LOGINShare
บทที่ 8. ตอนที่ 3. หน้าที่ทายาท
Last Updated:
2025-10-21 21:47:17“พวกเธอชวนเขาเองเลยดีไหม”
เกาจางจิ้งเดินเข้ามาในห้องแต่งตัว พร้อมดอกไม้ช่อใหญ่
“พี่ให้ ยินดีกับความสมบูรณ์แบบสำหรับวันนี้”
ฟางเฟยรับช่อดอกไม้จากเขาพร้อมรอยยิ้ม
“ขอบคุณค่ะพี่จางจิ้ง เอ่อ…วันนี้ พวกเรานัดฉลองจบงานกัน พี่จางจิ้งมาร่วมด้วยสิคะ”
“ได้ ๆ พี่จะให้ทางโรงแรมจัดการให้ ใช้ส่วนดาดฟ้าดีไหม เป็นส่วนตัวหน่อย”
“ขอบคุณมากค่ะ” สาว ๆ ดีใจจนยิ้มแทบหุบไม่ลง
“นายน้อยน่าจะมีดอกไม้ให้พวกเราด้วยนะคะ แหม่…ดูซิให้แต่ฟางเฟย”
ซูมี่พูดด้วยท่าทางน้อยใจ จนทุกคนหัวเราะออกมา
“พวกเราถ่ายรูปกันดีไหม จบงานนี้แล้วอาจจะไม่ได้เจอกันอีก จะได้มีอะไรเก็บไว้เป็นความทรงจำ”
“ดี ๆ”
“พี่จางจิ้งรบกวนหน่อยนะ” ฟางเฟยส่งโทรศัพท์มือถือให้ชายหนุ่มช่วยถ่ายรูปให้ เขาก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย
ทุกคนกำลังพูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน ผู้ช่วยของผู้กำกับเจียอี ก็เข้ามาตามฟางเฟยถึงในห้องแต่งตัว
“คุณเกาฟางเฟย ผู้กำกับของพบหน่อยค่ะ”
“ค่ะ…มีอะไรผิดพลาดรึเปล่าค่ะ ฉันยังไม่ได้เปลี่ยนชุดเลย ไปแบบนี้เลยนะคะ”
“พี่ไปด้วย” เกาจางจิ้งเดินตามฟางเฟย เพื่อไปพบกับเจียอี
ผู้กำกับเจียอีอยู่ระหว่างนั่งพักเพื่อรอถ่านในฉากต่อไป ข้างตัวเขามีบุคคลแปลกหน้าที่หญิงสาวไม่รู้จัก
“ฟางเฟย นี่คุณกู่หมิงเขาเป็นผู้จัดและทีมสร้างภาพยนตร์อีกเรื่องที่เตรียมงานกันอยู่ พอดีเขารู้จักผม อันที่จริงก็ต้องการให้ผมไปทำงานให้เขา วันนี้เลยมาดูผมทำงาน พอดีเขาถูกใจคุณ”
“ใช่ครับ คุณแสดงได้ดีมาก สนใจอยากลองไปเป็นนักแสดงฝึกหัดกับผมไหม”
ฟางเฟยมองหน้าจางจิ้งเหมือนต้องการหาทางออก
“ขอบคุณครับ นี่ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีสำหรับเธอ แต่ช่วงนี้ฟางเฟยเพิ่งรับตำแหน่งสำคัญในตระกูล ผมคิดว่าเรายังไม่สะดวกสำหรับโอกาสนี้”
“นี่คงเป็น”
“ผม…เกาจางจิ้ง”
“สวัสดีครับนายน้อยเกา”
“ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณที่นี่ เจียอีบอกผมแล้ว ว่าถ้าต้องการคุณฟางเฟย ก็ต้องผ่านความเห็นของคุณด้วย เขาช่างรู้ใจคุณจริง ๆ งานของผมยังไม่ใช่ช่วงนี้ ถ้าอย่างไงรบกวนฝากคุณฟางเฟยเก็บไปคิดดูก่อนก็ได้ ถ้าสะดวกแล้วค่อยทักมาหาผม ผมรอได้ น้องสาวคุณมีสเน่ห์และมีฝีมือ เก็บไว้แต่ในตระกูล ก็เหมือนบอนไซในสวนหลังบ้าน มีค่ามีราคาแต่ไม่เคยให้ใครได้เห็น สู้เอาออกเวทีประกวดให้คนอื่นได้ชื่นชมไม่ดีกว่าเก็บไว้เหรอครับ”
ฟางเฟยมองหน้าจางจิ้งที่ยังคงเรียบเฉย บนใบหน้าปรากฎเพียงรอยยิ้มละมุน กู่หมิงนายคนนี้ไม่เบาเลย กล้าต่อปากต่อคำกับนายน้อยเกาอย่างเขา
“ใช่คุณพูดถูก ฟางเฟยมีค่ามีราคาที่ประเมินไม่ได้ ต่อให้ผมเก็บเธอไว้ชื่นชมคนเดียวที่บ้าน ผมก็มองว่าเราจะมีความสุขไปด้วยกัน ตอนนี้ไม่สะดวกก็คือไม่สะดวก หวังว่าคุณกู่หมิงจะเข้าใจ”
เกาจางจิ้งจูงมือฟางเฟยเดินออกมาโดยไม่กล่าวอำลา ทำเอากู่หมิงต้องผิดหวังอย่างแรง
“นายน้อยเกาจางจิ้ง วาจาแสบพอกับฝีมือสินะ ดูเขาสิ ทำท่าห่วงเธออย่างกับเป็นคนรัก นายดูเจียอี นายดู”
“เออ ๆ ก็เห็นอยู่ บอกตามตรง ผมตามจีบฟางเฟยหลายเดือนแล้ว แค่มองเธอเด็กสกุลเกายังแทบจะเอาดาบจิ้มตา คุณไม่เชื่อจะลองดูก็ได้นะ งานนี้ถ้าต้องการให้เธอมาทำงานกับคุณ คงต้องพยายามหน่อย เกาจางจิ้งไม่ใช่คนหนุ่มที่ผมเคยรู้จัก ทุกวันนี้เขาเปลี่ยนไปมาก คุณก็พยายามเอาแล้วกัน ผมช่วยได้เท่านี้ ได้ยินว่าฟางเฟยเธอได้รับมรดกโรงงิ้วในเกากังเฟยหรง ว่าง ๆ ก็ไปนั่งดูงิ้วบ้างสิผมแนะนำ”
“ความคิดดี นายไปกับฉัน”
เจียอีมองหน้าเพื่อน แล้วทำตาโตใส่เขา
“หาเรื่องตายมาให้ผมอีก คุณนั้นแหล่ะไป”
งานเลี้ยงบนดาดฟ้า ผ่านไปอย่างเรียบง่าย เกาจางจิ้งให้ทางโรงแรมจัดอาหารและเครื่องดื่มมาไว้ให้สาว ๆ แต่เพราะมีกันเฉพาะพวกเธอกินดื่มกันแค่เที่ยงคืนก็เลิกรา โดยไม่ปรากฎเงาของจางจิ้ง สาว ๆ พลาดโอกาสที่จะได้รู้จักสนิทสนมกับเขาตามที่ตั้งใจ
Latest chapter
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 10. ตอนที่ 4. เผชิญหน้า
“อย่ามากพิธี กลับมาแล้วรึ นางหนูตระกูลเกาผู้นี้ใช้ได้ทีเดียว งานแรกก็เจอเจ้าเล่นงานซะปางตาย ถนอมนางหน่อย หน้าที่ของนางยังไม่จบ"“ขออภัย ในเวลานั้นข้าไม่สามารถควบคุมตนเองได้ จึงพลั้งมือทำร้ายนาง และข้าไม่รู้ว่านางเป็นเพียงมนุษย์ ปิ่นเมฆาสวรรค์ของท่านซื่อเว่ยต้าตี้ ดูจะปิดบังทุกสิ่งได้มิดชิด จนข้ายังคิดว่านางเป็นเทพบนชั้นฟ้า ด้วยพลังแบบนั้นนางน่าจะรับมือได้ ไม่คิดว่าผลจะเป็นเช่นนี้"“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร เรื่องมันผ่านไปแล้ว นางเองตอนนี้ก็ปลอดภัยดี อยู่ในความดูแลของไท่ไป๋จิงซิง เมื่อเช้าข้าได้ส่งเห็ดหลินจือไปให้ อีกไม่นานก็จะกลับมาปกติ ว่าแต่เจ้าเถอะมีอันใดจะบอกข้าอีกหรือไม่”“ข้ามีเรื่องต้องกราบทูล ขอท่านฮั่นยุหวี่ ทรงโปรดอภัย”เทพเจ้ากุ้ยอ้ายป๋อเฉิง วาดแขนทำพิธีคารวะชุดใหญ่ แล้วคุกเข่าลงคำนับ ท่านฮั่นยูหวี่มองดูท่าคารวะแล้วรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ ด้านหลังกุ้ยอ้ายป๋อเฉิง มีเทพธิดามู่ตันว่าที่สะใภ้หลวงที่กำลังอุ้มทารกน่ารักในอ้อมอก “ข้า ใคร่ขอให้ท่านช่วยเหลือ ขอทรงโปรดยุติการเสกสมรสระหว่างมู่ตันกับไท่จื่อไฉเหลี่ยงหวง ด้วยนางเป็นภรรยาของข้า จึงมิอาจแต่งไปเป็นภรรยาผู้อื่นได้”องค์ฮั่นยุหวี
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 10. ตอนที่ 3. เผชิญหน้า
“ท่านคิดทำสิ่งใด”“พูดความจริง ต่อให้ต้องถูกลงโทษ ข้าก็ต้องยอมรับมัน”“ลงโทษ ความรักระหว่างเรามีโทษด้วยเหรอ ต่อให้วันนี้ท่านไม่มา ข้าก็คิดไว้แล้วว่าวันแต่งงาน ข้าจะบอกความจริงต่อตำหนักสวรรค์ ดินแดนสูงส่งเช่นนั้น คงไม่อยากรับผู้หญิงมีตำหนิไปเป็นชายาหรอก”“ทำเช่นนั้นมิได้ ทุกชีวิตที่นี่จะเดือดร้อน ถ้าความเข้าใจกลับแปลเปลี่ยนเป็นความโกรธเคือง”“แล้วแบบนี้จะทำอย่างไง”“เราจะไปกันสามคน เราจะไปกันเฉพาะครอบครัวของเรา เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคนอื่น เราสร้างเรื่องนี้ขึ้นมาเราต้องจบมันด้วยตนเอง”กุ้ยอ้ายป๋อเฉินอุ้มลูกชายของเขาในอ้อมอก แขนอีกข้างก็โอบเอวมู่ตันไว้ เสกตัวเองเป็นพญานกยักษ์ บินขึ้นสู่เวหา ทหารแดนบุปผาต่างตกตะลึง กับนกยักษ์ที่โฉบเอามู่ตันกับลูกชายของนางบินขึ้นสู่ท้องฟ้า กว่าจะตั้งสติได้ง้างคันธนูยิงออกไป พญานกยักษ์ก็พาสองแม่ลูกบินไปจนลับสายตาเสียแล้วเกาจางจิ้งยืนมองดูร่างของฟางเฟย ที่ถูกโยงไปด้วยอุปกรณ์ทางการแพทย์ ภาพที่ฟางเฟยสำลักเอาลิ้มเลือดออกมา ยังคงติดตาเขาจนถึงตอนนี้ เสื้อผ้าของเขายังเต็มไปด้วยเลือดของหญิงสาว แม้เขาจะผ่านการเข่นฆ่ามานับไม่ถ้วน แต่กับผู้หญิงคนนี้มันต่างกันออกไป บุ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 10. ตอนที่ 2. เผชิญหน้า
ซื่อเว่ยต้าตี้วางหญิงสาวลงใต้ต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้ที่กำลังแตกใบออกดอกสีชมพูเต็มต้น เหมือนภาพที่เห็นในห้วงฝัน ของกุ้ยอ้ายป๋อเฉิง ภาพฟางเฟยกระโดดโลดเต้น ร่ายรำท่ามกลางกลีบดอกไม้ที่ร่วงหล่น แต่เวลานี้นางกลับนอนแน่นิ่งใบหน้าเปื้อนไปด้วยเลือด ซื่อเว่ยต้าตี้ดึงร่างของฟางเฟยเข้ามาสวมกอด เขานึกถึงแต่ความสดใสร่างเริงของเธอ ไม่คิดว่าผลจะออกมาเป็นแบบนี้“ท่านซื่อเว่ยต้าตี้ รีบพานางไปหาท่านเทพโอสถเถิด พลังที่ท่านมอบให้นาง จะรักษาพลังของนางได้ชั่วคราวเท่านั้น ท่านควรรีบพานางไปรักษา”“ข้ารู้แล้ว ทั้งหมดก็เป็นเพราะเจ้า ตัวเจ้าเองก็ควรรีบไปแก้ไขเรื่องตัวเองได้แล้ว ข้าบุกแดนบุปผาจนคนที่นั้นเกลียดขี้หน้าไปหมดแล้ว”กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงเปิดประตูมิติให้เขา พานางไปรักษายังแดนโอสถ“เสร็จเรื่องแล้ว ข้าจะไปขอบคุณนางด้วยตนเอง”“ไม่จำเป็น”ซื่อเว้ยต้าตี้อุ้มร่างฟางเฟย เดินหายเข้าประตูแห่งเวลา แล้วประตูก็ปิดลง“นางหนูผู้นี้ดื่มยาไปแล้ว อีกสักครู่อาการจะค่อย ๆ ดีขึ้น”“ขอบคุณ ท่านเทพไท่ไป๋จิงซิง ที่ยอมช่วยเหลือ”“ข้าเป็นหมอก็ต้องรักษา ดีที่ท่านใช้พลังเทพกับนางไม่มาก นางเป็นดวงจิตมนุษย์รับพลังจากท่านมากเกินไป ก็อาจแตกสลายไ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 10. ตอนที่ 1. เผชิญหน้า
ฟางเฟยรีบพูด เพื่อหวังเตือนสติเทพเจ้าธาตุไม้ แต่เหมือนเขาจะโดนความโกรธครอบงำ จนขาดสติไปแล้ว พลังของเขาที่ปล่อยออกมา เข้าสู่ร่างฟางเฟยโดยตรง หญิงสาวเจ็บปวดจนเกินจะทนรับไหว เริ่มมีเลือดไหลออกจากปากและจมูก ทันใดนั้นปรากฏแสงสว่างเจิดจ้า ส่องผ่านกิ่งไม้ที่แน่นหนา แสงจ้าส่องรอดเข้ามาถึงด้านใน ก่อนที่กิ่งไม้เหล่านั้นจะระเบิดออกเป็นจุน ร่างของกุ้ยอ้ายป๋อเฉิงกระเด็นไปติดผนัง กิ่งไม้ที่เหลือจากการระเบิด หดกิ่งก้านที่เหลือเข้าเป็นปิ่นพฤกษาตามเดิม ร่างของฟางเฟยนอนฟุบอยู่กลางเรือน หญิงสาวสำลักเอาลิ้มเลือดออกมา จนดูน่าสงสาร ภายในห้องนอนบ้านสกุลเกา ฟางเฟยนอนดิ้นทุรนทุราย ก่อนจะสำลักเอาลิ้มเลือดออก จนทั่วทั้งตัวและที่นอนกลายเป็นสีแดง“ฟางเฟย ฟางเฟย เกิดอะไรขึ้น” จางจิ้งเรียกชื่อหญิงสาวด้วยความตกใจเกาจางจิ้งรีบมาประคองร่างฟางเฟย เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองออกมา เช็ดเลือดออกจากใบหน้าของหญิงสาว จนทั้งมือและแขนของเขาเต็มไปด้วยคราบเลือด“ซิน ซิน เร็วเข้า ซินอยู่ไหน” ชายหนุ่มรีบตะโกนเรียกสาวใช้อย่างลนลานตงเจ๋อหน้าตาตื่นเข้ามา“ซินยังคุกเข่าอยู่ที่ศาลเจ้าครับ นายน้อย”ใช่เขาสั่งลงโทษเธอ ลืมเสียสนิท“ไปตา
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 9. ตอนที่ 4. ห้วงฝันอันไร้รัก
“ข้าอยู่คนเดียว แต่ก็มีเหล่าลูกศิษย์และบริวารรับใช้อยู่ด้วย เพียงแต่เวลานี้พวกเข้าแยกย้ายกันไปทำงานของตน เจ้าจึงเห็นว่าข้าอยู่ลำพัง”“ขออภัย ข้าเพียงแต่แปลกใจ ท่านเป็นบุรุษรูปงาม คิดว่าจะมีหญิงงามรู้ใจเคียงข้าง”“ไม่มี น่าอิจฉาท่านเทพเจ้าดวงดาวที่มีสาวงามเช่นเจ้าเคียงกาย ข้าเป็นเพียงเทพเจ้าดูแลต้นไม้ วัน ๆ หมดไปกับการปลูกขยายพันธุ์และเก็บเกี่ยว ไม้จากแดนพฤกษาจะถูกส่งไปสร้างตำหนักหรือสิ่งปลูกสร้างต่าง ๆ ตามใบเบิกจากสวรรค์ส่งมา”“เป็นแบบนี้นี่เอง ท่านควรมีคนรู้ใจ ชีวิตจะได้ไม่เงียบเหงา”“ข้าไม่เงียบเหงา ข้ามีเหล่าศิษย์ที่เป็นเด็กดี ความรักสำหรับข้าล้วนแต่เป็นเรื่องโกหก ข้าขอมีที่ชีวิตที่ไร้รักเช่นนี้จะดีกว่า ต้องถูกหักหลังหลอกลวง”“ท่านพูดเหมือนคนเคยมีความรัก”กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงเงียบไป เขายกจอกชาขึ้นดื่มด้วยท่าทีที่สงบเยือกเย็น“ท่านกุ้ยอ้ายป๋อเฉิง ข้าจะไม่อ้อมค้อม ข้าต้องการให้ท่านเผชิญความเป็นจริง ท่านต้องออกจากความฝันนี้ ท่านขังตัวและใจตนเองอยู่ที่นี่นานเกินไปแล้ว”กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงกระแทกจอกชาลงบนโต๊ะจนจอกแตก เศษกระเบื้องปักโดนนิ้วมือจนเลือดออก “เจ้าเป็นใคร เข้ามาในแดนฝันของข้าทำไม” เทพเ
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 9. ตอนที่ 3. ห้วงฝันอันไร้รัก
เกาจางจิ้งกลับมาถึงบ้านสกุลเกาก็เป็นเวลาเกือบค่ำแล้ว ชายหนุ่มมุ่งตรงไปที่บ้านของฟางเฟยทันที เขานัดเธอเอาไว้ ผิดนัดแบบนี้เธอจะงอนเขารึเปล่า บ้านทั้งหลังเงียบเชียบ มีเพียงไฟอัตโนมัติไม่กี่ดวงที่ติดสว่าง จางจิ้งเริ่มสะกิดใจ ต้องเกิดเรื่องกับเธอแน่ เขารีบเข้าไปในบ้าน เป็นตามที่คิดไว้ ฟางเฟยทิ้งร่างนอนฟุบอยู่บนพื้นกลางห้องรับแขก ในมือมีคันฉ่องทองแดงคาอยู่ เธอเดินทางไปแล้ว จางจิ้งอุ้มร่างของฟางเฟยไปนอนที่เตียง ซินเตรียมอาหารค่ำเดินเข้ามาพอดี“เธอมัวไปทำอะไร ทำไมไม่ดูแลคุณหนู” จางจิ้งตวานสาวใช้ด้วยความโกรธ“นายน้อย ฉันไปเตรียมอาหารค่ะ ตอนแยกกับคุณหนูเธอยังดูปกติดี ทำไมตอนนี้เป็นแบบนี้ไปได้”“ซิน เธอเป็นคนที่ฉันไว้ใจ ถึงเลือกมาดูแลฟางเฟยตั้งแต่แรก เธอไม่ควรปล่อยในคุณหนูคาดสายตา ไปคุกเข่าสำนึกตนที่ศาลเจ้า ไม่มีคำสั่งห้ามลุกเด็ดขาด”“ค่ะ นายน้อย”ซินเดินออกไปรับโทษของเธอ โดยไม่มีสายตาตัดพ้อแต่อย่างใด เกาจางจิ้ง นั่งดูหญิงสาวที่เวลานี้ ดูเหมือนหลับสนิท แต่ความจริง เธอกำลังไปทำหน้าที่ทดแทนคุณสวรรค์ แทนทุกคนในสกุลเกา ซื่อเว่ยต้าตี้ นั่งมองดูร่างกุ้ยอ้ายป๋อเฉิงที่นิ่งสงบ เทพเจ้าหนุ่มรวบรวมสมาธิ เพ
You may also like
ฉันจะเป็นตัวประกอบที่ร่ำรวย(ฮาเร็ม)
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า394 viewsสมบัติแห่งขุนเขา
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ7.9K viewsให้ชะตากรรมนำทาง
Sanassetong 6.5K viewsShe’s manaic | หมาบ้าของท่านประธาน
Zicx409 views5/B ปราสาทต้องคำสาป
ยัยแม่มดแสนน่ารัก305 viewsล่ามรักบัลลังก์มาร
Happy Better347 viewsฤาจันทราเร้นรัก
rasita_suin943 viewsป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ
เซี่ยหมิงจู9.3K views
