โปรย+แนะนำตัวละคร+จุดเริ่มต้น

'รักที่ต้องแลกมาด้วยความเจ็บช้ำ

ต่อให้ต้องแลกกับอะไร จะเจ็บปวดแค่ไหน

ขอแค่ให้ฉันได้อยู่ในชีิวิตเค้า...ฉันทนได้ทั้งนั้น'

'นี่เงิน!! ไปหายากินด้วย!!'

'คุณก็รู้ว่าพิมพ์รู้สึกยังไงกับคุณ...'

'อ๋อ...หรือเธอตั้งใจจะเครมฉันหะ!!'

'พิมพ์ไม่เคยคิดแบบนั้น...พิมพ์แค่รักคุณ'

'อย่างี่เง่าไปหน่อยเลยพิมพ์!!'

'กูไม่เคยรักมึง...กูแค่อยากจะเอามึงแค่นั้น!!'

วิลเลียม โอศาการ หรือ การ์ฟีลด์

หนุ่มลูกครึ่ง ไทย-อเมริกา ดวงตาตาสีน้ำตาล สูง 190 ซม. ชายหนุ่มเจ้าของธุรกิจมืดทุกรูปแบบ

นิสัยไม่ยอมคน ชอบเอาชนะ อะไรก็ตามที่เค้าอยากได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใด สกปรกแค่ไหน เค้าทำได้ทั้งนั้น!

พิมพ์อักษร มีไพศาล หรือ พิมพ์ใจ

หญิงสาวเจ้าของธุรกิจอาหารอิตาเลี่ยนชื่อดัง หน้าตาน่ารัก ตัวเล็ก ความสูง 165 ซม. ผิวขาว เป็นคนเรียบร้อย ยอมคน ไม่ค่อยมีปากมีเสียงกับใคร

#รักแลกร้ายเลว_จุดเริ่มต้น

พิมพ์ใจ

ขอเล่าย้อนถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตฉัน...เรื่องราวที่เป็นทั้งความสุข ความทุกข์ ความทรงจำและความเจ็บปวด...

ฉันได้รู้จักและพบรักกับหนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน อายุมากกว่าฉัน 3 ปี

เรารู้จักกันในฐานะเพื่อนที่มาจากประเทศไทยเหมือนกันและยิ่งสนิทกันเพราะเค้าพูดภาษาไทยได้ด้วยความต่างที่ต่างถิ่น ฉันอุ่นใจที่ได้มีเค้าเป็นเพื่อน เรารู้จักพัฒนาความสัมพันธ์จากเพื่อนมาเป็นคนรู้ใจในเวลาไม่นาน

ทุกอย่างดำเนินไปอย่างดีพร้อม...ฉันยอมรับกับตัวเองว่ารักเค้ามากและคิดว่าเค้าก็รักฉันมากเช่นกัน วันเวลาล่วงเลยผ่านไปเกือบครึ่งปี เค้ามาบอกว่าต้องกลับประเทศไทยแล้ว

ฉันที่ยังคงกลับไม่ได้...ฉันขอให้เค้าสัญญาว่าถ้ากลับไปเจอกันแล้ว...เค้าจะขอฉันแต่งงาน ซึ่งเค้าก็รับปาก

เคยได้ยินว่า...น้ำใสเปลี่ยนใจปลา เงินตราและเวลาเปลี่ยนใจคน

สัจจะ...ไม่มีในหมู่โจร ผู้ชายที่ครั้งนึงเค้าเป็นดั่งเจ้าชายและคนที่แสนดี จนตอนนั้นฉันรู้สึกว่าฉันคือเจ้าหญิงและฉันโชคดีเหลือเกินที่ได้รู้จักเค้า...

จุดเริ่มต้น...เรื่องราว 'รักแรกและรักเดียว' ของฉันมันเกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีที่แล้วในฤดูหนาว

#ประเทศอิตาลี

ฉันชื่อพิมพ์ใจที่บ้านฉันทำธุรกิจส่งออกผลไม้ไทย แต่ฉันที่เรียนจบบริหารธุรกิจดันอยากจะเปิดร้านอาหารเพื่อเติมฝันให้กับตัวเอง

จึงตัดสินใจเดินทางไปเรียนทำอาหารโดยตรงที่ประเทศอิตาลี เป็นคอร์สสั้น 1 ปี ฉันเดินทางไปคนเดียว...ท่องโลกกว้าง

อยู่ที่นี่เพื่อนน้อย...รู้จักผิวเผิน แฮงเอ้าท์กันบ้าง เพื่อนสนิทที่จะปรับทุกข์ไม่มีเลย...อาจจะเป็นเพราะฉันอัธยาศรัยไม่ดีล่ะมั้ง เลยไม่มีใครอยากคุยกับฉัน

ฉันใช้ชีวิตที่ต่างแดน เช้าไปเรียน บ่ายกลับหอ อาจจะมีวันว่างไปเดินเที่ยวเล่นถ่ายรูปบ้าง มันเหงาแต่ก็อยู่ได้

วันนี้เป็นวันพักผ่อนเพื่อนที่โรงเรียนชวนไปแฮงค์เอ้าท์กัน...ฉันที่เบื่อก็เลยไป เป็นบาร์ใต้โรงแรมหรู

ฉันออกมากับเพื่อนฝรั่ง 2 คนโดยคนที่เหลือจะไปรอที่ร้านแล้ว ฉันแต่งตัวสบายๆ เสื้อคอเต่าสีม่วงเข้ม กางเกงยีนส์ขายาวสีเข้ม สวมทับด้วยเสื้อโค้ทสีขาวที่ยาวจนถึงสะโพกและรองเท้าบูทยาวส้นสูงสีดำ

ที่นี่หน้าหนาวฟ้าจะมืดเร็ว แปดโมงเช้าฟ้ายังกับตีสาม บ่ายสี่โมงเย็นฟ้าเริ่มมืดแล้ว ฉันเดินรีบเข้าในร้านอย่างเร่งรีบเพราะอากาศข้างนอกหนาวมาก

เพื่อนส่งเสียงโบกมือทักทายเราเดินฝ่าวงล้อมเข้าไป อยากจะบอกว่าอยู่ที่นี่ฉันก็ป๊อปอยู่นะจ๊ะ ถึงฉันจะไม่ใช่สเปคยุโรปแต่ก็เพราะแปลกนี่แหละ!

จะไม่แปลกได้ไงก็ฉันตัวเล็กที่สุดเลย!

การ์ฟีลด์

ผมมาทำงานให้พ่อที่อิตาลีอาจใช้เวลา 3-6 เดือนในการดูงานนี่แหละ ถามว่างานอะไรนานขนาดนั้นวิจัยโบราณสถานหรอ? ป่าว! ผมจะทำคาสิโน

ใช่ครับ! ผมคือ ไอ่ฟิวที่พวก 3 เกลอเรียกนั้นแหละ เอาจริงๆ ผมชื่อ การ์ฟีลด์ ที่แปลว่าแมวสีส้มตัวอ้วนครับ

ชื่อน่ารักไหม? แต่ผมไม่ได้น่ารักเหมือนชื่อหรอก...เพราะเนื้อแท้ผมมันคือ 'เหี้ย' นั้นเอง

"เห้ยฟิวคนนั้นเด็ดวะ!" ผมหันไปทางที่เพื่อนชี้ เห็นผู้หญิงเอเชียตัวหน้าตาน่ารักคนนึงยืนหัวเราะอยู่กับเพื่อนที่หน้าบาร์

"คนไทยป่ะวะ!" ผมยักไหล่

"กูจะไปรู้ได้ไง กูไม่ใช่ตรวจคนเข้าเมือง" ถามปัญญาอ่อน!

"อยากรู้ก็ไปถามดิ!" เพื่อนอีกคนพูด

"ไปลองจีบดีกว่า..." เพื่อนผมที่เป็นลูกครึ่งเกาหลีเอ่ย ผมยกแก้วขึ้นดื่มก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นคู่อริ ไอ่ครอส! กำลังเดินเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้น!

"เด็กไอ่เหี้ยครอสหรอวะ!" ผมแสยะยิ้ม มีไรสนุกๆ ให้ทำอีกล่ะ! ผมนั่งจิบรอเวลาจนล่วงเลยไปเกือบเที่ยงคืนทุกคนต่างเมามายแต่ผมยังคงอยู่...นั่งจ้องมองเธอจากมุมนี้

เธอเริ่มเมาและออกไปเต้นกับเพื่อนแล้ว...เธอถอดเสื้อโค้ทออกยิ่งทำให้ผมเห็นรูปร่างชัดเจนของเธอๆ

เธอน่าจะเป็นคนไทย เพราะตัวเล็กประกอบกับหน้าตานั้นไม่มีน่าจะเป็นคนประเทศอื่นไปได้หรอก

เสื้อคอเต่ารัดรูปที่นุ่งทับนั้น...กางเกงยีนส์ขายาวที่รับกับก้นงอนๆ เธอสูงไม่น่าจะเกิน 170 น้ำหนักก็คง 40 นิดๆ ล่ะมั้ง เพราะดูแล้วผอมมากและเธอก็ยังดูตัวเล็กกว่าเพื่อนที่มาด้วยกันอยู่ดี

ยามเธอเต้นและยิ้ม...มันทำให้ใจผมไหววูบ