Beranda / รักโบราณ / สยบรักยอดบัณฑิต / ตอนที่ 98 เกินควบคุม

Share

ตอนที่ 98 เกินควบคุม

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-08 08:35:18

กลางดึกคืนนั้น ภายในห้องหนังสือของจวนเผิงโหว ไฟตะเกียงส่องสว่างเพียงริบหรี่ เสียงพู่กันจุ่มหมึกและลากผ่านกระดาษอย่างมั่นคงแต่เร่งรีบ เผิงเหยียนเฉิงนั่งอยู่หน้าตั่งไม้หอม ใบหน้าเคร่งขรึมดั่งผู้แบกรับภาระของบ้านเมืองไว้บนบ่า

รายงานฉบับล่าสุดจากตุนโจววางกางอยู่ข้างจดหมายฉบับใหม่ที่เขากำลังเขียน มุมกระดาษสั่นไหวเล็กน้อยจากลมยามค่ำ ทว่ามือของเขากลับไม่สั่นเลยแม้แต่น้อย

[  เรียนท่านแม่อันเหม่ยฉิน

ข้ามีเรื่องเร่งด่วนจำต้องรบกวนท่าน ขออภัยที่จดหมายนี้มิใช่เพื่อถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ แต่เพราะข้ามิอาจรอเวลาได้อีก

ข้าได้รับรายงานว่ามีโรคประหลาดระบาดในเมืองตุนโจว ลักษณะคล้ายไข้ร้อนแรง ผิวมีจุดคล้ำ หายใจติดขัด หากท่านพอจะมีตำรับสมุนไพร หรือเคยพบลักษณะโรคในอดีต ขอความกรุณาช่วยชี้แนะ ข้าจะให้คนไปนำตัวอย่างมาส่งให้หากจำเป็น

ข้ารู้ว่าเวลานี้ทุกวันคือชีวิตของผู้คน ขอท่านเมตตา

เผิงเหยียนเฉิง   ]

เขาเขียนชื่อตนลงท้ายด้วยหมึกหนักแน่น พลันเรียกอาหมิงเข้ามา

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • สยบรักยอดบัณฑิต   ตอนที่ 98 เกินควบคุม

    กลางดึกคืนนั้น ภายในห้องหนังสือของจวนเผิงโหว ไฟตะเกียงส่องสว่างเพียงริบหรี่ เสียงพู่กันจุ่มหมึกและลากผ่านกระดาษอย่างมั่นคงแต่เร่งรีบ เผิงเหยียนเฉิงนั่งอยู่หน้าตั่งไม้หอม ใบหน้าเคร่งขรึมดั่งผู้แบกรับภาระของบ้านเมืองไว้บนบ่ารายงานฉบับล่าสุดจากตุนโจววางกางอยู่ข้างจดหมายฉบับใหม่ที่เขากำลังเขียน มุมกระดาษสั่นไหวเล็กน้อยจากลมยามค่ำ ทว่ามือของเขากลับไม่สั่นเลยแม้แต่น้อย[ เรียนท่านแม่อันเหม่ยฉินข้ามีเรื่องเร่งด่วนจำต้องรบกวนท่าน ขออภัยที่จดหมายนี้มิใช่เพื่อถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ แต่เพราะข้ามิอาจรอเวลาได้อีกข้าได้รับรายงานว่ามีโรคประหลาดระบาดในเมืองตุนโจว ลักษณะคล้ายไข้ร้อนแรง ผิวมีจุดคล้ำ หายใจติดขัด หากท่านพอจะมีตำรับสมุนไพร หรือเคยพบลักษณะโรคในอดีต ขอความกรุณาช่วยชี้แนะ ข้าจะให้คนไปนำตัวอย่างมาส่งให้หากจำเป็นข้ารู้ว่าเวลานี้ทุกวันคือชีวิตของผู้คน ขอท่านเมตตาเผิงเหยียนเฉิง ] เขาเขียนชื่อตนลงท้ายด้วยหมึกหนักแน่น พลันเรียกอาหมิงเข้ามา“

  • สยบรักยอดบัณฑิต   ตอนที่ 97 ลุกลาม

    ในห้องทำงานของปลัดอำเภอตุนโจว ซ่งจื่ออวี้ยืนก้มหน้าอยู่เหนือแผนที่ของเมืองตุนโจว รายงานการเจ็บป่วยถูกวางเรียงไว้รอบตัว“จำนวนผู้ป่วยเพิ่มอีกหกรายในหมู่บ้านซูเหนียน หากยังเป็นเช่นนี้ ภายในไม่กี่วัน เราอาจต้องส่งข่าวไปยังเมืองหลวง...” เขาพึมพำกับตัวเอง สีหน้าหนักใจขณะที่เขากำลังไตร่ตรอง โจวจิงหยูก็เดินเข้ามาอย่างสง่างาม เสียงส้นรองเท้าสะท้อนเบา ๆ กับพื้นไม้“ท่านกำลังจะส่งข่าวไปรายงานหรือ”ซ่งจื่ออวี้เงยหน้าขึ้น “ข้าคิดว่าเราเริ่มไม่สามารถควบคุมได้แล้ว...หากไม่ระวัง อาจลามไปถึงเมืองใกล้เคียง”โจวจิงหยูมองเขาด้วยดวงตานิ่งลึก ก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ “ท่านลืมแล้วหรือ ว่าเราเริ่มต้นเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อให้ท่านได้แสดงความสามารถ”ซ่งจื่ออวี้ชะงัก“หากตอนนี้ท่านเร่งควบคุมโรค แล้วรายงานความสำเร็จไปที่เมืองหลวง ย่อมมีรางวัลตอบแทนไม่มากนัก เพราะโรคนี้ยังไม่ถูกมองว่าร้ายแรงพอ” นางกล่าวขณะเดินวนไปรอบ ๆ เขา“แต่หากปล่อยให้แพร่กระจายเพียงเล็กน้อยไปยังอีกสองสามหมู่บ้าน แล้วท่านค่อยแ

  • สยบรักยอดบัณฑิต   ตอนที่ 96 แพร่กระจาย

    หมู่บ้านท้ายเมืองตุนโจวท้องฟ้าตอนเย็นมืดครึ้ม แดดร้อนคล้ายจะแผดเผาแม้ไม่แรง พื้นดินแล้งแห้งแตก บ้านเรือนหลังเล็ก ๆ ของหมู่บ้านท้ายเมืองยังคงปิดเงียบ แทบไม่มีใครเดินไปมากลิ่นยาขมตลบอบอวล คนเจ็บที่เริ่มมีอาการถูกกักรวมไว้ในศาลเจ้าร้าง มีเพียงชายฉกรรจ์ไม่กี่คนที่แต่งกายคลุมหน้าคล้ายทหารเงา คอยควบคุมไม่ให้ผู้ป่วยออกจากเขตโจวจิงหยูยืนอยู่ใต้ต้นท้อเก่าแก่บนเนินเขา ไม่ไกลจากศาลเจ้า เงามืดจากหมวกผ้าแพรปิดบังใบหน้านาง แต่แววตาใต้เงานั้นเปล่งประกายด้วยความมั่นใจซ่งจื่ออวี้เดินเข้ามาหานางหลังจากตรวจดูพื้นที่รอบนอก“คนเจ็บเพิ่มอีกห้าราย อาการยังไม่ถึงตาย แต่ก็ไม่น่าไว้วางใจนัก” เขาพูดเสียงเรียบ“ดี” โจวจิงหยูพึมพำเบา ๆ แล้วหันมามองสามี“แต่ก็ยังต้องควบคุมไว้ในหมู่บ้านนี้เท่านั้น เข้าใจหรือไม่”ซ่งจื่ออวี้นิ่งไปนิด ก่อนเอ่ยอย่างไม่แน่ใจ “เจ้าแน่ใจหรือว่าวิธีนี้จะทำให้ข้าก้าวหน้าได้จริง”“แน่ใจ” เสียงนางแน่นิ่ง ดวงตาทอแววแหลมคม “หากเกิดโรคขึ้น แล้วท่านควบคุมได้ ก็จะ

  • สยบรักยอดบัณฑิต   ตอนที่ 95 ความน่ากังวล

    เมืองหลวง จวนโหวเผิงในห้องนอนหลักของจวนโหว ลู่ซือหนานนั่งอยู่หน้ากระจกทองเหลือง ชายผ้าคลุมไหล่ผืนบางลู่ไปตามสายลม เสี่ยวหลานกำลังหวีผมให้นางช้า ๆ อย่างทะนุถนอม“ฮูหยินยิ้มอีกแล้วเจ้าค่ะ ฝันดีหรือเจ้าคะ” เสี่ยวหลานเอ่ยเย้าลู่ซือหนานเงยหน้าขึ้นสบตาตัวเองในกระจก แววตาของหญิงสาวที่ผ่านเรื่องราวมากมายกลับนุ่มนวลอย่างน่าประหลาด“ไม่ได้ฝัน... แต่เมื่อคืนเขาเล่าเรื่องตลกให้ฟัง” น้ำเสียงนางอบอุ่น นึกถึงใบหน้าของเผิงเหยียนเฉิงที่มักทำท่าขึงขังแต่แฝงรอยขี้เล่นเวลาสองต่อสอง ทำให้นางไม่กดดันที่จากบ้านเดิมมาอยู่ที่นี่หลังแต่งงาน ทั้งคู่มีวิถีชีวิตที่เรียบง่ายแต่น่าประทับใจ แม้จะต่างมีภาระงานมาก แต่ทุกเช้าหากไม่มีราชการเร่งด่วน เผิงเหยียนเฉิงจะร่วมโต๊ะอาหารกับภรรยาเสมอเช้านี้ก็เช่นกันเผิงเหยียนเฉิงในชุดเต็มยศสีเข้ม เดินเข้ามาในเรือนพร้อมรอยยิ้ม“เจ้าตื่นแต่เช้าอีกตามเคย ข้าเพิ่งให้ห้องครัวต้มน้ำขิง อากาศเช้านี้เย็นไปนิด”นางหันไปต้อนรับ ยื่นมือไปจับชายแขนเสื้อเขาเบา ๆ “ข้ายังติดนิสัยตื่นเช้าจากตอน

  • สยบรักยอดบัณฑิต   ตอนที่ 94 ภัยคืบคลาน

    ในเช้าวันหนึ่งที่อากาศเย็นจัดผิดฤดู โจวจิงหยูสวมอาภรณ์เนื้อดีคลุมด้วยเสื้อนอกบุผ้าขนสัตว์สีเข้ม ยืนอยู่บนศาลาริมเนินเขาเล็กๆ ทางด้านตะวันตกของเมืองตุนโจว เบื้องหน้าเป็นภาพทุ่งหญ้าแห้งกรังและหมู่บ้านเล็กๆ ที่ห่างไกลจากตัวเมืองข้างกายนางคือเสี่ยวหนิว สาวใช้คนสนิทผู้ไม่เคยขัดคำสั่ง“หมู่บ้านตีนเขาซื่อเจีย มีชาวบ้านอยู่ไม่ถึงห้าสิบคน อยู่ห่างจากตุนโจวพอสมควร ไม่มีใครไปมาเท่าใด” เสี่ยวหนิวรายงานเสียงเรียบ โจวจิงหยูพยักหน้าเบา ๆ“ดี...เลือกคนที่อาการยังไม่หนักนัก แต่มีเชื้อชัดเจน พอให้แพร่กระจายได้”นางส่งสายตาให้กับบุรุษในชุดคลุมดำซึ่งยืนรออยู่ห่างออกไป คนผู้นี้เป็นอดีตทหารรับจ้างของสกุลโจว ที่โจวจิงหยูใช้เป็นเงามืดลอบทำงานไม่เปิดเผย“จงออกเดินทางทันที ไปยังหมู่บ้านซ่างเจิ้นในเขตอวิ๋นหลิง ทางนั้นมีรายงานโรคระบาดในฤดูที่แล้ว ค้นหาคนที่ยังมีอาการ แล้วจงนำตัวกลับมา กักไว้ในกระท่อมท้ายหมู่บ้านซื่อเจีย”ชายผู้นั้นก้มศีรษะรับคำสั่งแล้วหายลับไปในเส้นทางลาดเขาเสี่ยวหนิวเอ่ยเบาๆ ขณะยื่นแผนที่เล็กๆ ที่ขีดเส้นไว้

  • สยบรักยอดบัณฑิต   ตอนที่ 93 แผนการร้าย

    ณ จวนโหว เมืองหลวงหลังพิธีแต่งงานอันยิ่งใหญ่ผ่านพ้นไปเพียงไม่กี่วัน จวนโหวก็กลับเข้าสู่บรรยากาศสงบสุข แต่แฝงไว้ด้วยความอบอุ่นและเบิกบานบรรยากาศในจวนโหวเผิงเต็มไปด้วยความอบอุ่นและบรรยากาศแห่งความสุข ลู่ซือหนานปรับตัวเข้ากับบทบาทฮูหยินของจวนโหวได้อย่างงดงาม นางจัดระเบียบภายในอย่างเรียบร้อย ดูแลบ่าวไพร่ด้วยความเมตตาแต่เด็ดขาดส่วนเผิงเหยียนเฉิงเมื่อออกจากจวนก็ปฏิบัติหน้าที่ในราชสำนักอย่างเต็มความสามารถ กลับถึงเรือนยามใดก็จะมีรอยยิ้มเมื่อนางอยู่ตรงหน้าทุกค่ำคืนที่จวนโหว เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะอ่อนหวานของนางเอกและเสียงพูดคุยเบาๆ ของสามีภรรยา ทั้งสองมักร่วมโต๊ะอาหาร พูดคุยเรื่องราษฎร์เรื่องหลวง บางคืนเผิงเหยียนเฉิงก็พานางเอกออกไปเดินชมสวนในยามจันทร์สว่าง คล้ายทุกอย่างจะราบรื่นไร้สิ่งใดให้กังวลเสี่ยวหลานในฐานะสาวใช้คนสนิท ก็มีหน้าที่แน่นอนในจวนใหม่ ได้แต่งชุดบ่าวของจวนโหวอย่างภาคภูมิใจ คอยดูแลคุณหนูของตนอย่างใกล้ชิดไม่เปลี่ยนวันนี้ ลู่ซือหนานตื่นแต่เช้า นางสวมผ้าไหมเรียบหรูสีอ่อนผูกปมเรียบง่าย คลุมเส้นผมด้วยปิ่นหยกที่เผิงเหยียนเฉิงให้เป็นของขวั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status