14 : นางสมิงเป็นเหตุ

Chapter 14

'นางสมิงเป็นเหตุ'

.

.

เสียงนกเค้าแมวร้องดังกังวาลท่ามกลางความมืดของยามดึกสงัด ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับกันต์ที่ก้าวเดินออกมา เขาเดินลงจากบ้านมาหยุดที่พื้นดินแข็งก่อนจะมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวและพระจันทร์สีนวล เสียงเห่าหอนของหมาดังลอยมาเป็นระยะจากที่ไกลแต่ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มหวาดกลัวเลย

"นอนไม่หลับเหรอ?" หญิงสาวคนหนึ่งในชุดผ้าซิ่นเดินเข้ามาหากันต์ด้วยรอยยิ้ม

"อย่ามายุ่งกับฉัน" แต่กันต์กลับจ้องมองอีกฝ่ายด้วยแววตาดุดัน

"ทำไมพูดจากับผู้หญิงแบบนั้นล่ะมันไม่ดีเสียเลย"

"เธอมันไม่ใช่ผู้หญิง"

"อะไรที่ทำให้นายคิดว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิง ฉันก็เป็นผู้หญิงนี่ไง"

"นังเสือตัวเมียแบบเธอฉันไม่เกลือกกลั้วด้วยหรอก" เขาแสยะยิ้มอย่างดูถูกหญิงสาวแสนสวยตรงหน้าจนอีกฝ่ายไม่พอใจชักสีหน้าดุดัน

"มนุษย์ตัวเมียของนายกลิ่นหอมดีนะ" หญิงสาวเงยขึ้นไปมองที่ห้องนอนของกันต์

"อย่ายุ่งกับเธอ"

"งั้นนายก็มานอนกับฉันสิ ฉันจะไม่ยุ่งกับเธอเลย"

"ฝันไปเถอะ ฉันนอนกับเธอไม่ลงหรอก เหม็นกลิ่นสาบ"

"มันจะมากไปแล้วนะ" หญิงสาวก้าวถอยหลังออกไปก่อนจะกลายร่างเป็นเสือลายพาดกลอนตัวโตส่งเสียงร้องคำรามจนดังสะท้อนก้องไปตามคว