กุกกัก ๆ ๆแกรก ๆ ๆ“เหมือนฉากในหนังที่มีสัตว์ประหลาดแปดขาบุกโลกเลยพี่” ทีโอก้มมองปูเบื้องล่างที่เดินทับกันไปมายั้วเยี้ยเต็มไปหมด เห็นแค่ตัวสองตัวก็ไม่น่ากลัวเท่าไร ยังคิดว่าน่าอร่อยด้วยซ้ำ แต่พอมีปริมาณมากกว่า 20 ตัว ขนแขนสแตนด์อัปทันทีเลยจ้า~“อย่าไปมองข้างล่างรีบเดินไปได้แล้ว” หงส์เร่ง เธอไม่อยากฟังเสียงเปลือกแข็งของปูพวกนี้กระทบกันในระยะใกล้นานนัก เชื่อว่ามนุษย์กลายพันธุ์อีก 4 คนก็ต้องเห็นด้วยกับเธอแน่นอน“อยากลงไปสังเกตการณ์มันใกล้ ๆ ไหมล่ะ” โจเซฟเหลียวหลังมามองน้องเล็กประจำทีม“ไม่ ไม่เป็นไรครับ” ทีโอสะดุ้งโหยงรีบเงยหน้าเดินตามดาริณีไปติด ๆก่อนหน้านี้เฉินเฟิงปลูกต้นหมากก่อไว้หน้าตึกไปเสียหลายต้น ทำให้ในตัวไม่มีเมล็ดต้นไม้ใหญ่ที่มีความแข็งแรงทนทานเหลืออยู่อีก จึงอาศัยต้นไม้ที่ปลูกอยู่ในสวนหย่อมข้างตึกอย่างต้นตีนเป็ดแทนเจ้ากระต่ายเร่งให้มันสูงใหญ่ขึ้นเท่ากับอาคารสำนักงานหลังนี้ ทั้งยังขยายให้ลำต้นของมันกว้างมากพอที่จะสร้างสะพานกิ่งไม้ความยาวมากกว่าครึ่งกิโลเมตรได้ในตอนที่กิ่งแรกค่อย ๆ ยื่นออกไป มีปูบางตัวพยายามต่อตัวกันหมายจะคว้ากิ่งไม้นี้ไว้เพราะคิดว่าเป็นอาหาร แต่ด้วยความสูงท
“มาช่วยรื้อของในตึกนี้กันใหม่ หาข้อมูลเจ้าสัตว์น้ำชนิดนี้ด่วน คุณดากับทีโอช่วยกันผนึกประตูหน้าต่างให้มิดชิดมากกว่าเดิมด้วยนะครับ” ดูท่าว่าวันนี้พวกเขาจะยังไม่สามารถทำอะไรได้ ต้องรอดูท่าทีของพวกมันหลังกินซากปูยักษ์สองตัวนั้นหมดก่อน ไม่แน่ว่า… ตัวที่กินปูก้ามดาบจนกระดองแตกอาจปรากฏตัวในวันนี้ด้วยก็เป็นได้“รับทราบครับ / ค่ะ” คู่หูพละกำลังโลหะรับคำอย่างแข็งขัน ส่วนมนุษย์กลายพันธุ์อีกสี่คนที่เหลือก็ลงไปรื้อค้นตู้เอกสารกันใหม่ ครั้งนี้เน้นไปที่หนังสือสัตว์โลกใต้ทะเลมากหน่อยหรือถ้ามีเอกสารเกี่ยวกับงานวิจัยก็ลัคกี้เลยหัวหน้าทหารหนุ่มขมวดคิ้วครุ่นคิดหนัก สายตาไล่อ่านเอกสารและแบบแปลนก่อสร้างซ้ำไปซ้ำมาให้ซึมซับเข้าไปในสมองให้มากที่สุด ตอนแรกที่รู้ว่ามีการต่อเติมและสร้างอาคารที่ไม่มีในแปลนสำเนา หัวหน้าทหารรับจ้างก็ตั้งเตือนกับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่ย่างกรายเข้าไปยังบริเวณนั้นเด็ดขาด!ภารกิจที่รับมาคือขนอาวุธจากคลังด้านหลัง ระหว่างทางก็ค้นหาว่ามีสิ่งของหรืออะไรที่บ่งบอกถึงตัวตนของหัวหน้าหน่วยทหารประจำการของค่ายอย่างเอบ้าง งานที่อยู่นอกเหนือจากนั้นถือว่าเสี่ยงทั้งหมดแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีวิธีเลย…โจเซ
“มาแล้ว ๆ” เจ้ากระต่ายอยู่ไม่สุขเล็กน้อย กระโดดตัวลอยจากพื้นมากกว่า 2 เมตรจนเห็นรถครอบครัวที่พวกเขาขับมากำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ด้วยความเร็ว ด้านบนมีปลาบิน 3 ตัวร่อนตามมาติด ๆ“อาเฟิงช่วยฟาดมันกลับไปที” หงส์เปิดซันรูฟตะโกนบอก“ได้เลยครับ” เฉินเฟิง รีบหยิบเมล็ดต้นหมากก่อออกมาจากกระเป๋า วิ่งไปอยู่ตรงจุดที่รถยนต์จะขับผ่านแต่ยังไม่ปลูก รอให้พวกมันลดระดับเพดานบินให้มากกว่านี้มีปลาบินตัวหนึ่งเหมือนจะสังเกตเห็นคุณผู้ช่วยเชฟแล้ว มันหุบครีบแล้วทิ้งดิ่งลงมาในทันที พอดีกับที่รถยนต์ขับผ่านตนไปแกรก ๆ ๆเฉินเฟิงที่รอเวลานี้อยู่แล้วเร่งโตต้นหมากก่อให้มีความสูงมากกว่า 10 เมตร เสียงเนื้อไม้ขยับเสียดสีกันพร้อมกับแผ่ขยายกิ่งก้านสาขาออกไป ให้อารมณ์เหมือนการตั้งกล้องถ่ายทำการเจริญเติบโตของต้นไม้ต้นหนึ่งโดยเร่งความเร็ว 10 เท่าเจ้ากระต่ายควบคุมกิ่งไม้ให้อยู่ในท่าง้างขึ้นแล้วเปรี้ยง!แล้วฟาดปลาบินโฮมรันกลับทะเลไปอย่างสวยงาม!“สวย!!” หงส์กำหมัดเชียร์“ที่รักปิดซันรูฟได้แล้ว” ตุ่นออกปากเตือน เมื่อครู่เขาหัวใจแทบวายตอนรถเสียหลักลื่นแฉลบไปเล็กน้อยแล้วหญิงสาวที่ไม่ได้ทรงตัวให้ดีนักก็เซไปด้านข้าง ดีที่คว้าขอบหลัง
หลังโจเซฟเคลียร์ศพซอมบี้ในตัวอาคารชั้นบนออกจนหมดก็เลือกห้องที่มีหน้าต่างใหญ่ที่สุดเป็นจุดสังเกตการณ์ชั่วคราว เพราะนอกจากจะมองเห็นวิวชายฝั่งทะเลที่กว้างขวางแล้ว พอโรงนอนทหารประจำกับโรงอาหารถูกพังยับก็เผยให้เห็นอาคารสีขาวที่ไม่มีในสำเนาพิมพ์เขียวที่เขาได้รับมา ตรงหน้ามีป้ายบอกว่าเจ้าตึกใหม่นี่คือสถาบันวิจัยทางทะเลที่ใช้งบประมาณของกองทัพจัดตั้งขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อน ทั้งยังก่อสร้างใกล้กับสะพานที่จะพาไปยังห้องสังเกตการณ์ทางทะเลอีกด้วย“สถาบันวิจัยแต่ใช้เงินกองทัพ” มันได้เหรอ…“เขาอาจจะมีทหารที่เป็นอัจฉริยะทางด้านวิทยาศาสตร์เหมือนคุณสิงหาก็ได้” ทีโอยืนอ่านเอกสารเกี่ยวกับโครงการสร้างอาคารนี้ พวกเขาได้รับมาหลังจากกลุ่มของเฉินเฟิงรื้อค้นชั้นล่างจนหมด“ไม่ได้จะบูลลี่มันสมองใครนะ แต่น่านน้ำนี้มีแต่โจรสลัดทั้งนั้น ไหนจะพวกรุกล้ำดินแดนอีก เอาเวลาไหนมาสงบจนตั้งศูนย์วิจัยได้ก่อน” ไม่ใช่ว่าควรเอาเวลาพวกนี้ไปหาวิธีขุดรากถอนโคนโจรไม่ดีกว่าเหรอ แถมยังต้องฝึกการรบทั้งทางบกและทางทะเลให้สม่ำเสมอเตรียมพร้อมรับมือกับเหตุฉุกเฉินอีกเป็นทหารที่อยู่ติดชายแดนคือไม่น่าจะว่างนะ?“คิดมากน่าพี่ แถวนี้อาจจะมีสัตว์น้ำใกล
ข่าวการทดลองเซรุ่มของสิงหาถูกปิดเป็นความลับขั้นสุดยอด แม้แต่ผู้ช่วยที่สนิทที่สุดก็ไม่มีโอกาสได้เข้าไปในห้องวิจัยแม้แต่ก้าวเดียว หากไม่ติดว่ายังคงเห็นหัวหน้าหน่วยออกมารับประทานอาหารตรงตามเวลาและยังคงตอบคำถามกับคนที่มาขอคำปรึกษาดังเดิม เหล่านักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องคงได้พยายามงัดแงะห้องหัวหน้าด้วยความอยากรู้สิ่งที่ทำให้หัวหน้าของพวกเขาเก็บเนื้อเก็บตัวมากขึ้นจะต้องสำคัญมากแน่!เหล่าคนช่างคิดต่างก็พูดคุยแลกเปลี่ยนกันอย่างออกรส คิดไปไกลถึงขนาดที่ว่าอีกไม่นานอาจจะมีนวัตกรรมหรือยารักษาโรคใหม่ ๆ ผุดขึ้นมาจากหัวหน้าพวกเขาแน่นอนอย่างวัคซีนเลื่อนระดับพลังที่เพิ่งถูกนำมาใช้กับคนจริงเมื่อหลายเดือนก่อนก็เป็นที่พูดถึงมาก ปัจจุบันชาวบ้านร้านตลาดก็แห่สรรเสริญสิงหาประหนึ่งพระโพธิสัตว์มาโปรดอยู่แล้ว กับในหมู่ผู้มีพลังพิเศษเองก็ได้รับการยอมรับมากขึ้นขอเพียงเป็นภารกิจที่ลงนามโดยหัวหน้าหน่วยวิทยาศาสตร์ ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไปทุกคนล้วนให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ดังนั้นพอเห็นสิงหาเก็บตัววิจัยงานอีกครั้งจึงกลายเป็นหัวข้อหลักของคนวงในไปทันทีให้เทียบอันดับความนิยมระหว่างสิงหากับโจเซฟ เชื่อว่าคงกินกันไม่
“ครับ” สิงหาพยักหน้าขึ้นลงไม่หยุด ราวกับกลัวว่าจะไม่เชื่อในสิ่งที่ตนพูด ต้องใช้การแสดงทางกายสนับสนุนเพิ่มเติม“ใจเย็น ๆ ก่อนค่ะคุณหมอ หายใจเข้าหายใจออก สงบสติอารมณ์กันสักหน่อยดีกว่านะคะ เดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาพอดี” เมตตาทนดูต่อไปไม่ไหว ขืนยังเป็นแบบนี้ต่อไปคงพูดคุยกันไม่รู้เรื่องเสียที“ขอโทษครับ ผมเสียมารยาทมากไปหน่อย” สิงหายิ้มเก้อ ถอยห่างออกจากเลวี่ก่อนสองก้าว พาตัวเองไปนั่งที่โซฟาเดี่ยวสำหรับรับรองแขก“อะแฮ่ม ผลตรวจร่างกายของคุณเลวี่ปกติทุกอย่างครับ ไม่ว่าจะเป็นมวลร่างกาย คลื่นหัวใจ ความแข็งแรงของกระดูก ทุกอย่างปกติดีมาก ๆ ตามวัยของคุณเลวี่เลยครับ” เด็กหนุ่มกระแอมออกมาคำหนึ่ง เริ่มรายงานผลการตรวจทั่วไปที่ได้รับข้อมูลมาจากแพทย์ที่ไว้ใจได้ เพราะเขาขอให้เก็บการตรวจนี้เป็นความลับแต่ที่ทำให้เขาแตกตื่นนั้นกลับเป็นในส่วนที่เขารับผิดชอบตรวจสอบด้วยตัวเองนั่นก็คือ… ผลเลือด“คุณเลวี่เคยได้ยินเกี่ยวกับ ‘เซรุ่ม’ บ้างไหมครับ” สิงหาจ้องมองคนตรงหน้าด้วยดวงตาเป็นประกาย ถ้ามีแสงออกจากตาได้คงยิ่งเปล่งประกายระยิบระยับ“เซรุ่ม… อ๊ะ!” อดีตนักศึกษาหนุ่มทวนคำถามที่ได้รับมา ยังไม่ทันค้นหาความทรงจำก็ม