共有

ตอนที่3

last update 最終更新日: 2025-04-01 21:20:19

ณ หอพัก

ร่างบางไขกุญแจประตูห้องอย่างรีบร้อน เมื่อไขเสร็จก็รีบเข้าไปในห้อง แล้วทรุดตัวลงกับพื้นห้องอย่างหมดแรง

ร่างบางที่อดทนอดกลั้นที่จะไม่ร้องไห้ในระหว่างทางกลับบ้าน ปล่อยโฮทันที "ฮือๆ"

ภาพระหว่างเธอและเขายังคงวนเวียนอยู่ในหัว เธอเจ็บปวดเจียนตาย และเธออดที่ขยะแขยงเขาไม่ได้ เขามีเมียมีลูกอยู่แล้ว ยังมาหลอกคบเธอ ยังมาบอกรักเธอ แถมเธอกับเขายังเคยมีเซ็กซ์กันอีกด้วย

ร่างบางเริ่มเอามือเช็ดร่างกายตัวเองด้วยความรังเกียจ ราวกับว่าจะลบรอยสัมผัสจากเขา และเริ่มดึงผมตัวเอง จากนั้นจึงตบหน้าตัวเอง ราวกับว่าทำอย่างนี้แล้วเธอจะรู้สึกผิดกับเมียเขาน้อยลง

"ฮือๆ" เธอทุบตีตัวเองอย่างบ้าคลั่ง

"กล้วยหอม!" เสียงเจ้คาริสาดังขึ้น พร้อมกับวิ่งเข้ามากอดฉัน

"ฮือๆ" ฉันดิ้นรนออกจากอ้อมกอดของเจ้คาริสา

"กล้วยหอม! หยุด! แกทำอะไรของแก!" เจ้คาริสาพูดเสียงแข็งแล้วใช้แรงทั้งหมดที่มีจับมือฉันเอาไว้

"ฮือๆ ...เจ้...หนู...หนูกลายเป็นเมียน้อยเขา" ฉันมองหน้าเจ้คาริสาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ

เจ้คาริสาเช็ดน้ำตาให้ฉันพร้อมกับเอ่ยถาม "เรื่องมันเป็นยังไง"

"ฮือๆ ...เจ้...." ฉันสะอึกสะอื้นและเล่าเรื่องให้เจ้คาริสาฟัง เมื่อฟังจบ เจ้คาริสาก็รวบมือทั้งสองข้างของฉันมาจับแล้วตบเบาๆ จากนั้นจึงพูดว่า "กล้วยหอม...แกอย่าโทษตัวเองมันไม่ใช่ความผิดของแกเลย"

"แต่หนู...ฮึก...ฮือๆ"

"แกรู้สึกผิดที่แกได้กับผัวเขาใช่ไหม?" ฉันที่ได้ยินอย่างนั้นจึงพยักหน้าเบาๆ

"แล้วตอนนั้นแกรู้ไหมว่าเขามีเมียมีลูกแล้ว?"

"หนูไม่รู้...ฮือๆ ...หนูไม่เคยรู้เลย...เขาทำตัวปกติมาตลอด"

"แล้วถ้าแกรู้ว่าเขามีเมียมีลูกอยู่แล้วล่ะ แกจะคบเขาไหม?"

"ไม่คบแน่นอน...หนูไม่ยอมไปเป็นเมียน้อยใครหรอก เรื่องอะไรจะต้องใช้ผู้ชายร่วมกับคนอื่น" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

"งั้นแกฟังเจ้นะ...เรื่องนี้น่ะ คนที่ผิดคนที่ชั่วช้าคือไอ้ผู้ชายสารเลวคนนั้น มันหลอกผู้หญิงทั้งสอง สงสารก็แต่ผู้หญิงสองคนที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย เพราะความมักมาก มักง่ายของมันเนี่ย สร้างรอยแผลให้คนอื่น ตัวมันเองไม่ได้สำนึกเสียใจซะด้วยซ้ำ เจ้ว่าแกรู้ความจริงตอนนี้ก็ดีแล้ว ดีกว่าถลำลึกไปกว่านี้"

"เจ้รู้ว่าพูดน่ะง่ายแต่ทำยาก แต่เจ้ว่าแกต้องก้าวผ่านเรื่องนี้ไปได้แน่ๆ คิดซะว่าเป็นบทเรียน เจ้เชื่อว่าหลังจากนี้ถ้าแกจะคบใคร แกจะมีสติมากขึ้น เลือกคนมากขึ้น ศึกษากันมากขึ้น แกเคยได้ยินหรือเปล่า รักตัวเอง..ไม่เจ็บเลยสักวัน เพราะฉะนั้นรักตัวเองให้มากๆ นะ"

"ขอบคุณมากนะเจ้"

"ไม่ต้องขอบคุณหรอกแก แค่อย่าลืม...ว่าแกยังมีเจ้คนนี้ ยังไงเจ้ก็เป็นกำลังใจให้แกนะ"

"ฮือๆ...เจ้" ฉันโผกอดเจ้แล้วปล่อยโฮทันที เจ้ลูบหลังปลอบใจฉันเบาๆ

ผ่านไปสักพักใหญ่ ร่างบางก็สงบสติอารมณ์ได้ จากนั้นจึงผละออกแล้วเช็ดน้ำลวกๆ จากนั้นจึงมองหน้าเจ้คาริสาแล้วหัวเราะ

"ไอ้กล้วยหอม แกเป็นบ้าเหรอ" เจ้คาริสามองหน้าฉันอย่างสงสัย

"แค่ตลกอ่ะเจ้ เมื่อเดือนก่อนยังเป็นหนูที่ปลอบใจเจ้อยู่เลย หนูยังจำตอนที่เจ้เมาร้องไห้กอดต้นไม้หน้าผับได้อยู่เลย" 

"แกนี่จำแต่เรื่องอะไรเนี่ย หน้าอายจะตาย ห้ามพูดถึงนะ!" เจ้คาริสาหน้าแดงก่ำด้วยความอาย 

"รักตัวเองไม่เจ็บเลยสักวัน...อุ๊บส์...ฮ่าๆ" ฉันหัวเราะดังลั่น  พร้อมนึกถึงภาพที่เจ้อกหักไปก่อนหน้านั้น สภาพเจ้แย่กว่าฉันตอนนี้อีก 

"ไอ้นี่! ล้อเลียนเจ้เหรอ คนเรามันต้องมีการพัฒนาป่ะวะ เจ้เข้มแข็งขึ้นแล้วนะเว้ย ไม่มีใครทำให้เจ้อกหักได้อีกแล้ว" เจ้คาริสาพูดอย่างมั่นอกมั่นใจพร้อมสะบัดผมยาวสลวยไปด้านหลัง 

"โอเค...หนูจะคอยดู" ฉันกลั้นขำ 

"แกเป็นไบโพล่าร์ป่ะเนี่ย เดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวร้องไห้" เจ้คาริสามองหน้าฉัน 

"เพราะเจ้นั่นแหละ ขอบคุณมากนะ รักเจ้นะ" ฉันกอดเจ้คาริสา 

"รักแกเหมือนกันนะ น้องรหัสสุดที่รัก" เจ้คาริสายิ้มกว้าง ฉันกับเจ้คาริสารู้จักกันมาหลายปีแล้ว พวกเราเป็นพี่รหัสน้องรหัสกัน อายุพวกเราห่างกันหนึ่งปี ที่มาสนิทกันได้ก็เพราะชอบอะไรเหมือนไปกัน คุยกันถูกคอ 

"แก...วันนี้ไลฟ์กัน" เจ้คาริสาชวนฉัน 

"โอเคเจ้ แต่ขอเวลาหน่อยนะ" ฉันชี้ไปที่สภาพตัวเอง 

"ได้ๆ เจ้ก็ว่าจะเติมแป้งหน่อย เผื่อได้เจอเคนทาโร่" เจ้คาริสาทำหน้าเคลิ้มฝัน จากนั้นเราสองคนจึงแยกย้ายกันทำธุระของตัวเอง 

หนึ่งชั่วโมงต่อมา 

ร่างบางใส่ชุดเกาะอกสีขาวกับกระโปรงยีนส์สั้น ผมสั้นประบ่าสีดำถูกดัดให้เข้าทรง  ส่วนเจ้คาริสา ใส่เสื้อสายเดี่ยวสีแดงกระโปรงสั้นที่ยืมจากฉัน และปล่อยผมสีน้ำตาลยาวสลวย 

"ใช้แอคของใครดี?" เจ้คาริสาถาม 

"ใช้ของหนูก็ได้" 

"โอเค" เมื่อเจ้คาริสาตอบรับ ฉันก็เอาขาตั้งมือถือมาวางไว้ด้านหน้าเตียงแล้วกดเปิดแอป live jing 

❤️กล้วยหอม🍌ถ่ายทอดสด 

ร่างบางกดเปิดเพลงจากโน๊ตบุ๊ค แล้วเต้นเบาๆกับเจ้คาริสา 

คนดู 500 

"สวัสดีค่า~ สวัสดีคนดู500คนนะคะ หนูชื่อกล้วยหอม" ร่างบางทักทายคนดูพร้อมพนมมือไหว้ เมื่อแนะนำตัวเองเสร็จจึงชี้ไปที่เจ้คาริสาที่อยู่ด้านข้าง 

"สวัสดีค่า~ สวัสดีคนดู500คนค่า~ เราชื่อคาริสาน๊า~ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ"  เจ้คาริสาพนมมือไหว้ แล้วจึงทำมือสองข้างประกบกันเป็นรูปหัวใจ 

คนดู 878 

**เอวบาง 🌹 ส่งของขวัญ ให้คาริสา** 

**เอวบาง 🌹 ส่งของขวัญ ให้กล้วยหอม🍌** 

"ขอบคุณค่ะพี่เอว" ร่างบางกับเจ้คาริสาพูดพร้อมกัน 

**พิธา 💓 ส่งของขวัญ ให้กล้วยหอม🍌** 

**พิธา 💓 ส่งของขวัญ ให้คาริสา** 

"ขอบคุณค่ะพี่เอว" ร่างบางกับเจ้คาริสาพูดพร้อมกันอีกครั้ง และพูดคุยทักทายพี่เอวกับพี่พิธา รวมถึงคนอื่นๆในห้อง 

จากนั้นร่างบางจึงเลือกเพลงที่ฟังดูเซ็กซี่ แล้วมายืนเต้นเรียกคนดู โดยรอบนี้เลือกที่เต้นทีละคน เริ่มจากร่างบางก่อน 

คนดู 1025 

sos : สวยจัง ชื่ออะไรครับ 

คิดถึงเธอ : โห นมใหญ่มาก 

Toy : ว้าว~ 

เดี๊ยวนะ เดี๋ยวน่ะ เดี๊ยวนะจ๊ะ : ขาวจัง 

คันลูจัง : ขอดูนมหน่อย 

เจ้คาริสาที่ยืนหลบกล้องขมวดคิ้วแล้วไล่บล็อกคนที่คอมเมนต์หื่นกาม  

คนดู 1576 

**มีมี่ 😘 ส่งของขวัญ ให้กล้วยหอม🍌**

**จัญrai 💸 ส่งของขวัญ ให้กล้วยหอม🍌** 

**ชเวย์🌹 ส่งของขวัญ ให้กล้วยหอม🍌**  

"ขอบคุณสำหรับของขวัญค่ะ" ร่างบางยิ้ม จากนั้นจึงสลับไปเป็นรอบของเจ้คาริสาเต้น ร่างบางที่หลบกล้องก็บล็อคคอมเมนต์แย่ๆเหมือนกัน 

 

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード

最新チャプター

  • รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast)   ตอนที่34

    ช่วงบ่ายวันต่อมาฉันตื่นมาด้วยความรู้สึกสุขล้นหัวใจในรอบหลายเดือน มันเป็นความรู้สึกที่ดีมาก จนไม่รู้จะบรรยายยังไง คนที่คิดว่าตายไปแล้วกลับมีชีวิตใหม่อีกครั้ง และครั้งนี้พวกเราจะรักและดูแลกันให้ดีที่สุด"พี่ครับ ตื่นมาอาบน้ำ กินข้าวได้แล้ว" เขานุ่งผ้าขนหนูเดินออกจากห้องน้ำ แล้วเดินมาหาฉัน"เพิ่งตื่นเหมือนกันเหรอ" ฉันเงยหน้าถามเขา"ใช่ครับ" เขายิ้ม แล้วก้มลงมาจุ๊บที่ริมฝีปากฉันเบาๆ"หวานเกิน" ฉันบอกเขาแล้วยิ้มกว้าง"ผมก็หวานแบบนี้อยู่แล้วนะ""ตรงไหนวะ มีแต่กวนตีนสิไม่ว่า" ฉันเบะปากใส่เขา"ถึงจะกวนตีน แต่ก็มีคนแถวนี้ตกหลุมรักนะ" เขาหัวเราะ"ชิ" ฉันสะบัดหน้าใส่เขา เขาหัวเราะ แล้วกอดฉันไว้"พี่""ว่า""แต่งงานกันไหม""ห๊ะ" ฉันมองสายตาเขาด้วยความตกใจ เล่นขอกันแบบนี้เลยเหรอ ไม่มีความโรแมนติกใดๆ เลย=⁠_⁠="พวกเราเสียเวลามามากพอแล้ว""ได้สิ""งั้นไปจดทะเบียนสมรสกันวันนี้เลยนะ""รีบเกิน""รีบสิ...ป่ะ งั้นพี่ไปอาบน้ำได้แล้ว" เขาดึงฉันให้ลุกขึ้นมา"โอเค" ฉันตอบรับแล้วเดินเข้าห้องน้ำประมาณหนึ่งชั่วโมง เราสองคนก็ออกจากบ้านเพื่อไปจดทะเบียนสมรส พอจดทะเบียนสมรสเสร็จก็ไปนั่งกินข้าวในร้านอาหารเพื่อฉลอง

  • รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast)   ตอนที่33

    "โอ๊ย เดินไวจัง" ฉันบ่นพร้อมกับหอบหายใจ เนื่องจากต้องเร่งฝีเท้าตามเขาให้ทัน เพราะเขาเดินไวมาก รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่ตรงลานจอดรถวีไอพีแล้ว"นี่คุณ!" ฉันตะโกนเรียกผู้ชายคนนั้นที่กำลังหันหลังเปิดประตูรถ"..." เขาชะงักนิดหน่อย แล้วหันหน้ามามองหน้าฉัน"ชเวย์!" ฉันยืนอึ้ง อ้าปากค้าง ตาโตเท่าไข่ห่าน"ครับ" เขายิ้มกว้าง"นะ...นี่...แกตายไปแล้ว...ไม่ใช่เหรอ" ฉันถามเสียงสั่น น้ำตาไหลริน ความรู้สึกต่างๆ ปนเปกันไปหมด"ใช่""นะ...นี่แกเป็นผีเหรอ...หรือฉันกำลังฝันไป" ฉันพูดจบก็หยิกแขนตัวเอง แต่พอมันเจ็บ ฉันจึงรู้ว่านี่คือความจริงไม่ใช่ความฝัน"ผมไม่ได้เป็นผีแล้วพี่ก็ไม่ได้ฝันไป...ผมยังมีชีวิตอยู่จริงๆ" เขาพูดพร้อมก้าวเดินมาหาฉัน"แล้วที่บอกว่าตายไปแล้วนี่มันยังไง""ผมตายไปแล้วในฐานะ ชเวย์ เอนส์เวิร์ธ""หมายความยังไง""หมายความว่า...ต่อไปนี้ผมจะไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับตระกูลเอนส์เวิร์ธอีก""หมายความว่าทั้งหมดมันเป็นแผนของแกเหรอ?""พี่อย่าเพิ่งโกรธ ผมอธิบายได้""พูดมา""พี่...ที่ผมทำแบบนี้ เพราะผมอยากจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับพี่""แล้วตระกูลเอนส์เวิร์ธล่ะ""ตระกูลเอนส์เวิร์ธมีไอ้ชาลีดูแลแล้ว""แล้ว

  • รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast)   ตอนที่32

    ครึ่งชั่วโมงต่อมาฉันกับเจ้คาริสายืนอยู่ที่หน้าหลุมศพของชเวย์ ที่เป็นแค่ป้ายสลักชื่อว่า'ชเวย์ เอนส์เวิร์ธ' ส่วนด้านหน้ามีดอกไม้วางอยู่"ชเวย์...ฮึก" ฉันทรุดตัวลงพร้อมกับร้องไห้ มืออีกข้างยื่นไปลูบแท่นหลุมศพของเขา ภาพความทรงจำต่างๆ ไหลในเข้ามาในสมองฉันร้องไห้ พูดพร่ำเพ้ออยู่คนเดียวนานมาก จนฟ้าที่เคยสว่างกลับกลายเป็นมืด"ชเวย์...พี่มาส่งแกได้แค่นี้นะ...และพี่จะเก็บแกไว้ในใจพี่ตลอดไป...พี่รักแกนะ" ฉันบอกลาเขาครั้งสุดท้าย ก่อนจะลุกขึ้นยืนโดยมีเจ้คาริสาประคองอยู่ด้านข้าง"แกไหวใช่ไหม" เจ้คาริสาถามฉัน"ไหวเจ้" ฉันตอบเจ้คาริสา แล้วจ้องมองหลุมศพของเขาราวกับจะสลักไว้ในใจ ก่อนจะหันไปพยักหน้าให้เจ้คาริสา แล้วพวกเราก็เดินออกจากที่นี่"คุณกล้วยหอม ขอคุยด้วยหน่อยสิ" คุณคิดส์ที่เป็นลูกน้องของชเวย์ มายืนดักฉันไว้ ฉันกับเจ้คาริสาหันมามองหน้ากันทันที เพราะรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ"มีอะไรก็คุยกันตรงนี้ได้เลยค่ะ" ฉันตอบ เขาจึงเหลืบมองเจ้คาริสา แล้วเดินนำไปยังลานจอดรถ ซึ่งฉันกับเจ้คาริสาก็เดินตามไป"ระวังตัวด้วยนะ" เจ้คาริสากระซิบบอกฉัน ฉันพยักหน้า พวกเรากระชับมือที่จับซึ่งกันและกันคุณคิดส์หยุดเดินแล้วยืนพิ

  • รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast)   ตอนที่31

    เมื่อมาถึงโรงแรม เจ้คาริสารีบพาฉันเข้าห้อง แล้วปลอบใจฉันที่ร้องไห้ไม่หยุด"เจ้ไม่ได้คิดเลย ว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ นึกว่าไอ้ชเวย์เป็นแค่ผู้ชายเลวๆ คนหนึ่ง" เจ้คาริสาถอนหายใจ"หนูสับสนไปหมดแล้วเจ้ ไม่รู้ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไงกันแน่""แก...แกอยากเจอไอ้ชเวย์ไหม" เจ้คาริสาถาม"อยาก..หนูอยากเจอเขา" ฉันพยักหน้ารัวๆ"งั้นเราก็ลุยกันเลย เจ้พร้อมไปกับแก""ได้เจ้ ขอบคุณมากนะ" ฉันปาดน้ำตา แล้วเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ ก่อนจะหยิบมือถือมาส่งข้อความและโทรหาเขา แต่ก็ไม่มีการตอบรับใดๆ"เจ้ว่าเราบุกไปถึงเกาะxxxเลยไหม ยังไงก็มีคนรู้จักชเวย์อยู่แล้ว""งั้นไปเถอะเจ้" ฉันรับคำ จากนั้นเราสองคนก็เรียกรถไปยังเกาะที่เป็นจุดหมายปลายทาง ซึ่งห่างจากที่นี่ประมาณสองชั่วโมงกว่า"จอดตรงนี้นะ รถยนต์เข้าไปไม่ได้แล้ว" คนขับบอกพวกเรา ฉันกับเจ้หันมามองหน้ากันก่อนจะพยักหน้าให้คนขับแล้วลงจากรถ"ทำไมมันดูเงียบๆ วะแก" เจ้คาริสาพูดพลางมองซ้ายขวา ซึ่งมีคนอยู่บางตา แทบจะนับคนได้ และแต่ละคนสวมใส่เสื้อสีดำ"นั่นสิเจ้" ฉันตอบรับ รู้สึกว่าที่นี่มันอึมครึมยังไงก็ไม่รู้"ไปกันเถอะ" เจ้คาริสาพูด แล้วจูงมือฉันเดินตรงไปยังคฤหาสน์ บอดี้

  • รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast)   ตอนที่30

    ช่วงสายวันต่อมาพวกเราตื่นมาอาบน้ำ แต่งตัว เก็บของ เช็คเอาท์แล้วออกไปกินข้าว ส่วนชเวย์น่าจะกลับไปตั้งแต่เมื่อคืนหลังจากกินข้าวเสร็จ ก็ไปเที่ยวกันอีก2-3ที่ แล้วกลับกรุงเทพฯ ตอนแยกกันซูพรีมร้องไห้ ไม่อยากกลับพวกพี่ๆ เลยต้องปลอบกันใหญ่"ไอ้กล้วยหอม" พี่เอวเรียกฉัน ตอนนี้เราอยู่ในรถกันสองคน เนื่องจากพี่เอวทยอยส่งทีละคนๆ แล้ว"ว่าไงพี่""ไม่ได้อยากเผือกนะ แต่เอ็งกับไอ้ชเวย์มันมากกว่าคำว่าพี่น้องใช่ไหม""...""นั่น...เงียบเลย""ก็..." "ที่เอ็งคุยกับมันเมื่อคืนอ่ะ พี่ได้ยินนะ" "จริงอ่ะ" ฉันทำหน้าตาตกใจ "เออสิ...แต่คนอื่นน่าจะไม่ได้ยินหรอก แต่ละคนเมาขนาดนั้น" "ค่อยยังชั่ว" ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก "แต่พี่ว่ามันคงไม่มาเจอเอ็งแล้วแหละ" "ก็ดีแล้วนี่นา" "ก็ถ้าเอ็งทำใจได้ก็ดี" "พี่หมายความว่าไงเนี่ย" "เมื่อคืนมันมาคุยกับพี่" "คุยว่า?" "มันไม่ให้บอกอ่ะ" "อ้าว...แล้วพี่จะพูดเพื่อ?" ฉันกรอกตามองบน "ก็พี่จะเล่าในฐานะที่เอ็งเป็นน้องสาวพี่" "ว่า" "เรื่องที่มันโดนบังคับแต่งงานเป็นเรื่องจริง" "หนูก็บอกไปแล้ว จริงไม่จริงแล้วยังไง แต่งไปแล้วนี่" "น่าจะแต่งเพราะเป็นสัญญาอะไรสักอย่างนี่แหละ"

  • รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast)   ตอนที่29

    หนึ่งเดือนต่อมา"ตื่นเต้นจังเลย" เสียงแหลมใสของซูพรีมดังขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มกว้าง คนอื่นๆ จึงยิ้มตามแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรในวันนี้แก๊งเรานัดกันมาเที่ยวทะเล และพักบ้านพูลวิลล่า ไม่รู้ว่าพี่เอวได้ส่วนลดบ้านพักมาจากไหนลดไปตั้ง70% จึงทำให้ทุกคนตอบตกลงอย่างรวดเร็ว"บ้านสวยมาก ไฮโซสุดๆ" ซูพรีมกระโดดโลดเต้น ส่วนเจ้คาริสากับพี่พิธาก็พยักหน้าเห็นด้วย"สวยจริง เลือกดีมากเลยพี่" ฉันบอกพี่เอว แล้วเดินสำรวจบ้าน ซึ่งหน้าบ้านเป็นสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ล้อมรอบด้วยต้นไม้ บ้านพักมี2ชั้นแบ่งเป็นสัดส่วน ข้าวของเครื่องใช้ครบครัน"เลือกห้องนอนกัน" เจ้คาริสาพูด แล้วออกความเห็นว่าให้เป่ายิ้งฉุบ ซึ่งคนที่ได้เลือกคนแรกพี่เอว เจ้คาริสา ซูพรีม พี่พิธา และก็ฉันตามลำดับ"เลือกห้องชั้นล่างแล้วกัน ขี้เกียจเดิน" พี่เอวเลือก"เอาห้องใหญ่ชั้นสอง ตรงข้างบันได" เจ้คาริสาเลือก"หนูเอาห้องเล็กชั้นสอง" ซูพรีมเลือก"งั้นเลือกห้องนอนข้างล่างเหมือนกัน" พี่พิธาเลือก"งั้นห้องใหญ่ห้องสุดท้ายก็เป็นของหนู" ฉันเลือก"ตามนั้น" เจ้คาริสาตอบ จากนั้นพวกเราสามคน ฉัน เจ้คาริสา และซูพรีม จึงขนกระเป๋าขึ้นไปชั้นสอง และเข้าห้องของตัวเองประมาณสิบนา

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status