงกับตะลึงงันไป คำพูดของโม่เจี๋ยประดุจดั่งระเบิดอสุนีบาตที่ถาโถมเข้าใส่จนนางมิอาจต้านทานได้เลย“นี่มันมิจริง! ฮูหยินหยาง เจ้าบอกข้าสิว่านี่มันมิจริง!”องค์หญิงหานเยวี่ยหันไปมองฮูหยินหยาง ฮูหยินหยางหลบสายตาของนางโดยมิรู้ตัว ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างยากลำบาก“หานเยวี่ย นี่มันมิจริงแน่นอน! ท่านอย่าไปเชื่อคำพูดของพวกเขา พวกเขากำลังใส่ร้ายแม่ทัพเสิ่นกับพวกเรา!”โม่เจี๋ยกล่าวอย่างมิลดละ “ฮูหยินหยาง พวกเราจำเป็นต้องใส่ร้ายท่านด้วยหรือ? ท่านเป็นใครกัน?”“หลายปีมานี้ท่านได้ประโยชน์จากเสด็จอาหานเยวี่ยไปมิน้อย แต่กลับเอาใจออกห่าง ไปเข้าข้างฮูหยินเสิ่นนั่น หลอกลวงเสด็จอาหานเยวี่ย!”“มันจะเป็นเพราะเหตุใดได้อีก? ก็มิใช่เพราะว่าฮูหยินเสิ่นเป็นที่โปรดปรานของแม่ทัพเสิ่นมากกว่าเสด็จอาหานเยวี่ยหรอกหรือ?”“เพียงแค่ฮูหยินเสิ่นเป่าหูแม่ทัพเสิ่นสักหน่อย ก็มีผลมากกว่าที่องค์หญิงหานเยวี่ยเอ่ยตรัสเป็นหลายร้อยคำเสียอีก!”ฉาชิ่งกล่าวด้วยความโกรธแค้น “ตระกูลหยางสมคบคิดกับเสิ่นฮ่าว ยักยอกเบี้ยหวัดทหาร! หลายปีมานี้ เสบียงและเบี้ยหวัดที่ผ่านมือเสิ่นฮ่าวนั้นมีบัญชีสองเล่ม เล่มหนึ่งเป็นบัญชีปลอม ใช้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2412

    พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้ยิ่งพูดอารมณ์ก็ยิ่งพลุ่งพล่าน ผุดลุกขึ้นชี้ไปยังเจ้ากรมหยาง แล้วตวาดลั่นว่า “เบี้ยหวัดทหารที่พวกเจ้าฉ้อโกงไปนั้นอยู่ที่ใดกัน?”“มิใช่แม่ทัพเสิ่นและเจ้ากรมหยางสมคบคิดกัน แล้วยักยอกเข้าตนเองหรอกรึ?”สีหน้าของเสิ่นฮ่าวย่ำแย่ถึงขีดสุด มิทันให้พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้พูดจบ เขาก็ตวาดก้องด้วยโทสะว่า“พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้! เพียงเพราะองค์หญิงหานเยวี่ยมิยอมให้ท่านนำตัวหยางหงหนิงไป ท่านก็ใส่ร้ายป้ายสีข้าถึงเพียงนี้เชียวหรือ?”“ท่านกำลังกล่าวหาใส่ความผู้อื่น ช่างเป็นพฤติกรรมเยี่ยงคนต่ำช้า!”องค์หญิงหานเยวี่ยสุดจะทนฟังต่อไปได้อีก นางกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “พี่สะใภ้ ท่านโกรธข้าที่ปกป้องหยางหงหนิง แต่ข้าเองก็ถูกนางหลอกลวง!”“ท่านมิควรนำความขุ่นเคืองนั้นมาเป็นเหตุให้จงใจใส่ร้ายสามีของข้า!”“สามีของข้าเป็นเช่นไร ข้าย่อมรู้ดีที่สุด เขาไม่มีวันกระทำการเช่นนั้นเป็นแน่!”พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้หัวเราะเย็นชา “หานเยวี่ย ท่านแน่ใจหรือว่าท่านรู้แจ้งเห็นจริง? หยางหงหนิงยังสามารถปั่นหัวท่านจนโงหัวมิขึ้นได้ แล้วท่านมั่นใจถึงเพียงนั้นเชียวหรือว่าเสิ่นฮ่าวจะมิหลอกลวงท่าน?”“หานเยวี่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2411

    พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้มิสนใจต่อคำขอโทษขององค์หญิงหานเยวี่ยแม้แต่น้อย นางยกมือข้างที่ถูกเย่ซงเฉิงพันผ้าไว้ขึ้นมาอย่างเย็นชา“องค์หญิงหานเยวี่ย คำขอโทษของท่านก็เสแสร้งมิต่างจากสิ่งที่บุตรสาวบุญธรรมของท่านได้กระทำ!”“ท่านลืมไปแล้วหรือว่าเมื่อครู่เสด็จพี่ของท่านตรัสว่ากระไร? สายใยแห่งราชวงศ์นั้นบางเบายิ่งกว่ากระดาษ การที่วันนี้ท่านกับพระสวามีออกหน้าปกป้องตระกูลหยาง ทำให้พวกเราผิดหวังจนหมดหัวใจแล้ว!”“เรื่องนี้มิอาจจบลงเพียงเพราะท่านอ้างว่าถูกหลอกลวงได้!”พระชายาเจ้าแห่งทิศใต้กล่าวอย่างเย้ยหยัน “ดูพระสวามีของท่านเถิด เมื่อครู่นี้ยังองอาจหาญกล้าเพียงใด ขู่ว่าจะสังหารพวกเราให้สิ้นซาก!”“แล้วบัดนี้ท่านทรงคิดหรือว่าเพียงแค่พูดคำว่าขอโทษอย่างง่าย ๆ ก็จะสามารถชดเชยความเสียหายที่พวกท่านได้กระทำต่อจวนเจ้าแห่งทิศใต้ของหม่อมฉันได้หรือ?”องค์หญิงหานเยวี่ยถูกกล่าววาจาจนทั้งอับอายทั้งขุ่นเคือง แต่ยังคงพยายามสะกดกลั้นโทสะอ้อนวอนว่า “พี่สะใภ้ ท่านเป็นผู้ใหญ่ใจกว้าง โปรดให้อภัยพวกเราเถิด!”“ที่สามีของข้าหุนหันพลันแล่นเมื่อครู่นี้ ก็เป็นเพราะเป็นห่วงว่าข้าจะได้รับอันตราย มิได้มีเจตนาที่จะทำร้ายท่าน!”

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2410

    หลิงอวี๋ชี้แจงข้อดีข้อเสียให้เย่ซวินฟังเย่ซวินคิดถึงความไร้น้ำใจของหยางหงหนิงเมื่อคำนึงได้ว่าหากตนถูกหยางหงหนิงผลักออกไปรับผิดแทนคงมิแคล้วต้องตาย จึงรับปากทันทีว่าจะชี้ตัวหยางหงหนิงดังนั้น จึงเกิดฉากที่เย่ซวินแกล้งตายแล้วฟื้นคืนชีพ ประสานกับหลิงอวี๋ที่แสร้งทำเป็นผี หลอกล่อจนหยางหงหนิงยอมรับสารภาพผิดออกมาแน่นอนว่าเรื่องนี้มิได้อาศัยเพียงเย่ซวินแสร้งทำเป็นผีเท่านั้น ขณะที่เย่ซวินกระโจนเข้าใส่หยางหงหนิง เขายังได้ป้ายยาหลอนประสาทที่หลิงอวี๋ปรุงขึ้นเป็นพิเศษไว้ที่ปลายจมูกของนางด้วยหลายวันมานี้ หยางหงหนิงใช้ชีวิตอยู่ด้วยความหวาดผวา สภาพจิตใจอ่อนแอ ครั้นถูกเย่ซวินแกล้งทำเป็นผีหลอกเข้าอีก จึงมิอาจแยกแยะระหว่างความจริงกับภาพมายาได้ ยอมรับสารภาพการกระทำของตนออกมาแต่โดยดี“แล้วหลังจากนั้นเล่า?”เย่ซวินเห็นหลิงอวี๋ส่งสัญญาณให้ จึงซักไซ้ไล่เลียงต่อไปอย่างมิลดละเขายังคงกดตัวหยางหงหนิงไว้ขณะที่เจ้ากรมหยางถูกเย่ซื่อเจียงและเย่หรงขัดขวางไว้จนมิอาจเข้าใกล้ได้ จึงมิอาจช่วยเหลือหยางหงหนิงได้เลย“หลังจากนั้น… สิงอวี๋คว้าเชือกไว้ได้ ข้าเห็นนางส่งให้หลงเพ่ยเพ่ย ข้าจึงรีบพุ่งเข้าไปคว้าเชือกนั

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2409

    “อ๊า...”หลงเพ่ยเพ่ยกรีดร้องสุดเสียงกลางอากาศ นางนึกว่าสัตว์ประหลาดเกิดคลุ้มคลั่ง เตรียมจะจู่โจมพวกนางแล้ว!เซียวหลินเทียนและคนอื่น ๆ ก็คิดเช่นเดียวกับหลงเพ่ยเพ่ยเซียวหลินเทียนยืนอยู่ริมกราบเรือแล้ว เพียงรอให้หลิงอวี๋ตกลงไปในน้ำ เขาก็จะกระโจนลงไปช่วยนางทันทีใครเลยจะคาดคิดว่าในวินาทีต่อมา หลิงอวี๋และหลงเพ่ยเพ่ยกลับเหาะข้ามศีรษะของพวกเขาไป ตกลงบนดาดฟ้าเรือหลิงอวี๋กลิ้งตัวหลายตลบบนพื้นเพื่อลดแรงกระแทกจากการตกกระทบเมื่อเซียวหลินเทียนได้สติ ก็รีบทะยานเข้าไปประคองหลิงอวี๋ขึ้นมา“อาอวี๋ เจ้ามิเป็นไรใช่หรือไม่!”เซียวหลินเทียนสำรวจร่างกายหลิงอวี๋อย่างละเอียดเมื่อเห็นว่าหลิงอวี๋ปลอดภัยดีทุกประการ เซียวหลินเทียนก็ดึงนางเข้ามากอดไว้ในอ้อมอกแน่น“สวรรค์คุ้มครอง... ข้า... ข้านึกว่าจะมิได้พบเจ้าอีกแล้ว!”หลิงอวี๋สัมผัสได้ถึงร่างกายและน้ำเสียงที่สั่นเทาของเซียวหลินเทียนชั่วขณะนั้น นางนึกถึงคำพูดที่เซียวหลินเทียนเคยกล่าวไว้“หรือจะต้องรอให้ถึงคราวพลัดพรากจากเป็นจากตาย เจ้าถึงจะยอมเสียใจภายหลัง ดีกว่าคว้าโอกาสในยามนี้ไว้งั้นหรือ?”เมื่อนึกถึงตอนที่ตนถูกสัตว์ประหลาดลากพาไป นางก็คิดว่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status