ตอนที่32.“และคุณป้าก็ให้เธอเรียกฉันว่า พี่ริค ด้วยจะได้ดูสนิทสนมเหมือนคนครอบครัวเดียวกัน แมงปอยังเรียกฉันว่าพี่ริคเลย” ใบหน้าหล่อเหล่านั้นช่างยียวนนักในสายตาของเธอ ตอนนี้สาวน้อยแทบเต้าเร่าด้วยความขัดใจ“ฉันไม่เรียกใครจะทำไม หน้าตาเหมือนฝรั่งหื่นกามอย่างคุณฉันไม่เรียกพี่ให้เสียปากหรอก แล้วอีกอย่างฉันว่านะ คุณน่าจะรู้จักเกาะนี้แทบทุกซอกทุกมุมแล้วล่ะทำไมจะต้องเดือดร้อนให้คนอื่นพาไปโน่นไปนี่ทั้งที่ตัวเองก็ไปได้”“เธอคงลืมอะไรไปบางอย่างน้ำผึ้ง เธอติดค้างอะไรฉันอยู่รึเปล่า” เสียงเย็นๆ ของริค เอ่ยเนิบช้า ชัดเจนโดยเฉพาะคำว่า น้ำผึ้ง ที่เขาออกเสียงเป็นภาษาไทยชัดเจนจนดรุณนุชถึงกับเงยหน้ามองเขาอย่างงงงวยและหวาดหวั่น ขนอ่อนบริเวณต้อนคอลุกชันอย่างช่วยไม่ได้เมื่อสบกับตาที่วับวาวของริค เวลส์เขาจำเธอได้ นั่นคือสิ่งที่เธอคิดได้ตอนนี้ และภาพสุดท้ายก่อนจากกันเมื่อหกปีก่อนก็แวบเข้ามาในหัว ภาพที่ใบหน้าหล่อเหลาคมหวานของเขามีเลือดซึมออกมาจากหางตาซ้าย เพราะก้อนหินที่เธอตั้งใจขว้างใส่เขาสุดแรงเพื่อแก้แค้นให้นายหัวที่ถูกเขาแย่งแฟน และแก้แค้นที่เขาบังอาจปล้นจูบแรกของเธอไปอย่างร้อนแรงและอุกอาจและ อย่างหน้าด้าน
ตอนที่ 33.นอกจากจะเป็นจอมโมเมแล้วยังชอบมัดมือชก ข่มขู่ และปากเสียอีกต่างหาก ที่บังอาจมาว่าเธอหุ่นแห้งๆ อีตาฝรั่งบ้า อีตาริคเวรเอ๊ย สาวน้อยขัดใจและเข่นเขี้ยวอยู่ในอก แต่ก็ยอมนั่งซ้อนท้ายจักรยานคนตัวโตอย่างเสียไม่ได้ ส่วนริคนั้นพอใจอย่างมากแต่พอเห็นใบหน้าเดี๋ยวซีดเดี๋ยวแดงของแม่ลูกลิงตัวน้อยที่ยืนนิ่งติดอ่าง แต่แล้วก็นึกสงสาร เขาจึงจงใจเปลี่ยนเรื่องคุยและเลือกที่จะรวบรัดแม่สาวน้อยคนนี้ดีกว่า ร่างสูงนั่งคร่อมจักรยานพร้อมออกตัวปั่นเมื่อเห็นสาวน้อยเม้มปากอย่างขัดเคืองและซ้อนท้ายจักรยานเขาอย่างกระแทกกระทั้นนั้นอย่างไม่มีทางเลี่ยงดรุณนุชก้าวขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายชายหนุ่มอย่างกระแทกกระทั้น ใจหนึ่งก็กลัวนายหญิงวารินตำหนิ และอีกใจก็นึกว่าเอาตัวรอดไปก่อนวันนี้แล้ววันหลัวค่อยหาทางเอาคืนคนเจ้าเล่ห์ที่บังอาจข่มขู่เธอ ส่วนเจ้ากุ้งแก้วไอ้ลิงตัวดีที่ยืนเมียงมองอยู่ใกล้ๆ เมื่อเห็นว่าดรุณนุชซ้อนท้ายจักรยานริคเรียบร้อยแล้วมันก็รีบกระโดดขึ้นนั่งกระแกรงหน้าจักรยานทันทีอย่างรู้งาน เป็นที่เข่นเขี้ยวต่อดรุณนุชยิ่งนัก“กุ้งแก้วแกทำฉันผิดหวังมากเลย วันนี้ขากลับนะฉันจะให้แกเดินจนขาลากเลยไอ้ลิงอ้วน”สาวน้อยต่อว่ามั
ตอนที่ 34.“เอาล่ะๆ เอาเป็นว่าฉันผิดเอง หรือว่าเธอจะมาปั่นล่ะ”ริคเห็นใบหน้านวลที่แดงปลั่งราวมะเขือเทศสุกก็นึกเอ็นดูระคนอยากจะดูมากกว่านั้นก็อดสงสาร เลยไม่อยากแกล้งเธอให้อับอายมากกว่านี้ จึงเสนอทางออกให้แบบว่าเธอน่าจะไม่เสียเปรียบเขา“ปั่นให้โง่น่ะสิ ตัวเองตัวใหญ่ยังกะยักษ์ ถ้าเขาปั่นมีหวังน่องโป่งเท่าขาช้าง”สาวน้อยโวยอย่างรู้ทันใบหน้างอง้ำมองเขาตาเขียวปัด ใครจะไปปั่นจักรยานให้เขาซ้อนท้ายกัน เสียเปรียบเห็นๆ เผลอๆ ไอ้นายริค เวรนี่ต้องแกล้งโอบกอดเธอเป็นแน่ ไหนจะร่างกายที่แสนใหญ่โตของเขานั่นอีก ดรุณนุชมองใบหน้าหล่อเหลาที่ยิ้มน้อยๆ ยียวนและดูแสนจะเจ้าเล่ห์นั้น อย่างรู้ทันคนเจ้าเล่ห์แสนกล ไม่นึกว่าคนอย่างริค เวลส์ที่เขาว่าร้ายกาจนักหนาจะเจ้าเล่ห์และหน้าด้านหน้ามึนและยียวนได้ถึงเพียงนี้“ไปเลยรีบปั่นไปเลย อย่ามาทำเจ้าเล่ห์นะ” เธอพูดเสียงเขียวเพื่อกลบเกลื่อนความหวั่นไหวในใจ“ครับ ได้ครับ คุณผู้หญิง ของผม หึหึหึ”ชายหนุ่มรับคำโดยดี แต่ไม่วายที่จะหยอดคำพูดที่มีความหมายเล็กๆ ให้เธอได้ขัดเขิน แล้วปั่นจักรยานคันเล็กต่อไป แต่ในหัวสมองอันชาญฉลาดก็ไม่หยุดคิดหาแผนการจับยัยลูกลิงมาแนบข้างให้เร็วที่สุ
ตอนที่ 35.“ใครบอกว่าฉันชอบมัน มันตามฉันเองตะหากและถ้าคุณตาไม่บอดนะก็จะเห็นว่าไอ้เจ้าคอบร้าของคุณนี่มันคอยแกล้งฉันตลอดเลย นี่ฉันไม่ได้คิดไปเองนะ ฉันโดนหมาเจ้าเล่ห์ของคุณแกล้งจริงๆ นะคุณ” อรุณนารีบอกอย่างที่ใจคิด และกลัวว่าเขาจะไม่เชื่อร่างเล็กบางก็รี่เข้าไปจับแขนแกร่งนั้นเขย่าเบาๆ อย่างเน้นย้ำความคิดของตนเอง โดยหลงลืมความขุ่นข้องกับเหตุการณ์ อิหลักอิเหลื่อเมื่อตอนเช้าสนิทใจชายหนุ่มชำเลืองมองร่างบางที่แม้จะยืนแล้วก็ยังสูงพ้นศีรษะของเขาแค่นิดเดียวทั้งๆ ที่เขานั่งอยู่แท้ๆเธอตัวเล็กจริงๆ และมองเผินๆ เหมือนเด็กที่ยังไม่โตเป็นสาวเสียด้วยซ้ำ แต่การได้สัมผัสร่างกายเธอแบบไม่ตั้งใจถึงสองครั้งสองคราและแบบแนบชิดด้วยนั้นทำให้เขารู้ว่าเธอโตเป็นสาวเต็มตัวเลยทีเดียว“เธอนี่ท่าจะประสาท ดูหนังดู รายการปังคุง กับเจมส์มากเกินไปรึเปล่าจะมีหมาที่ไหนแกล้งคนได้ คิดมากไปแล้วมั้ง” ชายหนุ่มพูดเปรียบเทียบกับรายการแบบเรียลลิตี้ของญี่ปุ่นที่มีสุนัขกับลิงชิมแปนซีเป็นตัวเอกที่ต้องทำภารกิจต่างๆ ที่กำหนดให้และทั้งสุนัขทั้งลิงก็ทำได้ดี แบบน่ารักขำขัน จนคนติดไปทั่วบ้านทั่วเมือง“เอะนี่คุณไม่เชื่อฉันเหรอ นั่นไง มันหันมา
ตอนที่36. คิดได้ดังนั้นร่างเล็กบางก็รีบถอยออกมาห่างหนึ่งช่วงแขน เมื่อได้รับรู้ถึงความชิดใกล้จนแทบได้ยินเสียงหัวใจเต้นใบหน้ารูปหัวใจน่ารักแดงก่ำ อกสาวเต้นรัวอย่างแรงจนกลัวว่ามันจะกระดอนออกมาข้างนอก และพอหันไปเห็นเจ้าคอบร้าที่ทำท่าเอาขาหน้าปิดตาแบบที่ไม่ค่อยจะสนิทนัก และทำท่าล้อเลียนเธออย่างทึ่งๆ และแสนจะหมั่นไส้ในความยียวนกวนประสาทของมัน นี่เจ้าคอบร้านี่มันร้ายกาจขนาดนี้เลยหรือ หญิงสาวเดินลิ่วๆจากไปอย่างงอนๆ และงอนทั้งคนทั้งสุนัขแสนเจ้าเล่ห์และกวนประสาท!!!เหมันต์หัวเราะในลำคอมองตามร่างเล็กบางที่เดินตึงๆ จากไปอย่างแสนงอนนั้นแล้วก็อดหน้าแดงด้วยความขัดเขินเช่นกันนั้นไม่ได้ และยิ่งหน้าแดงขึ้นไปอีกเมื่อเห็นเจ้าคอบร้ามองเขาอย่างล้อเลียน กระดิกหางริกๆ อย่างยั่วเย้า และทำท่าเอาขาหน้าปิดตาข้างหนึ่งอย่างกวนๆ จนเขาต้องรีบทำหน้าเข้ม กระแอมในลำคอนิดๆ ก่อนจะหันมาสนใจภาพในหน้าจอคอมพิวเตอร์ แต่ในใจที่เย็นชาของเขากลับระริกไหวด้วยความเบิกบานอย่างไม่รู้ตัว“คอบร้า แกหยุดทำท่าแบบนั้นซะที รู้สึกเดี๋ยวนี้เอาใหญ่นะเราเจ้าเล่ห์ไม่มีใครเกิน เมื่อกี้แกล้งใช่ไหม” เหมันต์ทำเสียงเข้มใส่เจ้าคอบร้าเพื่อกลบเกลื่อนค
ตอนที่ 37.และสิ่งที่สำคัญที่สุด คือทุกๆ คนจะถูกปลูกฝังให้รักและซื่อสัตย์ต่อแผ่นดินเกิด และอย่าได้คิดทรยศแผ่นดินเกิดคนรุ่นคนเก่าก่อนซึ่งเป็นบรรพบุรุษของหิรัญวาริทน์ ได้กล่าวเป็นคำสอนที่ถ่ายทอดมาสู่ลูกหลานให้ซึมซับและปฏิบัติต่อกันมาคือ “แผ่นดินที่ให้ชีวิตและความอุดมสมบูรณ์แด่ทุกชีวิตนั้นเสมือนมารดาผู้ให้กำเนิดการทรยศหรือทำลายแผ่นดินเกิดก็เปรียบเสมือนลูกที่คิดทำร้ายพ่อแม่ เปรียบได้กับทรพี เพราะเมื่อใด ที่คิดทรยศแผ่นดินเกิดเมื่อใดจงรู้ไว้ว่านั่นคือหายนะ เพราะคนเราต่อให้มีสมบัติ เงินทองมากมายเพียงใด แต่หากไร้ซึ่งแผ่นดิน ไร้ที่อยู่ทำกิน ไร้ซึ่งชนชาติที่จะอยู่ชีวิตก็ไร้ค่า เพราะการไร้แผ่นดินกลบหน้าคือความอัปยศที่สุดในชีวิตคนเรา...”และถ้าหากคนไทยเราทุกคนคิดและทำได้อย่างนั้นประเทศเราคงสงบสุขและร่มเย็นมากกว่านี้ แต่เพราะทุกวันนี้ที่ประเทศของเราได้ประสบปัญหาต่างๆนั่นส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะมีคนบางกลุ่มที่ไม่เคยสำนึกในบุญคุณของแผ่นดินเกิด ไม่เคยภูมิใจในความเป็นไทยที่บรรพบุรุษได้เสียเลือดเนื้อปกป้อง ด้วยชีวิตและศักดิ์ศรี เพียงเพื่อให้ลูกหลานได้มีแผ่นดินที่จะอาศัยทำมาหากินชั่วลูกชั่วหลาน ได้ภาคภูมิ
ตอนที่ 38.“น่านะน้ำผึ้งอีกครั้งเดียวเท่านั้นนะ ต่อไปพี่ดังจะไม่ปากเสียไม่ทำให้ครูดาวเขาโกรธนะๆ ช่วยพี่ดังหน่อยน้องสาวคนสวนของพี่ดัง” เด่นดังโอดครวญกับน้องสาวคนสวยเมื่อหัวใจของเขาร่ำๆ อยากบอกรักคุณครูคนสวยแห่งบ้านเด็กที่ชื่อว่า ครูดาว“ไม่ต้องมาอ้อนวอน ช่วยทีไรทำเสียเรื่องทุกทีปากดีเข้าไปเขาไม่สนใจแล้วหันไปคว้าหนุ่มๆ คนอื่นมาเป็นแฟนนะเค้าจะสมน้ำหน้าให้” ดรุณนุชสะบัดเสียงใส่พี่ชายที่ยืนปากห้อยน่าสงสารอยู่ข้างๆ“โธ่น้ำผึ้งจ๋า อีกแค่ครั้งเดียวคราวนี้พี่ดังจะไม่ปากเสีย จะสารภาพรักและขอครูดาวแต่งงานเลยดีเปล่าล่ะ”“โธ่ไอ้ดังแกทำปากดี พอเอาเข้าจริงเห็นเขินแล้วพาลปากเสียทุกที” เด่นดีที่ยืนฟังแฝดน้องคร่ำครวญอยู่ก็อดที่จะเหน็บแนมน้องชายไม่ได้ ความรู้สึกตอนนี้คือหมั่นไส้ไอ้คนท่ามากปากเสีย“นี่ๆๆ พอๆๆ กันเลยทั้งสามคน แมงปอวางแผนให้ก็ได้ ไม่ต้องเถียงกัน” อรุณนารีขัดขึ้นเมื่อเห็นว่าสามพี่น้องมัวแต่เกี่ยงกัน เธอเรียกแทนตัวเองอย่างสนิทสนมกับแฝดทั้งคู่เพราะรุ่นราวคราวเดียวกันและเธอเองก็รู้สึกชอบนิสัยใจคอของแฝดขาวดำนี้เพราะทั้งคู่หน้าตารูปร่างเหมือนกันแทบทุกอย่างแต่ต่างกันเพียงสีผิวเท่านั้น แรกๆ เธอเอง
ตอนที่ 39.แต่เมื่อเหมันต์สำนึกได้ว่า เขาว่าหญิงสาวไว้เยอะ และคอยหาเรื่องทะเลาะกับเธอบ่อยๆ ตั้งแต่เธอมาที่นี่ และเหมือนเธอเองก็ยังคงขัดเคืองเขาอยู่เพราะหญิงสาวแทบไม่มองหน้าเขา จะคุยกับเขาก็เฉพาะเรื่องงาน เขาเองจึงสงวนท่าทีอยู่แม้จะรู้สึกผิดที่เคยว่าเธอไว้หลายอย่าง รวมทั้งที่ว่าเธอเป็นเลสเบี้ยนและแมงปอผิดเพศด้วย เพราะเธอแทบจะคุยกับเขาแบบนับคำได้เมื่อต้องพูดคุยกันเรื่องงานหรือเจอกันแบบไม่มีทางเลี่ยง แต่พออยู่กับคนอื่นเจ้าหล่อนพูดจ้อจนลิงแทบหลับ“แมงปอร้องเพลงเพราะนะนายว่ามั้ย ฉันชอบเสียงเธอจังมันกังวานใสน่าฟังมากทีเดียว นี่ถ้าเธอเป็นนักร้องต้องดังเป็นพลุแตกแน่ๆ ทั้งน่ารักและเล่นดนตรีเก่งแบบนี้มิเสียแรงที่แม่เป็นครูสอนดนตรี พรสวรรค์ล้วนๆ” ริคเอ่ยชมหญิงสาวไม่ขาดปากจนทำให้คนฟังอยู่รู้สึกขัดเคืองในใจตะหงิดๆ“แล้วน้องสาวฉันล่ะร้องเพลงไม่เพราะรึไง เห็นชมคนอื่นจังแถมยังรู้เรื่องดีขนาดว่าเขามีแม่เป็นครูสอนดนตรีด้วย มันชักยังไงๆ นะริค”“คนอื่นที่ไหนกัน แมงปอน่ะแทบจะเป็นลูกสาวคนโปรดของแม่กับพ่อนายไปแล้ว และเรื่องที่แมงปอเขามีแม่เป็นครูสอนดนตรีไทยใครๆ เขาก็รู้กันทั้งนั้นอีกอย่างยัยลูกลิงของฉันน่ะร
ตอนที่ 170.“แหมนายหัวคะ มาช้านะคะนี่มัวทำอะไรกันอยู่เอ่ย ว่าไงแกแมงปอเหนื่อยมากจนต้องให้นายหัวเขาอาบน้ำแต่งตัวแล้วประคองมาเลยเหรอแก” เนตรนาราเอ่ยกระเซ้าเพื่อนรักเหมือนรู้เหตุการณ์ก่อนหน้านี้เมื่อเห็นเหมันต์โอบประคองร่างเล็กๆ ของเพื่อนรักไม่ห่าง และเธอก็ได้ค้อนโตๆ จากเพื่อนรักมาแทนคำตอบพร้อมกับทำปากขมุบขมิบคาดโทษ เนตรนาราจึงได้แต่เสหัวเราะเก้อๆ ทั้งที่อยากจะหัวเราะดังๆ แม้ว่าเธอจะยังไม่เคยรักใคร แต่ไอ้อาการหลงเมียแบบเป็นเอามากและรอยแดงๆ บนลำคอขาวๆ ของเพื่อนรักก็เป็นหลักฐานชิ้นสำคัญว่าเธอคงจะหยอดถูกจุด แล้วยิ่งเห็นใบหน้ายิ้มแฉ่งบานฉ่ำของนายหัวมาร์คซึ่งเธอเคยได้ยินเพื่อนรักบ่นให้ฟังบ่อยๆ ว่าทั้งเคร่งขรึม รกรุงรังและเย็นชาแถมปากร้ายเมื่อคราวแรก ไม่มีให้เห็นแม้แต่น้อย มีเพียงใบหน้าของนายหัวมาร์คผู้ซึ่งกำลังอยู่ในห้วงรักแบบถอนตัวไม่ขึ้น“ไอ้เนตรแกก็ไปว่าไอ้แมงเดี๋ยวแม่คุณก็โกรธ น้อยใจงานเข้าพี่มาร์คอีกหรอก” อโนมาปรามเพื่อนรักแต่ตนเองก็ไม่วายส่งสายตาล้อเลียนไปให้เจ้าภาพทั้งสองเช่นกัน“แกก็ว่าแต่ฉัน ดูแกมองล้อไอ้แมงเหมือนกันล่ะน่า”“แหม ก็คนมันหมั่นไส้นี่หว่า”“อ้อนจ๋า ที่รักดูสิลูกอ้อนจะหาแ
ตอนที่ 169.ชายหนุ่มหลงใหลไปกับรสชาติหวานล้ำที่ได้รับจากร่างเล็กๆ ตรงหน้าที่ไม่น่าเชื่อว่าจะทำให้เขามีความสุขได้มากขนาดนี้ และคอยแต่จะหาโอกาสเชยชิมความหอมหวานจากร่างสาวจนเธอแทบหมดแรง แม้จะนึกสงสารหญิงสาวที่อ่อนด้อยประสบการณ์แต่เธอก็เร่าร้อน ไร้เดียงสาจนน่าสั่งสอนให้เป็นงานเป็นการ ซึ่งเขาก็ไม่รอช้าที่จะสอนสั่งแมงปอตัวน้อยแม้จะต้องคอยข่มความต้องการและค่อยเป็นค่อยไปเหมือนอย่างเช่นตอนนี้ที่เขาต้องคอยสอนสั่งและใจเย็นกับร่างเล็กๆ เปล่าเปลือยให้คล้อยตามและไม่หวาดผวาต่อความรักซึ่งเขามีให้กับเธอล้นปรี่ความหอมหวานของดอกไม้แรกผลิทำให้เขาไม่อาจทนต่อความเย้ายวนนั้นได้ ริมฝีปากร้อนๆ จึงดูดดื่มเชยชิมไปทั่วทุกตารางนิ้วบนร่างขาวผ่องที่เปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อทั้งตัว เสียงครางแผ่วหวานยิ่งกระตุ้นให้เขาเกิดความต้องการมากขึ้น ดวงนวลหน้าใสแดงปลั่งกับริมฝีปากเล็กๆ เห่อบวมเผยอน้อยๆ ยิ่งดูเร้าอารมณ์ให้โหมกระพือจนเขาอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าจากยอดอกสีหวานไปดูดซับความหอมหวานในโพรงปากสาวอย่างเร่าร้อนลิ้นหนาสอดรัดเคล้าคลึงดูดดื่มจนลิ้นเล็กๆ พ่ายแพ้ไม่เป็นท่าและยอมศิโรราบแก่เขา ร่างสาวที่ดูเหมือนร้อนเร่าจนแทบปริร้าวบิ
ตอนที่ 168. พิธีหมั้นและแต่งในวันเดียวกันแบบเรียบง่ายทว่าเต็มไปด้วยกลิ่นไอของความรักและหวานชื่นทั้งสองฝ่าย ทั้งเจ้าสาวเจ้าบ่าวต่างยิ้มแย้มผ่องใส แม้แขกเหรื่อจะมีแค่เพียงญาติๆ ไม่กี่คนแต่ทั้งงานก็สมบูรณ์แบบมีพิธีการที่ครบถ้วน ฝ่ายบิดามารดาเจ้าบ่าวเจ้าสาวต่างก็แย้มยิ้มแก้มปริที่เห็นบุตรสาวหนุ่มของตนเป็นฝั่งเป็นฝา เมื่อได้ไหว้พระรับพรและพิธีการในตอนเช้าสิ้นสุด แล้วก็มาถึงพิธีการในตอนเย็นซึ่งเป็นงานเลี้ยงเล็กๆ แต่บรรยากาศสุดแสนโรแมนติก ที่ได้รับการเนรมิตรจากเนตรนาราเจ้าแม่โปรเจคเช่นเคย เธอเสกสรรงานเลี้ยงแบบดนตรีในสวนมีดนตรีแจ๊สขับกล่อมท่ามกลางสวนน้ำตกจำลองและทุกคนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีสันสดใสงดงามเรียบหรู “ขอบคุณนะคะคุณอารี คุณสินธุ ที่ยกแมงปอให้ลูกชายของเรา” นายหญิงวารินเอ่ยขึ้นในขณะนั่งรับประทานอาหารกันพร้อมหน้าของบรรดาคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวของคุณนายดวงดี เนตรนารา อโนมา และครอบครัวของกันต์เพื่อนรักของอัคคีสามีของเธอ และครอบครัวของพ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงแห่งคุ้มอินจำปาญาติสนิทของเนตรนาราที่มาร่วมงานมงคลนี้ด้วย“แหมจะขอบคุณอะไรกันคะ เราต่างหา
ตอนที่ 167. “พี่ขอโทษถ้าสิ่งที่พี่ทำมันทำให้น้ำผึ้งลำบากใจและเข้าใจผิดตลอดมา” ชายหนุ่มพูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบซึ่งทั้งสองปล่อยให้ความคิดของตนเองล่องลอย โดยต่างก็เข้าใจไปคนละทิศคนละทาง ริคปล่อยมือจากเอวบางแล้วก้าวถอยหลังออกมาหนึ่งก้าวมองใบหน้าคมสวยอย่างตัดพ้อน้อยๆ ก่อนจะเดินจากไปปล่อยให้ดรุณนุชมองตามแผ่นหลังกว้างด้วยความน้อยใจและเสียใจที่อยู่ๆ เขาก็ปล่อยให้เธอจมอยู่กับความรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้งไว้เพียงลำพัง สิ่งที่เขาทำกับเธอตอนนี้มันบ่งบอกว่ารักเธอตรงไหน สาวน้อยคิดอย่างเจ็บปวดพลางทรุดนั่งลงบนพื้นทรายนุ่มมองท้องทะเลงามเพียงลำพังด้วยดวงใจที่สับสนเจมส์และไมค์ มองดูสองสามีภรรยาที่เดินไปคนละทิศคนละทางแล้วมองหน้ากันก่อนจะส่ายหน้าอย่างระอาจิตเมื่อคนทั้งสองต่างปากหนักและคิดมากกันทั้งคู่ดูก็รู้ว่าทั้งสองรักกันแค่ไหนแต่ต่างคนต่างอมพะนำไม่ยอมเอ่ยปากบอกในสิ่งที่ตนคิดและรู้สึกให้อีกฝ่ายได้รับรู้ แม้เขาทั้งสองจะไม่เคยมีความรักเพราะชีวิตที่เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายเสมือนแขวนอยู่บนเส้นด้าย แต่เท่าที่พวกเขามองดูอาการของคนมีความรักและเรียนรู้จากพฤติกรรมของนายใหญ่และนายหญิงแห่งเวลส์ ก็พอจะรู้ว่
ตอนที่ 166.“แมงปอจ๋า จะไปไหนน่ะ” เหมันต์รั้งมือบางเบาให้เธอหยุดเดิน พลางเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ “แมงปอจะไปติดกรอบรูปให้เสร็จเสียทีค่ะ เหลือแค่อีกไม่กี่หลัง พี่มาร์คถามทำไมคะจะไปช่วยหรือ” “ถ้าแมงปอให้พี่ทำอะไรพี่ก็เต็มใจทำจ๊ะ” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างออดอ้อนและก็ได้ค้อนงามๆ จากสาวเจ้า “ถ้างั้นก็เดินไปค่ะงานแมงปอจะได้เสร็จสมบูรณ์เสียที เปิดรีสอร์ตไม่ทันรับนักท่องเที่ยวไม่รู้ด้วย” “ไม่เป็นไรจ๊ะ แมงปอจะได้อยู่ที่นี่นานๆ ไงพี่มาร์คเลี้ยงได้อยู่แล้วเมียแค่คนเดียวสบายมาก” “ใครเป็นเมียพี่มาร์คกันคนบ้าหน้าไม่อายเขายังไม่ได้ยอมเป็นเสียหน่อยขี้ตู่ชะมัด” หญิงสาวเอ่ยเสียงอุบอิบใบหน้าแดงก่ำอย่างน่าดู “ก็อีกไม่กี่วันหรอกน่า ยังไงแมงปอก็บินหนีพี่มาร์คไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าหนีนะพี่มาร์คจะเด็ดปีกเสียให้เข็ด คอยดูสิ” “พี่มาร์คบ้าๆๆ” อรุณนารีทุบแขนแกร่งอย่างขัดเขินเมื่อเจอสายตาหวานฉ่ำล้อเลียนของเขา ชายหนุ่มรวบร่างบางไว้ในวงแขนก่อนจะวางร่างบางให้ยืนบนโขดหินเล็กๆ จนความสูงของเธอเท่ากันกับเขา ใบหน้าทั้งสองจึงอยู่ในระดับเดียวกัน หนุ่มสาวม
ตอนที่ 165. “ไอ้อาการแบบนี้มันเป็นไปได้หรือหมอเก่ง มันเกิดขึ้นบ่อยหรือเปล่าคะ” ดรุณนุชถามบ้าง “มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยหรอกนะน้ำผึ้ง เคสนี้นานๆ จะมีเกิดขึ้นกับคนไข้บ้าง แต่มันก็ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยด้วย แต่กรณีของหนูดีอาจจะเป็นข้อยกเว้น เอ่อผมคิดว่าเธอคงจะมีความทรงจำที่เลวร้ายเกี่ยวกับคิมหันต์มากเกินไปรึเปล่า...” หมอเก่งอ้อมแอ้มพูดเบาๆ ในตอนท้ายพลางชำเลืองมองใบหน้าที่เรียบเฉยของคิมหันต์ ซึ่งใบหน้าเรียบเฉยนั้นเขาไม่อาจคาดเดาได้ว่าชายหนุ่มคิดอะไรหรือรู้สึกอย่างไรกับเรื่องที่เกิดขึ้น “เอาเป็นว่าหนูดีแค่จำคิมไม่ได้ชั่วคราวใช่ไหม” นางดวงดีเอ่ยขึ้นบ้างและพลธวัชก็พยักหน้าช้าๆ เป็นคำตอบ “แล้วนานแค่ไหนที่เธอจะจำนายคิมได้” “มันก็ขึ้นอยู่กับตัวเธอเองว่าจะเปิดรับคิมหันต์เข้าไปในความทรงจำหรือเปล่า” หมอเก่งให้เหตุผล เท่านั้นเองคิมหันต์ก็เดินลงเรือนไปทันทีทำให้ทุกคนมองตามอย่างแปลกใจและเดาความรู้สึกของชายหนุ่มไม่ออก “สมน้ำหน้ามัน ถูกหนูดีเกลียดจนไม่อยากจดจำ” เหมันต์เอ่ยขึ้นอย่างอดไม่ได้และก็ได้ลูกทุบเบาๆ จากอรุณนารีพร้อมกับดวงตาเขียวๆ
ตอนที่ 164 “หนูดี พี่ขอโทษ” คำๆ นี้ไม่ได้หลุดออกจากปากของเขาแต่มันก็เป็นเพียงคำที่เขาคิดอยู่ในใจ ชายหนุ่มยื่นมือไปลูบเรือนผมสลวยอย่างอ่อนโยนจนไม่น่าเชื่อว่าเขาคือคนๆ เดียวกันกับที่คนที่ทำให้เธอต้องมานอนหลับใหลไม่ได้สติถึงสามวันเต็มๆ ริมฝีปากหยักสวยที่เคยต่อว่าด่าทอเธอสารพัดจุมพิตมือบางของสาวน้อยราวจะขอลุแก่โทษ ชายหนุ่มจ้องใบหน้างามขาวซีดนิ่งราวจะจดจำเธอไว้ในใจก่อนเขาจะกลับไปสู่ที่ๆ เป็นของเขา คิมหันต์ทำท่าคล้ายกับจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก่อนที่ชายหนุ่มจะได้เอ่ยอะไรออกมาร่างที่หลับใหลมานานก็ค่อยๆ ขยับตัว เปลือกตาบางใสขยับยุกยิกแพขนตางอนหนาอ่อนช้อยค่อยๆ โบกกระพือก่อนดวงตากลมโตค่อยๆ กรอกไปมาเพื่อให้ชินกับแสงสว่างยามบ่าย“แค่กๆ หนูดีหิวน้ำ” สาวน้อยไอแหบแห้งพลางร้องขอและมันก็ทำให้ชายหนุ่มเพียงคนเดียวในห้องรีบกุลีกุจอหามาให้และประคองร่างบางให้ลุกขึ้นเพื่อดื่มน้ำและเธอเองก็ทำตามโดยดีและไม่ทันได้มองว่าใครคือคนที่ประคองเธออย่างอ่อนโยน เมื่อฤดีชลดื่มน้ำจนหมดแก้วคิมหันต์ก็นำแก้วเปล่าไปเก็บ สาวน้อยที่เพิ่งลุกขึ้นนั่งได้ถนัดและหายงัวเงียมองแผ่นหลังกว้างอันแสนคุ้นตาอย่างแปลกใจ แ
ตอนที่ 163. “คุณแม่อย่าห้ามคิมเลยครับ วันนี้คิมจะเอายัยเด็กนี่ไปโยนทะเลให้เป็นอาหารปลา คนอะไรนำความเดือดร้อนมาให้คนอื่นไม่จบไม่สิ้น” “คุณป้าขา แม่ดวงขา ช่วยหนูดีด้วย” สาวน้อยร้องเรียกอย่างน่าสงสาร “หุบปากไปเลยยัยเด็กนรก” คิมหันต์ตะคอกใส่เธอ “หยุดนะคิมหันต์นี่ขนาดว่าต่อหน้าแม่คิมยังหยาบคายกับน้องขนาดนี้ เราลืมสัญญาที่ให้ไว้กับแม่แล้วรึไง” นางตวาดลูกชายอย่างโกรธจัด โกรธที่บุตรชายผู้หล่อเหลาสุภาพเรียบร้อยกลายร่างเป็นซาตานที่น่ารังเกียจรังแกสาวน้อยผู้น่าสงสาร ฤดีชลน่ารักและน่าสงสารเสมอในสายตาของนางๆ มองทุกอย่างด้วยเหตุและผล เพราะเคยตกอยู่ในสภาพเช่นนี้มาก่อน ฤดีชลไม่ได้ต่างจากนางตอนสาวๆ เลยสักนิดที่ถูกนายใหญ่แห่งเกาะพราวแสงจันทร์รังแกข่มเหงทั้งการกระทำและคำพูดต่างๆ นานา จนนางแทบทดท้อถอดใจ หากจะโทษลูกชายก็คงต้องโทษผู้เป็นพ่อที่ถ่ายทอดเชื้อบ้าซาตานร้ายกาจนี้มาสู่บุตรชายของนาง “คิมไม่ได้ลืม แต่ว่า...” “ไม่มีแต่คิมหันต์ ปล่อยน้องมาให้แม่เดี๋ยวนี้ คิมไม่มีสิทธิ์” นางขัดลูกชายเสียงเย็นทั้งดวงตาและน้ำเสียงซึ่งผู้เป็นลูกจะรู้ด
ตอนที่ 162. “พอเลยนายหญิงตัวเองก็มีลูกชายตั้งสามคนจะมาแย่งหลานเขาได้ยังไงโน่นไปเร่งให้นายหัวขอสาวแต่งงานโน่น”คุณนายดวงดีบอกอย่างหวงๆ หลานในท้องจนครูดาวขำผู้สูงวัยทั้งสองตอบโต้กันราวเด็กสาวรุ่น นายใหญ่เองก็ขบขันด้วยไปด้วย เห็นทีว่าคราวนี้เรื่องร้ายๆ ได้ผ่านพ้นไปเสียที “อ้าวน้ำผึ้งเด่นดี มาๆ เข้ามาดูคุณย่าจอมเห่อทั้งสองดูท่าจะเห่อเว่อร์กันใหญ่แล้ว” นายใหญ่ค่อนแคะสองสาว(เหลือน้อย) ทั้งสองซึ่งนั่งขนาบข้างครูดาวอย่างกลัวว่าตัวเองจะน้อยหน้ากันตามประสาคนเห่อหลาน “แหมๆๆ หน้าบานเชียวนะครับคุณนายดวงดี” เด่นดีเอ่ยกระเซ้าผู้เป็นมารดาอย่างอารมณ์ดีหลังจากเรื่องร้ายๆ ได้ผ่านพ้นไปเขากับครอบครัวก็กลับมายิ้มได้อีกครั้งกับข่าวดีที่พวกเขาจะได้สมาชิกใหม่เพิ่มขึ้น “เอ่อครูดาวครับ พอดีว่าผมเข้าไปเก็บกวาดห้องเจ้าดังแล้วบังเอิญเจอแผ่นซีดีนี้น่ะครับเหมือนว่าเจ้าดังมันจะเก็บไว้ให้ครูดาว มีจดหมายด้วยครับ” เด่นดียื่นแผ่นซีดีที่อยู่ในซองพลาสติกใสพร้อมด้วยกระดาษแผ่นเล็กๆ พับเป็นรูปหัวใจสวยงามให้ครูสาวผู้ที่เข้ามาเป็นน้องสะใภ้หมาดๆ หญิงสาวรับสิ่งนั้นมาด้วยมือที่สั่นนิด