บทที่ 34

บทที่ 34

“ซีเอ๋อร์ ช่วงนี้เธอย้ายมาอยู่กับฉันก่อนเถอะ”

“ช่วงนี้ฉันคงไม่ได้อยู่อย่างสงบหรอก ไม่อยากไปรบกวนชีวิตเธอ วางใจเถอะ ไม่มีใครรู้ว่าฉันอยู่ที่ว่านจิ่นฟุ เรสซิเด้นซ์ ปลอดภัยดี”

เมื่อโหยวฉีเห็นว่าที่นั่นคือที่ที่จ้าวจวิ้นโจวเป็นคนจัดเตรียมให้ จึงคิดว่านั่นคงเป็นที่ที่ปลอดภัยมากกว่ามาอยู่กับเธอแน่นอน เพราะคนที่คอยตามตอแยสวีเหยียนซีไม่ใช่มีเพียงแค่ฉินเซียว แต่ยังมีลูกชายคนโตของตระกูลสวีอีกด้วย

โหยวฉีหันหน้าเข้าหาหน้าต่างรถพร้อมกับพนมมือขึ้น “ขอให้พวกเขาได้อยู่คู่กันอย่างราบรื่นตราบชั่วฟ้าดินสลาย จะได้ไม่ต้องมาทำร้ายซีเอ๋อร์อีก”

สวีเหยียนซียิ้มออกมาอย่างชื่นใจ

ใช่สิ มันต้องราบรื่นสิ

หลายวันที่ผ่านมานี้สำหรับเธอรู้สึกว่ามันช่างยาวนานราวกับเป็นศตวรรษ เธอทั้งเหนื่อยและทรมาน ราวกับกำลังถูกลอกผิวหนังทั้งเป็น เธอได้แต่หวังว่าช่วงทบทวนที่กำลังจะมาถึงนี้จะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เพื่อที่เธอจะได้ตัดขาดจากฉินเซียวได้สักที จากนั้นจะได้ปลีกตัวออกมาใช้ชีวิตของตัวเองอย่างมีความสุข

ทันใดนั้น จู่ ๆ เหมือนโหยวฉีจะคิดอะไรบางอย่างได้ จึงหันหน้าไปถามว่า “ซีเอ๋อร์ คนที่เธอให้ฉันไปหานี่คือใครกัน เชื่อถือได้ใช่ไหม?”

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้สวีเหยียนซีก็พยักหน้าตอบด้วยความมั่นใจ “อืม เชื่อถือได้ ฉันคาดว่าพอสวีหว่านหนิงได้ยินเสียงนั้นว่าเขาคือใครแล้วคงยืนอึ้งไปเลยล่ะ”

“แล้วเธอไปเจอเขาได้ยังไง?”

“ไม่ใช่ฉันที่เป็นฝ่ายไปหาเขา เขาเองต่างหากเป็นฝ่ายเข้ามาหาฉัน”

นั่นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครึ่งเดือนก่อนที่จะจดทะเบียนสมรส

ตอนนั้นเธอกำลังวุ่นอยู่กับการจัดวางของตกแต่งชิ้นสุดท้ายในเรือนหอ แต่แล้วก็มีชายส่งพัสดุคนหนึ่ง ที่มาส่งของถึงหน้าบ้านเธอ จากนั้นเขาได้ถอดหน้ากากออกต่อหน้าเธอ พร้อมกับแนะนำตัวเองว่าตนชื่อเหลียงจื่อซั่ว เขาคือผู้ชายที่สวีหว่านหนิงแอบกิ๊กกั๊กด้วย แต่เรื่องแบบนี้สวีเหยียนซีไม่ค่อยสนใจและไม่อยากเข้าไปยุ่งด้วย

แต่ผู้ชายคนนี้กลับเอาเรื่องบนเตียงของพวกเขามาเล่าให้เธอฟังอย่างละเอียดแบบทุกซอกทุกมุมเก็บทุกเม็ด บอกว่าสวีหว่านหนิงมีรสนิยมบางอย่างบนเตียง แถมเขายังเผยร่องรอยบาดแผล รอยช้ำต่าง ๆ ให้เธอดูอีกด้วย ในตอนนั้นเธอเกือบจะโทรแจ้งตำรวจเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเหลียงจื่อซั่วแก้แค้นสวีหว่านหนิงไม่ได้ เลยมาหาเรื่องเธอแทน

แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าแท้จริงแล้วเหลียงจื่อซั่วรู้ตัวว่ากำลังจะโดนสวีหว่านหนิงสะบัดทิ้ง เขาจึงต้องการความช่วยเหลือจากเธอ แต่ในตอนนั้นเธอคิดถึงแต่เรื่องงานแต่งกับฉินเซียวเท่านั้น จึงปฏิเสธเขาไป เหลียงจื่อซั่วเห็นดังนั้นก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรเธอ แต่ก่อนที่เขาจะจากไป เขาได้บอกที่อยู่ของตนเอง และบอกกับเธอว่ายินดีต้อนรับเธอให้ไปหาเขาอยู่ทุกเมื่อ

ไพ่ใบนี้ สวีเหยียนซีตั้งใจเก็บไว้ใช้เป็นไพ่ตาย แต่สถานการณ์การหย่าร้างในคืนนี้เป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอนอยู่แล้ว เพียงแต่เธอไม่อยากให้สวีหว่านหนิงได้ทุกอย่างไปอย่างกับปลอกกล้วยเข้าปาก เพราะเหตุนี้เธอจึงให้โหยวฉีไปหาเหลียงจื่อซั่ว

-

หลังจากที่เธอปฏิเสธที่จะให้โหยวฉีอยู่เป็นเพื่อน เธอขับรถไปส่งโหยวฉีเสร็จก็ขับกลับไปที่ว่านจิ่นฟุ เรสซิเด้นซ์

ขณะที่กำลังอยู่ในลิฟต์ เธอทิ้งตัวพิงผนัง ปล่อยให้อารมณ์ที่อัดอั้นอยู่ในใจค่อย ๆ ปลดปล่อยออกมา

จนกระทั่งโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น ซึ่งเป็นสายที่ไม่ระบุชื่อ

สัญชาตญาณบอกเธอบอกว่าต้องเป็นสวีหว่านหนิงหรือไม่ก็ฉินเซียว

เธอจึงตัดสินใจรับสาย

“เสี่ยวซี” น้ำเสียงอันคุ้นเคยที่เปล่งออกมาด้วยความเศร้า หม่นหมองและอมทุกข์ ซึ่งฟังดูไร้ชีวิตชีวาเหลือเกิน

สวีเหยียนซีกำมือแน่น น้ำตาค่อย ๆ เอ่อล้นออกมาจากดวงตา “มีอะไรอีก?”

ฉินเซียวพูดขึ้นอย่างขมขื่นว่า “ผมรู้ว่าตอนนี้ผมพูดอะไรไปมันคงไม่มีประโยชน์แล้ว แต่ถึงอย่างนั้น ผมก็ยังอยากจะอธิบายให้คุณได้ฟังอย่างชัดเจนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับสวีหว่านหนิงในคืนนี้เป็นเพราะผมถูกวางยา”

“สวีกั๋วหมิงใช้เรื่องลูกค้ามาเป็นตัวล่อให้ผมออกมา จากนั้นก็วางยาในน้ำ ผมรู้ว่ามันอาจจะฟังดูไร้สาระเพราะเขาคือพ่อของคุณ แต่ผมไม่ได้โกหก เขามันก็ไม่ต่างอะไรกับสัตว์นรก เขาช่วยสวีหว่านหนิงทำลายความสัมพันธ์ของเรา”

เสียงของเขาค่อย ๆ ดังขึ้นและเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

เมื่อสวีเหยียนซีได้ยินดังนั้น ใบหน้าของเธอก็ค่อย ๆ ซีดเผือดลงทีละน้อย

ฉินเซียวยังคงถือสายโทรศัพท์พลางร้องไห้ “ขอโทษนะเสี่ยวซี ทั้งหมดมันเป็นเพราะผมเองที่มันโง่เขลาเบาปัญญา ถูกหลอกให้ติดกับแบบนี้ ทุกอย่างมันคือความผิดของผมเอง การแต่งงานครั้งนี้... ผมไม่อยากหย่าจริง ๆ และผมยิ่งไม่อยากแต่งงานกับยัยผู้หญิงบ้านั่น ถึงแม้ในชีวิตนี้เราสองคนจะไม่มีทางได้สมหวังกัน แต่ผมขอยอมเป็นโสดไปตลอดชีวิตยังดีกว่าต้องไปแต่งงานกับใครคนอื่น”

ไม่รู้ทำไม เมื่อเธอได้ยินประโยคนั้นแล้วรู้สึกมีลางสังหรณ์ไม่ดีเอามาก ๆ

เธอสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่อย่างเงียบ ๆ ก่อนจะเริ่มแสร้งทำเป็นใจเย็นพร้อมกับพูดขึ้นว่า “ฉินเซียว ฉันหวังว่าคุณจะตั้งสติให้ได้นะ พวกเรามาถึงจุดจบแล้วจริง ๆ ”

เธอคาดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับสวีกั๋วหมิงด้วย

แต่ถึงอย่างนั้น ไม่ว่าจะถูกวางยาหรือไม่ก็ตาม มันก็ไม่มีทางกลับไปแก้ไขได้อีกแล้ว เธอคงทำได้แค่เพียงเห็นใจกับเรื่องราวที่เขาต้องเผชิญเท่านั้น เรื่องการนอกใจของเขาก่อนหน้านี้ไม่สามารถเอาเรื่องนี้มาลบล้างได้ เรื่องนี้เขาไม่ใช่เหยื่อเพียงคนเดียว จึงพูดได้แค่ว่าเขาเป็นคนพลาดเองและถูกสวีกั๋วหมิงฉวยโอกาสเล่นงานซ้ำอีกครั้ง

“ผมรู้นะว่าตอนนี้ในสายตาคุณผมมันคือไอ้ขยะไร้ค่า! ไอ้คนโง่ไม่รู้จักโตเป็นผู้ใหญ่!” ฉินเซียวพูดต่ออย่างไม่ยอมแพ้ “ก็คงเป็นเพราะความโง่เขลาและไม่รู้จักโตของผมถึงได้ตกหลุมพลางติดกับซ้ำแล้วซ้ำอีก ทั้ง ๆ ที่ผมเคยสัญญาว่าจะดูแลคุณไปตลอดชีวิตแท้ ๆ แต่กลับทำสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดในสายตาคุณ”