18 - หักมุม

หักมุม

เมื่อถึงเวลาเลิกกอง ปุยเมฆและต้นข้าวเตรียมตัวที่จะเดินทางกลับทันทีเย็นนี้เธอต้องไปเฝ้าไตรภพ แทนต้นน้ำ

"เดี๋ยวคุณจอดให้ฉันลงที่ป้ายรถเมล์ข้างหน้านี้ก็ได้น่ะ ฉันจะต่อรถไปที่โรงพยาบาลเอง เผื่อคุณมีธุระที่ต้องไปทำต่อค่ะ" ต้นข้าวพูดบอกกับซุปตาร์หนุ่มเมื่อเข้ามานั่งภายในรถ

"จะต่อรถทำไม ให้เสียเวลา นั่งหลับตาอยู่เฉยๆ ก็พอแล้ว" ปุยเมฆพูดบอกแบบไม่ได้ใช้สายตามอง พร้อมกับขับรถออกไป

"ค่า"

เมื่อขับรถมาส่งหญิงสาวถึงโรงพยาบาลแล้ว ซุปตาร์หนุ่ม ก็ขับรถกลับคอนโดทันที

ทางด้านพัสกร

วันนี้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว แต่ชายหนุ่มไม่ยอมกลับ เพราะต้องการที่จะรอเจอกับพี่สาว ลูกพี่ลูกน้องของปุยนุ่นนั้นเอง

"พี่พัด พี่ไม่กลับบ้านเหรอค่ะ" ปุยนุ่นถามขึ้นทันที เมื่อยังเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ไม่ยอมลุกไปไหน

"นุ่นก็รู้ว่าพี่รออะไร"

"จริงจังเหรอค่ะ" ปุยนุ่นถามขึ้นทันที

"มากเลยแหล่ะ..."

"ปั้นหยาคงจะใกล้ถึงแล้ว พี่จะออกไปพร้อมนุ่นไหมค่ะ ขืนนุ่นให้เจ๊แกขึ้นมา คงไม่มีทางหรอกค่ะ" ปุยนุ่นชวนขึ้นมาทันที

"อื้อ...ตามนั้น ว่าแต่นุ่น ลืมอะไรไหม"

"ไม่ค่ะ"

"มาพี่ช่วยถือกระเป๋าให้" มือหนาแย่งกระเป๋าของหญิงสาว มาสะพายเองทันที

"จะดีเหรอค่ะ นี่มันกระเป๋าผู้หญิงน่ะ"

"พี่จะถือกระเป๋าให้น้องใครจะทำไม"

ปุยนุ่นจึงจำยอม และเป็นฝ่ายเดินออกจากห้องไปก่อน

"โน้นไงค่ะ...เจ๊คนสวยของนุ่น" ปุยนุ่นเอ่ยบอก เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก และมองไปทางออกของประตูที่มีรถหรู และหญิงสาวสวยหุ่นนางแบบ แต่งตัวเซ็กซี่ จัดเต็มพร้อมแว่นกันแดด ยืนพิงฝากระโปรงอยู่

"นุ่น...พี่ว่านุ่นเดินไปคนเดียวเถอะ"

"ทำไม...เห็นแล้วกลัวเจ๊ขนาดนั้นเลยเหรอ"

"เปล่าหรอก...พี่แค่ไม่กล้าไปจีบเธอ เอาเป็นว่าพี่ขออยู่เป็นโสดแบบนี้ เป็นเพื่อนนุ่นดีกว่าเนอะ"

"พี่พัด...ไหนตอนแรกบอกจริงจังไงค่ะ กล้าๆหน่อยสิ" ปุยนุ่นพูดขึ้นมาอย่างให้กำลังใจ

"พี่ว่าคนอย่างเขา คงไม่ลดตัวมาคบกับพี่หรอก อ่ะนี่กระเป๋า พี่ไปก่อนน่ะน้องรัก เจอกันพรุ่งนี้" พัสกรรีบยื่นกระเป๋าให้แก่ปุยนุ่น และรีบเดินเลี่ยงออกไปทางด้านหลังทันที

"ใจเสาะกันจริงเล้ย...ทั้งพี่พัด ทั้งเมฆ ไม่น่าล่ะถึง คบกันได้ยาว" ปุยนุ่นเดินบ่นมาคนเดียว

"บ่นอะไร...ยัยแสบ" ปั้นหยา ถามขึ้นมาทันที เมื่อปุยนุ่นเดินมาถึง

"เปล่าค่ะเจ๊...แค่นึกอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะ" ปุยนุ่นเอ่ยบอก พร้อมกับรีบเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถทันที

ตกดึก

คืนนี้ต้นข้าวไม่ได้มาค้างที่คอนโด เพราะต้องเฝ้าพ่อของเธอ ปุยเมฆอยู่คนเดียวรู้สึกเบื่อ เงียบจนไม่รู้จะทำอย่างไร จึงต้องโทรชวนเพื่อนอย่างชีโน่ และผู้จัดการหนุ่ม ออกไปสังสรรค์ข้างนอก ตามประชายโสด

"นึกยังไง...วันนี้ถึงออกมาจากที่กลบดานได้หว่ะ" ชีโน่พูดแซวทันที เมื่อเข้ามาถึงยังวีไอพีของผับแห่งนี้

"เเค่เบื่อๆ อยู่เฉยๆ ก็ไม่มีอะไรทำ เลยชวนมาดื่มนี้ไง" ปุยเมฆพูดบอก พร้อมกับยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นกระดก

"แล้วแม่สาวผู้ช่วยมึงล่ะ ไม่ได้อยู่ด้วยเหรอ" ชีโน่ถามขึ้นมาทันที เมื่อนั่งลงที่โชฟาตัวยาว

"ไปเฝ้าพ่อเธอ ที่โรงพยาบาล พอดีพ่อเธอเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย" ปุยเมฆเอ่ยบอก

"ที่ออกมานี้...เพราะต้องนอนคนเดียว เหงาว่างั้น" ชีโน่พูดกระแทกใส่อย่างรู้ทัน

"เหงาบ้าอะไร ปกติกูก็นอนกันคนล่ะห้องอยู่แล้ว เกี่ยวอะไรกับยัยเตี้ยนั้น"

"เจอหน้ากัน...พวกนายก็เถียงกันตลอดเวลาเลยน่ะ" พัสกรเดินเข้าต่อว่าขึ้นทันที และนั่งลงข้างๆ กับปุยเมฆ

"ไงล่ะครับ พี่พัด วันนี้เจอกับอะไรเข้าล่ะ" ปุยเมฆถามขึ้นมาอย่างรู้ทัน เพราะปุยนุ่นโทรมาบอกเรียบร้อยแล้ว

"ปุยนุ่นฟ้องสิน่ะ"

"ปั้นหยา...ก็เป็นคนแบบนี้แหล่ะพี่ ลูกสาวคนเดียว แถมชอบอยู่กับอาปริมตลอด สงสัยได้นิสัยกันมา ไม่เหมือนป้าปิ่นกับลุงหมอสักนิดเลย ถ้าปล่อยให้อยู่ด้วยกันกับอาปริมน่ะ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ไปไหนมาไหน คนกลับคิดว่าปั้นหยาเป็นลูกอาปริม ไม่ใช่ลูกลุงหมอเลย"

"มึงก็นินทาพี่สาวมึงเนอะ ไอ้เมฆ...แต่ว่ากูอยากเจอหว่ะ คนแบบนี้ ท้าทายดี กูชอบ!"

"มีแบบไหนบ้างที่นายไม่ชอบโน่" พัสกรสวนขึ้นมาทันที

"ไม่รู้อ่ะ...ชอบหมดแหล่ะ" ชีโน่ตอบออกไป พร้อมกับจ้อวมองทั้งสองสลับไปมา และนึกอะไรขึ้นได้ "เฮ้อ...ถ้าเป็นปุยนุ่นหรือว่าต้นข้าวก็ดีน่ะ"

"มึงหยุด/นายหยุดเลยน่ะ" พัสกรและปุยเมฆรีบพูดห้ามขึ้นมาพร้อมกันทันที

"อะไรกัน...ยังไง เอ่ยชื่อสองสาวนี้ไม่ได้เลยน่ะ" ชีโน่เริ่มชักสนุกขึ้นมา จึงแกล้งแซวต่อ

"อะไร...ปุยนุ่นพี่สาวกู กูหวงพี่สาว โดยเฉพาะกับมึง กูผิดด้วยเหรอ ส่วนต้นข้าวก็เป็นผู้ช่วยกู คนใกล้ตัวทั้งนั้น มึงห้าม! อย่าแม้แต่จะคิด" ปุยเมฆพูดยอกอย่างมีเหตุผล เพราะพวกเขาเคยตกลงกันไว้แล้วว่า จะไม่เล่นของใกล้ตัวของเพื่อน เพราะไม่อยากเสียเพื่อนไปในอนาคต

"แล้วพี่พัดล่ะ อะไรยังไง สองสาวนี้ ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่เลยน่ะ" ชีโน่หันมาถามพัสกรต่อ

"จะไม่เกี่ยวได้ไง...เป็นน้องสาวพี่ทั้งคู่"

"พี่น้องอ่ะไร คนล่ะท้องพ่อท้องแม่ มีแต่พี่น้องท้องชนกันมากกว่า"

"ทะลึ่งแล้วมึง คิดเป็นแค่เรื่องเดียว" ปุนเมฆพูดขึ้นมาขัดทันที

"ยอมรับครับ ไม่มีอะไรสนุกเท่ากับการมีเซ็กส์แล้วในชีวิตนี้" ชีโน่กล่าวขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจ

"เอดส์ตายล่ะมึง"

"ขอโทษทีเว้ยเพื่อน...พอดีกูรู้ถุงยางว่ะ ว่าแต่มึงเถอะ ไม่คิดจะลองหน่อยเหรอว่ะ ดูสิสาวข้างล่างสวยๆ แจ่มๆกันทั้งนั้นเลยน่ะเว้ย" ชีโน่พูดบอก พร้อมกับชี้นิ้วบอกปุยเมฆให้หันลงไปด้านล่าง

"กูไม่ชอบมีอะไร กับคนที่กูไม่ได้รู้สึกด้วย"

"มึงจะเก็บซิงไว้ชิงโชคเหรอเพื่อน"

"ถ้ามีของดีๆ รออยู่ กูก็ยอมเก็บไว้หว่ะ" ปุยเมฆบอกไป

"พวกนายคบกันมาได้ยังไง...นิสัยต่างกันคนละขั้ว" พัสกรถามขึ้นมา

"นั้นน่ะสิพี่"

"เดี๋ยวอาทิตย์...กองมีถ่ายที่ต่างจังหวัดน่ะ เตรียมตัวด้วยล่ะ ว่าแต่จะไปรถทีมงานหรือรถส่วนล่ะ" พัสกรเปลี่ยนมาคุยเรื่องงานแทนทันที

"พี่ก็รู้นี้...ว่าผมไม่นั่งรถทีมงาน"

"แต่มันต้องขึ้นเขาน่ะเมฆ...แล้วอีกอย่างมันก็ไกลด้วย พี่กลัวนายจะขับไม่ไหวเอา"

"ผมไหวครับพี่...งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้ไป กลัวจะถึงวันเดินทาง ผมจะพักผ่อนเตรียมตัวให้เต็มที่ กับงานนี้โดยเฉพาะเลย"

"นี่ก็ดึกมากแล้ว แยกย้ายกันกลับเถอะ...อย่าลืมน่ะว่าพวกนายเป็นใคร ทำอะไรก็ระวังด้วย เดี๋ยวได้ขึ้นหน้าหนึ่งเอา" พัสกรเอ่ยบอกซุปตาร์หนุ่มทั้งสอง พร้อมกับลุกออกไปจากห้อง

"กูกลับน่ะเว้ย..." ปุยเมฆเอ่ยบอกเพื่อนไป เพราะรู้ว่าต่อจากนี้เพื่อนจะทำอะไรต่อ

"อื้อ...ขับรถกลับดี กูขอนั่งมองอะไรสวยๆ แปปหนึ่งก่อน"

"คนอย่างมึงคงไม่แค่มองหรอก"

"รู้ทันตลอด"