Inicio / วัยรุ่น / วิศวะกินเด็ก / วิศวะกินเด็ก 4 | จูบแรกของมิรา

Compartir

วิศวะกินเด็ก 4 | จูบแรกของมิรา

last update Última actualización: 2025-10-26 16:57:46

“อยากได้ของคืน ก็หาอะไรมาแลกสิ… เด็กน้อย”

ก้อนเนื้อข้างซ้ายกระตุกวูบกับสรรพนาม ‘เด็กน้อย’ ที่อีกฝ่ายใช้เรียกแทน น้ำเสียงเรียบนิ่ง หากแต่ทำคนฟังรู้สึกขนลุกซู่เมื่อได้ยิน

“คะ…คุณต้องการอะไรจากหนู” รวบรวมความกล้าเอ่ยถามเขาตรงๆ

“ฉันให้เธอหาอะไรมาแลก ไม่ใช่ถามความต้องการจากฉัน”

“หนูไม่รู้ว่าคุณต้องการอะไร” สิ่งที่เขาต้องการ คงไม่ใช่เงินทองหรือของมีค่า เธอสัมผัสได้แบบนั้น…

“ก็ลองเดาดูสิว่าฉันต้องการอะไร”

“หนูไม่รู้หรอกค่ะ แล้วก็ไม่อยากเดาด้วย ถ้าไม่คืนกระเป๋าให้หนู นะ…หนูไม่เอาแล้วก็ได้” ไม่อยากเล่นเกมทายใจกับเขา ถ้าไม่คิดจะคืนกระเป๋าสตางค์ก็ไม่เอา อยากรีบเผ่นหนีไปจากตรงนี้โดยเร็ว อยู่ในห้องวีไอพีว่าไม่ปลอดภัยแล้ว การอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้ไม่น่าปลอดภัยยิ่งกว่า

‘คาร์มิน’ แค่ชื่อก็ฟังดูน่ากลัวแล้ว

“ถ้าคนอื่นรู้ความจริงเรื่องเธอ จะเป็นยังไงนะ”

กึกก!

ประโยคนั้นเป็นเหมือนคำสาป ทำให้เธอตัวแข็งทื่อทันทีที่ได้ยิน เธอที่กำลังหมุนตัวเดินออกไป หันกลับไปมองเจ้าของคำขู่อีกครั้ง

“จะใช้เรื่องนี้เพื่อแบล็คเมล์หนูเหรอ”

คาร์มินกระตุกยิ้มมุมปาก ดับบุหรี่ในมือลงแล้วดึงสายตากลับไปมองมิรา หน้าเธอตอนนี้กำลังซีดเผือดราวไก่ต้ม

“ตอนแรกก็ว่าจะไม่ แต่พอได้ยินเธอพูดแบบนี้ ฉันก็เริ่มสนใจขึ้นมาแล้ว”

“คุณต้องการอะไรจากหนูกันแน่พูดมาตรงๆ ดีกว่า แต่ถ้าเป็นเรื่องบนเตียง หนูบอกไปแล้วว่าจะไม่ทำมันอีก”

เชื่อว่าสักวันเด็กคนนี้ต้องซมซานกลับมา โดยที่เขาไม่ต้องพยายามอะไรให้เปลืองแรง

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วหนูขอตัวนะคะ”

พรึ่บ!

“อ๊ะ! อุ๊บ!!” เธออุทานร้องเสียงหลงเมื่อโดนแรงมหาศาลกระชากให้เข้าไปหา ก่อนจะถูกริมฝีปากของคาร์มินประกบลงมาจูบโดยไม่ทันตั้งตัว เธอเบิกตาโพลงอย่างตกใจสุดขีด พยายามขัดขืนแต่กลับถูกเขารวบแขนทั้งสองกดลงผนังหนาเย็นเฉียบ

กลิ่นบุหรี่เจือด้วยกลิ่นน้ำหอมจากตัวเขาทำหัวใจเธอไหววูบได้ไม่ยาก เรี่ยวแรงที่มีเหมือนถูกสูบหายไปจากร่างกาย ค่อยๆ อ่อนระทวยไปกับจูบร้อนแรงนี้ คืนนั้นนอกจากเซ็กซ์แล้วไม่มีการจูบกันเกิดขึ้น

นี่เป็นจูบแรกของเธอ…

จูบแรก และผู้ชายคนแรกที่ได้ความบริสุทธิ์ของเธอไป

“อืมมม” เสียงครางต่ำในลำคอคาร์มินดังเล็ดลอดออกมาอย่างพอใจ ปกติเขาไม่จูบคู่นอนตัวเอง ส่วนน้อยที่จะยอมจูบด้วย และมิราก็คือส่วนน้อยเหล่านั้นของเขา

คาร์มินถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่งหลังจากชิมความหวานจากริมฝีปากสีระเรื่อของมิราจนพอใจ สายตามองใบหน้าสวยหวานกำลังแดงซ่าน

“จูบแรก?”

“ละ…แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณเล่า!” เธอกัดปากตัวเองเบาๆ พลางเลื่อนมือขึ้นมาสัมผัสรอยจูบของเขา

ใช่… นั่นจูบแรก และมันก็ถูกเขาขโมยไปอีกครั้ง

“ฉันคืนให้” เขายื่นกระเป๋าสตางค์คืนให้มิรา

หญิงสาวรีบแย่งกลับมา คราวนี้คาร์มินยอมคืนให้มิราแต่โดยดี

“หนูไม่ขอบคุณหรอกนะ” พูดจบหญิงสาวก็หมุนตัวแล้วเดินออกไปพร้อมกับความเขินอาย

อะไรที่เป็นครั้งแรก ถูกผู้ชายอันตรายคนนั้นขโมยไปจนหมด! ทั้งเรื่องเซ็กซ์และจูบ

ขอให้นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอเขาจริงๆ ด้วยเถอะ

“จะกลับกันแล้วเหรอคะ” เธอที่เพิ่งมาถึงห้องของลูกค้าวีไอพีแล้วเห็นพวกเขาเก็บของเตรียมกลับจึงเอ่ยถาม ส่วนสภาพเสี่ยหื่นกามคนนั้นน่ะเหรอ? เมาเละเทะ โดนหิ้วปีกออกไปแล้ว

“ใช่ ส่วนนี้ทิป ไอ้เสี่ยจอมหื่นของหนูมันฝากมาให้”

“ขะ…ขอบคุณค่ะ” เธอรับเงินจำนวนหนึ่งจากผู้ชายที่หน้าตาเหมือนคาร์มินมาแล้วกล่าวขอบคุณ นอกจากมีใบหน้าละม้ายคล้ายกันแล้ว บุคลิก ท่าทาง และแววตายังเหมือนราวกับถอดแบบมาจากกันเป๊ะๆ อีกด้วย

ไม่แปลกอะไรหรอก เพราะว่าพวกเขาสองคนเป็นพ่อลูกกัน

“จะกลับกันแล้วเหรอครับ” คาร์มินเอ่ยถามคนเป็นพ่อ

“อืม เจ้าภาพเมาเละเทะ ถูกแบกออกไปแล้ว”

เธอหันกลับไปมองคาร์มิน ก่อนจะรีบเพ่นออกไปจากตรงนี้ รังสีอันตรายของสองพ่อลูกน่ากลัวจนแทบไม่อยากอยู่ใกล้

“พ่อรู้นะ” มาร์คินพูดกับลูกชายอย่างรู้ทัน

“คาร์มินกับผู้หญิงคนนั้น มีซัมติงบางอย่างด้วยกันใช่ไหม” ก่อนหน้านี้ถามลูกชายแต่กลับได้รับการปฏิเสธ ท่าทางของผู้หญิงคนนั้นฟ้องชัดเจน ว่าทั้งคู่แอบมีซัมติงบางอย่างด้วยกัน

“แค่ครั้งเดียว” เขาตัดสินใจพูดความจริง พ่อเป็นคนที่รู้ทันเขา เพราะฉะนั้นครั้งนี้จึงเลือกที่จะไม่โกหก

“พ่อสัมผัสได้ถึงบางอย่างในตัวผู้หญิงคนนั้น เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ลูกเคยเล่นๆ ด้วย”

มาร์คินมองคนออกตั้งแต่แรกเห็น ผู้หญิงคนนั้นทำให้นึกถึง ‘นาร์มิน’ ภรรยาตัวเอง สองคนนี้มีอะไรหลายอย่างคล้ายกัน ภายนอกดูอ่อนหวาน ใสซื่อ มองจากแววตา ทำให้รู้ได้ทันทีว่า ข้างในของเธอไม่ได้เป็นเหมือนภายนอก

“ก็เหมือนๆ กันหมดนั่นแหละ เผลอๆ อาจร้ายกาจยิ่งกว่า”

“หึ…” มาร์คินกระตุกยิ้มมุมปากพร้อมกับส่งเสียงเบาๆ ในลำคอ

Continúa leyendo este libro gratis
Escanea el código para descargar la App

Último capítulo

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 5 (จบ)

    “เดินระวังนะครับ”“เบบี๋ประคองหนูทั้งวันแล้วนะ ให้หนูเดินเองเถอะ”“ไม่ได้ ท้องหนูโตมากแล้ว ให้เฮียประคองเนี่ยแหละดีแล้ว”เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ ต่อให้ท้องไม่โตใกล้คลอดเขาก็เดินประคองทุกวันอยู่แล้ว อาทิตย์หน้าก็ถึงกำหนดคลอดลูก บอกตามตรงว่าตื่นเต้นและกลัวในเวลาเดียวกัน ไม่เคยมีประสบการณ์คลอดลูกมาก่อน ค้นกูเกิลเกี่ยวกับเรื่องนี้เยอะมาก ซึ่งหลายคนบอกไม่เหมือนกันเลยสักคนคาร์มินประคองมิรามานั่งลงโซฟา ชายหนุ่มถอดรองเท้าออกให้ การกระทำของคนตัวโตเรียกรอยยิ้มจากภรรยาสาวได้ไม่ยากอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นเขาทำแบบนี้ให้“ขอบคุณเบบี๋นะคะ”คาร์มินเงยหน้าขึ้นมองภรรยาสาว“เบบี๋ดูแลหนูดีมากเลย ไม่คิดว่าชีวิตนี้หนูจะได้เจอผู้ชายแบบเบบี๋” แม้จุดเริ่มของความสัมพันธ์ไม่ได้ดีมากนัก ทว่าตอนจบของเรื่อง…เชื่อว่ามันสวยงามเสมอคุณคาร์มินดีกับเธอมากจริงๆ เขาดูแลและเอาใจใส่ในทุกเรื่อง แถมยังรู้ด้วยว่าเธอชอบหรือไม่ชอบอะไร ถ้าหากวันนั้นเธอกับเขาไม่ได้เจอกัน ก็คงไม่มีวันนี้“หนูรักเบบี๋นะคะ”“รักเหมือนกันครับ” เขามองมิราแล้วยิ้ม ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปสวมกอดเธอเอาไว้ด้วยความรักถ้าหากรู้ว่าจะรักมิรามากขนาดนี้ คงขอเธอเป็นแฟนไ

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 4

    วันแต่งงาน “สวยจังเลยลูกสาวแม่” มะลิพูดกับลูกสาวในชุดเจ้าสีขาวสะอาดตาสวยงามด้วยรอยยิ้มและแววตาที่ปลื้มปิติจากเด็กน้อยในวันนั้นสู่เจ้าสาวในวันนี้…วันและเวลาช่างผ่านไปเร็วจริงๆ เผลอแป๊บเดียวมิราโตเป็นสาวแล้ว ความฝันของคนเป็นแม่ไม่ได้มีอะไรมากมายเลย แค่อยากเห็นลูกสาวได้เจอคู่ชีวิตที่ดีและได้อุ้มหลานเส้นทางแห่งการก้าวสู่คำว่า ‘สร้างครอบครัว’ คงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของมิราและคาร์มิน หวังว่าทั้งสองคนจะจับมือกันผ่านอุปสรรคต่างๆ ในอนาคตไปได้ จะคอยดูลูกสาวเติบโตอยู่ไม่ไกล หันมาเมื่อไหร่ก็ยังเจอ“แม่ก็สวยเหมือนกันค่ะ”“ปากหวานจริงๆ เด็กคนนี้”“คิก แม่ว่าคนอื่นจะมองหนูยังไงบ้างคะ เพราะหนูอายุสิบแปด แต่กำลังแต่งงาน”“อีกไม่กี่เดือนลูกสาวแม่ก็สิบเก้าแล้วนะ” มะลิพูดเย้าแหย่ให้ลูกสาวไม่เครียด“มิราไม่ต้องสนใจสายตาคนอื่นหรอกว่าจะมองยังไง วันนี้หนูเป็นนางเอกของงาน สวยที่สุดในนี้ ต่อให้ลูกสาวแม่แต่งงานตอนอายุสิบแปดมันก็ไม่เห็นแปลกอะไรเลย เพราะมิราบรรลุนิติภาวะแล้ว อีกอย่าง ความคิดและทัศนคติของลูกยังเหมือนผู้ใหญ่คนนึง”“…”“หากตัดเรื่องอายุออกไป ลูกสาวแม่ก็เหมือนผู้ใหญ่คนนึงเลยแหละ เพราะฉะนั้นมิราไม่ต

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 3 NC

    วันรับปริญญาคาร์มินในชุดครุยรับปริญญากำลังยืนถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อนสนิท สายตาคมเข้มมองหาใครบางคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วย มีเพียงครอบครัวตัวเองและของเพื่อนสนิทเท่านั้น เมื่อเช้ามิราโทรมาบอกว่าอาจจะไม่ได้เข้าไปเพราะติดธุระสำคัญวันนี้เป็นวันสำคัญแต่คนสำคัญกลับยังไม่มา พอมองดูรอบข้างเห็นคิมหันต์และอนาคินกำลังถ่ายรูปคู่กับแฟนสาวมันกลับทำให้เขารู้สึกเศร้าขึ้นมารู้ว่ามิราติดธุระของตัวเอง ทว่าวันสำคัญทั้งที ก็อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้ด้วยกัน“มิราไม่มาเหรอวะ” ลูคัสเดินเข้าไปถามคาร์มิน“ไม่แน่ใจวะ เห็นบอกว่าวันนี้ต้องไปทำธุระสำคัญ”“เดี๋ยวก็มา” เพื่อนสนิทตบไหล่เบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาครอบครัวตัวเองส่วนคาร์มินก็เดินเข้าไปหาพ่อ แม่ และน้องสาว“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะพี่คาร์มิน” คาร์เทียร์เอ่ยถามพร้อมกับอมยิ้ม แม้รู้อยู่แล้วว่าสาเหตุที่ทำให้พี่ชายทำหน้าหงอยแบบนี้มาจากอะไรเพราะว่าพี่สะใภ้ไม่อยู่ตรงนี้ยังไงล่ะ เลยทำให้แมวเย็นแถวนี้กลายเป็นแมวหงอย“พี่สะใภ้ของเทียร์ยังไม่มาเหรอคะ”“นั่นนะสิ ตั้งแต่มาถึง แม่ยังไม่เห็นหนูมิราเลย”“วันนี้มิราติดธุระสำคัญครับ ไม่รู้ว่าจะเสร็จตอนไหน บางทีอาจจะไม่ได้มา”“ลอง

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 2 NC+++

    “เบบี๋~ หนูมาแล้ว~” เสียงใสคุ้นเคยดังเข้ามาในโสตประสาทชายหนุ่มที่กำลังวุ่นวายอยู่กับงานตรงหน้า ความเครียดตึงเหมือนสมองบีบรัดแน่นหายไปในพริบตา เมื่อได้เห็นรอยยิ้มสดใสของแฟนสาวและเป็นคนเดียวกับ…แม่ของลูก“ซื้อของกินมาฝากด้วยค่ะ” คนตัวเล็กในชุดสบายๆ ชูถุงของกินเต็มสองมือขึ้นต่อหน้าคาร์มิน“ไปชอปปิงกับคาร์เทียร์สนุกไหม” วันนี้เขาออกมาบริษัทตั้งแต่สิบโมงเช้า ทำให้มิราต้องอยู่เพนท์เฮาส์คนเดียว ตอนแรกแอบกังวลว่าเธอจะเหงาหรือเปล่า โชคดีวันนี้คาร์เทียร์โทรมาขออนุญาตพามิราไปชอปปิงเป็นเพื่อน เขาเลยอนุญาตให้ไป เพราะไม่อยากปล่อยแฟนไว้คนเดียว“สนุกมากเลยค่ะ น้องสาวเบบี๋ชวนคุยเก่งมาก แถมยังพาหนูไปกินของอร่อยๆ เยอะแยะเต็มไปหมดเลย”“หึ เฮียดีใจนะที่เห็นหนูมีความสุข” คงสนุกเที่ยวเลยล่ะ ทั้งมิราและคาร์เทียร์มีอะไรหลายอย่างคล้ายกันมาก แตกต่างกันอยู่แค่ไม่กี่อย่าง“ยิ้มแบบนี้เยอะๆ นะครับ” รอยยิ้มของมิราเปรียบเสมือนยาชูกำลัง เห็นแบบนี้ทุกวันทำให้เขาหายเหนื่อยกับอะไรหลายๆ อย่างที่ทำมาทั้งวันเลยล่ะ…“เมื่อกี้เห็นเบบี๋สีหน้าไม่ค่อยดีเลย เป็นอะไรเหรอคะ”“เฮียแค่กำลังโฟกัสกับงาน” เวลากำลังโฟกัสกับอะไร สีหน้าของ

  • วิศวะกินเด็ก   ตอนพิเศษ 1

    บรรยากาศภายในห้องอาหารของโรงแรมหรูระดับห้าดาวชื่อดังแห่งหนึ่งอบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุข สองครอบครัวได้มาเจอกันเป็นครั้งแรกครอบครัวคาร์มินให้การต้อนรับครอบครัวมิราเป็นอย่างดี ทั้งหมดร่วมกันรับประทานอาหารเย็นท่ามกลามวิวตึกในยามค่ำคืนของเมืองกรุงเทพมหานครในห้องอาหารส่วนตัววีไอพีคาร์มินเป็นคนนัดทุกคนให้มารวมตัวกันเพื่อบอกเรื่องสำคัญที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ เจ้าตัวไม่ได้คิดมากอะไร แต่คนที่คิดมากเห็นจะเป็นแฟนสาวมากกว่า เมื่อคืนมิรานอนไม่หลับเพราะเอาแต่เครียดเรื่องนี้ และกลัวอะไรหลายๆ อย่างที่ยังไม่เกิดขึ้น“นัดเจอกันแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ทำความรู้จักกับครอบครัวหนูมิราด้วย” เสียงนาร์มินพูดแล้วยิ้มให้ครอบครัวมิราอย่างเป็นมิตร“อะไรที่ทำให้ลูกนัดเจอพวกเราพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้” มาร์คินหันไปถามลูกชายด้วยความอยากรู้“ที่ผมนัดทุกคนมาเจอกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาวันนี้ เพราะมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกให้ทราบครับ”“เรื่องสำคัญอะไรเหรอ?” มะลิถามคาร์มินหันไปมองหน้ามิราพร้อมกับจับมือเล็กมากุมเอาไว้ แม้คนข้างกายไม่แสดงออกว่ากำลังวิตกกังวล แต่ลึกๆ เชื่อว่าเธอคงกำลังเป็นแบบนั้น“

  • วิศวะกินเด็ก   วิศวะกินเด็ก 55 | รักแรกและรักครั้งสุดท้าย (ตอนจบ)

    “เบบี๋~” เสียงใสเจื้อยแจ้วเรียกแฟนมาแต่ไกล มิราเดินมานั่งบนตักอ้อนคาร์มินที่กำลังทำงานอยู่ ทำให้ชายหนุ่มต้องพักงานตัวเองเอาไว้ชั่วคราวเพื่อสนใจแฟนสาวก่อนเป็นอันดับแรก“ว่าไงครับ”“เบบี๋ไม่ปลุกหนูอีกแล้ว”“เฮียเห็นหนูหลับอยู่เลยไม่อยากรบกวน” ช่วงนี้มิรานอนกลางวันบ่อยมาก แถมยังขี้อ้อน และติดเขาแบบสุดๆ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบที่เธอเป็นอย่างนี้ ชอบมากเลยล่ะ เพราะเมื่อก่อนมิราไม่ค่อยสนใจเขาเท่าไร อยากให้เป็นแบบนี้ไปนานๆ ตลอดไปเลยยิ่งดี…“แต่บางทีการตื่นขึ้นมาโดยไม่เห็นเบบี๋ มันก็รู้สึกแปลกๆ อยู่เหมือนกัน”“บางทีเฮียก็เดินเข้าไปดูหนูอยู่ แต่เห็นนอนหลับสบายเลยไม่กล้าปลุก”“เบบี๋ทำงานอยู่เหรอ?”“ใช่ครับ”“หนูลงไปซื้อชานมไข่มุกนะ เบบี๋จะเอาอะไรไหมเดี๋ยวซื้อมาให้”“ไปคนเดียว?”เธอพยักหน้าเป็นคำตอบ เห็นเขากำลังทำงานอยู่เลยไม่อยากชวนลงไปด้วย“เดี๋ยวเฮียลงไปเป็นเพื่อน”“เบบี๋ทำงานเถอะค่ะ หนูไม่อยากกวน”“เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน”“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูไปหยิบกระเป๋าตังค์ก่อนนะ”“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเฮียจ่ายให้”“เบบี๋จ่ายค่าชานมไข่มุกให้หนูเกือบทุกวัน หมดไปเยอะแล้วมั้ง ครั้งนี้หนูขอจ่ายเองดีกว่า”“เฮียจะจ่ายให้”“ตามใจเ

Más capítulos
Explora y lee buenas novelas gratis
Acceso gratuito a una gran cantidad de buenas novelas en la app GoodNovel. Descarga los libros que te gusten y léelos donde y cuando quieras.
Lee libros gratis en la app
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP
DMCA.com Protection Status