Mag-log inShare
1.4
Huling Na-update:
2025-09-20 14:51:04“โอ๊ย! พี่ธิตนานาเจ็บนะ ถ้าแท้งขึ้นมาพี่จะว่ายังไง!” นานาร้องโวยวาย ตอนนี้เธอกำลังเป็นบ้า ความอยากเอาชนะทำให้ไม่คิดสนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น
อ๋อ.. แบบนี้เองสินะ
ถึงว่าทำไมขอแต่งงานกันเร็วดีจัง ทั้งที่เพิ่งเปิดตัวคบกันหลังจากเลิกกับกรรวีได้ไม่เท่าไหร่ ที่แท้ก็ท้องอยู่นี่เอง
“ถ้าเป็นห่วงลูกในท้องก็กลับบ้านไปนานา อย่าหาเรื่องใส่ตัว” สาธิตเสียงขุ่น คิ้วขมวดมุ่นเข้าหากันอย่างไม่พอใจ แต่คนที่ไม่พอใจกว่าคือเธอนี่
“ปล่อยฉันสักที แล้วพาลูกเมียคุณกลับไป จะได้ไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับฉัน ปัญหาครอบครัวก็ควรไปเคลียร์กันเอง” อย่าเอาเธอไปยุ่งด้วย วันนี้ที่มาเที่ยวเพราะอยากปลดปล่อยอยากสบายใจไม่ใช่มาให้มีเรื่องปวดหัวเพิ่ม บ้าบอ!
“ไม่ หงส์ต้องไปกับพี่ เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“คุยบ้าอะไร ฉันไม่คุย!”
“หงส์ อย่าดื้อ”
เมื่อนานาโดนสาธิตไล่จนยอมสงบปากสงบคำไปอย่างขัดไม่ได้ สาธิตก็หันมากระชากลากถูให้กรรวีเดินตามไปอีกครั้ง
“หงส์บอกว่าไม่..” กรรวียังไม่ทันได้พูดจบประโยคก็มีฝ่ามือใหญ่จับแขนสาธิตเอาไว้
“เอามือมึงออกไป”
“ยุ่งอะไรด้วยวะ..อ๊ะ! ไอ้เหี้ยเอ้ย” สาธิตร้องเสียงหลงเพราะโดนฝ่ามือใหญ่บิดแขนอย่างแรงแล้วผลักร่างสูงเซถลาออกไปไกล สาธิตหน้าบิดเบี้ยวทั้งด้วยความเจ็บปวดและไม่พอใจ
“เราเป็นอะไรมั้ย” ใบหน้าสวยหันไปมองเจ้าของเสียงทุ้มนิ่งที่ถามด้วยความห่วงใย และนั่นก็ทำให้กรรวีรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเมื่อได้เห็นว่าอัศวินขี่ม้าขาวที่เข้ามาช่วยไว้เป็นเพื่อนสนิทพี่ชาย
“พี่เรย์..” หน้าหล่อ ๆ ของเรวัตที่มองมาด้วยสายตาห่วงใยทำให้ใจเธอแทบอ่อนยวบ
โอ๊ยพ่อคุณ ตอนท้องแม่กินอะไรเข้าไปทำไมถึงได้มีลูกชายหล่องานดีขนาดนี้ กรรวีอยากหวีดร้อง... แต่เดี๋ยวสิ ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาระริกระรี้หวีดผู้ชาย แต่ควรเอาคืนสาธิตให้หายเจ็บใจก่อนมากกว่า
‘พี่เรย์ขา ขอโทษนะคะ หงส์ขอยืมตัวมาเป็นผัวชั่วคราวหน่อยก็แล้วกันนะ’
ไวกว่าความคิดกรรวีถือวิสาสะกอดแขนล่ำของพี่เรย์เอาไว้แน่นแล้วเอาแก้มขาว ๆ ซบกล้ามแขนทำท่าทางออดอ้อนให้เหมือนเป็นแฟนกันที่สุด
“หงส์ ทำอะไร?” สาธิตจ้องตาเธอเขม็งอย่างไม่พอใจที่เห็นคนรักเก่าเข้าใกล้และสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่น
“แฟน” กรรวีเชิดหน้าตอบอย่างภูมิใจเพราะเรวัตทั้งหล่อเหลาหุ่นล่ำ สูงสง่าออร่า เป็นหนุ่มลูกครึ่งหน้าตาดี แบบนี้สิถึงจะเหมาะให้เธอขี้ตู่เอามาเป็นไม้กันหมาได้หน่อย
“แฟน!?”
“อ่าฮะ.. แฟน” เห็นใบหน้าบิดเบี้ยวของสาธิตแล้วกรรวีก็อดสะใจไม่ได้ เพื่อนพี่ชายก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ยืนนิ่งปล่อยให้เธอสมอ้างโดยไม่คิดคัดค้านอะไร
“ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพี่ไม่รู้”
“แล้วทำไมต้องรู้ด้วย ในเมื่อตอนที่พี่ไปแอบเอากับพี่นานาหงส์ยังไม่เห็นเคยรู้เลย” เธอตอกกลับสาธิตไปอย่างใจเย็น
พี่ธิตหน้าชา ไม่กล้าอ้าปากเถียงอีกเพราะตนมีชนักติดหลัง ทำอะไรไว้รู้ดีแก่ใจ เขามองกรรวีกับเรวัตสลับกันไม่วางตา สาธิตรู้ดีว่าสเปกผู้ชายของเธอเป็นแบบไหน ซึ่งไม่ใช่แบบเรวัตแน่นอน
เรวัตหล่อเหลาดาเมจแรงเกินต้าน เขาเป็นลูกครึ่งหน้าตาติดไปทางฝั่งยุโรป ประเทศไหนนี่ไม่แน่ใจ รู้แค่ว่าพ่อเขาเป็นไทยมุสลิมหน้าคมเข้ม น่าจะได้ความหล่อตาคมมาจากพ่อ แต่นัยน์ตาสีเทาคงได้มาจากฝั่งแม่ ส่วนสูงน่าจะร้อยเก้าสิบได้เพราะเขาสูงพอ ๆ กับพี่ชายกรรวี รูปร่างสูงโปร่งดูดีหุ่นวีเชป ผมสีน้ำตาลเข้ม หน้าตาแบบหล่อร้ายแบดบอยได้ใจสุด ๆ แต่งตัวดูดีมีฐานะ
แต่ติดตรงที่... มีรอยสัก ขนาดนอกร่มผ้ายังเห็นชัดเต็มตาขนาดนี้ ใต้ร่มผ้านี่ไม่รู้จะมีเยอะขนาดไหน และแน่นอนที่สาธิตย่อมรู้ดีว่าผู้ชายมีรอยสักไม่ใช่ไทป์ของกรรวีมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
“พี่ไม่เชื่อ!”
นั่นไง เดาผิดเสียที่ไหนเล่า เขาไม่เชื่อจริงด้วย
เอายังไงต่อดี...
จะขายหน้าตอนนี้ก็ไม่ได้ไทยมุงเยอะแถมนานายังจะยืนเสนอหน้าอยู่ด้วยไม่ยอมไปไหน จะลากเข้าพล็อตนิยายเลยดีไหมจูบโชว์ไปเลยจะได้จบ ๆ แต่เธอจะโดนเรวัตตบหัวทิ่มเอารึเปล่าเถอะ แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว...
'เอาก็เอาวะ เสียตัวไม่ว่า เสียหน้าไม่ได้เด็ดขาด!'
Pinakabagong kabanata
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 15.3
ไม่รู้หรอกนะว่าหลังจากเธอเดินออกมาเรวัตจะพาผู้หญิงคนนั้นไปไหน พยายามไม่คิด พยายามจะไม่รู้สึกอะไรเพราะรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน แต่ในใจลึก ๆ ก็อดรู้สึกไม่ได้อยู่ดี ถ้าเขาพาผู้หญิงคนนั้นเข้าห้องไปแล้วมีอะไรกันต่อล่ะ ห้องที่เธอกับเขาเพิ่งนอนด้วยกันมา ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ มันโคตรเจ็บเลยนะใบหน้าสวยฟุบลงตรงพวงมาลัยรถยนต์กะว่าจะปล่อยโฮร้องไห้ให้สาแก่ใจเสียหน่อย แต่ไม่ทันที่น้ำตาจะไหลประตูรถฝั่งที่เธอนั่งกลับโดนเปิดออกโดยฝีมือใครบางคนอย่างถือวิสาสะ เงยหน้าขึ้นมองก็ต้องเบือนหน้าหนี กลอกตาปั้นหน้าบึ้งตึงทั้งที่ในใจแอบรู้สึกดีที่เรวัตตามเธอมา เขาไม่ได้หิ้วผู้หญิงคนนั้นไปต่ออย่างที่เธอคิด“ลุก” เขาสั่ง เธอขมวดคิ้วถามทางสายตาว่า ‘อะไร!’ เป็นคำพูดที่ไม่มีเสียงแต่เขารับรู้ได้“พี่ขับให้”“จะตามมาเอานอกสถานที่รึไง ค่าตัวหงส์แพงนะ สู้ไหวเหรอ?” ปากอยู่ไม่สุข อดพูดประชดประชันไม่ได้ เรื่องที่โดนเขาว่าเธอไม่มีทางลืมง่าย ๆ หรอกนะ“แล้วได้ปะล่ะ คิดเท่าไหร่ก็ว่ามาเลย” นี่ก็ปากหมาไม่หาย เพิ่งโดนโกรธไปยังไม่เข็ดใช่ไหมไอ้เหี้ยเรย์!“ถอยไป!” กรรวีหน้าตึงออกปากไล่ เตรียมปิดประตูใส่แต่คนตัวสูงกลับขืนไว้ก่อนจะยกอุ้มร่
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 15.2
“ไปรอพี่ข้างล่างนะครับ เดี๋ยวพี่ลงไป” เรวัตกดเสียงต่ำพูดย้ำอีกครั้ง คาริสาเริ่มรู้สึกได้ถึงความไม่พอใจกว่าเก่าหลายเท่าตัว เธอทำอะไรไม่ได้นอกจากลงไปรออยู่ข้างล่างตามคำลั่งของเขา แต่ในจังหวะที่คาริสาจะหันหลังเดินกลับมาประตูห้องก็เปิดอ้าขึ้นอีกครั้ง จนทุกสายตาต้องหันไปมองกรรวีที่ยืนฟังเสียงคนคุยกันอยู่หน้าห้องพักใหญ่ ได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้าง แต่ที่รู้แน่ชัดคือผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาตามเขา เธอได้แต่ถามตัวเองว่า... แล้วเราจะนั่งอยู่ทำไม ต้องมาหลบ ๆ ซ่อน ๆ แล้วรอให้เขาไปกับใครต่อใครปล่อยให้เธอนั่งอยู่ในเงามืดไร้ตัวตนต่อไปแบบนี้น่ะหรือ เธอไม่ได้เกิดและเติบโตมาอย่างดีเพื่อเป็นคนในความลับของใคร เพราะฉะนั้นจะรออะไรหญิงสาวลุกขึ้นจัดแจงเสื้อผ้าที่พอจะใส่ออกไปได้ จีสติงยังพอใส่ได้ แต่เสื้อชั้นในขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดี เธอจัดเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งที่กำลังสวมใส่ให้เข้าที่เข้า ใช้ทิชชูซับหน้า ปาดน้ำตา จัดทรงผมเสร็จก็สวมส้นสูงเดินออกไปนอกห้อง เมื่อพ้นออกมาจากกรอบประตูห้อง สายตาของผู้หญิงทั้งสองก็ประสานกันอย่างอัตโนมัติ และชัดเจนมากว่าความรู้สึกแรกคือทั้งสองไม่ชอบขี้หน้ากันอย่างแรง'เหอะ อีเตี้ย!' กรรวีด่าในใจ
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 15.1
ขณะที่เรวัตกอดรั้งง้องอนกรรวีไม่ให้จากเขาไปกลับมีใครบางคนเคาะประตูห้องเสียงดังลั่น ดึงสายตาของทั้งคู่ให้หันไปมอง ชายหนุ่มจะทำเป็นไม่สนใจเพราะคิดว่าเป็นลูกน้อง เขาตั้งใจจะอุ้มกรรวีเข้ามาในห้องนอนที่อยู่ในสุด แต่ประตูห้องก็โดนเคาะเรียกอีกครั้งก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!เคาะรัวแบบนี้คงเป็นไอ้ฮาซีฟเพราะลูกน้องคนอื่นคงไม่กล้า พวกมันรู้ว่าหากทำแบบนี้เขาจะไม่พอใจ‘เคาะขนาดนี้มีใครมาฆ่ากันตายในผับกูรึเปล่าวะ’ก่อนจะไปเปิดประตูดูว่ามีเรื่องอะไร เรวัตอุ้มกรรวีเข้ามาวางบนเตียงขนาดสี่ฟุตในห้องนอนแล้วสั่งห้ามเธอออกมาเพราะกลัวว่าลูกน้องจะเห็น ไม่ใช่อยากจะปิดแค่ไม่อยากให้ใครเห็นร่างกายหญิงสาว เพราะเชิ้ตของเขาที่เธอกำลังสวมใส่มันสั้นปิดแค่โคนขาอ่อนเท่านั้นเองร่างสูงหยิบกางเกงยีนส์สีเข้มขึ้นมาสวมใส่ ท่อนบนเปลือยเปล่าไม่ใส่อะไรเดินไปเปิดประตูห้องด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์ที่โดนขัดคอเวลาเขาจะง้อเมีย“มีเหี้ยอะไร!” สิ้นเสียงตะคอกเรวัตกลับต้องชะงักเมื่อเปิดประตูมาแล้วเห็นว่าคนที่ยืนอยู่หน้าห้องไม่ใช่ฮาซีฟแต่เป็น…“ริสา”“พี่เรย์... ยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ” คาริสาเอ่ยถาม ทั้งที่สองเบ้าตากำลังมีน้ำตาเอ่อคลอ ดวงตาคู่ส
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 14.3
“โอ๊ย พี่เรย์ หงส์ไม่ไหว อ๊าย!” ฝามือใหญ่ฟาดลงบั้นท้ายอวบขาวจนขึ้นเป็นรอยแดงซ่าน เสียงเนื้อกระทบกันสอดประสานกับเสียงครางหวานดังก้องไม่นานที่เรวัตก็ปลดปล่อยเชื้อพันธุ์อัดเข้าใส่ร่องรักของเธออย่างตั้งใจโดยไร้การป้องกันใด ๆ ทั้งสิ้นแรก ๆ ก็มีใส่ถุงยางบ้างแต่ว่าพักหลังมาเขาไม่เคยที่จะป้องกันกับเลยสักครั้ง วันนี้ก็เช่นกันเขากดท่อนลำย้ำอยู่แบบนั้นเนิ่นนานกว่าจะดึงออกไป เรวัตจับกรรวีพลิกกายให้นอนหงายเพื่อจะเริ่มบทรักบทใหม่ หากแต่ครั้งนี้คนใต้ร่างกลับรวบรวมแรงที่มีทั้งหมดผลักเขาออกห่างไปก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งและตะคอกใส่หน้าออกมาเสียงดังอย่างสุดจะทน“หยุดสักที! หงส์ไม่ใช่กะหรี่ที่พี่จะอยากเอาตอนไหนก็ได้นะ ถ้าอยากนักก็ไปหาผู้หญิงของตัวเองเถอะ อยู่ข้างนอกโน่นไปสิ” อยากจะเอาก็เอาจนได้ไม่ถามความสมัครใจกันเลยสักนิด เวลาคิดจะไปก็ไปไม่เคยสนใจความรู้สึกกัน เธอไม่ใช่ดอกไม้ริมทางที่เสร็จกิจแล้วเขาจะทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ได้นะ!“อย่าว่าตัวเองแบบนั้นสิ เธอจะเป็นกะหรี่ได้ยังไง เพราะเท่าที่จำได้ พี่ไม่เคยเสียตังค์ให้เธอเลยสักบาทเดียว” คำที่พูดพ่นออกไปไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกแต่มันเกิดจากความโมโหที่เห็นว่าเธอเอาต
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 14.2
“ว้าย! พี่ทำบ้าอะไรของพี่เนี่ย อื้อ อย่าทำแบบนี้พี่เรย์” กรรวีกรีดร้องดิ้นเร่าเมื่อเรวัตเริ่มฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเธอออกมาจนขาดวิ่นไม่เหลือชิ้นดีถ้าจะใส่แบบนี้ก็ไม่ต้องใส่ สั้นแค่คืบแทบจะปิดง่ามดากไม่ได้ นั่งทีกระโปรงร่นเห็นไปถึงลำไส้ใหญ่ ไหนจะไอ้หน้าอกหน้าใจล้นทะลักนี่อีก หวงโว้ย!“ทำไมพี่จะทำไม่ได้ เพิ่งจะมาหวงตัวอะไรเอาตอนนี้” ทีกับผู้ชายคนอื่นเธอยังปล่อยให้กอดได้ แต่กับเขาทำไมไม่ยอมให้เข้าใกล้ทั้งที่เคยไปถึงไหนต่อไหนกันมาแล้วเรวัตใช้ความชำนาญในการปลดบราและแพนตี้ตัวบางออกมาจากร่างหญิงสาวแล้วโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ก่อนจะใช้มือเพียงข้างเดียวปลดเข็มขัดจัดการรั้งกางเกงลงมากองตรงหน้าขาแล้วส่งลำกายที่ขยายใหญ่เต็มที่เข้าจ่อยังร่องสาวของคนที่นอนเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิดใด ๆ“ไม่เอานะพี่เรย์ อย่า!” ใจหนึ่งเธอก็คิดถึงเขาแต่เมื่อนึกถึงหน้าผู้หญิงอีกคน บอกเลยว่าตอนนี้ไม่มีอารมณ์อย่างแรง“ทำไม? หึ ทำเป็นไม่เคยไปได้” มุมปากหยักกระตุกยิ้มพอใจที่เห็นคนใต้ร่างเนื้อตัวสั่นเทาราวกับลูกนก เขาหยัดกายขึ้นมาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนเผยให้เห็นร่างกายกำยำเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้ามและรอยสักน่าเกรงขาม ร่
หงส์ฟ้ากับซาตาน (20+) 14.1
“อีเจ๊ เสร็จยังวะ” ไม้ที่จัดการธุระตัวเองเสร็จแล้วตะโกนเข้ามาในห้องน้ำหญิงฝั่งตรงข้ามเพื่อถามกรรวี ทำไมชะนีมันต้องใช้เวลาเข้าห้องน้ำนานขนาดนี้ด้วยไม่เข้าใจ“ยัง! กลับโต๊ะก่อนก็ได้นะ แต่งหน้าใหม่แป๊บ” เธอตะโกนตอบออกไป ช่วงนี้พักผ่อนน้อย นอนก็ไม่ค่อยจะหลับเพราะมีเรื่องให้คิดในหัวมากมายไปหมด สภาพที่มาวันนี้คือง่วงตาปรือมากเลยกะจะล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นแล้วลงแป้งแต่งหน้าใหม่เผื่อเจอหนุ่มงานดีถูกใจจะได้พร้อมอ่อยในเมื่อตั้งใจจะมูฟออนแล้วเราจะโทรมเหมือนผีไม่ได้“ครับ!” ไม้ตอบเสียงเข้มแบบสุภาพมาคำเดียวก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินหายไป‘แหม~ ทำมาคงมาครับนะอีไม้’ถ้าให้เดากรรวีคิดว่าไม้น่าจะเจอคนถูกใจเลยตอบเสียงแมนแบบนั้น หากกลับโต๊ะไปแล้วไม่เจออีไม้แปลว่ามันคงลากผู้ชายไปกินที่ไหนสักที่แล้วร้อยเปอร์เซ็นต์ เห็นว่าหล่อเข้ม แมน กล้ามใหญ่แบบไม้ แต่นางก็กินผู้ชายนะ เป็นสายรุกแต่คนนอกอาจจะมองไม่ออกเท่าไหร่‘ชิ! หมั่นไส้ ทำไมคนอื่นเขาหาคู่กันง่ายจัง’ กรรวีบ่นไปแต่งหน้าไป ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จเพราะแค่ลงแป้งบาง ๆ กับปัดแก้มให้ดูมีเลือดฝาด ทาลิปมันเปลี่ยนสีเน้นลุคสดใสกระชากใจวัยรุ่นกรุบกริบ เคยได้คนแก่กว่
Maaari mong magustuhan
นางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย114.8K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น46.8K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้245.4K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ33.2K viewsสุดหัวใจนายตัวร้าย
ดอกอ้อลู่ลม48 viewsจองจำรักมาเฟีย
เจ้าความรัก110 viewsแพ้ทางร้ายนายคู่หมั่น
เดย์ไลลา2.6K viewsรักข้างสังเวียน
Just W.86 views
