Share

องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
Author: เหลียงซานเหลากุ่ย

บทที่ 1

Author: เหลียงซานเหลากุ่ย
“รายงาน! รายงานด่วน! มีตั๊กแตนระบาดหนักในเป่ยหวน เป่ยหวนได้รวบรวมกำลังทหารม้าเหล็กจำนวนสองแสนนายที่ชายแดน ราชครูแห่งเป่ยหวนได้นำทัพด้วยตนเองมุ่งมาทางเมืองหลวงเพื่อขอเสบียง อีกไม่กี่วันก็จะมาถึงเมืองหลวงแล้วขอรับ!”

“มาขอเสบียงต้องใช้กำลังพลทหารม้าเหล็กสองแสนนายเลยรึ เป่ยหวนสมควรตาย นี่มันกำลังข่มขู่ข้าชัดๆ!”

“ฝ่าบาท ราชวงศ์ของเราเพิ่งประสบกับคดีที่องค์รัชทายาทกบฏ ภายในไม่มั่นคงเป็นอย่างยิ่ง เวลานี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจเปิดศึกกับเป่ยหวนได้นะพ่ะย่ะค่ะ”

“มีราชโองการ: ฝ่าบาทมีรับสั่งให้ขุนนางในราชสำนักเร่งมาที่พระราชวังเพื่อประชุมด่วน หากผู้ใดล่าช้า มีโทษประหาร!”

...

ณ ที่พำนักขององค์ชายหก เรือนปี้ปัว ราชวงศ์ต้าเฉียน

หยุนเจิ้งนั่งอยู่คนเดียวที่ศาลาในสวน

แม้ว่าเขาจะยอมรับความจริงเรื่องทะลุมิติเวลามาได้แล้ว แต่ในใจยังคงรู้สึกหดหู่อยู่เล็กน้อย

เหตุใดจึงทะลุมิติเวลามาอยู่ในร่างขององค์ชายที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้เล่า!

ที่สำคัญคือ คนผู้นี้ยังบังเอิญได้รับจดหมายเลือดที่องค์รัชทายาททิ้งไว้เพื่อเปิดโปงเรื่ององค์ชายสามกล่าวหาว่าองค์รัชทายาทก่อกบฏ หลังจากนั้นก็ทำให้เขาถูกองค์ชายสามจับตามองอยู่ตลอด!

เพื่อให้ได้มาซึ่งจดหมายเลือด องค์ชายสามคอยหาเรื่องเขาทุกวัน ทุกเวลานาทีคอยคิดแต่จะเอาชีวิตเขา!

ในขณะที่หยุนเจิงหดหู่รำคาญใจ สาวใช้ในเรือนของเขาเกาะกลุ่มพูดคุยกันอย่างลับๆ

“เจ้าสวะไร้ประโยชน์คนนี้ เมื่อวานโดนองค์ชายสามตบไปฉาดหนึ่ง จนตอนนี้ยังเรียกสติกลับคืนมาไม่ได้”

“อายุก็ปาเข้าไปยี่สิบเอ็ดปีแล้ว ไม่มีแม้กระทั่งจวนของตนเอง ในราชวงศ์ของเรานี้ ก็มีเพียงเขาคนเดียวนี่แหละ”

“องค์ชายสามไม่ได้บอกหรอกหรือว่าเขาเป็นพวกเดียวกับองค์รัชทายาท ข้าว่านะ เวลาตายของเขาใกล้เข้ามาแล้วล่ะ!”

“เงียบเสียงหน่อยสิ แม้ว่าเขาจะไร้ประโยชน์ แต่อย่างไรเสียก็ยังเป็นองค์ชายอยู่นะ หากถูกผู้อื่นได้ยินเข้า พวกเราได้ตายกันแน่...”

แม้ว่าพวกนางจะเป็นสาวใช้ แต่กลับดูแคลนหยุนเจิงผู้เป็นเจ้านายอย่างเป็นที่สุด

ก็องค์ชายหกเป็นเพียงโอรสที่เกิดจากนางกำนัลตอนจักรพรรดิเหวินเมาสุรา

มารดาของเขาไม่ได้รับตำแหน่งอะไรเลยยามมีชีวิตอยู่ เพิ่งจะได้รับตำแหน่งเหม่ยเหรินตอนเสียชีวิต

หยุนเจิงไม่มีรากฐานอะไรก็ช่าง เขายังขี้ขลาดเป็นอย่างมาก สรุปก็คือหากโดนตีก็ไม่กล้าตอบโต้ หากโดนด่าก็ไม่กล้าด่าตอบ

สมควรแล้วที่จะโดนกลั่นแกล้ง!

ในขณะที่พวกนางกำลังพูดคุยกันอย่างออกรสออกชาติ หยุนเจิงลุกขึ้นกะทันหัน

ในเมื่อไม่มีรากฐานในราชวงศ์ก็ไม่ขอใช้ชีวิตในราชวงศ์แล้ว!

ไปกุมกำลังทหารที่เขตชายแดนเสียดีกว่า!

ไม่ว่าจะอย่างไร อย่างน้อยตนก็เป็นนักเรียนดีเด่นในฝ่ายบังคับบัญชา เรื่องสู้รบเป็นเรื่องที่ถนัดที่สุด!

ขอเพียงอำนาจทหารอยู่ในมือ ใครขึ้นครองบัลลังก์เป็นฮ่องเต้ก็ต้องดูสีหน้าของเขาทั้งนั้น!

หากเขาไม่ชอบหน้าใครก็จะจัดการคนนั้น!

ใช่แล้ว เอาตามนี้แหล่ะ!

เมื่อหยุนเจิงตัดสินใจได้แล้วก็ลุกขึ้นทันที จะไปหาตาแก่นั่น

ขณะที่เขากำลังเดินออกไปด้านนอก องค์ชายสามหยุนลี่ก็เดินเข้ามาพอดี

“คาราวะองค์ชายสามเพคะ!”

เมื่อเห็นหยุนลี่ พวกนางกำนัลก็รีบคุกเข่าคาราวะ

หยุนลี่ไม่เหมือนกับหยุนเจิง เขามีฐานกำลังที่หนาแน่นมากในราชสำนัก

มารดาของเขาคือซูเฟยผู้ได้รับความโปรดปรานมากที่สุดในตอนนี้ ซูเฟยมีภูมิหลังตระกูลที่โดดเด่น และเครือญาติในตระกูลก็รับตำแหน่งใหญ่มากมายในราชสำนัก

เวลานี้ ตำแหน่งขององค์ราชทายาทยังไม่ได้ถูกแต่งตั้ง ความเป็นไปได้ที่หยุนลี่จะถูกแต่งตั้งเป็นองค์รัชทายาทนั้นสูงมาก

“ลุกขึ้นเถอะ!”

หยุนลี่แค่นเสียงเย็น เดินตรงไปอยู่ต่อหน้าหยุนเจิง ยิ้มหน้าเนื้อใจเสือแล้วถามขึ้นว่า “เจ้าหก เห็นข้าผู้เป็นพี่แล้วเหตุใดไม่คาราวะ”

คาราวะ?

คาราวะหามารดาเจ้าสิ!

ไอ้คนโง่เง่าเต่าตุ่น!

รอให้บิดาได้กุมอำนาจทหารก่อนเถอะ จะจัดการเจ้าเป็นคนแรกเลย!

หยุนเจิงลอบด่าในใจ เขาเกาศีรษะแล้วพูดว่า “ร่างกายข้าอ่อนแอยิ่งนัก เมื่อวานโดนพี่สามตบไปฉาดหนึ่ง ตอนนี้สติยังไม่กลับมาเลย ขอพี่สามโปรดอภัยที่ข้าไม่อาจแสดงการคาราวะท่านได้ตอนนี้”

พอหยุนลี่ได้ยินคำพูดนี้ของหยุนเจิงก็อดตกใจเล็กน้อยไม่ได้

ตบเขาไปฉาดเดียวเมื่อวาน นี่ตบจนเจ้าสวะนี่โกรธเป็นกับเขาด้วยรึ?

“น้องหก นี่เจ้ากำลังโทษที่พี่ตบเจ้าหรือ”

หยุนลี่จ้องหน้าหยุนเจิงด้วยรอยยิ้มหน้าเนื้อใจเสือ

“มิเช่นนั้นจะให้ข้าขอบคุณท่านรึ” หยุนเจิงถามกลับ

“เจ้าสมควรขอบคุณพี่สามจริงๆ!”

หยุนลี่เสแสร้งกล่าว “พี่สามสั่งสอนเจ้า เพราะดีต่อเจ้า เข้าใจหรือไม่”

หยุนเจิงส่ายศีรษะ “ข้าไม่เข้าใจ”

“ข้าว่าแล้วว่าสมองหัวขี้เลื่อยอย่างเจ้าไม่อาจเข้าใจได้!”

หยุนลี่มองเขาอย่างดูถูก หัวเราะเหอะๆ กล่าวว่า “องค์รัชทายาทก่อกบฏ คนสนิทของเขาหนีสุดชีวิตมาหาเจ้า หากคนสนิทขององค์รัชทายาทได้ให้อะไรกับเจ้า แต่ให้ตายย่างไรเจ้าก็ไม่ยอมเอาออกมา เจ้าก็จะกลายเป็นพรรคพวกขององค์รัชทายาทแล้ว!”

มาไม้อีกนี้อีกแล้ว!

เจ้าของเดิมของร่างนี้คิดว่า หากยอมมอบจดหมายเลือดแล้ว องค์ชายสามต้องฆ่าเขาปิดปากแน่นอน แต่หากไม่ยอมมอบจดหมายเลือด ก็คงถูกใส่ร้ายว่าเป็นพรรคพวกขององค์รัชทายาท อย่างไรก็คงหนีไม่พ้นโทษประหารชีวิต

คิดไปคิดมา ไอ้หนุ่มคนนี้ก็ตกใจตายเพราะความคิดของตนเองเสียนี่!

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
พนมพร ทาใจกาศ
เยี่ยมมากๆๆๆ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1638

    “ลูก…ลูกสาวเพคะ”หมอตำแยที่ตกใจกับท่าทางของหยุนเจิงก่อนหน้านี้ เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“ลูกสาวดี! ลูกสาวดี!”หยุนเจิงพึมพำกับตัวเอง ก่อนก้มลงมองเด็กน้อยที่ยังคงร้องไห้เสียงดังไม่เหมือนหยุนชางเลย เด็กหญิงตัวน้อยคนนี้เกิดมาโดยแทบไม่มีริ้วรอยบนผิวเลย เพียงแค่ตัวแดงระเรื่อเท่านั้น“เจ้าตัวน้อย เจ้านี่เกือบทำให้แม่ของเจ้าสิ้นชีวิตเลยนะ…”เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ หัวใจของหยุนเจิงยังคงสั่นไหวเขาไม่อาจจินตนาการได้เลยว่า หากเขาสูญเสียเยี่ยจื่อไป เขาจะต้องเจ็บปวดเพียงใดโชคดีที่มันเป็นเพียงความหวาดกลัวลวงตา!“อุแว๊ๆ…”เด็กน้อยยังคงร้องไห้ และดูเหมือนเสียงของนางจะแจ่มชัดขึ้นเรื่อยๆหยุนเจิงลูบแผ่วเบาบนผ้าห่อตัวของนาง ก่อนหันไปมองหมอตำแยทั้งสามที่ยังยืนไม่มั่นใจ “ให้รางวัล! ให้รางวัลทุกคน! คนละห้าร้อยตำลึง!”ห้าร้อยตำลึง!?หมอตำแยทั้งสามแทบไม่เชื่อหูตัวเองท่านอ๋องผู้นี้ ช่างใจกว้างนัก!แค่เอ่ยปาก ก็แจกเงินรางวัลมากมายถึงเพียงนี้!“เอาล่ะ พวกเจ้าทำความสะอาดให้เรียบร้อยเถิด”หยุนเจิงเรียกสติหมอตำแย “เสร็จแล้วก็ไปรับรางวัลได้เลย”หยุนเจิงกล่าวจบ ก็กอดลูกสาวไปนั่งลงที่

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1637

    “อ๊าก…”เสียงกรีดร้องของเยี่ยจื่อสะท้อนก้องอยู่ในหูของหยุนเจิง ราวกับสามารถฉีกหัวใจของเขาออกเป็นเสี่ยงๆ“พอแล้ว! อย่าคลอดแล้ว! ข้าไม่ต้องการลูกแล้ว! ข้าต้องการแค่เจ้า!”หยุนเจิงน้ำตาคลอเบ้า ส่ายศีรษะไปมาอย่างร้อนรน ก่อนจะหันไปตะโกนลั่นใส่หมอตำแยข้างๆ “ช่วยนางไว้! อย่าไปสนใจเด็ก!”เขากลัว!เขากลัวจริงๆ!แม้ว่าเขาจะไม่ใช่หมอ แต่เขาก็รู้ดีว่า หากพลาดแม้แต่นิดเดียว นางอาจตกเลือดหนักได้แม้แต่ในยุคปัจจุบัน การตกเลือดมากก็ยังยากที่จะรักษา แล้วนี่เป็นยุคโบราณ“ออกมาแล้ว! ออกมาแล้ว!”ขณะนั้นเอง หมอตำแยก็ร้องขึ้นด้วยเสียงตื่นเต้น“อุแว๊…”เสียงร้องแหลมใสของทารกดังขึ้นภายในห้องคลอด แต่ในขณะเดียวกัน เสียงของเยี่ยจื่อกลับเงียบลงอย่างกะทันหัน!หมอตำแยคนหนึ่งรีบเช็ดเลือดที่เปรอะเปื้อนตัวทารก ขณะที่อีกคนเตรียมห่อทารกในผ้าห่ม และหันไปแสดงความยินดีกับหยุนเจิง “ขอแสดงความยินดีด้วยพ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง เด็กน้อยเป็น…”“ช่างลูกก่อน! ดูจื่อเอ๋อร์ก่อนว่านางเป็นอย่างไรบ้าง!”หยุนเจิงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยโทสะและความหวาดหวั่น มือของเขาที่กุมมือเยี่ยจื่อไว้สั่นเทาอย่างรุนแรงตอน

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1636

    เสียงร้องของเยี่ยจื่อ ทำให้หัวใจของหยุนเจิงบีบรัดตามไปด้วย“จื่อเอ๋อร์! ข้ากลับมาแล้ว!”หยุนเจิงไม่สนใจพูดคุยกับเสิ่นลั่วเยี่ยนและคนอื่นๆ เขารีบพุ่งไปที่ประตู แล้วตะโกนเข้าไปข้างใน“สามี!”เสียงร้องเจ็บปวดของเยี่ยจื่อดังขึ้นอีกครั้งแม้หยุนเจิงจะมองไม่เห็นสถานการณ์ภายในห้อง แต่เขาก็นึกภาพออกว่าเยี่ยจื่อต้องเจ็บปวดเพียงใดหากเป็นไปได้ เขาอยากจะแบ่งเบาความเจ็บปวดของนาง“จื่อเอ๋อร์ อย่ากลัว! สามีอยู่ที่นี่กับเจ้า!”หยุนเจิงกล่าวปลอบ แล้วรีบหันไปถามเสิ่นลั่วเยี่ยน “จื่อเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง?”เสิ่นลั่วเยี่ยนที่ดวงตาแดงก่ำ แอบมองไปทางประตูห้อง ก่อนจะตอบเสียงแผ่วเบา “หมอตำแยบอกว่า ตำแหน่งของทารกไม่ค่อยปกติ อาจคลอดได้ยาก เมี่ยวอินก็กำลังช่วยอยู่ เราเองก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยืนร้อนใจอยู่ข้างนอก……”ตำแหน่งทารกผิดปกติ!เมื่อได้ยินคำนี้ หัวใจของหยุนเจิงพลันเต้นรัวขึ้นมาทันที เขาหันขวับไปมองฮูหยินเสิ่นและเว่ยซวงที่ยืนอยู่ใกล้ๆพบว่าทั้งสองต่างมีดวงตาแดงก่ำ ใบหน้าหม่นหมอง เห็นได้ชัดว่ากระวนกระวายใจไม่น้อยหยุนเจิงเข้าใจทันทีว่า เสิ่นลั่วเยี่ยนคงไม่อยากให้เขากังวลเกินไป จึงบอกเพียงว่าคลอ

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1635

    ไม่กี่วันต่อมา ขณะที่หยุนเจิงอยู่ที่จิงหยางฝู่ เขาได้รับข่าวสารฮั่วเหวินจิ้งตายแล้ว!ไม่ได้ถูกฆ่าปิดปาก แต่ตายเพราะป่วย!หยุนเจิงคาดว่า ฮั่วเหวินจิ้งคงเสียชีวิตเพราะบาดแผลติดเชื้อเมื่อได้รับข่าวนี้ หยุนเจิงแทบอยากจะด่าหยุนลี่ว่าโง่เง่าเป็นหมูเสียจริงทำไมเขาถึงไม่ใช้วิธีทรมานก่อน แล้วค่อยให้หมอรักษาไว้ล่ะ?อีกแค่ก้าวเดียว เขากำลังจะสาวไปถึงตัวการเบื้องหลังได้อยู่แล้วแท้ๆ แต่ฮั่วเหวินจิ้งกลับมาตายเสียก่อนมันเหมือนกับฟ้ากำลังเล่นตลกกับเขา!สิ่งเดียวที่พอทำให้โล่งใจได้บ้างคือ อีกาดำและอีกาขาวต่างได้รับความเสียหายหนัก คนของเขาที่แทรกซึมอยู่ในอีกาดำ น่าจะสามารถก้าวขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งได้หากสามารถทำให้คนของเขากลายเป็นหัวหน้าของอีกาดำได้ ก็คงดี!แต่ไม่รู้ว่าเงาสอง ที่ร่วมเดินทางไปเมืองหลวงเพื่อฆ่าปิดปาก ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ขอให้รอดปลอดภัยเถอะ!หยุนเจิงถอนหายใจเงียบๆ ก่อนลุกขึ้นยืนในเมื่อฮั่วเหวินจิ้งตายไปแล้ว เขาก็ไม่ต้องรอสอบสวนอะไรอีกเรื่องที่เหลือ ก็ปล่อยให้ทัวฮวนจัดการไปก็แล้วกัน!“ส่งคำสั่งถึงอวี่ซื่อจง ให้เหลือทหารห้าพันนายประจำการอยู่ที่นี่ ภายใต้การบัญชาของรองแม่ท

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1634

    “ลูกเข้าใจพ่ะย่ะค่ะ!”หยุนลี่รีบรับคำสั่ง“จำไว้! ฮั่วเหวินจิ้งถูกนักฆ่าสังหาร ไม่ใช่ตายเพราะป่วย!”จักรพรรดิเหวินกล่าวเตือนหยุนลี่ด้วยใบหน้าเย็นชา ก่อนเสด็จออกจากจวนองค์รัชทายาทแม้จะนั่งอยู่ในเกี้ยวแล้ว แต่เพลิงโทสะของจักรพรรดิเหวินยังคงลุกโชนไม่มอดอย่างไรก็ตาม ท่ามกลางความโกรธเกรี้ยวในพระทัย ก็ยังมีความรู้สึกซับซ้อนบางอย่างซ่อนอยู่เขารู้ดีว่าฮั่วเหวินจิ้งไม่ใช่คนของหยุนเจิงหากสามารถเค้นเอาความจริงจากฮั่วเหวินจิ้งได้ จนรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง บางทีพระองค์เองอาจไม่รู้ว่าควรจัดการอย่างไรหากเป็นพระโอรสองค์ใดองค์หนึ่ง หรือแม้แต่นางสนมคนใดคนหนึ่งของพระองค์ พระองค์จะต้องลงพระอาญาสังหารพวกเขาด้วยพระองค์เองอย่างนั้นหรือ?หากเรื่องนี้ทำให้คนที่รอดพ้นจากเคราะห์ครั้งนี้ได้สำนึกและเลิกล้มความคิดที่จะก่อความวุ่นวาย นั่นก็คงเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับตัวการเบื้องหลังของฮั่วเหวินจิ้ง จักรพรรดิเหวินเองก็พอมีข้อสันนิษฐานอยู่ในพระทัยแต่เป็นเพียงแค่ข้อสันนิษฐาน พระองค์ยังไม่สามารถสรุปได้แน่ชัดยิ่งไปกว่านั้น คนที่พระองค์สงสัยมีอยู่หลายคน ทำให้ไม่อาจฟันธงได้ว่าเป็นผู้ใดกันแน่ดูเหมือ

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1633

    ภายในพระราชวัง จักรพรรดิเหวินและหยุนลี่กำลังตรวจสอบข่าวเร่งด่วนจากเมืองฝูโจวอย่างไรก็ตาม ทั้งสองเพียงกวาดตามองก็ขว้างเอกสารฉบับนั้นทิ้งด้วยความโกรธอย่าว่าแต่หยุนลี่เลย แม้แต่จักรพรรดิเหวินก็อดด่าหยุนเจิงในใจไม่ได้ลูกอกตัญญูผู้นี้ ชักจะเหลวไหลขึ้นทุกวันเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็กล้าใช้ชื่อข่าวเร่งด่วนทางทหารส่งมาถึงเมืองหลวงนี่เป็นครั้งที่สองแล้ว!ข่าวเร่งด่วนทางทหารถูกเขาใช้เป็นของเล่นไปแล้ว!คราวหน้า ถ้าเจอตัวเจ้าเด็กเหลือขอนั่น ข้าจะเตะมันให้กระอักสองทีแน่!“กราบทูลฝ่าบาท องค์รัชทายาทฝ่าบาท กองกำลังของกระหม่อมถูกลอบโจมตีโดยนักฆ่าที่ถนนเป่ยเจีย……”ขณะที่จักรพรรดิเหวินและหยุนลี่กำลังเดือดดาลกับหยุนเจิง เฉียวเหยียนเซียนก็ส่งคนมาแจ้งข่าวนักฆ่าหลายสิบคนที่ร่วมมือกันสังหารฮั่วเหวินจิ้งและครอบครัว ถูกสังหารหรือถูกจับกุมเป็นส่วนใหญ่มีเพียงไม่กี่คนที่ฉวยโอกาสความชุลมุนหลบหนีไปได้ครั้งนี้ การวางแผนของพวกเขารัดกุมยิ่งนักหากไม่ใช่เพราะพลส่งสารข่าวเร่งด่วนโผล่มาขัดจังหวะ คงไม่มีทางที่นักฆ่าจะรอดไปได้เลยนอกจากนี้ พวกเขายังพบหน้าไม้ทรงอานุภาพจำนวนมากในที่เกิดเหตุเมื่อรายงานมาถ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status