แพ้ใจ 3 | ช่วยตี้ด้วย

"สี่แสน..." ค่าตัวเธอมีค่าตั้งสี่แสนเลยหรือ ตี้สะท้านในอกลึกๆ ต่อให้เป็นสี่ล้านถ้าเขาเอ่ยปากกับเธอสักนิดมีหรือที่เธอจะไม่ให้ แต่ไม่ทันที่ตี้จะอ้าปากพูดอะไรต่อชัชก็เดินลิ่วๆออกไปแถมล็อคประตูห้องเอาไว้ให้พร้อม

ฝ่ามือหนาของอีกคนก็มารั้งเอวบางของตี้เอาไว้เมื่อเธอทำท่าจะวิ่งตามชัชออกไป แต่สะบัดยังไงก็สู้แรงของผู้ชายไม่ได้อยู่ดี ตี้ปล่อยโฮเสียงดังยามตกอยู่ในอ้อมแขนของคนตัวโตกว่าที่ก้มลงซุกไซร้ใบหน้าลงขบเม้มต้นคอขาวของตี้อย่างเมามันโดยไม่สนใจอาการขัดขืนของเธอเลยสักนิด

"อยะ..อย่า !" เสียงตี้พยายามตะโกนห้ามพร้อมทั้งจิกเล็บลงบนบ่าและลำคอหนาอย่างแรง แต่ทว่าไม้ซีกหรือจะไปงัดไม้ซุงได้ อย่างมากก็แค่ทำให้เขารู้สึกรำคาญกับอาการเจ็บจี๊ดๆจากรอยข่วนนิดๆหน่อยๆเท่านั้น

ร่างหนาดันคนตัวเล็กให้เอนล้มลงไปนอนติดบนโซฟาตัวใหญ่จับข้อมือเล็กยกขึ้นไปชูไว้เหนือหัว ปากหยักกดจูบลงทั้งดูดทั้งเม้มลำคอเรียวขาวจนมันขึ้นสีช้ำระเรื่อ

"กรี๊ดดด ! ปะ..ปล่อยนะช่วยด้วยค่ะใครก็ได้ช่วยที ! ฮือๆๆ" ตี้พยายามดิ้นรนเธอรู้สึกรังเกียจสัมผัสหยาบคายที่เขามอบให้

"อย่าดิ้นเลยดิ้นไปก็เหนื่อยเปล่าอืม..ตัวหอมจริงๆเลยนะ" เสียงจิ๊จ๊ะดังลอดลำคอออกมาขณะโน้มตัวลงไปสัมผัสใบหน้าสวยช้าๆ

ปลายลิ้นชื้นแฉะแลบออกมาปาดเลียแถวไรหูขาวเลื่อนลงมาตวัดเลียซอกคอขาวเนียนอย่างหื่นกระหาย เธอรู้สึกขยะแขยงสัมผัสนี้จนใจจะขาด ในหัวคิดอะไรแทบไม่ออก แต่แล้วความรู้สึกก็เปลี่ยนไปเมื่ออาการร้อนวูบวาบตามร่างกายมันยิ่งมีมากขึ้น ยิ่งโดนสัมผัสตี้ยิ่งเปลี่ยนเป็นรู้สึกดีมากขึ้นจนขนอ่อนลุกชัน

"อื้อออ...อยะ..อย่าอ่าาาห์" เสียงสั่นกระเส่าขณะเผลอตัวเงยหน้าให้เขาเชยชม

"เด็กดี...ว่าง่ายๆแบบนี้สิจะได้ไม่เจ็บตัว" เสียงเข้มเอ่ยชมเบาๆขณะยกมือขึ้นสอดเข้าไปใต้ขาอ่อนใต้กระโปรงสั้นช้าๆลากฝ่ามือไปตามต้นขาขาวเนียน

"อึก..." ตี้กลั้นสะอื้นสติกลับมาอีกครั้งยามนิ้วเรียวยาวแตะตรงใจกลางสาวพอดิบพอดี ฝ่ามือหนาทาบทับตรงเนินเนื้ออวบกำลังดีพลางลงน้ำหนักคลึงมันเบาๆ

"มะ..ไม่ ! พะ..พี่วินขาพี่วินอยู่ไหนมาช่วยตี้ด้วยฮ่ึกฮื่อๆๆ" ร่างบางออกแรงดิ้นอีกครั้งแม้ร่างกายจะมีความต้องการมากแค่ไหนแต่เธอทำใจให้คนอื่นแตะต้องไม่ได้ !

ปัง ! ปัง ! ตึ่ง !

ด้านนอกมีเสียงคนกระแทกประตูพร้อมกับบานประตูที่ถูกกระแทกพังเข้ามา ในม่านน้ำตาที่แสนลางเลือนตี้เห็นพี่วินของเธอวิ่งกระหืดกระหอบมาด้วยสีหน้าโกรธจัด พี่วินของเธอดึงร่างผู้ชายคนนั้นที่คล่อมร่างของตี้ไว้แล้วเหว่ียงออกไปจากนั้นก็ปล่อยให้ผู้ชายที่วิ่งตามเข้ามาสี่ถึงห้าคนจัดการต่อ

"พะ..พี่วิน พี่วินขาฮ่ะ..ฮึ่กๆ" ตี้ปล่อยโฮออกมาดังๆยามเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยของคนในความคิด ไม่ว่าจะกี่ครั้งที่เธอนึกถึงเขาพี่วินก็จะออกมาในเวลาที่เธอต้องการทุกที

วินตรงเข้าไปอุ้มร่างระทดระทวยของตี้พาออกไปจากห้องด้วยท่าทีเหนื่อยหอบ ใบหน้าสวยที่เอียงซบอยู่ตรงแผงอกได้ยินเสียงหัวใจเขาเต้นดังตุบๆๆเป็นจังหวะรุนแรงราวกับคนกำลังกลัวหรือกำลังโมโหอะไรสักอย่าง

"ตี้...อย่า" วินปรามทันทีที่ตี้ยื่นฝ่ามือเรียวมาลูบไล้แผงอกแกร่งไปมาอย่างซุกซน

"พี่วินขาฮึ่กๆตี้ร้อนมันร้อนมากๆร้อนไปหมดทั้งตัวเลย"

ทันทีที่เสียงหวานพูดจบวินก้มลงมองสำรวจใบหน้าสวยที่ขึ้นสีแดงจัดแถมเนื้อตัวก็ร้อนผะผ่าวไปหมดก็รู้ทันทีว่าคนตัวเล็กนี้โดนยาอะไรมา

'ระยำ !' วินขบกรามกัดฟันกรอดๆยามนึกถึงสิ่งที่ร่างเล็กเพิ่งเจอมา

"อดทนไว้ก่อนนะ" พึมพัมบอกคนตัวเล็กเบาๆแล้วหันไปพูดกับชายอีกคนที่เดินตามมา

"ไปบ้านกูเลย"

"ครับนาย"

ยี่สิบนาทีต่อมารถก็มาจอดอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ วินไล่ให้ลูกน้องลงจากรถไปก่อน ส่วนเขาพยายามข่มอารมณ์ที่พวยพุ่งขึ้นมาจากฝีมือการลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของเขาจากคนตัวเล็ก กายแกร่งแข็งขยายเหยียดดันกางเกงแสล็คนูนเด่น คนตัวเล็กที่เอาแต่ไล่ขบเม้มซอกคอเขาแรงๆจนเขาคิดว่ามันต้องขึ้นสีแดงจ้ำแน่ๆ

"หอมๆตัวพี่วินห๊อมหอม" อารมณ์ตี้พุ่งสูงสุดยามได้กลิ่นหอมแนวสปอร์ตจากเรือนร่างสูงที่เธอเคล้าคลอเคลีย มือไม้นุ่มนิ่มแตะไต่ไปตามแผงอกลูบมันขึ้นๆลงๆจนเจอตุ่มไตแข็งชันปลายนิ้วก็ยิ่งขยี้สะกิดมันรัวๆ ใบหน้าหวานก็ถูไถไปมาบนแผงอกร้อนผ่าว

"อ่าา ! ตี้อย่า..." ฝ่ามือหนารั้งต้นแขนเรียวยึดไว้ไม่ให้ซุกซนขณะขบกรามแน่นจนขึ้นสันนูน คิ้วหนากระตุกยามได้กลิ่นกายหอมๆจากร่างเล็กที่โอนเอนไปมาบนตักแกร่ง

"พี่วินขา...ตี้รู้สึกแปลกๆมันอื้อออ" ร่างเล็กที่ปีนขึ้นมานั่งบนหน้าตักแกร่งขยับสะโพกไปมาอย่างอดไม่ไหว ตี้คิดว่าตัวเองคงจะตายแน่ๆถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างและถ้าผู้ชายคนนั้นจะเป็นพี่วินเธอก็ยินดี แต่ว่าเขาจะรังเกียจผู้หญิงอย่างเธอหรือเปล่านี่สิที่เธอกลัว

"ตี้รู้สึกยังไงบ้างหืมบอกพี่สิ" เสียงทุ้มถามนุ่มนวลขณะเชยคางเธอขึ้นเพื่อสบตากัน เขาดันเบาะโดยสารนั่งออกไปเพื่อให้มีพื้นที่กว้างขึ้น

"ตี้..ตี้ร้อนวูบวาบแล้วก็..ละแล้วก็อยากอ่าาาห์" ไม่พูดเปล่าปล่อยเสียงหวานครางผะแผ่วออกมาพร้อมกับบดสะโพกโยกคลึงกับลำยาวแข็งขืนของเขาไปมา

"ตี้รู้ตัวไหมว่าตี้โดนเอ่อ..ยา"

"ยาอะไรคะ...อ๊ะ..อื้ออ"

"ยาปลุกเซ็กครับ"

"ละ..แล้วตี้ต้องทำยังไงมันถึงจะหายซี๊ดดด..พี่วินขาตี้ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยมัน..ทรมาน" ริมฝีปากเรียวสวยได้รูปเชิดขึ้นครางเร่ายามบดโยกสะโพกถูไถเนินเนื้อไปกับเอ็นร้อนปูดโปนของเขา

"ตี้อดทนหน่อยนะพี่จะโทรตามหมอมาช่วย" เสียงทุ้มเอ่ยอย่างปลอบประโลมขณะข่มอารมณ์พิศวาสที่พลุ่งพล่านไปทั่วเรือนกาย

"มะ..ไม่เอาตี้อายไม่เอาหมอฮื่อๆไม่เอา" ตี้พึมพัมเสียงสะอื้นไห้

"ถ้าไม่เอาหมอตี้จะทรมานนะ" วินลูบกลุ่มผมดำสลวยเบาๆอย่างปลอบประโลม

"แล้วมันมีวิธีอื่นอีกไหมฮะ..ฮึ่กพี่วินขามีวิธีอื่นที่จะช่วยตร้ได้อีกไหม ?"

"ฮึ้ม ! มันก็มีแค่วิธีเดียวตี้จะต้อง 'เสร็จ' มันถึงจะหาย"

"ฮื่อ ๆแล้ว..ตี้จะเสร็จได้ยังไง" คนเราจะเสร็จได้มันต้องมีเซ็กกันไม่ใช่หรอ

"พี่จะช่วยตี้เองตี้ไม่ต้องกลัว ถ้าตี้ไม่รังเกียจพี่จะแค่ช่วยปลดปล่อยให้ตี้ดีขึ้นเท่านั้นเอง"

"พี่วินขา...พี่วินไม่..รังเกียจตี้หรอตี้สกปรกแล้วนะ" ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยหยดน้ำใสไหลเต็มสองข้างแก้มนึกเสียใจที่รักคนผิดมาตลอด

"พี่ไม่เคยรังเกียจตี้ต่อให้ตี้จะผ่านใครมาก็ตาม" น้ำคำหนักแน่นดวงตาไม่วอกแว่กบอกให้ตี้รู้ว่าผู้ชายตรงหน้าเค้าพูดจริง

"พี่วินช่วยตี้นะฮ่ะ..ฮึ่กๆช่วยตี้ ตี้จะไม่ไหวแล้วมันปวดตรงนั้น" เสียงเล็กฟ้องเขาขณะสูดน้ำมูกฟืดฟาดจนเขานึกขัน

คนตัวโตยืดตัวถลกชายเสื้อออกทางศีรษะแล้วใช้มันซับน้ำตาและเช็ดน้ำมูกให้แม่เนื้อนวลของเขา พร้อมสั่งให้เจ้าหล่อนสั่งน้ำมูกใส่โดยไม่ได้สนใจเลยว่าเสื้อที่สวมมาจะตัวราคาหลายหมื่นก็ตาม

"ไหนปวดตรงไหนครับบอกพี่สิ"

"ปะ..ปวดตรงนี้" มือเรียวจับฝ่ามืออุ่นชื้นไปวางตรงหน้าขาเพื่อบอกว่าเธอปวดตรงนี้

วินช้อนร่างบางให้ลงไปนั่งถ่างขาตรงหน้าเขาบนเบาะโดยสารสายตาคมกวาดตามองเรือนร่างเย้ายวนด้วยสายตาอ่อนโยน

สอดมือหนาเข้าไปใต้กระโปรงไล้ปลายนิ้วไปตามผิวเนื้อนวลเนียนเบาๆเล้าโลมจนคนตัวเล็กตัวสั่นระริก ลูบไล้จนไปหยุดปลายนิ้วที่เนินเนื้อกลางลำตัวสาวที่อวบอิ่มนูนใหญ่

"พะ..พี่วินขา" ตี้ครางสั่นระริกยามฝ่ามือเขาเคล้าคลอบดคลึงอยู่ตรงเนินสวาทอวบนูน น่าแปลกที่ตอนนั้นเธอถูกไอ้บ้านั่นจับเคล้นคลึงแบบนี้เหมือนกันแต่เธอรู้สึกเหมือนใจจะขาดมันรังเกียจและรู้สึกขยะแขยง ต่างจากตอนนี้ที่พี่วินทำอยู่ เธอรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

"รู้สึกยังไงบ้างหืม..." วินถามขณะขยับปลายนิ้วเรียวแทรกเข้าไปในชั้นในบางเบาแหวกมันออกแล้วสอดปลายนิ้วเข้าไปบดขยี้ตรงติ่งกระสันต์เบาๆ

"อ๊ะ..อ๊าาา มันสะ..เสียวค่ะ" คนตัวเล็กบิดตัวไปมาหูตาพร่ามัวเมื่อความเสียวซ่านมาเยือนถี่ๆ

"หึ่ม ! พี่ก็เสียว"

วินครางฮือในลำคอขณะใช้นิ้วเรียวยาวสอดลึกลงไปในร่องคับแน่น ร่างบางสะดุ้งโหยงยามถูกปลายนิ้วสอดเข้าไปแช่นิ่งอยู่ในช่องทางรัก ร่องเล็กตอดแน่นกระตุกถี่ๆ

"ซี๊ดดด..พี่วินขาตี้เสียวอ๊าาาห์" ตี้บิดตัวเร่าๆเอนหลังไปพิงพนักแล้วหลับตาแอ่นสะโพกสู้นิ้วเรียวเขา

วินชักนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะเร็วขึ้นถี่ขึ้นตามลำดับกายแกร่งปวดหนึบยามเห็นสีหน้าเว้าวอนอย่างไม่รู้ตัวของตี้

"ตอดแน่นจังนิ้วพี่จะขาดแล้ว" เสียงทุ้มเอ่ยหยอกเย้า ภายในโพลงสวาทตอดรัดนิ้วเขาแน่นจริงๆจนพาลนึกไปว่าถ้าได้เปลี่ยนจากนิ้วเป็น...มันจะดีสักแค่ไหนกัน

"ซี๊ดดด ! พี่วินขาตรงนี้ก็ปวด" ชี้นิ้วบอกเขาถึงตรงส่วนที่ปวดหนึบ

วินมองภูเขาสองลูกที่สะท้านไหวยามเธอหายใจแรงขึ้น เนินอกกลมกลึงนูนเด่นจนน่าขยำเคล้นคลึงเสียเหลือเกิน

"อาาห์ ! ตี้ทำแบบนี้พี่จะทนไม่ไหวเอานะ" วินคำรามเสียงสั่น

พูดจบก็กลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื้อกเอ็นร้อนปวดหนึบจนแทบระเบิดเป็นเสี่ยงๆมันอยากสอดแทรกเข้าไปมุดถ้ำรักในตัวคนตัวเล็กนี่จะแย่

.

.

.