ไฮโซกินเด็ก | 10

มือหนาขยำขยี้ยอดอกชูชันอย่างเมามันไม่ปล่อยให้ข้างใดข้างหนึ่งว่างเว้นเลยในขณะที่ทั้งปากและลิ้นฝากร่อยรอยสีกุหลาบไปทั่วแผ่นหลังของฉัน

"อื้ออ~พีทภาเสียว..."

"เสียวมากไหมครับ ?อื้มมม~"

พีทกระซิบถามฉันเสียงกระเส่าขณะแหย่ปลายลิ้นลงไปหยอกเอินข้างใบหูฉันเบาๆ

"สะ..เสียวมากค่ะอื้อออ~ซี๊ดดด~" ฉันยิ่งครางดังขึ้นเมื่อถูกพีทจับยกเอวบางขึ้นไปนั่งซ้อนบนตักของเขาแล้วให้ 'ส่วนนั้น' ของเราเสียดสีกัน

"ซี๊ดดด !ผมเข้าไปเลยได้ไหมไม่ไหวแล้วคุณภาของผมน่ารักเหลือเกิน" พีทครางเสียงพร่าในตาคมส่องประกายเร่าร้อนมาให้เห็น

"อื้ออพีทเข้ามาเลยภาก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันอ๊ะ !...อ๊าาาห์"

ไม่ทันขาดคำตอบรับคำขอของเขาจากฉันพีทก็ยกสะโพกฉันขึ้นแล้วจับบั้นท้ายกดกระแทกลงมาจนส่วนนั้นของฉันครอบทับกลืนกินท่อนเอ็นของเขาจนสุดลำยาว

"ซี๊ดดด ! แน่นชิบ !" เขาคำรามเสียงดุดันขณะกดริมฝีปากลงดูดชิมเนื้ออ่อนแถวซอกคอจนฉันเจ็บแปล๊บแต่ก็เสียวจี๊ดปะปนกันไป

...เด็กน้อยของฉันเวลาอยู่ในอารมณ์แบบนี้ก็ดูดุนและเร่าร้อนมากๆเหมือนกันนะเนี่ย

"ขะ..ขยับทีพีทจ๋าา" ฉันหันไปอ้อนวอนขอให้เขาช่วยยกสะโพกฉันขยับด้วย ก่อนที่เขาจะหันมามอบจูบหวานๆให้

"ซี๊ดดด !คุณภา ! คุณภาของผม" พีทครางดังขึ้นขณะยกสะโพกฉันขย่มมันขึ้นและลงเร็วและแรง เวลาที่ลำเอ็นอวบยาวกระแทกถี่ๆไปโดนจุดกระสันต์ตัวฉันก็เกร็งกระตุกภายในตอดรัดลำเอ็นของเขาถี่ยิบเสียงพีทก็ยิ่งดังชัดเจนขึ้นในความรู้สึกของฉัน เสียงของเราสองคนดังสอดประสานกันอย่างลงตัว...

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

"อ๊ะ !อ๊ะ !..อ๊ะ..อ๊าาาส์ !"

เสียงกายเราดังกระทบกันเป็นจังหวะผสมผสานกับเสียงครางระงมของเราทั้งคู่ผสมกับเสียงน้ำที่ดังกระฉอกตามจังหวะที่เราสอดใส่กันนั่นแหละ ปกติเวลาเราอยู่ในตัวของกันและกันก็ว่าแน่นและอึดอัดมากแล้วแต่พอเรามาลองรักกันในอ่างที่มีน้ำด้วยมันยิ่งฝืดและฟิตมากเข้าไปอีก เสียงครางและหอบหายใจอย่างพึงพอใจและสุขจนล้นดังมาจากปากหยักหนา ตามมาด้วยเสียงที่ครางจนฟังไม่ได้สรรพ์ของฉัน

"ขย่มแรงอีกที่รัก ! ซี๊ดดด!อ๊าาาส์ !"

"อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊าาาห์มะ..ไม่ไหวแล้วเสียว..ใจจะขาด !"

ขณะที่ร่างกายจะกระโดดก้าวข้ามไปถึงฝั่งฝันเด็กน้อยของฉันก็ดึงฉันล่วงหล่นลงมาจากสวรรค์ทั้งๆที่กำลังจะได้ขึ้นไปเยือนในไม่ช้านี้ พีทดันให้ตัวฉันให้ลุกขึ้นไปยืนโก้งโค้งโดยมีเขายืนซ้อนหลังไว้ทั้งที่ส่วนนั้นของเรายังสอดใส่แนบชิดกัน

ไม่รอให้ฉันต้องร้องขอสะโพกสอบก็ขยับกระแทกเข้าใส่เติมเต็มความต้องการให้ฉันจนล้นปรี่เสียงน้ำกระฉอกดังออกเป็นละลอกคลื่น เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นเป็นจังหวะ ตั่บ ตั่บ ตั่บ...

มือหนาจับยึดสะโพกกลมกลึงขาวนวลเนียนเตะตาไว้ให้มั่นแล้วเด้งสะโพกสอบโยกกายเข้าๆออกๆไปตามจังหวะรัวเร็ว ศีรษะฉันหัวสั่นหัวคลอนไปหมดตามแรงกระแทกจากคนที่ซ้อนอยู่ด้านหลังทั้งเสียวทั้งจุกและแน่นไปหมด

ตั่บ ตั่บ ตั่บ

"อ๊ะอ๊าาาส์..."

"อืม..ตอดยิบเลยนะคนดีของผม"

ไม่นาน...คลื่นความกระสันต์ก็ถาโถมพัดเข้ามาใส่อีกครั้งจนกายสาวสั่นระริก ภายในรู้สึกได้ว่ามันรัดรึงท่อนลำร้อนระอุเอาไว้แน่นตอดเป็นจังหวะตุบๆถี่ยิบ ปลายหูได้ยินเสียงเขาคำรามเสียงกร้าวในลำคอพร้อมกับสะโพกสอบที่โหมกระหน่ำกระแทกแรงๆเข้าออกเป็นจังหวะรัวเร็ว

"อร๊ายยยยย~" หัวสมองว่างเปล่าพร่าเบลอไปหมดเมื่อฉันก้าวข้ามไปสู่ความเสียวกระสันต์สุดขีดเชิดหน้าครางเสียงสั่นกระเส่า ไม่นานพีทก็เกร็งไปทั้งร่างก่อนจะมีหยาดน้ำอุ่นๆฉีดพ่นเข้าใส่ร่องรักฉันจนเต็มล้นออกมาข้างนอก

"โอ้ววว~ซี๊ดดด" พีทครางกระเส่าหอบหายใจหนักๆข้างหูฉันก่อนจะถอนตัวตนออกไปแล้วช่วยล้างทำความสะอาดร่างกายให้ฉันอย่างสะอาดและหมดจดอีกครั้งและอีกหลายๆครั้ง...

วันต่อมาเราทั้งคู่ตื่นแยกย้ายกันออกไปทำงานโดยมีฉันที่ขับรถฉันแวะส่งพีทที่หน้าบริษัทของฉันเอง รอจนกระทั่งพีทเดินเข้าไปในตึกเรียบร้อยดีแล้วฉันถึงขับเข้าไปจอดในที่จอดรถสำหรับผู้บริหารวีไอพีอย่างฉัน

บริษัทของฉันเป็นตึกมีหลายชั้นมีหลายตำแหน่งหลายหน้าที่ ตำแหน่งผู้บริหารของฉันทำงานอยู่เกือบชั้นบนสุดส่วนอีกชั้นถัดเป็นที่เป็นชั้นบนสุดเป็นของพี่ภามเค้า ส่วนพีทได้ทำงานอยู่ชั้นถัดลงจากฉันไปสามชั้น ที่จริงฉันเองก็ไม่ได้อยากจะปิดบังหรือปกปิดอะไรพีทหรอก เพียงแต่คิดว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่จะบอกเขาไง

แต่ที่แน่ๆในอนาคตอันใกล้นี้ฉันคงจะดึงเขามาทำงานใกล้ๆกับฉันอยู่แล้วเพียงแต่ตอนนี้อยากให้เขาลองทำด้วยผลงานและฝีมือตัวเองไปก่อน แต่ตอนนี้ยัยจิ๋วเล่นเอาเอกสารเข้ามาให้ฉันเซ็นหลายแฟ้มเซ็นจนมือจะหงิกหมดแล้วเนี่ย !

'กริ๊ง กริ๊ง' เสียงโทรศัพท์ภายในห้องทำงานดังขึ้น ฉันยื่นมาไปรับขณะเซ็นเอกสารไปด้วย

"ฮัลโหล"

(คุณภาขามีคนมาขอพบค่ะ)

"ใคร ?"

(เอ่อ..เค้าบอกว่าชื่อคุณพารันต์ค่ะ)

'พี่ฟาม...'

"บอกว่าฉันไม่ว่างให้กลับไปก่อน"

(เอ่อ..แต่ว่าเค้า...อ๊ะ !)

เสียงประตูเปิดผลั๊วออกมาพร้อมกับร่างหนาที่เดินหน้าระรื่นเข้ามาโดยที่ไม่ได้รับเชิญด้วยซ้ำ ให้ตาย ! นี่เขาเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนะกลายเป็นคนหน้าด้านขึ้นมาเยอะเลย !

"โทษทีครับ...เข้ามาแล้วคงไม่ว่ากันเนอะ" เสียงทุ้มถามขึ้น ก็เขาเข้ามายืนในห้องขนาดนี้แล้วฉันจะว่าอะไรได้ล่ะ ฉันหันไปพยักหน้าให้ยัยจิ๋วออกไปก่อนก่อนจะเชิญให้พี่ฟามนั่งลง

"เชิญนั่งก่อนค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

"มาถึงที่นี่มีธุระอะไรกับภาหรือเปล่าคะ ?"

"มีครับ...ธุระสำคัญมากด้วย"

"ค่ะมีอะไรก็พูดมาเลยค่ะ"

"คิดถึง..."

"คะ ?"

"พี่คิดถึงภาอยากมาขอโอกาสให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง" ไม่พูดเปล่าแต่เขากลับลุกขึ้นเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน

"พี่ฟาม...จะต้องให้ภาพูดอีกสักกี่ครั้งคะว่าเรื่องของเรามันจบไปตั้งแต่เมื่อหกปีก่อนแล้วสำหรับเราเป็นแค่คนรู้จักก็นับว่าดีที่สุดแล้วนะคะ"

ฉันเงยหน้ามองใบหน้าคมคายของอดีตคนเคยรักอย่างไม่หลบสายตา ยอมรับว่าเมื่อก่อนเจ็บทุกครั้งที่นึกถึงเค้า แต่ตอนนี้เวลานี้ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาอีกแล้ว ในหัวฉันตอนนี้มีแต่ภาพของพีทอยู่เต็มหัวใจ...

"ทำไมภาใจร้ายกับพี่จัง..."

"อ๊ะ..ปะ..ปล่อยนะพี่ฟามอย่ามาทำรุ่มร่ามในห้องทำงานของภานะ"

อยู่ๆเขาก็กระชากร่างฉันที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ให้เซถลาเข้าแนบแผงอกเขาแล้วกอดรัดกระชับเอาไว้แนบอก

"ในห้องทำงานไม่ได้แล้วที่ไหนทำได้ล่ะหื้ม..." เขากระซิบชิดข้างหูขณะก้มลงจรดจมูกแตะลงบนแก้มของฉันเสียงดังฟอดใหญ่

"อ๊ะ ! หยุดนะพี่ฟาม ! จะที่ไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้นเลิกทำแบบนี้สักทีเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนะ !"

"ก็พี่กำลังจะทำให้กลับมาเป็นไง" เขาตอบแบบไม่สะทกสะท้านอะไรแล้วใช้จมูกกดแนบลงไซร้ตรงต้นคอฉันอย่างจาบจ้วง

"อื้ออ..ปล่อยนะ ! บอกให้ปล่อย !" นอกจากไม่ฟังเขายังใช้ริมฝีปากประกบลงแนบชิดดูดกลืนเสียงร้องของฉันจนดิ้นอึกอักอยู่ภายในลำคอ

ฉันพยายามดิ้นทั้งทุบทั้งหยิกเพื่อจะให้เขาปล่อย แต่มีหรือที่แรงผู้หญิงอย่างฉันจะสู้เขาได้ พี่ฟามจูบจนกระทั่งฉันแทบจะขาดอากาศหายใจนั่นแหละเขาถึงยอมปล่อยให้ปากฉันเป็นอิสระ แต่ใช่ว่าเขาจะหยุดเมื่อปากหยักซุกไซร้ลงไปตามต้นคอและเนินอก นาทีที่ฉันกำลังจะดีดดิ้นอีกครั้งอยู่ๆเขาก็หยุดชะงักไป

"นะ..นี่ภามีคนอื่นแล้วหรือ !" เขาถามสีหน้าดุดันใส่

พอฉันก้มลงมองตามสายตาเขาถึงได้เข้าใจในคำถามของเขานั่นก็เพราะร่องรอยเป็นจ้ำสีกุหลาบที่พีทฝากฝังเอาไว้ให้หลายรอยตามซอกคอและร่องอกนี่เองที่ทำให้พี่ฟามชะงักไป

"ชะ..ใช่เพราะฉะนั้นเลิกยุ่งกับภาสักทีภามีคนของภาแล้ว !" ฉันตะโกนใส่เขาขณะรวบเสื้อเชิ้ตที่กระดุมหลุดออกไปสองสามเม็ดจนเห็นชั้นในสีหวานให้ปิดเข้าหากัน

"หึหึ...ไม่เป็นไรพี่จะลบรอยนั้นเอง"

"ยะ..อย่านะ !อ๊ะ..อ๊ายยย"

พี่ฟามยกตัวฉันขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานของฉันเองแล้วแทรกตัวเองเข้าไปตรงกลางหว่างขาฉันอย่างอุกอาจ ไม่พูดพร่ำทำเพลงปากหยักก็แนบสัมผัสร้อนชื้นดูดกลืนเนื้ออ่อนๆตรงซอกคออย่างดุดัน

"ปล่อยภา !พี่ฟามปล่อยนะ ! ช่วยด้วยยย !อื้อออ !"

ให้ตายฉันจะทำยังไงดีไม่คิดว่าพี่ฟามจะกล้ามาทำอย่างนี้ถึงที่ทำงานของฉันขนาดนี้ ดูท่าแล้วถ้าไม่มีใครเข้ามาตอนนี้ฉันคงแย่แน่ๆและต่อให้ส่งเสียงร้องเรียกให้ใครเข้ามาช่วยก็คงไม่มีใครได้ยินเพราะห้องนี้มันเก็บเสียง !

.

.