LOGINShare
บทที่ 10
Last Updated:
2025-05-07 15:37:43[โรงแรมหรูในตัวจังหวัด]
"ใครจองนะ" "โรงงานอิทธิพลค้าไม้ค่ะ จองห้องไปหลายห้องเลย" "ปฏิเสธยังทันไหม" "คะ?" พนักงานตกใจที่พิทักษ์เจ้าของโรงแรมบอกให้ปฏิเสธโรงงานของพ่อเลี้ยงอิทธิพล "คิดว่าคงไม่ทันค่ะ เพราะคุณม่านฟ้าให้จัดห้องแล้ว" "ไปเรียกผู้จัดการมาหาฉัน" "ค่ะ" เพียงไม่นานผู้จัดการก็มาหาผู้บริหารของโรงแรม "สวัสดีค่ะ" "เรื่องลูกค้าของโรงงานอิทธิพลค้าไม้ ผมอยากให้คุณเป็นคนรับผิดชอบเองทั้งหมด" "แต่เรื่องนี้คุณม่านฟ้า.." "ไม่ต้องให้ม่านฟ้าทำ" พิทักษ์คิดว่าผู้จัดการโรงงานนั่นต้องมาดูลูกค้าเองแน่ ก็เลยไม่อยากให้ลูกสาวเข้าไปใกล้ "ได้ค่ะ" ชั้นล่างของโรงแรม.. "พี่ทับทิมคะ" "คะ" "เห็นบอกว่าลูกค้าจากต่างประเทศจะมีงานจัดเลี้ยงด้วย" "เรื่องนั้นเดี๋ยวทับทิมจัดการเองค่ะ" "พี่ยังมีงานค้างอยู่ไม่ใช่เหรอคะ" "เอ่อ.." "มีอะไรหรือเปล่าคะ" "คือว่าทับทิมพูดไม่ได้หรอกค่ะ" "อย่าบอกนะคะว่าเป็นฝีมือของคุณพ่อ" ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นม่านฟ้าก็ยังไม่คุยกับพ่อเลย "พี่ไม่กล้าพูดหรอกค่ะ" "ถ้าพี่มีงานอะไรทำก็ไปทำเถอะค่ะ พี่ไม่ต้องไปฟังพ่อของม่านหรอก" "นั่นเจ้าของโรงแรมเลยนะคะ" "เดี๋ยวม่านจะคุยกับพ่อเองค่ะ งานพี่ก็เยอะพอแล้ว" "เอ่อ.." "เอาตามนั้นแหละค่ะ" ม่านฟ้าแค่ไม่อยากให้งานจุดอื่นหยุดชะงักเพื่อดึงผู้จัดการมาดูจุดนี้ เธอยังพอรับผิดชอบได้อยู่ วันต่อมา.. "ดูความเรียบร้อยรอบโรงงานด้วยนะ ให้เหมาะสมกับการที่ได้รับ ISO มาหน่อย" "ครับ" วันนี้เกือบทั้งโรงงานต้องเคลียร์ความสะอาด เพราะพรุ่งนี้ลูกค้าก็จะเดินทางมาถึงแล้ว ไม่แน่ใจว่ามาถึงลูกค้าจะขอมาดูโรงงานเลยหรือเปล่า "อ้าวคุณกวินเรื่องที่พักเป็นยังไงบ้าง" "เย็นนี้ผมว่าจะเข้าไปดูที่พักโรงแรมหน่อยครับ" "ดีเลยเดี๋ยวผมไปด้วย" "คุณจะไปด้วยเหรอ" "ผมก็อยากช่วยงานคุณบ้าง" "ผมจะไปค่ำหน่อยนะ แล้วภรรยาคุณล่ะ" "ก็พาเธอไปด้วย จะได้ทานข้าวนอกบ้านด้วยกัน" "เอาแบบนั้นก็ได้ครับ" กวินพยายามจะไม่คิดถึงเรื่องวันนั้น ถ้ามันไม่ใช่ก็แค่ถอยออกมา เหมือนที่เขากำลังทำอยู่ในเวลานี้ ชายหนุ่มทำงานทั้งวันแทบไม่มีเวลาหยุดพัก จนถึงช่วงใกล้เวลาที่ต้องไปดูห้องพักของลูกค้าที่โรงแรม "ทำไมพวกคุณไม่ไปก่อนล่ะครับ" กลับมาถึงก็เห็นว่าภรรยาของเจ้านายแต่งตัวสวยนั่งรออยู่ "รอไปพร้อมกันนั่นแหละ คุณเสร็จงานแล้วเหรอ" "ถ้างั้นผมขอขึ้นไปอาบน้ำแป๊บหนึ่งนะครับ" อาบน้ำเสร็จกวินก็ลงมา..คืนนี้เพธาอาสาขับรถให้นั่ง [โรงแรม] "เข้าไปข้างในกันเถอะครับ" เพธาเห็นว่ากวินเอาแต่ยืนมอง ทั้งสามเดินตามกันเข้ามาในโรงแรม พนักงานด้านหน้าก็ต้อนรับเป็นอย่างดี "อยากจะมาสอบถามเรื่องห้องพักที่จองไว้ให้กับลูกค้าในวันพรุ่งนี้ครับ" "ใช่ลูกค้าของโรงงานอิทธิพลค้าไม้ไหมคะ" "ใช่ครับ" "ตามเรามาทางนี้เลยค่ะ" พนักงานที่รอรับลูกค้า พาลูกค้าทั้งสามมาที่ลิฟต์แล้วกดขึ้นชั้นบน พวกเขาต้องตรวจสอบความเรียบร้อยทุกอย่าง เพราะลูกค้าเดินทางมาจากต่างประเทศ อยากให้พอใจกับการต้อนรับ ดูห้องเป็นที่เรียบร้อยเพธาก็ชวนกวินมาทานข้าวที่ห้องอาหาร "ผมว่าคุณพาภรรยาไปดินเนอร์เถอะครับ" "อ้าวแล้วคุณล่ะ" "ผมคิดว่าจะไปคุยกับทางโรงแรมเรื่องห้องจัดเลี้ยงครับ" "เรื่องนั้นเดี๋ยวค่อยคุยก็ได้ ตอนนี้ไปทานข้าวกันก่อน" ว่าแล้วเพธาก็ คว้าแขนของกวินให้เดินตามมา ส่วนอีกข้างก็จูงมือภรรยาด้วย พอกวินเข้ามาในห้องอาหาร พนักงานที่จำเขาได้ต่างก็มอง "นั่งโต๊ะนี้ดีกว่า" เพธาสงสัยทำไมพนักงานถึงมองกวินแปลกๆ แต่กวินก็ไม่ได้มองไปที่พนักงานพวกนั้น คงเห็นความหล่อในตัวผู้จัดการของเขามั้ง "อันนี้น่าอร่อยดีค่ะ" วันพุธเห็นอาหารจานหนึ่งในเมนูที่พนักงานส่งมาให้ "คุณก็สั่งสิ" "ฉันสั่งเลยนะคะ..ขอปลาพุงแตกค่ะ" พอพนักงานได้ยินผู้หญิงที่ร่วมโต๊ะกับกวินสั่งอาหารจานนั้นก็อดมองดูหน้าของกวินไม่ได้ "คุณกวินได้หรือยังครับจะสั่งอะไร" "พวกคุณสั่งเถอะครับผมทานได้ทุกอย่าง" เขาวางเมนูที่อยู่ในมือลง แล้วก็ยกน้ำเปล่าขึ้นมาดื่ม เพธาก็เลยสั่งเผื่อให้อีกหลายอย่าง จนถึงเวลาที่อาหารค่อยๆ ทยอยมาวางบนโต๊ะ "ปลาพุงแตกสมชื่อเลยค่ะดูสิ" "ถ้าชอบวันหลังเดี๋ยวพามาทานอีก" เพธาเอื้อมไปตักอาหารจานที่ภรรยาชอบแล้วก็วางใส่จานให้กับเธอ "อื้อหืออร่อยจริงๆ ด้วยค่ะ ถึงว่าคุณกวินชอบมาทานข้าวที่นี่" เพธาได้ยินภรรยาพูดก็อดมองดูหน้ากวินไม่ได้ มันต้องมีอะไรแฝงอยู่แน่ "เชิญโต๊ะนี้เลยค่ะ" เสียงนี้ดังขึ้นตอนที่กวินกำลังตักอาหารใส่ปาก "ขอบคุณครับ" "คุณน่านฟ้าเลือกได้เลยนะคะว่าจะทานอะไร" "ทานเป็นเพื่อนผมหน่อยสิครับ" น่านฟ้าเห็นว่าอีกฝ่ายไม่นั่ง "ไม่เป็นไรค่ะฉันกำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่" "นั่งเถอะครับผมคงไม่กล้าทานข้าวคนเดียวแน่เลย" "ก็ได้ค่ะ" ม่านฟ้ายอมนั่งลงทานข้าวร่วมกับน่านฟ้า แต่พอนั่งลง ม่านฟ้าก็เห็นสายตาของคนตรงหน้ามองไปด้านหลังของเธอ หญิงสาวอดหันกลับไปมองไม่ได้ "......" "ใช่เพื่อนของคุณไหมครับ" "คุณอยากทานอะไรก็สั่งเถอะค่ะ" จังหวะที่เธอมองไปเพธามองมาพอดี แต่กวินไม่ได้มองมา เพธาคือผู้ชายที่พ่อให้ดูตัวอีกคน วันนั้นมาถึงเขายังไม่ได้นั่งเลยมั้ง พอรู้ว่าพ่อให้มาดูตัวกับเธอ เขาก็อ้างว่าภรรยาทำอาหารรออยู่ที่บ้าน ซึ่งตอนนั้นเขายังไม่มีภรรยา แต่ม่านฟ้าก็ไม่ได้แปลกใจหรอกเพราะกวินเป็นผู้จัดการโรงงานของเพธา พวกเขามาด้วยกันมันก็ไม่แปลก "มีอะไรหรือเปล่าคะ" วันพุธเห็นสามีมองไปที่โต๊ะนั้น "เปล่าหรอกครับผมขอเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะ" ว่าแล้วเพธาก็เดินออกไป "อ้าวน่านฟ้าจริงๆ ด้วย พ่อได้ยินคนบอกว่าเห็นเรามาทานอาหารด้วยกัน" "สวัสดีครับคุณพ่อ" "ไหว้พระเถอะลูก ทานให้อร่อยนะ" "ทานด้วยกันสิครับ" "พ่อไม่กวนการเดทของเราทั้งสองหรอก" "คุณพ่อพูดอะไร" ม่านฟ้ากลัวว่าเขาจะได้ยิน "ทำไม" ได้ยินลูกสาวพูดแบบนั้นพิทักษ์ก็เลยหันมองไปดูด้านหลังของลูกสาว ..ไอ้นี่มันไม่เข็ดจริงๆ ด้วย "คุณพ่อ.." ม่านฟ้าเห็นพ่อเดินไปทางโต๊ะนั้นก็รีบลุกขึ้น "อ้าววันนี้มากับผู้หญิงที่ไหนล่ะ" "พ่อคะ!" "อย่าให้ผู้หญิงจ่ายให้นะมันเสียศักดิ์ศรีผู้ชาย" "พ่อ!!" ม่านฟ้าคว้าแขนพ่อจะพาออกไป แต่พ่อไม่ยอมขยับเลย "พ่อว่าดีเหมือนกันนะลูกจะได้สลัดเหลือบไรออกจากตัวได้" "คุณพิทักษ์ หมายความว่ายังไงครับ" เสียงนี้ดังขึ้นมาจากด้านหลังพิทักษ์และคนที่อยู่ตรงนั้นหันไปมองพร้อมกัน "คุณเพธา?"
Latest chapter
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 30
"ซี๊ดดด" ความใหญ่โตค่อยๆ แทรกเข้าไปในร่องเล็กช้าๆ"คุณตอบตกลงมาก่อนสิว่าจะไม่เอาเรื่องพ่อ" กำปั้นเล็กทุบลง ลำแขนของคนร่างหนาเบาๆ แบบไม่จริงจังนัก เพราะเธอก็คล้อยตามเขาไปมากแล้ว"ผมก็บอกแล้วไงว่าจะช่วยเท่าที่ช่วยได้" มือหนาจับขาเรียวแยกออกจากกันให้กว้างก่อนที่จะเพิ่มความเร็ว เพื่อกระตุ้นให้เธอมีอารมณ์ร่วมไปด้วยกัน "ม่าน อาาา เสียวไหม"หญิงสาวไม่ได้ตอบเป็นคำพูดแต่เธอตอบด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง ถึงแม้จะเสียวแต่ก็อยากได้ยินเขาตกลงว่าจะช่วยพ่อก่อน"ซี๊ดด ยิ่งทำแบบนี้รู้ไหมว่าผมยิ่งมีอารมณ์""โรคจิต อื้ออ คุณ!" ร่างเล็กถูกยกลอยขึ้นแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยจนเธอตกใจ "คุณทำอะไร""ขออุ้มหน่อย""โอ๊ย เจ็บนะ" มือเรียวตวัดโอบรัดต้นคอแกร่งไว้แน่น เขายอมรับว่าชอบท่านี้มากเพราะมันถึงใจดี ยิ่งเธอร้องเจ็บมันก็ยิ่งทำให้เลือดในกายไหลเวียนไม่ปกติ"โอ๊ย คุณกวิน ฉันไม่ได้พูดเล่นนะฉันเจ็บจริง""ผมใกล้แล้ว""โอ๊ยโอ๊ยโอ๊ย" กระแทกเข้ามาแต่ละที เหมือนกับช่องคลอดมันจะทะลุ เพราะท่านี้เธอจะหลบเขาไม่ได้เลย"ซี๊ดดดดด ตะ ตะ แตกแล้วว" ความใหญ่โตถูกกดแช่ไว้กับคนร่างเล็กที่ยังถูกอุ้มอยู่"อึกอึกอึก" เสียงสะอื้นดังออกมาจากลำคอระหง
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 29
ถามแบบนี้จะให้ตอบยังไง เราเองก็ไม่รู้ด้วยว่าอาการที่ตัวเองกำลังเป็นอยู่มันคืออะไร "ฉันไม่รู้"กวินที่โน้มตัวทับร่างของม่านฟ้าอยู่ค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้น ไอ้เราก็อุตส่าห์ดีใจคิดว่าผู้หญิงหึง"แต่.."ชายหนุ่มที่ขยับกลับมานอนที่ของตัวเองหันไปมองคนข้างๆ อีกครั้งว่าเธอจะพูดอะไร"แต่ฉันไม่อยากให้คุณใกล้ผู้หญิงคนอื่น""ผมจะไม่ใกล้" เขาคิดว่าที่เธอหวงคงเพราะเขาอยู่ในฐานะสามีของเธอ พูดแค่นั้นกวินก็หันหลังให้ พร้อมกับนอนกอดอกเพื่อให้ร่างกายอบอุ่นในห้องเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่ม่านฟ้าจะขยับผ้าห่มไปคลุมร่างให้เขาด้วย"คุณห่มเถอะ""เดี๋ยวก็ได้หนาวตายหรอก" เมืองเหนือใครก็รู้ว่าช่วงเย็นอากาศเป็นยังไงถึงแม้ไม่เปิดแอร์ก็หนาวมากอยู่ดีผ้าห่มยาวไม่พอถ้าจะนอนห่างกัน ม่านฟ้าขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิมจนร่างของทั้งสองชิดกันทันใดนั้นกวินก็หันกลับมาแล้วดันตัวขึ้นคร่อมร่างของเธอทีแรกคิดว่าเขาจะไม่สนใจแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร จนใบหน้าคมนั้นโน้มลงมาฝังจูบที่ซอกคอโดยไม่พูดไม่จา ชายหนุ่มแค่ลองเชิงดูว่าเธอจะอนุญาตให้เขาทำมากไปกว่านี้ไหม พอเห็นว่าอีกฝ่ายนอนนิ่งเขาก็เริ่มขยับต่ำลงมา"อื้อ คุณกวิน" ขาเรียวหนีบเข้าหากันเมื
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 28
"ขอเปลี่ยนที่นั่งนิดนะ" ยังไม่ทันได้ขึ้นนั่งประจำที่คนขับกวินก็เดินวนกลับมาใหม่อีกรอบลินินที่เพิ่งจะขึ้นนั่งข้างคนขับรีบเปิดประตูลงจากรถ ที่จริงลินินก็รู้สึกแปลกๆ อยู่เหมือนกัน ถ้าไม่รู้ว่าทั้งสองคนเป็นอะไรกันก็ว่าไปอย่าง แต่นี่รู้แล้วว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากันมือหนาเอื้อมไปเปิดประตูให้คนที่นั่งอยู่ด้านหลังลงมา"ฉันจะนั่งตรงนี้" ทีแรกคิดว่าจะไม่สนใจกันแล้ว แต่คนมันงอนไปแล้วนี่จะให้หายง่ายๆ ได้ยังไง "อุ๊ยคุณจะทำอะไร" ม่านฟ้าตกใจแทนที่เขาจะบอกให้เธอลงอีกครั้ง แต่เขาดันอุ้ม พออุ้มม่านฟ้าวางไว้เบาะข้างคนขับได้ มือหนาก็เอื้อมไปดึงเซฟตี้เบลท์ล็อกให้กับเธอกวินค่อยๆ เลื่อนรถออกจากสถานีตำรวจ ม่านฟ้ามองเข้าไปด้านในอดเป็นห่วงพ่อไม่ได้ ท่านก็อายุเยอะแล้ว จะปล่อยให้อยู่ในห้องขังแบบนั้นได้ยังไงขับรถอยู่ร่วมชั่วโมงได้ก็มาถึงบ้านพักในโรงงาน.."ขอบคุณนะคะ" ลินินกล่าวขอบคุณก่อนที่จะลงจากรถแต่พอเพธาเห็นว่ากวินมาก็รีบออกมาหา "เข้ามาข้างในก่อนสิ"กวินหันมองไปดูม่านฟ้าที่นั่งอยู่ข้างๆ ที่มองอยากรู้ว่าเธอจะลงไปด้วยไหม"คุณไปเถอะฉันจะรออยู่นี่""เข้ามาข้างในก่อนสิครับ" เพธาเห็นว่าม่านฟ้าไม่ยอมลงจากรถก็ก
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 27
"คุณตำรวจมาขอพบพ่อฉันทำไมคะ" ทีแรกยังคิดเข้าข้างตัวเองว่าอาจจะเป็นพี่ชาย แต่พอลงมาเห็นตำรวจแล้วไม่มีสารวัตรมหานครพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเธอมาด้วยเลย"ทางเราอยากรู้ว่าตอนนี้คุณพิทักษ์อยู่ที่ไหน คุณเป็นลูกสาวพอรู้ไหม""พ่ออาจจะอยู่บ้านกับแม่ค่ะ""ไม่ได้อยู่ครับ""คุณตำรวจไปบ้านฉันมาแล้วเหรอคะ""อีกชุดหนึ่งไปที่นั่นแล้วครับ""ฉันเป็นลูกสาวอยากทราบว่าพวกคุณมาขอพบพ่อทำไม""เรื่องหุ้นครับ""คะ?"ยังไม่ทันได้อธิบายมากกว่านี้ก็มีสายโทรเข้ามาหาตำรวจท่านที่มาขอพบ"เจอแล้ว" ตำรวจคนนั้นพูดกับเพื่อนที่มาด้วยกันแล้วก็รีบเดินออกไปเลย"เดี๋ยวก่อนสิคะคุณตำรวจ" ม่านฟ้าเดินตามไปในขณะที่เดินเธอก็กดโทรหามหานครอยากรู้ว่าพี่ชายรู้เรื่องนี้ด้วยไหมแต่ทางนั้นก็ไม่ได้รับสาย หรือว่าจะเป็นฝีมือของเขา เธอนึกขึ้นได้เมื่อวานนี้ที่เขาบอกว่าวิธีของเขาเธออาจจะไม่ชอบก็ได้ ม่านฟ้ารีบโทรไปเบอร์ที่ได้มาจากคุณปู่ถ้าไม่เพราะเรื่องด่วนเธอคงไม่โทรมา ขณะที่รอปลายสายรับหัวใจเธอเต้นแรงมากกลัวว่าจะเป็นเสียงผู้หญิงคนเดิมที่รับสาย>>{"เดี๋ยวผมโทรกลับ"} พอรู้ว่าเป็นฝ่ายของเธอ กวินก็รีบรับ แต่ตอนนี้เขายังติดธุระด่วนอยู่ {"เดี๋ยวก่
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 26
"แค่ตอบมาว่าคุณได้เซ็นอะไรให้พ่อของคุณไหม""เซ็นค่ะ ทำไมคะ" ม่านฟ้าเริ่มใจไม่ดีต้องเกี่ยวกับลายเซ็นที่เธอเซ็นให้พ่อเมื่อเช้านี้แน่เลย>>{"ลายเซ็นนั้นเป็นของเธอจริง..เดี๋ยวผมติดต่อกลับไป"} พูดแค่นี้กวินก็วางสาย"พ่อทำอะไรหรือคะ" สายตาที่สำนึกผิดจ้องมองดวงตาคมคู่นั้น เธอสร้างปัญหาให้เขาใช่ไหม "ไม่เป็นไรไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวผมจัดการเอง""คุณกวินคุณจะไม่ให้ฉันคิดมากได้ยังไง คุณเล่นถามแบบนั้นแล้วก็ไม่อธิบายอะไร" ม่านฟ้ารีบเดินตามเข้ามาในห้อง"หุ้นทั้งหมดมันเป็นชื่อของคุณ""อะไรนะคะ?""เมื่อวานนี้ มันถูกโอนลอยเป็นชื่อของคุณไว้แล้ว""แล้วไงต่อคะ""ตอนนี้มันกลับไปเป็นชื่อของพ่อคุณ แล้วท่านก็กำลังเอาหุ้นไปเทรด""คะ?""ม่าน" กวินเข้าไปรับร่างของเธอที่ทรุดลงเกือบไม่ทัน "คุณเป็นอะไรไหม""ทำไมพ่อถึงทำแต่เรื่อง""ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องคิดมาก""พ่อเอาไปเทรดแค่ครึ่งหนึ่งที่เหลืออยู่ใช่ไหมคะ""เปล่า""อะไรคือเปล่า""ท่านเอาหุ้นทั้งหมดไปเทรด""แต่หุ้นส่วนของพ่อเหลือแค่ครึ่งเดียวไม่ใช่เหรอคะ""เปล่าหรอกหุ้นทั้งหมดยังคงอยู่เหมือนเดิม""มันต้องเป็นของคุณครึ่งหนึ่งสิเพราะคุณเป็นผู้ร่วมหุ้น""ผมใส่เป็นชื่อคุ
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 25
ลิ้นหนาเลียผ่านร่องกลางของคนที่พยายามจะดันศีรษะเขาออก แต่ก็พอได้ชิมดู เห็นว่าเธอไม่ยอมเขาก็เลยหยุดอยู่แค่นั้น"ไม่ร้อนแล้วเหรอ" อาการเมื่อสักครู่ของเธอเหมือนจะหายไปแล้ว"คุณลุกขึ้นมาเลยนะ" ทำงานมาทั้งวันใครจะกล้าให้เขาทำแบบนั้นให้ล่ะ สงสัยว่าเขาจะจับโป๊ะเธอได้ไม่รู้จะอายอันไหนก่อนดีกวินทำตามอย่างว่าง่ายค่อยๆ ดันกายลุกขึ้น พอยืนขึ้นได้คนร่างสูงก็โน้มริมฝีปากลงมาจูบซอกคอนิ้วแกร่งเขี่ยยอดเม็ดที่ดันพ้นเสื้อชั้นในออกมาเบาๆ เพื่อกระตุ้นอารมณ์อีกฝ่าย แต่เพียงไม่นานเขาก็ขยับต่ำลงไปลูบคำเนินน้องสาวที่ตอนนี้มีแค่กางเกงชั้นในตัวบางปิดอยู่แต่ก็ไม่มิด เพราะเขาขยับมันออกมาเกือบครึ่งทางแล้ว"อือ" เขาไม่ได้หยุดอยู่แค่การลูบคลำนิ้วร้ายกาจนั้นยังแทรกเข้ามาในร่อง ขาเรียวค่อยๆ แยกออกจากกันให้เขาทำสิ่งนั้นได้สะดวกชายหนุ่มเริ่มจะทนไม่ไหว อีกมือเอื้อมมารูดซิปแล้วก็ล้วงเอาสิ่งที่มันแข็งดันกางเกงอยู่นั้นออกมา"มะ ไม่นะคะ" คนตัวเล็กขยับสะโพกออกก่อนที่เขาจะสอดใส่"ทำไม" ฟังจากน้ำเสียงของคนที่ถามแล้วเขาคงต้องการเธอมาก และนี่แหละมันคือสิ่งที่เธอต้องการ"ฉันอยากคุยกับคุณเรื่องร่วมหุ้น" ที่จริงวันนี้เธอพยายามหาห
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 24
"ถึงแม้โรงแรมนี้จะไม่ได้เป็นชื่อของม่านฟ้า แต่อีกหน่อยก็คงเป็นของเธอทำไมต้องรีบโอนด้วยล่ะ""ถ้างั้นผมก็ไม่สะดวกใจที่จะร่วมลงทุนกับคุณ""เดี๋ยวก่อนสิกวิน.. คุณกวิน" เผลอเรียกแบบจิกหัวพอเขาหันกลับมาก็รีบใช้คำพูดใหม่"เอาไงดีล่ะครับ""ให้ผ่านวิกฤตตอนนี้ไปก่อน เราค่อยคุยกันเรื่องนั้น""ได้ครับถ้างั้นคุณผ่านวิกฤตไปแล้วค่อยมาคุยกับผม""ถ้าคุณไม่เซ็นแล้วผมจะผ่านได้ยังไง""ก็ถึงว่านี่ไงครับ เราก็ต้องวนกลับมาพูดเรื่องเดิม""ผมยังมีเรื่องต้องทำอีกยังโอนให้ลูกสาวไม่ได้" เพราะถ้าโอนให้ม่านฟ้าทุกอย่างที่คิดไว้คือจบ ม่านฟ้าคงไม่ยอมให้พ่อนำไปต่อยอดอีกแน่"ถ้างั้นก็รอให้คุณพร้อมโอน แล้วค่อยมาคุยกับผม""ไอ้นี่!" พิทักษ์กัดฟันพูดเบาๆ แต่กวินก็พออ่านปากออก"คุณยังมีเวลาคิดอีกจนถึงเย็นวันนี้ แล้วค่อยให้คนขึ้นไปตามผมบนห้องแล้วกัน""ถึงเย็นมันก็ไม่ทันน่ะสิครับ""ไหนบอกสามวัน" "ผมต้องรีบแจ้งทางธนาคารไปให้เขารับรู้ในวันนี้""มันก็คงแล้วแต่คุณแล้วล่ะ ว่าคุณจะยอมทำตามที่ผมต้องการไหม""ก็ได้ เรื่องนั้นผมจะคุยกับลูกเอง""ครับ ผมจะรอให้คุณคุยกับเธอเสร็จก่อน""นี่จะเอายังไง" "เมื่อกี้คุณขึ้นเสียงใส่ผมหรือครับ""
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 23
"โอ๊ย" นิ้วที่กำลังกดรหัสมัวแต่มองเขาก็เลยกดพลาดจนทำให้เล็บฉีก "......" จังหวะนั้นม่านฟ้าอดมองไปดูคนที่เพิ่งเดินเข้าลิฟต์ไม่ได้ ว่าเขามีความเป็นห่วงเธอไหมเพราะเสียงร้องโอ๊ยไม่ได้เบาเลย แต่พอเข้าไปในลิฟต์เขาก็กดลงชั้นล่างโดยไม่ได้หันมองมาเขาไม่เป็นห่วงเราแล้วจริงๆ เหรอ ทำกับเขาขนาดนี้มันก็ไม่แปลกหรอก คิดถึงวันนั้นวันที่พ่อใช้ไม้ฟาดท้ายทอยของเขาจนแตก แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะช่วยอะไรได้เลย แถมพ่อยังไล่เขาเหมือนหมูเหมือนหมา มันคงถึงเวลาที่ต้องชดใช้ให้เขาแล้วจริงๆหน้าห้องอาหาร.."สวัสดีค่ะคุณกวิน คุณกวินจะมาทานอาหารเหรอคะ" พนักงานในโรงแรมนี้ถูกเรียกมาอบรมกันเกือบทุกแผนกแล้ว ว่าถ้าเห็นกวินผู้ร่วมหุ้นคนใหม่ไปแผนกไหนต้องต้อนรับให้เป็นอย่างดี "ใช่""เชิญคุณกวินทางนี้เลยค่ะ"ชายหนุ่มเดินตามพนักงานบริการในห้องอาหารมาจนถึงโต๊ะที่พวกเขาจัดเตรียมไว้ให้"เรื่องอาหารเดี๋ยวทางเราจะจัดออกมาให้นะคะ""ไม่ถามก่อนเหรอว่าผมอยากทานอะไร""เอ่อ..คุณกวินต้องการทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ""เอาเท่าที่จัดเตรียมมานั่นแหละ""ค่ะ"เขาทานอยู่แค่ไม่กี่คำก็เรียกพนักงานมาเช็คบิล"อาหารไม่อร่อยเหรอคะ" บางอย่างเขาไม่ได้แตะเลย
ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 22
แกร็ก.. ไหนบอกว่ารหัสนี้มันเดาง่ายไงทำไมเขาถึงตั้งมันล่ะ ..คงไม่ใช่แบบที่คิดหรอกมั้ง เธอคิดว่าที่เขาตั้งแบบนี้เพื่อให้เธอเปิดเข้ามาหาได้ง่ายหน่อยไหนๆ ก็เปิดประตูได้แล้ว ม่านฟ้าก็เลยเข้าไปในห้องนั้น".......กรี๊ดดด" หญิงสาวที่เปิดประตูเข้ามารีบเอามือปิดตาแล้วก็หันหน้าไปทางอื่น "ทำไมคุณไม่ใส่ผ้า"ชายหนุ่มที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จกำลังยืนเช็ดผมให้แห้ง มองไปทางคนตัวเล็กแต่เขาก็ไม่ได้มีท่าทีตกใจเหมือนเธอ"ใส่ผ้าหรือยัง" ม่านฟ้าค่อยๆ หันหลังกลับไปมองแต่พอเห็นว่าเขายังคงเช็ดผมแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวเธอก็รีบหันกลับมาทางเดิม "รีบใส่ผ้าหน่อยสิ ฉันมีธุระจะคุยด้วย""คุณเข้าห้องแขกแบบนี้ประจำเลยเหรอ""หมายความว่ายังไง""คุณก็รู้ว่าห้องนี้ผมเปิดใช้แล้ว""ฉันอยากคุยธุระกับคุณ" หญิงสาวยังคงยืนหันหลังคุยเพราะไม่กล้าหันกลับไปมอง"คุยธุระในห้องพักแขกเนี่ยนะ""คุณว่างออกไปคุยกับฉันข้างนอกไหมล่ะ""ไม่ว่าง""นี่คุณกวิน" ม่านฟ้าหันกลับไปมอง และหายใจโล่งขึ้นเมื่อเห็นว่าเขาเอาผ้าเช็ดตัวผืนนั้นพันรอบท่อนล่างไว้แล้ว "ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ เรื่องร่วมหุ้นเป็นแบบที่พ่อพูดไหม""คุณไม่เชื่อว่าผมจะมีเงินมาร่วม
You may also like
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้199.0K viewsพ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว
เฉียนเสี่ยวซี103.7K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ51.3K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก30.7K viewsHunter Wynn หล่อวายร้ายกระชากใจยัยแม่มด
กฤตา265 viewsเพื่อนเรารักนาย (อัทธ์ เฟื่อง )
เค้กมัฟฟิ่นn59 viewsรอยเสน่หาเทพบุตรเถื่อน
มณีมายา/แอล/รมตี89 viewsขังรักลูกหนี้
จินต์พิชา360 views
