หน้าหลัก / โรแมนติก / ห้ามรักเธอ / บทที่ 39...รักมันรึไง

แชร์

บทที่ 39...รักมันรึไง

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-21 23:19:13

“ไม่เอาน่า อย่าทะเลาะกันเลย พวกเราเป็นเพื่อนกันนะ”

อิศราชี้หน้าธนินทร์ “ไปเลยนะ ไปเอาหลักฐานที่นายเก็บไว้มาเลย ถ้าไม่เอามา เราจบกันแน่”

วราลีหน้าตื่น หันไปเอาเรื่องธนินทร์อย่างลืมตัว “ธาม! นี่นายยังเก็บเอาไว้เหรอ...นาย! เอ่อ...” เมื่อคิดได้ว่าเผลอสารภาพไปเสียแล้ว วราลีถึงกับก้มหน้าร้องไห้ เพื่อเรียกคะแนนสงสารจากสองหนุ่ม “ทำไมทุกคนถึงทำกับฉันแบบนี้ ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ...ฮือ”

ธนินทร์ตื่นตระหนกเมื่อเห็นวราลีร้องไห้ เขาเป็นโรคแพ้น้ำตาวราลีมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

“โธ่ลี ไม่จริงนะไม่จริง เราลบไปแล้ว ลบไปแล้วจริงๆ มันไม่เหลืออะไรแล้วจริงๆ”

วราลีเงยหน้าขวับ แล้วจ้องธนินทร์ด้วยตาขวางข้น “ยังจะพูดโง่ ๆ อีกนะ หุบปากแล้วหายไปจากตรงนี้ได้มั้ย จะไปไหนก็ไปเลย ไปสิ!!”

เมื่อโดนไล่ขนาดนั้น ธนินทร์เสียใจจนพูดไม่ออก เขาหันหลังก้าวออกจากห้องไปอย่างหัวเสีย

วราลีปาดเช็ดน้ำตาที่กลั่นออกมาจากความตอแหลเสแสร้ว หันมองอิศราด้วยสีหน้าผิดหวัง ดูเหมือนความรักของเธอจะไม่มีความหมายสำหรับเขาเลย

“เมฆรักมันมากเหรอ”

อิศรานิ่งเงียบ แทนคำตอบที่อยู่ในใจ วราลีหัวเราะแทบไม่ออก เธอไม่น่าสนับสนุนให้เขาเล่นเกมปัญญาอ่อนนั่นเ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ห้ามรักเธอ   ตอนจบ...แต่งงานกันนะ

    “อย่ามาล้อเล่นนะ ฉันไม่สนุกด้วย” ถึงใจจะเต้นรัวแค่ไหนก็เหอะ “เลิกเพ้อเจ้อ แล้วกลับไปได้แล้ว กลับไปอยู่ในที่ของคุณซะ”“ผมพูดจริงนะดาว” เขาคว้ามือเธอมากอดกุมไว้กับอก ส่งสายตาอ้อนวอนจริงจัง หากอธิบายความคลั่งรักในหัวใจเป็นคำพูดได้ เขาต้องใช้เวลาทั้งชาติในการบรรยายอย่างแน่นอน “ผมขอโทษนะ ผมขอโทษ ขอโทษสักพันสักหมื่นหรือล้านครั้งก็ได้ ผมขอโทษที่ผมไม่สามารถปกป้องคุณกับลูกได้”คำว่าลูกทำให้เขายิ่งโมโหตัวเอง นึกอยากทุบหัวตัวเองซ้ำๆ“ผมทำให้คุณต้องเจ็บ ต้องปวด และเป็นทุกข์” เขารู้ดีเลยว่าเธอจะเป็นทุกข์และทรมานแค่ไหน เขานึกอยากเจ็บปวดแทนเธอ “ที่ผมบากหน้ามาหาคุณ ผมไม่ได้ต้องการให้คุณอภัยให้ผมเลย คุณไม่จำเป็นต้องให้อภัยผมเลยดาว ...แต่ผมอยากให้คุณให้โอกาสผม ให้ผมได้แก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด ให้ผมได้ชดใช้ความผิด ให้ผมได้ดูแลคุณ ปกป้องคุณ”พิมพ์ดาวน้ำตาไหล หัวใจเจ็บปวดคลี่คลายความทุกข์ไปได้บ้างแล้ว “คุณไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะ ฉันไม่ได้โกรธคุณ แต่ฉันโกรธตัวเองต่างหาก โกรธที่ตัวเองยอมทำผิด เพราะแค่...อยากจะอยู่กับคุณ”“ดาว!!” ชายหนุ่มคว้าหญิงสาวมาสวมกอดแนบแน่นอีกครั้งอย่างแสนรักและอบอุ่นอ่อนโยน เธอรู้สึกสัมผ

  • ห้ามรักเธอ   บทที่ 97...มาทำไม ไปซะ!

    “อะไรกันเนี่ยหนูเมย์” แม้แต่คุณผู้หญิงเองก็เถอะ ถึงแม้จะรู้ว่าเกิดเรื่องราวขึ้นที่ห้องนั้น แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะรุนแรงขนาดนี้ ชัยวัฒน์ปิดปากเงียบ ไม่ยอมบอกว่าพิมพ์ดาวแท้งลูกด้วยซ้ำเมย์ลดาหน้าซีดเผือด ตัวสั่นงันงก “เมย์ผิดเหรอคะ ที่เมย์รักและหวงเล็กมาก จนไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหนมาแย่ง คนที่ทุกคนควรจะประณามคือยัยนั่นต่างหาก ไม่ใช่เมย์”“ดาวไม่ผิด ผมผิดเอง ผมบังคับให้ดาวไปอยู่ด้วย ผมขืนใจเธอจนท้อง”“เล็ก!!!” เมย์ลดาเดินไปตบหน้าคิมหันต์อย่างแรง ก่อนจะวิ่งออกจากบ้านหลังใหญ่ไปด้วยความเสียใจ“นายเล็ก นายนี่มันเลวจริงๆ ไม่สมกับที่ดาวรักแก”“ใช่ ผมมันเลว ที่ไม่สามารถปกป้องเมียกับลูกได้” คิมหันต์น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่อาย “ผมไม่รู้เลยว่าดาวต้องเจ็บปวดขนาดนี้ และลูกผมต้องมาตายแบบนี้ ผมจะไม่ให้อภัยตัวเองเลย”มารดาสงสารลูกชายจับใจ ตรงเข้าไปสวมกอดจนแน่น แล้วปลอบประโลมด้วยความปราณี“ไม่เป็นไรนะ ที่ลูกทำไปทุกอย่าง เพราะลูกรักหนูดาวใช่มั้ย บอกแม่มาสิว่าลูกรักหนูดาว”“ครับ ผมรักเธอ ผมอยากขอโทษเธอ อยากขอเธอแต่งงาน คุณแม่ครับ บอกผมมาเถอะว่าตอนนี้ดาวอยู่ที่ไหน นะครับคุณแม่”“ขอโทษนะตาเล็ก แต่แม่ไม่รู้จริงๆว่านา

  • ห้ามรักเธอ   บทที่ 96...ผมคิดถึงเธอ

    “เฮ่อ...ฉันต้องลืมทุกอย่างให้ได้ เพื่อพ่อ และเพื่อตัวฉันเอง” หลังจากที่บิดาไปอุ้มเธอออกมาจากห้องนั้น เขาก็ไม่เคยถามหรือพูดอะไรเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอีกเลย นำตัวเธอไปรักษาที่โรงพยาบาลจนหายแล้วก็พามาอยู่ที่นี่ ไม่ถามแม้แต่คำเดียวว่าเธอท้องกับใคร ด้วยซ้ำถึงแม้ลึกๆ เขาจะรู้ก็ตามเธอโชคดีเหลือเกินที่มีพ่อคนนี้...ไม่ว่าเขาจะเป็นคนขับรถหรือเป็นคนสวน เขาคือผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอ“เล็กคะ ทำไมคุณเป็นแบบนี้ วันๆเอาแต่เมา ไม่ยอมทำการทำงาน ปล่อยตัวจนโทรมไปหมดแล้ว”“นี่ผมก็อยู่ที่ทำงานนะ”“ใช่ คุณอยู่ที่ทำงาน หลังจากที่คุณไม่ยอมมาทำงานเลยเป็นเดือน คุณเป็นบ้าอะไรคะ”“ผมขอโทษ”อีกแค่สัปดาห์เดียวเท่านั้น เธอกับเขาจะเข้าสู่ประตูวิวาห์ ทุกอย่างจัดเตรียมไว้หมดแล้ว และเธอก็พร้อมที่จะเป็นเจ้าสาวของเขาทุกลมหายใจ“เล็กคะ ถ้าคุณอยากให้เมย์ยกโทษให้ คุณต้องไปกับเมย์เดี๋ยวนี้ค่ะ”“ไปไหน”“ไปตัดผม โกนหนวดซะดีๆ” เขายอมให้เธอลากเข้าร้านเสริมสวย เพราะไม่อยากฟังเธอบ่น และสัญญาว่าจะงดดื่ม งดเที่ยว เพื่อความสบายใจของเธอ “คุณต้องดูดี เพราะคุณคือว่าที่สามีของเมย์ลดา เข้าใจมั้ยคะ”คิมหันต์กลับมาอยู่ในสภาพห

  • ห้ามรักเธอ   บทที่ 95...ดาว...คุณอยู่ไหน??

    “ไม่ดีใจเหรอ”“ดีใจสิ”“แล้วทำไมทำหน้าอย่างนั้น ดูไม่มีความสุขเอาซะเลย”“แล้วแกล่ะ กำลังจะแต่งงาน ทำไมดูไม่เห็นมีความสุขเลย”“ใครบอกไม่มีความสุข ผมมีความสุขโคตรๆเลย”“ฮึ” รณภพสั่งเครื่องดื่มมาจิบต่อ อย่างไม่สบายอารมณ์ “ทำไมต้องเป็นฉันวะ แกมารับตำแหน่งแทนฉันได้มั้ย”“เฮ๊ย พูดอะไรอย่างนั้น พี่น่ะแหละ เหมาะสมแล้ว ปล่อยผมไปเถอะนะ แค่เป็นผู้ช่วยพี่ ผมก็เหนื่อยโคตรๆแล้ว มีเลขาอยู่คน ก็ไม่ค่อยได้เรื่อง ขนาดชงกาแฟยังไม่อร่อยเลย”“ไล่ออกเลยสิ” รณภพยิ้ม แต่สายตานั้นขมขื่น“จะบ้าเหรอพี่ เด็กเส้นคุณพ่อ ขืนไล่ออก คุณพ่อเอาตาย” สายตาของคนพูดก็ไม่ต่างกัน มันทั้งเศร้าและขมขื่นอย่างที่สุด“สรุปว่าไม่ผ่านโปรใช่มั้ย”“ไม่ผ่านอ่ะ ชาตินี้ไม่รู้จะผ่านมั้ย” คิมหันต์หัวเราะ แน่ล่ะ เรื่องอะไรเขาจะให้ผ่าน เพราะถ้าผ่านเมื่อไหร่ แม่นั่นจะต้องย้ายไปเป็นเลขาของรณภพตามคำสัญญา“ถามจริง แกยังไม่รู้จริงๆเหรอว่าเลขาของแกเขายื่นใบลาออกแล้ว”“ว่าไงนะ”“คุณพ่อเซ็นอนุมัติแล้วด้วย”คิมหันต์ทิ้งแก้วเหล้าแล้วออกจากร้านไปทันที เขาขับรถมุ่งตรงไปยังคอนโดมิเนียมอย่างไม่ลังเล นี่เป็นครั้งแรกที่เขายอมกลับไปหาเธออีกครั้ง หลังจากบอกก

  • ห้ามรักเธอ   บทที่ 94...ฉันกำลังจะจากไป

    “เหรอคะ?” ความจริงเธอได้ยินเรื่องคุณรณภพต้องแต่งงานกับลูกสาวหุ้นส่วนใหญ่มาสักพักแล้ว ในแผนกของเธอ เม้าท์เรื่องเจ้านายเป็นงานเสริมอยู่แล้ว “แล้วคุณรักเธอรึเปล่า?”“ผมไม่ได้รักเธอ แต่ผมรักผู้หญิงอีกคน”เขาคว้ามือเธอไปจับแล้วบีบแน่น มันทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวเร็วเหมือนจะระเบิดออกมา อย่าบอกนะ ว่าผู้หญิงคนนั้นคือ...“ดาว”เธอตกใจตาเหลือก เมื่อเขาโน้มหน้าเข้ามาจะจูบ“อย่าค่ะ”“ผมทนไม่ไหวแล้ว ผมต้องบอกคุณ ก่อนที่ผมจะไม่ได้บอก ผมรักคุณมาตลอดนะดาว รักมาตั้งแต่เด็กแล้ว รักจนห้ามใจแทบไม่ไหว..”“คุณมาบอกฉันทำไม!!!” เธอตวาดเขาไปอย่างสุดกลั้น “มาบอกเพื่ออะไรคะ ในเมื่อมันไม่มีทางเป็นไปได้”เขาอึ้งไปเจ็ดวิ... “ใช่ มันไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ผมแค่อยากจะบอกให้คุณรู้ว่าหัวใจของผมเป็นของคุณเสมอนะ ต่อให้ผมแต่งงานกับคนอื่นก็เถอะ”ขอบคุณมากนะที่บอก เธออยากจะหัวเราะจริงๆ ทำไมผู้ชายตระกูลนี้มันเห็นแก่ตัวจัง“หรือคุณอยากได้ฉันเป็นเมียน้อย”รณภพถึงกับเงียบ..ใจหนึ่งก็คิดแหละพิมพ์ดาวส่ายหน้าระอาใจ “คุณไม่ได้รักฉันจริงหรอกค่ะ คุณรักชีวิตของคุณ รักงานของคุณ เพราะงั้น คุณเลือกในสิ่งที่คุณต้องเลือกเถอะค่ะ คุณจะได้ไม่เส

  • ห้ามรักเธอ   บทที่ 93...เขาหายไปจากชีวิตเธอแล้ว

    ชายหนุ่มเหลือบตามองหญิงสาวตรงหน้า ดูเหมือนเธอจะไม่แคร์เรื่องที่เขากำลังจะแต่งงานเลยจริงๆ ไม่มีทีท่าหึงหวงอะไรเลยเขาได้แต่ร่างกายของเธอมาจริงๆ แต่หัวใจเธอเป็นของคนอื่นโดยสมบูรณ์ ก็ดีเหมือนกัน เรื่องระหว่างเขากับเธอจะได้จบง่ายๆ ไม่ต้องมีอะไรคาราคาซัง“แล้วเธอล่ะ อยากแต่งงานแบบไหน”คำถามของเขาทำให้หัวใจเธอเต้นแรง...อยากแต่งแบบไหนเหรอ ก็...แต่งงานท่ามกลางคนที่รักเธอ เรียบๆง่ายๆในสถานที่สวยๆน่ะสิ ..ไม่มีอะไรพิเศษหรอก“ไม่คิด ไม่อยากแต่ง และคิดว่าชาตินี้คงไม่แต่งงานแน่ๆ เพราะผู้ชายดีๆมันหายาก”“อยากได้ผู้ชายดีขนาดไหนกันเชียว หรือว่าแบบพี่ใหญ่” พูดแทงใจดำซะเลยเธอยกไหล่ “แล้วถ้าฉันอยากได้แบบพี่ชายของคุณ มันผิดนักเหรอ?”คำถามนี้ทำให้เขาอึ้งและเจ็บไปอึดใจหนึ่ง “ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้?”“ไม่ต้องย้ำหรอกน่า ฉันรู้ว่าฉันเป็นใคร คุณสบายใจได้ ฉันไม่อยู่ให้รกหูรกตาพวกคุณนานนักหรอก”“หมายความว่าไง ไม่อยู่ให้รกหูรกตา เธอจะไปไหน??”“คุณไม่อยากรู้หรอกน่า”ทำไมจะไม่อยากรู้วะ อยากรู้ใจจะขาด “แต่...”“สปาเก็ตตี้เย็นหมดแล้ว รีบกินเข้าสิ พอเย็นชืดไม่อร่อยก็ด่าฉันอีก” พูดจบเธอก็มุ่งมั่นกินต่อไปเหมือนหิวโซ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status