LOGINShare
บทที่ 10
Last Updated:
2025-06-19 22:08:52"สวัสดีค่ะ ฉันเป็นพนักงานใหม่"
อีกฝ่ายทำแค่กรอกตามองมาดู คนที่พูดด้วยเมื่อสักครู่
"ฉันชื่อข้าวทิพย์ค่ะ มารับตำแหน่งเป็นผู้ช่วยผู้จัดการค่ะ" ก่อนขึ้นมาเธอไปพบฝ่ายบุคคลมาแล้ว และทางฝ่ายบุคคลบอกให้ขึ้นมาที่ชั้นนี้เลย
เลขาที่นั่งอยู่ดันตัวลุกขึ้นโดยที่ไม่พูดอะไร แล้วเดินไปเคาะประตูหน้าห้อง
ก๊อก ก๊อก
"ผู้ช่วยมาแล้วค่ะ"
"เข้ามา" เสียงผู้หญิงดังมาจากด้านใน
"เข้าไปสิ"
"ขอบคุณค่ะ" ข้าวทิพย์ขอบคุณคนที่เป็นเลขาหน้าห้องก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อข้าวทิพย์จะมาทำงานในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการค่ะ"
"เคยทำงานมาแล้วใช่ไหม"
"เคยค่ะ แต่ฉันเคยทำพนักงานทั่วไปค่ะ"
"แล้วเรื่องครอบครัวล่ะ"
"คะ?" ข้าวทิพย์แปลกใจน่าจะถามเรื่องงานให้เข้าใจกันก่อน เพราะเธอแค่บอกไปคร่าวๆ เอง
"ฉันแค่อยากรู้ว่าสถานะเธอเป็นยังไง"
"มีลูกแล้วค่ะ"
คนที่นั่งอยู่แอบหายใจโล่ง และไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนี้ แต่ก็ไม่น่าจะเป็นแบบที่เธอคิด เพราะผู้หญิงคนนี้มีลูกแล้ว คนมีลูกก็ต้องมีสามีสิ "มาทำงานแบบนี้แล้วใครดูแลลูก"
"ป้าค่ะ"
"แล้วพ่อของลูกล่ะ"
"...คะ?" ทำไมต้องถามรายละเอียดเรื่องพวกนี้ด้วย
ก๊อก ก๊อก ข้าวทิพย์ยังไม่ได้ตอบเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมาอีก
"ใกล้ถึงเวลาประชุมแล้วค่ะ"
"เดี๋ยวฉันไป"
"แก้วเตรียมเอกสารรอนะคะ" แก้วตาก็คือเลขาหน้าห้อง
"ฉันประชุมออกมาค่อยคุยกันอีกที"
"เอ่อ..คุณผู้จัดการคะ"
"มีอะไร"
"ระหว่างนี้ให้ฉันทำอะไรคะ"
"รับงานจากเลขาข้างนอกก่อน"
ในห้องประชุม..
"เป็นยังไงบ้าง"
"ใครเป็นยังไงคะ"
อีกฝ่ายเหมือนจะเล่นลิ้นคนที่ถามปรายหางตามองไปดู
"ถ้าบอสหมายถึงคนที่มาเป็นผู้ช่วยฉัน ก็ไม่เห็นมีอะไรพิเศษนี่คะ มีลูกแล้ว ตอนนี้ลูกก็อยู่กับป้า สามีคงทำงานช่วยกันอีกแรง"
"ไม่ได้ถาม"
"คะ?"
"แล้วนี่เรื่องรถไฟฟ้าล็อตใหม่ไปถึงไหนแล้ว"
"รถไฟฟ้า..เอ่อ.." มิ่งขวัญมองไปดูผู้จัดการฝ่ายที่เกี่ยวข้องเพราะเมื่อสักครู่เธอปรับอารมณ์ไม่ทัน
บริษัทนี้ถือว่าใหญ่พอตัว เป็นบริษัทเกี่ยวกับรถไฟฟ้าและรถที่ใช้เชื้อเพลิง
"รถไฟฟ้าล็อตใหม่คงต้องรอก่อนครับ"
"ทำไมต้องรอช่วงนี้คู่แข่งยังไม่เยอะ"
"ทางนั้นอยากทดลองระบบไฟให้ดีกว่านี้ก่อนครับ"
"บอกให้เร่งด้วยแล้วกัน"
หลังจบการประชุม..
"ดินเนอร์คืนนี้ยังเหมือนเดิมไหมคะ"
"ผมอาจจะไม่ได้ไปรับที่บ้าน จะไปเจอกันโรงแรมหรือให้คนขับรถไปรับดี"
"เดี๋ยวฉันไปเองค่ะ แล้วเจอกันตอนเย็นนะคะ"
"ครับ"
"......." ข้าวทิพย์มองตามผู้ชายที่เพิ่งแยกกับผู้จัดการเมื่อสักครู่ ทำไมถึงดูคุ้นๆ
"มีอะไร" มิ่งขวัญมองตามสายตาข้าวทิพย์ไป
"คุณเลขาให้เอาเอกสาร มาให้ผู้จัดการฝ่ายผลิตค่ะ"
"ทำไมให้เรามา แล้วเรารู้จักผู้จัดการฝ่ายผลิตเหรอ"
"ข้าว..เอ่อ..ดิฉันอาสามาเองค่ะ" ข้าวทิพย์เห็นงานของคุณเลขาเยอะแล้ว เลยคิดว่าจะมาถามดูเอา
"คุณณัฐดนัยคะ"
"ครับ"
"ช่วยเซ็นเอกสารให้ผู้ช่วยฉันหน่อยค่ะ" ณัฐดนัยก็คือผู้จัดการฝ่ายผลิต ที่เข้าประชุมด้วยกัน และกำลังออกมาพอดี
"ผู้ช่วยคุณ?" ณัฐดนัยไม่รู้ว่ามิ่งขวัญมีผู้ช่วย
"เธอเพิ่งมาทำงานวันนี้ค่ะ"
"อ๋อเหรอครับ"
"ช่วยเซ็นเอกสารให้หน่อยค่ะ" ข้าวทิพย์ยื่นเอกสารให้กับผู้จัดการฝ่ายผลิต
"เอาเอกสารให้เลขาผมไว้เลย เดี๋ยวถ้าเสร็จแล้วจะให้คนเอากลับไปให้ที่ห้อง"
"ฉันรอเอกสารได้ค่ะ"
ณัฐดนัยมองหน้ามิ่งขวัญเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเร่งงาน
"ไม่ต้องรอหรอก เรากลับไปทำอย่างอื่นก่อนเลย"
"ค่ะ" ข้าวทิพย์ยื่นเอกสารให้กับผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังผู้จัดการฝ่ายผลิต ก่อนที่จะเดินกลับแผนกที่ทำงาน
"ผมไม่ยักรู้ว่าคุณมีผู้ช่วยด้วย" คล้อยหลังผู้ช่วยผู้จัดการณัฐดนัยถึงได้พูดเรื่องนี้กับมิ่งขวัญ
"เป็นความต้องการของบอสค่ะ"
"บอสเหรอ?" ยิ่งบอกว่าเป็นความต้องการของท่าน CEO มันยิ่งทำให้ณัฐดนัยมีความสงสัยเพิ่มขึ้นอีก
จนถึงช่วงเลิกงานของวันนั้น..
"ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ"
"ผู้จัดการยังไม่ออกจากห้องเลย"
ข้าวทิพย์เห็นว่าถึงเวลาเลิกงานแล้ว เพราะถ้าทำเกินจากนี้ไปก็คงเป็นล่วงเวลา และอีกอย่างเธออยากใช้เวลาหลังเลิกงานไปหาที่พักใหม่ด้วย "เอ่อ..ค่ะ"
แต่ขณะที่ข้าวทิพย์กำลังจะนั่งลงที่เดิม ก็ได้มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมา..
แก้วตาเลขาหน้าห้องของผู้จัดการรีบลุกขึ้นต้อนรับผู้ชายคนที่เดินมา "บอสมารับผู้จัดการแล้วใช่ไหมคะ"
"ใช่ ยังไม่ออกมาอีกเหรอ"
"เดี๋ยวแก้วตาดูให้ค่ะ" แก้วตารีบเดินอ้อมไปกำลังจะเคาะประตูเรียก แต่เหมือนว่าคนที่อยู่ในห้องได้ยินแล้วจึงรีบเปิดประตูออกมา
"ไหนบอกเจอกันที่โรงแรมไงคะ"
"ไม่หรอก..ผมคิดว่ามารับคุณไปด้วยกันเลยดีกว่า"
"ถ้างั้นก็ไปกันค่ะ"
"มัวมองอะไรอยู่จ๊ะ จะรีบกลับไม่ใช่เหรอ" แก้วตาเห็นข้าวทิพย์เอาแต่มองตามหลังทั้งสองท่านไป
กึก! กระเป๋าในมือหลุดลงพื้นแบบไม่รู้ตัว
"เป็นอะไรของเธอ"
"เขาเป็นใครคะ" เสียงถามนี้ถ้าไม่ตั้งใจฟังแทบไม่ได้ยิน
"เขาไหน? ถ้าหมายถึงคนที่มาหาผู้จัดการเมื่อสักครู่ท่านเป็น CEO ที่นี่"
Latest chapter
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 50
หญิงสาวปรายตากลับมามองอีกเล็กน้อยเมื่อได้ยินเขาพูดว่าเลี้ยงรุ่น เพราะข้าวทิพย์คิดว่าคงเป็นรุ่นที่เธอเคยเรียนด้วยแน่เลยชายหนุ่มวางโทรศัพท์ลงแล้วก็กลับไปเช็ดผมต่อ ทีแรกข้าวทิพย์คิดว่าเขาจะพูดอะไรกับเธอบ้าง แต่ก็ช่างเถอะ พวกเขาอยากเลี้ยงรุ่นกันนี่เธอไม่ได้เรียนจนจบจะมีสิทธิ์อะไรไปร่วมงานกับพวกเขาล่ะ"เรียกคุณพ่อคุณแม่สิครับ" เสียงนี้ดังมาจากหน้าห้องก่อนที่จะได้ยินเสียงเด็กพูดตาม"สงสัยลูกกลับมาแล้ว คุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ" เธอจะไปเปิดประตู แต่พ่อของนะโมแต่งตัวไม่เรียบร้อยเลย"ผมก็ไม่ได้โป๊นี่" เขามีผ้าเช็ดตัวอีกผืนที่พันรอบท่อนล่างอยู่"คุณเขตแดน ถ้าคุณไม่ใส่ผ้าให้เรียบร้อยก็กลับเข้าห้องน้ำไป เห็นไหมว่าใครอยู่กับนะโม" เพราะเสียงคนที่เรียกก็คือเสียงคุณอาชมพูนุช ทานข้าวเย็นเสร็จนะโมก็ขอไปเล่นกับคุณอาต่อ"หวงเหรอ" เขาคิดว่าเธอคงหวงไม่อยากให้ใครเห็นด้วย"อนาจารมากกว่า เข้าห้องน้ำไปเลยนะ" ข้าวทิพย์ผลักเขาให้กลับเข้าห้องน้ำก่อนที่จะเดินมาเปิดประตู"แม่อยู่ครับ" นะโมเห็นแม่นานเปิดประตูก็เลยถามว่าแม่ทำอะไรอยู่ครับ"ขอบคุณมากนะคะคุณชม" ข้าวทิพย์หันไปขอบคุณชมพูนุชก่อนคิดว่าค่อยเข้าไปตอบลูกข้างในก็
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 49
"แบบนี้นี่เอง""อะไรเหรอลูก" กานดาเห็นชมพูนุชมองดูหน้าเด็กชัดๆ แล้วก็พูดออกมา"ก็เคยได้ยินคนแก่ๆ พูดกันว่าผู้ชายหน้าเหมือนพ่อหรือผู้หญิงหน้าเหมือนแม่จะอาภัพไงคะ""หนูชม!" กานดารีบปรามหลานไว้ เพราะมันไม่ใช่สถานการณ์ที่จะมาพูดเรื่องนี้เลย"ชมพูดจริงนี่คะ" เพราะถ้าไม่อาภัพคงไม่พ่อไปทางแม่ไปทางแบบนี้หรอก"น้าวางอาหารไว้ตรงนี้นะ อย่าลืมทานข้าวกันด้วยล่ะ" กานดารีบพาชมพูนุชออกมาก่อนที่จะพูดอะไรมากไปกว่านี้พอทุกคนไปแล้วข้าวทิพย์ก็หยิบเอาอาหารสำหรับเด็กมาป้อนลูก"เดี๋ยวผมป้อนลูกคุณทานข้าวเถอะ""ฉันป้อนเองค่ะ""คุณยังไม่หายโกรธผมเหรอ""โกรธ? คุณคิดว่าฉันโกรธคุณหรือคะ" เพราะมันผ่านคำนี้ไปนานแล้ว จะเรียกว่ามันคือความเสียใจ ความระทมทุกข์ในหัวใจก็ยังได้เลย"หม่ำๆ" นะโมเห็นแม่ตักอาหารคาช้อนไว้ไม่ยื่นเข้ามาใส่ปากให้สักที"แม่ขอโทษครับ หนูหิวมากเลยหรือลูก"เขตแดนเห็นภาพนี้แทบน้ำตาไหลอีกครั้ง ภาพที่แม่ป้อนข้าวลูก ถึงยังไงเขาก็จะไม่มีทางปล่อยเธอกับลูกไปแน่ เขาจะชดใช้เวลาที่เสียไปทั้งหมดให้เธอกับลูกให้ได้ดึกๆ คืนนั้น.."คุณเขต!" หญิงสาวระแวงคิดว่าเป็นเขาที่เอื้อมมือมา..จากเสียงที่เธอตะคอกเมื่อสักครู่ทำ
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 48
เขตแดนรีบแกะมือของชมพูนุชที่เกาะแขนตัวเองออก แล้วเดินอ้อมไป แต่ยังไม่ถึงไหนชมพูนุชก็ตามมาคว้าแขนของเขาอีกครั้ง"ทำไมพี่พาผู้หญิงคนนี้เข้าบ้านคะ" ชมพูนุชชี้หน้าข้าวทิพย์แบบไม่พอใจ"ชม.." กานดารีบมาเตือนสติหลานสาว"ตอนที่ชมไม่อยู่มันเกิดอะไรขึ้นคะคุณป้า ผู้หญิงคนนี้คนเดียวกับที่แกล้งชมงานศพของคุณลุงนี่คะ""งื้ออ ป้อครับ" นะโมที่อยู่ในอ้อมกอดของแม่ตกใจตะโกนให้พ่อมาช่วยปลอบอีกคน"โอ๊ยพี่เขต" จังหวะนั้นเขตแดนกระชากมือของชมพูนุชออก แล้วรีบเข้าไปหาลูกกับเมียที่ยังยืนอยู่ข้างรถฝั่งนั้น"ป้อครับกลัว" เด็กน้อยยื่นมือไปกอดคอพ่อไว้แน่นจนแม่ยอมปล่อยให้เขาเป็นคนอุ้มลูก"โอ๋ไม่กลัวนะครับคนนั้นคือคุณอาของลูก""อะไรของพี่เนี่ย ใครจะไปเป็นอา""นึกว่าเสียงอะไรกัน" แผ่นดินที่ขึ้นบ้านไปแล้วได้ยินเสียงก็รีบลงมาดู"เฮียดูเฮียเขตสิคะเอาผู้หญิงที่ไหนเข้าบ้านไม่รู้ ผู้หญิงมีลูกติดแล้วด้วย แหวะ""ส่งลูกมาฉันจะกลับ""ไม่ให้กลับ คุณน้าครับฝากเธอเข้าไปข้างในก่อน" เขตแดนส่งนะโมให้กานดาอุ้มแล้วก็ให้พาข้าวทิพย์เข้าไปข้างในก่อน"เฮียปกป้องมันเหรอ ฉันเป็นน้องเฮียนะ!""อาหมวย ถ้าเราไม่ใจเย็นลงกว่านี้พี่จะเรียกชื่อนี้"
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 47
"โอ๊ย..คุณเขตแดน""อย่าดิ้นสิกำลังจะเข้าอยู่แล้ว""เมื่อกี้คุณโทรบอกให้ฝ่ายบัญชีขึ้นมาหา""อีกครึ่งชั่วโมง""เผื่อพวกเขาขึ้นมาก่อนเวลาล่ะ""ไม่มีใครทำแบบนั้นหรอก""เชื่อได้เหรอ เอาออกไปนะโอ๊ยฉันเจ็บ""เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว""คุณเขต! อือ" ถึงแม้เธอจะพยายามขยับหนีแต่ก็สู้แรงผู้ชายไม่ได้..จนความแข็งนั้นแทรกผ่านขอบกางเกงชั้นในเข้ามา"ซี๊ดด ไม่นานหรอก" เขาค้างมาตั้งแต่วันที่ลูกไม่สบายแล้ว ยังไงวันนี้ก็ต้องสำเร็จความใคร่ให้ได้ก่อน"ประตูก็ไม่ล็อก อืออ" สิ่งเดียวที่เธอระแวงอยู่ตอนนี้เผื่อมีคนเปิดประตูเข้ามาจะทำยังไงจังหวะที่เขตแดนกำลังโยกสะโพกช้าๆ มือหนาก็ยื่นไปกดอะไรบางอย่างผ่านข้อความ Line"อือ อื้ออ" ในเมื่อหยุดเขาไม่ได้แล้วเธอก็ต้องรีบช่วยให้เขาเสร็จไวๆ คอยดูนะต่อจากนี้ไปจะไม่ยอมเปิดโอกาสให้เขาเข้าใกล้ตัวเธอตอนอยู่บริษัทอีกแล้ว"อาาา น่ารักจัง" ริมฝีปากหนากระซิบพูดข้างใบหูก่อนที่จะงับติ่งหูเบาๆ"อือ คุณเขต""ใกล้แล้ว""โอ๊ย อื้ออ" เจอกระแทกเข้ามาอีกหลายทีก่อนที่ทุกอย่างจะหยุดลง"คุณเขตแดน เอาออกไปเลยนะ!" สงสัยคงต้องอยู่แบบนี้ทั้งวันอีกแน่เลย หญิงสาวรีบเข้าไปในห้องน้ำ เพราะเขาหลั่งในจนล้นอ
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 46
เขตแดนรีบยกสายโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดหมายเลขภายในลงไปหาฝ่ายบัญชี เพื่อให้ทางนั้นส่งเอกสารกลับขึ้นมาให้ดูก่อนผ่านไปสักพักเอกสารที่นำลงไปเมื่อสักครู่ก็ถูกนำกลับขึ้นมา" 6 เดือน?" ชายหนุ่มเปิดดูเอกสารที่ถูกนำกลับขึ้นมา พนักงานเก่าที่เขาเคยให้ 4 เดือน ตอนนี้ถูกเพิ่มเป็น 6 เดือน และพนักงานคนอื่นก็ถูกเพิ่มตามความเหมาะสมของระยะเวลาที่ทำงาน"ถ้าไม่ใช่พี่แล้วจะเป็นใครล่ะครับ..หรือว่าา??" แผ่นดินหันมองไปดูประตูห้อง เพราะคนที่เขาคิดว่าต้องใช่แน่ๆ นั่งอยู่หน้าห้องตรงนั้น"ออกไปก่อน" ชายหนุ่มถึงกับกุมขมับ ไล่ให้ฝ่ายบัญชีที่เอาเอกสารขึ้นมาพร้อมกับน้องชายออกไปก่อน ทั้งสองเดินออกมาแต่ก็อดมองคนที่ทำโบนัสไม่ได้แกร็ก..แอดดด..."จะไปไหน" เปิดประตูออกมาก็เห็นว่าเธอหยิบกระเป๋ากำลังจะลงไปข้างล่าง"หิวข้าว""หิวข้าวเหรอ เดี๋ยวรอผมแป๊บหนึ่ง" ทีแรกจะมาคุยเรื่องที่เธอเพิ่มโบนัสให้พนักงาน แต่ได้ยินว่าอีกฝ่ายหิวแล้วเขตแดนก็รีบกลับเข้าไปหยิบกระเป๋าเงินและกุญแจรถ"คุณจะไปไหน""พาออกไปทานข้าวข้างนอกไง""ฉันจะทานในโรงอาหาร""คนเยอะ""ฉันจะทานที่โรงอาหาร" เธอยังยืนยันคำเดิม"เดี๋ยวพาไปทานอาหารอร่อยๆ""คุณเคยทานโรงอาหาร
ร้ายรัก (พ่อของลูก) บทที่ 45
"อือ" หญิงสาวรู้สึกเหมือนร่างกายของเธอกำลังถูกเล้าโลม จิตใต้สำนึกคิดว่ามันเป็นแค่ความฝันจังหวะนั้นเหมือนว่าขาของเธอถูกจับแยกออกจากกัน แล้วก็ถูกสัมผัสเบาๆ ตรงจุดที่ไวต่อความรู้สึก จนสะโพกงามแอ่นรับสิ่งที่สัมผัสนั้น"ซี๊ดด ต้องการแล้วเหรอ" ชายหนุ่มที่กำลังบรรจงลงลิ้น มองขึ้นมาดูเจ้าของเรือนร่างเพราะเธอเริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนอง"อื้อ อ " ร่างของเธอเริ่มบิดเพราะความเสียว"ซี๊ด ไม่ไหวแล้วนะ ขอก่อนแล้วกัน" เจ้าของเรียวลิ้นนั้นขยับขึ้นมาพร้อมกับชักท่อนเอ็นเพื่อไม่ให้มันตึงมากก่อนที่จะจับช่วงปลายเสียดสีกับร่องเล็ก "อาาาา""โอ๊ย.." ข้าวทิพย์ค่อยๆ รู้สึกตัวเมื่อมีอะไรบางอย่างดันเข้ามาในร่างกาย "คุณ!""จุ๊ๆ เดี๋ยวลูกตื่น ซี๊ดด""อ๊อยยคุณเขตแดน เอาออกไปนะ!""ไม่นานหรอก อาาเสียวจัง" ได้แบบลับๆ ล่อๆ ทำไมมันรู้สึกเสียวเร็วจัง ยิ่งตอนโยกสะโพกกลัวว่าลูกจะตื่นมันยิ่งทำให้เสียว"อือ คุณ! อื้ออ" จะดิ้นแรงก็ไม่ได้เพราะลูกนอนอยู่ใกล้ตัวมาก เธอก็เลยต้องปล่อยให้เขาทำไป โดยที่ตัวเธอนอนอยู่นิ่งๆพอเห็นว่าเธอนิ่งแล้ว เขตแดนก็จับร่างของเธอนอนตะแคงก่อนที่จะสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอีกท่า"แม่ครับ" เสียงนะโมพูดขึ้นทุกอ
You may also like
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ96.2K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์40.4K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก39.1K viewsเมียในสมรส
ลำเจียก18.4K viewsคุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
Pam1870 viewsหลงสวาทพ่อเพื่อน
กาสะลอง1.2K viewsเผลอรัก... ผู้ชายเจ้าเล่ห์
อาภาลดา488 viewsกระดังงาขัดดอก
ชนิตร์นันท์167 views
