MasukShare
บทที่ 10
Terakhir Diperbarui:
2025-06-19 22:08:52"สวัสดีค่ะ ฉันเป็นพนักงานใหม่"
อีกฝ่ายทำแค่กรอกตามองมาดู คนที่พูดด้วยเมื่อสักครู่
"ฉันชื่อข้าวทิพย์ค่ะ มารับตำแหน่งเป็นผู้ช่วยผู้จัดการค่ะ" ก่อนขึ้นมาเธอไปพบฝ่ายบุคคลมาแล้ว และทางฝ่ายบุคคลบอกให้ขึ้นมาที่ชั้นนี้เลย
เลขาที่นั่งอยู่ดันตัวลุกขึ้นโดยที่ไม่พูดอะไร แล้วเดินไปเคาะประตูหน้าห้อง
ก๊อก ก๊อก
"ผู้ช่วยมาแล้วค่ะ"
"เข้ามา" เสียงผู้หญิงดังมาจากด้านใน
"เข้าไปสิ"
"ขอบคุณค่ะ" ข้าวทิพย์ขอบคุณคนที่เป็นเลขาหน้าห้องก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อข้าวทิพย์จะมาทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการค่ะ"
"เคยทำงานมาแล้วใช่ไหม"
"เคยค่ะ แต่ฉันเคยทำพนักงานทั่วไปค่ะ"
"แล้วเรื่องครอบครัวล่ะ"
"คะ?" ข้าวทิพย์แปลกใจน่าจะถามเรื่องงานให้เข้าใจกันก่อน เพราะเธอแค่บอกไปคร่าวๆ เอง
"ฉันแค่อยากรู้ว่าสถานะเธอเป็นยังไง"
"มีลูกแล้วค่ะ"
คนที่นั่งอยู่แอบหายใจโล่ง และไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ แต่ก็ไม่น่าจะเป็นแบบที่เธอคิด เพราะผู้หญิงคนนี้มีลูกแล้ว คนมีลูกก็ต้องมีสามีสิ "มาทำงานแบบนี้แล้วใครดูแลลูก"
"ป้าค่ะ"
"แล้วพ่อของลูกล่ะ"
"...คะ?" ทำไมต้องถามรายละเอียดเรื่องพวกนี้ด้วย
ก๊อก ก๊อก ข้าวทิพย์ยังไม่ได้ตอบเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมาอีก
"ใกล้ถึงเวลาประชุมแล้วค่ะ"
"เดี๋ยวฉันไป"
"แก้วเตรียมเอกสารรอนะคะ" แก้วตาก็คือเลขาหน้าห้อง
"ฉันประชุมออกมาค่อยคุยกันอีกที"
"เอ่อ..คุณผู้จัดการคะ"
"มีอะไร"
"ระหว่างนี้ให้ฉันทำอะไรคะ"
"รับงานจากเลขาข้างนอกก่อน"
ในห้องประชุม..
"เป็นยังไงบ้าง"
"ใครเป็นยังไงคะ"
อีกฝ่ายเหมือนจะเล่นลิ้นคนที่ถามปรายหางตามองไปดู
"ถ้าบอสหมายถึงคนที่มาเป็นผู้ช่วยฉัน ก็ไม่เห็นมีอะไรพิเศษนี่คะ มีลูกแล้ว ตอนนี้ลูกก็อยู่กับป้า สามีคงทำงานช่วยกันอีกแรง"
"ไม่ได้ถาม"
"คะ?"
"แล้วนี่เรื่องรถไฟฟ้าล็อตใหม่ไปถึงไหนแล้ว"
"รถไฟฟ้า..เอ่อ.." มิ่งขวัญมองไปดูผู้จัดการฝ่ายที่เกี่ยวข้องเพราะเมื่อสักครู่เธอปรับอารมณ์ไม่ทัน
บริษัทนี้ถือว่าใหญ่พอตัว เป็นบริษัทเกี่ยวกับรถไฟฟ้าและรถที่ใช้เชื้อเพลิง
"รถไฟฟ้าล็อตใหม่คงต้องรอก่อนครับ"
"ทำไมต้องรอช่วงนี้คู่แข่งยังไม่เยอะ"
"ทางนั้นอยากทดลองระบบไฟให้ดีกว่านี้ก่อนครับ"
"บอกให้เร่งด้วยแล้วกัน"
หลังจบการประชุม..
"ดินเนอร์คืนนี้ยังเหมือนเดิมไหมคะ"
"ผมอาจจะไม่ได้ไปรับที่บ้าน จะไปเจอกันโรงแรมหรือให้คนขับรถไปรับดี"
"เดี๋ยวฉันไปเองค่ะ แล้วเจอกันตอนเย็นนะคะ"
"ครับ"
"......." ข้าวทิพย์มองตามผู้ชายที่เพิ่งแยกกับผู้จัดการเมื่อสักครู่ ทำไมถึงดูคุ้นๆ
"มีอะไร" มิ่งขวัญมองตามสายตาข้าวทิพย์ไป
"คุณเลขาให้เอาเอกสาร มาให้ผู้จัดการฝ่ายผลิตค่ะ"
"ทำไมให้เรามา แล้วเรารู้จักผู้จัดการฝ่ายผลิตเหรอ"
"ข้าว..เอ่อ..ดิฉันอาสามาเองค่ะ" ข้าวทิพย์เห็นงานของคุณเลขาเยอะแล้ว เลยคิดว่าจะมาถามดูเอา
"คุณณัฐดนัยคะ"
"ครับ"
"ช่วยเซ็นเอกสารให้ผู้ช่วยฉันหน่อยค่ะ" ณัฐดนัยก็คือผู้จัดการฝ่ายผลิต ที่เข้าประชุมด้วยกัน และกำลังออกมาพอดี
"ผู้ช่วยคุณ?" ณัฐดนัยไม่รู้ว่ามิ่งขวัญมีผู้ช่วย
"เธอเพิ่งมาทำงานวันนี้ค่ะ"
"อ๋อเหรอครับ"
"ช่วยเซ็นเอกสารให้หน่อยค่ะ" ข้าวทิพย์ยื่นเอกสารให้กับผู้จัดการฝ่ายผลิต
"เอาเอกสารให้เลขาผมไว้เลย เดี๋ยวถ้าเสร็จแล้วจะให้คนเอากลับไปให้ที่ห้อง"
"ฉันรอเอกสารได้ค่ะ"
ณัฐดนัยมองหน้ามิ่งขวัญเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเร่งงาน
"ไม่ต้องรอหรอก เรากลับไปทำอย่างอื่นก่อนเลย"
"ค่ะ" ข้าวทิพย์ยื่นเอกสารให้กับผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังผู้จัดการฝ่ายผลิต ก่อนที่จะเดินกลับแผนกที่ทำงาน
"ผมไม่ยักรู้ว่าคุณมีผู้ช่วยด้วย" คล้อยหลังผู้ช่วยผู้จัดการณัฐดนัยถึงได้พูดเรื่องนี้กับมิ่งขวัญ
"เป็นความต้องการของบอสค่ะ"
"บอสเหรอ?" ยิ่งบอกว่าเป็นความต้องการของท่าน CEO มันยิ่งทำให้ณัฐดนัยมีความสงสัยเพิ่มขึ้นอีก
จนถึงช่วงเลิกงานของวันนั้น..
"ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ"
"ผู้จัดการยังไม่ออกจากห้องเลย"
ข้าวทิพย์เห็นว่าถึงเวลาเลิกงานแล้ว เพราะถ้าทำเกินจากนี้ไปก็คงเป็นล่วงเวลา และอีกอย่างเธออยากใช้เวลาหลังเลิกงานไปหาที่พักใหม่ด้วย "เอ่อ..ค่ะ"
แต่ขณะที่ข้าวทิพย์กำลังจะนั่งลงที่เดิม ก็ได้มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมา..
แก้วตาเลขาหน้าห้องของผู้จัดการรีบลุกขึ้นต้อนรับผู้ชายคนที่เดินมา "บอสมารับผู้จัดการแล้วใช่ไหมคะ"
"ใช่ ยังไม่ออกมาอีกเหรอ"
"เดี๋ยวแก้วตาดูให้ค่ะ" แก้วตารีบเดินอ้อมไปกำลังจะเคาะประตูเรียก แต่เหมือนว่าคนที่อยู่ในห้องได้ยินแล้วจึงรีบเปิดประตูออกมา
"ไหนบอกเจอกันที่โรงแรมไงคะ"
"ไม่หรอก..ผมคิดว่ามารับคุณไปด้วยกันเลยดีกว่า"
"ถ้างั้นก็ไปกันค่ะ"
"มัวมองอะไรอยู่จ๊ะ จะรีบกลับไม่ใช่เหรอ" แก้วตาเห็นข้าวทิพย์เอาแต่มองตามหลังทั้งสองท่านไป
กึก! กระเป๋าในมือหลุดลงพื้นแบบไม่รู้ตัว
"เป็นอะไรของเธอ"
"เขาเป็นใครคะ" เสียงถามนี้ถ้าไม่ตั้งใจฟังแทบไม่ได้ยิน
"เขาไหน? ถ้าหมายถึงคนที่มาหาผู้จัดการเมื่อสักครู่ท่านเป็น CEO ที่นี่"
Bab terbaru
ร้ายรัก (พ่อของลูก) ตอนพิเศษ ฟี ฟ่ า
ตอนพิเศษ ฟีฟ่า♡มิ่งขวัญหลายเดือนผ่านไป.. หลังจากที่นักรบเดินทางไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศทุกคนก็ยังคงดำเนินชีวิตต่อไป และตอนนี้อายุครรภ์ของมิ่งขวัญก็ 8 เดือนแล้ว"ผมบอกแล้วไงว่าไม่ต้องมาทำงานแล้ว" ตอนนี้ฟีฟ่าทำงานแทนมิ่งขวัญได้ทุกอย่างแล้ว เขาไม่อยากให้เธอต้องมานั่งทำงานให้เหนื่อยอีก ..แต่พอเขามาถึงบริษัทมิ่งขวัญก็ตามมา"เหลืออีกตั้งเป็นเดือนกว่าคุณหมอจะนัดคลอด""แต่คุณไม่ค่อยแข็งแรง ผมอยากให้พักผ่อนมากๆ""แต่วันนี้เป็นวันประชุมผู้ถือหุ้นนี่คะ""ผมประชุมแทนได้ มีอะไรเดี๋ยวผมจะโทรไปหา""ก็ได้ค่ะ ประชุมเสร็จฉันสัญญาว่าจะกลับบ้าน" พูดจบมิ่งขวัญก็เดินไปที่ชั้นเอกสาร เพื่อจะเอาเอกสารไปร่วมประชุม"คุณเป็นอะไร" ฟีฟ่าที่ยืนมองอยู่รีบเข้าไปพยุงเธอไว้เพราะเห็นว่าเธอเอามือมากุมท้อง"สงสัยลูกจะดิ้นแรงไปค่ะ""ไปนั่งก่อน""โอ๊ยย" ทีแรกคิดว่าตัวเองจะกลั้นได้ แต่จังหวะก้าวเท้าก็รู้สึกเจ็บหน่วงขึ้นมา"ขวัญ" ชายหนุ่มช้อนร่างเธอขึ้นมาอุ้มก่อนที่จะพาเดินมาที่ประตูทางออก"เจ็บท้องค่ะ""ผมรู้แล้ว เดี๋ยวผมพาไปโรงพยาบาล""ผู้จัดการเป็นอะไรคะ" พอประตูห้องทำงานเปิดออกคนที่อยู่หน้าห้องก็รีบเข้ามา เพราะเห็นว่
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 130 ตอนจบ
"ร้อนจังเลยค่ะ""ร้อน?" ที่เขาสงสัยเพราะในห้องนี้เปิดเครื่องปรับอากาศเย็นเฉียบเลยจะเอาอะไรมาร้อน"หรือคุณไม่ร้อนคะ" ยูริถามพร้อมกับค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อที่ใส่อยู่ออก"ร้อนครับ ร้อนมากเลยครับ" เธอนี่ทำให้เขาตื่นเต้นได้ตลอดเวลาเลย ที่เปิดห้องคิดว่าอยากจะคุยกับเธอให้รู้เรื่อง เพราะต้องรีบไปดูห้องจัดเลี้ยง และต้องไปทำอะไรอีกหลายอย่างเลย เพราะงานแต่งกระชั้นชิดเข้ามาแล้ว..แต่ไม่เป็นไรจัดเธอก่อนแล้วกัน"อือ ใจเย็นก่อนสิคะยังไม่อาบน้ำเลย""ไม่ทันแล้ว""อ๊อย" นี่แหละสิ่งที่เธอชอบในตัวเขามากที่สุด เพราะแค่สะกิดเล็กน้อยเขาก็จัดให้แล้ว คนอะไรจะไฟติดง่ายขนาดนี้ต้องขอบคุณพ่อกับแม่ไหมเนี่ยที่แยกทางกัน เพราะถ้าเธอไม่ตามแม่กลับมาคงไม่รู้จักกับผู้ชายคนนี้แน่เลย"อื้อ คุณนักรบไม่ค่ะ" มือเรียวผลักใบหน้าอีกฝ่ายที่ฝังจูบลงเนินน้องสาวให้ออกไปก่อนแต่แรงของเธอหรือจะสู้เขาได้ ชายหนุ่มกดใบหน้าลงไปแล้วก็ใช้แรงดูด"ซี๊ดดด แรงอีกนิดค่ะ" จากที่ห้ามอยู่เมื่อครู่เพราะไม่มั่นใจในตัวเอง แต่พอเจอทั้งปากและลิ้นเข้าไปใครจะไปทนได้ล่ะ สะโพกงามเด้งรับเรียวลิ้นที่แทรกผ่านกลีบร่องเข้ามา"อ๊อยยย เอาอีกค่ะ" ทำไมเขาเก่งขนาดนี้ ท
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 129
หลายวันต่อมา.."ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ" เขตแดนพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปรับการ์ดเชิญจากนักรบ"ขอบคุณมากครับ""แล้วนี่เมื่อไรจะกลับมาทำงานได้ล่ะครับเนี่ย" ตั้งแต่วันนั้นนักรบก็ขอลางานเพื่อที่จะจัดเตรียมงานแต่ง เพราะเขาต้องจัดงานก่อนที่พ่อเธอจะเดินทางกลับต่างประเทศ"เรื่องนี้ผมก็อยากจะคุยกับบอสอยู่พอดีเลยครับ""อย่าบอกนะว่า.. ผมยังไม่พร้อมที่จะฟัง" เขตแดนก็พอจะรู้แล้วล่ะ ตอนนี้นักรบเป็นถึงลูกเขยของฮิโรชิเจ้าของบริษัทชั้นนำจากประเทศญี่ปุ่น มีเหรอที่เขาจะยังมาช่วยงานที่นี่อยู่"คุณพ่ออยากให้ผมไปดูแลที่นั่นช่วยลูกสาวของท่านครับ" ที่ประเทศไทยไม่มีอะไรให้เขาต้องห่วง นักรบถึงได้บอกว่าญี่ปุ่นแค่ปากซอย เพราะเขาพร้อมที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเธอได้ตลอดเวลา ไม่ว่าเธอจะไปอยู่ที่ไหนเขาก็พร้อมที่จะไปอยู่ที่นั่นด้วย"ถ้างั้นผมก็ขอแสดงความยินดีด้วยอีกเรื่องแล้วกัน นี่ผมต้องหาผู้จัดการคนใหม่แล้วเหรอเนี่ย" เพราะผู้จัดการที่พูดได้หลายภาษาแบบนี้ไม่ใช่ว่าจะหาง่ายๆ แถมยังเข้าได้กับทุกคน"ถ้างั้นผมขอไปแจกการ์ดห้องอื่นก่อนนะครับ" วันนี้เขาเตรียมการ์ดเชิญวันแต่งงานมาให้กับผู้บริหารทุกท่านเลยจนมาถึงห้องสุดท้ายก็
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 128
"เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ?""ที่ผมเรียกพ่อมาด้วยเพราะผมอยากจะสู่ขอลูกสาวของท่าน""สู่ขอฉันเหรอ?""ใช่ครับ""ฉันฟังผิดไปหรือเปล่า คุณบอกว่าจะสู่ขอฉันกับพ่อแม่เหรอ?""ยูริ" ยี่หวาต้องห้ามปรามลูกไว้เพราะอาการดีใจออกหน้าออกตามาก"ที่ผมจอดรถ เพราะผมไปซื้อไอ้นี่มาให้คุณ" ชายหนุ่มเปิดกล่องแหวนที่เขาแวะร้านเพชรก่อนที่จะมาที่นี่เพราะว่าเขายังไม่ได้เตรียมอะไรไว้เลย ไม่คิดว่าเธอจะขอแต่งงาน และที่นักรบไม่พูดอะไรเลยเพราะเขาอยากเป็นฝ่ายขอเธอแต่งงานมากกว่า"ทำไมคุณไม่บอกล่ะคะ" ถ้ารู้ว่าเขาไปซื้อแหวนมีเหรอที่เธอจะเรียกแท็กซี่กลับเอง"บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์น่ะสิ แต่ผมดันถูกคุณเซอร์ไพรส์กลับ""หึหึ" จากที่ยืนฟังอยู่คนเป็นแม่ก็อดขำไม่ได้ เห็นแล้วล่ะว่าลูกสาวร้องไห้วิ่งเข้ามาในบ้าน แต่ไม่คิดว่าที่ร้องไห้เพราะการเข้าใจผิดกันนี่เองแต่จังหวะที่ยี่หวามีรอยยิ้มฮิโรชิก็แอบมองดูรอยยิ้มนั้นของอดีตภรรยา ตั้งแต่นางจับได้ว่า ท่านนอกใจ ท่านก็ไม่เคยเห็นรอยยิ้มแบบนี้อีกเลย "คุณก็สวมแหวนให้ฉันสิ""สวมแหวนเลยเหรอ" เขายังไม่ทันได้ขอเธอกับพ่อแม่เลย "คุณพ่อกับคุณแม่ว่ายังไงคะ""ถ้ารักกันชอบกันแม่ก็ไม่ห้าม แต่แม่ขออย่างเดียวอย่า
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 127
"พ่อเจ็บมากไหมคะ""เจ็บโอ๊ยย" เห็นว่าลูกเป็นห่วงก็เลยอ้อนหน่อยมือเรียวเอื้อมไปแตะหน้าผากของพ่อตรงที่มีผ้าพันแผลแปะอยู่ "ยูริบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเพิ่งมาหาแม่.. ไปหาหมอหรือยังคะ""ยัง""ทำไมไม่ไปให้หมอตรวจดูหน่อย""พ่อไม่เป็นอะไรหรอก แล้วแม่ว่ายังไงบ้าง""แม่จะว่าอะไรล่ะคะยิ่งโกรธเพิ่ม" ประโยคนี้เธอกรอกหางตามองไปดูคนที่พาพ่อไปเที่ยว"อย่าว่าให้แฟนเราเลยพ่อเองต่างหากที่อยากไปดื่ม""ถ้าเขาไม่พาไปพ่อก็ไม่ได้ไปที่นั่น""ผมผิดเองครับ"ยูริตกใจเล็กน้อยที่เขาบอกว่าตัวเองผิด ทั้งๆ ที่ เธอก็พยายามยัดเยียดความผิดให้เขา"ผมว่าเรากลับโรงแรมดีกว่าครับ เดี๋ยวผมจะไปส่ง" ไม่รู้ว่ามีความรู้สึกแบบนี้ได้ยังไง รู้สึกแอบน้อยใจที่เธอดูไม่เป็นห่วงเขาเลย"อีกไม่กี่วันพ่อคงต้องกลับ แต่ก่อนกลับพ่ออยากคุยกับแม่เราก่อน""พ่อจะกลับแล้วหรือคะ" เธอรู้ว่าพ่อต้องดูแลบริษัท พนักงานอีกหลายร้อยชีวิตยังรอท่านกลับไปบริหารงานอยู่"คงต้องกลับ พ่อมาหลายวันแล้ว""พ่อรอยูริอยู่บนรถนะคะ เดี๋ยวยูริไปเอาของก่อน" ได้ยินว่าพ่อจะกลับก็รู้สึกใจหาย เลยคิดว่าจะไปส่งท่านที่โรงแรมยูริเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะเธอใส่เสื้อผ้าอยู่บ้าน แล้ว
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 126
"มีอะไรอีก" เขตแดนชักจะใจไม่ดีเมื่อเห็นสีหน้าของนักรบที่มองโทรศัพท์ คิดว่ามีคลิปอะไรตามมาอีกพอแน่ใจแล้วนักรบก็ยื่นคลิปที่ทางบาร์ส่งมาให้กับบอสได้ดูด้วย หลังจากที่ดูคลิปนั้นแล้ว ทั้งเขตแดนแผ่นดินและคนที่อยู่ในห้องนั้นมองไปที่จรัญแทบจะพร้อมกัน"พวกคุณมองผมทำไม" จากที่นั่งทำตัวสบายๆ อยู่ก็ชักจะไม่สบายแล้ว"คุณทำแบบนี้เพื่ออะไร""ผมทำอะไร อย่าบอกนะว่าคุณจะเชื่อคนที่กล่าวหาผม""คุณรู้ว่าผมหมายถึงเรื่องอะไรงั้นเหรอ""ผมยังไม่รู้หรอกแต่สายตาคุณมันฟ้อง""ทางร้านที่คลิปถูกเผยแพร่ ได้ส่งคลิปคนที่เป็นตัวต้นเหตุมาให้""ตัวต้นเหตุ?" จรัญที่นั่งอยู่ถึงกับดันตัวลุกขึ้น "พวกคุณจะรู้ได้ยังไงว่าผู้ชายคนนั้นคือใคร""ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าเป็นผู้ชาย""ผมแค่เดาเอาก็พวกคุณมองมาที่ผม""คนที่ใส่หมวกสีขาวผมว่าหุ่นคล้ายๆ คุณเลยนะ""ผมไม่เคยใส่หมวกสีขาว""อ้าวเหรอครับแล้วคุณใส่หมวกสีอะไร""สีดำ!" ตอบออกไปถึงรู้ว่าตัวเองเสียรู้แล้ว "คุณมีหลักฐานอะไรมากล่าวหาผม""ถึงแม้อยู่ในร้านคุณจะใส่หมวกใส่แว่นตาดำ แต่ยังมีคลิปหน้าร้านให้ผมได้เห็น ก่อนที่คุณจะสวมสองอย่างนั้น แต่ถึงแม้ไม่มีคลิปหน้าร้านคุณดูละครมากเกินไปหรือเปล่
Anda juga akan menyukai
รอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด293.2K Dibacaเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน70.3K Dibacaท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)37.9K Dibacaวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์28.4K Dibacaย้อนเวลามาแก้ไขรัก
ยัยแม่มดแสนน่ารัก200 DibacaDOCTOR OBSESSION คลั่งรักหมออคิน
หน่วยพลังงาน169 Dibacaเธอในความ(ลับ)รัก
มู๋สะเต๊ะ186 DibacaHot stuff ร้อนแรงกระแทกลึก
บุษบาหนึ่งหรัด251 Dibaca
