Home / โรแมนติก / ลวงเงารัก / 3...ซูชิคำโตของโปรด (2)

Share

3...ซูชิคำโตของโปรด (2)

Author: rasita_suin
last update Last Updated: 2025-07-14 19:16:02

“มาหาใครไม่ทราบคะ” เสียงเจื้อยแจ้วดังขึ้นหลังจากเสียงเท้าวิ่งตุบตับ

ชายหนุ่มที่เพิ่งก้าวลงจากรถหันไปมอง ส่วนอีกคนดับเครื่องแล้วตามลงมายืดตัวเต็มความสูงปิดประตูก่อนจะหันมองตาม เด็กสาวที่วิ่งมาพร้อมกับมีดเล่มใหญ่ในมือจากด้านหลังของบ้านชะงักเท้าเบรกอย่างกะทันหันเมื่อผู้ที่เยือนนั้นเกินความคาดหมาย

โอ้...ฝรั่ง!

เด็กสาวผมสั้นแค่ต้นคอหน้าเสีย แม้ว่าเธอจะได้ร่ำเรียนภาษาอังกฤษมาแล้วก็ตาม แต่ไม่เคยต้องพูดกับตัวเป็นๆ นอกจากเขียนและทำข้อสอบในหนังสือ ถึงจะเคยตอบโต้อาจารย์มาบ้างก็เถอะแต่นั่นมันก็แค่...กู๊ด มอร์นิ่ง...ฮาว อาร์ ยู...แอม ฟายน์...แท้งกิ้ว...แอนด์ ยู...เท่านั้น

“อะ...เอ่อ ฮัลโหล...” ใช่ ยังมีคำนี้อีกคำ

“ไฮ...“ ฝรั่งคนใส่แว่นกันแดดสีฟ้าเอ่ยขึ้น

หลังจากคำทักนั้นก็ได้รับยิ้มแหยๆ ตอบมากลับ แล้วทั้งสามคนตรงนั้นก็เงียบเมื่อเด็กสาวได้แต่ยืนหน้าซีดบิดไปบิดมาไม่รู้จะพูดอะไร แถมมีหนุ่มหล่อสองคนมาจ้องหน้าแบบนี้เธอก็เขินเป็นเหมือนกัน ในขณะที่ชายหนุ่มทั้งสองเหลือบมองกันเล็กน้อยและเข้าใจกิริยาของคนตรงหน้าดีว่า เธอไม่สันทัดจะพูดคุยกับพวกเขาด้วยภาษานี้ แต่ก็นะ คนมันอยากแกล้ง...ทำไงได้

“I want to see Missis Orapim, Do you know?” ตติยะเป็นผู้เอ่ยอีกครั้ง โดยแสร้งทำเป็นเอ่ยชื่อป้าของตนไม่ชัดอีกด้วย

คราวนี้เด็กสาวตรงหน้าอ้าปากค้างพูดไม่ออก ระบบการประมวลผลในสมองกำลังทำงานอย่างหนักพยายามนึกแปลทีละคำ แต่เขาพูดเร็วมากจนเธอฟังแทบไม่รู้เรื่อง ก็จะมาเอาอะไรนักหนากับเด็กมัธยมต้นที่เรียนอยู่ในเขตรอบนอกกรุงเทพฯ ยิ่งมองหน้าฝรั่งที่ใส่แว่นดำกับแว่นสีฟ้าจ้องอย่างรอคำตอบแล้วเด็กสาวก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ยิ่งกว่าเดิม

เรฟเห็นแล้วอดสงสารไม่ได้ เขาถอนหายใจมองหน้าตติยะที่หันมาทางเขาแล้วยิ้มมุมปากเพียงเล็กน้อย แล้วส่ายหน้าระอาใจกับคนชอบแกล้งชาวบ้าน พอตั้งใจจะบอกเธอว่าเขาพูดไทยได้ เสียงหวานๆ ของใครบางคนก็ดังขึ้นจากด้านหลังทำให้ทั้งสองหนุ่มต้องหันตามเสียงเพราะจับใจนั้น

“ชมพู่...ทำอะไรอยู่ นารอตั้งนานแล้วนะ วันนี้จะได้กินไหม กล้วยบวชชีน่ะ...” เสียงหวานหยุดลงเมื่อคนพูดเดินมาถึงและเห็นว่ามีคนแปลกหน้ากำลังมองเธออยู่

ดวงตาสีดำสนิทกะพริบสองสามครั้ง ใบหน้ารูปไข่ขาวนวลเนียนอมชมพูมีสีเข้มขึ้นให้เห็นเนื่องจากแดดที่โดนเมื่อตอนบ่ายแก่เอียงคอมองอย่างแปลกใจ

หนึ่งคนตรงหน้าเธอใส่แว่นดำสีหน้าเรียบเฉยไม่บ่งบอกอารมณ์ ท่าทางเหมือน ‘MIB’ แม้จะไม่เห็นดวงตาที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังหญิงสาวก็ไม่กล้าสบตาเขานานกว่านั้น จึงเบนสายตาไปยังอีกคน แล้วก็เจอกับสีหน้ายิ้มแย้มภายใต้แว่นเลนส์สีฟ้าสดใสพร้อมกับขาที่ก้าวยาวๆ ไม่กี่ครั้งก็ถึงตัวเธอ ลำแขนกำยำทั้งสองข้างรวบร่างสมส่วนเข้าหาตัวอย่างรวดเร็ว

“ว้าย!” เสียงเด็กสาวผู้ไม่เก่งภาษาต่างชาติร้องแล้วปิดปากด้วยความตกใจ

ไม่ใช่แค่เด็กสาวเท่านั้นที่เกิดอาการเช่นนี้ ทั้งชายหนุ่มแว่นดำและหญิงสาวผู้ที่เพิ่งถูกจมูกโด่งกับริมฝีปากบางสวยกดหนักๆ ลงบนแก้มทั้งสองข้างก็ถึงกับตะลึงไปเช่นกัน

“คิดถึงจัง” ตติยะเอ่ยพร้อมกับยกตัวเธอขึ้นกอดแน่นๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะวางลงแต่ยังไม่ปล่อยออกจากอ้อมแขน “โตขึ้นเยอะเลยนะเรา ไม่ผอมแห้งมีแต่กระดูกเหมือนเมื่อก่อนแล้วด้วย” เขาบอกแล้วยิ้มให้

“พี่ติว”

ริมฝีปากอิ่มครางชื่อเขาอย่างไม่เชื่อว่าจะเป็นไปได้ เค้าหน้าขาวคมเข้มแถมยิ้มขี้เล่นอย่างนี้มีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้น ซึ่งชายหนุ่มก็ย้ำว่าเธอทักถูกด้วยการยกแว่นขึ้นคาดบนศีรษะแทน

“พี่ติวจริงๆ ด้วย” น้ำเสียงบ่งบอกความดีใจอย่างชัดเจน

ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนพราวระยับภายใต้คิ้วเข้มหนาสีเดียวกับผมสีน้ำตาลเข้มทำให้หน้าขาวแต่คมเข้มแบบลูกผสมดูอ่อนโยนลงเมื่ออยู่ต่อหน้าน้องสาว ปกติตติยะมักวางสีหน้านิ่งราวรูปสลักของเทพบุตรผู้มีเมตตา แต่เมื่อชายหนุ่มยิ้มล่ะก็จะกลายเป็นหนุ่มทรงเสน่ห์จอมล่อลวงสาวๆ ให้หลงใหลเข่าอ่อนแทบยืนไม่อยู่เลยทีเดียว ทั้งที่แม้ไม่ยิ้มก็ตามกันเป็นพรวนอยู่แล้ว

“ก็พี่น่ะสิ...น้อยใจจังกว่าจะจำได้ ต้องให้เตือนความจำก่อน แต่แก้มน้องนายังนิ่มแล้วก็หอมเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนเลย”

คำบอกเล่าตามประสาหนุ่มเจ้าชู้เรียกรอยยิ้มกว้างจากหญิงสาวได้ แต่แล้วก็ต้องหุบยิ้มเมื่อสายตาไปปะทะเข้ากับเจ้าของแว่นดำซึ่งยืนหน้านิ่งจ้องมาจากทางด้านหลังตติยะ

ตติยะมองตามแล้วก็ปล่อยเธอออกจากอ้อมแขน หันไปมองลูกผู้พี่ที่ทำหน้าขรึมจนทำเอาหญิงสาวเกรงแล้วก็อดเหนื่อยใจไม่ได้

“เลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้วเรฟ น้องเค้ากลัวนายจะแย่อยู่แล้ว ฉันไม่แปลกใจเลยที่สาวๆ อยู่กับนายได้ไม่นานสักคน”

เขากลับไปพูดภาษาที่เด็กสาวไม่เข้าใจอีกครั้ง ทั้งที่เมื่อกี้พูดไทยชัดเปรี๊ยะ ขณะที่คนถูกหลอกหน้างอง้ำขึ้นมา

ซึ่งหญิงสาวที่พอจะเข้าใจคำเย้านั้นยิ้มขำออกมา ทำให้คนถูกหัวเราะเยาะยิ่งหน้าบึ้งมากกว่าเดิม ทว่าตติยะกลับทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาไม่ได้พูดอะไรผิด ชายหนุ่มแนะนำชื่อคนทั้งสองเพราะรู้ดีว่าพวกเขาไม่รู้จักกัน

“น้องนา นี่เรฟ เรฟเป็นลูกผู้พี่ของพี่...เรฟ นี่น้องนา ชินานาง ลูกสาวของป้าอร”

แม้น้ำเสียงนั้นราบเรียบแต่เขาแอบดูท่าทีของลูกผู้พี่เต็มที่ แล้วก็เห็นว่ามือที่กำลังยื่นออกมาชะงักลงข้างตัว หน้าที่บึ้งตึงนั้นซีดลงพร้อมกับมองหน้าหญิงสาวอย่างตกตะลึง ก่อนจะปรับกลับมาเป็นบึ้งตึงเหมือนเดิมอย่างรวดเร็ว แม้จะเล็กน้อยเท่านั้นแต่ตติยะรู้ดีว่ามันมากพอสำหรับคนที่นิ่งเฉยกับทุกสถานการณ์อย่างเรฟ

=====

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ลวงเงารัก   40...(จบบริบูรณ์) (2)

    หลังเอื้อมทรายคลอดลูก ทั้งครอบครัวของตติยะก็ยังพักอยู่ต่อโดยไม่มีใครเดินทางกลับนอกจากแขก เพราะต่างก็เห่อหลานชายสองคนที่น่ารักน่าชังมากๆ แม้แต่คุณอานนท์กับคุณนิตยาเองก็ยังเฝ้าหลานทั้งสองคนไม่ห่าง ทิ้งงานที่โรงพยาบาลไปเลยทีเดียว เนื่องจากคุณนิตยาลงความเห็นว่าหลานตัวน้อยยังไม่แข็งแรงพอที่จะเดินทางไปโดนแดดโดนลมทะเลในตอนนี้ ก็เลยเพียงแค่พามาพักที่บ้านพักของตระกูลตติยะเพื่อความสะดวกสบาย และเสียงเด็กๆ จะได้ไม่รบกวนแขกของรีสอร์ต พวกเขาจึงพากันเกงานกันทั้งครอบครัว โดยคุณเจอเซ่สั่งงานผ่านทางวิดีโอคอลกับคนสนิทที่ไว้ใจได้ตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาเลยทีเดียวส่วนตัวตติยะนั้นเขาตั้งใจเอาไว้แล้วว่าหลังแต่งงานจะพักฮันนีมูนเป็นเดือนจึงไม่เดือดร้อน เนื่องจากเคลียร์และกับเลขาอย่างคุณวิชัยเรียบร้อย หากมีอะไรด่วนวิชัยคงติดต่อเขามาเอง ก็กว่าเขาจะได้แต่งงานคนอื่นก็นำโด่งไปไกลไม่เห็นฝุ่นแล้ว เพราะนับตั้งแต่คืนที่เขาต้องเสียเงินซื้อรถให้น้องทั้งสองคน เอื้อมธารก็ไม่ค่อยจะยอมให้เขาแตะต้องสักเท่าไร แถมก็งานยุ่งเนื่องจากกำลังอยู่ในช่วงปรับโครงสร้างใหม่ นานๆ ครั้งถึงจะมีโอกาส ฉะนั้นพอแต่งงานตติยะจึงขอใช้เวลาส่วนตัวก

  • ลวงเงารัก   40...(จบบริบูรณ์) (1)

    สองปีต่อมา...“แซนด์ไปไหน คุณหมอเห็นแซนด์หรือเปล่าคะ”ในงานเลี้ยงฉลองงานแต่งงานของลูกชายคนโตตระกูลเวลเลโอ ที่รีสอร์ตแห่งหนึ่งบนเกาะซึ่งเจ้าของงานเหมาทั้งรีสอร์ตเพื่อรับรองแขกนั้น ร่างบางของเจ้าสาวชุดสวยหรูราวเจ้าหญิงเดินไปทั่วทั้งบริเวณจัดงาน หลังจากส่งแขกเรียบร้อยแล้วด้วยใบหน้ากังวล เอื้อมธารถามหมอหนุ่มที่กำลังจะไปนั่งดื่มกับกลุ่มเพื่อนในมุมหนึ่งของรีสอร์ต ทำเอาชายหนุ่มชะงักหันมองอย่างงงๆ เพราะแทนที่จะถามหาเจ้าบ่าวแต่เจ้าสาวกลับถามหาพี่สาว“เปล่าครับ แล้วนี่ซีจะไปไหน น่าจะพักนะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”วิศรุตต์พูดโดยไม่ได้เอ่ยถึงเจ้าบ่าวที่เขาคิดว่ามันคงนั่งร่วมวงอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ เรียบร้อยแล้ว เพราะไม่อยากเป็นคนชี้โพรงให้กระรอกฤกษ์ส่งตัวนั้นมีไปตั้งแต่เมื่อวานที่กรุงเทพฯ เพราะทั้งสองคนแต่งงานที่บ้านสวนแบบเรียบง่าย รดน้ำทำบุญ มีเพียงแขกผู้ใหญ่และคนสนิทจริงๆ ส่วนงานเลี้ยงมาจัดที่เกาะ ซึ่งเป็นความต้องการของเจ้าบ่าวเจ้าสาวแต่ก็อำนวยความสะดวกให้กับแขกที่ได้รับเชิญทั้งไทยและเทศอย่างดี ฉะนั้นคู่บ่าวสาวจึงไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันตามฤกษ์ ส่วนบ้านพักของตระกูลนั้นตติยะให้ผู้ใหญ่ในครอบครัวของเ

  • ลวงเงารัก   39......ครึ่งชัวโมงผ่านไปร่างบางก็ออกมา (2)

    เสียงหอบหายใจคละเคล้ากับเสียงเรียกชื่อเขา พร้อมปฏิกิริยาแสนซื่อจากร่างกายของหญิงสาวทำให้คนเจนสนามไหวร่างไม่นับครั้ง สายตาคมจ้องอกอวบสองข้างที่สะท้อนขึ้นลงไว้มั่น ทั้งแรงเสียดสีจากร่างอ่อนนุ่มก็ทำให้กายแข็งแกร่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนสูงลิบแตะเพดาน หัวใจหนุ่มเต้นระส่ำยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ชายหนุ่มเองก็ยิ่งส่งตัวเองเร็วชนิดลืมโลก เขาไม่เคยคลั่งแบบนี้มาก่อน ลืมไปด้วยซ้ำว่าคนใต้ร่างเขานั้นเพิ่งครั้งแรก เมื่อไม่สามารถรั้งตัวเองได้ตติยะก็วิ่งชนโครมเต็มตัวไม่ยั้ง กระทั่งร่างของคนทั้งสองสะท้านเยือกขึ้นพร้อมกัน ร่างสูงใหญ่เกร็งคำรามพร่าในลำคอดัง ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำบิดเหยเกแหงนเงยมองเพดานห้องเอื้อมธารที่กรีดร้องพร้อมตาเบิกโพลงมองภาพชายหนุ่มตรงหน้าด้วยหัวใจที่กระหน่ำแรงโลด รู้สึกรักเขาและภาคภูมิใจในตัวเองอย่างที่สุด หน้าตาท่าทางของอีกฝ่ายแม้จะเหมือนทรมานแสนสาหัสแต่เธอรู้เขาสุขสุดๆ เลยเชียวแหละ เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะเธอเองก็ไม่ต่างจากเขาเลยความรักกับเซ็กส์บางครั้งมันก็แยกกันไม่ออก เธอเพิ่งเข้าใจก็วันนี้เอง การได้มีความสุขกับคนที่รักนั้นคือเซ็กส์ที่สุดยอดจริงๆเมื่อปล่อยกายปล่อยใจตามอารมณ์ปรารถนาแล้วตต

  • ลวงเงารัก   39......ครึ่งชัวโมงผ่านไปร่างบางก็ออกมา (1)

    ครึ่งชัวโมงผ่านไปร่างบางก็ออกมาจากห้องพร้อมผ้าขนหนูพันตัวเพราะไม่ได้ถือเสื้อผ้าเตรียมเข้าไป เธอทำใจกล้าก่อนจะมองดูว่าคนตัวสูงใหญ่อยู่ในห้องหรือไม่ เมื่อไม่เห็นก็รีบวิ่งพรวดไปที่ตู้ซึ่งเพิ่งจัดเสื้อผ้าเข้าไปค้นหาของอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าเขาไปไหน แต่ต้องรีบกลับเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำก่อนที่ตติยะจะเข้ามาทว่าช้าไปแล้ว เพราะประตูห้องเปิดพรวดในขณะที่ร่างสูงในชุดกางเกงเลกับเสื้อแขนตัดฟิตเปรี๊ยะจนเห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดแข็งแกร่ง มือใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมก้าวเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มชะงักมองคนร่างบางที่หันมามองเขาตาโต ส่วนหญิงสาวก็สะดุ้งตกใจจนเผลอปล่อยทุกอย่างในมือร่วงลงพื้นตาคมสีอ่อนมองร่างสวยตั้งแต่ใบหน้า ผมเปียกที่ถูกขมวดลวกๆ รุ่ยร่ายตกลงมาระลำคอระหง ไหล่บาง เนินอกอวบขาวนวลเนียนก่อนจะถูกผูกทับไว้ด้วยผ้าขนหนู สายตาเขาจึงไล่ลงล่างอย่างรวดเร็ว ขาขาวกลมกลึงที่โผล่จากผ้าผืนเล็กคลุมสะโพกอย่างหมิ่นเหม่ทำเอาชายหนุ่มกลืนน้ำลายเสียงดังชัดเจน คนที่สบตากับเขาถึงกับตัวสั่นเพราะแววกระหายฉายวาบโชติช่วงอย่างไม่ปิดบัง เอื้อมธารจึงเลี่ยงหลุบตาลงมองเสื้อผ้าแล้วย่อตัวลงหยิบ พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ให้มีส่วนล่อแห

  • ลวงเงารัก   38...สองเดือนต่อมาบ้านสวนก็ได้จัดงานแต่ง (4)

    ขณะนั้นตติยะเริ่มขยับลุกขึ้นก้าวไปข้างหน้า ทว่าได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ล้มลงแล้วลุกขึ้นใหม่ มือหนายื่นไปข้างหน้าเพื่อควานหาคนร่างบาง หากก็ต้องล้มอีกครั้งเพราะความรีบร้อนลุยน้ำและมองไม่เห็น แต่ชายหนุ่มก็ยังฝืนลุกขึ้นก้าวเร็วๆ ขึ้นไปบนผืนทรายจนได้ เขาขยี้ตาที่ยังแสบแต่ก็ยังลืมตาไม่ขึ้นจึงได้แต่เดินสะเปะสะปะยื่นมือไปทั่ว“ซี คุณยังอยู่แถวนี้หรือเปล่า ผมเป็นห่วงคุณนะ ตอบผม ให้ผมได้ยินเสียงคุณหน่อย”หลังจากลืมตาขึ้นมาแล้วยืนมองคนที่ดูเหมือนจะไม่ยอมแพ้ในการหาเธออยู่พักใหญ่จนแทบจะทนไม่ไหว มือบางก็ยื่นไปข้างหน้าช้าๆ หากก็ตัดใจลดมือลงในที่สุดและยืนนิ่งอย่างรอคอย ใจเต้นแรงลุ้นระทึกแทบจะกลั้นหายใจ ขอเวลาอีกนิดเดียว แค่นิดเดียวเท่านั้น‘ก้าวมาสิ มาหาฉัน’เอื้อมธารร้องเรียกอีกฝ่ายอยู่เพียงในใจ“คุณอยู่ที่นี่ใช่ไหมซี”ชายหนุ่มเคลื่อนไหวช้าลง พยายามจับทิศทางก่อนจะขยับไปด้านซ้ายมือเพียงสองก้าวแล้วคว้าหมับ ทำให้ร่างเย็นชื้นหากก็นุ่มนิ่มเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนเขาเต็มๆ ปากบางสวยก้มลงจูบข้างขมับเธอพร้อมกระซิบต่อว่าเบาๆ ทั้งที่ใจเขาแทบขาดรอน กลัวไปหมดทุกอย่าง“แกล้งผมทำไมฮึ คุณจะฆ่าผมหรือไง ทั้งที่รู้ว่าผมรักคุณ

  • ลวงเงารัก   38...สองเดือนต่อมาบ้านสวนก็ได้จัดงานแต่ง (3)

    “บอกอะไรคะ”ชินานางอดถามไม่ได้“ก็พี่ทิมบอกว่า ผู้ชายถ้าได้มีอะไรกับคนที่รักแล้วจะยิ่งรักมากขึ้น ให้ดูพี่เรฟเป็นตัวอย่าง เพราะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเวลาอยู่กับพี่นา แยมไม่ค่อยเชื่อ เพราะพี่เรฟเขาเย็นชา ชอบทำหน้าเฉยตลอด แต่แยมก็เห็นพี่เรฟมองตามพี่นาตลอดเหมือนกัน ตอนเราเล่นน้ำก็มอง แต่พอเห็นความน่ารักของพี่นาเวลาเขินอย่างนี้แยมเข้าใจเลยค่ะ แยมก็ชอบพี่นานะคะ”เอื้อมธารกับชินานางมองคนที่อธิบายเสียงใสแล้วก็มองหน้ากัน โดยชินานางเป็นฝ่ายเขินหลบไปก่อนขณะที่เอื้อมธารคิดตามคำพูดของสาวน้อย เธอเองก็เห็นด้วยเพราะรู้สึกได้ว่า เรฟแสดงออกว่าห่วงใยรักใคร่ชินานางมากกว่านิสัยปกติของเขา คล้ายกับแววตาที่อานินท์มองพี่สาวของเธอ แถมทั้งสองคนยังมีแผนจะแต่งงานกันในอีกหกเดือนข้างหน้า แต่เอื้อมทรายจะยังอยู่กับเธอโดยที่อานินท์ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยส่วนเมื่อคิดถึงแววตาและการเอาใจใส่ดูแลเธอของตติยะก็ไม่ได้น้อยไปกว่าใคร แถมเขายังดูจะตามใจเธอมากกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ ไม่ได้ทำให้เอื้อมธารรู้สึกน้อยหน้าใครๆ แต่อย่างใด“แล้วพี่เรฟ แบบว่ามีเซ็กส์กับพี่นาบ่อยไหมคะ”สาวน้อยจอมซักยังถามต่อ แม้ใบหน้าสวยของตัวเองจะแดงเรื่อขึ้น

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status