Home / วาย / วุ่นนักรักของเรยา / เพื่อนรักของเรยา

Share

เพื่อนรักของเรยา

last update Last Updated: 2025-11-24 21:43:55

เสียงนาฬิกาในห้องทำเดินเป็นจังหวะขณะที่สารวัตรคีรติเอนหลังในเก้าอี้ ดวงตาเรียวเหม่อลอยไปที่ไกลแสนไกล เป็นอยู่อย่างนั้นมาหลายวันแล้วนับตั้งแต่วันที่เรยาหายไป

เจ้าเด็กนั่นหายไปไม่ติดต่อกลับมา ไม่รู้ทำไมถึงหายไปทั้งที่ไม่ได้ทะเลาะกัน ไม่มีเรื่องอะไรให้น่าน้อยใจแต่ทำไมถึงออกไป…

“สารวัตรคีรติวันนี้เลิกงานไปดื่มกันมั้ย?”

“…”

“สารวัตรครับ…”

ใบหน้าเรียบเฉยเหม่อมองนอกหน้าต่างไม่ไหวติงบ่งบอกว่าไม่ได้ยินที่อีกฝ่ายเรียก หมวดอุดมหน้าดุจึงเร่งเสียงดังขึ้น

“สารวัตรคีรติ!”

“ครับ? …หมวดอุดมมีอะไรหรือเปล่า?”

“พักนี้คุณดูเหม่อ ๆ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”

เสียงทุ้มถามขึ้นท่ามกลางห้องทำงานที่มีเพียงไฟสลัว คีรติเงยหน้าขึ้นทันที แต่รีบปฏิเสธ

“เปล่าครับ… คุณว่าไงนะ เรื่องเงิน?” น้ำเสียงพยายามราบเรียบ แต่แววตาไหววูบ

“ผมได้เบาะแสจากที่หนึ่งมา” ผู้หมวดหนุ่มเอ่ยพลางกอดอก สีหน้าเคร่งเครียด

“ครับ? เบาะแสอะไร? ที่ไหนครับ” คีรติขมวดคิ้ว มือที่ถือปากกาเผลอหยุดเขียนทันที

“ต้องออกตัวก่อนนะ ว่าที่ผมเป็นสมาชิกดาร์คเว็บ…มันก็เพราะเราอยู่หน่วยปราบปรามพิเศษ ต้องหาข้อมูลจากเว็บพวกนี้” อุดมเอ่ยหนักแน่นจริงจัง

“ครับ”

“ในดาร์คเว็บ มันมีเกมหนึ่งที่ฮิตมากในตอนนี้” ผู้หมวดหยิบมือถือเลื่อนหน้าจอแล้วส่งให้สารวัตร

“นี่ครับ”

คีรติรับมือถือมา เหลือบขมวดคิ้วทันที

“เกมส์…สัตว์เลี้ยงคนรวย? เหรอครับ”

“ครับ” ผู้หมวดทอดมองหน้าจอท่าทางขยะแขยง

“สัตว์…ที่ไม่ใช่สัตว์ แต่เป็นเด็กวัยรุ่นหน้าตาดี เข้าไปทำตัวเหมือนหมา เหมือนแมว ให้คนรวยโรคจิตสั่งให้ทำนั่นทำนี่” ห้องเงียบกริบ เหลือเพียงเสียงลมหายใจอึดอัดที่กดทับบรรยากาศ

“เล่นยังไง” สารวัตรคีรติถามเสียงเรียบ แววตาคมจับจ้องไปที่หน้าจอโทรศัพท์ในมือหมวดอุดม

“ผมเดานะ…” หมวดอุดมสูดลมหายใจสั้น ๆ เหมือนชั่งใจว่าจะพูดต่อยังไง “เพราะยังไม่รู้ลึกขนาดนั้น ไอ้เจ้าของเว็บมันเหมือนเจ้าลัทธิ เข้าถึงยากสุด ๆ ไปเลย”

คิ้วเข้มของคีรติขมวดเข้าหากัน “ยังไงครับ”

“ข่าวที่เพิ่งออกมา เรื่องส.ส.ปาร์ตี้เซ็กหมู่กับเด็กหนุ่มไม่บรรลุนิติภาวะ…” อุดมเว้นจังหวะพลางสบตาสารวัตร “มันเกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ”

“ครับ?”

“มีส.ส.อยู่สี่คน ที่ถูกเอาความลับสุดยอดมาขายในดาร์คเว็บเมื่อสองเดือนก่อน เดือนหน้าจะมีการเปิดตัวส.ส.คนใหม่แทนเพราะเรื่องนี้แหละครับ”

หมวดอุดมยื่นมือถือให้สารวัตรดูอธิบายต่อ

“ผมถึงเอามาประติดประต่อกับสมาชิกคนหนึ่งในเว็บที่เอาเงินห้าล้านมาอวด มันบอกว่ากว่าจะได้มาก็หนักหนาพอสมควร… เล่าสั้น ๆ แต่ฟังแล้วน่าจะมีอะไรมากกว่านั้น ท่าทางคน ๆ นั้นก็เหมือนพวกที่เสพติดความเจ็บปวดอยู่แล้ว”

คีรติไม่พูด แต่สายตาเข้มขรึมขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนเอ่ยเสียงชัดถ้อยชัดคำ “แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าเงินนั่นเป็นของที่ถูกขโมยไป”

“เลขซีเรียลนัมเบอร์ครับ” อุดมตอบทันที “มันมีชุดตัวเลขบนธนบัตรอยู่ คุณก็เห็นแล้วใช่ไหม…มันตรงกับที่เด็กคนนั้นเอามาอวดในเว็บ”

ดวงตาของสารวัตรคีรติคมเหมือนกำลังชั่งน้ำหนักข้อมูลที่ได้รับ ส่วนหมวดอุดมยังยืนนิ่ง กำโทรศัพท์ในมือแน่นขึ้นเล็กน้อยราวกับรู้ว่าความจริงที่เพิ่งเปิดเผยอาจเป็นเพียงยอดภูเขาน้ำแข็ง

“มันจะเป็นใครได้บ้าง ที่ต้องการความลับของนักการเมืองพวกนั้น” คีรติเอ่ยเสียงนิ่ง แต่แววตาเหมือนเหล็กกดลงมาให้หมวดอุดมรู้สึกอึดอัดในอก

“ผมไม่รู้ครับ…” อุดมส่ายหัวช้า ๆ มือกำโทรศัพท์แน่น “แต่ชื่อ Mr.R ดังมากในการจ้างงานอันตรายราคาสูง ผมพยายามจะติดต่อสอบถามเด็กคนนั้นอยู่ แต่ระบบมันกีดกันไม่ให้เข้าหาคนที่มีผลงานง่าย ๆ เลยครับ”

คีรติขมวดคิ้วลึกขึ้น “จะเป็นไปได้ไหม ถ้าเราจะจ้างคนในดาร์คเว็บทำอะไรแบบนั้นบ้าง”

อุดมถอนหายใจสั้น ๆ “เกรงว่าจะไม่ได้ครับ…ถ้าทำซ้ำ พวกมันอาจหันมาเล่นงานเราแทน อาจจะโดนเตะออกจากกลุ่มได้ง่าย ๆ”

“แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะครับ” น้ำเสียงสารวัตรทุ้มต่ำ ราวกับทดสอบความมั่นใจของคนตรงหน้า

“อืม…” อุดมหลุบตามองพื้น เสียงต่ำลงเหมือนกำลังคิดหนัก “ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะหลบระบบตาสัปปะรดของไอ้คุณ R ยังไง”

คีรติเอียงหน้าเล็กน้อย “แล้วคุณ R อะไรนี่…จะเคลื่อนไหวยังไง”

“หมอนี่มันโรคจิตมันไม่เคยลงรูป ไม่เคยบอกว่าเป็นใคร แค่โพสต์ชื่อตำแหน่งของคนที่มันอยากได้ข้อมูล”

“หมายความว่า…” คีรติขยับตัวเล็กน้อย เสียงทุ้มเย็นชัด “จะมีแค่คนคนเดียวที่ได้งานนั้นไป” หมวดอุดมพยักหน้าช้า ๆ “ก็อาจจะเป็นแบบนั้นครับ”

บรรยากาศในห้องเงียบลงทันที เหลือเพียงเสียงหายใจหนัก ๆ ของทั้งคู่ที่ฟังแล้วเหมือนมีแรงกดดันถาโถมเข้ามาโดยไม่มีที่ให้หลบ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • วุ่นนักรักของเรยา   เมาก็เอา

    นิ้วยาวของเรยาเกี่ยวขอบกางเกงผ้านุ่มลื่นสีขาวลงพ้นเนินสะโพกดึงลงจนร่วงหล่นลงไปกองกับพื้นทำให้ท่อนล่างคุณตำรวจไร้เครื่องป้องกัน“ตัวเองชอบตอนเค้าติดสัตว์ไง” ปากได้รูปที่ชอบพ่นคำลามกทำเอาเจ้าของงบ้านนมันเขี้ยวอย่างหนักมือข้างหนึ่งของคุณตำรวจบีบกรามเจ้าหมาตัวโตแน่นแตเจ้าตัวดีกลับเอียงหน้ามาเลียหลังมือขาวสว่างเอาอกเอาใจ สองมือที่กอบกุมก้อนสะโพกแน่นสอดลึกลงไปในร่องหลืบคับแคบ รอยยิ้มเล็กๆ เริ่มปรากฏขึ้นบนใบหน้าสารวัตรหนุ่มยิ่งทำให้หมาอย่างเรย์ได้ใจหันหน้ามองเนื้อแท่งขาวราวกับบไส้กรอกอวบอิ่มสิ่งกลิ่นหอมหวน เกร็งข้อมือโอบอุ้มก้อนเนื้อแน่นยกขึ้นน้อยๆ ร่างสูงของสารวัตรต้องเขย่งปลายเท้าเจ้าหมาเด็กไม่รู้สำนึกว่าทำความผิดยังคงนัวเนียของโปรดไม่หยุดหย่อนหน้าหล่อๆ มุดกลางหว่างขาคนพี่แหงนหน้าเสยปลายลิ้นลากผ่านถุงเนื้อนุ่มนิ่มปาดเลียลำร้อนขาวเนียนยิ่งกว่าผิวเด็กอ่อน แท่งเนื้อที่มักจะมีปฏิกริยากับสัมผัสของหมาบ้าอย่างเรย์เสมอมือสองข้างของสารวัตรคีรติต้องประคองบ่ากว้างเอาไว้เมื่อถูกช้อนสะโพกขึ้นจนไม่สามารถเหยียบพื้นได้ ขาสองข้างกางออกกว้างจนแทบจะขี่คอคนเมา“อืมมม~”คุณตำรวจส่งเสียงครางแผ่วทุกครั้งที่เก

  • วุ่นนักรักของเรยา   หมามันดื้อ

    เวลาต่อมาสภาพห้องใต้ดินเละเทะเศษขนมเกลื่อนกราดกระป๋องเบียร์ขวดน้ำอัดลมและน้ำเปล่าเป็นกอง ทั้งหมดมึนเมาตามๆ กันแค่นั่งยังเซ เสียงพูดคุยยืดยานฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง“มึงจะกลัวอะไรเราสี่คนเป็นส.ส นะมิดจี้มึงเองก็บอกว่ามันไม่กล้าทำอะไร” แวซายพูดพลางโยนถุงขนมบนโต๊ะให้น้องเล็กปีรามิดตะครุบกอบโกยเอามากอดไว้ไม่แบ่งใคร “ถ้ามันต้องทำขึ้นมาล่ะแล้วพวกมึงจะมีปัญญาคลอดลูกไปคืนแม่กูหรือไง!?” เสียงขึ้นสูงอย่างกับจะกัดใครสักคน“มึงนี่หงุดหงิดง่ายชะมัดตอนโมโหเสียงก็ยิ่งแหบเหมือนอะไรก็ไม่รู้ แกว๊กๆๆๆๆ” โรมหัวเราะ“ทำไมไม่เอาอย่างลูกพี่ลูกน้องมึงบ้างวะ เอาสมองมาไว้ที่จู๋ไม่ต้องคิดห่าอะไร เด้าอย่างเดียวไม่เครียดก็เด้า หิวก็เด้า อิ่มก็เด้า เลี้ยงง่ายสัด”“เออจริง มึงน่าจะแดกน้ำอสุจิแทนข้าวไปเลยนะ” อีกคนเสริม“ชมกูอยู่ปะวะ จะได้เขินถูก” เรยายกคิ้ว ยิ้มกวนปีรามิดกอดอก หัวเราะหึ ๆ เพราะอารมณ์เย็นลง“สมองอยู่ที่จู๋จริง ๆ”“ทำไมพ่อแม่พวกเราถึงมาเป็นนักการเมืองวะ” เรย์ยกขวดเหล้า ขยับปากยิ้มจาง ๆ “แดกบ้านแดกเมืองแล้วมันเท่ดีมั้งแล้วมาตอแหลว่ารักประเทศ ““จริง…” เสียงแวซายรับคำเบา ๆ“อย่าทำตัวน่าเบื่อ

  • วุ่นนักรักของเรยา   ปลอมตัวมาแบลคเมล

    วันเสาร์บ้านผู้หมวดอุดมศักดิ์แกร่ก…แต๊กกกกๆๆๆๆๆๆ …“ไอ้เหี้ย! กูบอกให้ระวังหลังไง!”เสียงตะโกนปนหัวเราะดังออกมาจากห้องโถง เสียงเมาส์กดคลิกตามจังหวะเกมก้องสะท้อนผนัง ตัวละครกระโดดเล็กน้อย หมุนตัวหลบการโจมตีในเกม เสียงปัง ๆ ๆ ดังตามจังหวะมือเขย่าเมาส์“หนวกหู!! เมื่อไหร่จะเลิกเล่นเกมส์สักที” หมวดอุดมศักดิ์พ่นลมหายใจตวาดลั่นบ้าน“แป๊บนึงกำลังจะชนะแล้ว” ปีรามิดทำเสียงยียวนเออออแต่ไม่ขยับเขยื้อนจากหน้าจอ“หยุดเล่นเดี๋ยวนี้!!” น้ำเสียงเรียบแต่เต็มไปด้วยอำนาจ ทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่งไป“มีเมลล์ส่งเข้ามาหาคุณด้วยล่ะ ผมปลดล็อคดู เขาบอกว่าอะไรน้าฟินแลนด์สามวันเวลาสามนาฬิกา…เหมือนรหัสลับปฏิบัติการในเกมส์เลย” ร่างผอมบางลอยหน้าลอยตาเล่นเกมส์ต่อสู้เสียงดังแล้วหัวเราะไปพร้อมกันตึก ตึก ตึกหมั่บบ!!หมวดอุดมศักดิ์เอื้อมมือมาบีบแก้มขาวให้หันหน้ามาสบตาแรงๆ “ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามายุ่งกับของของฉัน…อยากตายเหรอไง!” เสียงแข็งกร้าวเย็นชาเค้นต่ำกดดันคนตัวเล็กไม่ต่างจากราชสีกับลูกแมวดวงตากลมใต้ผมหน้าม้าต้องแสงวาวชั่วครู่แม้จะถูกบีบจนเจ็บกรามแต่เลือดนักสู้ก็ไม่ยอมง่ายๆ “ถ้าผมตาย ข้อมูลของคุณกับคนในความลับแ

  • วุ่นนักรักของเรยา   แผนรั่วๆ ยั่วให้เย่

    เวลาต่อมา“พี่ค้าบ…”ปีรามิดยืนอยู่ในห้องกรง มือเล็กจับซี่เหล็กเขย่าไปมาเหมือนหมาถูกขัง“พี่จ๋า…”เสียงอ้อนกระท่อนกระแท่นโบกมือไปมาขอความเห็นยกปลายเท้ากระโดดโหย๋งเหย๋งอยู่ไม่สุข’ พี่ตำรวจปล่อยผมไปเถอะ ผมไม่กินแล้ว ผมไปขอคนอื่นก็ได้ ทำไมต้องจับมาขังแบบนี้ด้วย’ ปากบางกัดสั่นแต่กัดฟันกรอด มือเล็กกระตุกกรงเหล็กแรงๆ แม่ว่ามันจะไม่สะทกสะท้านสักนิดเรยาหัวเราะในห้องควบคุม เสียงแหบพร่า “ไอ้เหี้ย… โดนจับขังแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า”’ ไอ้ตำรวจนี่มันจิตใจอำมหิตชะมัด แค่คนตัวเล็กมาขอเงินกินข้าวก็จับเข้าคุกเฉยเลย’ เพื่อนอีกคนขมวดคิ้วบ่นไปเรื่อยเปื่อย’ กูว่าแล้ว ไม่มีใครใจดีขี้สงสารเท่าเมียกูอีกแล้ว’ เรยากอดอกอวดสรรพคุณคนรักที่เป็นตำรวจเหมือนกันเสียงหัวเราะพรืดดังลั่นรถด้วยความหมั่นไส้อีกครั้ง’ เลิกอวดเมียก่อนได้ไหมไอ้เรย์ ถ้าไม่อยากถูกตีนเล็กๆ ของไอ้มิดนาบหน้าก็รีบส่งคนไปประกันตัวมันเร็ว’ โรมเสนอ ปกระดิกตัวไปมา มือเล็กกวาดไปตามเหล็กกรง หางตากระพริบตาตื่น ๆร่างตัวกระแทกเบา ๆ กับพื้นห้อง ขาเต้นตุบ ๆ ไม่ได้หยุดนิ่ง’ ก็ด้ะ… รอแป๊บ ทำบัตรปลอมให้มันอยู่ ท่าทางจะเล่นด้วยยาก’ เสียงเรย์แผ่ว หรี่ตามองเพื่อน ๆ ร

  • วุ่นนักรักของเรยา   ปลอมตัว

    ติ๊ง! เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของหมวดอุดมดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนา ทั้งคู่ก้มลงมองพร้อมกัน“คนที่พูดถึง…โพสต์ชื่อใครบางคนออกมาแล้วครับ” อุดมกดขยายหน้าจอ ดวงตาเบิกขึ้นนิดหนึ่ง “ส.ส. พรรคสยามรวมใจ…คนใหม่” คิ้วเข้มของคีรติขมวดเข้าหากันทันที “เอ๊ะ พรรคนี้มันมี ส.ส. คนใหม่แล้วเหรอ”อุดมรีบเลื่อนหน้าจอพลางเอ่ยเสียงตื่น “เดือนหน้า…จะมีการรับตำแหน่งของ ส.ส. พรรคสยามรวมใจ คนใหม่…ทั้งหมดสี่คน”“โอ๊ะ…คุณรู้ได้ยังไงครับสารวัตร”คีรติพ่นลมหายใจออกช้า ๆ คล้ายเก็บความกังวลไม่อยู่ “ผลการโหวตของข่าววงในมันออกมาแล้ว” อุดมเม้มปากแน่น“เอ๋…แต่ไม่มีข่าวหน้าพวกเขาออกมาเลยนี่ครับ”“เห็นว่าจะได้เห็นพร้อมกันวันเปิดตัว” คีรติว่าชัดถ้อยชัดคำ เสียงทุ้มต่ำหนักแน่น “นโยบายใหม่ที่ไม่ให้เปิดเผยใบหน้าก่อนรับตำแหน่ง…เพื่ออะไรก็ไม่รู้ แต่ก็มีคำสั่งนั้นออกมาแล้ว”หมวดอุดมชะงัก สายตาสั่นเล็กน้อย “แปลกชะมัด…เลือกแค่จากชื่อ ไม่ต่างอะไรกับไอ้ดาร์คเว็บนี่เลย ตั้งกฎในประเทศให้ดูไม่โปร่งใสไปหมด…อีกหน่อยก็คงเป็นคอมมิวนิสต์ชัด ๆ”ความเงียบกดทับลงมาอีกครั้ง ทั้งคู่สบตากัน รู้ทันทีว่าการเชื่อมโยงเริ่มปรากฏให้เห็นอย่างน่าขนลุกสารว

  • วุ่นนักรักของเรยา   เพื่อนรักของเรยา

    เสียงนาฬิกาในห้องทำเดินเป็นจังหวะขณะที่สารวัตรคีรติเอนหลังในเก้าอี้ ดวงตาเรียวเหม่อลอยไปที่ไกลแสนไกล เป็นอยู่อย่างนั้นมาหลายวันแล้วนับตั้งแต่วันที่เรยาหายไปเจ้าเด็กนั่นหายไปไม่ติดต่อกลับมา ไม่รู้ทำไมถึงหายไปทั้งที่ไม่ได้ทะเลาะกัน ไม่มีเรื่องอะไรให้น่าน้อยใจแต่ทำไมถึงออกไป…“สารวัตรคีรติวันนี้เลิกงานไปดื่มกันมั้ย?”“…”“สารวัตรครับ…”ใบหน้าเรียบเฉยเหม่อมองนอกหน้าต่างไม่ไหวติงบ่งบอกว่าไม่ได้ยินที่อีกฝ่ายเรียก หมวดอุดมหน้าดุจึงเร่งเสียงดังขึ้น“สารวัตรคีรติ!”“ครับ? …หมวดอุดมมีอะไรหรือเปล่า?”“พักนี้คุณดูเหม่อ ๆ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”เสียงทุ้มถามขึ้นท่ามกลางห้องทำงานที่มีเพียงไฟสลัว คีรติเงยหน้าขึ้นทันที แต่รีบปฏิเสธ“เปล่าครับ… คุณว่าไงนะ เรื่องเงิน?” น้ำเสียงพยายามราบเรียบ แต่แววตาไหววูบ“ผมได้เบาะแสจากที่หนึ่งมา” ผู้หมวดหนุ่มเอ่ยพลางกอดอก สีหน้าเคร่งเครียด“ครับ? เบาะแสอะไร? ที่ไหนครับ” คีรติขมวดคิ้ว มือที่ถือปากกาเผลอหยุดเขียนทันที“ต้องออกตัวก่อนนะ ว่าที่ผมเป็นสมาชิกดาร์คเว็บ…มันก็เพราะเราอยู่หน่วยปราบปรามพิเศษ ต้องหาข้อมูลจากเว็บพวกนี้” อุดมเอ่ยหนักแน่นจริงจัง“ครับ”“ในดาร์คเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status