ตอนที่ 59 ไร้ความหวาดกลัว

“นี่เห็นผมเป็นร่างทรงหรือไง”

ชายหนุ่มทำตาดุๆ ใส่แต่อีกฝ่ายกลับยิ้มไร้ความหวาดกลัวใดๆ ทั้งสิ้น เขาถอนหายใจเบื่อหน่าย แต่ก่อนนั้น เธอมักทำตัวลีบเล็กหลบเขาตลอดเวลา เขาเองก็ไม่รู้ว่าแบบไหนดีกว่ากัน

“มีธุระอะไรกับเจ้าดินมันเหรอ”

“เรื่องเรียนทำขนมค่ะ” หญิงสาวตอบไปตามตรง

“พี่ชายเธออนุญาตแล้วเหรอ หน้าตาเขาก็ไม่ได้ชอบไอ้ดินสักเท่าไหร่ ถึงจะเป็นคนที่ช่วยเหลือกันมาก็เถอะ”

“มิสเตอร์ดาร์กก็รู้เรื่องของแพรเหรอคะ” เธอถามทำตาโต “แล้วพี่ภัทรรู้เรื่องที่มิสเตอร์เป็นโรคสอ

งบุคลิกด้วยเหรอคะ”

“ไม่รู้ และเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะเที่ยวไปพูดกับใครต่อใคร” เขายกมือดีดหน้าผากหญิงสาวแต่ไม่แรงนัก ถึงยังไงก็หักห้ามใจทำร้ายเธอไม่ลง ช่างเถอะ ก็เหมือนแมวตัวหนึ่งนั้นแหละ

หญิงสาวยกมือขึ้นลูบหน้าผากป้อยๆ แล้วยิ้มทะเล้นให้ “แพรอยากรู้จักมิสเตอร์ดาร์กกับพี่ดินมากขึ้นค่ะ”

“เห็นเป็นพวกตัวประหลาดหรือนึกสงสาร”

“ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ” เธอรีบส่ายหน้าไปมา “เพราะทั้งสองคนคือผู้มีพระคุณช่วยเหลือแพรมาต่างหากล่ะค่