ป้อนยา..ด้วยปาก

จากัวร์..

"ฮึก ฮึก ฉันกินไม่ได้มันขม" เธอร้องไห้เหมือนเด็กเมื่อไม่สามารถกินยาเม็ดได้จนผมอดขำไม่ได้

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันจะช่วย" ผมพยุงพรีมออกมาจากห้องน้ำพามานั่งที่เตียงก่อนจะเดินไปหยิบยาแก้ไข้ออกมาสองเม็ดพร้อมน้ำอีกหนึ่งแก้ว

"นายจะช่วยยังไง"

"หลับตา" ผมบอกเธอให้หลับตา

"ทำไมต้องหลับตาด้วยล่ะ"

"เห้ออ...บอกให้ทำอะไรก็ทำอย่าถามมากเร็วหลับตาก่อนที่ฉันจะจับยากรอกปาก" พอโดนผมดุเธอก็หลับตาลงทันทีอย่างว่าง่าย ผมหยิบยาสองเม็ดนั้นเข้าปากตัวเองก่อนจะดื่มน้ำตามจากนั้นผมก็ดึงพรีมเข้ามาแล้วประกบจูบเธอก่อนจะดันยาและน้ำเข้าไปในโพรงปากของเธอพรีมลืมตาขึ้นมาด้วยความตกใจเธอพยายามผลักผมออกแต่ผมไม่ยอมผมประกบปากเธอไว้แบบนั้นจนเธอยอมกลืนยากับน้ำลงไป

"ฮึก ฮึก นายจะฆ่าฉันหรือไงไอ้บ้าจากัวร์!!! "

"...." ไอ้บ้าจากัวร์??

"เมื่อก่อนเธอเรียกฉันแบบนี้เหรอ"

"อ่ะ..เอ่อออ อื้มมม ก็เมื่อก่อนนายชอบกวนประสาทฉันนี่นา"

"อืมมม"

สองวันต่อมา...

เธอรู้สึกว่าตัวเองค่อยยังชั่วแล้วหลังจากที่โดนจากัวร์ป้อนยา..ด้วยปาก เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงกล้าทำแบบนั้นทั้งที่ตอนนี้เขาจำอะไรไม่ได้จำไม่ได้เลยว่าเราเคยรักกันแล้วเขามาทำแบบนี้กับเธอทำ