“ขนมมาแล้วทานกันเลยสาวๆ” พนักงานยกขนมและเครื่องดื่มที่สั่งไปมาเสิร์ฟ พร้อมกับเก็บชุดเดิมที่สาวๆ กินกันไปก่อนหน้าที่เขาจะมาออกไป มือหนาตักชีสเค้กมาจ่อที่ปากเมียที่เม้มกันแน่นอย่างเอาใจ รอนานนับนาทีพิศลดาถึงเปิดปากรับขนมที่มาร์ตินป้อน“มีป้อนกันด้วย ไม่ทราบว่าคุณกับเด็กคนนี้เป็นอะไรกันคะ” อรนุชแกล้งถามทั้งที่รู้อยู่แล้ว เพราะได้ยินข่าวของคู่นี้มาเยอะ ถึงขนาดที่ว่ามาร์ตินทุ่มเงินบริจาคเสียมากมายให้กับมหาลัย เลยไม่มีใครกล้าที่จะมายุ่งกับเด็กนักศึกษาคนนี้“คุณก็น่าจะรู้อยู่แล้วไม่น่าแกล้งโง่เลยนะครับ เป็นถึงอาจารย์มหาวิทยาลัย เรื่องแค่นี้ดูไม่ออกก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว” มาร์ตินพูดเรียบๆแต่เจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจ เมื่อเจอคำพูดตรงๆ เข้าไปอรนุชถึงกับหน้าชา ส่วนลิลลี่กับชมพู่นั้นลอบมองหน้ากันยิ้มๆ อย่างถูกใจ“อรไม่รู้จริงๆ นี่คะเลยได้ถามออกไป และยิ่งเห็นว่าเป็นนักศึกษาด้วยเลยต้องถามเป็นธรรมดา เรียนก็ยังไม่จบเลยเป็นห่วงอนาคตนะคะ อาจารย์หวังดีกับเธอจริงๆ นะจ๊ะนักศึกษา” อาจารย์สาวปั้นยิ้มทั้งที่ในใจเดือดปุดๆ“ไม่ต้องห่วงอนาคตเมียผมหรอก ห่วงอนาคตตัวเองดีกว่า ระวังจะตกงานโดยไม่ทันได้ตั้งตัว คิดจะสอนล
“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ พอเถอะค่ะป๋าขาหนูไม่ไหวแล้ว นี่มันรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ใจคอจะไม่ให้พักเลยรึไง อ๊า คนนะไม่ใช่เครื่องจักรที่จะใช้งานได้ทั้งวันทั้งคืน” พิศลดานอนระทดระทวยผมเผ้ายุ่งเหยิง วันนี้หลังจากเลิกสอบแล้วมาร์ตินก็รีบมารับกลับบ้านทันที พอมาถึงยังไม่ได้ทันทำอะไรก็โดนอุ้มมานอนรองรับอารมณ์คนหื่น ตั้งแต่สองโมงจนตอนนี้จะทุ่มนึงแล้วยังไม่มีทีท่าว่าจะได้พักสักนิด“ก็ช่วยไม่ได้อยากปล่อยให้ผัวอดอยากมาหลายวัน พอถึงเวลาตามที่ตกลงกันไว้ป๋าก็ไม่ออมแรงหรอก ช่วงที่หนูสอบป๋าก็ได้แค่กอด ตอนนี้ไม่มีสอบแล้วป๋าก็ขอทบต้นทบดอกให้สามสมกับความหิว อ่าส์ เรียนจบแล้วเหลือแค่ฝึกงานป๋าว่าเรามีลูกกันเลยดีกว่า เลิกกินได้แล้วไอ้ยาคุมนั่นนะ ถ้าไม่เลิกกินก็จะแทงเช้า สาย บ่าย เย็น จนกว่าลูกจะติดเลยคอยดู”“ฮื่อ ตะ...แต่ หนูยังไม่พร้อมมีลูก อื้อ อย่ามาบังคับกันแบบนี้สิคะ อายุยังน้อยอยู่ขอใช้ชีวิตอิสระก่อนนะคะ อ๊ะ” ไม่พร้อมเธอยังไม่พร้อมที่จะมีลูกตอนนี้ แต่ดูท่าแล้วตาเฒ่าก็คงไม่ยอมง่ายๆ เหมือนกัน เพราะรายนี้อยากมีลูกมาตลอด“ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมป๋าอยากมีลูก แล้วก็จะทำให้ติดเร็วๆนี้ด้วย หนูอายุยังน้อยแต่ป๋าแก่ขึ้นทุกวั
“หนูล้างจานอยู่นะ อะ...อื้อ อื้อ” ปากอวบอิ่มถูกจ้วงจูบจากคนที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง มือที่ถือจานไว้ก็ค้างเติ่งอยู่อย่างนั้น นานหลายนาทีกว่าจะถูกปล่อยให้เป็นอิสระ “บอกว่า ยะ...อย่าไง” เมื่อเป็นอิสระพิศลดาก็รีบพูดห้ามเสียงสั่น“ป๋าว่าไว้ค่อยให้แม่บ้านล้างต่อพรุ่งนี้เถอะ ตอนนี้ป๋าอยากจะแย่อยู่แล้ว ขอตรงนี้เลยละกันนะคนดี” มาร์ตินเปิดก๊อกน้ำล้างมือนุ่มที่เต็มไปด้วยฟองที่เกิดจากน้ำยาล้างจาน สะอาดหมดจดแล้วก็จับพลิกร่างบางให้หันเข้าหาตัว ประคองแก้มเนียนจูบปากบวมแดงดังจ๊วบใหญ่ ดันก้นอวบอั๋นให้มาแนบชิดที่แก่นกายร้อนผ่าว ย่อตัวยกสะโพกงามขึ้นอุ้ม พาเดินไปวางไว้บนอ่างล้างจาน ขาเรียวสวยทั้งสองข้างเกาะเกี่ยวเอวหนาเอาไว้แน่น“ตรงนี้ไม่ได้นะคะ เกิดมีใครเดินเข้ามาจะทำยังไง” พิศลดาสั่นหน้า ยื้อมือหนาที่ลูบไล้อยู่ที่ขาสุดกำลัง“ไม่มีใครเข้ามาตอนนี้หรอกคนสวย ถ้าหนูไม่ครางเสียงดังก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราทำอะไรกัน ป๋าอยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง แล้วอีกอย่างขึ้นห้องตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว เพราะว่าป๋าจะกระแทกตอนนี้และเดี๋ยวนี้” มาร์ตินรั้งร่างบางให้ลงมายืนหันหน้าเข้าหาอ่างล้างจาน ถอดกางเกงนอนลงไปกองไว้ที่พื้นแล้วถลกเสื้อ
“ทูนหัวผัวอยากกินกาแฟ” เสียงทุ้มร้องเรียกหากาแฟจากเมียรัก พิศลดาเงยหน้าขึ้นมาจากนิตยสารที่อยู่ในมือ มองท่านประธานใหญ่ที่นั่งทำงานอย่างเอาจริงเอาจัง โดยไม่ละสายตาออกมาจากแฟ้มทั้งหลายที่กองอยู่ตรงหน้า“ดื่มไปสองแก้วแล้ววันนี้ พอแค่นั้นเลยค่ะ” พิศลดาเดินไปเปิดตู้เย็นที่หลบมุมอยู่แถวๆ ห้องน้ำ รินน้ำเย็นชื่นใจมาบริการให้สามีรูปหล่อที่วันนี้ดูจะตั้งใจทำงานเป็นพิเศษ“ชื่นใจจัง ดื่มน้ำเปล่าแทนกาแฟก็ทำให้ตาสว่างได้ เพราะคนเอามาให้กินมีฤทธิ์ที่ทำให้ผัวตาค้างได้” แขนเรียวถูกดึงทำให้ร่างบางเซถลาลงไปนั่งแหมะอยู่บนตักแกร่ง “ขอเพิ่มพลังก่อนนะจะได้มีแรงเคลียร์งาน” ปากอวบอิ่มที่อ้าเผยอต้องกลืนคำพูดลงเมื่อถูกจู่โจมด้วยจุมพิตร้อน“อื้อ ไหนบอกจะรีบเคลียร์งานไงคะ” มือนุ่มผลักหน้าหล่อที่คลอเคลียอยู่ที่ริมฝีปากออกห่าง “มีอะไรให้หนูช่วยไหมคะ มาฝึกงานแบบนี้มันสบายเกินไปให้หนูทำงานบ้างเถอะนะคะ” มาร์ตินส่ายหน้า ยกมือขึ้นมาบีบจมูกโด่งเชิดรั้นเบาๆ“ถ้าอยากช่วยก็ช่วยนั่งสวยๆ อยู่กับป๋าตรงนี้ ถ้ายังงอแงอีกสงสัยต้องจัดให้สักดอก เอาแบบนั้นไหมทูนหัวจะได้เลิกทำงานตอนนี้เลย” มือปลาหมึกลูบอยู่แถวขาขาวนวลที่โผล่พ้นกระโปรง
“ให้เขาเข้ามาได้เลยค่ะ แต่หนูขอลุกไปนั่งที่โซฟานะคะ นั่งแบบนี้มันดูไม่ดี” พิศลดาจะลุกขึ้นยืนแต่ติดที่มือหนาจับเอวเอาไว้แน่นทำให้ไม่สามารถลุกขึ้นได้ “ปล่อยสิคะ จะจับเอาไว้ทำไม เกิดไม่ใช่คุณสุธีร์กับคุณลีโอจะทำยังไง ถ้าเป็นพนักงานหรือผู้บริหารคนอื่นมันจะทำให้ภาพลักษณ์ของท่านประธานดูไม่ดีนะคะ”“ช่างหัวภาพลักษณ์มันสิ” มาร์ตินยักไหล่เขาไม่สนใจเรื่องนั้นอยู่แล้ว “เชิญครับ” สิ้นเสียงอนุญาตคนที่มาเคาะประตูก็เปิดเข้ามา“กว่าจะให้เข้ามาได้ยืนรากแทบงอก” เสียงบ่นอย่างไม่พอใจดังเข้ามา พร้อมกับหิ้วถุงอาหารมากมายเข้ามากับสุธีร์ “แล้วนั่นจะนั่งกอดกันอีกนานไหม”“ปล่อยก่อนพ่อมาไม่เห็นรึไง” พิศลดาแกะมือเหนียวออกจากเอว ส่งยิ้มหวานไปให้พ่อที่ยืนท้าวเอวมองดูอย่างไม่พอใจ“คุณพ่อมาได้ไงครับ” มาร์ตินยอมปล่อยให้เมียลุกขึ้นเดินไปหาพ่อตา ที่ยืนทำหน้ายักษ์มองเขาอยู่ มาแบบนี้เห็นทีเขาคงอดกินตับเมียไปตามระเบียบสินะเหอะ!“จะมายังไงก็ไม่เกี่ยวกับแก มานั่งนี่ยัยเฟิร์น” พ่อสุชาติดึงมือลูกสาวให้ไปนั่งข้างตัวเองที่โซฟา แกะอาหารน่าตาน่าทานออกมาให้ลูกสาวสุดที่รักได้กิน“พ่อมาที่นี่คนเดียวเหรอจ๊ะ แล้วมาถูกได้ยังไง ทำไมไม่โท
หลังจากที่พาพ่อตาและเมียกลับเข้าคอนโดเมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ มาร์ตินก็ขอตัวออกไปสังสรรค์กับเพื่อนที่โทรมาชวนตั้งแต่ตอนบ่าย พิศลดาก็ไม่ได้ว่าอะไร อนุญาตให้ไป แต่มีข้อแม้ว่าห้ามดื่มหนักและกลับดึก คนรักเมียก็ตกปากรับคำเป็นอย่างดี สองพ่อลูกจึงได้มีเวลาคุยกันสองคน คุยนั่นคุยนี่กันไปเรื่อยจนกระทั่งสามทุ่มจึงได้แยกย้ายกันไปอาบน้ำพิศลดานอนอ่านนิยายจนกระทั่งเที่ยงคืนก็ได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าห้อง ร่างบางลุกขึ้นมาแนบใบหูกับบานประตูเพื่อฟังให้แน่ใจว่าเป็นตาเฒ่าของเธอรึเปล่า“เปิดประตูให้หน่อยทูนหัว” มาร์ตินหมุนลูกบิดประตูไปมา ไม่อยากเคาะเสียงดังกลัวว่าพ่อตาจะตื่นขึ้นมา เมื่อกี้แอบเปิดประตูอีกห้องเข้าไปดูก็เห็นว่าพ่อตานอนหลับอยู่ จึงรีบมาที่ห้องเมียแต่ดันมาล็อคประตู ทำให้เขาต้องเคาะเรียกเบาๆ“ไม่ต้องเคาะให้เมื่อยมือหรอกไอ้ฝรั่ง ยัยเฟิร์นมันหลับไปแล้วมานอนกับฉันนี่มา” พ่อสุชาติเปิดประตูห้องนอนออกมาพูดกับลูกเขย มันคงคิดว่าตอนที่เปิดประตูเข้าไปเขาหลับไปแล้ว หึ ไอ้ลูกหมาเอ๊ย! ใครจะไปหลับลงในเมื่อตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วว่าจะรอให้มันกลับมาก่อน ลูกสาวเขาไม่มีทางขัดใจหรอกในเมื่อสั่งแล้วว่าถ้าไอ้นี่มาเคาะห้า
แปดโมงเช้า มาร์ตินก็เดินโอบเอวบางของเมียรักลงมาจากห้องนอนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ในอ้อมกอดของพิศลดามีครีมโอนอนซุกอยู่กับอกนุ่ม ทั้งคู่เดินเข้ามาในห้องรับแขกที่มีเจ้าหน้าที่นั่งยิ้มอยู่บนโซฟา สร้างความแปลกใจให้กับพิศลดาเป็นอย่างมาก เพราะเธอไม่ทราบมาก่อนว่าวันนี้มีอะไรเป็นพิเศษ ถามแล้วตาเฒ่าก็ไม่ยอมบอกเอาแต่ยิ้มอย่างเดียว จนกระทั่งมาร์ตินบอกว่าวันนี้เป็นฤกษ์ดีที่พ่อและแม่ของเธอได้ไปดูมาให้ สมควรแก่การจดทะเบียนสมรสเป็นที่สุด มาร์ตินจรดปากกาลงไปอย่างไม่ลังเลเช่นเดียวกับเธอ ตอนนี้กลายเป็นนางพิศลดา บัตเตอร์ มีสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย และในอีกสามเดือนข้างหน้าก็จะเข้าพิธีทางศาสนา ทุกอย่างถูกเตรียมพร้อมเอาไว้หมดแล้วโดยที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน“ทำไมหนูไม่เคยรู้เรื่องแต่งงานมาก่อนเลยคะ” พิศลดาถามขึ้นเมื่ออยู่กันตามลำพังในห้องนั่งเล่น หลังจากที่เจ้าหน้าที่คนสำคัญได้กลับไปแล้ว“ก็ป๋าอยากจะเซอร์ไพรส์หนูเลยไม่อยากบอกก่อน ไม่มีการขอแต่งงานที่เลิศเลออะไรเหมือนใครเขา หนูคงไม่ว่าอะไรป๋าใช่ไหม” มาร์ตินรวบมือนุ่มทั้งสองข้างมาไว้ตรงหัวใจที่เต้นตุบๆ พิศลดาอมยิ้มขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้ๆ ยื่นหน้าเข้าไปจูบที่แก้มสากของคน
“ยังไม่จัดกระเป๋าอีกทำโทษก่อนไปดีไหมเนี่ย หืม” มาร์ตินเดินเข้ามาในห้องก็เห็นว่าเมียคนสวยกำลังสาละวนอยู่กับการเลือกเสื้อผ้า เลยเดินเข้าไปช่วยหยิบในส่วนของตัวเองมาวางเอาไว้ที่เตียงรอให้เมียมาพับเก็บให้ ถ้าพับเองมันคงไม่เรียบร้อยแน่ๆ“ไม่ดีค่ะ” พิศลดาส่ายหน้าหวือ“ตอบแบบไม่คิดเลยนะทูนหัว ผัวเสียใจนะเนี่ย” มาร์ตินเดินมาหย่อนสะโพกลงนั่งบนเตียง มองดูเมียเก็บของเข้ากระเป๋าอย่างพิถีพิถัน“หนูคิดอย่างถี่ถ้วนแล้วค่ะ จัดเสร็จเราไปกันเลยนะคะไม่ต้องรอบ่ายหรอกเสียเวลา หนูอยากกลับบ้านใจจะขาดแล้ว” ตอนนี้ใจเธอล่องลอยกลับบ้านไปแล้ว และตัวก็อยากจะตามไปเร็วๆ ด้วย เพราะตั้งแต่กลับมาคราวนั้นก็ยังไม่ได้กลับไปอีกเลย“ก็ได้จ้ะ ว่าแต่หนูจะเอาครีมโอไปด้วยไหมคะ ถ้าเอาไปป๋าจะได้ไปเตรียมของให้เจ้าตัวยุ่ง” มาร์ตินมองลูกชายที่นอนหลับอุตุอยู่ข้างเตียงอย่างเอ็นดู“เอาไปค่ะ”“โอเคครับ” มาร์ตินพยักหน้าแล้วลุกขึ้นไปจัดการในส่วนของครีมโอ จัดของทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยก็ออกจากบ้านมุ่งหน้าสู่สุพรรณบุรีทันที“สองคนนั้นเมื่อไหร่จะถึงนะ” แม่นวลพรรณคอยชะเง้อคอมองลูกสาวกับลูกเขยที่บอกว่าจะมาหาที่ร้านทองก่อนเข้าบ้าน“เดี๋ยวก็มาน่าแ
“ทำอะไรให้ลูกผัวกินจ๊ะวันนี้” มาร์ตินในวัยกลางคนทว่ายังดูหนุ่มกว่าอายุถามภรรยาคนสวยที่กำลังสาละวนอยู่หน้าเตา อ้อมแขนแข็งแรวสวมกอดรอบเอวบาง เกยคางบนไหล่เล็ก แล้วสูดความหอมจากแก้มนวล“ของโปรดป๋ากับลูกค่ะ” พิศลดาตอบสามีเสียงหวาน“ของโปรดป๋ายืนอยู่ตรงนี้ต่างหาก” มือใหญ่ลูบสะโพกเมียอย่างยั่วเย้า พลางพรมจูบต้นคอขาวอย่างรักใคร่ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปีความหวานของทั้งคู่ก็ไม่เคยจืดจางลงเลย“ห้ามทะลึ่งนะคะ เดี๋ยวลูกก็กลับมาแล้ว เอามือออกไปเลยค่ะ” ตีมือซุกซนที่บีบแก้มก้นเธออยู่“ลูกยังไม่มาตอนนี้หรอก ป๋าเพิ่งจะโทรหาลูกสาวคนสวยของเรา ยังพอมีเวลานะคะทูนหัวของผัว ถ้าทำเวลาน่าจะได้สักสองรอบก่อนอาหารเย็น” งึมงำชิดซอกคอหอมกรุ่น“แก่แล้วนะคะ เพลาๆ เรื่องนี้บ้างเถอะค่ะ” พูดอย่างอ่อนใจ ขนาดว่าลูกโตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้ว ตาเฒ่าของเธอยังไม่หยุดหื่นเลย ตอนหนุ่มๆ เป็นยังไงตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้นไม่เปลี่ยนแปลง“ใครบอกว่าแก่ ป๋ายังหนุ่มยังแน่น แรงดีไม่มีตก ข้อนี้หนูรู้ดี ไม่งั้นหนูคงไม่ร้องครางทั้งคืนหรอก หนูเองก็สวยสะพรั่งไม่สร่าง ห่างไกลจากคำว่าแก่ สาวๆ บางคนยังสู้เมียป๋าไม่ได้เลย ไปไหนป๋าถึงต้องตามคุมเพราะมักมี
จัสมินในวัยสิบเก้าปีกำลังโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ผิวขาวอมชมพู ดวงตากลมโตหวานซึ้ง ริมฝีปากบางจิ้มลิ้ม เป็นที่หมายปองของบรรดาหนุ่มๆ ทั้งในและนอกมหาวิทยาลัย แต่ติดที่คุณพ่อหวงมากเลยไม่ค่อยมีใครกล้ามายุ่งด้วยสักเท่าไหร่ จัสมิน และซีลอนเรียนมหาวิทยาลัยแห่งเดียวกับที่คุณแม่เคยเรียน สองพี่น้องเรียนคณะเดียวกันเพียงแต่คนละชั้นปี ดีกรีความหล่อของซีลอนไม่น้อยไปกว่าคุณพ่อแม้แต่น้อย ด้วยวัยเพียงสิบแปดปี มีสาวๆ มาล้อมหน้าล้อมหลัง เรื่องนี้จึงทำให้คุณแม่ และพี่สาวต้องปวดหัวอยู่บ่อยๆ “พี่จัสมินวันนี้ให้อาลีโอมารับกลับบ้านก่อนได้ไหม เย็นนี้ผมมีนัดทำรายงานกับเพื่อน” ซีลอนบอกพี่สาวก่อนจะลงจากรถจัสมินมองหน้าน้องชายที่ถอดแบบมาจากคุณพ่อยิ้มๆ “ได้สิ ซีลอนไม่ต้องห่วง ไปทำงานของเราอย่างสบายใจเถอะ” และอีกหนึ่งอย่างที่ซีลอนเหมือนป๋า ก็คือเรื่องความหวงเธอ หวงมามี๊“ยังไงผมจะโทรหาพี่อีกทีนะ ห้ามปิดเครื่องนะครับคนสวย”“จ้ะสุดหล่อ แล้วเจอกันที่บ้านนะ” เปิดประตูรถลงไปแล้วจัสมินโบกมือให้น้องชายที่นับวันทำตัวเหมือนพี่ชายยังคงมองเธออยู่อย่างน่ารักจัสมินกำลังเดินขึ้นตึกเรียนระหว
มาร์ตินพาลูกมาทานเค้กตามความต้องการ ลูกค้าภายในร้านให้ความสนใจกับสามคนพ่อลูกที่มักจะมีภาพน่ารักๆ ออกมาให้เห็นผ่านโซเชียลเป็นประจำ คนหวงลูกเกิดอาการไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ถ้าไม่ติดว่าลูกกำลังทานกันเอร็ดอร่อยเขาจะอุ้มกลับบริษัทซะเดี๋ยวนี้เลย“ป๋ากินเค้กค่า” จัสมินตักเค้กช็อกโกแลตเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วมาจ่อปากคุณพ่อที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ อย่างเอาใจ เพราะคิดว่าพ่อคงอยากกินบ้างมาร์ตินมองช้อนเล็กๆ ในมือลูกพลางอมยิ้ม ยอมอ้าปากทานเค้กที่ลูกสาวคนสวยป้อน ยกมือขึ้นลูกศีรษะทุยเบาๆ “อร่อยมากเลยค่ะจัสมิน”“ป๋ากินอีกนะคะ” สาวน้อยตักป้อนอีก“ป๋ากินของซีลอนด้วยนะค้าบ” หนุ่มน้อยก็ไม่ยอมน้อยหน้าพี่สาว รีบตักของตัวเองมาจ่อปากคุณพ่อบ้างมาร์ตินมองลูกรักสองคนที่แย่งกันป้อนขนมเขาอย่างมีความสุข สลับกับป้อนใส่ปากตัวเอง จนกินไม่ไหว ลูบพุงน้อยๆ ของตัวเองกันทั้งคู่“อิ่มแล้วเหรอลูก” มาร์ตินหยิบทิชชู่มาเช็ดปากเลอะๆ ของลูกๆ อย่างอ่อนโยน มองดูพุงป่องๆ อย่างชอบใจ“ค่าอิ่มแล้ว ป๋าอิ่มยังคะ” จัสมินปีนขึ้นมานั่งตักคุณพ่อ เอาแขนเล็กๆ คล้องคอ แนบใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มลงบนไหล่แกร่งอย่างออดอ้อนเลยไ
“เมียจ๋า ผัวอยากรักหนูรับแสงวันใหม่ จะได้กระปรี้กระเปร่ากระชุ่มกระชวยตลอดวัน” เสียงอ้อนดังชิดใบหูขาวผ่อง ขบเม้มติ่งหูเมียจนเธอขนลุก“จะนอน ไม่อยากกนะชุ่มกระชวยค่ะ” ใบหน้างามเริ่มยุ่งเมื่อถูกรุกรานหนักเข้า ทว่าก็ยังไม่ยอมลืมตา“ไม่นอนแล้วทูนหัว ตื่นมาให้ผัวอึ๊บซะดีๆ ผัวหิวเมียจะแย่แล้ว” เอื้อมมือบีบเคล้นอกอวบที่ยังคงเต่งตึงเหมือนครั้งแรกที่เคยสัมผัส ทั้งลูกทั้งผัวดูดมันก็ยังไม่หย่อนคล้อยแม้แต่น้อย“หนูง่วง อย่าเพิ่งกวน จะหิวอะไรนักหนาล่ะคะ กว่าจะได้นอนก็ตีสาม ถ้าตื่นแล้วก็ไปดูลูกค่ะ” พูดเสียงแข็งด้วยความรำคาญ“ป่านนี้ลูกคงเล่นอยู่กับคุณตา คุณยาย มีคนช่วยดูแล้วเราควรทำกิจกรรมระหว่างผัวเมียต่อนะทูนหัว” พรมจูบที่ซอกคอขาว“ของหนูมันไม่ได้เสริมด้วยเหล็กนะคนบ้า ถึงได้หื่นไม่กลัวพัง หนูยังต้องใช้ไปตลอดชีวิตนะคะ” พิศลาลืมตาขึ้นมาด้วยความโมโห“ป๋ารู้ว่าของเมียไม่ได้เสริมด้วยเหล็ก เพราะมันทั้งดูด ทั้งตอด ทั้งอ่อนนุ่ม แล้วป๋าเองก็ต้องใช้ของหนูไปอีกแสนนานเหมือนกัน ไม่มีทางปล่อยให้พังเด็ดขาด” ลูบฝ่ามือบนเนินอวบแผ่วๆ“แต่หนูกลัวค่ะ!”“ไม่ต้องกลัว เพราะถ้ามันพังมันคงพังไปนานแล้ว” มาร์ตินพลิกร่างงามให
“พาลูกเมียออกมาได้แล้วเหรอไอ้ฝรั่ง” พ่อสุชาติกำลังนั่งดื่มกาแฟมองค้อนลูกเขยตาคว่ำ“คุณพ่ออย่างอนผมสิครับ ผมก็พาออกมาแล้วนี่ไง เมื่อคืนก็ยึดจัสมินกับซีลอนไปนอนกอดไว้ทั้งคืน เช้านี้ผมก็ต้องใช้เวลากับลูกๆ บ้าง คุณพ่อจะยึดไว้คนเดียวไม่ได้หรอกนะครับ” มาร์ตินปล่อยลูกลงยืนเพื่อให้ไปหาคุณตา“แกอยู่กับลูกทุกวันนานๆ ฉันจะมีโอกาสได้เลี้ยงหลาน มาที่นี่แกก็ต้องให้เวลาฉัน และแม่นวลอยู่กับลูกหลานเยอะๆ”“เถียงกันไปก่อนนะคะ หนูจะไปดูข้าวให้ลูก จัสมินกับซีลอนไปกับมามี๊ไหมคะ”สาวน้อยกับหนุ่มน้อยพยักหน้าถี่ วิ่งมาเกาะขาคุณแม่คนละข้าง พิศลดาพาเด็กๆ แยกตัวออกมา ส่วนหนึ่งเพราะไม่อยากฟังสองหนุ่มโต้กันไปมา ไม่มีใครยอมใครจริงๆ นิสัยก็คล้ายกันมาก ขึ้นชื่อเรื่องความหวง“ไปนั่งไกลๆ ฉันเลยไอ้ฝรั่ง ที่นั่งมีตั้งเยอะ จำเป็นต้องมานั่งตรงนี้ไหม” เหล่ตามองพ่อของหลาน“ผมพอใจจะนั่งตรงนี้ครับคุณพ่อ เราสองคนมาสงบศึกกันดีกว่าไหมครับ คุณพ่อไม่เหนื่อยบ้างเหรอครับหาเรื่องผมได้ตลอดเวลาเลย” เจอหน้ากันทีไรลับฝีปากกันตลอด“ถามมาได้ว่าเหนื่อยไหม มันก็ต้องเหนื่อยสิวะ ถ้าไม่อยากให้ฉันเหนื่อยแกก็เลิกกวนอารมณ์ฉันเสียสิ!” พ่อสุชาติพูดเส
“ลูกหลับนานหนูก็รู้ มีเวลาให้เรารักกันสักรอบสองรอบ ยอมป๋าดีๆ จะได้จบไวๆ”“ป๋า อื้ม” ประท้วงเสียงอู้อี้ ผลักหน้าหล่อออกแต่คนหื่นไม่ยอม“แงๆ มามี๊ค้าบ ป๋าค้าบ หาซีลอนหน่อย ฮือๆ”เสียงร้องไห้จ้าดังออกมาจากในห้องนอนราวกับรู้ว่าพ่อกับแม่กำลังจะทำอะไร มาร์ติน พิศลดากำลังจูบกันดูดดื่มผละกันออกจากกันอย่างรวดเร็ว“มั่นใจมากไม่ใช่เหรอคะว่าลูกไม่ตื่นง่ายๆ รีบปล่อยเลยค่ะ จะรีบไปดูลูก” มองค้อนสามีมาร์ตินยิ้มอ่อน ยอมปล่อยเมียรักเมื่อเสียงร้องดังขึ้นเรื่อยๆ ลุกได้พิศลดาก็รีบเดินเข้าไปในห้องนอนโดยมีร่างสูงตามมาติดๆ“มามี๊มาแล้วครับ เลิกร้องนะครับคนดีของมามี๊” พิศลดาอุ้มลูกน้อยมากอดไว้แนบอก ลูบหลังเล็กๆ ปลอบประโลม“มามี๊หาซีลอนแล้ว” ใบหน้าเล็กๆ ซบลงบนอกนุ่มๆ ด้วยความคิดถึง“ครับลูก มามี๊กลับมาแล้ว คิดถึงหนูกับพี่จัสมินมากเลย” ริมฝีปากประทับแนบศีรษะลูกชายด้วยความเอ็นดู ไม่ว่าสามีหรือลูกก็อ้อนพอกัน เรียกว่าไม่มีใครน้อยหน้าใคร“ฮื้อ” คราวนี้เป็นลูกสาวคนสวยที่ลืมตาตื่น คุณพ่อยิ้มอบอุ่น ช้อนลูกน้อยมานั่งตัก หอมแก้มยุ้ย จัสมินเห็นว่าคุณแม่มาแล้วก็ยิ้มดีใจ “มามี๊ขา หนูคิดถึงมามี๊”“มามี๊ก็คิดถึงหนูค่ะลูก” ท
มาร์ตินพาลูกมาทานเค้กตามความต้องการ ลูกค้าภายในร้านให้ความสนใจกับสามคนพ่อลูกที่มักจะมีภาพน่ารักๆ ออกมาให้เห็นผ่านโซเชียลเป็นประจำ คนหวงลูกเกิดอาการไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ถ้าไม่ติดว่าลูกกำลังทานกันเอร็ดอร่อยเขาจะอุ้มกลับบริษัทซะเดี๋ยวนี้เลย“ป๋ากินเค้กค่า” จัสมินตักเค้กช็อกโกแลตเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วมาจ่อปากคุณพ่อที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ข้างๆ อย่างเอาใจ เพราะคิดว่าพ่อคงอยากกินบ้างมาร์ตินมองช้อนเล็กๆ ในมือลูกพลางอมยิ้ม ยอมอ้าปากทานเค้กที่ลูกสาวคนสวยป้อน ยกมือขึ้นลูกศีรษะทุยเบาๆ “อร่อยมากเลยค่ะจัสมิน”“ป๋ากินอีกนะคะ” สาวน้อยตักป้อนอีก“ป๋ากินของซีลอนด้วยนะค้าบ” หนุ่มน้อยก็ไม่ยอมน้อยหน้าพี่สาว รีบตักของตัวเองมาจ่อปากคุณพ่อบ้างมาร์ตินมองลูกรักสองคนที่แย่งกันป้อนขนมเขาอย่างมีความสุข สลับกับป้อนใส่ปากตัวเอง จนกินไม่ไหว ลูบพุงน้อยๆ ของตัวเองกันทั้งคู่“อิ่มแล้วเหรอลูก” มาร์ตินหยิบทิชชู่มาเช็ดปากเลอะๆ ของลูกๆ อย่างอ่อนโยน มองดูพุงป่องๆ อย่างชอบใจ“ค่าอิ่มแล้ว ป๋าอิ่มยังคะ” จัสมินปีนขึ้นมานั่งตักคุณพ่อ เอาแขนเล็กๆ คล้องคอ แนบใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มลงบนไหล่แกร่งอย่างออดอ้อนเลยไ
ครอบครัวสสี่คนพ่อแม่ลูกพากันออกไปเที่ยว สถานที่แรกที่พาเด็ก ๆ มาก็คือวัด จัสมินกับซีลอนรักในการให้อาหารปลา หลังจากทำบุญไหว้พระแล้วก็เดินมาที่ท่าน้ำ แม้ว่ามาร์ตินจะนับถือศาสนาคริสต์แต่เขาก็ไม่ได้ยึดติดว่าจะต้องห้ามเข้าวัด เมื่อตอนที่แม่เขายังมีชีวิตท่านก็มักพามาทำบุญที่วัดบ่อย ๆ“มามี๊ ซีลอนกับพี่จัสมินให้ปลากินหนมปังได้ยัง” ซีลอนถามคุณแม่ที่อุ้มตัวเองไว้ด้วยความตื่นเต้น ไม่ต่างจากพี่สาวที่อยู่ในอ้อมแขนคุณพ่อ“ให้ได้แล้วจ้ะลูกรัก”สิ้นเสียงคุณแม่เด็กน้อยทั้งสองก็บิขนมปังในมือโยนลงน้ำที่มีปลาฝูงใหญ่มารอกิน ภาพครอบครัวน่ารัก ๆ เรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากคนบริเวณนั้นได้เป็นอย่างดีกิจกรรมแรกผ่านพ้นไปอย่างมีความสุข ต่อมาคุณพ่อก็พาลูกเมียมานั่งทานไอศกรีมในห้างสรรพสินค้าตามคำเรียกร้อง“มามี๊ป้อนป๋าหน่อยค่า ป๋าไม่ยอมกินเอง จัสมินป้อนไม่ได้ จัสมินชอบไอติมรสนี้ค่ะ” เขย่าแขนคุณแม่หวังให้ช่วยเพราะไม่อยากบ่งของโปรดให้คุณพ่อ“แต่ป๋าเขาอยากทานกับหนูนี่คะ จะไม่แบ่งให้ป๋าทานหน่อยเหรอจ๊ะ” อมยิ้ม พลางหยิบทิชชู่มาเช็ดมุมปากเลอะ ๆ ของลูกสาว“ป๋ากินนี่ กินกับซีลอน อ้าม” มือน้อย ๆ ตักไอติมรสช็อกโกแลตในถ้วยของตัวเ
“ป๋าขา จัสมินกับซีลอนจะไปเที่ยว ป๋าตื่นนะคะ ป๋า ป๋า”“ไปเที่ยว ๆ ซีลอนกับพี่จัสมินจะไปเที่ยว ๆ ป๋าค้าบ ป๋า”“ฮื่อ ป๋าขา”“ป๋าค้าบ ฮ่อ”สาวน้อยหน้าตาน่ารักน่าชังวัย 4 ขวบกับเด็กชายตัวเล็กวัย 3 ขวบที่มีเค้าความหล่อแต่เด็กเขย่าแขนคุณพ่อรูปหล่ออย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงงอแงเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ จนคนแกล้งหลับทนต่อไปไม่ไหวต้องลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยอมแพ้ให้กับลูกน้องทั้งสองคน“ชู่ ป๋าตื่นแล้วลูก ป๋าตื่นแล้ว หยุดงอแงกันได้แล้วนะคนดีของป๋า เดี๋ยวมามี๊ได้ยินจะดุป๋าเอานะครับ” มาร์ตินกางแขนกว้างรอรับร่างเล็ก ๆ ของลูกสาวและลูกชายที่กระโดดโลดเต้นกันบนที่นอนเมื่อสามารถปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาได้“ไปเที่ยว ๆ อยากไปเที่ยว ฮ่า ๆ” เสียงหัวเราะสดใสร่าเริงดังทั่วห้องนอนเมื่อจัสมินลูกสาวคนสวย ของคุณพ่อจอมหวงลูกเมียแกล้งเอาเคราที่เพิ่งขึ้นใหม่ถูไปตามพุงน้อย ๆ ของลูก ส่วนลูกชายคนเล็กก็นอนทับอยู่บนหลัง กอดคอพ่อแน่น“จัสมินกับซีลอนอยากไปแล้วใช่ไหมครับ” มาร์ตินถามลูกลิงตัวน้อยสองคนที่ชอบเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ วันหยุดเมื่อไหร่เป็นต้องชวนกันออกไปนอกบ้านตลอดเลย และเขาก็เป็นประเภทขัดลูก ขัดเมียไม่ได้ด้วย“ครับ / ค่ะ” เสียงเ