MasukShare
บทที่ 6 คือเธอ
Terakhir Diperbarui:
2025-03-29 21:30:31บทที่ 6
ชาวินเปิดเอกสารใบสมัครงานของเธออ่านที่ละแผ่น อย่างตั้งใจ ใบสมัครนี้ลงวันที่ได้ตั้งแต่ปี 2563 “นางสาวพัชชาภา วิไลลักษ์ อายุ 26 ปี สถานะโสด…” ชาวินเลิกคิ้วด้วยความสงสัย “แค่ลงประวัติสมัครงานเธอยังต้องโกหกอีกหรือ ลูกก็มีอยู่ทั้งคน” เขาบ่นพึมพำอย่างไม่สบอารมณ์ “บิดา มารดาเสียชีวิต คู่สมรส…..” ชาวินมองไปที่ช่องคู่สมรสที่ขีดออก “หรือว่าเธอจะเลิกกันไปแล้ว” “เธอจบมหาลัยเดียวกับฉัน ปีเดียวกัน หรืออายจนไม่กล้าที่จะยอมรับความจริงว่าเป็นเธอเมื่อสี่ปีที่แล้ว” ชาวินไล่อ่านประวัติเธอลงมาเรื่อย ๆ และเปิดเอกสารหน้าถัด ๆ ไป “หนังสือสำคัญแสดงการจดทะเบียนเปลี่ยนชื่อสกุล นางสาวพริมา วงษ์วิไล” อ่านถึงตรงนี้ชาวินกำมือแน่น “ดูสิเธอจะแก้ตัวได้อีกไหม” กระทั่งเวลาล่วงเลยจนเกือบบ่ายสามโมงตรง พัชชาภาเร่งจัดของจนเสร็จเรียบร้อย และยังดีที่ได้กินข้าวโดยที่ศุภกฤตเอามาให้อีกด้วย เธอกะว่าเสร็จจากงานที่นี่ จะไปรับน้องดนตรีไปฝากไว้กับป้าพิณ ป้าข้างห้องก่อนและจะกลับมาทำงานในรีสอร์ตต่อ ซึ่งพัชชาภาจะทำแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้ว ห้องที่เธออาศัยอยู่ก็เป็นห้องแถวของรีสอร์ที่เป็นสวัสดิการให้พนักงานทุกคน ร่วมถึงคนงานในไร่และรีสอร์ตได้อาศัยอยู่ และป้าพิณกับสามีแก่ทำงานอยู่ในไร่นี้ด้วยซึ่งป้าแก่ก็ช่วยพัชชาภาเลี้ยงดนตรีมาตั้งแต่ยังแบเบาะแล้ว เธอให้ค่าตอบแทนป้าแกเป็นประจำอยู่แล้ว ขณะที่เตรียมตัวจะออกจากบ้านพัก ชาวินก็เข้าขวางหน้าเธอไว้ก่อน “น้ำทำงานตามที่คุณวินสั่งหมดแล้วค่ะ เดี๋ยวน้ำขออนุญาตไปรับน้องดนตรีก่อนนะคะแล้วน้ำมาทำงานที่ออฟฟิศต่อ ไม่เกินสิบนาทีค่ะ” เธอเอ่ยขออนุญาตเขา เพราะศูนย์เด็กเล็กอยู่ใกล้แค่นี้ เขาคงไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าเขาจะซีเรียจเรื่องเวลาทำงาน เธอก็ยินดีที่จะทำล่วงเวลาทดแทนให้ได้เสมอ “ลูกของชู้เธอคนนั้นนะหรือน้ำ” เขาเค้นเสียงลอดไรฟันอย่างโกรธเคือง “คุณวิน พูดอะไรคะ” “อย่ามาทำเป็นใสซื่อไม่รู้เรื่อง นี้!!” ชายหนุ่มยื่นเอกสารประวัติส่วนตัวของเธอให้ เธอรับมันมาด้วยดวงใจที่เต้นรัว ทั้งที่พยายามจะหลีกหนีแล้ว แต่ก็ไม่พ้นอยู่ดี ทำผิดก็ต้องยอมรับผิดสินะ พัชชาภาสูดลมหายใจเข้าจนลึก คิดอยู่ในใจ ยังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง เธอจะต้องเผชิญหน้าและยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นให้ได้ “ใช่ค่ะ น้ำเอง ถ้าวิน…เอ่อถ้าคุณวินอยากให้น้ำชดใช้เรื่องตอนนั้นน้ำยินดีชดใช้ให้ค่ะ” เธอนึกไปถึงเงินจำนวนนั้นที่พี่ชายของเธอเอามา “เธอต้องชดใช้อยู่แล้วแหละ” ชาวินกล่าวพร้อมกับสาวเท้าเข้าหาร่างบาง เธอทำได้แค่ถอยหนี จนแผ่นหลังแนบชิดกับข้างฝา ชาวินเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นทำให้ได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่เธอคุ่นเคย เขาโน้มตัวลงใกล้ซอกคอขาว แต่พัชชาภารีบดันอกเขาไว้ “หลีกไปค่ะ น้ำจะไปรับลูก” เธอเอ่ยเสียงสั่น “อยากชดใช้ไม่ใช่เหรอ อย่าพึงรีบไปสิ” เสียงแหบพร่าจงใจกระซิบที่ข้างหูเธอ “ปล่อยค่ะ น้ำหมายถึงชดใช้เงินค่ะ ที่พี่ต้าเอาของคุณมา” “คงจะรักชู้ของเธอมาสินะ ถึงได้ยอมหนีตามมันมาและยังจะยอมคืนเงินแทนมันอีก” ชาวินจับข้อมือเล็กกระชากร่างบางให้เข้าหากายแกร่งของเขา “โอ๊ย คุณวินน้ำเจ็บ พี่ต้าไม่ได้เป็น..อุ๊บ” น้ำเสียงหายขาดช่วงไปเพราะถูกริมฝีปากใหญ่ จู่โจมจูบบดขยี้ริมฝีปากเล็กอย่างรุนแรง พัชชาภาพยายามดิ้นขัดขืน แต่ด้วยกำลังอันน้อยนิดมันแทบไม่เป็นผล เมื่อเขาจูบเธอจนพอใจแล้ว กำลังจะถอนริมฝีปากออก พัชชาภาใช้จังหวะนี้ดันอกชายหนุ่มจนหลุดพ้น เธอถอยหนีออกห่างจากเขา มองเขาด้วยสายตาที่ตัดพ้อ วินคิดว่าน้ำกับพี่ต้าเป็นชู้กันหรือเนี้ย จะบอกวินดีไหม แต่ตอนนี้วินมีคู่หมั้นแล้ว และดูเหมาะสมคู่ควรกันดี เธอได้แต่คิดในใจ และตัดสินใจจะไม่พูดเรื่องที่พี่ต้าเป็นพี่ชายไม่ใช่ชู้ของเธอ เพราะยังไงวินก็มีคู่หมั้นเดี๋ยวก็คงต้องแต่งงานกันแล้ว เธอควรจะอยู่ห่างเขาไว้ดีกว่า “น้ำสัญญาว่า จะหาเงินมาคืนคุณวินให้ครบค่ะ ส่วนเรื่องเมื่อสี่ปีก่อนนั้นน้ำขอโทษวินจากใจจริง และมันผ่านมาแล้วน้ำกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ให้มันจบลงและนั้นเถอะนะ น้ำขอร้อง” เธอเอ่ยจบน้ำตาก็ไหลพรากอาบแก้มสวย “แล้วก่อนหน้านั้นล่ะ ที่เราอยู่ด้วยกันมันไม่มีความหมายอะไรเลยหรือน้ำ น้ำเคยรักวินบ้างไหม” น้ำเสียงชายหนุ่มฟังดูเศร้าแฝงไปด้วยถามรู้สึกมากมาย “.........” รักสิทำไมน้ำจะไม่รักวิน น้ำรักวินมาตลอด แต่ตอนนี้มันคงเป็นไปไม่ได้แล้ว พัชชาภาได้แต่พูดคำเหล่านี้อยู่ในใจ เธอไม่อาจจะเอื้อมเขามาอยู่ข้างกายได้อีกแล้ว “ขอตัวค่ะ เดี๋ยวน้องดนตรีจะรอนาน” เธอรีบเช็ดน้ำตาลวก ๆ ก่อนจะรีบออกมาจากบ้านหลังนี้ทันที โดยไม่ตอบอะไรเขา “เธอไม่เคยรักฉันจริง ๆ ด้วย ได้สิ ถ้าเธออยากจะชดใช้ ฉันจะให้เธอได้ชดใช้อย่างสาสม” ดวงตาแดงก่ำที่พยายามกลั้นน้ำตาไว้ เพ่งมองตามหลังขณะที่เธอหันหลังเดินจากเขาไป ภาพวันนั้นก็ผุดขึ้นมาฉายกวนใจเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่อย่างนั้น เขายกมือขึ้นมาบีบที่อกข้างซ้ายที่มันรู้สึกเจ็บเจียนจะเป็นบ้า ก่อนจะระเบิดอารมณ์ออกมา พร้อมกับหยิบแจกันที่อยู่ใกล้มือเขวี้ยงมันออกไปอย่างแรงจนแตกกระจาย… “แม่น้ำ… แม่น้ำมารับแล้ว ” เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กชายวัยสามขวบเอ่ยเรียกอย่างดีใจที่เห็นแม่มารับ “ครับมาแล้วครับคนเก่ง วันนี้ดื้อไหมครับ” พัชชาภาย่อตัวนั่งลงหอมแก้มกลมของลูกชายฟอดใหญ่ “ไม่ดื้อ ไม่ดื้อเลย จริง ๆ” เด็กชายเอ่ยตาแป้วจ้องมองเธอ “จริงเหรอ” “จริงครับ ทำไมแม่น้ำตาแดง ๆ ” เด็กชายกล่าวพร้อมกับเอานิ้วจิ้มไปที่ตาของหญิงสาว “โอ๊ย !! ดนตรีจิ้มตาแม่ทำไมครับ แม่น้ำเจ็บนะ” เธอเล่นใหญ่เพื่อแกล้งลูกชาย “งือ ดนตรีขอโทษ มา ๆ เป่าให้ครับ ฟู่ ฟู่ หายเจ็บ ๆ นะ” “ว๊าว หายแล้วจริง ๆ ด้วย ดนตรีเก่งจังเลยลูก” พัชชาภารับลูกชายก็พามาฝากไว้กับป้าพิณเหมือนอย่างเช่นเคย “อย่าดื้อนะครับ บาย” “ครับไม่ดื้อ แม่น้ำต้องทำงานหาเงินส่งดนตรีเรียนหนังสือ แม่น้ำจะกลับมา ตอนเข็มสั้นชี้เลขหก เข็มยาวชี้เลขสามนะครับยายพิณ” เด็กชายแก้มป่องท่องเสียงเจื้อยแจ้วตามที่แม่เคยสอนไว้ไม่มีผิด ยายพิณเมื่อฟังเด็กชายพูดแบบนี้ทุกวันก็มิรู้จักเบื่อ เพราะเด็กชายน่ารักเลี้ยงง่ายแบบนี้ พัชชาภารีบกลับมาทำงานในส่วนของออฟฟิศ และก็ไม่เจอกับชาวินแล้ว ได้ยินมาว่าเขาออกไปดูงานที่ไร่ ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อย “วันนี้ไม่เจอ พรุ่งนี้ก็ต้องเจออยู่ดี” คิดได้ดังนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าจนลึกแล้วจัดการงานตรงหน้าต่อ ชาวินกับศุภกฤต พร้อมด้วยปกรณ์ ทั้งสามคนได้มาดูในส่วนของไร่ข้าวโพดที่ปลูกไว้สำหรับเลี้ยงวัวนม ปกรณ์ได้รายงานถึงผลประกอบการต่างที่ผ่านมา ซึ่งถือว่าดีมาก เพราะไม่เพียงลูกค้าที่มาพักในรีสอร์ตอย่างเดียว ลูกค้าส่วนใหญ่ยังให้ความสนใจแก่ผลิตภัณฑ์จากนมวัวแท้ของฟาร์มด้วย ชาวินยืนมองฝูงวัวนมที่ปล่อยให้แทะเล็มหญ้า ที่ทุ่งกว้างตีนเขาล้อมรั้วกว้างไปจนสุดลูกตา ซึ่งในขณะนี้อยู่ก็ยังมีลูกค้าที่มาพักภายในรีสอร์ต เดินเล่นและถ่ายรูปกันโดยมีฉากเป็นภูเขาและฝูงวัวนมอยู่ด้านหลัง ทำให้ได้อารมณ์อีกแบบ ขณะที่ชาวินยืนเหม่อมองอยู่นั้น เขารู้สึกว่าขากางเกงกระตุ้น เหมือนบางอย่างดึงอยู่ เขาจึงก้มลงมอง และจำได้ดีว่าเด็กชายตัวน้อยนี้เป็นลูกของพัชชาภานั้นเอง “คุณอา ๆ ครับ”......
Bab terbaru
สัญญาแค้น แฝงรัก บทที่ 28 มันคือรักแท้ (จบ)
ในที่สุดวันแต่งงานก็มาถึง งานแต่งงานของชาวินและพัชชา จัดขึ้นที่รีสอร์ตแสนรักของเขา ชาวินสั่งให้ตกแต่งสถานที่เต็มไปด้วยมวลดอกไม้นานาชนิด แขกที่มาร่วมงานต่างชื่นชมกันไม่ขาดปาก ว่าที่นี่บรรยากาศดีและสวยมากจริง ๆ รูปพรีเวดดิ้งถูกตั้งประดับทั่วทุกมุม ผู้คนที่มาร่วมงานแค่ดูรูปก็แสนจะอิจฉาเพราะดูก็รู้ว่าเจ้าบ่าวคงจะคลั่งรักเจ้าสาวมากแน่ ๆ“พี่น้ำสวยมากเลยค่ะ” อรอินเข้ามาในห้องแต่งตัว มองเธออย่างชื่นชม“ขอบใจจ้ะหนูอิน” พัชชายิ้มแย้ม“ทำไมพี่น้ำชอบเรียกอินว่าหนูอินเหมือนคุณพาทิศ…” หญิงสาวน้ำเสียงอ่อนลงเมื่อพูดถึงพาทิศ หลังจากที่กลับมาจากเกาะดอกไม้เธอมักจะนึกถึงเขาตลอด“ขอโทษที่จ๊ะ มันติดปาก”สองสาวพูดคุยกัน แต่พัชราภาสังเกตได้ว่าอรอินคอยชะเง้อมองประตูตลอด แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไร เพราะรู้อยู่แก่ใจแล้วแค่รอให้อรอินเอ่ยมาเอง“ทำไมดนตรียังมาไม่ถึงอีกคะเนี้ย” พูดไปก็ชะเง้อไป“รอดนตรีหรือพ่อของดนตรีอยู่คะ” พัชชาภาแซวอย่างรู้ทัน“ไม่..ไม่ใช่สักหน่อยพี่น้ำ อินถามถึงดนตรีค่ะ” อรอินเขินจนมือไม้อยู่ไม่สุข หยิบกระโปรงมาบิดไปมาแก้เขิน“ใกล้ถึงเวลาแล้วค่ะ อรอินรีบเปลี่ยนเรื่องคุย”อรอินช่วยพัชชาภาให้ยืนขึ้น
สัญญาแค้น แฝงรัก บทที่ 27 แพ้ท้องแทนเมีย
พาทิศพาอรอินเดินออกมา บริเวณริมชายหาด ทั้งสองเดินเล่นฆ่าเวลาไปเรื่อย ๆ ด้านนอกเกาะพอมองออกไปสุดขอบฟ้าเวลานี้มันช่างดูมืดมนไปหมด อรอินทรุดกายลงนั่งกับพื้นทรายมองเหม่อออกไปไกล“เป็นอะไร” ชายหนุ่มเอ่ยถาม“อินเหนื่อย” เธอตอบเขาออกไป แต่พาทิศรู้ดีว่าเธอกำลังเศร้าอยู่ ถึงจะยินดีกับคู่ของชาวิน ลึก ๆ เธอก็คงเสียใจไม่น้อยที่ชาวินนั้นหมั้นกับเธอแต่ไม่เคยรักเธอเลย แต่ยังถือว่าเธอเป็นคนดีมีน้ำใจคนหนึ่ง ที่ยังรู้สึกเห็นอกเห็นใจคนอื่น ยอมถอยตัวออกมา“มานี้” พาทิศก้มลงไปดึงแขนเธอ“โอ๊ย..ไม่เดินแล้วอินจะนั่งตรงนี้”เมื่อเห็นเธอดื้อดึงไม่ยอมลุก พาทิศจึงโน้มตัวไปช้อนร่างของเธอขึ้นมาอุ้มไว้ แล้วเดินลงน้ำทะเล“ว๊าย คุณ ๆ ๆ จะทำอะไรปล่อยฉันนะ หยุด ๆ ๆ อินไม่อยากโดนน้ำ”ตุ๊ม!! เสียงร่างเล็กตกน้ำ เพราะพาทิศโยนเธอลงไป อรอินรีบลุกขึ้นยืน สภาพเปี้ยกไปทั้งตัวผมเผ้ายุ่งเหยิง“นี้..เล่นอะไรเนี้ย” อรอินตั้งหลักได้ก็พลักพาทิศอย่างแรง แต่กลับเป็นเธอที่หงายหลังลงน้ำทะเลไปอีก“ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ” พาทิศหัวเราะลั่นอรอินยืนตั้งหลักในน้ำได้อีกครั้ง จ้องมองชายหนุ่มหาวิธีเอาคืนหญิงสาวแกล้งเดินหนีสวนเขา ได้จังหวะก็กระโดดขี่หลังพา
สัญญาแค้น แฝงรัก บทที่ 26 เหมือนหัวใจกลับมาเต้นอีกครั้ง NC20+
เธอแหวกม่านผ้า แทรกตัวจนมายืนอยู่ไม่ไกลด้วยหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ ดวงตาจ้องมองมัดกล้ามนั่นอย่างลืมตัว“จะมองอีกนานไหมครับ”พรึ่บ! เสียงสะบัดผ้า พร้อมกับละอองน้ำที่กระเด็นไปโดนตัวหญิงสาว ทำให้เธอหลุดออกจากภวังค์ ดวงตาโตหวัดมองใบหน้าชายเจ้าของหุ่นล่ำนั้น“คุณพาทิศ…” เมื่อรู้ว่าเผลอมองชายหนุ่ม หญิงสาวก็เขินอาย เธอรีบเบี่ยงสายตาไปทางอื่นทันที“ผมถามว่าจะมองอีกนานไหม จะได้ไปยืนใกล้ ๆ ให้มอง” พาทิศก้าวขาเข้ามาประชิดตัวหญิงสาว เธอตกใจสะดุ้งจึงรีบหันกลับมา มือเล็กยกขึ้นดันหน้าท้องที่เป็นรอนกล้ามนั้นไว้“ปะ..เปล่าอินไม่ได้มอง” เธอตอบน้ำเสียงสั่น มือยังคงดันหน้าท้องของพาทิศไว้ หัวใจดวงเล็ก ๆ เต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาพาทิศยิ้มขำเบา ๆ กับท่าทางเขินอายของเธอ“ขำอะไร ถอยออกไปก่อนสิคะ”“ก็นึกว่าอยากมองใกล้ ๆ” ชายหนุ่มเย้าแหย่“ไม่ใช้สักหน่อยอินแค่จะมาถาม..”“เรื่องอะไรครับ”“พี่น้ำค่ะ พี่น้ำอยู่ที่นี่ใช่ไหม”พาทิศกล่าวถอยหลังหนึ่งก้าว“ถามหาน้องสาวผมทำไม คุณหนูอินกับนายชาวินเป็นคู่หมั้นก็กำลังจะแต่งงานกันแล้วไม่ใช่หรือครับ”“ไม่ใช่ค่ะ อิน…อินกับพี่วินเราถอนหมั้นกันแล้ว พี่วินเสียใจมากและรู้สึกผิด
สัญญาแค้น แฝงรัก บทที่ 25 เกาะดอกไม้
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป พัชชาพาและดนตรีมาอยู่ที่กระบี่กับพาทิศ และเธอก็พึงจะรู้ว่าพี่ชายของเธอนั้นเป็นเจ้าของเกาะแห่งนี้ มีทั้งรีสอร์ตและฟาร์มหอยมุก เป็นเกาะที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ทำเงินได้มหาศาลพาทิศจึงได้เล่าให้เธอฟังว่า เจ้าของเกาะคนก่อนเป็นผู้มีพระคุณของเขา เมื่อหลายปีก่อน หลังจากแยกทางกับแม่ของดนตรี พาทิศเอาดนตรีมาฝากไว้ที่หญิงพาทิศระหกระเหิน หนีกลุ่มคนที่มีปัญหากันในครั้งนั้น จนมาถึงกระบี่และได้เจอกับเจ้าของเกาะที่ชรามากแล้ว เขาได้ช่วยเหลือพาทิศไว้และดูแลเหมือนเป็นลูกชายพาทิศยังเล่าว่าชายชราคนนี้เสียลูกชายเพียงคนเดียวด้วยโรคประจำตัว เขาเลยใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมาตลอด และเมื่อพาทิศได้มาอยู่กับชายเจ้าของเกาะ ชายชราคนนั้นได้สั่งสอนทุกเรื่องให้พาทิศพาทิศจึงได้เริ่มช่วยเขาดูแลกิจการของเกาะ และได้ริเริ่มพัฒนาส่วนต่าง ๆ ของเกาะนี้ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกด้วย ต่อมาชายชราคนนี้ได้เสียชีวิตลงด้วยโรคประจำตัวของเขา ก่อนจากไปชายชรา ยังได้ยกเกาะและกิจการทั้งหมดให้พาทิศ…“คนเราไม่สายที่จะเปลี่ยนแปลง น้ำดีใจนะที่พี่เปลี่ยนเป็นคนที่ดีขึ้น”“พี่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าชีวิตนี้จะได้รับอะไรดี ๆ แบบนี้ แล
สัญญาแค้น แฝงรัก บทที่ 24 หนี
“น้องดนตรีก็กลับไปแล้วค่ะ คุณพ่อน้องขอพาน้องกลับเลย คุณหมอดูอาการแล้วจึงให้กลับได้ค่ะ พึ่งจะออกไปเมื่อครู่นี้เองนะคะ”ชาวินได้ฟังดังนั้นจึงได้รีบวิ่งออกมาหน้าโรงพยาบาล สวนกับแม่ของเขาและอรอินพาดีชาวินวิ่งแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้นจนถึงลานจอดรถ ชายหนุ่มหยุดวิ่งพักหายใจหอบเขาหมุนไปรอบ ๆ เพื่อมองหา ในที่สุดเห็นร่างบางที่คุ้นเคยเธอกำลังขึ้นรถโดยมีพาทิศปิดประตูให้ พอเห็นดังนั้นเขาจึงรีบวิ่งตามไปทันที อีกไม่ถึงสิบเมตรก็จะถึงแล้ว แต่พาทิศก็ขับรถออกไปก่อนเสียก่อนชาวินทรุดเข่าลงนั่งหายใจหอบอีกแค่เอื้อมมือเท่านั้น…. เท่านั้นเอง …คิดได้ดังนั้นพาทิศจึงรีบกลับมาที่รถ เจอแม่ของเขากับอรอินอยู่พอดี จึงได้พากันกลับไปที่รีสอร์ท เพื่อหวังว่าจะเจอพัชชาภาอยู่ที่นั่นก่อนหน้านั้น หลังจากชาวินไปคุยกับคุณหญิงนิภา พาทิศจึงขอเข้าไปดูลูกชายตนพยาบาลได้นำทางเขาเข้าไป จึงพบกับพัชชาภาเธออยู่ที่นี่ก่อนแล้วเมื่อเห็นสภาพน้องสาว หน้าตาดูอิดโรยที่ยังมี หน้าผากมีผ้าแปะแผล คราบเลือดแห้งกรังยังติดอยู่ที่เสื้ออยู่เลย พาทิศใจไหววูบไหนจะลูกไหนจะน้องสาว ชายหนุ่มเดินไปลูบหัวลูกชาย เด็กน้อยก็ส่งยิ้มให้อย่างร่าเริงตามประสา“ดนตรี
สัญญาแค้น แฝงรัก บทที่ 23 ความจริงทั้งหมด
“คุณน้ำค่ะ เธอไม่มาด้วยเหรอคะ”“น้ำเธอมาด้วยครับ แต่ถูกเข็นเข้าไปในห้องฉุกเฉินเหมือนกัน” ปกรณ์หันมาตอบแทนชาวิน“ใช่ค่ะ เคสที่เข็นเข้าไปเมื่อครู่ คุณน้ำเธอเป็นลมแล้วหัวไปกระแทกกับก่อนหิน” พยาบาลที่ขอข้อมูลกับปกรณ์ หันไปบอกพี่พยาบาลอีกคน“ฝากดูน้ำหน่อยนะครับ พักนี้เธอเป็นลมบ่อย ๆ” ชาวินเอ่ยบอกพยาบาลไป“ได้ค่ะ รบกวนทุกคนรออยู่ด้านนอกนะคะตอนนี้ถึงมือหมอแล้วคนไข้ต้องปลอดภัยแน่นอนค่ะ”ทั้งสามคนจึงมานั่งรออยู่ด้านนอก เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้วประตูห้องฉุกเฉินก็ยังไม่ถูกเปิดออกมาเสียที่ชาวินใจจดจ่ออยู่ที่ประตูไม่วางตา อรอินก็เดินไปเดินมาด้วยความเป็นห่วง ต่อมาปกรณ์จำต้องกลับไปก่อนเพราะมีงานที่ต้องทำต่อผ่านมาพักใหญ่ ๆ เสียงประตูห้องฉุกเฉินเปิด และมีพยาบาลเดินออกมา ชาวินกับอรอิน จึงรีบเดินไปหาทันที ทั้งสองตั้งหน้าตั้งตารอฟังคำตอบ“เคสแพ้อาหารของน้องดนตรี ตอนนี้ปลอดภัยแล้วนะคะ เดี๋ยวให้ยาหมดขวดแล้ว พักฟื้นดูอาการสักหน่อยถ้าไม่มีปัญหาอะไรก็กลับบ้านได้ค่ะ”“ครับ” “ค่ะ” ชาวินกับอรอินถึงกับโล่งอก“คุณหมอเคยกำชับกับคุณอาของน้องไปแล้วนะคะ ว่ามีอาหารอะไรบ้างที่น้องห้ามทาน” พยาบาลเอ่ยทวงติ่ง“ผมขอโทษคร
Anda juga akan menyukai
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด123.6K Dibacaเรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C65.2K Dibacaคุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อวินจงมี่466.6K Dibacaห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน121.2K Dibacaหมอร้ายคลั่งรัก ยัยแฟนเก่า
ชาไทยเย็น16.0K Dibacaขย่มรักคุณลุงร้อนจัด
กาสะลอง763 Dibacaเกี้ยวรักคืนใจ
บ้านเขมปัณณ์469 DibacaNC20+ Tattoo of love (สักรอยรัก ลงในใจเธอ)
Peach Poyy254 Dibaca
