ตอนที่ฟ้างามนั่งมอง สายตาเธอไม่มีความพิศวาสในตัวเขาเลย ไม่ว่าเขาจะคลอเคลียกับเด็กแค่ไหน เธอก็ยังคงนั่งรอจนกว่าอีกฝ่ายจะว่างคุย และมันก็เกิดความท้าทายในตัวเขา..สมิงดำอยากมองเห็นแววตาหึงหวงในตัวเธอที่มีต่อเขา ผู้หญิงอวดเก่งแบบนี้ต้องเจอสะบ้าง แต่เขาต้องทำยังไงล่ะถึงให้เธอมีความรู้สึกแบบนั้นได้
"ออกไป" ทุกอย่างหยุดลงแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยพร้อมกับไล่สาวๆ ที่นั่งอยู่ข้างๆ ให้ออกไปให้หมด จนผู้หญิงพวกนั้นไม่พอใจฟ้างามหนักขึ้นไปอีก เล่นมานั่งจ้องขนาดนี้ใครเขาจะมีอารมณ์ล่ะ ยังทำให้คนอื่นพลอยเดือดร้อนไปด้วย
"นั่งไกลขนาดนั้นจะคุยกันรู้เรื่องเหรอ" หลังจากที่เคลียร์พื้นที่ข้างๆ ได้แล้วสมิงดำก็เรียกเธอมานั่งด้วย
ฟ้างามไม่เล่นตัวอีกต่อไป เพราะเธอรู้แล้วว่าการต่อต้านมันไม่ได้มีผลดีต่อเธอเลย แถมยังทำให้เดือดร้อน หญิงสาวยอมเดินเข้าไปนั่งข้างๆ แต่เธอก็ไม่ได้ด้อยค่าตัวเอง เธอยังคงทิ้งระยะห่าง
"เหมือนคุณไม่อยากจะคุยกับผม"
แต่ก่อนเขาจะไม่ใช้คำว่าผมกับคุณแต่เขาจะใช้คำว่าเธอกับฉัน แต่วันนี้ทำไมแปลกๆ หรือว่าเพราะแอลกอฮอล์ที่เขาดื่มเข้าไป
"คุณต้องการอะไรในตัวฉัน"
"ยังไงนะ"
"ฉันหมายถึงคุณต้องการให้ฉันทำอะไร ถึงยังไงฉันก็เป็นลูกน้องของคุณ คุณต้องการอะไรก็บอกมา"
"อยากให้เธอทำหน้าที่แทนผู้หญิงที่ฉันไล่ออกไปเมื่อสักครู่ได้ไหมล่ะ"
"ค่ะ แต่ฉันต้องทำยังไง"
"ก็มานั่งใกล้ๆ"
หญิงสาวยอมขยับกายเข้าไปนั่งใกล้กว่าเดิม
"ป้อนเหล้าผมด้วยสิ"
ถ้าเป็นแต่ก่อนเธอคงจะพูดว่าไม่มีมือหรือไง แต่ครั้งนี้เธอต้องทนเอาก่อน หญิงสาวหยิบแก้วเหล้าแก้วเดิมที่เขายังกินเหลืออยู่ขยับเข้ามาใกล้ริมฝีปากหนา
"อ้าปากสิคะ" แต่อีกฝ่ายก็ยังคงปิดปาก แถมไม่พูดไม่จาแล้วจะให้เธอป้อนยังไงล่ะ
ฟ้างามรออยู่ครู่หนึ่ง คิดว่าเขาจะอ้าปากให้เธอป้อนเหล้า แต่เหมือนเขาจะกวนเธอมากกว่า หญิงสาวเลยวางแก้วเหล้านั้นลงที่เดิม
"แค่นี้ก็ทำไม่ได้" เขาเอ่ยพูดอีกทีตอนที่เธอวางแก้วแล้ว
ก็ในเมื่อเขาไม่อ้าปากแล้วเธอจะป้อนยังไงล่ะ ได้..อยากเล่นกับคนอย่างฟ้างามใช่ไหม หญิงสาวหยิบแก้วเหล้านั้นขึ้นมาอีกทีก่อนจะยกมันเข้าไปในปากของเธอ
คิ้วหนาขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นว่าแทนที่เธอจะป้อนเหล้าเขาแต่กลับดื่มเอง
แต่ฟ้างามก็ไม่ได้ทิ้งเวลาไว้นาน พออมเหล้าเข้าไปในปากได้เธอก็แนบริมฝีปากลงกับปากอีกฝ่ายเพื่อจะป้อนผ่านทางปาก ส่วนหนึ่งที่เธอทำไปเพราะโมโหจะให้ป้อนแต่ไม่ยอมอ้าปากเธอก็คิดได้แค่นี้แหละ แต่พอริมฝีปากของเธอแตะลงไปก็ถูกอีกฝ่ายกดท้ายทอยเน้นหนักเข้ามา
"อืมม" มือเรียวดันหน้าอกแกร่งให้ออกไป แต่ก็ไม่เป็นผล ตอนนี้เหล้าในปากของเธอไม่มีแล้ว เพราะเธอตกใจจนกลืนมันลงไปเอง "แอะๆ"
ก๊อก ก๊อก จังหวะนั้นมีคนมาเคาะประตูฟ้างามเลยรีบลุกออกจากตัก แต่สมิงดำก็ไม่ได้ปล่อยเขายังคงรั้งร่างเธอให้นั่งอยู่ที่เดิม
"นายครับ.." คนที่เปิดประตูเข้ามาก็คือกาย และภาพที่กายเห็นทำให้แปลกใจทำไมฟ้างามถึงนั่งอยู่บนตักของผู้เป็นนาย
"มีอะไร"
"เรื่องรถที่นายให้ไปเช็คดู.."
"เดี๋ยวค่อยพูด" สมิงดำหยุดกายไว้ไม่ให้พูดตอนนี้
"ครับ"
หลังจากที่กายออกไปแล้วใบหน้าหล่อคมก็ขยับเข้ามาใกล้
"เอ่อ.." ฟ้างามขยับใบหน้าออกแบบอัตโนมัติ
"ถ้าจะกลัวขนาดนั้นก็ออกไปเถอะ" มือที่โอบร่างเธออยู่ก็ค่อยๆ คลายออก
"คุณก็ให้เวลาฉันหน่อยสิคะ ฉันไม่เคยทำงานแบบนี้ และฉันก็ไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายขนาดนี้ด้วย"
"ไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชาย? อายุเท่าไรแล้วเนี่ย"
"26 ปีค่ะ"
"อย่าบอกนะว่ายังซิงอยู่"
"คะ?" แล้วเรื่องแบบนี้มันน่าถามหรือไง ใครจะไปป่าวประกาศว่าตัวเองเคยหรือว่าไม่เคยล่ะ "เออ.. ที่คุณถามต้องการคำตอบจริงเหรอคะ" เห็นสายตาอีกฝ่ายมองมาเหมือนรอคำตอบ
"ก็แล้วแต่ว่าเธออยากจะตอบหรือไม่ตอบ สำหรับฉันซิงหรือไม่ซิงก็มีค่าเท่าเดิม" เพราะถึงยังไงผู้หญิงก็เป็นแค่ของเล่นของเขาเท่านั้น แต่สำหรับเธอแล้วเป็นของเล่นชนิดพิเศษหน่อยที่เขาต้องการอยากจะเอาชนะ
ในเมื่อเขาไม่ได้ต้องการคำตอบนั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องตอบ เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวอยู่แล้ว
"เหล้าหมดแล้วค่ะเดี๋ยวฉันชงให้ใหม่" ฟ้างามลุกออกจากตักเพราะถ้าให้นั่งบนตักชงมันคงไม่ถนัด
พอชงเหล้าเสร็จเธอก็ส่งมันมาให้กับเขา
"โอ๊ย" คนตัวเล็กถูกดึงมานั่งบนตักอีกครั้ง
"ไหนลองป้อนเหล้าฉันเหมือนที่เธอป้อนเมื่อกี้ซิ"
หญิงสาวหยิบแก้วเหล้าขยับเข้ามาใกล้ปากของเขา
"หืออ ไม่ใช่แบบนี้"
"เอ่อ..คือ.." เธอยังจำเหตุการณ์เมื่อครู่ได้ แทนที่จะกินเหล้าแต่เขาดันเป่าลมให้เธอกลืนเหล้าเข้าไปก่อนที่จะจูบ
"ถ้าไม่กล้าก็แค่ออกจากห้องนี้ไป แล้วเปลี่ยนให้คนใหม่เข้ามา" จบคำพูดของสมิงดำเธอเลยรินเหล้าแก้วนั้นเข้าไปในปากเพื่อจะป้อนเขาผ่านทางปากเธออีกครั้ง
"อื้มมม" แค่เหล้าเข้าไปในปากเท่านั้นแหละ เธอยังไม่ได้ยื่นริมฝีปากเข้าไปใกล้อีกฝ่ายเลยก็ถูกเขาจับกดลงมาจูบ
ส่วนมืออีกข้างสมิงดำสอดมันเข้ามาใต้กระโปรงเพื่อสัมผัสเนินน้องสาวแบบชำนาญการ จนฟ้างามไม่รู้ว่าจะปกป้องตัวเองตรงไหนก่อนดี
"อือ" หญิงสาวพยายามดึงมือที่เขาแหย่เข้าไปใต้กระโปรงให้ออกแต่ก็ไร้ผล เพราะตอนนี้นิ้วของเขาได้แหย่เข้าไปในร่องเล็กที่ซ่อนอยู่ในนั้น
"ฮือ!" เสียงคำรามในลำคอไม่ให้เธอต่อต้าน ก่อนจะใช้นิ้วเขี่ยยอดเม็ดที่ไวต่อความรู้สึก
ฟ้างามไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยเห็นเพราะลูกค้าส่วนมากชอบล้วงสาวที่นั่งอยู่ด้วย และสาวๆ พวกนั้นก็ดูจะพึงพอใจมาก
เห็นว่าเธอนิ่งมือที่แหย่อยู่ในร่องก็ขยับออกมา แล้วเขาก็ยกนิ้วนั้นขึ้นมาให้เธอมองผลงานที่ตัวเองทำเมื่อครู่ ก่อนจะใช้นิ้วขยี้น้ำที่ติดมาด้วยเหมือนภูมิใจในตัวเองมาก ที่ทำให้ในร่องของเธอมีน้ำออกมาได้
ฟ้างามอายมากจนไม่กล้ามอง เธอไม่รู้ว่าเขากำลังสื่ออะไรอยู่
"ถ้าต้องการให้ฉันช่วยก็บอกได้นะ"
ถึงยังไงพิมพ์ก็ไม่สบายใจเรื่องนี้อยู่ดี เขาอาจจะพูดไปเพราะอยากทำให้เธอสบายใจ"คุณยังไม่นอนเหรอ" กายที่เพิ่งหลับไปตื่นขึ้นมาเพราะคนข้างๆ ขยับตัว"ฉันกวนคุณเหรอคะ""ไม่ได้กวนหรอกผมยังไม่หลับสักหน่อย คุณไม่สบายใจเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ" จริงๆ เขาก็นอนหลับไปแล้วแหละแค่อยากพูดให้เธอสบายใจว่าไม่ได้กวนถ้าคนพวกนี้ไม่โผล่หน้ามาเธอคงลืมไปแล้วว่ามีญาติ ทำไมความทุกข์ใจถึงมาทุกครั้งที่เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่ ชีวิตนี้เธอจะหาความสุขไม่ได้เลยหรือไง เพราะพิมพ์ยังเป็นห่วงเรื่องความรู้สึกของกายอยู่"คุณไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นแล้ว พวกนั้นจะไม่มีทางมาทำอะไรคุณได้อีก""คุณจะไม่เปลี่ยนไปใช่ไหมคะ""เกี่ยวอะไรกับผม"ถ้าเธอยังไม่ตั้งท้อง เธออาจจะไม่คิดมากขนาดนี้ "ลูกที่อยู่ในท้องฉันเป็นลูกของคุณนะคะ""เดี๋ยวนะพิมพ์" กายที่นอนคุยกับเธออยู่ตะแคงข้างแล้วหันไปมองเธอ "คุณคิดว่าผมจะเชื่อคำของพวกนั้นงั้นเหรอ""ตั้งแต่เกิดมา แม้แต่ผู้ให้กำเนิดยังไม่ค่อยอยากเชื่อคำที่พิมพ์พูดเลยค่ะ" คนรอบข้างของเธอเป็นพวกประเภทที่ชอบพูดชอบคุยกับคนปากหวานก้นเปรี้ยวไม่เว้นแม้แต่พ่อกับแม่ บางครั้งถ้าญาติพวกนั้นมาฟ้องว่าเธอทำอะไรผิด ถึงแม้ว่
เย็นวันต่อมา..ที่คลับ S̄ingk̄hr"มองอะไร""ทำไมวันนี้คนเยอะจังคะ" จะว่าเป็นลูกค้าก็ไม่น่าใช่เพราะส่วนมากลูกค้าจะมาช่วงเย็น"สงสัยจะมาสมัครงาน""สมัครงานเหรอคะ""ใช่ กำลังเปิดรับสมัครคนงานใหม่ เมื่อวานนี้ถูกไล่ออกไปหลายคนเลย" กายพูดพลางยิ้มไปด้วย"คุณยิ้มอะไร" สายตาของพิมพ์มองค้อนคนเป็นสามีก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน"รอก่อนสิครับคนสวย" กายรีบเดินตามหลังเธอเข้าไป"พิมพ์?"พิมพ์ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเธอมาจากกลุ่มที่ยืนรอสมัครงานอยู่ เลยหันไปมอง "พร?""ฉันไม่นึกเลยว่าจะเจอเธอที่นี่" พรหรือกนกพรรีบเดินตรงเข้ามาหาพิมพ์"ใครหรือพิมพ์" กายเห็นว่าคนที่มาสมัครงานทักทายพิมพ์เหมือนคนรู้จัก แต่ทำไมดูสีหน้าพิมพ์ไม่ยินดีที่ได้เจอผู้หญิงคนนี้เลย"คนรู้จักค่ะ""คนรู้จักอะไรล่ะเราเป็นญาติสนิทกันค่ะ พรไม่คิดว่าจะเจอพิมพ์ที่นี่ ดูชื่อสิคะยังพอพานเหมือนกันเลย" กนกพรเดินเข้ามาใกล้ก็ยื่นมือไปขอจับมือกับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ พิมพ์"สวัสดีครับผมชื่อกายเป็นสามีของพิมพ์" กายทำแค่พยักหน้าตอบโดยไม่ได้ยื่นมือไปจับ แถมยังแนะนำว่าพิมพ์เป็นภรรยาของเขาด้วย"สามีของพิมพ์หรือคะ เธอมีสามีแล้วเหรอ ทำไมถึงไม่ส่งข่าวกลับบ้านเลย
ในห้องเวลานี้มีแค่พิมพ์ ยี่หวาและฟ้างาม ..สมิงดำปล่อยให้พวกเธอคุยกันเป็นการส่วนตัวส่วนทางด้านอารียาตอนนี้ออกไปเก็บของและรอรับเงินกับฝ่ายบัญชี ที่อารียายอมแต่โดยดีเพราะเสี่ยสมิงดำให้เงินล่วงหน้าสามเดือน เพื่อให้มีทุนขณะที่ออกไปหางานใหม่ทำ"คุณฟ้าพูดจริงเหรอคะ""จริงสิ ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องจัดการกับคนพวกนี้แบบจริงจังสักที""แต่ถ้าพวกเขาถูกไล่ออก.." เธอเคยตกอยู่ในสภาพนั้นมาก่อน พิมพ์รู้ดีว่ามันทรมานมากกับการที่ไม่มีงานทำ"พวกเขาทำตัวเอง ถ้าทำตัวดีๆ ใครจะอยากไล่ออกล่ะ เก็บไว้มีแต่จะขวางหูขวางตา และสร้างความเดือดร้อนให้พวกเราอีก ถือเสียว่าให้บทเรียนพวกนั้นก็แล้วกัน"คุณฟ้างามพูดมาก็ถูก พิมพ์ไม่อยากให้คนรุ่นหลังที่เข้ามาทำงานเจอพวกนี้จิกกัดเหมือนเธอ เพราะอีกหน่อยถ้าท้องโตกายคงไม่ให้เธอทำงานแล้ว"พิมพ์มีอยู่ในใจ 2-3 คนค่ะ" 2-3 คนนี้เป็นเพื่อนสนิทกัน และเป็นกลุ่มที่เล่นงานเธอประจำผ่านไปไม่นานคนที่มีรายชื่อต่างก็โวยวายว่าตัวเองไม่ได้ทำผิดแล้วทำไมถูกไล่ออก"พวกเราไม่ออกนะคะ พวกเราทำงานอยู่ของเราดีๆ จะมาไล่ออกได้ยังไง" นกแก้วเริ่มโวยวายคนแรกเลย"ฉันไม่น่าเข้ากลุ่มกับพวกเธอเลย รู้แบบนี้ฉั
"ทำไมคุณฟ้าถึงพูดแบบนั้นล่ะคะ คุณลองถามเสี่ยสิงขรดูสิคะ ว่ามันเป็นความคิดของใคร""ใช่ความคิดนี้อารียามาเสนอกับฉันเอง" สิงขรยืนยันอีกเสียง พออารียาเสนอมาเขาก็เห็นว่ามันเป็นผลดี เลยจัดการประสานไปทางผู้จัดการของนักร้องท่านนั้น ทีแรกนักร้องก็บอกว่าหาคิวยังไม่ได้ แต่พอเห็นเงินค่าตัวแล้วก็จัดให้ตามวันและเวลาที่ลูกค้าต้องการเลย"ฉันไม่ได้หมายถึงว่าคนที่มาเสนอ ฉันหมายถึงคนที่คิดเรื่องจัดคอนเสิร์ต""คุณฟ้ารู้อะไรมาคะ" พิมพ์ที่ยืนฟังอยู่ถามบ้าง ทีแรกพิมพ์ก็แปลกใจอยู่ว่าทำไมอารียาถึงคิดเรื่องนี้ได้"รอแป๊บนะ" ฟ้างามเดินไปเปิดประตูแล้วก็เรียกพนักงานเสิร์ฟสองคนนั้นเข้ามา เธอทำงานที่นี่มานานจนจำเสียงของพนักงานที่นี่ได้ พอออกจากห้องน้ำฟ้างามก็เข้าไปคุยกับพนักงานคนที่คุยกันในห้องน้ำ และบอกพวกเธอให้มายืนรออยู่หน้าห้องผู้บริหาร"??!!" เห็นพนักงานเสิร์ฟกลุ่มนี้เข้ามาอารียาถึงกับหน้าเปลี่ยนสี แต่ก็พยายามปรับสีหน้าตัวเองให้กลับมา"พูดเหมือนที่พวกเธอพูดกันในห้องน้ำซิ" ที่ฟ้างามต้องไปใช้ห้องน้ำร่วมกับพนักงานเพราะว่าสามีกำลังคุยงานอยู่ เลยไม่อยากเข้ามากวน"เอ่อ.." พนักงานเสิร์ฟที่ถูกเรียกตัวเข้ามาไม่ค่อยกล้า
"ถ้างั้นก็ตกลงเอาตามนี้เลยแล้วกัน เธอเก่งมากเลยนะอารียา"ก๊อก ก๊อก จังหวะที่สิงขรกำลังชมอารียาอยู่ประตูห้องก็มีคนมาเคาะ"เข้ามา"หลังจากที่ได้รับอนุญาตคนที่อยู่ด้านนอกก็เปิดประตูเข้ามา"สวัสดีค่ะ.." คนที่เข้ามาก็คือพิมพ์เธอมาพร้อมกับเอกสารในมือและพิมพ์ก็ไม่คิดว่าจะเจออารียาอยู่ในนี้ด้วย"มีอะไรหรือพิมพ์" กายเห็นเธอไม่มองมาทางนี้เลยเดินเข้าไปหา"พิมพ์เอางานมาส่งเสี่ยค่ะ""งานเสร็จแล้วเหรอ""ค่ะ""งานอะไร" สิงขรมองดูเอกสารที่พิมพ์ถือเข้ามาด้วย พิมพ์เลยยื่นเอกสารนั้นไปให้กับสิงขรได้ดู"หือ?" พอเห็นใบแรกของเอกสาร คิ้วของสิงขรก็ขมวดเข้าหากันจนยุ่งเหยิง"อะไรเหรอ" สมิงดำเลยเข้าไปดูเอกสารที่สิงขรดูอยู่พอเห็นข้อความในเอกสารนั้นสมิงดำเลยหยิบเอกสารของอารียาออกมาดู เพราะเอกสารสองฉบับนี้มันคล้ายกันมาก"มีอะไรคะ" พิมพ์แปลกใจเธอคิดว่างานของเธอทำออกมาดีที่สุดแล้ว แล้วมันมีอะไรที่บกพร่องเหรอ"ทำไมโปรเจคของพวกเธอทั้งสอง..""โปรเจคของพิมพ์ทำไมคะ" พิมพ์เห็นสีหน้าของเสี่ยทั้งสองแล้วก็อยากจะเห็นโปรเจคอีกฉบับ"มีอะไรคะ" อารียาก็ทำท่าทีแปลกใจเหมือนกัน"ก็โปรเจคของพวกเธอทั้งสองมันอันเดียวกันเลยนี่ พวกเธอทำด
"เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย" หลังจากที่สาวๆ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกลับมา หนุ่มๆ ก็ไปเข้าบ้าง"สงสัยเมียมึงอยู่ห้องคนเดียวคงจะเหงา""คงใช่ แล้วนี่มึงมองเหี้ยอะไรอยู่" ธามม์รีบเอามือมาบังสายตาของกายเพราะทั้งสองกำลังยิงกระต่ายแข่งกันอยู่"ดูมันสั้นลงหรือเปล่าวะ มึงใช้งานมันหนักไปไหมเนี่ย""ไอ้บ้า! จัญไรนะมึง""ของมึงสั้นลงหรือของกูยาวขึ้นวะ""ยังไม่จบอีก""ฮ่าาา"[คลับ S̄ingk̄hr] "คุณเข้าไปอยู่ในห้องก่อนนะ ผมขอดูงานข้างนอกก่อน" ธามม์บอกให้ยี่หวาเข้าไปกับพิมพ์ที่ห้องทำงานก่อน"คุณยี่หวาเข้าไปในห้องรอก่อนนะคะพิมพ์ไปเอาของในห้องนี้ก่อน" เดินผ่านห้องหัวหน้าพิมพ์ก็นึกได้ว่าเอกสารที่เธอทำวันก่อนยังไม่ได้เอาออกมา"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันเข้าไปด้วย""หวังว่าแม่นั่นคงยังไม่มานะคะ""ยังไม่ถึงเวลาเข้างานเลยฉันว่ายังไม่มาหรอก พิมพ์จะเอาอะไรก็เข้าไปเอาก่อนเถอะ"พิมพ์เปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าไม่มีใครอยู่ในห้องจริงๆ เธอเลยเดินตรงไปที่โต๊ะทำงาน"เจอไหมพิมพ์""ไม่เจอค่ะพิมพ์เอาวางไว้ตรงนี้นี่คะ"ผ่านไปไม่นานคนที่ออกไอเดียให้หานักร้องดังๆ มาแสดงสดที่นี่ก็เดินยิ้มแป้นมาเพราะการแสดงเมื่อวานทำรายได้ให้กับที่นี่เยอะเลย"เป็น