กระถินบ้านนา | 9

"นะ..นี่มันอะไรกันคะ ?"

กระถินชะงักเท้าที่กำลังจะก้าวขาลงบันไดทันทีที่เห็นว่าบ้านหลังใหญ่ที่เคยเงียบเหงาเพราะอยู่กันแค่สองยายหลาน บัดนี้มีผู้คนมาจากไหนกันก็ไม่รู้เยอะแยะเลย โซฟาที่เธอเคยคิดว่ามันตัวใหญ่มากบัดนี้ดูแคบไปถนัดตาเมื่อมีผู้อาวุโสหลายคนนั่งรายล้อมกันอยู่รวมถึงยายจันทร์ยายของเธอด้วย

กระถินตื่นมาหกโมงกว่าอาบน้ำแต่งตัวเสร็จกะว่าจะเดินไปดูที่แปลงผักของหนุ่มหน้าหนวดเสียหน่อยกลับกลายเป็นว่าต้องมาอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย

แล้วนั่นอะไรกัน ? บรรดาคุณหญิงคุณนายมาจากที่ไหนแล้วมาทำอะไรกันที่บ้านของเธอทั้งสงสัยทั้งแปลกใจ เพราะแต่ละคนอย่างกะลิเกหลงเวที แสงเพชรส่องประกายวิบวับกันใหญ่ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆพลางตบแก้มตัวเองสองทีเพื่อทดสอบว่าเธอยังหลับแล้วฝันอยู่หรือว่ากำลังตื่นแล้วกันแน่

แปะๆ !

"อ๊ะ..โอ๊ะก็เจ็บนี่นาไม่ได้ฝันอยู่น่ี" พึมพำเบาๆอย่างงงงวย

"ถินมานี่สิลูก" ยายจันทร์เรียกหลานสาวให้เข้าไปหาน้ำเสียงตื้นตันและปิติ ใบหน้าหญิงชราเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มแห่งความภูมิใจเหลือล้น

"ยายจ๋า..มีอะไรกันหรอจ๊ะ" กระถินสาวเท้าเข้าไปหาผู้เป็นยายก่อนจะชะงักเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งพับเพียบลงตรงหน้ายายและใครอีกหลายคน

'เอ..หน้าคุ้นๆจัง'

ใบหน้าขาวใสยิ่งมองยิ่งคุ้นแต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน รอยยิ้มที่ส่งมาให้เธอมันก็ช่างคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก แต่พยายามมองอย่างจริงจังกระถินก็ยังค่อนข้างมั่นใจว่าไม่เคยรู้จักกับเขามาก่อนนี่นา โดยเฉพาะหล่อๆแบบนี้นอกจากพี่หน้าหนวดของเธอแล้วก็...

แต่เอ๊ะ ! หรือว่า...

"กระถิน..." เสียงเรียกอันคุ้นเคยที่เคยได้ยินมานานนับเดือนเรียกชื่อเธอขึ้น

กระถินเหลียวซ้ายแลขวาเหลียวหน้าเหลียวหลังมองหาพี่หนวดแฟนของเธอแต่ก็ไม่เจอเขาอยู่ตรงนี้เลย มีแต่ผู้ชายหน้าหล่อตรงหน้าที่ขยับปากเรียกชื่อเธอหลายครั้ง

"เห้ย !" กระถินแหกปากร้องอยากตกใจท่ามกลางเสียงหัวเราะที่ดังมาจากรอบๆข้าง

"พี่เองพี่หนวดของหนูไง" เสียงทุ้มที่คุ้นเคยเอ่ยกระซิบข้างหูขณะคว้ามือเธอไปจับ

"ไม่แปลกหรอกลูกที่หนูจะจำไม่ได้ ตอนที่พี่เขาไปหาพ่อกับแม่บอกให้มาสู่ขอหนูให้แม่เองยังตกกะใจเลยตอนเห็นสภาพเขาทีแรกก็นึกว่าโจรป่าที่ไหน แม่หัวใจเกือบวายแหนะ" คนตรงหน้าที่ท่าทางดูดีมีชาติตระกูลพูดกับกระถินสีหน้าเอ็นดูพลางหัวเราะไปด้วย

"เอ่อ...คือ..." กระถินพูดอะไรไม่ออกได้แต่เหลียวมองไปทางนู้นทีทางนี้ทีอย่างทำตัวไม่ถูก

"หนู...พี่พาพ่อกับแม่มาสู่ขอหนูแล้วไง" เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยกับคนตัวเล็กของเขาอย่างเอ็นดูในความทำอะไรไม่ถูกของเจ้าตัว

"นะ..หนูนึกว่าพี่พูดเล่น" ใช่ ! เธอคิดว่าเขาแค่พูดเล่น ตอนนั้นที่เขาขอแต่งงานเธอคิดว่าเขาแค่พูดเล่นเฉยๆใครจะคิดว่าสองสามวันที่เค้าหายไปจะไปแอบพาพ่อแม่มาสู่ขอเร็วขนาดนี้

"อ้าว...แล้วตกลงจะแต่งไหมล่ะ"

"แต่งค่ะ"

"อ้าวเฮๆๆๆๆ"

พอกระถินตกปากรับคำว่าจะแต่งเสียงเฮก็ดังลั่นบ้าน พร้อมกับวงแขนกว้างที่ดึงร่างบางของเธอไปกอด เธอเพิ่งจะสังเกตุเห็นว่าวันนี้คนของเธอหล่อมากกก เขาใส่ชุดสูทสีขาวเต็มยศหวีผมเรียบแปล้ หนวดเคราที่เคยมีรกรุงรังก็ถูกโกนจนเกลี้ยงเกลา

ก็ไหนว่าเขาจนไม่ใช่หรือไง ? แล้วนี่อะไรคือพ่อแม่พี่น้องท่าทางผู้ดีมีสกุลมาจากไหนเยอะแยะกันนักล่ะ

"พี่กล้า...นี่เอาเงินที่ไหนไปจ้างคนมาเยอะแยะขนาดนี้อ่ะก็บอกแล้วไงว่าหนูรักพี่ถึงไม่มีอะไรมาขอหนูก็จะแต่งงานกับพี่อยู่ดีนั่นแหละ" เสียงใสกระซิบถามเขาเบาๆแต่ทว่าบรรดาคนที่นั่งบนโซาต่างก็ได้ยินกันถ้วนหน้า

เล่นใหญ่เหมือนกันนะเนี่ยแฟนเธอเนี่ย ! กระถินคิดในใจคนเดียว

"..." กล้านิ่งไปก่อนจะหัวเราะออกมาเต็มเสียงอย่างห้ามไม่อยู่ ส่วนคนอื่นๆก็กระแอมไอไปตามๆกัน ขณะที่ยายจันทร์ผู้เป็นยายได้แต่ยิ้มอ่อนให้กับความอ๊องของหลานสาว

"ถิน...นี่คุณพ่อกับคุณแม่ของพี่เอง ส่วนนี่ว่าที่ลูกสะไภ้ของพ่อกับแม่นะครับ" กล้าเงยหน้าขึ้นแนะนำให้ทั้งฝ่ายที่เป็นที่รักของเขาได้รู้จักกัน

"สะ..สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่" กระถินยกมือไหว้ผู้ใหญ่อย่างเป็นทางการก่อนจะหันไปไหว้รอบๆตัวที่มีทั้งปู่ย่าตายายพี่ป้าน้าอาของเขาที่ขนยกโขยงมากันทั้งหมด

หลังจากนั้นพิธีหมั้นหมายก็เริ่มขึ้นทั้งที่กระถินยังอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงวอล์มขายาวเตรียมไปสวนผักทั้งอย่างนั้น ฤกษ์งามยามดีถูกกำหนดขึ้นตอนแปดโมงหนึ่งนาที ว่าที่เจ้าบ้านแต่งตัวหล่อมาเต็มในขณะที่ว่าที่เจ้าสาวหน้าสดออกมาเลยกับชุดเสื้อยืดกางเกงขายาว

ตอนเธอบอกว่าขอไปแต่งตัวแต่งหน้าก่อนได้ไหมผู้ใหญ่ก็บอกว่าเดี๋ยวจะเลยฤกษ์เธอก็ยอมเข้าพิธีหมั้นทั้งแบบนั้นแหละ

เห้อ...ไม่เห็นเหมือนในละครที่เคยดูเลยล่ะ!

กระถินคิดอย่างห่อเหี่ยวใจ

"เอาน่าเดี๋ยววันแต่งหนูจะต้องสวยที่สุดแน่ๆเชื่อพี่" กล้าปลอบใจว่าที่เจ้าสาวของเขาเสียงนุ่มนวล

"จริงหรอ..."

"จริงสิ"

เอาน่าอย่างน้อยๆวันแต่งเธอมั่นใจว่าในงานเธอต้องสวยที่สุดแน่ๆ

แล้วกระถินกับยายจันทร์ก็ต้องตาค้างกันอีกรอบ เมื่อสินสอดทองหมั้นที่ฝ่ายชายนำมามอบให้เป็นของหมั้นเจ้าสาวของเขารวมๆแล้วเป็นจำนวนไม่ต่ำกว่าสิบล้านบาทแน่ๆทั้งแหวนหมั้นหลายกะรัต สร้อยคอทองคำ สร้อยเพชรเม็ดโตเงินสดโฉนดบ้านที่ดิน...

โอยยยย ! อีถินจะเป็นลม

คุณพระ ! นี่พี่กล้าของเธอเป็นใครกันแน่ทำไมถึงได้รวยมีเงินมากมายขนาดนี้กัน !

แต่ในความตกใจประหลาดใจหรืออะไรก็ตาม ลึกๆแล้วเธอนึกขอบคุณที่ตัวเองเลือกคนไม่ผิด เธอใช้หัวใจเลือกเขาโดยที่ไม่ได้มองรูปลักษณ์หรือฐานะของเขาเลยทำให้เธอมาเจอคนที่ดีที่สำคัญรวยมากๆอย่างคาดไม่ถึงเชียวล่ะ

ใครเล่าจะคิดว่าผู้ชายหน้าหนวดที่ใครๆต่างก็พากันดูถูกดูแคลนจะกลับกลายมาเป็นเศรษฐีลูกผู้ดีมีอันจะกินเข้า อย่างว่าแหละเนอะบุญวาสนาคนเรามันต่างกัน

อีถินปลื้มปลิ่มมม ! อิอิ

ส่วนยายจันทร์ก็ยิ้มกว้างเป็นจานดาวเทียมไปแล้ว ปลื้มปิติที่หลานสาวกำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝากับคนดีๆพ่วงตำแหน่งคนมีสตางค์มากๆอย่างพ่อกล้าที่แกไม่เคยกีดกันแม้ว่าเขาตอนนั้นจะจนกว่าแกกับหลานก็ตาม

นี่แหละที่เค้าว่าคนทำดีย่อมได้ดี

ส่วนใครทำไม่ดีก็จะย่อมได้รับผลกรรมเอง !

.

.

หนึ่งอาทิตย์งานแต่งกระถินถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่อลังการ พ่อแม่ว่าที่สามีที่รักและเอ็นดูลูกสะไภ้มากยอมจ่ายทุกอย่างเพื่อให้งานออกมาดีที่สุดและต้องมีความสุขที่สุด นั่นเพราะกระถินช่วยดึงลูกชายที่โดนหักอกจนไม่เป็นผู้เป็นคนให้กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง ดังนั้นต่อให้ว่าที่ลูกสะไภ้ต้องการอะไรขอแค่บ้าง พ่อแม่พร้อมจัดหามาให้ทุกอย่าง

งานเช้าจัดกันที่บ้านของกระถินพิธีแห่ขันหมากมาพร้อมของหมั้นที่ถูกจัดมาให้อีกชุด ทั่วทั้งจังหวัดต่างกล่าวขานถึงความร่ำรวยของหลานเขยยายจันทร์กันยกใหญ่ ไม่เว้นแม้กระทั่งบ้านคุณนายนวลศรีกับลูกสาวที่ถึงกับเซไปไม่เป็นท่ายามได้รู้ว่าผู้ชายที่เคยดูถูกดูแคลนกลับกลายมาเป็นมหาเศรษฐีที่หนีช้ำมาจากเมืองกรุงเสียอย่างนั้น

และการ์ดเชิญงานแต่งของบ่าวสาวก็ถูกร่อนเชิญไปถึงหน้าบ้านพวกเขา มีเรื่องที่พีคยิ่งกว่านั้นก็คือคนรักที่วิไลรำภาตั้งใจชวนมาเพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้เธอนั้นดันเป็นลูกชายของเลขาพ่อของกล้าเสียอย่างนั้น กลับกลายเป็นว่าตอนนี้กระถินอยู่เหนือกว่าเธอทุกอย่างนั่นเลยทำให้วิไลรำภารับไม่ได้ หญิงสาวเดินหนีออกจากงานไปหน้าตาเฉยๆ ส่วนทุกคนก็คร้านจะใส่ใจเพราะว่าวันนี้เป็นวันสำคัญวันมงคลของคู่บ่าวสาวเค้า

กระถินอยู่ในชุดไทยสไบสีทองขับผิวขาวให้นวลผ่องเป็นยองใย ใบหน้าสวยหวานถูกช่างแต่งหน้าจับตบแต่งให้สวยหยามเยิ้มราวกับนางฟ้ามาจุติ ส่วนเจ้าบ่าวสุดหล่อก็อยู่ในชุดไทยราชปะแตนสีเดียวกันกับเจ้าสาวของเขา ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มกริ่มบนใบหน้าตลอดเวลา

วินาทีแรกที่เขาได้เห็นเจ้าสาวคนสวยของเขาโผล่โฉมมาให้ได้ยล กล้ารู้สึกเหมือนราวกับว่าโลกมันหยุดหมุนไปชั่วครู่ ใบหน้าขาวใสที่เคยเห็นแต่หน้าสดๆบ่อยก็ว่าหน้ารักแล้ว ยามที่ถูกจับมาแปลงโฉมไม่อยากจะบอกเลยว่ามันน่ามองขนาดไหน ถึงขนาดที่ว่าอยากจูงเข้าหอแล้วเก็บไว้มองแค่คนเดียว !

รัก...

ความรู้สึกที่มีมันเด่นชัดในใจเขามากขึ้น ก่อนหน้านั้นเขาเพิ่งถูกทรยศหักหลังจากผู้หญิงที่รักกันมานานกว่าสี่ปี ที่ผ่านมาเขาทุ่มเทความรักให้ทุกอย่างกับผู้หญิงคนนั้นมาโดยตลอดไม่ว่าเธอจะขออะไร กระเป๋ารองเท้าหรือแก้วแหวนเงินทอง แต่แล้วเขาก็ถูกทรยศจนได้

จนกระทั่งได้มาเจอผู้หญิงซื่อๆแรกๆก็ดูร้ายๆแต่ทว่าโคตรมีน้ำใจและไม่มองคนที่ภายนอก ไม่รังเกียจแม้เขาจะมีสภาพเหมือนโจรหรือแม้กระทั่งไม่มีอะไรเลยมีแค่ตัวเปล่าเธอก็ยังรับได้แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เขารักได้ยังไง ?

นี่สิ...คู่ชีวิตของเขา ถึงจะยังเด็กไปบ้างแต่ก็เชื่อว่าเราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขได้

บ่าวสาวเข้าพิธีรดน้ำสังฆ์ผูกข้อมือใบหน้าของทั้งคู่เปื้อนรอยยิ้มตลอดเวลา สายตาจ้องสบกันอย่างมีความหมาย เจ้าบ่าวได้แต่ภาวนาให้ถึงเวลาได้เข้าหอไวๆสักทีอยากขยำขยี้ร่างงามจะแย่

พิธีล่วงเลยไปจนถึงเวลาค่ำเป็นการจัดเลี้ยงพิธีมงคลสมรสโต๊ะจีนกว่าห้าร้อยโต๊ะเชิญเกือบทั้งจังหวัดก็ว่าได้ล่ะเพราะยายจันทร์ก็เป็นคนมีหน้ามีตาด้วยอยู่แล้ว อีกทั้งญาติเจ้าบ่าวที่ยกขบวนมากันอย่างอุ่นหนาฝาครั่ง เรียกได้ว่าเป็นงานช้างที่สุดที่เคยมีมาทั้งจังหวัดเลย

เจ้าสาวสุดสวยในชุดสีขาวบานฟูฟ่องยืนน้ำตาไหลพรากอย่างตื้นตัน ในช่วงเวลาที่เจ้าบ่าวคุกเข่าให้คำสัญญาว่าจะรักและดูแลไปตราบชั่วชีวิตจะหาไม่ พร้อมจะดูแลสองยายหลานคู่นี้ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

"จูบเลยๆๆๆๆ" เสียงแขกผู้มีเกียรติตะโกนก้องให้คู่บ่าวสาวจูบเอาฤกษ์เอาชัย ไม่รอช้าเจ้าบ่าวสุดหล่อก็ช้อนต้นคอเล็กแล้วก้มลงแนบริมฝีปากประทับจูบอย่างดูดดื่มโดยไม่สนใจสายตาใคร เสียงวี๊ดว๊ายกรี๊ดกร๊าดดังเกรียวกราวอย่างอิจฉาเจ้าสาวคนสวยที่ได้สามีทั้งหล่อและรวยแถมยังแซ่บมากอีกด้วย

ปกติก็แซ่บอยู่แล้วแต่คืนนี้จะได้รู้กันว่าจะแซ่บมากกว่าที่คิดไหม ? กระถินยิ้มกรุ้มกริ่มรอคอยเข้าหอคืนนี้...

.

.