ตอนที่4

หลังจากไลฟ์ราวๆ 2ชั่วโมง ร่างบางกับเจ้คาริสาก็ลงไลฟ์ ทั้งสองทิ้งร่างลงบนเตียง นอนแผ่หลาอย่างหมดสภาพ

"เต้นแป็บเดียวก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย" เจ้คาริสาหอบหายใจพูดพลางเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก

"นั่นสิเจ้ หรือเราต้องยอมรับว่าเราเริ่มอายุมากขึ้นแล้ว" ร่างบางหันมาพูดพร้อมกับทำหน้ายู่ยี่ เธอยังจำได้ว่าสมัยเรียนมหาลัยฯ เธอกับเจ้เป็นตัวจี๊ด ทั้งกิจกรรมรับน้องและกิจกรรมอื่นๆ ทั้งสองคนเต้นเก่งเต้นกระจายจนเป็นที่รู้จักไปทั้งคณะ...ไม่สิ ทั้งมหาลัยฯเลย ขนาดตอนนั้นเต้นเยอะกว่า ก็ยังไม่ปวดเมื่อยเท่าตอนนี้เลย

"คงงั้นแหละแก เวลาช่างผ่านไปไวจริงๆ"

"เออเจ้...เจ้ว่าเราไลฟ์วันนี้เป็นไงบ้าง"

"เจ้ว่าผลตอบรับดีเลยนะ ยอดคนดูครั้งแรกพันกว่าคนแน่ะ แถมยอดส่งของขวัญก็ใช้ได้ แบบนี้สร้างรายได้ ได้อีกทางเลยนะ"

"แบบนี้ค่อยหายเหนื่อยหน่อย" ร่างบางยิ้มหวาน จากนั้นจึงถามต่อว่า "แล้วมันคิดเป็นยอดเงินยังไงอ่ะเจ้" 

เจ้คาริสาลุกไปหยิบมือถือมาเปิดแอพให้ดูพร้อมกับอธิบายว่า "ตรงปุ่มส่งของขวัญจะมีราคาบอก ส่วนของขวัญแต่ละอันก็จะมีราคาที่ต่างกันไป เช่น สมมุติว่าแกได้ดอกกุหลาบที่มีราคา2บาท ได้100ดอกก็เท่ากับ200บาท เอายอดที่ได้มาลบ20% นั่นก็คือยอดเงินที่เราจะได้ 200-20% = 160บาทนั่นเอง"

ร่างบางทำความเข้าใจก่อนจะพูดว่า "อ๋อ...ก็คือทางแอพหัก20%ใช่ไหม"

"ใช่...แล้วเราสามารถถอนเงินตอนไหนก็ได้ถ้ายอดถึง ขั้นต่ำของการถอนจะอยู่ที่500ของขวัญ 500-20% = 400บาท นั่นก็คือเงินที่เราจะได้"

"เริ่ดอยู่นะเจ้" ร่างบางตาเป็นประกาย แม้จะมีรายได้ประจำอยู่แล้ว แต่การมีรายได้เพิ่มขึ้นก็ดีกว่ามีรายได้แค่ทางเดียว

"ถ้าอยากได้เงินเยอะๆก็สะสมไปเรื่อยๆ" เจ้คาริสาพูด

"รายได้วันนี้เราแบ่งกันคนละครึ่งนะเจ้"

"โอเคแก"

"เจ้หิวยัง เราลงไปหาอะไรกินกันเถอะ" ร่างบางชวน

"หิวมาก...ป่ะๆ ลงไปกันเถอะ" เจ้คาริสาพูดจบก็สะพายกระเป๋าเตรียมพร้อม จากนั้นพวกเราทั้งสองก็ออกจากห้อง

ในละแวกหอพัก มีร้านสะดวกซื้อ มีร้านอาหารตามสั่งและอื่นๆค่อนข้างเยอะ

"กินอะไรดี กินตามสั่งไหม?" เจ้คาริสาหันมาถาม

"ได้เจ้" ทั้งสองคนจึงเดินเข้าร้านอาหารตามสั่ง และสั่งอาหารง่ายๆคนละจาน จากนั้นก็เดินหาของหวานกินตบท้าย สุดท้ายก็ได้ไอติมกันคนละแท่ง

"ติ๊ง" เสียงแจ้งเตือนว่ามีข้อความเข้าดังขึ้น ร่างบางเลยหยิบมือถือขึ้นมาเปิดดู

"น้องกล้วยหอม มาเจอกันหน่อยได้ไหมครับ" ฉันที่อ่านข้อความนั้นตัวแข็งทื่อในทันใด เพราะข้อความที่ได้รับมาจากแชทไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้น...พี่ภูมิ

"กล้วยหอม!" เจ้คาริสาเขย่าตัวฉัน

"เจ้" ฉันเรียกได้แค่นั้น น้ำตาเจ้ากรรมก็ดันไหลริน

"ไอ้สารเลวมันส่งข้อความมาเหรอ" เจ้คาริสาขมวดคิ้ว

"ใช่เจ้"

"แล้วแกจะทำยังไง" เจ้คาริสาถามอย่างจริงจัง

"บล็อคอย่างเดียว" ฉันพูดจบก็สูดหายใจเข้าลึก แล้วใช้มือปาดน้ำตาตัวเอง จากนั้นจึงกดบล็อค

"ติ๊ง" เมื่อมีเสียงแจ้งเตือนอีกครั้ง ร่างบางก็ทำหน้าไม่สบอารมณ์ เธอคิดว่าเขาคงใช้แอปฯอันอื่นมาทักเธอ แต่เมื่อเปิดข้อความดูมันกลับไม่ใช่ มันเป็นข้อความแชทจากแอป live jing

🌿ชเวย์ : ส่งสติกเกอร์โบกมือ

"ชเวย์?...ชื่อคุ้นๆแฮะ" ร่างบางทำท่านึก

"น่าจะเป็นคนที่มาดูไลฟ์เรานั่นแหละ" เจ้คาริสาสันนิษฐาน

"ชื่อเขาแปลกดีนะเจ้ ไม่ค่อยคุ้นหูเลย"

"ถ้าไม่ใช่คนต่างชาติ ก็แทบจะไม่ค่อยได้ยินชื่อนี้เท่าไหร่นะ" ร่างบางพยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นจึงส่งสติกเกอร์กลับไปแล้วก็เก็บมือถือใส่กระเป๋าไม่ได้สนใจอีก

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็กลับมายังหอพัก

"เจ้อาบน้ำก่อนเลย หนูอาบนาน" ร่างบางยื่นผ้าขนหนูกับแปรงสีฟันให้

"ว่าจะไม่นอนค้างแล้วเชียว" เจ้คาริสาพูด

"ดึกขนาดนี้ หนูไม่ให้เจ้กลับคนเดียวหรอก มันอันตราย"

"แกเป็นห่วงเจ้ใช่ไหม" เจ้คาริสาส่งสายตาปิ๊งๆเป็นประกายด้วยความซาบซึ้งใจ

"เปล่า! หนูกลัวเจ้ไปฉุดผู้ชายต่างหากล่ะ สงสารเขา...ฮ่าๆ" ฉันหัวเราะชอบใจ ก่อนจะโดนฝ่ามือพิฆาตของเจ้คาริสาเขกหัวไปหนึ่งที ฉันลูบหัวป้อยๆ

"สมน้ำหน้า....ยัยเด็กบ้า" เจ้คาริสาแลบลิ้นให้ฉัน จากนั้นจึงเดินเข้าห้องน้ำ ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี

"ติ๊ง" เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นอีกครั้ง ฉันหยิบมือถือมาเปิดดู

"โห คนทักมาเต็มเลย" ฉันไล่อ่านข้อความแชทจากแอป live jing บางคนส่งรูปของลับของตัวเองมาให้ดู บางคนก็พิมพ์แบบลามก บางคนก็ถามว่าค่าตัวเท่าไหร่

"ไอ้กล้วยหอม...ชีวิตแกนี่มันยังไงเนี่ย หนึ่งวันพันเหตุการณ์ของจริง" ฉันบ่นเบาๆพลางนวดที่ขมับของตัวเอง จากนั้นจึงปัดไปเล่นแอปอื่น

หลังจากนั้นไม่นาน เจ้คาริสาก็ออกจากห้องน้ำ ร่างบางจึงสลับอาบ เมื่ออาบเสร็จก็แต่งตัวแล้วล้มนอนบนเตียง

"เจ้ทำไรอ่ะ" ร่างบางสะกิดถาม เมื่อเห็นเจ้คาริสายิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว

"ดูผัวอยู่ค่า~" เจ้คาริสาหันจอมือถือมาให้ดู ก็เห็นผู้ชายใส่แว่นใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสองเม็ดบนเผยให้เห็นร่องอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามที่ไม่เล็กไปไม่ใหญ่ไปกำลังร้องเพลงดีดกีตาร์อยู่

"คุณเคนทาโร่เขาเป็นผัวเจ้ตอนไหน?"

"ตั้งแต่ตอนที่เขาอยู่ในท้องแม่นั่นแหละ คิกๆ เอาล่ะๆ อย่ากวนเจ้ เจ้จะดูผู้ชาย แยกย้ายกันนอนจ้า " เจ้คาริสาหัวเราะเบาๆก่อนจะพลิกตะแคงหันไปอีกด้านไม่สนใจฉัน

"..........." ฉันได้แต่ส่ายหน้าแล้วหัวเราะเบาๆ ก็เจ้กับฉันต่างคนต่างเป็นคนที่คลั่งรักนี่นา 

ฉันหยิบมือถือมาเล่นบ้าง ก็พบว่ามีข้อความที่ส่งมาอีกครั้ง

🌿ชเวย์ : ส่งสติกเกอร์ยิ้ม

กล้วยหอม🍌 : ส่งสติกเกอร์ยิ้ม

🌿ชเวย์ : ส่งสติกเกอร์แลบลิ้น

กล้วยหอม🍌: ส่งสติกเกอร์แลบลิ้น

🌿ชเวย์ : ส่งสติกเกอร์หัวเราะ

"อีตานี่มันต้องการอะไรจากฉันเนี่ย ชักจะรำคาญแล้วนะ" ฉันขมวดคิ้ว จากนั้นจึงกดดูรูปโปลไฟล์ของเขา ซึ่งมันเป็นรูปผู้ชายถอดเสื้อยืนหันหลัง ที่ด้านหลังมีรอยสักมังกรเต็มหลัง

"รูปจริงหรือรูปปลอมเนี่ย? คงไม่ใช่พวกนังเลงอะไรเทือกๆนั้นใช่ไหม" ฉันพูดด้วยความสงสัย ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้เกี่ยวกับตัวเอง จึงไม่สนใจอีก