บทที่ 726

"มีเรื่องอะไรหรือ" ฉู่เฉินกล่าวพลางหลับตา "หากไม่ด่วนรอข้าทำธุระเสร็จก่อนแล้วค่อยว่ากัน"

เจียงซุ่ยฮวนสะบัดซองจดหมายในมือ "ข้าไม่รีบร้อนหรอก ถึงอย่างไรคนที่เก็บไข่มุกได้ที่ป่าช้าร้างวันนั้นก็มิใช่ข้า"

ฉู่เฉินเบิกตากว้างด้วยความตื่นเต้น "เป็นจดหมายที่เสด็จอาส่งมาใช่หรือไม่"

"อืม" เจียงซุ่ยฮวนวางจดหมายลงในมือของเขา "ข้ายังมิได้เปิดอ่าน ท่านอ่านก่อนเถิด"

เขารีบฉีกซองจดหมายอย่างร้อนรน หยิบกระดาษออกมา แล้วอ่านอย่างรวดเร็วราวกับอ่านทีละสิบบรรทัด

เมื่ออ่านเนื้อความในจดหมายจบ เขาก็นั่งบนเตียงด้วยความตกตะลึง ไม่เอื้อนเอ่ยคำใด เพียงจ้องมองเจียงซุ่ยฮวนอย่างเหม่อลอย

เจียงซุ่ยฮวนถามด้วยความอยากรู้ "อาจารย์ จดหมายกล่าวว่าอย่างไรหรือ"

"เจ้าเก้า เจ้าอ่านเองเถิด" ฉู่เฉินส่งกระดาษจดหมายให้เจียงซุ่ยฮวน

เจียงซุ่ยฮวนรับมาอ่าน เห็นว่าในจดหมายระบุว่าไข่มุกสีเขียวเม็ดนั้นคือดีเฟิ่งหวง

เฟิ่งหวงเป็นสัตว์เทพในตำนาน แต่ดีเฟิ่งหวงกลับเป็นของจริงที่มีอยู่

ดีเฟิ่งหวงเป็นยาสมุนไพรวิเศษ เล่าลือกันว่าสามารถถอนพิษทั้งปวงในใต้หล้า แต่ไม่มีผู้ใดรู้ที่มาของมัน รู้เพียงว่าหายากยิ่งนัก ใต้หล้าอาจมีเพียงไม่กี่เม็ดเท่