เวลาผ่านไปจนฟ้าสว่างคาตา ทั้งสองยังคงร่วมบรรเลงเพลงรักกันอย่างหนักหน่วง ญาณินพยายามกัดฟันสู้อย่างสุดกำลัง แต่ร่างกายอันบอบบางของเธอกลับไม่ไยดี ทั้งที่นอร์ทเพิ่งจะเริ่ม ทว่าเธอกลับหมดเรี่ยงแรงเข้าไปทุกที ๆ
“ชอบไหม”
“อืม...” ญาณินขานรับในลำคอ และยินยอมให้อีกฝ่ายกระทำได้ตามอำเภอใจ บทลงโทษในครั้งนี้คงจะทำให้เธอไม่กล้าหือไปอีกนาน
มือหนาค่อย ๆ สอดแทรกเข้าไปด้านในโพรงปากด้วยความหวามใจ เขาทำมันโดยที่ไม่มีสติ
ส่วนญาณินเองก็ตอบรับข้อเสนอเหล่านั้นด้วยดูดก้านนิ้วเรียวยาวเป็นว่าเล่น เธอเองก็เคลิบเคลิ้มและเพลิดเพลินกับทุก ๆ การกระทำของนอร์ทเช่นเดียวกัน ถึงได้ไม่คิดปฏิเสธเขาเลยตั้งแต่แรกเริ่ม...
“อ๊ะ...อ๊า!!”
ยามนี้น้ำสีขาวขุ่นหลั่งออกมาจากปลายแก่นกาย นอร์ทชักมันออกมาจากช่องทางคับแน่นของหญิงสาว แล้วรูดเอาน้ำรักลงบนหน้าท้องแบนราบ จนกระทั่งมันกระจัดกระจายไปทั่วทุกสารทิศ เขาควบคุมมันไม่ได้แล้วจริง ๆ
ดวงตาสีเข้มจับจ้องไปที่รูรักสีแดงก่ำด้วยความปรารถนาที่ยังคงปรากฏอยู่เต็มอก นอร์ทคิดว่ารอบเดียวคงเพียงพอสำหรับเขา และคงจะเก็บความอยากไปได้อีกหลายวัน หากแต่ผ่านมาเพียงไม่กี่นาที อยู่ ๆ ความต้องการก็หวนกลับมาคืนมาได้อย่างรวดเร็วทันใจ จนกระทั่ง...
“ด....เดี๋ยว...พี่นอร์ท...พี่เพิ่งเสร็จไปไม่ใช่หรือไง อ๊า...”
คราวนี้ไม่ใช่แค่เพียงความรู้สึกเจ็บแสบหากแต่ความจุกหน่วงกลับร่วมด้วยจนเธอถึงกับประหลาดใจ น้ำกามจำนวนมากยังกองเละเทะอยู่บนหน้าท้องของเธออยู่เลยด้วยซ้ำ การที่ทำต่อได้โดยที่ไม่พักหายใจหายคอเลย ดูท่าแล้วคงจะไม่เป็นเรื่องดีสำหรับญาณินเท่าไรนัก
“พี่ไม่ไหว อีกรอบหนึ่งนะ ซี้ด...”
นอร์ทเอ่ยบอกแฟนสาวพร้อม ๆ กับสูดปากด้วยความเสียวซ่านไปด้วยในเวลาเดียวกัน ความปรารถนาในอกของเขามันมากเกินว่าที่จะเก็บเอาไว้ จึงจะเป็นที่จะต้องปลดปล่อยมันออกมาให้ได้มากที่สุด
ชายหนุ่มเจ้าของเรี่ยวแรงมากมหาศาลจัดการพลิกร่างของญาณินให้อยาในตำแหน่งคว่ำหน้า หลังจากนั้นก็กระทุ้งช่องทางคับแคบจนปลายแก่นกายของเขาเริ่มเปลี่ยนสี จากที่เป็นสีชมพู
อ่อน ๆ ก็เริ่มแดงก่ำ ทั้งยังรู้สึกเจ็บระบม หากแต่เขากลับสู้สุดใจ ไม่ยอมจบหนังรักในค่ำคืนนี้ง่าย ๆ อย่างแน่นอนสิบนาทีต่อมา...
ด้วยความเสียวซ่านถึงทรวงใน น้ำรักจากรูสวาทเริ่มไหลทะลักออกมาอย่างไม่อาจควบคุม ถึงขั้นที่ผ้าปูที่นอนเปียกแฉะไม่เหลือชิ้นดี ส่วนร่างบางก็คงไม่ต้องพูดถึง ญาณินพร้อมที่จะสลบ
ทุกเมื่อ ขอแค่เพียงนอร์ทพอใจกับบทลงโทษให้ครั้งนี้เท่านั้นเป็นพออาจเป็นเพราะรอบแรกถึงใจและหลั่งออกไปจนหมดเปลือก นั่นจึงส่งผลให้รอบที่สองทั้งคู่ค่อนข้างที่จะไวต่อความรู้สึกในระดับหนึ่ง จึงส่งผลให้คราวนี้นอร์ทเสร็จเร็วกว่าปกติ
ส่วนน้ำที่ไหลออกมาก็มีเพียงน้อยนิด บ่งบอกได้ทันทีว่าหนังรักอันแสนเร้าร้อนในค่ำคืนนี้ได้เดินทางมาถึงจุดจบแล้วเป็นที่เรียบร้อย
นอร์ททิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ กันกับแฟนสาวที่ปล่อยให้อยู่ท่าไหนก็อยู่ท่านั้น แต่ทว่าครู่เดียวเขาก็หันกลับมาสนใจเธออีกครั้ง...
“พี่ขอโทษ...ตัวหนูแดงไปหมดเลย”
เขาเอ่ยด้วยความรู้สึกผิดหลังจากที่สุขสมหากแต่อีกฝ่ายกลับดูเจ็บปวดก่อนที่จะสวมกอดจากทางด้านหลังแล้วค่อย ๆ ประทับรอยจูบลงบนผิวกายของญาณินเพื่อหวังบรรเทาความรู้สึกเจ็บให้ทุเลาลงได้ไม่มากก็น้อย
“อื้อ...”
หญิงสาวเจ้าของกายบางขยับเขยื้อนตัวไปมาเล็กน้อย แล้วพยายามออกแรงผลักตัวของนอร์ทให้ออกห่างจากตัว เธอหงุดหงิดที่เขาเข้ามาใกล้ นาทีนี้ขอเพียงได้นอนพักอย่างเต็มอิ่มโดยที่ไม่มีอะไรมารบกวนก็ถือเป็นค่าตอบแทนที่ดีมากแล้ว...
“เจ็บมากไหมคะ?”
แต่ด้วยความที่เป็นห่วงเธอจับใจ เนื่องจากหลักฐานปรากฏให้เห็นคาตา นอร์ทจึงอยากดูแลญาณินให้มากกว่านี้หน่อย ไม่ใช่บาดแผลตามร่างกายแต่รวมไปถึงจิตใจของเธอด้วยเช่นเดียวกัน อย่างน้อยให้เธอตอบสนองกลับมาสักนิดให้พอได้หายเป็นกังวลใจก็ยังดี
“ถามมาได้ ไม่เห็นสภาพญาตอนนี้หรือยังไง แค่แรงจะพูดยังก็แทบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ”
หัวคิ้วทรงสวยขมวดย่นเข้าหากันทันทีที่นอร์ทเขยิบเข้ามาแนบชิดติดกับตัวของเธอจนแทบไม่เหลือระยะห่างให้ได้หายใจ เธอพยายามข่มตาลงนอนด้วยว่าอ่อนเพลียเต็มที
หากแต่คนข้างกายกลับไม่ยอมปล่อยให้เธอนอนเสียที เอาแต่ถามนู่นถามนี่ ทั้งที่เธอปิดปากเงียบแล้วแท้ ๆ แต่เขากลับไม่ยอมหยุดการกระทำเหล่านั้นเสียที
“พี่ขอโทษ เดี๋ยวต่อจากนี้พี่จะดูแลหนูให้เหมือนเจ้าหญิงเลย ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น โอเคไหมคะ”
“ดูแลเหมือนเจ้าหญิง แต่เอาเหมือนทาสเนี่ยนะ พี่เป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ ขยับออกไปไกล ๆ เลย อย่าเข้ามาใกล้ มันร้อน”
“ขอกอดหน่อยก็ไม่ได้เหรอ?” ชายหนุ่มยังคงอาลัยอาวรณ์ ด้วยความที่ทุกคืนนอนกอดกันตัวเป็นเกลียว หากคืนนี้ไม่กอดหรือแตะเนื้อต้องตัวก็คงจะนอนไม่หลับเป็นแน่
“ไม่ได้ โดนตัวก็ไม่ได้ ระบมหมดแล้วเนี่ย”
ญาณินตอบปัด ๆ พร้อมทั้งขยับให้ตัวเองออกห่างจากนอร์ท มากกว่าเดิม จากนั้นก็รีบข่มตาลงนอน ถึงแม้ว่าจะไม่สบายใจเท่าไร แต่ด้วยความเหนื่อยล้าท่างด้านร่างกายนั่นเลยทำให้เธอผล็อยหลับไปอย่างไม่รู้ตัว
ระหว่างนั้นนอร์ทจึงได้โอกาสขยับเข้าไปใกล้เธอขึ้นอีกระดับ จนสามารถที่จะโอบกอดเธอเอาไว้ในอ้อมอกได้อย่างพอดิบพอดี ในเวลาเดียวกันญาณินก็ค่อย ๆ ขยับตัวเข้าหาไออุ่น
เมื่อเริ่มรู้สึกถึงความหนาวเย็นเพราะไม่ได้นอนกอดกันเหมือนอย่างทุก ๆ คืนที่ผ่านมาตั้งแต่ตัดสินใจตกลงคบกันเป็นแฟน
และในที่สุดนอร์ทก็ได้นอนกอดแฟนสาวสมใจอยาก ไม่นานนักเขาก็ผล็อยหลับไปตาม ๆ กัน
ตอนที่ 80เช้าวันต่อมา…เสียงสายเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือส่งผลให้หญิงสาวคนเดียวภายในห้องนอนลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความงัวเงีย ก่อนจะเลื่อนมือไปหยิบมือถือขึ้นมากดรับสายตาโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นก่อนว่าต้นสายเป็นใคร“ฮัลโหลค่ะ...”“ณินลูก เย็นนี้หลังเลิกเรียนเข้ามาที่บ้านหน่อยนะลูก มากินข้าวด้วยกัน”น้ำเสียงที่คุ้นเคยดังสวนออกมาจากลำโพง เมื่อจับใจความได้ ญาณินก็ถึงกับขมวดคิ้วมุ่นก่อนที่จะค่อย ๆ หยัดกายลุกขึ้นนั่งโดยที่ยังคงต้องเอนหลังพิงหัวนอนเอาไว้ เพราะเรี่ยวแรงที่ยังไม่เต็มร้อยเนื่องจากว่าเมื่อคืนเพิ่งจะผ่านศึกหนักมาได้หมาด ๆ“เป็นวันอื่นแทนได้ไหมคะแม่ วันนี้ณินคิดว่าคงไม่สะดวกเท่าไร”เธอเลือกที่จะปฏิเสธผู้เป็นแม่ไปอย่างไม่คิดลังเล หากจะต้องกลับไปพบครอบครัวด้วยสภาพร่างกายที่ไม่สมบูรณ์ เกรงว่าจะถูกจับผิดเอาได้ง่าย ๆ ซึ่งเธอเองก็ไม่อยากที่จะเสี่ยง“ไม่ได้ เมื่อวานลูกก็หายไป ไม่ได้บอกลาคุณน้าฤดีกับคุณอาเอก วันนี้แม่นัดครอบครัวนั้นมาทานข้าวเย็นที่บ้าน เรียนเสร็จแล้วรีบเข้ามา ตามนี้นะลูก”“โอเคค่ะ อย่างนั้นเดี๋ยวเย็น ๆ ณินเข้าไปค่ะ”“จ้า รีบมาล่ะ”“ค่ะแม่...”เหตุผลที่ญาณินเลือกที่จะไปทานข
ตอนที่ 81ซึ่งหลังจากที่พวกเขากลับไป คุณหญิงอรก็เรียกญาณินเข้ามาพบเพื่อพูดคุยหารือถึงเรื่องราวที่อีกฝ่ายมาปรึกษาก่อนที่เธอจะมาถึงในช่วงเย็นที่ผ่านมาด้วยสีหน้าและท่าทางที่ดูเอาจริงเอาจังเป็นอย่างมาก“แม่กับพ่อมีอะไรจะคุยกับณินเหรอคะ?” ผู้เป็นลูกนั่งลงบนโซฟาซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกันกับคุณณหญิงอรด้วยท่าทางประหม่า และดูหวาดกลัวที่จะได้รับรู้บางสิ่งที่เธอยังเข้าใจไม่กระจ่างมากพอ“อย่างที่เมื่อวานแม่บอกไปคร่าว ๆ ว่าจะให้ลูกหมั้นหมายกับพี่คินน์เขา เข้าใจแล้วใช่ไหม?”“ไม่...ณินไม่เข้าใจตั้งแต่ตอนนั้น มันเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นเหรอคะ ทำไมแม่ไม่เห็นมาปรึกษาณินก่อนเลย”ญาณินรีบเอ่ยปากตอบสวนกลับไปอย่างทันควัน เมื่อคืน อาจเป็นเพราะทุกอย่างกะทันหัน นั่นเลยทำให้เธอไม่มีโอกาสได้มาถามหาความจริงจากปากของคนเป็นแม่ ไม่คิดว่าการกลับมาร่วมรับประทานอาหารมื้อเย็นในวันนี้ จะได้พูดคุยเรื่องนี้กับเธออีกครั้ง“แม่จะต้องปรึกษาอะไรลูกอีก ตาคินน์เขาเป็นคนดี มีมารยาท นิสัยใจคอก็ไม่ได้ดูมีพิษมีภัยอะไร คนนี้น่ะพ่อกับแม่กรองมาให้ลูกสาวคนเดียวของเราเป็นอย่างดี”“ใช่ พ่อกับแม่ตัดสินใจแล้ว ว่าจะให้ลูกหมั้นหมายกับลูกบ้านนั้น
ตอนที่ 82เมื่อทั้งสองตกลงกันว่าจะเปิดเผยสถานะความสัมพันธ์ให้กับครอบครัวของญาณินได้รู้ เช้าวันถัดมา พวกเขาก็พากันมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์ของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นถึงท่านเจ้าสัวทันที“เดี๋ยว...นี่หนูเอาจริงเหรอ คิดดีแล้วใช่ไหม?”วินาทีที่เท้าซ้ายกำลังจะก้าวเข้าไปด้านในบ้าน อยู่ ๆ นอร์ท ก็อยากมั่นใจอีกครั้ง เพราะเขารู้ดีว่าหลังจากที่ความจริงถูกเปิดเผยทุกอย่างก็อาจจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้วอย่างน้อยก็ขอแค่ญาณินสร้างความมั่นใจให้เขาอีกหน่อย ก็คงจะช่วยลดความประหม่าในใจลงไปได้มากเลยทีเดียว“คิดดีแล้วสิ มาถึงตรงนี้แล้ว ญาไม่คิดจะถอยอยู่แล้ว แค่พี่เชื่อใจญา แค่นั้นก็พอ”“อืม งั้นเราเข้าไปกันเถอะ”“ค่ะ...”หญิงสาวออกแรงบีบมือชายหนุ่มข้างกายให้แน่นขึ้นอีกระดับ พยายามเพิ่มความมั่นใจให้กับเขาอย่างที่ควรจะเป็น ไม่อย่างไรญาณินก็จะไม่มีทางปล่อยมือนอร์ทออกเป็นอันขาดนั่นคือสิ่งที่เธอพยายามจะสื่อสารให้แฟนหนุ่มได้รับรู้ และคลายกังวลก่อนที่ได้เข้าไปพบกับพ่อและแม่ของเธอบรรยากาศภายในห้องรับรองแขกถูกปกคลุมไปด้วยความเย็นเยียบ โดยปกติแล้วนอร์ทเป็นคนห้าวหาญ ไม่ค่อยเกรงกลัวใคร หากแต่เมื่อมาอยู่ต่อหน้าพ่อกับแม่ของแฟนสาว
ตอนที่ 83หลังจากนั้นนอร์ทก็ได้คุยเรื่องราวอื่น ๆ กับพ่อและแม่ของญาณินอยู่สักพัก ก่อนที่ญาณินจะขอตัวพาเขาออกมาเดินเล่นสูดอากาศที่เรือนไม้กลางน้ำซึ่งอยู่ด้านหลังของคฤหาสน์ มีเพียงคนในเท่านั้นที่รู้ว่ามีที่นี่ และแน่นอนว่าญาณินไม่พลาดที่จะพานอร์ทมาเสพสุขกับบรรยากาศดี ๆ เหล่านี้“พี่โล่งอกแล้วหรือยัง พ่อกับแม่ก็ดูไม่ได้ผลักไสพี่เลย ออกจะถูกคอเลยด้วยซ้ำ” ขณะที่เอ่ยถามร่างบางก็พลางเดินถอยหลังไปด้วยในเวลาเดียวกัน เธอเพียงแค่อยากเห็นสีหน้าของนอร์ทในตอนที่ถามถึงเรื่องของพ่อแม่ของตัวเองชัด ๆ ก็เท่านั้น“โล่งสิ พี่นึกว่าพวกท่านจะไม่ชอบหน้าพี่ซะแล้ว แต่ที่ไหนได้พวกท่านเข้าถึงได้ง่ายกว่าที่คิดเอาไว้เยอะเลย”“ถ้าอย่างนั้น พี่ก็ต้องประจบเยอะ ๆ เลยนะ ห้ามให้แม่เปลี่ยนใจเด็ดขาด เพราะไม่อย่างนั้นเกิดพวกท่านจับญาให้ไปหมั้นกับคนอื่นไม่รู้ด้วยนะ”“แต่หนูก็ไม่ยอมหมั้นกับใครอยู่แล้วนิ ถ้าไม่ใช่พี่...”นอร์ทจำประโยคที่ญาณินบอกกับพ่อและแม่ได้แม่น ในตอนนั้นเขาแทบอยากจะคว้าเธอเข้ามากอดเลยด้วยซ้ำ ถ้าไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ทั้งสองปกติพวกเขาไม่ค่อยได้บอกรักกันตรง ๆ แต่มักจะแสดงออกทางกระทำเสียมากกว่า ทว่าเมื่
ตอนที่ 84ท่ามกลางสายตาของผู้ใหญ่ทั้งสองคน เด็ก ๆ ทั้งคู่ตักอาหารให้กันไปมา มิหนำซ้ำยังส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจให้กันและกันจนคุณหญิงอรถึงกับต้องกระแอมส่งเสียงในลำคอเพื่อหวังให้พวกเขารู้ตัวว่ายังมีเธอและเจ้าสัวนั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วยญาณินสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ก่อนจะกลับมาอยู่ในท่าทางเหมือนยังก่อนหน้านี้เพื่อไม่ให้ผู้เป็นแม่ตำหนิเธอด้วยสายตาไปมากกว่านี้“คบกันนานจะสนิทกันถึงขั้นนี้แล้ว แต่กลับเพิ่งจะมาบอกแม่กับพ่อเนี่ยนะลูก”“เอ่อ…ตอนนั้นทุกอย่างยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางน่ะค่ะ ณินก็เลยไม่ได้คิดที่จะบอกใคร แต่ว่าตอนนี้ทุกอย่างมันประจวบเหมาะพอดี ก็เลยคิดว่าต่อให้พ่อกับแม่รู้ไปเลยน่าจะดีกว่า”หญิงสาวให้เหตุผลกับแม่ของเธออย่างตรงไปตรงมา ก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มข้างกายว่ามีความคิดเห็นเช่นเดียวกันกับเธอหรือไม่ ซึ่งก็ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะคิดเหมือน ๆ กัน“จากที่พ่อดู ๆ แล้ว นอร์ทก็ไม่ได้มีตรงไหนที่ดูบกพร่องหรือว่าดูแลลูกสาวพ่อไม่ได้ อีกอย่างพ่อกับแม่ก็คุยกันแล้วว่าจะลองให้คบกันดู ส่วนเรื่องอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นไปแล้ว เดี๋ยวแม่จะจัดการแก้ปัญหาให้เอง ไม่ต้องเป็นห่วง”สองสามีภรรยาเบนสายตาขึ้นสบกัน เป็นเชิงว่ารับรู้ใ
ตอนที่ 85จากนั้นพี่ชายข้างบ้านก็เดินกลับไปขึ้นรถยนต์ส่วนตัวอย่างรวดเร็ว ญาณินเองก็ดูไม่ออกว่าเขารู้สึกยังไงกับการที่ถูกยกเลิกงานหมั้นกะทันหันแบบนี้แต่ลึก ๆ ก็แอบรู้สึกว่าเขาคงไม่ได้โอเคเหมือนอย่างที่กำลังแสร้งทำเป็นยินดีด้วยกับความสัมพันธ์ของเธอกับนอร์ทอยู่ ทว่าจะให้ทำอย่างไรได้ในเมื่อนี่เป็นความจริงที่ทุกคนต่างก็ต้องยอมรับและเดินหน้าต่อไปให้ได้“นอร์ท มาช่วยอาดูรุ่นนี้หน่อยสิ ว่าดีไหม อาไม่ค่อยรู้ของแบรนนี้สักเท่าไร”“ได้สิครับ คุณอา เดี๋ยวผมช่วยดูให้ครับ”พ่อของญาณินมีความชอบส่วนตัวเกี่ยวกับนาฬิกาแบรนด์ดัง ซึ่งก็ประจวบเหมาะกับนอร์ทที่กำลังศึกษาและสนใจทางนี้อยู่เหมือนกัน ทั้งสองพูดคุยกันถูกคอเป็นอย่างยิ่ง ตอนแรกนอร์ทเองก็แอบเกร็ง ๆ เวลาที่ได้นั่งคุยและใกล้ชิดกับท่านเจ้าสัว แต่เพราะว่าท่านถูกชะตากับนอร์ทจึงทำให้รู้สึกเอ็นดูเขาในฐานะแฟนของลูกสาวพวกเขาพูดคุยกันหลายเรื่อง จนเวลาผ่านไปหลายชั่วโมง นอร์ทและญาณินจึงจำเป็นที่จะต้องลากลับ เพราะกลัวว่าหากอยู่ดึกไปมากกว่านี้ ขับรถกลับกันสองคนจะเป็นอันตรายเอาได้ซึ่งท่านทั้งสองเองก็คิดเห็นเช่นเดียวกันจึงปล่อยให้พวกเขาเดินทางกลับคอนโดฯ กันไปแต่โ
ตอนที่ 86หลายวันต่อมา....ทั้งญาณินและนอร์ทคงยังดำเนินชีวิตตามปกติ พวกเขาอยู่ด้วยกันเกือบตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยก็ว่าได้ แต่ถึงแม้ว่าตัวตนของดีเจญาญ่าจะถูกเปิดเผยให้กับเหล่าเพื่อน ๆ ได้รับรู้แล้ว ทว่าในตอนที่ญาณินไปเรียน เธอก็ยังคงแต่งตัวเป็นยายเฉิ่มเหมือนเดิม นั่นจึงทำให้เกิดเป็นประเด็นร้อนฉ่าขึ้นมาวันนี้ทั้งสองคนมีเรียนคลาสเช้า จึงเดินทางมาที่มหาวิทยาลัยด้วยกัน แต่อาจเป็นเพราะภาพลักษณ์ภายนอกของนอร์ทกับแฟนสาวของเขาดูไม่เหมาะสมกัน เลยส่งผลให้ผู้คนที่พบเห็นต่างก็พากันซุบซิบนินทาจนกระทั่งลอยแว่วไปถึงหูของเจ้าตัวได้อย่างพอดิบพอดี“ดูสิ ฉันเสียดายพี่นอร์ทว่ะ เอาผู้หญิงเฉิ่ม ๆ แบบนั้นมาเป็นแฟนได้ยังไง ดูต่างกันราวฟ้ากับเหว”กลุ่มสาวสวยประจำมหาวิทยาลัย เอ่ยถึงความสัมพันธ์ของชายหนุ่มและหญิงสาวที่กำลังเดินสวนมาอย่างสนุกปาก โดยที่ไม่รู้เลยว่ากำลังวิจารณ์คนที่ได้ชื่อว่าเป็นถึงลูกสาวของท่านเจ้าสัว“ใส่แว่นปกปิดความขี้เหร่อยู่ละมั้ง มีแต่คนบอกว่าถอดแล้วจะสวย ฉันว่าไม่อะ ขี้เหร่กว่าเดิมต่างหากล่ะ”“ดู ๆ เดินมาพร้อมกัน พวกแกว่ามันเหมือนอะไรเหรอ?”“ก็เหมือน...คุณชายกับคนใช้ไง”วินาทีนั้นถ้อยคำเหล่
ตอนที่ 87หลังจากที่นอร์ทยื่นข้อเสนอเหล่านั้นออกไป คนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยกับเขา ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายกันไปซื้ออาหารร้านโปรดของตัวเอง ก่อนจะรีบกลับมานั่งที่โต๊ะด้วยความเร่งรีบ สายตาของผู้คนนับสิบส่งผลให้พวกเขาไม่กล้ายืนอยู่คนเดียวนานเหมือนแต่ก่อน อย่างน้อยมีกลุ่มเพื่อนตัวเองอยู่ใกล้ ๆ ก็รู้สึกอุ่นใจกว่า…เมื่อเดินกลับมายังโต๊ะอาหารที่จองเอาไว้ก่อนหน้านี้ ทุกคนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า...“ทำไมทุกคนก็ต้องมองกลุ่มเราแล้วหันไปซุบซิบกันด้วย นักศึกษามหาวิทยาลัยนี้เขายุ่งเรื่องชาวบ้านกันเป็นชีวิตจิตใจเลยหรือยังไงวะ”“นั่นสิ ทำอย่างกับญาไปทำใครตายเลยอย่างไรอย่างนั้น ทั้ง ๆ ที่เราก็อยู่ส่วนเรากันมาโดยตลอด”คราวนี้ญาณินได้แต่เงียบแล้วฟังคนอื่น ๆ ออกความคิดเห็น เธออยากบอกให้พวกเขาไม่เก็บเอามาใส่ใจ แต่ที่ทุกคนพูดนั้นก็เป็นเรื่องจริง เธอไม่เคยไปทำร้ายใครก่อน ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำให้พวกเขามาหาเรื่องด้วยการมองว่าเธอไม่ดี ซ้ำยังหาเรื่องเธอไม่เลิกเลยจริง ๆในเวลาเดียวกัน ข้าวคำแรกกำลงจะถูกตักเข้าปากของหญิงสาวร่างบางอยู่แล้วเชียว หากแต่เสียงกระซิบกระซาบจากทางด้านหลังก็พลันทำให้ญาณินแอบได้ยินโ
ตอนพิเศษ 5เขาว่ากันว่าเวลาของความสุขมักผ่านไปไวเสมอ ญาณินเองก็เพิ่งมาเจอกับตัวเองเอาก็วันนี้ จากวันที่คลอดลูกชายออกมาจนถึงตอนนี้เป็นเวลาเกือบๆ สี่ปีแล้ว หลังจากที่ลูกชายรู้เรื่องและเข้าโรงเรียนแล้ว ความวุ่นวายก็ทวีคูณขึ้นเป็นเท่าตัว“แม่ครับ พ่อไม่ยอมแวะร้านค้าให้เหนือ ทั้งที่สัญญาเอาไว้แล้วว่าถ้าเหนือสอบได้คะแนนดีจะให้ซื้อของเล่นได้” เด็กชายวิ่งดุ่มๆ เข้ามาหาผู้เป็นแม่ทันทีที่กลับมาถึงบ้านและมีเรื่องผิดใจกับนอร์ทมาตลอดทาง“แล้วพ่อบอกว่าอะไรครับ ทำไมถึงไม่แวะ”“ก็เพราะว่าเหนือสอบได้คะแนนดี แต่ครูประจำชั้นแจ้งว่าเล่นแรงๆ กับเพื่อนจนเขาเป็นแผล ไม่รู้ว่าเป็นแบบนั้นแล้วแม่ญาจะปลอบหรือว่าดุกว่าพ่อกันแน่” นอร์ทที่เดินตามเข้ามาติดๆ ได้ยินลูกชายตัวแสบฟ้องภรรยาก็อดไม่ได้ที่จะพูดบอกความจริงให้แก่ญาณินได้รับรู้ ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ กันกับเธอ“แต่เพื่อนทำเหนือก่อน เหนือแค่ป้องกันตัว แต่พ่อไม่เข้าใจเหนือเลย”“เหนือ...แล้วลูกทำเพื่อนกลับจนเป็นแผลเลยเหรอครับ?” ญาณินซักถามความจริงจากปากของเหนือด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ดูเข้มงวดกับเรื่องแบบนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว“จริงครับ”“ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเหนือผ
ตอนพิเศษ 4เมื่อเข้าเดือนที่แปดของการตั้งครรภ์ ญาณินก็เริ่มเดินเหินได้ยากมากขึ้น แน่นอนว่าการช่วยเหลือตัวเองในแต่วันยากกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก แล้วก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่าการที่มีสามีคอยดูแลอยู่ตลอดเวลาช่วยให้เธอเหนื่อยได้น้อยลงมากเลยทีเดียวอีกอย่างช่วงห้าเดือนก่อนหน้านี้ นอร์ทได้พาญาณินได้ตรวจดูเพศของลูกในท้องก่อนได้รับข่าวว่าลูกน้อยของทั้งสองคนนั้นเป็นเพศชาย ซึ่งก็เป็นไปตามที่พวกเขาคาดเดากันเอาไว้อยู่แล้ว จึงดีใจกันมากที่ได้ลูกชายตามที่หวังเอาไว้...เนื่องจากอีกไม่ถึงหนึ่งเดือนก็จะถึงกำหนดคลอดแล้ว เหล่าเพื่อนๆ ทั้งนอร์ทและญาณินจึงพากันมาเยี่ยมหา และพูดคุยถึงสารทุกข์สุกดิบกันตามประสาเพื่อนในวัยเรียนที่ปัจจุบันยังคงสนิทสนมและติดต่อกันอยู่“เป็นไงบ้างแก เห็นว่าช่วงแรกๆ แพ้ท้องหนักมาเลยใช่ไหม? ขอโทษทีนะที่เพิ่งมา ฉันเองก็เพิ่งจะกลับมาจากต่างประเทศ แต่พอมาถึงก็รีบมาหาแกเป็นคนแรกเลยนะ”คราวนี้แตงกวาเองก็ไม่พลาด หลังจากวันที่เรียนจบ เธอเองก็มีทางของตัวเอง ย้ายไปเรียนต่อเฉพาะทางที่ต่างประเทศ กลับมาอีกทีก็ได้ทราบข่าวว่าญาณินกำลังจะคลอดลูกน้อยออกมาแล้วในอีกไม่ช้า เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอก็เลยชวนวีแ
ตอนพิเศษ 3สองปีต่อมา...ขณะที่นอร์ทกำลังขนของที่ไปซื้อมาจากห้างเข้าบ้าน จู่ๆ ญาณินก็มีอาการแปลกประหลาด อ่อนเพลียคล้ายจะเป็นลม เธอเดินลงจากรถแล้วมาจับรถไว้หวังไม่ให้ตัวลงล้มลง“ญา หนูเป็นอะไร พี่เห็นหน้าซีดๆ ตั้งแต่ที่ห้างแล้วนะ” ชายหนุ่มรีบวางของในมือลงบนพื้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างบางให้เดินเข้าไปพักในบ้าน และไม่ลืมที่จะถามอาการจากปากของเจ้าตัว“ญาเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่มันรู้สึกเพลียๆ แล้วก็เวียนหัวตลอดเวลาเลย”“โอเคๆ งั้นเข้าไปพักข้างในก่อนดีกว่า แล้วถ้ายังไม่ดีขึ้นเดี๋ยวพี่จะพาไปโรงพยาบาล”จากนั้นนอร์ทก็รีบพาภรรยาของเขาเข้ามานั่งพักที่โซฟาทันที แต่ทว่าระหว่างที่นั่งพักเอาแรง อาการของญาณินกลับไม่ทุเลาลงเลยแม้แต่น้อย มีแต่จะหนักขึ้นตลอดเวลาเลยก็ว่าได้“ญา พี่ว่าเราไปหาหมอกันเถอะ”“ไม่เป็นไรค่ะ พักอีกนิดก็น่าจะดีขึ้น”“ญา...อย่าดื้อสิ เดี๋ยวไปจะเตรียมรถ แล้วเดี๋ยวพี่มาช่วยพยุง ห้ามเดินไปไหนเองนะ รอพี่ เข้าใจไหม”ญาณินได้แต่พยักหน้ารับรู้ อาการของเธอเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่อาจต้านทาน เกรงว่าหากยังดื้อดึงไม่ยอมทำตามคำแนะนำของสามี อาจจะเกิดข่าวร้ายขึ้นก็ได้...ทว่าในตอนที่น
ตอนพิเศษ 2หลังจากที่เลือกชุดสำหรับวันแต่งงานกันเสร็จสรรพ ทั้งคู่ก็มีแพลนที่ต้องไปหาร้านทำของชำร่วยเพื่อเป็นของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่แขกผู้มาร่วมยินดีในงานสำคัญของทั้งสอง ซึ่งกว่าที่ทุกอย่างจะเรียบร้อย ก็ทำเอาพวกเขาหมดเรี่ยวแรงไปตามๆ กันขณะนี้เป็นเวลาประมาณหนึ่งทุ่มตรง ด้วยความที่ออกไปทำธุระเรื่องงานแต่งงานมาทั้งวัน ญาณินรู้สึกอ่อเพลียเอามากๆ จึงตัดสินใจหนีว่าที่สามีลงแช่น้ำในอ่างอยู่คนเดียว ทว่าไม่นานก็มีคนถอดเสื้อผ้าตามเข้ามา...“พี่นอร์ท...ญาแช่อยู่นะคะ”“แล้วพี่แช่ด้วยไม่ได้เหรอ?”“ก็พี่ตัวใหญ่ กินที่ญาหมดแล้วเนี่ย” เธอเอ่ยปากบ่นก็จริง แต่ก็ยอมขยับให้นอร์ทลงมาแช่น้ำด้วยกันแต่โดยดี“งั้นหนูก็มานั่งกับพี่สิ” พูดจบได้ยังไม่ทันไร คนอายุมากกว่าก็พลันอุ้มร่างของหญิงสาวเบื้องหน้าให้มานั่งยู่บนตักของตัวเอง ก่อนจะเกยค้างวางไว้บนไหล่ กระทั่งลมหายใจแผ่วเบาของเขาส่งผลให้ญาณินถึงกับต้องเบนหน้าหนีออกไปอีกทาง“วันนี้ไม่ได้นะคะ พรุ่งนี้ญาต้องไปหาพ่อกับแม่”“พี่ก็ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย แค่ขอแช่น้ำด้วยเอง หรือว่าญา...คิดอะไรกับพี่ อย่างนั้นเหรอ?” นอร์ทถามด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบ ทั้งสองใกล้ชิดกั
ตอนพิเศษ 1หลังจากที่ญาณินถูกนอร์ททำเซอร์ไพรส์ให้ เมื่อกลับมาถึงห้องเธอก็เอาแต่ร้องไห้จนนอร์ทใจไม่ดี คิดว่าตนทำเรื่องผิดมหันต์เอาไว้ แต่ที่ไหน...“ญา หนูเป็นอะไร พี่ทำอะไรผิดจนหนูไม่พอใจหรือเปล่า?” นอร์ทตัดสินใจเอ่ยถามเธอออกไปตามตรง แม้จะแอบหวั่นใจ กลัวคำตอบที่จะได้รับกลับมาอยู่ไม่น้อยเลยก็ตาม“เปล่าค่ะ...หนูแค่ดีใจ ไม่คิดว่าพี่จะมีมุมนี้เหมือนคนอื่นเขาด้วย...” ญาณินเอ่ยขณะเดียวกันก็ยังร้องไห้ไม่ยอมหยุด เธอเพียงตื้นตันใจ ไม่คิดว่าแฟนหนุ่มที่ในอดีตเคยเป็นคู่กัดกันมาก่อนจะมีมุมโรแมนติกเหมือนกับคนอื่นๆ“อ๋อ เรื่องนี้เองเหรอ ที่ทำให้แฟนพี่ร้องไห้หนักขนาดนี้ พี่ก็นึกว่าซุกกิ๊กไว้ไม่เนียนซะอีก”“ห๊า...กิ๊กไหน ใครคะ?” หญิงสาวร่างบางถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ซ้ำยังปาดน้ำตาบนแก้มจนแห้งสนิททันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายตอบสวนกลับมาเช่นนั้น“ล้อเล่นครับ จริงจังอะไรขนาดนั้น”“พี่นอร์ท! ใครให้เล่นแบบนี้ ญาใจหายหมดเลย” ญาณินถึงกับถอนหายใจแรง ตอบกลับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงเจือแววตำหนิอยู่ไกลๆ ทั้งที่เธอกำลังตื้นตันใจอยู่กับเซอร์ไพรส์ก่อนหน้านี้ แต่ทว่านอร์ทกลับเอาเรื่องมือที่สามมาเป็นเรื่องล้อเล่น ญาณินคิดแ
ตอนที่ 99ในที่สุดช่วงเวลาที่คู่รักหนุ่มสาวรอคอยก็มาถึง จริง ๆ แล้วยังไม่ถึงเวลาที่พระอาทิตย์จะตก แต่ด้วยความเบื่อหน่าย นอร์ทจึงไปถามรายละเอียดพนักงานโรงแรมเกี่ยวกับกิจกรรมที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะได้รู้ว่าช่วงหกโมงเย็นจะมีม้าออกมาเดินเล่นที่ริมหาดซึ่งพวกเขาสามารถขึ้นขี่แล้วเดินเล่นได้หนึ่งรอบถ้วน แต่ก่อนที่จะลงไป นอร์ทกลับรู้สึกไม่สบายใจกับการแต่งตัวของญาณินเท่าไรนัก“ไหนว่าพี่รอดูไง พอญาแต่งออกมาแล้ว จะมาทำหน้างอทำไมคะเนี่ย”“มันโป๊ไป ตอนแรกพี่นึกว่ามันจะปิดเยอะกว่านี้ แต่นี่คือ...”ขณะที่เอ่ยสายตาก็พลางลอบมองร่างบางตั้งแต่หัวจดเท้า ชุดว่ายน้ำที่อยู่บนตัวของญาณินงดงามเกินคำบรรยายแต่ทว่าสิ่งเดียวที่เขาไม่พึงพอใจก็คงจะหนีไม่พ้นชุดที่โป๊จนเผยให้เห็นเนื้อหนังมังสาเกือบทุกส่วนของร่างกาย ทั้งส่วนเว้าส่วนโค้งและรวมไปถึงก้นเนียน ๆ ของเธอนั่นก็ด้วย“นาน ๆ ทีจะได้มาเที่ยวทะเล เว้นไว้สักครั้งนะคะ”“โอเค พี่ไม่เถียงด้วยแล้ว หนูอยากใส่อะไรก็ใส่ แต่ไม่มีครั้งหน้าแล้วนะ เสร็จแล้วก็รีบลงไป เดี๋ยวจะไม่ทันพระอาทิตย์ตกดินเอานะ”“รับทราบค่ะ”เมื่อได้รับคำอนุญาตจากว่าที่สามีเป็นที่เรียบร้อย ญ
ตอนที่ 98หลายสัปดาห์ต่อมา...“ญา วันนี้ไปเที่ยวกันไหม?” นอร์ทเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ แฟนสาว ก่อนที่จะเอ่ยถามความเห็นของเธอ หลังจากที่ได้ไอเดียดี ๆ มาจากเพื่อนรัก“ไปเที่ยวที่ไหนคะ เดี๋ยวอีกสองวัน ก็จะได้ไปเที่ยวทะเลด้วยกันแล้วนี่คะ”“ก็ช่วงนี้มันน่าเบื่อ เราไปเที่ยวในกรุงเทพฯ กันก่อนก็ได้ อีกอย่างวันนี้หนูก็ไม่มีเรียน พี่อยากพาไปที่ที่หนึ่ง”“ไปได้ค่ะ ว่าแต่ที่ไหนเหรอคะ”“สวนสนุก”เมื่อความต้องการของนอร์ทเป็นเช่นนั้น มีหรือที่ญาณินจะขัด ตอนแรกเธอก็ไม่ได้คิดอะไร เพียงแค่อยากมาเที่ยวเป็นเพื่อนตามประสาคู่รักทั่วไป แต่ก็ไม่คิดเลยว่าสถานที่ที่นอร์ทพาเธอมา จะสวยแล้วก็ดูมีอะไรให้น่าทำเยอะแยะเต็มไปหมด“เป็นไงบ้าง? ชอบไหม?”“พี่พาญามาทั้งทีก็ต้องชอบสิคะ ว่าแต่พี่ไปรู้ที่ดี ๆ แบบนี้มาจากไหน ทำไมญาไม่คุ้นตามาก่อนเลย”“ที่นี่เป็นสวนสนุกเปิดใหม่ ยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก คนก็เลยยังน้อย แต่เพื่อนพี่บอกกันมาปากต่อปากว่าที่นี่เหมาะแก่การสารภาพสุด ๆ”วันนี้เป็นอีกวันที่นอร์ทชาร์ตพลังมาเต็มร้อย เขาพยายามทำให้แฟนสาวประทับใจในการมาเที่ยวผ่อนคลายครั้งนี้ให้ได้มากที่สุด ญาณินจึงเห็นเขายิ้มแย้มและดูสดใสร่าเริงต
ตอนที่ 97นับจากวันที่เข้าไปปรึกษากับพ่อและแม่จนถึงปัจจุบัน เวลาผ่านมาเกือบ ๆ หนึ่งเดือนเต็ม ทุกคนต่างก็ยุ่งวุ่นวายเกี่ยวกับเรื่องงานหมั้นหมาย เนื่องจากว่าครอบครอวของทั้งคู่มีชื่อเสียงดังนั้นหมั้นกันทั้งทีก็ต้องป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ ในส่วนของสถานที่พิธีการก็ต้องยิ่งใหญ่เหมาะสมกับฐานะทางบ้านของทางฝ่ายชายและฝ่ายหญิง เรื่องนี้คุณหญิงอรเป็นคนจัดการดูแลให้ทั้งหมด ไม่มีปัญหาใด ๆ ระหว่างการเตรียมการเลยก็ว่าได้จนกระทั่งระยะเวลาเดินทางมาถึงวันงาน ทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่น แขกที่มาร่วมแสดงความยินดีต่างก็ปลื้มปริ่มกับบรรยากาศภายในงาน คุณหญิงอรสะดวกจัดงานเช้า จึงจำเป็นจะต้องมีพิธีสงฆ์ แห่ขันหมากและกั้นประตู หลังจากนั้นจึงจะเป็นพิธีสวมแหวนต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่าย เมื่อฝ่ายชายและหญิงสวมแหวนให้กันเรียบร้อย ก็ต่อด้วยพิธีรับไหว้ทันทีบรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยแขกคนสนิทของทั้งสองฝ่าย เพื่อนสนิทของนอร์ทและญาณินก็ไม่พลาดที่จะมาเก็บภาพบรรยากาศให้กับเพื่อนรัก พวกเขาทุกคนต่างก็เห็นจุดเริ่มต้นของสองคนมาตลอด มีทั้งสุขและทุกข์ โดยเฉพาะในช่วงแรกที่ทะเลาะกันทุกวี่ทุกวัน เรื่องนั้นเพื่อน ๆ ในกลุ่มจำได้
ตอนที่ 96หลังจากวันนั้น นอร์ทก็คิดมาเสมอว่าควรจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง และให้เกียรติทางฝั่งของญาณิน เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่ทางบ้านของนอร์ทนัดทานข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา นอร์ทตัดสินใจแล้วว่าจะไปบอกเรื่องสำคัญกับพวกท่านตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็น นอร์ทเดินมานั่งรอพ่อและแม่ที่บริเวณโต๊ะอาหารก่อนเป็นคนแรก ระหว่างที่พวกท่านกำลังเดินเข้ามาร่วมโต๊ะ มือไม้ของชายหนุ่มกลับอยู่ไม่เป็นสุข เขาประหม่าจนทำตัวไม่ถูกทั้ง ๆ ที่อยู่ต่อหน้าคนกันเองทั้งนั้นแต่เขากลับรู้สึกผิดแปลกไปจากเดิม คงเป็นเพราะความในใจที่เขาอยากจะบอกกับทุกคน เป็นเรื่องที่ใหญ่อยู่พอสมควร“เป็นยังไงบ้างลูก เห็นว่าช่วงนี้เรียนหนักแถมยังติดหนูญาอีกต่างหาก ลืมที่บ้านไปแล้วหรือยัง” ผู้เป็นแม่เอ่ยทักทายลูกชายหัวแก้วหัวแหวน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดแซวเขาที่พักหลังมานี้ติดแฟนเสียยิ่งกว่าอะไร“ก็เรื่อย ๆ นะครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดี แต่ก็คงจะไปหนักช่วงใกล้จบมากกว่า ตอนนี้ยังไหวอยู่ครับแม่”“งั้นก็ดีแล้ว ว่าแต่หนูญาล่ะเป็นยังไงบ้าง เธอสบายดีใช่ไหม”“สบายดีครับ ช่วงนี้น้องเรียนหนัก เพราะว่าจะได้ขึ้นมาเป็นรุ่นพี่ มีเรื่องให้ต้องเต็มไปหมด วันนี้ก็เ