LOGIN"งั้นก็ทำกายภาพให้ฉันสิ" "ค่ะ" มะลิเดินไปหยุดตรงปลายเตียงแล้วลงมือทำกายภาพบำบัดให้ภาคินทันที ระหว่างที่ทำกายภาพภาคินก็เอาแต่จ้องมองหน้ามะลิไม่วางตา ภาพน้ำตาไหลอาบแก้มเนียนยังคงติดตาเขาอยู่ เพราะเขาเองที่รุกเธอมากเกินไปอาจจะทำให้มะลิตกใจหรือกลัวเขาก็ได้ภาคินคิดในใจ เวลาล่วงเลยไปนานพอมสควรมะลิก็
"มินไม่เชื่อหรอกค่ะ อยู่ๆพี่คินก็บอกว่ามะลิรักพี่ต้น พี่คินเอาอะไรมาพูดค่ะ พี่ต้นคบมินอยู่นะคะ " "พี่ขอโทษที่พลั้งปากพูดออกไปอย่างนั้น" "แล้วพี่ไม่พอใจอะไรมะลิกันแน่คะ บอกมาเถอะหรือว่าอยากเปลี่ยนพยาบาลคนใหม่" ภาคินได้ยินอย่างนั้นก็นิ่งอึ้งไปชั่วครู่ตั้งแต่ที่จ้างพยาบาลมาดูแลเขาก็มีแต่มะลิเท่านั
วันต่อมา มะลิตื่นแต่เช้าลุกขึ้นมาทำหน้าที่ของตัวเองเหมือนเช่นเคยทุกวัน กำลังจัดเตรียมเสื้อผ้าให้ภาคินตาก็มองไปที่เตียงนอนมองร่างหนากำลังนอนหลับอยู่ จากนี้นก็เบนสายตาออกมาทางอื่นแทน เธอไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาชอบเธอหรือมีใจให้เธออีกต่อไปแล้ว สักพักภาคินก็ขยับตัวลืมตาตื่นแล้วลุกขึ้นนั่งมองไ
"คุณหมายความว่ายังไง" "เท่าที่ผมดู ผมว่ามะลิต้องชอบ" "ของว่างมาแล้วค่ะ"มินเดินเข้ามาพอดี มินกับมะลิช่วยกันยกน้ำผลไม้และจานขนมกับจานผลไม้ลงบนโต๊ะ จากนั้นทั้งสี่คนก็นั่งก็พูดคุยกันไป ส่วนภาคินนั้นแทบจะไม่อยู่ในวงสนทนาเลยเพราะเอาแต่นั่งเงียบถามคำตอบคำแค่นั้น "พี่คินค่ะ มะลิดูแลพี่ดีไหมคะ" มินถามขึ้
"ทานเยอะๆ นะ หนูมะลิจะได้มีแรงดูแลพี่คินเขา" อัมพรพูดด้วยความเอ็นดู "ค่ะ" "ว่าแต่ขาของพี่คินเขาอาการเป็นยังไงบ้างจ้ะ" อัมพรถามขึ้น "ก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะคะ ขยับนิ้วเท้าได้เยอะกว่าเดิมแล้วค่ะ" มะลิส่งยิ้มให้อัมพร "ถ้าเกิดว่าลูกชายป้ากลับมาเดินได้อีก สงสัยคงต้องมีรางวัลพิเศษให้หนูมะลิแล้วล่ะ" อัมพรส่
"ค่ะ" เดินไปยกชามข้าวต้มออกไปจากห้องทันที ภาคินได้แต่มองตามหลังมะลิแล้วถอนหายใจแรงๆ ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันหลากหลายจนบอกไม่ถูก รู้แต่ว่าเขาอยากจะอยู่ใกล้ๆและสัมผัสตัวเธอ แต่ดูเหมือนเธอพยายามจะตีตัวออกห่างจากเขามากขึ้นเรื่อยๆ ภาคินนอนไปสักพักยาก็ออกฤทธิ์เขาจึงหลับตาลงสู่ห้วงนิทรา ด้านมะลิกำลังยื







