บทที่ 20 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้

บทที่ 20 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้

นิคค่อยนำรถเข้าจอดจุดที่มีเลขหนึ่งซึ่งเป็นตำแหน่งของผู้ชนะในวันนี้ ที่สองคือโซเฟียและเซบาสเตียนตามลำดับ ส่วนทีมอิตาลีเข้าที่แปดถือว่าเก่งมากถ้าเทียบกับเวลาที่เสียไปตอนรถชนขอบกั้นจนล้อหลุด

เสียงหวีดกรี๊ดลั่นเมื่อนักแข่งขึ้นไปรับรางวัลตามลำดับบนโพเดียม นิคโบกมือให้แฟนคลับที่กำลังส่งเสียง การมอบรางวัลใช้เวลาไม่นาน ประกาศชื่อผู้ชนะ ชื่อทีม ทางสนามเปิดเพลงชาติอเมริกาเป็นเกียรติให้แก่แชมป์ชาวอเมริกัน พิธีการมอบเหรียญและถ้วยแชมป์ สุดท้ายจบที่การเปิดขวดแชมเปญฉีดใส่กัน เมื่อนิคเดินลงมาจากโพเดียมเพื่อเข้าจุดพัก เห็นเบลล่ากำลังเดินตรงมาหา

‘ไม่ดีแน่ ๆ แม่สาวไฮโซคิดจะทำอะไร?’

เดอะคิดยังไม่หยุดเดิน เขารีบก้าวเท้ายาวขึ้นเพื่อให้พ้นระยะขอบอัศจรรย์ที่แฟนคลับนั่งอยู่ แต่ไม่ทันเบลล่ารีบวิ่งก้าวกระโดดกระโจนโถมเข้าใส่จนชายหนุ่มต้องโอบรับไว้เพราะกลัวล้ม

จูบแสนเร้าร้อนหลังจากได้รับชนะ เรียกเสียงชัทเตอร์ดังระรัวจากสื่อ แทบทุกคนยกโทรศัพท์อัดคลิปวิดีโอ เบลล่าโอบท้ายทอยเขาไว้ไม่ยอมปล่อยแน่นหนึบอย่างกับหนวดปลาหมึก

นิคเหลือบมองไปยังบิ๊กบอสคริสโตเฟอร์ พี่ชายเบลล่ายืนยิ้มไม่สนใจ

บ้านนี้เป็นอะไรไป น้องสาวนายนะโว้ยมาเอาไป

“เบล อุบ เบล พอแล้ว”

เบลล่าไม่ฟังเสียงห้ามยังระดมจูบไม่หยุด ทั้งยังกดตัวแน่นกว่าเดิมกลัวไม่สมจริง หูยังได้ยินเสียงกรี๊ดจากแฟนคลับ แต่เธอไม่สนใจ

จนเวลาผ่านไปสักพักที่เธอคิดว่าคงพอได้รูปหรือคลิปที่ดีพอสำหรับข่าววันพรุ่งนี้ จึงถอนริมฝีปากออกมา มองหน้านิคที่บึ้งตึงอย่างไม่พอใจ

‘พระเจ้า เราทำเกินไปหรือเปล่า’

“คุณจูบผมครั้งที่สองแล้ว เมื่อไหร่ผมจะได้เดทกับโซเฟีย” เสียงคำรามต่ำที่ให้ได้ยินแค่สองคนพูดผ่านไรฟัน

“ค่ำนี้เลยนิคฉันสัญญา”

นิคค่อนยิ้มออกมา ก่อนหุบลงฉับพลันเมื่อเงยหน้าขึ้นเห็นเดเมียนยืนหน้าคว่ำอยู่ข้างสนาม

“เบล คุณระวังตัวเองแล้วกันนะ เล่นกับไฟ ไฟจะลวกมือ”

เบลล่าหันมองตามนิค บอสใหญ่อัลฟ่าฮัทเตอร์ยืนหน้าเคร่งเตรียม ดวงตาสีเทาอมน้ำเงินคมกริบจ้องไม่วางตา

“นิค จูงมือฉันเดินเข้าไป”

เบลล่าเขย่งตัวกระซิบข้างหูนิค แสดงให้เห็นอีกครั้งว่าเฒ่าหัวงูอย่างเขาจะสู้คนหนุ่มอย่างนิคได้ยังไง

ร่างแกร่งสูดลมหายใจเข้าแรง สองคนนั้นจูงมือกันเดินออกไปยังจุดพัก ร่างระหงที่เพิ่งจูบตอบร้อนแรงในรถเมื่อครู่ก่อน

หน้าหวานคมแดงซ่านยามเงยหน้ารับจุมพิตร้อนแรงของนิค ใจเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าทั้งคู่เป็นแฟนกันจริงหรือทั้งหมดคือการแสดง แต่ถ้าเป็นอย่างหลัง พวกเขาสมบทบาทเกินไป ฤทธิ์หึงหวงยังกระจายกรุ่นทั่วร่างแกร่ง

เบลล่า ถ้าคุณไม่มาห้องผมคืนนี้ ผมจะไปฉุดคุณถึงห้องและพี่ชายคุณไม่มีทางห้ามผมได้

“ฟีฟี้ นะ ๆ ๆ ๆ  ขอร้อง”

“เบล ในที่สุดมันก็เป็นเรื่องโกหก”

“แต่ฟีฟี้ ฉันต้องจำใจทำนะ”

“จำใจทำ! แล้วเอาฉันไปเป็นดีลลับกับนิค เบลเห็นฉันเป็นเพื่อนบ้างไหม”

เสียงนับขับสาวสูงขึ้นกรุ่นโกรธ เรื่องโกหกยังไม่เท่าไร แต่ดีลลับเท่าเธอโกรธจริง ถ้าลูคัสรู้เรื่องมีหวังโดนเชือดแน่

“ฟีฟี้ แล้วเธอล่ะ อย่านึกว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอเป็นคนขายข่าวของฉันให้เดเมียน”

ร่างเล็กกว่าสะดุ้งโหย่ง

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ เมื่อสนามเจดดาห์ เดเมียนรู้เบอร์ห้องของฉันได้ยังไง” ได้ทีเบลล่ารีบโหมใส่ให้เพื่อนรู้สึกผิดยิ่งขึ้น

“อาจ พนักงานต้อนรับ”

เสียงหงอยลงไม่มั่นใจนัก ใจหนึ่งก็โกรธแต่อีกใจก็รู้ว่าเดเมียนเป็นเจ้านายของโซเฟีย เป็นผู้มีพระคุณ ก็เหมือนเธอกับนิคนั่นแล่ะ

“เอาเป็นว่า โซเฟียต้องยอมไปเดทกับนิคห้าครั้ง ไม่เยอะหรอกโซเฟีย หนึ่งปีไปเดทแค่ห้าครั้ง ตกสองเดือนครั้งเท่านั้น"

"มันไม่เยอะหรอกเบลล่า แต่ฉันจะบอกลูคัสยังไง”

“ก็บอกไปกินข้าวกับฉันสิ ยากอะไร แล้วแยกกันตอนไหน ลูคัสจะรู้ได้ยังไงถ้าเธอไม่พูด อีกเรื่องนะ ห้ามบอกเดเมียน สัญญา เร็ว”

เบลล่าขึงตาใส่โซเฟีย กดดันเพื่อนให้ยินยอมแต่โดยดี แต่เพื่อนสาวยังมีท่าทางอิดออด

“เอาอย่างนี้ ฉันยอมให้ขายข่าว ยกเว้นดีลของฉันกับนิค และเรื่องสุ่มเสี่ยงต่อสวัสดิภาพฉัน เช่น เบอร์ห้อง ตกลงไหม”

โซเฟียชั่งน้ำหนัก ภาพจำนวนเงินที่รีดออกมาได้จากบอสมีน้ำหนักมากกว่า แค่ต้องเสี่ยงไม่ให้ลูคัสรู้เรื่อง เดทห้าครั้งเท่านั้น

“ตกลง ดีล”

“ดีมากฟีฟี้เพื่อนรัก อันดับแรกเลยวันนี้ฉันมีแผนอื่นด้วย เธอต้องช่วยฉัน”

....

ดวงตานับขับสาวเบิกโพลงเมื่อได้ฟังแผนทั้งหมด ร่างเล็กขนลุกถอยกรูดเมื่อนึกภาพหน้าบอสหนุ่มอัลฟ่าฮัทเตอร์

“เบล มันไม่สำเร็จหรอก”

“ไม่หรอกฟีฟี้ เดเมียนไม่มีวันจับได้ เชื่อฉัน”

เทพธิดานักแข่งมองหน้าเพื่อนรักที่แสดงความมั่นใจขณะฉุดมือให้เธอเดินตาม ในใจโซเฟียประหวั่นพรันพรึง

พระเจ้า! เบลล่า ฉันขอให้เธอโชคดีนะ

“เบล ไหนบอกว่าเดท”

“อ้าว เนี่ยเดท นี่ฟีฟี้ ก็นั่งทานข้าวกันอยู่ไม่ใช่เหรอ”

“เดทบ้าอะไรเบล เธอมาด้วยจะถือว่าเดทได้ยังไง”

“มาด้วยอะไรนิค ฉันนั่งคนละโต๊ะ นิคก็คิดเสียว่าบังเอิญมาเดทกันแล้วเจอฉันก็เท่านั้น”

เดอะคิดจ้องหน้าเบลล่า ตะลึงกับความเจ้าเล่ห์ของหล่อน ดีลไว้คือเดทกับโซเฟีย ไม่ใช่ให้เขากับโซเฟียนั่งโต๊ะเดียวกัน ส่วนเบลล่านั่งโต๊ะติดกัน มันจะเป็นเดทได้ยังไง!

“ไม่เอาแล้วดีลแบบนี้”

“อย่าโวยวายสินิค เราอยู่ต่างถิ่น ที่นี่เมลเบิร์น ถ้าฉันไม่มาด้วยจะหลอกลูคัสได้ไง รอกลับไปก่อนแล้วฉันจะไม่มาด้วย โอเค๊”

ร่างแกร่งถอนหายใจเหนื่อยหน่าย รู้สึกว่าตัวเองเสียรู้สาวเจ้าเล่ห์ตรงหน้า เอาเถอะให้เดเมียนจัดการสักทีเถอะ

“นิคคะ ไหน ๆ ก็มากันแล้ว สนุกกันดีกว่า เดี๋ยวต้องรีบกลับเพราะลูคัสกำหนดเวลาไว้ พรุ่งนี้ต้องบินกลับแต่เช้า”

“ก็ได้ครับ”

นิคส่งสายตาอาฆาตฝากไว้ก่อนกับเบลล่า ก้มหน้ากินมื้อค่ำต่อ เป็นเดทที่รวดเร็วเหมือนอาหารฟาสฟู้ดฟิชแอนด์ชิพที่พวกเขาทาน แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นก็พากันเดินกลับโรงแรม

“แยกกันเลยนะนิค ไว้เจอกันพรุ่งนี้”

“อะไรกันเบล! แต่ก็ช่างมันเถอะ มาถึงขั้นนี้แล้ว แล้วเจอกันเบล”

เบลล่าส่งยิ้มยืนรอจนนิคลับหายไปในลิฟต์จึงหันมาทางโซเฟีย

“เอาล่ะ ฉันจองเครื่องแล้ว เก็บกระเป๋าเอาลงมาไว้ที่แผนกต้อนรับแล้ว ทีนี่เหลือแต่พาเหยื่อ เอ้ย! พากลอเรียไปห้องเดเมียน”

“มันจะได้ผลเหรอเบล ถ้าบอสจับได้...”

โซเฟียทำท่ายกนิ้วขึ้นปาดคอหอยตัวเอง เสียวสันหลังวูบ

“เธอไม่ต้องรอช่วยฉันหรอก กลับห้องไปเลยเมื่อเห็นกลอเรียมา ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นด้วย เข้าใจไหม”

“แล้วถ้าบอสถามเบอร์ห้อง”

“บอกเบอร์ห้องพี่คริสไปเลย”

“เบล..” โซเฟียร้องเสียงหลง

“เออน่า..เชื่อฉัน ทำตามที่ฉันบอก ไปกันได้แล้ว”

โซเฟียเดินลากขาไม่เต็มใจเข้าลิฟต์ไปพร้อมกับเบลล่า เบลล่าคุยกับกลอเรียไว้แล้ว ไม่รู้ตกลงกันแบบไหนถึงนัดเจอตรงหัวมุมทางเลี้ยวก่อนถึงห้องบอส

“เบลนัดไว้กี่โมง”

“สามทุ่มใกล้แล้ว ชูว์...อย่าเสียงดังไป โซเฟียกลับเข้าห้องไปก่อน ห้ามออกมาเด็ดขาด ถ้าแผนสำเร็จฉันก็ไปแล้ว”

ร่างเล็กออกเดินเหลียวหลังกลับมองเพื่อนด้วยความกังวลใจ ร่างระหงซีอีโอสาวแอบอยู่ตรงหัวมุมทางเลี้ยวลับ ๆ ล่อ ๆ หน้ากระหยิ่มยิ้มย่องและสะใจ

แย่แน่ ๆ แบบนี้ ไม่คนใดก็คนหนึ่ง