แชร์

ตอนที่161 อย่าดื่มมาก

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-13 20:27:23

“เป็นช่างที่ข้าเองก็ไม่รู้จักเช่นกัน ข้าสั่งผ่านผู้อื่นเช่นกัน”

จ้าวหลันถิงคลี่ยิ้มละมุน นางคิดไว้อยู่แล้วว่าเสื้อคลุมในแบบประยุคของนาง จะทำให้ร้านของนางได้รับเงินเพิ่มอีกมากทีเดียว ชุดที่นางตัดเย็บนั้น ล้วนเหมาะต่อผู้สวมใส่ ไม่ใช่ว่าจะหาได้เหมือนร้านทั่วไป

ความสนใจที่มุ่งตรงไปเพียงภรรยาเจ้าของจวน ทำให้หลี่เหนียงแทบอยากจะเดินไปกระชากร่างนั้น มาตบสักหลายฉาด ไม่เคยมีใครทำให้นางอับอายได้ท่านี้มาก่อนเลยสักครั้ง

“ไม่คิดว่าเพื่อชุดที่งดงาม พระชายาถึงกับขายของพระราชทานซื้อหามา...”

หลี่เหนียงเอ่ยขึ้น ก่อนจะมีเสียงอื้ออึงของคนในงานติดตามมา ทุกสายตามองไปยังพระชายาสวี่ ไท้เฟยเลือกที่จะลุกออกจากงานไป ด้วยสภาพเยี่ยงคนกำลังจะสิ้นสติ ต่างจากหลี่เหนียงที่มั่นใจยิ่งนัก ว่าเรื่องนี้ทำให้นางเป็นผู้กำชัดอย่างแท้จริง

“วันนี้พระชายาร่วมแสดงต้อนรับองค์รัชทายาทกับองค์ชายเก้า ย่อมต้องใช้เครื่องประดับที่เหมาะสม ส่วนปิ่นอันนี้นางฝากข้าไว้ก่อนหน้าแล้ว”

กล่องไม้ลวดลายงดงาม ถูกเปิดออกและวางลงบนโต๊ะ ทำให้คนที่เคยมาร่วมงานแต่งของสวี่อ๋อง พูดเป็น
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่231 จะคุยอีกนานไหม

    ไท่ห้าวหนานหัวเราะร่าอยู่ภายในใจ เขารู้สึกชื่นชมว่าที่พระชายาของตนกับความเป็นธรรมชาติของนาง ถึงเขาจะไม่เป็นที่ต้องการของสตรีชั้นสูงทั่วไป ทว่า...สำหรับสตรีชนชั้นกลาง เขาเป็นตัวเลื่อนฐานะของพวกนางได้เป็นอย่างดี ดังนั้นยามมีงานเลี้ยงจวนต่าง ๆ เขาจะพบเพียงจริตมารยาของสตรีเหล่านั้นจนชาชินภายในห้องอาหาร ไท่ห้าวหนานประสานมือตอบรับฮูหยินชราและว่าที่แม่ยาย ก่อนจะส่งสายตาคาดโทษไปยังน้องสาว ที่นั่งตัวลีบอยู่ข้างฮูหยินชรา โดยอีกข้างมีแม่ทัพหนุ่มนั่งอยู่ องค์หญิงสิบเอ็ดทำได้เพียงส่งสายตาเว้าวอนมาให้พี่ชาย ทว่าหาได้สำนึกผิดเลยแม้แต่น้อยในสายตาของอ๋องเก้า แต่จากที่มองแก้มแดงปลั่งของน้องสาว บอกได้ว่านางกับแม่ทัพหนุ่ม ต้องมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นเป็นแน่ “เชิญนั่งเพคะท่านอ๋อง คุณชายเจียง” ฉินเหนียง ผายมือเชิญแขกของบ้านด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน ใบหน้าของว่าที่บุตรเขย แม้จะซูบซีดไปบ้าง แต่ก็ยังคงความมีไร้สง่าราศีตามฐานะชาติกำเนิด “ขอรับท่านแม่” “ท่านอ๋องช่างเอาใจผู้ใหญ่ยิ่งนัก” ฮูหยินชราเอ่ยเย้าว่าที่หลานเขย ที่กล

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่230 มีสิ่งใดขาดเหลือ

    ภายในห้องรับแขก ไท่ห้าวหนานรู้สึกเป็นกระวนกระวาย ด้วยเวลาล่วงเลยมาพอสมควร แต่น้องสาวยังไม่กลับมาอีก “ข้าจะออกไปตามน้องสิบเอ็ด” ชายหนุ่มลุกขึ้นก้าวตรงไปยังหน้าประตู ปึก! ด้วยความรีบร้อนทำให้ ทั้งผู้ที่กำลังจะก้าวออกไป กับผู้กำลังจะเข้ามาด้านในชนกันอย่างแรง ดวงตาคู่งามจ้องมองไปยังชายหนุ่มในชุดสีขาว ก่อนจะมองเลยไปยังชายหนุ่มอีกคน จากการแต่งกายบอกได้เป็นอย่างดี ว่าใครคือว่าที่สามีของนาง แม่ทัพสาวมองสำรวจชายหนุ่ม ที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์ “ลู่หลิงหลง ถวายบังคมท่านอ๋องเก้าเพคะ” ลู่หลิงหลง รีบย่อกายทำความเคารพว่าที่สามี เพื่อมิให้ถูกตำหนิไปถึงมารดาว่านางไร้มารยาท ซึ่งแท้จริงแล้ว เพราะนางถูกจิ่วหลงกระตุกแขนเสื้อเบา ๆ เป็นการเตือนว่าคนตรงหน้าคือผู้ใด “เป็นน้องหญิงเองหรอกหรือ มิต้องมากพิธี เป็นพี่เองที่ไม่ทันระวังจนชนเจ้าเข้า เจ็บที่ใดบ้างหรือไม่” ชายหนุ่มรีบเอ่ยขึ้นทันที เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าคือว่าที่ภรรยา ซึ่งสายตาที่หญิงสาวมองมานั้น บอกชัดเจนว่านางกำลังค้นหาบางอย่างจากคำพูด และท่าทางของเ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่229 นางคือใคร

    “ช้าก่อนท่านแม่ทัพลู่” เสียงหวานคล้ายจะเอาเรื่องดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้คนที่แสร้งไม่รู้เรื่องเปลี่ยนสีหน้าเป็นเงียบขรึมในทันที “แม่นาง มีเรื่องใดหรือ รึว่าท่านอ๋องต้องการสิ่งใดเพิ่มเติมกัน” “ท่านแม่ทัพคิดว่าข้ากับท่านอ๋อง เป็นอะไรกัน” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยใบหน้าบึ้งตึง เหมือนพร้อมที่จะเอาเรื่องในทันทีหากอีกฝ่ายตอบไม่ตรงกับความเป็นจริง “แล้วเป็นอะไรเล่า” ชายหนุ่มเลิกคิ้วสูง มุมปากหนาบิดขึ้นเล็กน้อย ทว่ามือที่ไขว่หลังนั้นบีบกันแน่น เขาพานพบสตรีมามาก แต่มิเคยรู้สึกตื่นเต้นเท่านี้มาก่อนเลยจริง ๆ “ข้ามิใช่สาวใช้อุ่นเตียงของพี่เก้าสักหน่อย อ๊ะ!” มือบางรีบยกขึ้นปิดปากเอาไว้แน่น นางเรียกพี่ชายออกไปเต็มปากเต็มคำ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ “ทีแรกก็คิดว่าอาจเป็นเช่นนั้น แต่ที่ไหนได้...เป็นเด็กซุกซนนี่เอง หึ ๆ มันน่า....” “ทะ...ท่านรู้แล้วอย่างนั้นรึ เสียมารยาทนัก แอบฟังผู้อื่นสนทนากัน แล้วมันคืออะไร เอ่อ....” องค์หญิงสิบเอ็ดแห้วเสียงดังอย่างเด็กเอาแต่ใจ ก่อนจะหน้าแดงร

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่228 เตรียมมื้อค่ำ

    เวลาเย็น ณ จวนแม่ทัพ รถม้าจากจวนอ๋องเก้าไท่ห้าวหนานหยุดลง เพียงครู่เดียวร่างสูงในชุดคลุมสีขาวสะอาดก้าวออกมา โดยมีชายหนุ่มรูปงามอีกคนก้าวตามลงมา “ลู่เค่อหลาง ถวายบังคมท่านอ๋องเก้า คารวะคุณชายเจียง” แม่ทัพหนุ่มประสานมือให้แก่แขกผู้มาเยือน ก่อนจะยืดกายขึ้นตรงดังเดิม “ยินดียิ่งนักที่ได้พบท่านแม่ทัพลู่” อ๋องหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ก่อนจะยิ้มน้อย ๆ ให้แก่พี่ชายของว่าที่ภรรยา “เส้าถงคารวะท่านแม่ทัพลู่” เจียงเส้าถงประสานมือโค้งกายให้แก่แม่ทัพหนุ่ม หากนับตามยศศักดิ์ในราชสำนักแล้ว เขามิอาจเทียบเคียงคนตรงหน้าได้เลย “เชิญท่านอ๋องกับคุณชายด้านใน” บุรุษทั้งสามก้าวเข้าไปภายในจวน โดยมิใคร่ใส่ใจกับสายตาที่หลบซ่อนอยู่ ลู่เค่อหลางยิ้มเยาะอยู่ภายในใจ หากเขาเดาไม่ผิดก็คงเป็นคนของภรรยาบิดา ที่ส่งมาจับตาดูพวกเขาพี่น้อง ไท่ห้าวหนานชำเรืองมองพี่ภรรยาด้วยความนับถือ มีผู้ใดบ้างที่ไม่รู้จักสองแม่ทัพสกุลลู่ ยิ่งชายหนุ่มที่ก้าวอยู่ข้างกายในตอนนี้นั้น เรียกได้ว่าเป็นแม่ทัพกล้าของแผ่นดินเลยทีเ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่227 ความโกลาหล

    จวนแม่ทัพลู่ สองพี่น้องนั่งดื่มสุรา พร้อมเสียงหัวเราะอย่างรื่นเริง ทำให้สตรีต่างวัย ที่นั่งอยู่ภายในศาลาสระบัว มองทั้งคู่แล้วส่ายหน้า ทว่ารอยยิ้มนั้นกลับดูอิ่มเอมใจยิ่งนัก “ท่านแม่สบายดีนะเจ้าคะ ฉินเหนียงอกตัญญูนัก มิได้อยู่ปรนนิบัติท่านแม่” “หึ ๆ แค่เจ้าดูแลเขาสองคนได้ดีเพียงนี้ ก็นับว่ากตัญญูต่อข้ามากแล้ว เป็นข้าที่ต้องขอโทษเจ้า ที่มีบุตรชายไร้สมองเช่นลู่ถง” “ท่านพี่เพียงรักในตัวฮุ่ยชิน ไม่มีสิ่งใดผิดเจ้าค่ะ” “ความรักเป็นสิ่งที่ดีฉินเหนียง แต่ความถูกต้องยุติธรรมก็ควรมี เมื่อลู่ถงหาได้มีสิ่งเหล่านั้น เขาก็ไม่คู่ควรที่จะได้รับความยำเกรงจากผู้ใด” ฮูหยินชรา มองไปยังหลานชายหญิงในตอนนี้ นางรู้สึกสะท้อนในอกเหลือเกิน มารดาของทั้งคู่นั้น ทั้งงดงามอ่อนหวาน ทว่าความตายกลับพรากสะใภ้เอกของนางไปอย่างรวดเร็ว หลังจากหลานชายคนที่สองเกิดจากฮุ่ยชินภรรยาคนที่สามของบุตรชาย นางมั่นใจว่าหลานสาวของนาง จะไม่พบชะตากรรมเช่นมารดา ด้วยจิตใจของทหารจะทำให้ลู่หลิงหลงรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี “เรื่องมันผ่า

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่226 บิดาข้า

    “อย่าได้ปากหวาน เจ้ามิกลับไปเยี่ยมแม่เลย” ฝ่ามือบางตียังท่อนแขนแกร่งของบุตรชายเบา ๆ แม้ปากจะตัดพ้อ ทว่ารอยยิ้มนั้นกลับเต็มเปี่ยมไปด้วยความปีติยิ่งนัก “เค่อหลาง! เหตุใดไม่บอกพ่อก่อนเล่าว่าเจ้าจะกลับบ้าน พ่อจะได้ให้บ่าวไพร่จัดเตรียมเรือนให้ เด็ก ๆ” ลู่ถงรีบคว้าโอกาสนี้เอาใจบุตรชายคนโต การกำราบบุตรสาวและอดีตภรรยาให้อยู่ในกำมือ ก็ต้องใช้คนเช่นลู่เค่อหลาง “ไม่จำเป็น...ข้าหมายถึงมิรบกวนท่านเจ้ากรมขอรับ ข้าแค่มารับท่านแม่กลับจวน พอดีข้าแต่งเรือนให้ท่านแม่ใหม่” “กลับจวน...หมายความว่าอย่างไร นี่คือบ้านเจ้าอย่างไรเล่าลูกพ่อ” “ข้าเป็นแม่ทัพแดนเหนือ การมีจวนในเมืองหลวง เป็นเรื่องแปลกอันใด ทั้งเงินและหน้าที่ข้ามีพร้อม การมีบ้านของตนเองสักหลังมันมิได้หรืออย่างไรกัน” ลู่ถงเหมือนถูกตบหน้าเป็นครั้งที่สอง ด้วยฝีมือของบุตรชายนอกสายตา เขาไม่คิดว่าสองพี่น้องจะทำให้เขากลายเป็นตัวตลกต่อหน้าคนในครอบครัวถึงเพียงนี้ เขารู้ว่าทั้งคู่ก้าวสู่ตำแหน่งแม่ทัพ แต่ไม่เคยรับรู้มาก่อนว่าสองพี่น้องมีบ้านพักในเมืองหลวง ซ้ำยังไม่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status