LOGINShare
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.18 NC++
Last Updated:
2025-05-08 11:34:12พั่บ! พั่บ! พั่บ!
"อ๊ะ อ๊าาา อ๊าาา" เสียงร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่านของร่างบางใต้ร่าง หลังจากที่เขากระแทกเข้าไปในตัวเธอครั้งแล้วครั้งเล่า "อ๊ะ อ๊าาา รุ่นพี่" เธอร้องครางออกมาพร้อมกับรอยยิ้มยั่วยวนที่เธอส่งมาให้เขา "หึ! อ๊าาา" จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ! "อืมมม" "อืมมม อ๊าาา ซี๊ดดด!" "อ๊าาา ซี๊ดดด!" หมับ! พรึ่บ! หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆผ่อนแรงลง ก่อนที่จะจัดการประคองเธอลุกขึ้นมาในขณะที่แก่นกายยังคงกระแทกเข้าไปในตัวเธออย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุดและเริ่มกระแทกเร็วและแรงขึ้นกว่าเดิม พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! หมับ! มือบางกอดรอบคอเขาไว้ ก่อนที่จะร้องครางออกมาและเป็นฝ่ายจูบเขาแทน จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ! "อื้มมม" ร่างสูงครางออกมา เมื่อเธอเป็นฝ่ายจูบเขาก่อน ทำให้รู้เลยว่ายายังคงไม่หมดฤทธิ์ damn!! "อ๊าาา อ๊าาา อ๊าาา" "ซี๊ดดด!" "อ๊าาา รุ่นพี่ค่าา อ๊าาา" "......" ป๊อก! "อ๊าาา ซี๊ดดด! damn!!" พรึ่บ! "ชู่~~" "หึ :-)" เขามองนอนมองร่างบางที่ผลักตัวเขาล้มลงไปนอนแทน ทำให้แก่นกายหลุดออกมาพร้อมกับเสียงครางของทั้งสองคน ก่อนที่ร่างบางจะเป็นฝ่ายคร่อมขึ้นเขาแทนและส่งยิ้มยั่วมาให้เขา "น้ำชอบรุ่นพี่นะคะ ชอบมากๆๆๆ" "......" "รุ่นพี่หนีน้ำไม่รอดแน่ คิคิคิ" "ไม่เคยหนี" "คิคิคิ >.<" หมับ! งับ! ร่างบางกัดบริเวณซอกคอเขาอย่างแรงพร้อมกับหัวเราะออกมา "ซี๊ดดด ยัยเด็กนี่!" เขากัดฟันแน่น "คิคิคิ" "ซี๊ดดด!" สวบบบ!! "อึก!" "อ๊าาา" "อ๊ะ!" "ขยับ" พั่บ! พั่บ! พั่บ! "อ๊ะ อ๊าาา" ร่างบางค่อยๆขยับสะโพกของเธอโดยมีเขาเป็นคนนำ ก่อนที่มือหนาจะบีบที่สะโพกเธออย่างแรง "อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา" พั่บ! พั่บ! พั่บ! "อ๊าาา ซี๊ดดด" "อ๊าาา รุ่นพี่ อ๊าาา พี่ค่ะ" "อ๊าาา ซี๊ดดด แม่ง!" พั่บๆๆๆๆ "อ๊าาา อ๊าาา อร๊ายยย!" ป๊อก! "พี่!" พรึ่บ! กึก! แควก! ร่างบางร้องครางออกมาเสียงดัง พร้อมกับกัดปากตัวเอง ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะพลิกตัวเธอกลับไปอยู่ใต้ร่าง ก่อนที่เขาจะถอดถุงยางเก่าออกแล้วใส่อันใหม่เข้าไป "......" "หึ!" ผมขำกับท่าทีของเธอที่เหมือนว่าอารมณ์ของเธอตอนนี้ไม่ได้เอาเสียเลยและให้เธอรอนานไม่นาน ผมก็สอดใส่แก่นกายเข้าไปใหม่อีกครั้งและเริ่มขยับเข้าออกอย่างแรง เพราะความต้องการตอนนนี้มันมีมากกว่าเดิม! สวบ! "อ๊ะ!" ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! "ซี๊ดดด! เสียวว่ะ!" "อ๊ะ อ๊าาา อ๊าาา" "อ๊าาา ระ...แรงไป อุ๊ปส์!" จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ! "อื้มมม" ปั่ก! ปั่ก! ปั่กๆๆๆ "อ๊าาาา ซี๊ดดด!" "อ๊าาา มะ...ไม่ไหวแล้ว อ๊าาา" "อ๊าาา อ๊าาา" "อ๊าาา อื้อออ" จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ! "อ๊าาา ซี๊ดดด ไม่ไหวแล้วค่ะ" ปั่กๆๆๆๆ "อ๊าาา อ๊าาา" "ระ...รุ่นพี่" "พร้อมกัน!" "อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาส์!" ปั่ก! ปั่ก! เขากระแทกใส่ร่องสาวของเธออีกสองครั้งเน้นๆ "อ๊าาาส์!" ร่างสูงฟุบหน้าลงกับหน้าอกของเธอทันที ก่อนที่จะได้ยินเสียงลมหายใจของเธอที่คงจะหมดแรงแล้วตอนนี้ พอเงยหน้าขึ้นมาก็พบว่ายัยนี่สลบไปแล้ว "หึ! :-)" ป๊อก! "อ๊าาา แม่ง! เขายังอยากต่อกับเธออีกแต่ดูเหมือนว่ายัยนี่จะไม่อยากต่อกับเขาแล้วสิ เขามองไปด้านล่างของเธอและเห็นเลือดบริสุทธิ์ก่อนที่จะมองมันนิ่ง ร่างสูงลงมานอนลงข้างๆเธอหมดแรง เพราะน้ำหนาวเล่นทำเอาเขาหมดแรงจริงๆ แชะ! "หึ :-)" ร่างสูงมองรูปถ่ายก่อนจะยิ้มมุมปากขึ้นมาทันที..... เซอร์เวย์ Part End __________________ เช้าวันต่อมา..... ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด "อื้อออ!" ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด เสียงโทรศัพท์ที่ดังเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ร่างบางที่นอนหลับอยู่ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความง่วงทันที เธอปรับสายตาทันทีที่มองไปยังเพดาน แต่กลับรู้สึกไม่คุ้นเคยยังไงไม่รู้ เดี๋ยวนะ! พรึ่บ! "อ๊ะ! ซี๊ดดด!" พอฉันเด้งลุกขึ้นนั่งกลับรู้สึกเจ็บบริเวณด้านล่างของตัวเอง "ที่นี่ที่ไหนเนี่ย!" พรึ่บ! พรึ่บ! "......!!" ฉันถึงกับอึ้งไปในทันที เมื่อเปิดดูใต้ผ้าห่มพบว่าชุดที่ฉันตอนนี้มันไม่ใช่ชุดที่ใส่เมื่อคืน แล้วมันมากจากไหน ฉันมาอยู่ที่ห้องนี้ได้ยังไงกัน ฉันพยายามนึกไปถึงย้อนไปเมื่อคืน "อ๊าาา ซี๊ดดด" "อ๊าาา รุ่นพี่ อ๊าาา พี่ค่ะ" "อ๊าาา ซี๊ดดด แม่ง!" ".....!!" ช๊อกรอบสองเลยน้ำหนาว กรี๊ดดดด นี่มันอะไรกันเนี่ย! พรึ่บ! ตุบ! "อ๊ะ! ซี๊ดดดด!" แต่พอจะลุกก็ต้องล้มลงอีกครั้ง เพราะมันจะตรงนั้นมากเลย บ้าจริง! ตอนนี้ฉันนึกออกแล้วว่าตัวเองทำอะไรไป ฮือออ ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย!! กึก! ในขณะที่กำลังคิดอะไรอยู่นั้น ฉันก็มองไปที่ประตูของบุคคลที่เข้ามาและภาพเมื่อคืนก็ฉายขึ้นมาอีกครั้งและคำพูดที่ฉันพูดในตอนนั้นด้วย ทำไมถึงจำอะไรแบบนี้ได้เนี่ย ทั้งๆที่ฉันเป็นคนที่จำอะไรไม่ค่อยได้ด้วย แต่ครั้งกลับจำมัน >.< "น้ำชอบรุ่นพี่นะคะ ชอบมากๆๆๆ" ตึก...ตึก...ตึก "......!!" ฉันรีบก้มหน้าลงมันที เมื่อเห็นร่างสูงที่เดินเข้ามาเป็นคนเดียวกับในภาพที่ฉายอยู่ในหัวตอนนี้ "......." "เอ่อ..." "เธอโดนยา" ".....!!" เป็นเพราะไอ้บ้านั่นคนเดียวเลย ทำให้ฉันต้องมาเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้! "เอ่อ...คือว่า...." "ไปแต่งตัวซะ" "......." "ชุดอยู่หน้าห้องน้ำแล้ว" "ค่ะๆๆ" พรึ่บ! "อ๊ะ! ซี๊ดดด!" ถึงแม้ว่าฉันจะรู้สึกเจ็บมาก แต่ว่าถ้าได้ไปจากตรงนี้ฉันจะรู้สึกดีกว่านี้ ถึงแม้ว่าจะคิดเรื่องต่างๆของฉันกับรุ่นพี่ แกร๊ก! พรึ่บ! "ซี๊ดดดด! ฮึก!" ฉันมองร่องรอยจากเมื่อคืนก็ต้องร้องไห้ออกมา เพราะไม่คิดเลยว่าตัวเองจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ทั้งๆที่มันไม่ควรเกิดขึ้นด้วยซ้ำ "ฮือออ ฮึก! ฮึก!" ฉันพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไว้ เพราะรุ่นพี่ไม่ได้ผิด คนที่ผิดก็คงเป็นฉันเอง ฉันไม่น่ามาที่แบบนี้เลย น่าจะเชื่อพี่ชายฉันมากกว่านี้ ฉันมองร่างกายของตัวเองที่เต็มไปด้วยร่อยรอยของการกระทำเมื่อคืน เป็นเพราะผู้ชายคนนั้น เพราะความไม่ระวังของตัวเอง ฉันถึงต้องมาลงเอยแบบนี้! หลังจากที่ฉันแต่งตัวเสร็จ ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นชุดของใครด้วยเหมือนกัน ฉันมองตัวเองอยู่หน้ากระจกก่อนที่จะพูดให้กำลังใจตัวเองแล้วก็ค่อยๆเปิดประตูออกจากห้องน้ำและดูเหมือนว่ารุ่นพี่จะคุยโทรศัพท์อยู่ตรงระเบียงด้านนอก ฉันที่ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเขา ทำให้ฉันรีบไปเอากระเป๋าของตัวเองและออกไปจากห้องนี้ทันที ปัง! ___________________ เธอมาถึงบ้านเรียบร้อยแล้วและดูเหมือนว่าพี่ชายของเธอจะออกไปข้างนอก ทำให้เธอใจชื้นขึ้นมาทันทีก่อนจะรีบขึ้นห้องตัวเอง เพราะวันนี้เป็นวันหยุดด้วยของฉันด้วย พรึ่บ! "เฮ้อออ...." ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นพร้อมกับเบอร์ที่โชว์มาเป็นเบอร์ของซีอาร์ "เฮ้อออ..." ฉันควรรับสายดีมั้ยนะ ถ้ารับแล้วซีอาร์ต้องถามเรื่องเมื่อคืนแน่เลย ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด "ฮะ...ฮัลโหล" (น้ำหนาว! ฉันโทรหาแกไปหลายสายแล้วนะทำไมไม่รับสายฮะ! ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ เป็นอะไรหรือเปล่า...) ฉันรีบเอาโทรศัพท์ออกจาหูทันที เพราะเสียงซีอาร์ดังมากยังไงล่ะ (แกฟังฉันอยู่ใช่มั้ยเนี่ย!) "อืม" (แล้วอะไร ยังไง บอกมาเลยนะ!) "เปล่านี่! ไม่มีอะไร ฉันวางสายก่อนนะเอาไว้เจอกัน" (เดี๋ยวสิ! น้ำ! น้ำหนาว!) ติ๊ด! ฉันรีบกดวางสายทันที เพราะถ้าไม่รีบวางปลายสายก็คงรบเร้าให้ฉันพูดอีกจนได้ ไม่รู้ว่าป่านนี้รุ่นพี่จะเป็นยังไง รุ่นพี่จะมองฉันยังไง ฉันคิดมาตอลดว่าถ้าเป็นคนอื่นล่ะ ถ้าไม่ใช่รุ่นพี่ฉันจะทำยังไง ตอนนี้ความคิดของฉันมันตีกันไปหมดเลย ต่อไปนี้ฉันจะกล้าสู้หน้ารุ่นพี่ได้ยังไงกันล่ะ ฮือออ..... __________________ ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก "น้ำ" "อื้อออ!" เพราะเสียงเรียกจากด้านนอกทำให้ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วก็เหลือบไปมองนาฬิกาก็พบว่าตอนนี้มันเกือบจะบ่ายโมงแล้ว แกร๊ก! พรึ่บ! "พี่นที" "เป็นอะไรหรือเปล่า หืม พี่เรียกเธอตั้งนาน" "เอ่อ...เปล่าค่ะ" "แน่ใจ?" "ค่ะ ^_^" "เมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง ทำงานกันจนดึกเลยใช่มั้ยเนี่ย หืม" "เอ่อ..ค่ะ แหะๆๆ" เมื่อคืนฉันส่งข้อความหาพี่ชายว่าจะอยู่ค้างกับเรน เพราะงานยังไม่เสร็จ "งั้นเราก็รีบไปแต่งได้แล้ว ยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่" "เอ่อ...." "เดี๋ยวนะ!" "คะ?" "ที่คอ..." หมับ! "อ่อ พอดียุงกัดน่ะค่ะ ที่บ้านยัยเรนยุ่งเยอะมากเลยนะคะ พี่ออกไปก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวน้ำจะรีบแต่งตัวแล้วออกไปนะคะ" "งั้นเหรอ..." "ค่ะ ^_^" ปัง! หลังจากที่พี่ชายฉันออกจากห้องไปแล้ว ฉันจึงรีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวทันที แต่เพราะรอยที่คอรวมถึงตามร่างกายของฉันยังมีอยู่ นั่นจึงทำให้มันยากต่อการปกปิดอย่างมาก ถ้าไม่แต่งหน้าและสวมเสื้อผ้าที่ปกปิดรอยนั้น เพราะเมื่อกี้พี่นทีก็เกือบจะจับได้แล้วสิ เฮ้อออ.... ฉันทำใจยืนหน้ากระจกอยู่นาน ก็ต้องตัดสินใจออกไปข้างนอกที่ตอนนี้คนเริ่มเยอะกันแล้ว เพราะวันนี้เป็นวันหยุดของพวกเด็กๆด้วยสิ ฉันยืนมองอยู่สีกพักก็ต้องแปลกใจ เพราะมีรถยนต์หรูมาจอดอยู่หน้าบ้านของฉัน แต่ว่ารถคันนั้นทำไมมันดูคุ้นๆจัง หมับ! "อ๊ะ! ตกใจหมดเลยค่ะพี่นที" อยู่ๆเขาก็มาจากด้านหลังฉันยังไงล่ะ "เหม่ออะไรของเราหืม?" "เปล่าสักหน่อย เอ่อพี่คะ แล้วเราจะออกไปกินข้างนอกเหรอคะ?" ฉันถามพี่ชายตัวเอง เพราะคิดว่าเขาจะทำให้ฉันกินซะอีก "อืม ไปกันเถอะ" "เอ่อ...นั่นรถ...." "ไง :-)" "ระ...รุ่นพี่...." "ไอ้เวย์?"
Related chapters
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.19
Genius University"สวัสดีค่ะพี่น้ำว้า พี่โรส ^_^""จ๊ะ""อ้าวมาแล้วเหรอเรา พี่เอาหนังสือมาให้น่ะ นี่จ๊ะ ^_^"ฉันรับหนังสือของพี่น้ำว้าพร้อมกับยิ้มให้เธอ เพราะเมื่อวานพี่เขาทักฉันมาว่าจะให้หนังสือ ฉันก็เลยมาหาเธอที่ห้องสมุด"ขอบคุณมากนะคะพี่รหัส ^_^""จ้าา แล้วนี่มาคนเดียวเหรอเรา?""ใช่ค่ะ พอดีน้ำนัดเพื่อนแต่ยังไม่มาน่ะค่ะ""งั้นพี่กับเพื่อนไปก่อนดีกว่านะ ตอนเย็นเจอกันจ๊ะ ^_^""ค่ะ ^_^"ฉันไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าที่เห็นว่าพี่โรสมองฉันอยู่และก็นิ่งมากเลยด้วย แต่อาจจะคิดไปเองก็ได้มั้งหมับ!"น้ำหนาว""หือออ มาแล้วเหรอ""จองที่นั่งหรือยัง?" เรนถามฉัน ก่อนที่ฉันจะพาไปโต๊ะที่ตัวเองเป็นคนของไว้เพราะห้องสมุดแห่งนี้ถึงมันจะใหญ่มากก็จริง แต่คนที่เข้ามาอ่านหนังสือหรือทำงานกันที่นี่ก็เยอะมากเช่นกัน เพราะส่วนใหญ่จะมากันเป็นกลุ่มอีกด้วย ทำให้ฉันต้องจองไว้ก่อนพรึ่บ!ตอนนี้มีแค่ฉันกับเรนที่รออีกสองคน เพราะมีนัดกันทำงานและฉันก็คิดว่าจะหาหนังสืออ่านด้วยเหมือนกัน"แกทำถึงไหนแล้วอ่ะ ขอดูหน่อยสิ ^_^""เอาไปสิ ของฉันใกล้จะเสร็จแล้วล่ะ ก็เหลือแค่ดูรายละเอียดเล็กน้อยแล้วก็พวกภาพประกอบน่ะ" ฉันคุยกับเรนเร
Last Updated : 2025-05-08ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.20
"หาววว"ฉันที่ตอนนี้กำลังช่วยงานเพื่อนที่คอนโดอยู่ก็ถึงกับง่วงทันที เพราะนี่มันก็เกือบห้าทุ่มแล้ว แต่งานยังไม่เสร็จกันเลย"อีกนิดเดียวนะน้ำหนาว""อื้ม""อ่ะ ฉันปอกผลไม้มาให้แกกินแก้ง่วงก่อน ^_^""ขอบใจ"ฉันกับซีอาร์นั่งทำงานกันที่ห้องของเธอ ส่วนเพื่อนอีกสองคนก็เพิ่งกลับไปเมื่อกี้นี้เอง ทำให้เหลือกันแค่สองคนติ๊ด!"ใครมาเหรอซี?""ของกินน่ะ ตั้งแต่มาที่นี่เรายังไม่ได้กินอะไรเลยนอกจากผลไม้ ^_^""งั้นฉันไปรับให้เอง""ไม่ต้องๆ แกช่วยงานฉันเยอะแล้วนะ นั่งรออยู่นี่ก่อนนะคะคุณผู้หญิง""^_^"ระหว่างนั้นฉันก็นั่งทำงานต่อ เพราะมีนใกล้จะเสร็จแล้ว พรุ่งนี้ก็มีพรีเซนต์งานอีกด้วย ทำให้ต้องเร่งอีกนิดตึก...ตึก...ตึก"พี่มาได้ไงเนี่ย?""มาไม่ได้?""ไม่ใช่สักหน่อย อย่าบอกนะคะว่ามาหาเพื่อนน้อง คิคิคิ""......."ฉันหันไปด้านหลัง เพราะได้ยินยัยซีคุยกับใครสักคนก่อนจะต้องตกใจเพราะคนที่เข้ามานั้นก็คือพี่เซอร์เวย์ พี่ชายของยัยนั่น"น้ำนาววว""สวัสดีค่ะรุ่นพี่""......""พี่ชายฉันซื้ออาหารมาด้วยแหละ คิคิคิ ขอบคุณนะคะ งั้นเดี๋ยวฉันไปจัดให้นะ""เดี๋ยวฉัน...""แกนั่งอยู่นี่แหละ พี่เวย์จะกลับเลยหรือว่าจะ....""หิว
Last Updated : 2025-05-08ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.21
"อ่ะ ฉันทำส่วนของฉันเรียบร้อยแล้ว นายลองดูหน่อยสิ" ฉันหันงานไปให้ภาคินที่ตอนนี้กำลังทำส่วนของตัวเองอยู่เหมือนกันหลังจากเลิกเรียน ฉันก็นัดภาคินมาทำงานกันด้วยเลย เพราะหมอนี่ไม่ค่อยเข้าคลาสเลยและวันนี้ก็ไม่มีรับน้องด้วย ฉันก็เลยมาทำงานที่ห้องสมุดต่อ"อืม ใช้ได้เลยนี่""แน่นอนอยู่แล้ว ^_^""เธอนี่ก็หลงตัวเองเหมือนกันนะ"".......""งั้นฉันรวมเลยก็แล้วกัน""อื้ม! เดี๋ยวฉันทำสไลด์เอง" ฉันบอกภาคินไป ก่อนจะเริ่ททำงานต่อไปที่จริงแล้วงานคู่ของฉันกับภาคินมีส่งอาทิตย์หน้า ซึ่งครบกำหนดหนึ่งเดือนพอดี และฉันคิดว่าวันนี้พวกเราก็น่าจะทำเสร็จกันแล้ว ที่เหลือก็แค่สไลด์กับเข้าเล่มเท่านั้นเอง จะว่าไปหมอนี่ก็ทำงานดีเหมือนนะ ไม่ใช่ดีสิ แต่ดีมากเลยต่างหากล่ะ เพราะเนื้อหาของภาคินฉันแทบไม่ต้องแก้อะไรเลย"น้อยมากเลยนะที่นายจะเข้าคลาสน่ะ ทำไมเหรอ?" ระหว่างนั้นฉันก็ถามภาคินด้วยความอยากรู้"......?""เอ่อ...แหะๆๆ""หึ! อยากรู้?""ก็....นายไม่ต้องตอบก็ได้นะ""......."".......""ที่จริงฉันไม่ได้อยากเรียนวิศวะหรอกนะ""เอ๋?" ฉันถึงกับแปลกใจมากเมื่ออยู่ๆ ภาคินก็พูดออกไป"เฮ้ออ ฉันอยากเรียนสถาปัตย์มากกว่า"".......""
Last Updated : 2025-05-08ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.22 NC
แกร๊ก!"รุ่นพี่!"".......""น้ำจะกลับบ้านค่ะ ทำไมถึงพาน้ำมาที่นี่ล่ะคะ!" ฉันไม่เข้าใจร่างสูงเลยจริงๆ ทำไมถึงพาฉันมาที่ห้องของเขาเนี่ย ตอนแรกก็นึกว่าเขาจะใจดีไปส่งฉันที่บ้านจริงๆ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาพาฉันมาที่คอนโดของเขาเองเนี่ยนะ"เข้าไป!""ไม่ค่ะ!""น้ำหนาว!""อึก!" ฉันตกใจมากที่เห็นเขาพูดเสียงดังแล้วยังทำหน้าจริงจังแบบนั้นอีก อาจจะเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่เห็นร่างสูงเป็นแบบนี้ปัง!ฉันเดินเข้าไปในห้องเขาอย่างเสียไม่ได้ เพราะเห็นหน้านิ่งๆของเขาแล้วก็รู้สึกกลัวขึ้นมา"เอ่อ...."พรึ่บ!ร่างสูงเดินไปนั่งโซฟาที่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นห้องนั่งเล่นของเขาล่ะมั้ง ฉันมองไปรอบๆห้อง ก็ตื่นตะลึงในทันที เพราะห้องของรุ่นพี่ใหญ่มากสีขาวสะอาดตาและของที่วางแต่ละที่เป็นระเบียบมากจริงๆ นี่ขนาดฉันเป็นผู้หญิง ห้องฉันยังไม่เป็นระเบียบเท่าห้องของเขาเลย"จะยืนอึ้งอีกนานมั้ย?"พรึ่บ!ฉันรีบนั่งลงทันที เมื่อเห็นว่าพี่เซอร์เวย์มองฉันอยู่"รุ่นพี่พาน้ำมาที่นี่ทำไมคะ?""ชอบมัน?""คะ?" ฉันมองหน้าเขาที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉันทันที เมื่อเขาถามคำถามที่ทำให้ฉันไม่เข้าใจ"ชอบมัน?""ใครคะ?" ฉันคิดว่าคนที่รุ่นพี่พูดถึงอาจจะเป็นภาค
Last Updated : 2025-05-08ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.23 NC++
เซอร์เวย์ Partติ๊งต่องๆๆDamn!!ร่างสูงเดินออกมาจากห้องนอนที่ตัวเองจะจัดการสั่งสอนกับยัยเด็กนั่น แต่กลับต้องถูกขัดจังหวะซะก่อน แม่ง!แกร๊ก!"ฮายยย""......?"พรึ่บ!"ขอเข้าไปหน่อยนะคะพี่ชาย ^_^"หึ! แบบนี้ไม่ต้องขอแล้วมั้งผมมองน้องสาวตัวเองที่เดินไปห้องครัวพร้อมกับถือของกินเต็มมือแล้วเดินไปนั่งที่โซฟากลางห้อง"น้องหิวอ่ะ""หิว? หิวแล้วทำไมถึงมาห้องพี่""ก็เพราะว่าห้องพี่มีของกินเยอะไงล่ะคะ คิคิคิ"ร่างสูงมองน้องสาวอย่างเอือมระอา ยัยซีเกือบจะทุกครั้งชอบมาที่ห้องของผมแล้วก็มาหาออะไรกินแบบนี้ ยัยนี่ไม่คิดจะซื้ออะไรไว้ในห้องบ้างหรือไงวะ"กลับไปได้แล้วซี""เอ๊ะ! ว่าแต่ทำไมเสื้อผ้าหน้าผมของพี่ถึงได้ยุ่งเหยิงอย่างนั้นล่ะค่ะ?""เฮ้อออ""หรือว่า.....""เอาของพี่ไปแล้วก็กับได้แล้วนะซี มันดึกแล้ว""คืนนี้ซีจะนอนที่นี่ค่ะ :-)""ไม่ได้!""ทำไมล่ะค่ะ ก็ซีเหงานี่นา เรามาคุยเรื่องยัยน้ำกันเถอะค่ะ:-)""กลับ!""ไม่กลับค่ะ พี่บอกซีมาตรงๆดีกว่าว่าชอบน้ำหนาวจริงๆมั้ย?"".......""ถ้าพี่ชอบเพื่อนซีจริงๆ ซีก็จะช่วยเต็มที่เลยค่ะ ^_^""ช่วย?""อื้ม! ซีไม่อยากได้พี่โรสเป็นพี่สะใภ้หรอกนะคะ ไม่เอาเด็ดขาด!""รู
Last Updated : 2025-05-08ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.24
ฟุดฟิด! ฟุดฟิด!"หอมมม"กลิ่นหอมของอะไรบางอย่างลอยมาแตะจมูกร่างบางที่นอนหลับอยู่ เพราะกลิ่นนี้มันทำให้เธอต้องลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย แต่นั่นเธอก็ต้องรู้สึกแปลกไป เพราะห้องนี้มันไม่ใช่ห้องของเธอ แต่เป็นห้องของ.....พรึ่บ!"อ๊ะ! ซี๊ดดด!" ความรู้สึกเดิมกลับมาอีกแล้ว เพราะครั้งก่อนฉันก็เป็นอย่างนี้หลังจากที่ตื่นขึ้นมาฉันก็สำรวจตัวเองอย่างรวดเร็ว แต่ก็พบว่าตัวเองเสื้อเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว รวมถึงกางเกงขาสั้น ซึ่งฉันใส่แล้วมันยาวมากๆเลยล่ะ"อย่าบอกนะว่าเป็นชุดรุ่นพี่ >...ฉันแอบมองแผ่นหลังนั้นที่ดูก็รู้ว่าเขาน่ะต้อ
Last Updated : 2025-05-08ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.25
Genius University"ขอบคุณค่ะ/ขอบคุณครับ"แปะๆๆเสียงปรบมือจากเพื่อนในคลาสดังขึ้นพร้อมกับอาจารย์ที่เดินมาข้างหน้า เพราะฉันกับภาคินได้พรีเซนต์งานกันเสร็จแล้ว ซึ่งฉันเป็นคู่สุดท้ายพอดีพรึ่บ!"ทำได้ดีนี่ :-)""นายก็เหมือนกัน ไปฝึกซ้อมตอนไหนเหรอ?""หึ ระดับฉันไม่ต้องฝึกก็ทำได้อยู่แล้ว""เฮ้อออ..." ฉันส่ายหน้าให้กับคนหลงตัวเองข้างๆ"นี่แกกับภาคินไปสนิทกันตอนไหนเนี่ยฮะยัยน้ำ ฉันยังไม่เคยเห็นแกคุยกับผู้ชายคนไหนได้นานขนาดนี้เลยนะยะ" ลูกกอล์ฟพูดขึ้น ก่อนจะส่งสายตาไปให้ภาคินที่หันมามองเรา"ก็ทำงานด้วยกันไง""เออ จริงด้วยสิ แต่ฉันว่าแกกับภาคินต้องมีอะไนมากกว่านั้นสิ จริงมั้ยยัยเรน""ฉันก็ว่างั้นแหละ นี่แกกำลังคบกับภาคินอยู่หรือเปล่าน้ำหนาว คิคิคิ""เปล่าสักหน่อย" ฉันรีบปฏิเสธทันที ฉันกับหมอนี่จะคบกันได้ยังไงล่ะ ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน ภาคินกับฉันน่ะนอกจากเรื่องงานก็แทบจะไม่คุยกันเรื่องอื่น เว้นแต่ว่าเราไปเดินหน้ามอกันตอนนั้น แค่ครั้งเดียวเอง"เอาล่ะค่ะ วันนี้ทุกคู่ทำดีมากนะคะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ"พออาจารย์เดินออกไปจากห้อง ฉันกับเพื่อนก็เก็บของกันเพื่อจะไปกินของหวานที่ห่างหาย
Last Updated : 2025-05-08ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.26
"โหดจังเลย ฮือออ""นั่นน่ะสิ! เหตุผลบ้าอะไรก็ไม่รู้ ดูสิทำให้พวกเราเดือดร้อนกันหมดน่ะ!""โอ๊ยย! ปวดขาจริงๆเลย!""เหมือนกันเลย ตอนนี้ฉันไม่มีแรงจะเดินแล้วเนี่ย ฮือออ"เสียงโอดครวญของแต่ละคนดังขึ้น เมื่อถึงเวลาเลิกกิจกรรมช่วงเย็น เพราะวันนี้มีเพื่อนมาสายเยอะมาก โดยให้เหตุผลว่าทำงานอื่นอยู่ นั่นจึงเป็นเหตุให้พวกเราทั้งชั้นปีถูกลงโทษด้วยการลุกนั่งน่ะสิ หลายคนอาจจะคิดว่าแค่ลุกนั่งเอง แต่สำหรับพวกฉันแล้วมันเหนื่อยมากจริงๆนะ เฮ้อออ...."เหตุผลฟังไม่ขึ้นเลย ฉันจะบ้าตาย!""เอาน่าลูกกอล์ฟ" ฉันพูดปลอบใจลูกกอล์ฟ ทั้งๆที่ตัวเองก็แทบจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน"ลุกนั่งสามสิบครั้งเลยนะยัยน้ำ ฮือออ ลูกกอล์ฟไม่ไหว""ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน" เรนพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยบ้างพรึ่บ!เราทั้งสี่คนนั่งพักกันที่ม้าหินอ่อนข้างสนามบาส ตอนแรกก็คิดว่าจะกลับกันเลยเหมือนกัน แต่ว่าทั้งยัยเรนกับลูกกอล์ฟต่างหยุดเดินกัน ทำให้ฉันกับซีอาร์นั่งลงด้วย ดูเหมือนว่าซีอาร์จะเฉยๆกับเรื่องพวกนี้นะ"ฮือออ ไม่ไหวอ่ะแก ขอดูผู้ชายเล่นบาสก่อนแล้วกันนะ""นั่นสิ เอ๊ย! พูดอะไรของแกเนี่ยไอ้กอล์ฟ!""ลูกกอล์ฟยะ!""ก็ไม่เห็นต่างกันมั้ย?""นี่ยัยเร้น!"
Last Updated : 2025-05-08
Latest chapter
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.36
ตอนนี้บรรยากาศรอบๆตัวของทั้งสองคนเงียบมสก ไม่มีใครพูดอะไรออกมาก่อนเลยหลังจากที่ฉันคุยกับไตตั้นเสร็จ เด็กหนุ่มก็กลับบ้านพร้อมกับพี่เลี้ยง ฉันก็คิดว่าจะกลับเข้าไปในบ้านเลย แต่ก็ถูกร่างสูงเดินแทรกเข้ามาก่อน ฉันจะห้ามก็ไม่ได้ เพราะรุ่นพี่คงไม่ฟังอยู่แล้ว ทำให้เราสองคนมานั่งเงียบกันอยู่แบบนี้"พี่ควรกลับได้แล้วนะคะ" ฉันเป็นฝ่ายพูดออกมาก่อน เพราะถ้าขืนยังนั่งไม่พูดกันแบบนี้ฉันคิดว่าฉันคงอึดอัดตายแน่นอน"อ่านแล้วไม่ตอบ?"เอ๊ะ! ทำไมเขาพูดกับฉันเร็วจัง นี่คงรอให้ฉันพูดก่อนสินะ เหอะ!"พอดีน้ำสอนการบ้านไตตั้นน่ะค่ะ ก็เลยไม่เห็น""โทรมาไม่รับ?""คือ.....""......?""เอ่อ...."พรึ่บ!".....!!"".......""พี่คะ!"ฉันตกใจมากเมื่ออยู่ๆเขาก็ล้มตัวมานอนบนตักฉันพลางจ้องหน้าฉันนิ่ง ก่อนที่สายตานิ่งนั้นจะปิดลง"เหนื่อย ขอนอนก่อน""พี่เหนื่อยก็กลับคอนโดพี่สิคะ มานอนอะไรตรงนี้"".......""พี่เวย์!""......." เงียบ ไม่ตอบ"รุ่นพี่!"พรึ่บ!"......?"อยู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับขยับมาใกล้ฉันอีกครั้ง จนตอนนี้ใบหน้าของเราใกล้กันมากพรึ่บ!หมับ!เธอจะลุกขึ้นยืน แต่กลับถูกมือหนาคว้ามือเธอไว้ก่อนที่เขาจะรวบตัวเธอให
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.30
อีกด้านหนึ่งตึก...ตึก...ตึก"ทำแบบนี้มันจะดีเหรอ?""แต่สั่งสอนเท่านั้นเอง ไม่เห็นเป็นไรเลย :-)""แต่ถ้าเราถูกจับได้แล้วล่ะก็....""ถ้าเธอไม่พูด ฉันไม่พูดจะมีใครจับเราได้ ไม่มีใครเห็นหรอกน่า""แต่ฉันว่า...""อย่าพูดถึงมันอีก เพราะถ้าเรายังพูดเรื่องนี้กัน อาจจะมีคนรู้ก็ได้นะ""เฮ้อออ ฉันไม่น่าช่วยเธอเลย"สองสาวคุยกันหลังจากเกิดเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ด้วยความที่เธอไม่ชอบเด็กนั่นอยู่แล้ว ทำให้เธอนึกแผนอะไรออกมาได้และให้เพื่อนเป็นคนช่วยเท่านั้นเอง หึ :-)"สะใจจริงๆ :-)"____________________"ตรงนี้ล่ะครับ""ก็แบบนี้ไงครับ"หลังจากที่ฉันกลับมาจากมหาลัยแล้วก็มาเปลี่ยนเสื้อผ้าและพอออกมาก็เจอไตตั้นที่สะพายกระเป๋ามาบ้านฉันพอดีและฉันก็รู้ดีว่าเด็กคนนี้ต้องมาให้ฉันสอนการบ้านแน่ๆครืดดด...ครืดดด...ครืดดด"พี่ไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ"ฉันบอกไตตั้นก่อนจะเดินออกไปรับสายคนที่โทรเข้ามา"ฮัลโหลค่ะพี่นที"เป็นสายของพี่ชายฉันนั้นเอง วันนี้พี่นทีไม่เปิดร้าน แต่ช่วงนี้ร้านฉันอาจจะเปิดแค่ตอนเย็นเท่านั้น เพราะพี่นทีออกไปช่วยงานพี่คลีนที่บริษัท ฉันก็อาจจะมาดูแลร้านแทนก่อนและอาจจะเป็นแบบนี้อีกนานเพราะอาทิตย์หน้าพี่นท
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.29
ตุบ!"อ๊ะ! ขอโทษค่ะ" ฉันรีบขอโทษคนที่ตัวเองชนทันที เพราะมัวแต่เดินอ่านหนังสือน่ะสิ เพราะเดี๋ยวบ่ายนี้ฉันมีสอบย่อยด้วย"ขนาดเดินยังจะขยันอ่านอีกนะเรา""พี่น้ำว้า" ฉันเอ่ยชื่อคนที่ฉันชน ก่อนจะมองคนที่ยืนอยู่ข้างๆก็เป็นเพื่อนของพี่น้ำว้านั้นเองรวมถึงมีพี่โรสด้วยที่ไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันเลย"ใช่จ๊ะ พี่รหัสเราไง นี่มีสอบเหรอ?""ใช่ค่ะ สอบย่อย""งั้นก็โชคดีนะจ๊ะ ^_^""ขอบคุณค่ะ ^_^""แต่พี่ว่าเราต้องสอบได้อันดับหนึ่งแน่นอน คิคิคิ""พี่น้ำว้าอ่ะ >.พอได้ยินพี่น้ำว้าพูดแบบนี้ฉันก็เขินเหมือนกันนะ"คิคิคิ""ไปกันได้แล้วว่า""อ่อ งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ""ค่ะ"หลังจากที่แยกกับพี่รหัสแล้ว ฉันก็มาถึงที่ห้องสมุดเรียบร้อยแล้ว เหตุผลที่มาที่นี่ก็เพราะจะมาอ่านหนังสือ นั่นแหละ เพราะถ้าอยู่กับพวกเพื่อนฉันล่ะก็คงไม่ได้อ่านหนังสือแน่ๆ"ยังมีเวลาเหลืออีกสองชั่วโมง เอาล่ะเริ่มเลยดีกว่า"ระหว่างนั้นร่างบางก็ใช้เวลากับหนังสือเรียนของเธอนานพอควร และเธอไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้างเลยเมื่อได้อ่านหนังสือแล้วพรึ่บ!"ยัยน้ำ!""หือออ?" ฉันเงยหน้าขึ้นจากกองหนังสือ ก่อนจะหันไปมองเสียงเรียกข้างๆก็พบว่าเป็นเรนนั่นเองที่เรียก"
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.28
แกร๊ก!"พี่โรส!"ฉันตกใจหมดเมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมากลับพบว่าพี่โรสยืนอยู่หน้าห้องน้ำ"ไม่คิดว่าจะเจอน้องที่นี่นะ""พอดีน้ำมาติวให้ยัยซีน่ะค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ"หมับ!"เดี๋ยว!""......?" ฉันมองมือตัวเองที่ถูกพี่โรสจับไว้ก่อน"เธอกับพี่เซอร์เวย์น่ะไม่เหมาะสมกันหรอกนะน้ำหนาว""......""อีกอย่างพี่อยากจะบอกเธอไว้ว่าพี่เซอร์เวย์ไม่มีทางชอบเธอหรอก จำไว้!"พรึ่บ!ฉันมองพี่โรสที่เดินออกไป ก่อนที่จะเดินตามพี่เขาไปอีกที แต่ในหัวของฉันตอนนี้ยังคงคิดถึงคำพูดของพี่เขาอยู่ พี่โรสดูฉันออกขนาดนั้นเลยเหรอ...."ยัยน้ำ""......""น้ำหนาว""......""ยัยน้ำหนาว!""ฮะ!""เหม่ออะไรของเธอ คิดอะไรอยู่เหรอ ฉันเรียกตั้งนาน""เปล่า""เฮ้อออ....สุดท้ายแผนฉันก็ไม่สำเร็จจนได้""......""เพราแกเลยยัยน้ำ ฉันบอกให้รีบๆสารภาพไป เห็นมั้ยมารผจญมาจนได้!""เอาน่า ฉันก็ไม่กล้าเหมือนกันแหละ เฮ้อออ""งั้นเดี๋ยวฉันต้องสร้างสถานการณ์อีกครั้งแล้วล่ะ ครั้งหน้าแกต้องไม่พลาดนะยะ!""ครั้งหน้าอีก?""ใช่แล้ว! แต่ก็เสียดายเหมือนกันนะ รู้มั้ยตอนที่ฉันเห็นแกกับพี่ชายฉันนั่งใกล้กัน ฉันแทบจะกรี๊ดลั่นบ้านเลยนะ อร๊ายยย ไม่ธรรมดาจริงๆเพื่อนฉัน
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.27
แกร๊ก!พรึ่บ!"พี่น้ำหนาวคร๊าบบบ""อื้อออ!""พี่น้ำครับตื่นครับ"พรึ่บ!ร่างบางที่กำลังนอนอยู่ก็ถึงกับต้องลืมตาขึ้นมา เพราะเสียงปลุกรวมถึงใครบางคนที่ขึ้นมาบนเตียงของฉัน"อ้าว! ไตตั้น""ตั้นคิดถึงพี่น้ำหนาวจังเลยครับ"พรึ่บ!ฉันรีบลุกขึ้น แต่ก็ยังไม่หายง่วงเลย เพราะข้อความเมื่อคืนน่ะสิทำให้ฉันคิดมากจนนอนไม่หลับน่ะ เฮ้อออ..."เรามาหาพี่มีอะไรหรือเปล่าหืม" ฉันมองเด็กชายตรงหน้าด้วยความเอ็นดู"เราไปเที่ยวกันเถอะครับ""เที่ยว?""ครับ :-)""แล้วที่บ้านเรารู้หรือเปล่าว่ามาหาพี่?" ฉันถามไตตั้น"รู้ครับ ตั้นบอกคุณแม่แล้ว""งั้นเดี๋ยวเราออกไปรอพี่ด้านล่างก่อนนะ เดี๋ยวพี่แต่งตัวก่อน""ครับผม""พี่นทีอยู่ด้านล่างใช่มั้ย""ครับ""จ๊ะ"ปัง!หลังจากที่ให้ไตตั้นไปรอด้านล่าง ฉันก็จัดการอาบน้ำแต่งตัว เพื่อที่จะออกไปข้างนอกกับไตตั้น ที่จริงฉันก็คิดว่าจะไปซื้อหน้งสือมาอ่านเหมือนกัน ก็เลยตกปากรับคำไตตั้นไปตึก....ตึก...ตึก"ฮ่าฮ่าฮ่า""พี่ยิงผมทำมั้ยครับพี่นที""เราเล่นไม่เก่งเองต่างหากล่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า"ฉันเดินลงมาด้านล่างก็เห็นว่าพี่ชายตัวเองกับไตตั้นนั่งเล่นเกมกันอย่างสนุกสนาน แต่พอไตตั้นเห็นฉันลงมาเท่านั้น
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.26
"โหดจังเลย ฮือออ""นั่นน่ะสิ! เหตุผลบ้าอะไรก็ไม่รู้ ดูสิทำให้พวกเราเดือดร้อนกันหมดน่ะ!""โอ๊ยย! ปวดขาจริงๆเลย!""เหมือนกันเลย ตอนนี้ฉันไม่มีแรงจะเดินแล้วเนี่ย ฮือออ"เสียงโอดครวญของแต่ละคนดังขึ้น เมื่อถึงเวลาเลิกกิจกรรมช่วงเย็น เพราะวันนี้มีเพื่อนมาสายเยอะมาก โดยให้เหตุผลว่าทำงานอื่นอยู่ นั่นจึงเป็นเหตุให้พวกเราทั้งชั้นปีถูกลงโทษด้วยการลุกนั่งน่ะสิ หลายคนอาจจะคิดว่าแค่ลุกนั่งเอง แต่สำหรับพวกฉันแล้วมันเหนื่อยมากจริงๆนะ เฮ้อออ...."เหตุผลฟังไม่ขึ้นเลย ฉันจะบ้าตาย!""เอาน่าลูกกอล์ฟ" ฉันพูดปลอบใจลูกกอล์ฟ ทั้งๆที่ตัวเองก็แทบจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน"ลุกนั่งสามสิบครั้งเลยนะยัยน้ำ ฮือออ ลูกกอล์ฟไม่ไหว""ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน" เรนพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยบ้างพรึ่บ!เราทั้งสี่คนนั่งพักกันที่ม้าหินอ่อนข้างสนามบาส ตอนแรกก็คิดว่าจะกลับกันเลยเหมือนกัน แต่ว่าทั้งยัยเรนกับลูกกอล์ฟต่างหยุดเดินกัน ทำให้ฉันกับซีอาร์นั่งลงด้วย ดูเหมือนว่าซีอาร์จะเฉยๆกับเรื่องพวกนี้นะ"ฮือออ ไม่ไหวอ่ะแก ขอดูผู้ชายเล่นบาสก่อนแล้วกันนะ""นั่นสิ เอ๊ย! พูดอะไรของแกเนี่ยไอ้กอล์ฟ!""ลูกกอล์ฟยะ!""ก็ไม่เห็นต่างกันมั้ย?""นี่ยัยเร้น!"
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.25
Genius University"ขอบคุณค่ะ/ขอบคุณครับ"แปะๆๆเสียงปรบมือจากเพื่อนในคลาสดังขึ้นพร้อมกับอาจารย์ที่เดินมาข้างหน้า เพราะฉันกับภาคินได้พรีเซนต์งานกันเสร็จแล้ว ซึ่งฉันเป็นคู่สุดท้ายพอดีพรึ่บ!"ทำได้ดีนี่ :-)""นายก็เหมือนกัน ไปฝึกซ้อมตอนไหนเหรอ?""หึ ระดับฉันไม่ต้องฝึกก็ทำได้อยู่แล้ว""เฮ้อออ..." ฉันส่ายหน้าให้กับคนหลงตัวเองข้างๆ"นี่แกกับภาคินไปสนิทกันตอนไหนเนี่ยฮะยัยน้ำ ฉันยังไม่เคยเห็นแกคุยกับผู้ชายคนไหนได้นานขนาดนี้เลยนะยะ" ลูกกอล์ฟพูดขึ้น ก่อนจะส่งสายตาไปให้ภาคินที่หันมามองเรา"ก็ทำงานด้วยกันไง""เออ จริงด้วยสิ แต่ฉันว่าแกกับภาคินต้องมีอะไนมากกว่านั้นสิ จริงมั้ยยัยเรน""ฉันก็ว่างั้นแหละ นี่แกกำลังคบกับภาคินอยู่หรือเปล่าน้ำหนาว คิคิคิ""เปล่าสักหน่อย" ฉันรีบปฏิเสธทันที ฉันกับหมอนี่จะคบกันได้ยังไงล่ะ ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน ภาคินกับฉันน่ะนอกจากเรื่องงานก็แทบจะไม่คุยกันเรื่องอื่น เว้นแต่ว่าเราไปเดินหน้ามอกันตอนนั้น แค่ครั้งเดียวเอง"เอาล่ะค่ะ วันนี้ทุกคู่ทำดีมากนะคะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ"พออาจารย์เดินออกไปจากห้อง ฉันกับเพื่อนก็เก็บของกันเพื่อจะไปกินของหวานที่ห่างหาย
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.24
ฟุดฟิด! ฟุดฟิด!"หอมมม"กลิ่นหอมของอะไรบางอย่างลอยมาแตะจมูกร่างบางที่นอนหลับอยู่ เพราะกลิ่นนี้มันทำให้เธอต้องลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย แต่นั่นเธอก็ต้องรู้สึกแปลกไป เพราะห้องนี้มันไม่ใช่ห้องของเธอ แต่เป็นห้องของ.....พรึ่บ!"อ๊ะ! ซี๊ดดด!" ความรู้สึกเดิมกลับมาอีกแล้ว เพราะครั้งก่อนฉันก็เป็นอย่างนี้หลังจากที่ตื่นขึ้นมาฉันก็สำรวจตัวเองอย่างรวดเร็ว แต่ก็พบว่าตัวเองเสื้อเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว รวมถึงกางเกงขาสั้น ซึ่งฉันใส่แล้วมันยาวมากๆเลยล่ะ"อย่าบอกนะว่าเป็นชุดรุ่นพี่ >...ฉันแอบมองแผ่นหลังนั้นที่ดูก็รู้ว่าเขาน่ะต้อ
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.23 NC++
เซอร์เวย์ Partติ๊งต่องๆๆDamn!!ร่างสูงเดินออกมาจากห้องนอนที่ตัวเองจะจัดการสั่งสอนกับยัยเด็กนั่น แต่กลับต้องถูกขัดจังหวะซะก่อน แม่ง!แกร๊ก!"ฮายยย""......?"พรึ่บ!"ขอเข้าไปหน่อยนะคะพี่ชาย ^_^"หึ! แบบนี้ไม่ต้องขอแล้วมั้งผมมองน้องสาวตัวเองที่เดินไปห้องครัวพร้อมกับถือของกินเต็มมือแล้วเดินไปนั่งที่โซฟากลางห้อง"น้องหิวอ่ะ""หิว? หิวแล้วทำไมถึงมาห้องพี่""ก็เพราะว่าห้องพี่มีของกินเยอะไงล่ะคะ คิคิคิ"ร่างสูงมองน้องสาวอย่างเอือมระอา ยัยซีเกือบจะทุกครั้งชอบมาที่ห้องของผมแล้วก็มาหาออะไรกินแบบนี้ ยัยนี่ไม่คิดจะซื้ออะไรไว้ในห้องบ้างหรือไงวะ"กลับไปได้แล้วซี""เอ๊ะ! ว่าแต่ทำไมเสื้อผ้าหน้าผมของพี่ถึงได้ยุ่งเหยิงอย่างนั้นล่ะค่ะ?""เฮ้อออ""หรือว่า.....""เอาของพี่ไปแล้วก็กับได้แล้วนะซี มันดึกแล้ว""คืนนี้ซีจะนอนที่นี่ค่ะ :-)""ไม่ได้!""ทำไมล่ะค่ะ ก็ซีเหงานี่นา เรามาคุยเรื่องยัยน้ำกันเถอะค่ะ:-)""กลับ!""ไม่กลับค่ะ พี่บอกซีมาตรงๆดีกว่าว่าชอบน้ำหนาวจริงๆมั้ย?"".......""ถ้าพี่ชอบเพื่อนซีจริงๆ ซีก็จะช่วยเต็มที่เลยค่ะ ^_^""ช่วย?""อื้ม! ซีไม่อยากได้พี่โรสเป็นพี่สะใภ้หรอกนะคะ ไม่เอาเด็ดขาด!""รู
