บทที่ 17

ลู่เหมียนกลับมาถึงบ้านก็มีไข้สูงขึ้น

ความทรงจำที่เธอเคยปิดผนึกไว้ก็หวนกลับมาอีกครั้ง โอบล้อมเธอไว้จนหายใจไม่ออก

ตลอดช่วงเวลานี้ ฮั่วจือคอยดูแลเธอไม่ห่าง

ในยามดึกที่เธอตัวสั่นด้วยความหนาว เขาก็เปลี่ยนผ้าขนหนูชุบน้ำร้อนบนหน้าผากเธออย่างต่อเนื่อง

ในตอนเช้าที่เธอปากแห้งกระหายน้ำ ก็จะเจอแต่น้ำอุ่นที่วางอยู่ข้างเตียง

สามวันต่อมา ในที่สุดไข้ของลู่เหมียนก็ลดลง

ฮั่วจือถือแก้วนมอุ่นๆ อยู่ในมือ ลูบหน้าผากของเธอแล้วถามว่า: “รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?”

ลู่เหมียนยิ้มมุมปากอย่างอ่อนแรง “ดีขึ้นแล้ว”

แม้ปากเธอจะพูดอย่างนั้น แต่ฮั่วจือก็รู้ดีว่าเธอไม่ได้สบายใจเลย

ตลอดครึ่งปีที่รู้จักลู่เหมียนมา เขาไม่เคยสืบเรื่องส่วนตัวของเธอเลย

จนกระทั่งเมื่อวานที่ฟู่อิ่นโจวปรากฏตัว เขาถึงได้รู้ว่าเธอมี “ความลับ” มากมายขนาดนี้

เขาให้ลูกน้องไปสืบเรื่องราวในอดีตของลู่เหมียน

ยิ่งสืบก็ยิ่งตกใจ

ที่แท้เมื่อสี่ปีที่แล้ว เธอแต่งงานกับฟู่อิ่นโจวคุณชายตระกูลฟู่แทนพี่สาวต่างมารดาของเธอ

และสี่ปีต่อมาเมื่อลู่จือยวนกลับประเทศ ฟู่อิ่นโจวก็ทำเรื่องทรยศเธอทุกอย่าง

ฮั่วจือดึงความคิดกลับมา แล้วยื่นเอกสารฉบับหนึ่งให้ลู่เหมียน

“ไ