MasukShare
คำโปรย
Terakhir Diperbarui:
2025-10-28 16:02:08อริยาหรือน้องป๊อป คุณอาจฟังดูชื่อทำไมคุ้น ๆ จะไม่คุ้นได้อย่างไรในเมื่อแม่ฉันท้องในปีที่คุณป๊อบอรียาเป็นนางสาวไทย
น้องป๊อป...ชื่อน่ารักดีนะคะ แต่แม่เรียก .....อี่หล้า เพื่อนเรียก......อี่ปอบ นั่นแหละค่ะ อริยา...อย่างน้อยตอนนี้ชื่อจริงฉันก็ใกล้เคียงกับดาราดัง ฉันก็ค่อนข้างดังนะคะ มีผู้ติดตามในเฟซบุ๊กหลายพันคน นามปากกา...อาริ....สร้างชื่อเสียงให้ฉันตั้งแต่วัยรุ่น นิยายรักวัยรุ่น...นิยายวัยใส..ของฉันเป็นที่นิยมอย่างมาก แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ยุค รุ่งเรืองของฉันอีกแล้ว เมื่อบรรณาธิการบอกว่า “ตอนนี้นิยายใส ๆ มันขายยาก พี่อยากให้เราลองเพิ่มบทเลิฟซีนเข้าไปบ้าง” “นิยายหนูก็มีจูบนะคะ” “จูบมันน้อยไป..อย่างน้อยก็ต้องมีลากผู้ชายขึ้นเตียงบ้าง” “ลากผู้ชายขึ้นเตียงเลยเหรอคะ มันแรงไปไหมคะ” “ไม่แรง ดูอย่างของหนูนาสิ มียิ่งกว่านั้นอีก ผู้ชายสองหญิงหนึ่งเลยนะ ขายดีมาก” “คนเดียวก็พอไหมคะ ใช้อะไรหลายคน” “เออ..เท่านี้แหละงานฉันยุ่ง ไปเขียนมาแล้วกัน สองเดือนให้ส่งต้นฉบับด้วย” . . แล้วน้องอริยาของเราจะทำอย่างไร อ่านมาก็เยอะนะบทเลิฟซีน และก็ยังชอบอ่านด้วย แต่ปัญหาคือจะแค่ลอกเขามาเขียนมันก็หน้าด้านเกิน นักเขียนชื่อดังอย่างเราจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร ************ “ผมอุ้มนะ” เขาพูดพร้อมทั้งอุ้มเธอแนบอกตอนเดินขึ้นบันได แล้วเขาก็พาเธอมาถึงหน้าห้องนอนของเธอ “เปิดประตู” ชายหนุ่มสั่งคนที่อยู่ในอ้อมกอด เขาวางเธอลงบนที่นอน “เดินเข้าห้องน้ำเองได้ไหม” “ได้ค่ะ ได้” อริยารีบตอบเพราะไม่อยากจะคิด ถ้าเขาต้องอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำแล้วจะเป็นอย่างไร หลังจากชายหนุ่มเดินออกจากห้องไปเธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก อยู่ใกล้เขาใจเธอสั่นตลอด ไม่รู้ว่าอยู่ใกล้เขาไปนาน ๆ จะเป็นโรคหัวใจไหม เสียงเคาะประตูนอกห้องทำให้อริยาต้องรีบขยับตัวไปเปิดประตู ภาพที่เห็นตรงหน้าคือเมฆาในชุดนอนผ้าแพรสีกรมท่า ...หล่อใบ้หล่อง่าว “ผมเอาน้ำมาให้ เผื่อคุณหิวน้ำตอนกลางคืน” “ขอบคุณค่ะ” “เออ..ฝันดีนะครับ” “คะ..อ๋อค่ะ ฝันดีค่ะ” แก้มที่ร้อนผ่าวของอริยา เธอรู้ทันทีว่าตอนนี้เธอคงหน้าแดงยิ่งกว่าลูกตำลึงอีก ทั้งสองต่างคนต่างมองหน้ากันอย่าเก้อเขิน ก่อนที่ชายหนุ่มจะขอกลับห้องนอนของตัวเอง เมฆาเองเมื่อเข้ามาในห้องนอนของตัวเองแล้ว เขายังคงอึ้งกับภาพที่เห็นอริยาที่อยู่ในชุดนอนกางเกงขาสั้นเสื้อแขนกุดดูแล้วน่ารัก เหมาะกับเธอมากแล้วยอดอกที่ดันชุดนอนนั่นอีก แทบทำเขาตบะแตกจับเธอกินตั้งแต่คืนแรก ได้แต่บอกตัวเองว่าให้ใจเย็น ๆ อริยาก้มมองหน้าอกตัวเอง เมื่อกี้เธอเปิดประตูให้เขาทั้งที่ตัวเองก็ยังไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน ก็อย่างว่าใครเขาจะใส่ชั้นในเวลานอน “อ่อยดีนัก เจออีป๊อปอ่อยกลับบ้างเป็นไง” อริยาที่นั่งมองตัวเองในกระจก ยิ้มอย่างพอใจ ถึงเธอจะไม่เคยมีแฟน แต่เรื่องอ่อยผู้ชายเธอก็มีสกิลอยู่บ้างเหมือนกัน ถึงหน้าไม่สวยแต่นมใหญ่รับรองคุณเมฆาไม่พ้นมืออี่หล้าของแม่แน่นอน ‘เดี๋ยวน้องจะเอาลูกเขยไปฝากนะจ้าว’ หลังจากได้อ่อยผู้ชายแล้วอริยาก็นอนหลับฝันดีมีความสุขตลอดคืน ผิดกับผู้ชายข้างห้องที่ตอนนี้นอนไม่หลับเพราะอะไรต่ออะไรมันชี้โด่ชี้เด่ไม่ยอมลงนี่แหละ ******************************* นิยายเรื่องนี้เป็นภาษาถิ่น (เหนือ) เยอะแต่มีคำอธิบาย ขอให้อ่านตัวอย่างก่อนนะคะ แล้วค่อยตัดสินใจซื้อ
Bab terbaru
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 73 (จบ)
เมฆาเดินกลับไปที่รถอีกครั้ง หยิบตะกร้าจากหลังรถกระบะสี่ประตู วางตะกร้าไว้ตรงหน้าคนท้องที่ตอนนี้กำลังพิงหลังกับเสาของกระท่อม มองออกไปยังต้นมะหลอดตรงหน้ากระท่อมไม่มีผนังทำให้ลมเย็นสบายพัดผ่านตลอดเวลา เสียงน้ำไหลเย็นยิ่งทำให้เธอชอบกระท่อมนี้เป็นอย่างมาก“อยู่นี่นะครับ เดี๋ยวพี่ไปเด็ดมาให้” เมฆาถือตะกร้าใบเล็กพร้อมทั้งกรรไกรสำหรับตัดกิ่งตรงไปยังต้นมะหลอด หลายปีก่อนไม่รู้อะไรดลใจให้เขาปลูกผลไม้ต้นนี้ ออกลูกปีแรก พร้อมกับลูกของเขาเลย ถ้ารู้ว่าเมียชอบกินจะปลูกสักไร่เก็บมะหลอดเพียงไม่นานก็ได้กลับมาเยอะเต็มตะกร้าหวายใบเล็ก คนหิวน้ำลายเกือบฟูมปากแล้ว“ล้างก่อนนะ ทำไมต้องเช็ดกับเสื้อแบบนั้น” เมฆาตกใจเมื่อเธอ เอาผลมะหลอดถูกับเสื้อตัวเองเพื่อให้ผิวด่างสีขาวของมะหลอดหลุดออกไป“ก็ง่ายดี ไม่ต้องล้างก็ได้ค่ะ ปลอดสารพิษไม่ใช่เหรอคะ” อริยายิ้มตาแป๋วให้ แต่เมฆาก็ไม่ยอม ดึงผลมะหลอดในมือเธอใส่ลงในตะกร้าตรงไปยังก๊อกน้ำเปิดล้างผลมะหลอดอย่างเบามือเพื่อไม่ให้ช้ำ จากนั้นก็ใช้ผ้าขนหนูที่เตรียมมาเช็ดเปลือก ผิวสาก ๆ ก็หลุดออกเกลี้ยงเกลาอริยาฝานมะหลอดออกอย่างชำนาญ ปอกรอบเมล็ด เพื่อเอาเมล็ดออกมา ได้เนื้อมะหลอดจนเ
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 72
“เดี๋ยวพี่ทำให้น้องก่อน” คำว่าทำให้น้องก่อน อริยาถึงกับร้อนไปทั้งใบหน้า เขาจะทำอะไรให้เธอก่อน ใบหน้าหล่อเหลา หนวดเป็นตอกำลังขึ้นมาบ้างนิดหน่อยเธอนอนหอบหายใจเมื่อเขา จูบไล่ลงจากปลายคาง ซุกไซ้ซอกคอขาวเนียน ดูด ดุนดัน ยอดถันสีสด และขนาดใหญ่ขึ้นฟูอิ่มสีชมพู มืออีกข้างปรนเปรอดอกไม้เบื้องล่างไม่หยุด ถูกรุกเร้าทั้งสองเต้าและดอกไม้งามกลางกาย เธอสั่นไหว อ่อนระทวยไปทั้งร่าง ทุกอย่างบนร่างเธอกำลังจะแหลกสลาย ไม่ไหวแล้ว“อ๊า” เสียงหวานร้องครางพร้อมปลดปล่อยน้ำหวานเปื้อนเปรอะมือหนา ใบหน้าคมยิ้มหวานอย่างพอใจ“ร้อนเร็ว” คำชมแสนสยิว ก่อนที่เขาจะก้มหน้าเข้าหาดอกไม้งาม บั้นท้ายกลมกลึงถูกช้อนขึ้น สายตาของเธอจ้องมองภาพตรงหน้า เขากำลังดูดกลืนและไล้ลิ้มชิมเธอไม่หยุด ความสุขสมเพิ่งผ่านไปไม่นาน ถูกกระตุ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง“เสียว” เธอบอกเขาเสียงเบา มือขยี้ผมเขา กดเขาให้จมกับดอกไม้ของเธอ ปรนเปรอเธอ เธอแอ่นกายส่วนล่างเข้าหาปากเขา อยากให้เขาใช้ปากกับเธอมากกว่านี้ ทำมากกว่านี้ รักเธอให้มากกว่านี้เพียงไม่นานเสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง เป็นอีกครั้งที่เธอสุขสม เธออ่อนแรงกับการเสร็จสมรุนแรงสองครั้งติด
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 71
“น้องเป็นยังไงบ้าง” เมฆาอุ้มเธอขึ้นมาแนบอกพร้อมทั้งถามอย่างเป็นห่วง เขาอุ้มเธอมายังชั้นสองของบ้านและตรงไปยังห้องนอนของทั้งสอง“พี่เมฆ หายาดมให้น้องหน่อย”“พ่อจ๋า แม่เป็นอะไร” น้องดาวที่เห็นเมฆาอุ้มอริยาขึ้นมาบนบ้านก็วิ่งมาถามอย่างเป็นห่วง“ไม่ได้เป็นอะไรคุณลูก ไหนมาให้คุณแม่หอมหน่อย” อริยาเรียกหาน้องดาวให้เข้ามาหา“ไม่เป็นอะไรแล้วทำไมพ่อต้องอุ้ม”“แม่น่าจะมีน้องให้น้องดาวมั้งคะ” อริยายิ้มหวานบอกเด็กหญิงตรงหน้า น้องดาวถึงกับตาโต เธอรอคอยน้องมาปีหนึ่งแล้ว ตั้งแต่ที่กลับจากภูเก็ต พ่อบอกว่าจะมีน้อง น้องดาวก็เฝ้ารอแล้วรออีก ก็ไม่มีสักที ในที่สุดวันนี้ วันนี้ก็มาถึง วันที่แม่บอกว่าเธอกำลังจะมีน้อง“จริงหรือเปล่าคะ” น้องดาวหันไปถามผู้เป็นพ่ออย่างตื่นเต้น“เดี๋ยวให้แม่เข้าไปตรวจก่อนนะครับ น้องไปตรวจเร็ว” เมฆาเร่งให้อริยาไปตรวจผลการตั้งครรภ์ อย่างว่านั่นแหละทุกคนรอคอยกันเหลือเกินว่าเมื่อไหร่เธอจะท้อง“อุ้มหน่อย” คนสำคัญของครอบครัวรีบอ้อนสามี ให้อุ้มเธอไปห้องน้ำ เมฆารีบตรงเข้าอุ้มเธอไปยังห้องน้ำทันที น้องดาวนั่งอยู่บนเตียงให้กำลังใจผู้เป็นพ่อและแม่ผ่านไปไม่ถึง 10นาที เสียงกรี๊ดลั่นของพ่อเลี้ยง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 70
“อี่นิ พวกมึงมีผัวหมด กูก็ต้องไข้ได้นิ แต้ก่ออี่หล้าม่วนกว่าปอยหลวง[1]” เจ้พุธเอ่ยถามอริยา “อะหยัง ม่วนกว่าปอยหลวง” อริยานิ่วหน้า อะไรที่เจ้พุธบอกว่าม่วนกว่าปอยหลวง “ก็อันนั้นนะกะ ตี่ผัวเมียเขาทำกั๋น” คนถามอย่างเจ้พุธ ทำท่าม้วนอายเพราะความยังไม่เคยมีผัว “...” อริยากะพริบตาปริบ ๆ มันม่วนก่อ ก็ ม่วนขนาด[2] แต่จะพูดออกไปให้เจ้พุธกับเจ้อ้อมฟังจะดีไหม “อี่หอยหลอด บ่าต้องอาย ถ้าม่วนก็พยักหน้าสามที บ่าม่วนก็ส่ายหน้า” เจ้พุธเสนอทางเลือกเพราะดูแล้วเพื่อนเหมือนกำลังเขินอาย อริยารีบพยักหน้าทันที เพราะ มันม่วนขนาดนัก แต่ไม่กล้าพูดออกมา เดี๋ยวเสียภาพพจน์ พ่อเลี้ยงเมฆาผู้แสนดี อบอุ่น หึ ใครจะรู้เวลาเขาอยู่กับเธอสองคน เขาจะกลายร่างเป็นเสือหิว กินได้บ่อยทุกครั้งที่มีโอกาส อี่พ่อเลี้ยงหื่น ...อี่พ่อเลี้ยงกินจุ...อี่พ่อเลี้ยงอึด บทที่ 33 สิ้นสุดการรอคอยจะครบหนึ่งปีของการแต่งงาน ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า อะไรต่ออะไรผ่านไปเร็วมาก นิยายของอริยากำลังติดท็อปชาร์ต ในเวบออนไลน์ชื่อดัง จากนักเขียนนิยายวัยรุ่นชื่อดัง ตอนนี้นิยายของอริยา โด่ง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 69
“พี่เมฆ!” อริยาตีแขนคนหื่นที่ไม่ยอมรับ ยังจะมาโทษเธออีก “ก็จริง คนอะไร ยิ่งกินยิ่งอร่อย ติดใจไปไหนไม่รอดแล้วครับ ถามจริงเถอะ” เมฆานิ่วหน้ามองอริยา พิจารณาจากข้างบนลงข้างล่าง “ถามอะไรคะ” “น้องเล่นของใส่พี่เปล่าเนี่ย ทำไมพี่หลงขนาดนี้ ต้องใช่แน่ พี่ไม่เคยหลงใครขนาดนี้มาก่อนเลย คนสวย ๆ เข้ามาจีบพี่ตั้งเยอะทำไมพี่ไม่หลงขนาดนี้” “อีพี่เมฆ มานี่เลยเดี๋ยวจะโดนดี” อริยาทำหน้ายักษ์วิ่งไล่คนนิสัยไม่ดีอยู่ในห้อง “โอ้ย ๆ พี่ยอมแล้ว พี่ยอมแล้ว พี่แค่พูดเล่นจริง ๆ นะครับ” คนโดนดึงหู พยายามกอดคนตัวเล็กแน่น เมื่อเห็นหูเขาแดง ๆ เพราะแรงบิด “สองครั้งพอแล้วนะคะ น้องเหนื่อยมาก ๆ ไม่งั้นน้องจะหนีกลับบ้านแล้วด้วย” “โอ๋ ๆ เมียจ๋า ไม่งอนสิครับ สองก็สองครับ เช้ากับก่อนนอนเท่านั้นนะครับ” เมฆารีบบอกสองก็สองดีกว่าเมียหนีไปอยู่บ้านพ่อตาแม่ยาย แต่เขาไม่ได้บอกนี่นาว่าสองรอบ เช้าก่อนนอนเนี่ยกี่ยก เขาไม่ได้ขี้โกงนะ แค่เอาตัวรอด@บ้านเจ้อ้อม หลายเดือนต่อมา ทั้งสามสาวกำลังนั่งกินข้าวกันจิ้น[1]ฝีมือเจ้อ้อม “ตกลง
รักเราลูกสาวเป็นใจ บทที่ 68
ใบหน้าหวานแนบกับที่นอนนุ่ม แอ่นสะโพกขาว ร่องรักยังคงมีตัวตนเขาอยู่ในนั้น คับแน่น อุ่นชื้น แฉะไปด้วยน้ำรักมากมาย มือหนากดหลังเธอให้แนบลงกับที่นอน มืออีกข้างจับเอวบางไว้แน่นเอวสอบขยับเร็วรัว จนพวงสวรรค์ของเขากระทบกับเนินเนื้อและปลายติ่ง เสียงครางต่ำของเขาดังหนักกว่าทุกท่า เขาชอบท่านี้ใช่ไหม เธอก็ชอบเพราะตอนนี้เธอเองก็แตกพ่าย น้ำหวานกลางกายไหลหลั่งลงสองขาด้านใน“อย่า!” เธอร้องห้ามเมื่อมือหนา เอื้อมมาบดขยี้ติ่งเสียวกลางกาย เขาจะเอาให้ตายเลยใช่ไหม ความเสียวเข้าเล่นงานหนักกว่าเดิม สิ่งที่อัดแน่นกำลังจะแตก ไม่ไหวแล้วจริง ๆ“อ๊า / อ๊า” เสียงร้องครางของคนทั้งสอง น้ำรักอุ่นร้อนของเขาฉีดเข้าไปในตัวเธอทุกหยาดหยด เธอปลดปล่อยพร้อมเขา น้ำรักของเธอทำที่นอนชุ่มฉ่ำเป็นวงกว้างทั้งสองล้มตัวลงนอนหายใจหอบ เพราะบทรักร้อนแรงยาวนานเกือบสองชั่วโมง เธอเสียไปไม่รู้กี่น้ำ เขาแตกแค่ครั้งเดียว ฟ้าเหลืองคงอยู่ไม่ไกลแล้วพรุ่งนี้เช้า ถ้าจะอึดขนาดนี้บอกได้คำเดียวว่าเธอ...โคตรโชคดี ลูกจะถวายตามที่ลูกขอนะคะหลวงพ่ออริยาหลับไปด้วยรอยยิ้ม เมฆาเองก็เหนื่อยมาทั้งวัน วันนี้น้ำเดียวก่อนก็แล้วกันพรุ่งนี้ค่อยว่ากันบทที่ 32 รอ
Anda juga akan menyukai
หนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ83.1K Dibacaขย้ำรักเลขา NC-20
C287.0K Dibacaคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์75.3K Dibaca(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก74.2K Dibacaคนแรกของใจ ( NC 18+ )
กาแฟหอมกรุ่น591 Dibacaหวานใจนายกำนัน
ต้นอ้อ457 Dibacaเสี่ยงรักรุ่นพี่
นิภาภัทร8 Dibacaยั่วรักคุณบอส
อักษรปรุงรัก2.6K Dibaca
